I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 243 โปรดนับผมด้วย

| Zhan Long | 1387 | 2359 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

แปลโดย : ต้นตะวัน เรียบเรียง : Kradiz

////////////////////

“ย้าาาาาาาาาา…”

พุ่มไม้สั่นสะท้านพร้อมกับมีกลุ่มของผู้เล่นจาก [Zhan Long] วิ่งด้วยความเร็วเพื่อเข้าไปใน ป่าจิ้งจอกเหมันต์ขณะข้างหลังพวกเรามี พันศาตราฟูเฉิน เเละคน 200 คนจาก [Vanguard] ไล่ตามเราอยู่.

‘รันมิน’เเละพันตะวันสยบดินแดนเหมันต์ ได้คุ้มกันอยู่ด้านหลัง. [Zhan Long] มีนักเวทย์คลาสสาม 3 คน แค่ใช้[กระโดดข้ามมิติ] มันก็เพียงพอที่จะทำให้ไม่ตายได้แล้วเเละพวกเขายังมีทักษะที่ทรงพลังมากดังนั้นเลยทิ้งพวกเขาไว้ด้านหลังได้

“ชิงเชียน, อีกไกลเท่าไร กว่าเราจะถึงตัวช่างตีเหล็ก?”

ผมถาม ‘เย่วชิงเชียน’ กัดริมฝีปากของเธอเเล้วกล่าวตอบ

“ไม่ไกลหรอกคะ เขาควรจะอยู่ที่ตีนเขาเเละขุดเเร่อยู่,…”

“อืม ”

กลุ่มของพวกเรา เข้าไปในป่าอย่างรวดเร็วและก้าวต่อไปข้างหน้า วิวที่เราเห็นนั้นสวยงามมากได้เห็นเเสงสีเเดงที่สะท้อนจากเเร่ส่องสว่างบนภูเขา ที่นี่เต็มไปด้วยเเร่มากมายตั่งเเต่ทองเเดงจนไปถึงทองเหลืองดังนั้นที่นี้คือที่ที่ช่างตีเหล็กมาฝึกทักษะ [ขุดเหมือง] กัน

“นั้นไงเรากำลังจะถึงละ!”

‘เย่วชิงเชียน’ชี้ไปข้างหน้าเเละเข้ามากอดเเขนของผม

“พี่ เซียวเหยา รีบไปทีนั่นเร็วๆสิ…”

ผมเป็นนักดาบ ดังนั้นความเร็วของผมเลยไม่เท่า ‘เย่วชิงเชียน’ ที่เอาค่าทั้งหมดไปลงในค่าความเร็ว เธอได้ลากผมผ่านป่าไผ่ ขณะนั้น’รันมิน’เเละที่เหลือได้กระชับอาวุธแน่นพร้อมกับเดินตามผมไปติดๆ ข้างๆ ป่าไผ่,พวกเราได้ยินเสียง

“ดิง ดิง ดิง”

มาแต่ไกล มันเป็นเสียงเสียงขุดเเร่ พอพวกเราไปถึงที่นั่น ผมก็เจอเข้ากลับ Lv 62 wolves howling อยู่ข้างๆ เเต่ที่ทำให้ผมตกใจยิ่งกว่าก็คือ มีใครบางคนมาขุดเเร่ที่นี้คนเดียว!

‘เย่วชิงเชียน’ ได้พาผมไปหลบในพุ่มที่ข้างหน้า ผมเห็นผู้เล่นที่สวมใส่เกราะเต็มรูปเเบบเเละได้เเกว่งค้อนและพลั่วอยู่กำลังขุดเเร่ระดับเงินอยู่อายุนั้นน่าจะประมาณ 28 ปีบนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยหยาดเหงื่ออย่างไรก็ตามเค้าได้แกว่งค้อนได้อย่างแม่นยำเพราะตลอดเวลาเขาได้เล็งไปถูกจุดอ่อนของเเร่ทุกครั้ง

“เเคร็ง เเค็รง”

พอได้เเร่มาเขาได้หยุดขุดลงเเละได้สกัดแร่ก้อนใหญ่.

“ไง!”

‘เย่วชิงเชียน’ เดินออกไปข้างหน้าพลางยิ้ม,

“ฉันพาคนที่อยากรู้จักนายมา…”

“โอ้?”

นักขุดเเร่ได้หันมา ทำให้เห็นชื่อข้างบนของเขา

‘Palace Decree’ Lv 60 Golden Knight City: เมืองป้าฮวง Guild: Legendary Myth Position: Junior Member …… Palace Decree

มองผมเเละหัวเราะ,

“เซียวเหยาจื๋อไจ๋, นั่นนายหรอ ผมไม่คิดเลยว่าผมจะได้พบกับคนระดับตำนานของ เมืองป้าฮวง!”

ผมหัวเราะอย่างสุภาพ,

“มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอก ผมเป็นเเค่คนที่ถูกตามล่าโดยทุกคนเท่านั้นเอง เเต่อย่างไรก็ตามครั้งนี้ที่ผมตามหาคุณเพราะต้องการให้คุณตีดาบให้.”

‘Palace Decree’ รู้สึกประหลาดใจ,

“โอ้?จากที่ผมรู้มาการตีดาบทุกวันนี้สำหรับผู้เล่น ระดับ 60 หรือต่ำกว่าแค่ช่างตีเหล็กระดับ 6 ก็น่าจะเพียงพอแล้ว แถมเมืองป้าฮวงน่าจะมีช่างตีเหล็ก ระดับ 6 เต็มไปหมดเลยนิ”

ผมสั่นหัว,

“โชคร้ายหน่อยดาบนี้ไม่ต้องการช่างตีเหล็กระดับ 6 เเต่ต้องการระดับ 10!”

“หาาาาาาาา?ระดับ10…”

‘Palace’s Decree’ กระพริบตาอย่างสงสัย,

“หัวหน้ากิลด์เซียวเหยา,ขอดูวัตถุดิบหน่อยได้ไหม? ในตอนนี้ผมไม่เชื่อว่ามันจะต้องใช้ช่างถึงระดับ 10 เพื่อตีมัน”

ผมพยักหน้าเเละหยิบดาบแห่งจักรพรรดิจิ๋นออกมา เเล้วส่งให้เขาทันที ทันใดนั้นความสามารถก็ได้ปรากฏต่อหน้า ‘Palace Decree’

“ดาบนี้ต้องการช่างตีเหล็กระดับ10 และ แร่เหล็กกิเลนระดับ10 ร้อยอัน เพื่อที่จะตีดาบนี้”

‘Palace’s Decree’ ได้หรี่ตาของเขาเเละดู ทันใดนั้นค้อนในมือก็ได้สั่นไปด้วยความตื่นเต้น.

“โอ้พระเจ้า นีคือของที่ดีที่สุดตั่งเเต่ผมเล่นเกมนี้มาเลย !”

ผมหัวเราะเเล้วตอบว่า,

“นายช่วยตีมันได้มั้ย?”

‘Palace’s Decree’ กำมือของเขาแน่นด้วยความมุ่งมั่น

“เเน่นอนเเต่ผมมีเงื่อนไขอยู่นะ!”

“โอ้?พูดมาสิ.”

“มันคืออย่างนี้”

‘Palace’s Decree’ ชี้ไปที่ช่วงภูเขา

“ระดับของผมยังอยู่ที่ระดับ9 เเละมี 77% เเต่ผมสามารถขุดได้เเต่เเร่ระดับ 8 ทำให้เวลช้ามาก เเละเเร่ที่ดีที่สุดตอนนี้คือเเร่สุพรรณโลหิตระดับ 9 แต่ที่โชคร้ายไปกว่านั้น ที่นั่นดันเป็นของ [Vanguard] เเละ [Vanguard]ได้ห้ามผู้เล่นทุกคนมาขุดเเร่สุพรรณโลหิต.”

ขณะเขากำลังพูดเขาก็ได้เเสยะยิ้มขึ้นมา

“มันน่าตลกนะสำหรับ [Vanguard] ระดับการขุดแร่ของกิลด์นั้นอย่างมากเเค่ระดับ 7 เลยไม่มีใครสามารถขุดได้ อันที่จริงผมวางแผนที่จะลักลอบไปขุดนะ เเต่มันก็ยังยากเพราะ เจี้ยนเฟิงฮานได้วางกำลังคนตลอดเวลาเเล้วห้ามใครเข้าเลย …”

‘รันมิน’ เดินมาข้างหน้าเเล้วพูดว่า

“พวกเรายืนยันได้ว่า [Vanguard]ได้ห้ามกิลอื่มมาขุดมันทำให้กิลอื่นทำได้ได้เเค่มองดูสมบัติอยู่รอบๆ เท่านั้น”

แววตาของ ‘Palace Decree’ เเสดงความเกลียดชังออกมาชัดเจน

“ถูกต้องของในนั้นเป็นของสาธารณะที่ควรได้รับทุกคนถ้าคุณเวลถึงก็พอเเต่ เเล้วดู [Vanguard] ทำสิ เเม่งไม่ยุติธรรมพวกเเม่งทำเหมือนกับเป็นสวนของตัวเองยังไงยังงั้น.”

“หัวหน้ากิลด์คะ เราจะทำยังไงดี?”

พันตะวันสยบดินแดนเหมันต์ถาม. ผมมองออกไปไกล ๆ และถอนหายใจ,

“เนื่องจากสถานการณ์เป็นเช่นนี้ เราก็จะต้องทำการเปิดสถานที่แห่งนี้ละ!”

“ทำยังไงละ?”

‘Palace’s Decree’ รู้สึกตื่นเต้น. ผมตอบ

“ชิงเชียน, รันมิน เเละ มัทฉะ, พวกเธอติดต่อกลุ่มของหลี่มู่เเละหวางเจี้ยน [Zhan Long] จะสู้ด้วยสมาชิกทั้งหมด 700 คนที่ป่าจิ้งจอกเหมันต์ในหุบเขาหินเพลิงแห่งนี้! เเละเรียก [Misty Palace], [Ruined Bones], เเละ [Winds of Battle] มาด้วยพวกเรา 4 กิลด์ จะทำให้ [Vanguard] พ่ายเเพ้เเน่นอน!”

‘รันมิน’ ตบหน้าขาของเขาและคำรามด้วยเสียงหัวเราะ

“ข้ารออะไรเเบบนี้มานานเเล้ว [Vanguard] นั้นหยิ่งเกินไปมันบอกว่ามันเป็นอันดับ 1 เมืองป้าฮวง เเละเอาเปรียบคนอื่น วันนี้จะเป็นวันที่เราจะใช้ดาบและหอกพูดกัน!”

ผมพยักหน้า,

“เร็วๆรีบติอต่อคนอื่น!”

“ตกลง!”

ต่อจากนั้นผมส่งคำขอเป็นเพื่อนให้กับหัวหน้ากิลด์ของ [Misty Palace] เเละเขาได้คำตอบกลับทันที่พูดว่า

“เซียวเหยา จื๋อไจ๋?”

‘มิสตี้คลาว’หัวเราะ

“ผมไม่คิดว่าคุณจะเป็นคนเริ่มที่จะเพิ่มผมเป็นเพื่อนก่อน เกิดอะไรขึ้นละ?”

ผมพูดว่า

“มิสตี้คลาว, ที่ป่าจิ้งจอกเหมันต์ เจี้ยนเฟิงฮานได้เอาเปรียบกิลด์อื่น ๆตอนนี้ผมได้นำคน 700 คนมาสู้กับ [Vanguard] เพื่อที่จะให้มันเเบ่งเหมืองเเร่กับคนในเมืองป้าฮวง,ดังนั้นผมจึงเชิญ [Misty Palace]มาร่วมสู้ด้วยกัน!”

‘มิสตี้คลาว’ กระโดนขึ้นมา,

“ในที่สุด [Zhan Long] ก็จะสู้กับ [Vanguard] สักทีสินะ”

“เเน่นอนผมไม่โกหกคุณหรอก?”

“ฮ่าๆๆๆๆ”

‘มิสตี้คลาว’ คำราม,

“ข้ารอเวลานี้มานานเเล้วรอสักชั่วโมงนะพวกเราจะไปที่นั้นผมจะเเจ้ง[Ruined Bones] เเละ [Winds of Battle] พวกเราจะนำคนมาด้วยคงมีราวๆ2500 คนเเละเมื่อรวมกับ700คนของ [Zhan Long] จะกำราบมันได้เเน่นอน!”

ผมพยักหน้า,

“รีบหน่อยพวกเราจะรอที่ชายแดนของป่าจิ้งจอกเหมันต์!”

“Okay!”

หลังจากนั้นผมเปิดรายชื่อเพื่อนอีกครั้งเเละติดต่อ ‘ฮ่านเปยซง’หิวหน้ากิลด์ของ [Blood Contract].

“เซียวเหยา จื๋อไจ๋? ทำไมนายเรียกผมละ?”

เค้าตอบกลับมา. ผมพยักหน้า

“เมื่อวานตอนเที่ยงผมได้ยินมาว่า ผู้เล่น 50 คนของนายพยายามจะฆ่าบอสเเต่ถูกคนของ[Vanguard] เเย่งเเละโดนฆ่าไปที่ป่าอาถรรพ์ ผมอยากรู้นายคิดยังไง?”

‘ฮ่านเปยซง’ หัวเราะอย่างเชื่องช้า

“อะไรที่ฉันคิดได้ละ? เมื่อคุณอยู่ในโลกกว้างก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกทรมาณ? [Blood Contract] พึ่งสร้างขึ้นดังนั้นการถูกทำร้ายเป็นเรื่องปกติ พวกเราทำไดเพียงเก็บงำความโกรธไว้ เเละหาโอกาศพา เจี้ยนเฟิงฮาน ไปโรงเเรมระดับ 6 ดาวเเละกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยเพื่อให้เขาลืม มิฉะนั้น [Blood Contract] จะไม่ไม่มีจุดยืนในเมืองป้าฮวงได้อีก ตอนนี้ [Vanguard] มองเราเป็นสิ่งที่ขัดตา  เราต้องการที่จะขอให้มันยกโทษสำหรับเรื่องนี้!”

“ตอนนี้! [Zhan Long], [Ruined Bones], [Winds of Battle] เเละ [Misty Palace] กำลังวางแผนที่จะให้[Vanguard] เเบ่งผลประโยชน์ที่หุบเขาหินเพลิงให้คนอื่นๆ นายคิดว่าไงละ?”

“พวกนายงั้นหรอ?!”

‘ฮ่านเปยซง’ดูสีหน้าไม่พอใจ.

“หัวหน้ากิลด์ จื๋อไจ๋นายคิดว่าเราเล่นเกมเพื่ออะไร? เราเล่นเพื่อจะได้สัมผัสกับความสุขในการเล่นเกม ไม่ใช่เพื่อฆ่าคนหรือทรมาณคนอื่น นี่คือทัศนคติที่เห็นแก่ตัวมาก นี่เป็นสิ่งที่ข้า!! ฮ่านเปยซงจะไม่ทำเด็จขาดในชีวิต!! การปล่อยให้พวกนายและคนอื่นอีกสามกิลด์จับมือกันสู้กับ [Vanguard] ข้าจะไม่ให้เป็นแบบนั้นเด็ดขาด เพราะตอนนี้ [Vanguard] ได้รบกวนความสงบและความเป็นธรรมของเกมด้วยทัศนคติที่เลวทรามต่ำช้า เพราะงั้นผมพูดได้เเค่ว่า – โปรดนับผมด้วย!”

มุมปากของผมกระตุก

“เยี่ยม!! นำผู้เล่นระดับสูงจาก [Blood Contract] ที่อยู่มาเดี๋ยวนี้เราจะโจมตีในอีก 1ชม นายควรแอดพวกกับอีกสามกิลด์เป็นเพื่อนนะเพราะวิธีนี้เราสามารถทำงานร่วมกันได้ดียิ่งขึ้น!”

“Okay!”

‘ฮ่านเปยซง’ เเสดงออกถึงความตื่นเต้น ในที่สุดพวกเราเหล่าเบี้ยล่างก็ได้รวมตัวกันเพื่อต่อยไอตูด ‘เจี้ยนเฟิงฮาน’ ผมดีใจมากกับโอกาสนี้ พอจบศึกที่ป่าจิ้งจอกเหมันต์ผมจะไปดื่มจนเมาเเน่

ผม:

“จำไว้ว่าให้ขับรถอย่างมีสติ”

‘ฮ่านเปยซง’

“…”

ลมหนาวพัดผ่านป่า ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบจากใบไม้

“ซ่า ซ่า “

ผมถือดาบแน่น เเละเดินไปหากลุ่มที่อยู่ไกลๆ พวกเขาคือผู้เล่นจาก [Vanguard] ที่จัดทัพอยู่ในเเนวนอนที่ทางเข้าของเหมืองอย่างเร่งด่วน

“เเคร็ง!”

‘เจี้ยนเฟิงฮาน’ได้ยืนอยู่หน้าสุดเเละชักดาบเพลิงเมฆาออกมา

“เซียวเหยา จื๋อไจ๋นายมาที่นี่อีกเเล้วนะ นายต้องการอะไร?”

ผมปักดาบไว้บนพื้นเเล้วโน้มตัวไปข้างหน้าเเล้วพูดว่า

“เจี้ยนเฟิงฮานในประวัติศาสตร์อันยาวนานของการเล่นเกมเสมือนจริง สิ่งที่ชั่วช้าที่สุดคือการครอบครองแผนที่ไว้คนเดียว เหมืองที่อยู่ข้างหลังนั่นได้เก็บเเร่ของหุบเขาหินเพลิง ไว้ถึง 70% แต่ตอนนี้พวกเเก [Vanguard] ครอบครองมันไว้คนเดียว เเล้วกิลด์อี่นในเมืองป้าฮวงจะทำยังไง?”

‘เจี้ยนเฟิงฮาน’หัวเราะ

“เเล้วมันยังไงละ? ในเกมนี้ยังมีแผนที่เช่น Ba Huang Forest, Plains of the Setting Sun เเละ Frost Lands ที่มีเเร่อยู่เยอะทำไมพวกเเกถึงไม่ไปละ?เเต่เเกยืนยันที่จะสู้กับ [Vanguard]ที่นี้ ชั้นสงสัยว่า [Zhan Long] ต้องการจะมีเรื่องกับเรางั้นหรอ?”

ผมถอนหายใจออกและตอบว่า,

“ผมบอกความจริงให้ก็ได้ผมต้องการที่จะจบภารกิจที่ต้องการให้ขุดเเร่ระดับ 9 เพื่อเป็นช่างตีเหล็กระดับ 10 เเต่เเร่ระดับ9ทั้งหมดอยู่ข้างหลังนายนั้นเเหละผมเลยอยากให้[Vanguard] เปิดทางให้พวกเราไปเอาเเร่จากเหมือง.”

‘เจี้ยนเฟิงฮาน’เงียบไปแปปนึงเเละได้สั่นหัวพร้อมยกดาบขึ้นมา,

“เซียวเหยา จื๋อไจ๋ได้ฆ่าพี่น้อง[Vanguard] ของเราไปมากมายคิดหรอว่าวันนี้พวกเราจะฟังคำขอนะ? ชั้นจะบอกให้ว่าเจี้ยนเฟิงฮานคนนี้ต้องการให้นายรับผิดชอบเกี่ยวกับพวกเราที่เสียเลเวลเเละอุปกรณ์ไปโดยให้นายรับผิดชอบเเบบ 1 ต่อ 1 วันนี้คือวันที่ศึกเเรกของพวกเราได้เริ่มขึ้น!”

ขณะที่เขาพูดต่อเขาชี้ดาบมาทางผม เเละยิ้มอย่างเยือกเย็น,

“นายต้องการเเร่สุพรรณโลหิตหรอ? เเน่นอนข้ามศพข้าไปก่อนเถอะ วันนี้เราจะทำให้นายจำฝังใจเลยว่า [Zhan Long] เป็นกิลด์เเค่ระดับ 3 นั้นไม่พอที่จะสู้กับเรา”

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments