I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 266 เริ่มต้นจู่โจม

| Zhan Long | 1362 | 2336 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

แปลโดย Kradiz

//////////////////

“แม่ทัพหลี่มู่ ใจเย็นก่อน!!”

ผมผายมือออกไปห้ามเขาไว้

“แผนที่เมืองป้าฮวง เป็นแผนที่สาธารณะ ไม่ใช่เขตแดนของเรา หากเราสู้กันที่นี่ มันจะเป็นผลเสียต่อเรา อีกอย่างเราก็มีคนน้อยกว่าด้วย”

สายตาของ’เย่วชิงเชียน’มองลอดออกไป

“จากที่ดูๆ แล้ว ชางเฉิงกำลังเตรียมกองกำลังของเขาเพื่อจะเข้าจู่โจมเรา”

แม่ทัพ’หวางเจี้ยน’ถาม

“งั้น เราจะเอายังไงต่อ?”

“เคลื่อนพลไปยังหุบเขากิเลนพฤกษา พวกเราจะเข้าบดขยี้พวกมันที่นั่น”

“เยี่ยมม”

‘เย่วชิงเชียน’และแม่ทัพหลี่มู่นำผู้เล่นระดับสูงของเราตรงไปยังหุบเขากิเลนทันที หลังจากนั้นผมหันหน้ากลับมาเผชิญหน้ากับ’ว่านเอ๋อ’และ’ตงเชิงเย่ว’

“ไงหละ พวกเธอเข้าใจแล้วซินะ แม้ว่าชางเฉิงเขาจะทำทีเป็นคนนอบน้อมและจริงใจ แต่เป้าหมายจริงๆ ที่เขามายังเมืองป้าฮวงแห่งนี้คือการทำลายสัมพันธ์ระหว่างเรา [Zhan Long] และ [Hero’s Mound]”

‘ว่านเอ๋อ’ยิ้ม

“อ่าห๊ะ ฉันรู้แล้ว ตงเฉิงเย่วกับฉันจะไปกับนายด้วย ฉันจะไปดูว่าชางเฉิงมันมีเล่ห์เหลี่ยมยังไงกันแน่”

“แน่นอน”

ผู้เล่นกว่า 200 คนจาก [Hero’s Mound]เริ่มเดินทางไปยังหุบเขากิเลน ผมเดินเคียงคู่ไปพร้อมกับ’ว่านเอ๋อ’ ผมมั่นใจว่าผู้เล่นหลายร้อยคนเหล่านี้เป็นเพื่อนของ’ว่านเอ๋อ’ เพราะงั้นพวกเขาจะไม่โจมตีเราแน่นอน อีกอย่างแค่’ว่านเอ๋อ’พูด พวกเขาจะกลายมาเป็นกำลังของเราทันที

ด้วยสเน่ห์ของ’ว่านเอ๋อ’ การที่จะหาผู้เล่นระดับสูงหลายร้อยคน มันไม่ใช่เรื่องที่ใหญ่อะไรเลย ในเวลาราวๆ หนึ่งชั่วโมง เราก็มองเห็นน้ำตกภายในหุบเขากิเลนเรียบร้อย ที่แถบนั้นต่างเต็มไปด้วยดอกไม้ตามฤดูกาลและสัตว์ป่ามากมาย หุบเขากิเลนเป็นพื้นที่เก็บระดับที่ดีมาก

ไม่งั้นกิลด์ของพวกเราคงไม่สามารถก้าวขึ้นสู่ระดับ 3 ได้ไวขนาดนี้ และอีกไม่นานพวกเราก็จะขึ้นระดับ 4 แล้ว และนี่ก็คือจุดอ่อนของพวกเรา ถ้าหากพวกเราเป็นกิลด์ระดับ 4 ซึ่งจะมีสมาชิกถึง 3000 พวกเราจะไม่มีทางกลัวหน่วยที่หนึ่งของ[Hero Mound] แน่นอน

ฟุบบ

เสียงปรากฏตัวของนักเวทอันดับหนึ่งแห่งกิลด์เรา’ตังเซ่ว’นั่นเอง บนไหล่ของเธอคือสัญลักษณ์ของหัวหน้าหน่วยกิลด์เรา เธอค่อยๆ เข้ามาไกล้ๆ ผม

“บอส! ในที่สุดคุณก็มา โอ้…แม้แต่ชางถ่งกับชางเย่ว สองสาวงามก็มาด้วย…นี่เป็นสัญญาณบอกว่าพวกเราจะไม่ต้องสู้กับ [Hero’s Mound]ใช่มั้ย?”

‘ว่านเอ๋อ’กล่าวด้วยน้ำเสียงผิดหวัง

“สุดสวยตังเซ่ว คุณเข้าใจผิดแล้ว พวกเราไม่ใช่ส่วนหนึ่งของหน่วยที่หนึ่ง ดูเหมือนสงครามครั้งนี้ใกล้จะเริ่มแล้วหละ….”

“หืม…….”

‘ตังเซ่ว’ยิ้ม

“แม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจทั้งหมด แต่ก็พอรู้อะไรบ้างแล้วหละ เดี๋ยวฉันจะไปยังเขตแดนของหุบเขามังกรเพื่อช่วยพวกเขาเตรียมตัวต่อสู้กับหน่วยที่หนึ่งนะคะ”

ผมพยักหน้า

“โอเค ฝากด้วยนะ”

‘ว่านเอ๋อ’ชี้เข้ายังในป่าพลางกล่าว

“ตงเฉิงกับฉันจะพาคนของพวกเราไปเครียร์ม่อนแถวนั้น พวกเราจะคอยจับตาดูไว้ แต่ว่า…..”

เธอบุ้ยปากก่อนจะกล่าวต่อ

“แต่ว่าตอนนี้พวกเราคือรองหัวหน้ากิลด์ของ [Hero’s Mound] เพราะงั้นพวกเราจึงไม่สามารถโจมตีผู้เล่นจากหน่วยที่หนึ่งได้…”

ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้

“ดีแล้วหละ แค่คุณไม่โจมตีพวกเรา นั่นก็เป็นการช่วยเหลือที่ดีแล้วหละ แม้ตอนนี้ Q-Sword เขาจะทำตัวเหมือนคนโง่ก็เถอะ แต่ผมไม่อยากให้คุณต้องมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับ [Hero’s Mound] ว่านเอ๋อ ถ้า Q-Sword โจมตีกิลด์ของผมจริงๆ คุณจะทำยังไง?”

‘ว่านเอ๋อ’มองมาที่ผมด้วยดวงตาคู่งามนั้นพลางกล่าว

“ตงเฉิงกับฉันจะรีบออกจากกิลด์ทันทีเลย และมาเมืองป้าฮวงเพื่อจะเข้าร่วมกับนาย เป็นไง?”

ผมตบมืออย่างรวดเร็ว

“เยี่ยม นี่แหละที่ผมต้องการ งั้นตอนนี้พวกเราจะบดขยี้หน่วยที่หนึ่งโดยที่ไม่มีความปราณีใดๆ”

“อ่า”

ผมโดดเข้าสู่หุบเขา พร้อมกับเรียกเทพพยัคฆ์เพลิงเทวะออกมา เจ้าพยัคฆ์น้อยออกมาปุ๊บก็คำรามทันที บนหัวของมันมีตัวอักษรตัวใหญ่ว่า “ชางถ่ง”

‘ว่านเอ๋อ’ยืนเงียบอย่างมึนงง ทันใดนั้นเธอก็กระถืบเท้าอย่างโกรธๆ

“หลี่เซียวเหยา!!!! เจ้าบ้า!! นี่นายกล้าใช้ชื่อของฉันเป็นชื่อของเจ้าพยัคฆ์นั่นงั้นเหรอ!! หืมมมม หยุดเลยนะ!!!!”

ผมทำเป็นไม่ได้ยินพลางพาเจ้าพยัคฆ์ ตรงไปยังจุดที่นัดพบกับ’หรั่นหมิน’ ‘หลิวย่ง’และ’มัทฉะ’ ไม่นาน’หลี่มู่’และ’เย่วชิงเชียน’ก็ตามมาสมทบ ตอนนี้กำลังหลักของเรามากันหมดแล้ว พลางยืนประชุมกันใต้ต้นไม้ใหญ่

“หน่วยที่หนึ่งของ [Hero’s Mound]เริ่มที่จะเข้ามายังป่าวิถีเวทแล้ว…”

‘เย่วชิงเชียน’รายงาน ‘หลี่มู่’กำดาบแน่น

“ตามจริงแล้ว ในป่าวิถีเวทมีผู้เล่นของ [Blood Contract] อยู่ราวๆ 100 คนกำลังเก็บระดับอยู่ เป็นไปได้ว่าฮ่านเปยซงกำลังรวบรวมคนที่กำลังเก็บระดับอยู่ที่อื่นเพื่อมายังป่าวิถีเวทแล้ว แต่ว่ากิลด์เขาเป็นกิลด์ระดับ 3 มีผู้เล่นแค่ 1000 แถมระดับเฉลี่ยยังไม่สูงเท่ากิลด์ของเราด้วย พวกเขาไม่มีทางต้าน  [Hero’s Mound] ได้แน่ แล้วก็อย่างที่ทุกคนได้เห็นไปแล้ว ที่ชั้นกับหัวหน้ากิลด์ โจมตี ชางเฉิง อุปกรณ์ของเขาแข็งแกร่งมากทีเดียว และการบังคับของเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก เขาแข็งแกร่งพอๆ กับห่านเปยซงเลยหละ”

‘ซงฮาน’ยิ้มบางๆ

“ไม่มีปัญหาสำหรับพวกเราหรอก พวกเรา Zhan Long จะยืนดูเพื่อนโดนรังแกได้งั้นเหรอ?”

‘หรั่นหมิน’ถาม

“พวกเราจะเข้าโจมตีตอนไหน?”

“รอก่อนซักพัก”

ผมมองไปยังแผนที่พลางกล่าว

“ป่าวิถีเวท เป็นแผนที่ที่ซับซ้อน เป็นโชคของเราที่เราคุ้นเคยพื้นที่มากกว่าพวกนั้น ส่งเอล์ฟสายลมไปสำรวจรอบๆ ก่อน พากำลังผู้เล่นระดับสูงไปยังทิศตะวันตกของหุบเขากิเลน แล้วให้รอคำสั่ง ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด สงครามจะเริ่มในอีกราวๆ ครึ่งชั่วโมง แล้วพวกเราจะแสดงให้เจ้าหนูชางเฉิงคนนี้ได้รู้ว่าใครกันแน่ที่แข็งแกร่ง!!”

“ใช่!!”

ราวๆ สิบนาทีต่อมา ทิศตะวันตกของหุบเขากิเลนเต็มไปด้วยผู้เล่นของเรากว่า 800 คน ช่วงนี้เป็นช่วงที่คนออนไลน์มากที่สุดซึ่งมีมากถึง 879 คน จาก 1000 คน

ตริงงง ข้อความจาก’ห่านเปยซง’

“เห้ออ…..”

เขาถอนหายใจออกมายาวมาก แสดงให้เห็นว่าเขาคิดยังไงกับสถานการณ์นี้ ผมยิ้ม

“มีอะไรงั้นเหรอ ห่านเปยซง?”

“ไม่มีอะไร….”

เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงลังเล

“ผมพึ่งพาผู้เล่นกว่า 400 คน มายังดินแดนน้ำแข็งเพื่อสู้กับผู้เล่น 100 จาก [Flying Dragons] ผมไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น มันเหมือนกับว่า….ชั้นออกไปปล้นหลุมศพกับเหล่าพี่น้อง แล้วกลับมาเจอภรรยากำลังนอนกับโจรอยู่เลยแหะ”

ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

“ไม่ต้องห่วง พวกเขายังไม่ได้นอนกันเลย อย่าพึ่งสรุปเร็วไปสิ เมื่อมี Zhan Long อยู่ที่นี่  หน่วยที่หนึ่งของ [Hero’s Mound] ไม่มีทางเข้าไปยังป่าวิถีเวทได้ง่ายๆ แน่”

‘ห่านเปยซง’พยักหน้า

“อ่าหะ ผมมีคนอยู่ตรงทิศเหนือของป่าวิถีเวท และนายมีคนอยู่ด้านตะวันออก เมื่อพวกมันเข้ามา พวกเราจะเข้าจู่โจมพร้อมกันทั้งสองด้าน ขยี้พวกมันให้เละไปเลย”

“ฮ่าๆ ชั้นคิดเหมือนกับนายนั่นแหละ ว่าแต่นายมีคนเท่าไหร่หละ?”

“ราวๆ 1100 คนที่กำลังออนไลน์อยู่”

“อืม เพียงพอแล้ว Zhan Long มีราวๆหนึ่งพันคน หน่วยของชางเฉิงมีราวๆ 2000 คน พวกเราไม่น่าจะแพ้ ถ้าคนเราเท่ากันแบบนี้”

“โอเค คนของผมจะเตรียมตัวเสร็จ ราวๆ 20 นาที”

“เยี่ยม พวกเราต้องการคนให้มากที่สุดที่จะช่วยเราโจมตีมัน”

“โอเค”

เหล่าต้นไม้เงิน (silver trees) โบกสะบัดไปมาที่เขตแดนระหว่างป่ากิเลนและป่าวิถีเวท สายลมผัดผ่านอย่างแผ่วเบาส่งผลให้ผ้าคลุมของผมโบกสะบัด ผมยืนกอดอกอยู่นิ่งๆ พลางทอดสายตาออกไป ด้านหลังของผมคืออาวุธอันดับหนึ่งแห่งเซิฟเวอร์ ดาบแห่งจักรพรรดิฉิน

“ซงฮาน สถานการตอนนี้เป็นไงบ้าง?”

‘ซงฮาน’ตอบกลับ

“พวกนั้นส่งคนเข้ามา 1000 คนแล้ว เพื่อเครียร์ม่อนและเก็บระดับ พี่เซียวเหยา เราจะเอาไงกันดี?”

“อย่าพึ่งรีบไป รอพวกนั้นเข้ามาให้หมดก่อน”

“โอเค”

‘เย่วชิงเชียน’กล่าวขึ้น

“บอส พวกเราต้องการกำลังที่ประตูด้านใต้เหมือนกัน ถ้าแบบนั้นพวกเราจะสามารถล้อมพวกมันได้เมื่อพวกมันเข้าสู่ ป่าวิถีเวท”

ผมอดที่จะหัวเราะไม่ได้

“ผมก็อยากจะทำแบบนั้นอยู่เหมือนกัน…แต่ว่าผู้เล่นทั้งหมดของเราอยู่ตรงนี้หมดแล้ว”

“อันที่จริง..”

‘มัทฉะ’ที่นั่งอยู่บนต้นไม้กล่าวขึ้นพร้อมกับหัวเราะ

“อันที่จริง นี่ยังไม่ใช่คนทั้งหมดของเรา ฉันไม่ได้บอกบอสไปอย่างหนึ่ง”

“หืออ อะไรงั้นเหรอมัทฉะ?”

ผมถามขึ้น ‘มัทฉะ’กระโดดลงมาพลางร่อนมาอยู่ตรงหน้าผม

“ฉันใช้เวลา 48 ชั่วโมง ในการใช้ชื่อของ Zhan Long เพื่อรับสมัครคน ตรงประตูเมืองป้าฮวง หัวหน้ากลุ่มนี้คือ Dancing Forest ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ด้านใต้ของป่าวิถีเวท มีผู้เล่นราวๆ 1100 คน ระดับเฉลี่ยคือ 57.1  ถึงแม้จะไม่สูงนักก็ถือว่าโอเค และพวกเขาก็ยังไม่ได้เข้ากิลด์ Dancing Forest กล่าวว่าครั้งนี้แหละจะเป็นบทพิสูจน์ความซื่อสัตย์ของพวกเขาว่าเหมาะจะเป็นหนึ่งในพวกเราหรือไม่”

ผมสับสนเล็กน้อย

“นี่มัน…..จริงงั้นเหรอ? พวกเรามีกำลังเสริมอีก 1100 กว่าคนงั้นเหรอ?”

“ใช่แล้วบอส…”

‘มัทฉะ’กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“คุณไม่คิดเหรอไงว่าทำไมฉันถึงยุ่งมากในช่วงสองวันนี้? ฉันไม่ได้กิน ไม่ได้ดื่ม ต้องนั่งเบื่อๆ ที่นอกประตูเมืองเพื่อรับคน คุณคิดว่ามันง่ายงั้นเหรอ ฉันทำแม้กระทั้ง Excel ที่มีข้อมูลติดต่อของพวกเขา ระดับ อุปกรณ์ และอื่นๆ อีกมากมาย เดี๋ยวฉันจะส่งไฟล์ให้ละกัน”

มันทำให้ผมดีใจมาก ผมอดที่จะจับไหล่ของ’มัทฉะ’ด้วยมือที่สั่นเทาไม่ได้ ก่อนที่จะดึงเธอเข้ามากอด

“เยี่ยมม เมื่อมีมัทฉะอยู่กับเรา ก็ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้ว!!!”

‘มัทฉะ’หน้าแดงก่ำ แต่เธอก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เธอกระซิบเบาๆ

“บอส..ทุกคนกำลังดูอยู่นะ”

ผมรีบกลับมาจากภวังค์พร้อมกับปล่อยเธอลง พลางกล่าวอย่างอายๆ

“อุ๊ปป ผมตื่นเต้นไปหน่อย..”

‘ซงฮาน’หัวเราะ

“ไม่มีปัญหา มัทฉะเธอชอบบอสอยู่แล้ว เธอไม่คิดมากหรอก..”

‘หรั่นหมิน’ยิ้มกว้าง

“ถ้าเป็นชั้นหละ จะเป็นอะไรมั้ย?”

‘หลิวย่ง’ส่ายหัว

“ตายอย่างน่าอนาถ….เมื่อคืนผมไปห้องน้ำเพื่อจะไปฉี่ เมื่อผมเปิดไฟ ผมเห็นมัทฉะอยู่ใช้ชุดผ้าขนหนู เธอพึ่งอาบน้ำเสร็จ เอ่ออ…เธอคว้าทุกอย่างที่เธอคว้าได้ ปาใส่ผมทันที มันคือมีดปอกผลไม้ โชคดีที่มันไม่โดนผม”

หน้าผมกระตุกทันที พลางมองไปยัง’มัทฉะ’

“จริงงั้นเหรอ?”

“เอ่ออ….มันเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัต”

‘มัทฉะ’ยิ้ม

“ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ”

“……”

ในขณะนั้นเอง เอล์ฟสายลมรีบบินเข้ามาอย่างรวดเร็วพลางกระซิบ

“หัวหน้าหน่วย พวกนั้นเคลื่อนพลมายังตรงนี้แล้ว พร้อมที่จะจู่โจมเรา”

“หืมมมม”

‘หลี่มู่’ชำเลืองมองพลางกล่าว

“เจ้าหนูนั่น มันกล้าโจมตีก่อนเลยงั้นรึ”

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments