“จื่อ หลิง จะ…เจ้ามียอดยุทธภัณฑ์ด้วยรึ”
 
‘ชูเฟิง’ สัมผัสได้ทันทีว่า ราชรถในมือของ ‘จื่อ หลิง’ นั้น คือยอดยุทธภัญณฑ์อย่างแน่นอน
 

 
“ท่านปู่กล่าวว่า ตั้งแต่ที่ข้าติดตามเจ้า และแบกรับความเสี่ยงทั้งหมดนั้น ท่านจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับข้าอีก อีกอย่าง ท่านจะไม่คอยแอบช่วยเหลือข้าอีกต่อไป ชีวิตของข้าจะขึ้นอยู่กับวรรค์ลิขิตเท่านั้น”
 
 
“ด้วยความแข็งแกร่งของข้าในตอนนี้ ก่อนที่ท่านจะไป ท่านได้มอบยอดยุทธภัณฑ์ชิ้นนี้มาให้แก่ข้า มันไม่ได้มีความสามารถโจมตีหรือป้องกันที่ยอดเยี่ยม แต่มันมีความเร็วที่หาสิ่งใดเปรียบไม่ได้ในโลกนี้”
 
‘จื่อ หลิง’ กล่าวพลางยิ้มบางๆ จากนั้นนางก็สะบัดมืออกไป ราชรถที่อยู่ในมือของนางก็ลอยออกมา แสงสว่างจ้าปกคลุมไปทั่วบริเวณ เพียงพริบตาเดียวนั้น ราชรถที่ลอยออกมาจากมือของ ‘จื่อ หลิง’ ก็มีขนาดใหญ่ขึ้น มันกว้าง ห้าเมตร และยาว สิบเมตร ลอยอยู่เหนือพื้น
 

 
“โอ้…….งดงามมาก”
 
‘ชูเฟิง’ ตกอยู่ภายใต้ความตะลึงงัน จากความสวยงามของราชรถนั่นอย่างจัง ส่วนสำคัญที่สุดคือ ยอดยุทธภัณฑ์ชิ้นนี้มีขนาดใหญ่มาก และเมื่อเทียบกับราชรถ ของราชวงศ์เจียงนั้น ราชรถคันนี้มันถูกลากจูงโดยสัตว์ยักษ์
 

 
“หยุดจ้อง แล้วไปกันได้แล้ว”
 
‘จื่อ หลิง’ เข้ามาคว้าข้อมือของ ‘ชูเฟิง’ นางเดินไปที่ราชรถ พลันประตูของราชรถนั่นก็เปิดออกอย่างน่าอัศจรรย์ นางก้าวขึ้นไปภายในพร้อมกับ ‘ชูเฟิง’
 
****** ******
 
เมื่อประตูปิดลง ราชรถก็เริ่มลอยขึ้น ความเร็วก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ภายใต้ล้อของราชรถปรากฏออร่าแบบพิเศษแผ่ออกมา เพียงพริบตาเดียวนั้น ออร่าเหล่านั้นก็รวมตัวกันอัดแน่นจนมีลักษณะคล้ายกับก้อนเมฆอยู่ที่ใต้ล้อของราชรถ
 
***** พรึ่บ*****
 
เพียงพริบตาเดียวนั้น ราชรถคนใหญ่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว ความรวดเร็วของมันนั้นเหนือกว่าทักษะมังกรผ่านก้าวสวรรค์อยู่หลายขั้น ไม่นานหลังจากที่ ‘ชูเฟิง’ และ ‘จื่อ หลิง’จากไป เหล่าผู้คนที่ลังเลอยู่นานภายในเมืองนั้น ก็ได้เดินทางออกมาที่สนามรบระหว่าง ‘ชูเฟิง’ และผู้เฒ่าร้อยหน้า
 
เมื่อพวกเขามาถึง พวกเขาพบว่าบนพื้นที่นั้น มีหลุมขนาดใหญ่ เช่นเดียวกับที่ปรากฏอยู่ภายในเมือง พวกเขาจึงเกิดความหวาดกลัวอย่างฉับพลัน ในเวลานั้น คนที่ถูกเรียกว่า ‘ผู้กล้า หลี่’ กัดฟันของเขาแน่นและก้าวเข้าไปยังสนามรบนั่น
 
ในขณะนั้น ทุกๆ คนต่างยืนรออยู่รอบนอก และรอคอยคำตอบของ ‘ผู้กล้า หลี่’ อย่างใจจดใจจ่อ ในที่สุด ‘ผู้กล้า หลี่’ ก็กล่าวออกมาเสียงดังว่า
 

 
“ผู้เฒ่าร้อยหน้าตายแล้ว เขาถูกฆ่าโดย ชูเฟิง ที่นี่มีศพเพียงศะเดียว และนั่นคือศพของ ผู้เฒ่าร้อยหน้า อย่างแน่นอน”
 
 
“อะไรนะ ผู้เฒ่าร้อยหน้า ที่เป็นยอดนักฆ่า และไม่เคนล้มเหลวในภารกิจใดๆ น่ะรึ ถูก ชูเฟิง สังหาร”
 
เมื่อข่าวนี้แพ่กระจายออกไป ทุกคนต่างประหลาดใจ และยากที่จะเชื่อกับข่าวนี้ เพราะจากความแข็งแกร่งของ ‘ชูเฟิง’ ที่ปรากฏออกมานั้น มันยากที่จะเชื่อว่าเขาสามารถเอาชนะ ผู้เฒ่าร้อยหน้าได้ ชื่อเสียงของ ผู้เฒ่าร้อยหน้า นั้น โด่งดังมาอย่างยาวนาน เพียงได้ยินแค่ชื่อของเขา ก็ทำให้ทุกคนหวาดกลัว
 
อย่างไรก็ตาม หลายๆ คนเลือกที่เชื่อตามข่าวนั้น เพราะหลังจากที่พวกเขาได้ยินการสนทนา และเห็นการต่อสู้ของ ‘ชูเฟิง’ และ ผู้เฒ่าร้อยหน้า ในภายหลังนั้น ผู้คนที่ผ่านมาได้ถามถึงเหตุการณ์นั้น พวกเขาก็จะพากันบอกว่า ผู้เฒ่าร้อยหน้าได้ตายไปแล้ว
 
เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายออกไปในเก้อาณาจักรนั้น ความสามารถของ ‘ชูเฟิง’ ก็เป็นที่ยอมรับ ว่าเกินกว่าสามัญสำนึกของคนทั่วๆ ไป เพราะเขาสามารถฆ่าได้แม้กระทั่ง ผู้เฒ่าร้อยหน้า ที่เป็นยอดนักฆ่า เป็นไปได้ว่า ผู้ของหกมหาอำนาจจะต้องออกมาจัดการกับเด็กหนุ่มที่มีอายุเพียงสิบหกปีด้วยตัวเอง
 
ไม่ใช่เพีแค่คนภายนอกเท่านั้นที่ตกตะลึง แม้แต่ สำนักอัคคี , สำนักหยวนกัง , นิกายไป๋ และ หุบเขาไร้ใจ ก็ตกอยู่ภายใต้ความตกตะลึงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เพราะนี่หมายถึงความล้มเหลวในการฆ่า ‘ชูเฟิง’ อีกทั้งลูกแก้ววิญญาณทั้งห้าแสนเม็ด ที่พวกเขารวบรวมกันนั้น ก็เหมือนกับการมอบมันให้ ‘ชูเฟิง’ ไปฟรีๆ ราวกับการ “ถมหินข้ามแม้น้ำ”
 
มันทำให้พวกเขารู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมาก เพราะทุกๆ ข่าวที่เกี่ยวข้องกับ ‘ชูเฟิง’ นั้น มันไม่มีข่าวไหนเลยที่เป็นข่าวดีสำหรับพวกเขา และภายในความโกรธแค้นนั่น ก็เต็มไปด้วยความกังวล เพราะหากว่า ‘ชูเฟิง’ ยังคงพัฒนาไปเรื่อยๆ เช่นนี้
 
ในวันที่พวกเขาไม่อาจรับมือกับ ‘ชูเฟิง’ ได้ นั่นเป็นหายนะสำหรับพวกเขาอย่างแท้จริง ข่าวของ ‘ชูเฟิง’ แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วภายในเก้าอาณาจักร ในบางพื้นที่นั้น ‘ชูเฟิง’ กลับกลายเป็นตำนานของพวกเขาไปเลย
 
เรื่องเล่าของ ‘ชูเฟิง’ ที่บุกทำลายสำนักอันดับหนึ่งของอาณาจัดรมังกรฟ้า อย่างสำนักหลิงหยุน ในตอนนั้น ศพของเหล่าลูกศิษย์และผู้อาวุโสของสำนัก กองสูงเป็นภูเขา เลือดไหลรินจนท่วมมหาสมุทร บีบบังคับให้เจ้าสำนักต้องหลบหนีไป
 
ยังมีเรื่องที่เขาบุกเข้าไปยังลานประหารขอวคฤหาสน์องค์ชายกิเลน และสังหารบุตรชายของเจ้าคฤหาสน์ คนของคฤหาสน์องค์ชายกิเลนไม่สามารถหยุดเขาได้ แม้แต่ผู้นำของคฤหาสน์เอง เขาสามารถชิงตัวออกไปได้ พร้อมกับทิ้งศพจำนวนมากไว้ในคฤหาสน์องค์ชายกิเลน
 
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่เพียงแค่สิ่งที่ ‘ชูเฟิง’ ทำในอาณาจักรมังกรฟ้าแพร่กระจายออกไปเท่านั้น ในตอนนี้ ‘ชูเฟิง’ ได้สังหารคนของหกมหาอำนาจไปอีกมากมาย คนทั่วไปที่ไม่รู้ความจริงจึงได้ข้อสรุปเกี่ยวกับ ‘ชูเฟิง’
 
ดังนี้ ‘ชูเฟิง’ คือพระเจ้าที่กลับชาติมาเกิด หากไปทำให้เขาไม่พอใจจะจบด้วยความพินาศ ในอนาคตหากเขายังคงพัฒนาขึ้นไปอีก ไม่ใช่เพียงแค่ สำนักหยวนกัง , สำนักอัคคี , หุบเขาไร้ใจ , นิกานไป๋ แม้แต่ตระกูบเจี่ย ก็จะมีจุดจบเช่นเดียวกับ
 
สำนักหลิงหยุน เหล่าขุมอำนาจต่างๆ พากันหวาดกลัวภับพิบัติที่ชื่อว่า ‘ชูเฟิง’ เป็นภัยพิบัติที่สมควรถูกกำจัดออกไปอย่างเร็วที่สุด ถึงแม้พวกเขาจะมียอดยุทธภัณฑ์อยู่ในการครอบครอง พวกเขาจะต้องพบกับความพินาศในอนาคตเป็นแน่
 
ดังนั้น สำนักหยวนกัง , สำนักอัคคี ,นิกายไป๋ , หุบเขาไร้ใจ และ ตระกูลเจี่ย จึงเขียนจดหมายร้องเรียนให้ราชวงศ์เจียง ส่งทหารออกไปจัดการกับปิศาจ ‘ชูเฟิง’ ไม่เช่นนั้นแล้ว ในอนาคต ‘ชูเฟิง’ สามารถพัฒนาตัวเองขึ้นไปได่อีก
 
เขาจะเปรียบได้กับราชาของหุบเขาพันปิศาจ ถ้าถึงในตอนนั้น แม่แต่ราชวงศ์เจียงก็จะตกอยู่ในอันตราย เมื่อเผชิญหน้ากับคำร้องเรียนของหกมหาอำนาจ ราชวงศ์เจียงจึงไม่สามารถอยู้เฉยได้อีกต่อไป ราชวงศ์เจียงได้ส่งผู้เชี่ยวชาญมาที่อาณาจักรฉิน เพื่อค้นหาตัว ‘ชูเฟิง’ อย่างรวดเร็ว
 
ที่มา: