ตอนที่แล้วตอนต่อไปTL : ต้นตะวัน เรียบเรียงโดย : Kradiz
///////////////////
“อุปกรณ์ที่ไม่สมบูรณ์งั้นเหรอ?”
ผมกำดาบแน่นพร้อมกับมองขึ้นไปยังท้องฟ้า
“แล้วจะใช้ได้ยังไงเล่า ในเมื่อเมื่อมันไม่สมบูรณ์? ผมจะใส่มันยังไงละเนี้ย…”
‘หลี่เหลิง’หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“เจ้าหนู จิตวิญญาณของดาบได้ตื่นขึ้นแล้ว ดาบนี้มีความสามารถทางด้านเวทมนต์และตราบใดที่เจ้าสามารถหาช่างตีเหล็กที่มีความเชี่ยวชาญพอที่จะตีมันให้เจ้าได้เจ้าจะได้รับอาวุธของพระเจ้า! “
‘ว่านเอ๋อ’ที่อยู่ด้านข้างของผม ก็ได้หัวเราะขึ้นเช่นกัน
“ก็ดีแล้วนิ ขนาดมันยังไม่สมบูรณ์มันยังขนาดนี้ แล้วถ้ามันสมบูรณ์มันขะขนาดไหน? “
“เเล้วผมต้องทำยังไงต่อ?”
‘หลี่เหลิง’ลูบเคราของตนเองพลางกล่าว
“มันก็ค่อนข้างง่ายนะ สิ่งที่เจ้าต้องทำคือหาช่างตีเหล็กที่มีความสามารถพอที่จะสร้างมัน แต่เพราะสงครามที่เกิดขึ้นเมื่อ 100 ปีที่ก่อนทำให้ช่างส่วนใหญ่ถูกเข่นฆ่าไปมากมาย เท่าที่ข้ารู้มา ในเมืองป้าฮวงไม่มีช่างที่มีความสามารถมากพอหลงเหลืออยู่เลย ดังนั้นนี่จะเป็นงานของเจ้าที่จะหาช่างที่มีความสามารถให้เจอ”
ใจของผมห่อเหี่ยวลงทันที
“เเล้วจะมีช่างตีเหล็กคนไหนละ ที่มีความสามารถมากพอ?”
‘หลี่เหลิง’ จองมาที่ผมพลางกล่าว
“ เจ้าต้องมีช่างตีเหล็กระดับ 10 เเละทักษะการขุดแร่ระดับ 10 รวมทั้งต้องการ แร่เหล็กกิเลน ระดับ 10 หนึ่งร้อยชิ้น เพื่อที่จะซ่อมดาบของเจ้า และโลหะชนิดอื่นจะไม่สามารถดึงพลังวิญญาณภายในดาบของเจ้าออกมาได้!”
“ฮืมมม….”
ผมถอยออกมาด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว ผมจะไปหาช่างตีเหล็กและทักษะขุดเหมืองระดับ 10 ที่ไหนกัน? ‘ว่านเอ๋อ’มองหน้าของผม เเล้วหัวเราะขึ้น พลางเดินมาลูบไหล่ของผม
“ไม่ต้องกังวลไป ตอนนี้เหล่าผู้เล่นต่างพยายามเพิ่มระดับของช่างกันอย่างมากมาย ในเมืองฟ่านชูมีหลายคนที่มีอาชีพช่างตีเหล็กถึงระดับ 9 เพราะคนให้ความสนใจช่างตีเหล็ก มากกว่านักปรุงยา เพราะอย่างนั้นในอนาคตอันใกล้นี้อาจจะมีช่างที่อยู่ในระดับ 10 ก็ได้”
ผมพยักหน้าและยิ้มให้’ว่านเอ๋อ’
“อืม ถ้างั้นผมจะทำมันทีหลังมันคงไม่สายเกินไปหรอก…”
“ใช่แล้วว ไม่จำเป็นต้องรีบหรอก”
“เฮ้ ว่านเอ๋อ,คุณจะออกเกมตอนไหน? นีมันก็ 1 ทุ่มเเล้วนะ “
“ตงเฉิงทำภารกิจระดับ S อยู่ เเต่เธอก็จะเสร็จเเล้วละเราจะรอเธอมั้ยละ?”
“เเน่นอน…”
“อ้อ..ใช้”
ขณะที่ว่านเอ๋อจะกลับ เธอได้หันกลับมาเเล้วเดินมาหาผม
“นายได้ตรวจสอบการจัดอันดับขอเว็บไซต์ CBNหรือยัง”
“หืมมม? ระดับของผมหละ?”
“ดูเองสิ”
‘ว่านเอ๋อ’ โบกมือ ปรากฎตารางอันดับขึ้นตรงหน้าผม
มันเป็นอันดับที่ 31-35
31. เย่วชิงเชียน Lv 64 Class: Assassin
32. Immortality Codex Lv 63 Class: Healer
33. ซิมเปิล Lv 64 Class: Mage
34. Xiao Yao Zi Zai Lv 64 Class: Night Watch of Dragon City
35. Death’s Contract Lv 63 Class: Knight ……
“ว้าวว…”
ผมแทบอยากจะเชื่อในสายตาของตัวเอง
“ผมอยู่ในระดับ top 100 เเล้วงั้นเหรอ? ทำไมมันเร็วอย่างนี้หละ ความจริงที่ว่าผู้เล่นที่อยู่ใน top 100 คือผู้เล่นที่เก่งกาจเป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?”
“เเน่นอน…..นี้คือผู้เล่น 100 คนที่เเข็งเเกร่งที่สุดของจีน นายมีความเเข็งเเกร่ง เพราะฉะนั้นความเร็วในการไต่อันดับของนายสามารถขึ้น top 10 ได้ไม่ยาก. ที่หุบเขาหินเพลิง นายได้ฆ่าผู้เล่น [Vanguard] ไปกว่า 30 คน ยกเว้นก็แต่ ซิมเปิลกับเจี้ยนเฟิงฮานเท่านั้น เเต่ระดับพวกนั้นที่นายฆ่าไป อยู่ใน top 500 เเน่นอน ถ้าหากนายฆ่าเจี้ยนเฟิงฮานนายอาจจะอยู่ใน top 30 ก็ได้”
ผมขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า
“ถ้าผมพยายามที่จะฆ่าเจี้ยนเฟิงฮาน ผมอาจจะถูกฆ่าก็ได้ ข้างๆ เจี้ยนเฟิงฮานมีคนมากมาย ส่วนผมมีแค่ตัวคนเดียว ถ้าผมมีคุณ, ตงเฉิงและชิงเชียนหละก็ ค่อยน่าลุ้นหน่อย ฮ่าๆ”
“อืม งั้นก็รอจนกว่าฉันจะเข้า [Zhan Long] ละกัน”
“แน่นอน!”
เเสงสีทองสว่างวาปขึ้น ‘ว่านเอ๋อ’ก็กลับไปยังเมืองฟ่านชู ตอนนี้เธอเป็นได้เเค่นักเดินทางของเมืองป้าฮวง เเต่เมื่อไหร่ที่เธอเเละ ‘เฉิง’เข้าร่วมกับ [Zhan Long] เมืองหลักของพวกเธอก็จะเปลี่ยนเป็นเมืองป้าฮวงเเละพวกเธอก็จะได้สัญลักษณ์ของเมืองป้าฮวง [ปล่อยให้เลือดชโลมเมืองป้าฮวง] เพิ่มพลังโจมตีและพลังป้องกันอีก 3%
เเต่จะไม่สามารถใช้สัญลักษณ์ของเมืองฟ่านชูได้ แต่ในอนาคต ความสามารถในการเพิ่มพลังโจมตีและพลังป้องกันอีก 3% จะสำคัญกว่ามาก
หลังจากที่’ว่านเอ๋อ’กลับเมืองแล้ว ผมก็ยังยืนอยู่บนถนนในเมืองป้าฮวงเช่นเดิม ผมเอาเเต่เหม่อมองดาบในช่องเก็บของของผม ดาบแห่งจักรพรรดิจิ๋น แม้มันจะแข็งแกร่งมาก แต่ผมก็ไม่สามารถใช้มันได้!!
ผมเปิดรายชื่อเพื่อนเเละส่งข้อความหา ‘หลี่มู่’ ‘ชิงเชียน’ ‘อวี่จื๋อเฉิงโช่ว’ ‘หลิวย่ง’และ’ซงฮาน’ เพื่อให้พวกเขาช่วยผมหาช่างระดับ 10 ผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง หากผมต้องประมือกับ ‘เจี้ยนเฟิงฮาน’โดยที่ไม่มีดาบแห่งจักรพรรดิจิ๋น ขณะนี้ [Zhan long] ของเราได้เติบโตอย่างรวดเร็วเเละถูกท้าทายจากกิลด์อื่นๆ บ่อยๆ
แต่ใน[Zhan long] นั้นยังมีผู้เล่นที่เก่งกาจอยู่น้อยมาก เช่นนายพล’หลี่หมู่’นายพล’วังเจียน’และคนอื่น ๆ เเต่หากต้องปะทะกับ’เจี้ยนเฟิงฮาน’.ผมยังมี ‘เย่วชิงเชียน’และ’เย่วเว่ยเหลียง’ ทั้งสองสาวนั้นมีความแข็งแกร่งมากก็จริงเเต่ไม่ได้มีความสามารถในการอ่านใจ เหมือน’ว่านเอ๋อ’
แถมชุดเกราะของพวกเธอก็ไม่ได้แข็งแกร่งพอในตอนนี้ ดูเหมือนว่า’ว่านเอ๋อ’ จะเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถฆ่า’เจี้ยนเฟิงฮาน’ได้
“ดิ้ง!” เย่วชิงเชียน,
“พี่เซียวเหยา!”
“อืม? ชิงเชียน มีอะไรงั้นเหรอ?”
“หนูเจอช่างตีเหล็กระดับ 9 เเล้วนะ พี่อยากจะไปพบไหม? เขาคนนี้มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นช่างตีเหล็กระดับ10! คนเเรก เป็นคนแรกเลยนะ”
“เเน่นอน เเล้วเขาอยู่ไหนละ?”
“เขากำลังขุดเหมืองอยู่ พี่ควรไปด้วยตัวเองนะตอนนี้เค้าอยู่ที่ในหุบเขาหินเพลิง แถวตะวันออกของป่าจิ้งจอกเหมันต์ พิกัด (77643, 42664). หนูกำลังจะไปเเล้วแล้วพี่หละ?”
“อ้อใช่พี่กำลังไป … ”
ผมพึมพำกับตัวเองอยู่สักพัก
“ชิงเชียน ที่ป่าจิ้งจอกเหมันต์อยู่ในการครอบครองของ[Vanguard] ถ้าเราจะไปที่นั่นเราจะอันตราย ระวังตัวด้วย”
“ไม่ต้องห่วงพี่’เซียวเหยา’ หนูได้พูดคุยกับ’รันมิน’เเล้ว เขาจะนำผู้เล่นระดับสูงของ [Zhan Long] 100 คนไปด้วย เราคงไม่ถูกฆ่าง่ายๆ หรอก นอกจากนี้หาก [Vanguard] คิดจะสู้กับเรา ในไม่ช้าก็เร็วแล้วมันจะเกิดสงครามเราควรจะเรียกพันธมิตรมาบางส่วนด้วยนะ “
ผมคิดสักพักหนึ่ง
“ไม่ต้องห่วง เราจะไม่ใช้ความรุนแรง เราจะขอเข้าไปเฉยๆ หากพวกเขาไม่ให้เราเข้าไป นั่นก็จะเป็นข้ออ้างให้เราถล่มพวกมันได้”
“โอเค ได้เลยย…”
‘เย่วชิงเชียน’กล่าวออกมาอย่างมีความสุข
“เมื่อคืนนี้ กิลด์ของเราก็เพิ่มขึ้นถึงระดับที่ 3 แล้ว และตอนนี้กิลด์ของเราก็มีคนถึง 972 คนแล้ว ตอนนี้เราก็เป็นกิลด์ระดับสูงเเล้วถ้าเราจำเป็นต้องสู้กับ [Vanguard]เราสามารถเรียกคนมาช่วยได้ถึง 700 คน ในทันที!”
“อืมเเน่นอนเเต่ตอนนี้เราควรมาเจอกันก่อน!”
“Okay…”
พอออกจากเมืองผมเห็น’เย่วชิงเชียน’ ‘รันมิน’เเละคนอื่นๆ อีก 100 คน ส่วนใหญ่เป็นพวกเกราะหนักเช่น นักดาบ และ นักรบคลั่งที่มุ่งเน้นไปที่พลังโจมตี ผมได้เดินไปหาพวกเขาทันที ทันใดนั้นทั้งหมดก็พยักหน้าเเละพูดว่า
“สวัสดีหัวหน้า”
ผมพยักหน้าเเล้วกล่าวทักทายกลับ
“ที่พวกนายยอมมากับผม ทำให้ผมรู้สึกดีใจมาก!”
‘Thousand Suns Over Snowy Lands’ กล่าวขึ้น
“ พวกเราคือ [Zhan Long] เราจะไม่ยอมให้[Vanguard] มาเอาเปรียบคนอื่นได้ ป่าจิ้งจอกเหมันต์ อาจอยู่ในการควบคุมของ [Vanguard] เเต่เวลานี้พวกเราจะดูว่า[Vanguard] กล้าพอที่จะสู้กับเรา [Zhan Long] หรือไม่!”
ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้
“ความคิดของ Thousand Suns นั้นถูกต้องเเล้ว พวกเราไปเถอะ!”
กลุ่มของเราเดินออกจากเมืองอย่างสง่าผ่าเผย และเดินตรงไปยังหุบเขาหินเพลิง มอนสเตอร์ใด ๆ ที่ขวางเส้นทางของเราถูกเชือดทันที ผมยังให้เจ้าพยัคฆ์น้อยของผม โชว์ทักษะ [เพลิงเทวะทลายทัพ] ออกมา
มันทำให้ทั้งกลุ่มต้องตะลึงในอำนาจของมัน ขนาด ‘thousand Suns Over Snowy Lands’ ก็ยังต้องอ้าปากค้าง
“ว้าวสัตว์เลี้ยงของหัวหน้า … มันแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อจริงๆ แถมมันยังน่ารักอีกด้วย อิอิ … “
‘เย่วชิงเชียน’ หัวเราะ,
“เทพพยัคฆ์เพลิงเทวะพอโตขึ้นทำให้ดูเเข็งเเกร่งมากทีเดียว”
ผมลูบหัวของเจ้าพยัคฆ้น้อยพลางกล่าว
“เเน่นอนมันเเข็งเเกร่งมาก ถ้าผมไม่ได้มันช่วย ผมก็ไม่สามารถฆ่าคนของเจี้ยนเฟิงฮาน ได้ขนาดนั้นหรอก”
‘Thousand Suns Over Snowy Lands’ ถามว่า,
“หัวหน้ากิลด์คะ เทพพยัคฆ์เพลิงเทวะอยู่ระดับอะไรหรอคะ?”
ผมตอบ,
“ระดับบอสวาลคิรี่….”
“ห๋า…”
‘Thousand Suns Over Snowy Lands’ เงียบไปสักพักก่อนเงยหน้าขึ้นมา
“การที่ฉันมาเป็นลูกน้องคุณนั้น ฉันคิดไม่ผิดจริงๆ”
ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไป. ……
10 นาทีต่อมา ในที่สุดเราก็มาถึงยัง หุบเขาหินเพลิง
“ทุกคนพร้อมที่จะเข้าไปหรือยังพวกเราจะไม่โจมตีใครก่อนเเต่เมื่อใดก็ตาม ที่มีคนมาโจมตีเราให้พวกเราตอบโต้มันอย่างถึงที่สุด! “
หมอได้เริ่มบัฟผู้เล่นทีละคน โดยใช้ [Encourage] ขณะนั้น’เย่วชิงเชียน’ก็ได้เข้าสู่สถานะล่องหน ‘รันมิน’ขวานคู่ล่าวิญญาณของเขาแน่น เเละพวกเรา ได้เริ่มเข้าไปในหุบเขาหินเพลิง.
ป่าจิ้งจอกเหมันต์ถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำทมึนเหมือนฝนจะตก ผมดูแผนที่ดูเหมือนว่าช่างตีเหล็กระดับ 9 จะอยู่ทางด้านขวาเเล้ว และระยะทางก็เหลือเพียง1000เมตรอีกไม่มีนาทีก็จะถึง.
ทันใดนั้นก็มีกลุ่มของผู้เล่นออกมาจากพุ่มไม้กลุ่มนั้นคือผู้เล่นของ [Vanguard] กับรองหัวหน้กิลด์พันศาตรา’ฟู่เฉิน’ เขาตะโกนขึ้น
“ที่เเห่งนี้อยู่ในการควบคุมของ [Vanguard] โปรดกลับไปในทางที่ท่านจากมา มอนเสตอร์ที่นี่เป็นของพวกเรา”
ผมได้ก้าวไปด้านหน้าจนระยะห่างระหว่างผมกับพันศาตรา’ฟู่เฉิน’ น้อยกว่า 1 เมตร แล้วผมก็หัวเราะพลางตะโกนขึ้น
“เดิมทีพวกเราแค่ผ่านทางมา เเต่ถ้ามีใครกล้าโจมตีพวกเรา พวกเราก็จะฆ่ามันซะ!”
‘รันมิน’, ‘Thousand Suns Over Snowy Lands’เเละที่เหลือได้เดินตามมาเเละมอง [Vanguard] อย่างเกลียดชัง!
ข้างหลัง พันศาตรา’ฟู่เฉิน’เละกลุ่มของ[Vanguard]’s ตกใจพวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าพวกเราจะเเค่เดินผ่านเท่านั้นพวกเขาไม่คิดว่าผมจะทำอย่างนี้ ……
“รองหัวหน้า……”
หนึ่งในนักธนูของ [Vanguard] พูดขึ้นเเละมองมาที่กลุ่มของผม
“ทำยังไงดี?”
พันศาตรา’ฟู่เฉิน’กัดฟันแน่น
“ข้าจะถามหัวหน้าก่อน!”
“ครับ……”
ปล.ผู้แปลฝากมาบอกว่า ผู้แปลขอโทษที่ทำให้อ่านยากไปจะพยายามปรับปรุงครับ
ที่มา: