ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดย Kradiz
‘Bloody Blade’ ตะโกนออกคำสั่งเสียงดังลั่น
“นักธนูใช้ทักษะหยุดยั้ง อัศวินใช้โล่ป้องกันการโจมตีของบอส แบ่งออกเป็นสองทีม ซ้ายและขวาเพื่อพลักดันผู้เล่นจากกิลด์[Ruined Bones] และ [Winds of Battle]กลับไป โอกาศของเรามีเพียงยึดครองพื้นที่ที่บอสกำลังจะมุ่งไป”
…… วิ้ววววววววว เสียงลมหมุนวนรอบ’หรั่นหมิน’ มันคือทักษะ [คมขวานวายุหมุน] พุ่งเข้าสู่กลางวงของผู้เล่นจากกิลด์[Mass Burial] สังหารกลุ่มของนักธนูและหมอด้วยทักษะเดียวทันที
ทันใดนั้นผู้เล่นจากกิลด์[Mass Burial] ก็เดือดดาดขึ้นทันที
“บัดซบบบ ผู้เล่นจาก [Zhan Long] ก็มาด้วยเหรอวะ หันกลับเร็ว!! ป้องกันด้านหลังด้วย!!”
น่าเศร้าใจแทนพวกนั้น มันช้าไปเสียแล้ว ‘หลี่มู่’ ‘หวางเจี้ยน’ และผม ต่างพุ่งเข้าไปฝูงชน พร้อมปลดปล่อย ทักษะออกมา [ดาบทลายฟ้า] ทั้งสองครั้ง และ [ดาบเจ็ดดารา]ของผมเข้าเข่นฆ่ากองหลัง ของ [Mass Burial] อย่างโหดเหี้ยม
ในขณะเดียวกันเทพพยัคฆ์เพลิงเทวะก็พุ่งเข้าเข่นฆ่าสังหารผู้เล่นไปมากมายเช่นเดียวกัน มันชูหัวของมันขึ้นพร้อมปลดปล่อยทักษะ [พยัคฆ์คำราม] ออกมา ทำลายผู้เล่นที่อยู่รอบๆ ในระยะของมันทันที รวมทั้ง Bloody Blade และผู้เล่นเกราะหนักคนอื่นๆ ด้วย
‘ตังเซ่วเย่ว’ ‘ชิงเชียน’และ’มัทฉะ’ต่างปลดปล่อยทักษะของพวกเธอออกมาเต็มเหนี่ยว ในขณะเดียวกัน ผู้เล่นระดับสูงของเรา ต่างเก่งกาจ พวกเขาทุกคนต่างมีทักษะการเล่นที่ดี หลายคนอยู่ในระดับ 100 ของบอร์ด CBN ด้วยซ้ำ ต่อให้พวก [Mass Burial] ทุกคนมีสองทักษะระดับสูงก็ตาม
แต่พวกเขาต่างไม่มีโอกาสได้ใช้มัน เพียงในเวลาไม่ถึง 5 นาที พวกมันแทบจะถูกทำลายล้างจนเหี้ยนโดยพวกเรา ……
ฉั้ววววววว ผมดึงดาบที่ถูกชะล้างด้วยเลือดออกมาจากหน้าอกของ ‘Bloody Blade’ พลางสะบัดมันเพื่อให้เลือดที่ชโลมอยู่หลุดออก และตอนนี้ดาบของผมก็เพิ่มไปเป็น 177% แล้ว ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไป ดาเมจของผมคงจะโครต OP จนเทพยังสู้ไม่ได้เลยหละ
ผมมองออกไปยังฟูงชนข้างหน้า มันคือมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ที่กำลังส่งเสียงร้องอยู่ มันคือบอสเต่าที่อยู่ในชุดเกราะหนัก ร่างของมันเป็นเต่า หัวของมันคืองู ร่างของมันถูกปกคลุมไปด้วย สายฟ้า สายลม และเปลวเพลิงในทุกครั้งที่มันก้าวเดินเอ็ฟเฟ็คของมันก็ปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง มันไม่ใช่อะไรเสียนอกจากหนึ่งในสัตว์ในตำนาน
“เต่ามังกร!!”
“บอสเต่ามังกรเหลือเลือดตั้ง 91% มันคงสู้ยากมาก นี่มันก็ผ่านมานานแล้วนะ….”
‘เย่วชิงเชียน’กล่าวพลางชี้มีดของเธอออกไป ผมพึมพำขึ้น
“เพราะว่านี่มันก็เป็นระรอกที่ 7 แล้ว นับว่าเป็นช่วงท้ายของสงคราม เพราะงั้นสถานะของบอสต้องเพิ่มขึ้นมากอยู่แล้ว นอกจากนี้พวก [Ruined Bones], [Winds of Battle], และ [Mass Burial]ก็ไม่ค่อยเก่งฆ่าม่อนเท่าไหร่ พวกนั้นเน้นไปที่การ PK กับผู้เล่นมากกว่า ทำให้ตอนนี้บอสมันเก็บผู้เล่นไปเยอะพอตัวทีเดียว”
“พวกเราจะเอาไงกันดี?”
‘หลี่มู่’ถามพลองมองไปยังเบื้องหน้า
“Winds of Battle], [Ruined Bones], และ [Misty Palace]มีคนไม่มากเท่าไหร่ ที่เหลือรอดตอนนี้นับแล้วก็ไม่น่าจะเกิน 1500 นอกจากนี้ยังมีพวกผู้เล่นที่ถูกส่งมาสังเกตุการจากกิลด์[Vanguard], [Flying Dragon], [Prague], และ [Hero’s Mound] สาขาที่หนึ่ง อีก เพราะงั้นเราควรเตรียมตัวไว้ ไม่งั้นบอสตัวนี้จะกลายเป็นของคนอื่นซะก่อน”
ผมสูดหายใจลึกๆ พลางกล่าวออกมา
“หลี่มู่ นายอยากจะฆ่าผู้เล่นหรือจะฆ่าบอส?”
‘หลี่มู่’กัดฟันพลางตะโกนพร้อมชูหมัดขึ้น
“ฆ่าผู้เล่นซิ!! บอสมันก็อยู่ตรงนั้นแหละ มันไม่ไปไหนหรอก เราสามารถฆ่ามันได้ทุกเมื่อ แต่ว่ายิ่งเราฆ่าศัตรูไปมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเหลือน้อยเท่านั้น ถ้าเราทำมันตั้งแต่ตอนนี้ พวกเราจะเก็บกวาดพวกมันออกจากสนามรบได้เร็วขึ้น ไม่งั้นพวกเราจะหาจังหวะแบบนี้ไม่ได้อีก เพราะงั้น เจอหน้าฆ่าให้เหี้ยน!!!!”
‘เหลียนป๋อ’บ่นออกมา
“เจ้าหนุ่ม เจ้าเป็นคนที่หุนหันจริงๆ แต่ข้าก็เห็นด้วย!! [Prague]ยิ้นพื้นที่ตรงกลางไว้ เพราะงั้นเราจะไม่จู่โจมพวกเขาก่อน ส่วน [Vanguard] มีคนเยอะมาก เพราะงั้นเราเก็บกวาดพวกมันในเวลานิดเดียวไม่ได้แน่ ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว พวกเราควรจะโจมตี [Heroes’ Mound] สาขาที่หนึ่ง นอกจากนี้ ชางเฉิงก็มองมาทางนี้ตั้งนานแล้ว ตอนนี้พวกนั้นมีคนราวๆ 500 คน พวกเราควรฝ่าไปเก็บพวกมันก่อน เห็นใครฆ่าให้หมด!!”
ผมพยักหน้าอย่างมุ่งมั่น
“โอเค ทุกคนกระจายตัวออกไป สองร้อยคนไปโจมตี [Hero’s Mound] ครั้งนี้พวกเราจะเป็นฝ่ายบุก เพื่อเข้าไปสังหารชางเฉิง!!!”
“เย้!!!”
ไม่กี่นาทีต่อมา สายลมพัดผ่านสนามรบอย่างแผ่วเบา ผู้เล่นของ Zhan Long ทั้ง 200 คน พุ่งตัวมายังผม ก่อนที่จะหันไปประจันหน้ากับ [Heroes Mound] สาขาที่ 1 ตอนนี้เลือดของบอสเหลือถึง 87% เพราะงั้นพวกเรายังมีเวลาเหลือพอสมควร ……
“หัวหน้ากิล!!”
ภายใต้อาณาเขตของเมืองโบราณ Wind Walker พุ่งตัวขึ้นสู่ทิศเหนือ ร่างของเขาสั่นสะท้านพร้อมกับตะโกนเตือนเสียงดัง
“ที่ทิศเหนือมีกลุ่มของผู้เล่นจาก Zhan Long ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่”
ภายใต้ความวุ่นวายของฝูงชน ‘หวางซีเฉิง’แทงผู้เล่นคนหนึ่งจาก [Misty Palace] พลางขมวดคิ้ว ก่อนจะตะโกนออกมา
“เปลี่ยนจากรูปแบบโจมตีไปเป็นรูปแบบป้องกัน Zhan Long มีคนแค่ 200 กว่าคน พวกนั้นเทียบเราไม่ได้หรอก นักเวทเป็นกำลังหลักของเราเพราะงั้นเรามีโอกาสชนะแน่ รอฟังคำสั่งของชั้น!!”
โดยที่ไม่ต้องสื่อสารใดๆ กัน พวกเราต่างเข้าใจกันทั้งสองฝ่าย สงครามได้เริ่มขึ้นแล้ว!! ……
“ฝ่าเข้าไป!!”
‘หลี่มู่’ควงดาบพุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว เขาสะบัดดาบปลดปล่อยทักษะ [Absolute Authority]ฆ่าผู้เล่นจาก [Hero’s Mound] ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!!!
ก่อนที่ร่างกายของเขาจะหมุนคว้างเป็นรูปตัว S หลบทักษะ [ศาสตราสะท้านฟ้า] (Note : เปลี่ยนจากดาบทะลายฟ้า) ของนักรบคลั่งคนหนึ่งไปได้ พร้อมกับสวนกลับด้วยการโจมตีธรรมดา
“รุกฆาต!! แม่ทัพหลี่มู่!!!”
‘หวางซีเฉิง’ตะโกนพร้อมกับแทงหอกเข้าสู่อกของแม่ทัพหลี่มู่ 1198！
‘หลี่มู่’จำต้องถอยออกไปหลายก้าว พร้อมกับมีน้ำแข็งและเปลวเพลิงขึ้นที่ใต้เท้าของเขา นี่มันเป็นการรุกฆาตจริงๆ!!
เปรี้ยงงงงง ผมพุ่งเข้ากระแทกหลี่มู่ด้วยความเร็ว ส่งผลให้เขาถอยกลับไปหลายเมตร พ้นจากรัศมีโจมตีของศัตรูไป ผมรีบหันกลับมาพร้อมกับปลดป่อยทักษะ [ดาบเจ็ดดารา] เข้าสู่กลุ่มของนักเวทอย่างจัง
ฟุบบบบบ ผู้เล่นจากกิลด์[Hero’s Mound] สมกับเป็นผู้เล่นชั้นเยี่ยม นักเวทหลายคนสามารถโดนกลับหลังหลบไปได้ หลังจากนั้นพวกเขาก็ใช้ [กระโดดข้ามมิติ] กลับไปอยู่ในรูปแบบเดิมทันที หลังจากนั้นก็โบกคฑาใช้ [Pillar of Fire and Ice] และ [Chilling Wind Spell] เข้าใส่ผม
แถมยังมีอีกไม่น้อยที่ใช้ [ศรทะเลคราม] เล็งมายังผม นี่พวกเขาจะฆ่าผมด้วยทักษะชุดเดียวเลยงั้นเหรอ? ผมยิ้มบางๆ พร้อมกับหยิบ [การ์ดกองทัพเทพ] ออกมาสามใบ พร้อมกับหลอมละลายหายไปบนมือของผม ทันใดนั้น อาณาเขตขนาดใหญ่ก็พุ่งลงมาจากฟากฟ้า
พร้อมกับเกิดรอยประทับลงบนพื้นดินเป็นสัญลักษณ์ของกลุ่มดาวทั้ง 7 มันคือทักษะลำดับที่สามแห่งคัมภีร์ม่อจือ[เคลื่อนย้ายเจ็ดดารา]!! ผมขยับถอยหลังไปเล็กน้อย พร้อมกับมีวงเวทปรากฏขึ้นที่ใต้เท้าของผม เคลื่อนย้ายร่างของผมไปยังอีกจุดหนึ่งทันที ทำให้หลบทุกการโจมตีได้อย่างหมดจด
ก่อนที่ผมจะเคลื่อนย้ายอีกครั้งไปยังใจกลางของกลุ่มศัตรู ในขณะเดียวก็นผมก็ฟาดฟันนักเวทสามคนด้วย [ดาบทลายทัพ] ก่อนที่จะเรียกเทพพยัคฆ์เพลิงเทวะออกมา มันพุ่งใส่ฟูงศัตรูทันที ก่อนจะเงยหน้าปลดปล่อยทักษะ [พยัคฆ์คำราม]!!!
“อัก……….”
[พยัคฆ์คำราม]ส่งคลื่นแผ่กระจายเข้าไปยังฝูงคน ส่งผลให้ผู้เล่นหลายคนล้มตายอย่างช่วยไม่ได้ รวมไปถึงกลุ่มของนักเวทที่หวางซีเฉิงตั้งความหวังไว้ ตอนนี้ผู้เล่นตายไปกว่า 30 คนแล้ว นอกจากนี้พวก’หลี่มู่’ ‘หวางเจี้ยน’ และ’ตงเฉิงเหล่ย’ที่อยู่เบื้องหลังของผมต่างก็ฆ่าผู้เล่นไปหลายคนเหมือนกัน
แม้ว่าพวกเราจะมีคนน้อยกว่า แต่ในด้านของกำลังใจแล้ว พวกเรามีเยอะกว่ามาก ……
ผมใช้ [เคลื่อนย้ายเจ็ดดารา] อีกครั้งเข้าสู่ผู้เล่นอีกกลุ่มหนึ่งทันที พร้อมกับสะบัดดาบแห่งจักรพรรดิฉินเข่าเข่นฆ่าสังหารผู้เล่นอยู่เลือดเย็น หวางซีเฉิงหวดกลัวดาบของผมอย่างมาก เขาหลบออกไปจากการต่อสู้ พลางสั่งกลุ่มของนักธนูจากแนวหลัง
“ใช้ [ศรหยุดยั้ง] สตั้น’เซียวเหยาไว้’ ถ้ามันโดนเข้าไป มันหนีไม่ได้แน่! พวกเราฆ่ามันได้อย่างแน่นอน แต่ว่านั่นมันทักษะบ้าอะไรกัน มันเป็นบัคของเกมงั้นเหรอ?”
ตอนนี้ผมเริ่มที่จะถูกต้อนจน จนมุมแล้ว ในขณะที่คนอื่นๆ ยังอยู่นอกแนวป้องกันของพวก [Hero’s Mound] อยู่ และเริ่มที่จะเป็นห่วงผม ‘ตงเฉิงเหล่ย’สะบัดขวานของเขาด้วยความรุนแรง ส่งผลให้ผู้เล่นในแนวป้องกันของ [Hero’s Mound] กว่าสิบคนถูกกระแทกถอยหลัง หลังจากนั้นเขาคำรามออกมาด้วยความโกรธ
“ยังมีผมอยู่พี่เซียวเหยา!!! หลีกทางไปโว้ยยย!!!”
ขวานรบของเขาส่งประกายเปลวเพลิงอันโหดร้ายอำมหิต ก่อนที่จะฟาดลงเข้าใส่กลุ่มของผู้เล่นกว่าสิบคนอย่าโหดเหี้ยม!!
“รุกฆาต ชางเหล่ย!!!”
‘หวางซีเฉิง’ชูหอกของเขาขึ้นพลางตะโกนสั่ง
“ยิง!!!!”
พลังเวทระเบิดออกมาเป็นสายเข้าหาเขา และแน่นอนว่า’ตงเฉิงเหล่ย’ไม่รู้หรอกว่าการเคลื่อนที่รูปแบบ S มันคืออะไร ส่งผลให้เขาถูกพลังเวทกลืนกินเข้าไปทั้งร่าง เขาร้องออกมาอย่างเจ็บปวด ก่อนที่ล้มลงสู่พื้นพลางตกหมวกเกราะออกมา
“บัดซบ”
‘หรั่นหมิน’และ’หลี่มู่’พุ่งตรงเข้าไปด้วยความเดือดดาด ผมแบมือออกมา [พิภพเต่าดำ] ปรากฏขึ้นในต่ำแหน่งของแนวป้องกันของฝ่ายตรงข้าม ในจังหวะเดียวกัน [จิตวิญญาณกองทัพ] ก็พุ่งเข้าทำลายแนวป้องกันทันที ส่งผลให้กองกำลังของ [Hero’s Mound] สาขาที่หนึ่ง ต้องพบกับความพินาศ
นอกจากนี้ผมยังมีทักษะ [เคลื่อนย้ายเจ็ดดารา] และยังมีพลังโจมตีระดับพระเจ้า และพลังในการรักษา เพียงเท่านี้ผมก็สามารถเข่นฆ่าทำลายล้างพวกมันได้แล้ว ดาบแห่งจักรพรรดิฉินโบกสะบัดกวัดแกว่งอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ทักษะ [ฆ่าเพื่อโลหิต] ของผมก็ยังเพิ่มเรื่อยๆ
ตามจำนวนผู้เล่นที่ผมสังหารไป ไม่ว่าผมจะเคลื่อนไปที่ใดผู้เล่นต่างหลบหนีกันเจ้าละหวั่น ราวกับโรงระบาดที่คอยลามเลียไปเรื่อย ไม่มีใครกล้าเผชิญหน้ากับผมสักคน!!! ……
“หัวหน้ากิลด์….”
‘Wind Walker’ ถ่มน้ำลายลงที่พื้นด้วยความโกรธ
“นี่….นี่เรากำลังจะแพ้งั้นเหรอ? พลังโจมตีของเซียวเหยาจื่อไจ๋มันจะแรกเกินไปแล้ว ในกิลด์เราไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้แล้ว การเคลื่อนไหวของเขาคาดเดาไม่ได้เลย เพราะงั้นนักธนูของเราก็ไม่สามารถล๊อกเป้าเขาได้ พวกเราจะเอาไงกันดี?”
‘หวางซีเฉิง’หยิบหอกของเขาออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ
“ถอย!! เราจะไปป้องกันที่ประตูทิศใต้!!”
“โอเค”
กลุ่มผู้เล่นของกิลด์[Hero’s Mound]รีบถอยกลับทันที แต่โชคไม่ดี ก่อนที่พวกเขาจะถอยไปได้ไกล ‘Wind Walker’ ก็พลันตะโกนขึ้น
“อะไรวะเนี้ย!!!”
เบื้องหลังของผู้เล่นกิลด์[Hero’s Mound] คือแนวป้องกันที่อยู่ห่างไปราว 100 เมตร นั่นคือผู้เล่นจากกิลด์[Prague] ที่กำลังป้องกันพื้นที่ของพวกเขาอยู่ เหยียนเจ้าอู๋ซวงถือดาบหนักของเขาพลางมองไปยังกิลด์[Hero’s Mound] อย่างเหนือกว่า ……
“ทำอะไรของแก เหยียนเจ้าอู๋ซวง?”
‘Wind Walker’ คำราม ‘เหยียนเจ้าอู๋ซวง’ยิ้มอย่างลึกลับ
“โอ้..ไม่มีอะไรหรอก นี่มันก็แค่เขตแดนของ [Prague] เท่านั้นเอง พวกเราก็แค่ป้องกันเขตแดนของตัวเอง ไม่ให้ใครผ่านเท่านั้นเอง ถ้า [Hero’s Mound] ต้องการจะผ่านหละก็……..ทางเดียวคือเรียบกำแพงเมืองไปไงหละ”
ตอนนี้ ‘Wind Walker’ โกรธจนถึงขีดสุดแล้ว
“ถ้าพวกเราเดินเรียบกำแพงเมืองไป พวกเราก็ถูก NPC นักธนูฆ่าเอาหนะซิ หรือนายอยากจะบังคับให้พวกเราตายงั้นเหรอไง?”
‘เหยียนเจ้าอู่ซวง’กอดอกพลางกล่าว
“ไม่ว่านายจะอยากหรือไม่อยาก ชั้นก็ไม่สนใจ!! ทุกคนฟัง!! ยิงทุกคนที่คิดจะฝ่าแนวป้องกันของเราไป อย่าละเว้นแม้เพียงคนเดียว!!”
…… เบื้องหน้าของ [Hero’s Mound] คือ [Prague] และเบื้องหลังคือ [Zhan Long] ฝั่งซ้ายคือบอส ส่วนฝั่งขวาก็คือกำแพงเมืองของ “เมืองโบราณ” ตอนนี้สถานการณ์ของ [Hero’s Mound] สาขาที่หนึ่ง
ไม่ต่างไปจากการ หนีเสือปะจระเข้เลยซักนิด
ฉั้วววว หอกแก้วปักลงบนพื้นอย่างแรง แววตาของหวางซีเฉิงกลายเป็นเย็นยะเยือก
“ตามชั้นมา พวกเราจะเดินไปทางกำแพงเมือง ชั้นจะเป็นคนดึงดาเมจไว้เอง หมอรักษาชั้นให้ดี”
* Originally Dragon Turtle
ที่มา: