“ ข้าจะ . . . .??? “
 
‘ชูเฟิง’ยิ้มออกมาพร้อมกับซอกแซกถาม
 

 
“ ข้าจะ . . . ข้าจะฆ่าเจ้าไงล่ะ!!! “
 
‘จื่อ หลิง’ งอปากลงเล็กน้อยและภายในดวงตาปรากฏให้เห็นเจตนาฆ่าอยู่จริงๆ
 

 
“ เอ๋ ~ ~ ~ ~ ~ “
 
ตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ แสยะยิ้ม แม้อาจมองดู’จื่อหลิง’ภายนอกว่านางดูหวงเนื้อหวงตัวประดุจหยกล้ำค่า นางที่เคยประกาศว่ารัก’ชูเฟิง’ต่อหน้าผู้คน แต่เมื่อนางมาอยู่ต่อหน้าของ ‘ชูเฟิง’ นางกับดูเขินอาย
 
ผู้หญิงแบบนี้ เป็นผู้หญิงประเภทที่’ชูเฟิง’ยากจะรับมือ ดังนั้น ‘ชูเฟิง’ ไม่อาจฝืนใจนางได้ ไม่งั้นเขาอาจเผชิญงานหนัก แล้วสิ่งที่ทำมาทั้งหมดก็อาจจะสูญเปล่า แต่โชคดีที่’จื่อหลิง’เองก็มีใจให้’ชูเฟิง’ แม้นางจะไม่ได้พูดออกมา ‘ชูเฟิง’ก็พอรับรู้ถึงมันได้
 
ดังนั้นเขาจึงไม่คิดที่จะรีบร้อน เพราะเขามั่นใจว่า ไม่ช้าก็เร็ว ‘จื่อหลิง’ก็ต้องเป็นของเขา นอกจากนี้ ‘ชูเฟิง’ก็ยังพบว่า นอกจากความงดงามของ’จื่อหลิง’ที่ยอดเยี่ยม และดูจากที่นางเตือนเขา เขาก็บอกได้เลยว่า นางเป็นผู้หญิงประเภทที่เขาชอบ น่ากลัว, น่ารัก, ร้ายกาจ และดื้อรั้นปากแข็ง หากเขาไม่ต้องการความรักจากนางมันคงจะยาก
 

 
“ เจ้ายิ้มอะไร ? “
 
‘จื่อหลิง’มองจิ๊ก’ชูเฟิง’ นางรู้ว่า ‘ชูเฟิง’ คงกำลังคิดเรื่องไม่ดีอยู่แน่ๆ จากนั้นนางก็ไม่ได้สนใจเขา นางรีบโยนสายตาของนางไปที่ศพของผู้เฒ่าร้อยหน้าพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ๆและบ่นพึมพำ
 

 
” เจ้าฆ่าผู้เฒ่าร้อยหน้าได้ นับว่าเจ้าแข็งแกร่งเหมือนกัน “
 
 
“ หืม. . . . . . เจ้ากวาดสมบัติได้หมดจดจริงๆ แต่เจ้ายังพลาดไปหนึ่งอย่าง”
 
หลังจากที่นางเดินมาถึงด้านหน้าผู้เฒ่าร้อยหน้า ‘จื่อหลิง’ก็ขดริมฝีปากและกล่าว
 

 
“ ข้าพลาดอะไรไปงั้นหรอ ? “
 
‘ชูเฟิง’ถามอย่างสงสัย เพราะเขาได้หยิบเอาสมบัติของผู้เฒ่าร้อยหน้ามาหมดแล้ว
 

 
“ เจ้ารู้ไหมว่าทำไมผู้คนถึงเรียกเขาว่า ผู้เฒ่าร้อยหน้า ? นั้นเป็นเพราะว่าเขาสามารถเปลี่ยนแปลงใบหน้าเป็นผู้อื่น ได้ถึง 100 ใบหน้า อีกทั้งยังทำให้ออร่าดูแตกต่างกันไปอีกด้วย นั้นเป็นเหตุผลที่ไม่มีใครสามารถจับเขาได้หรือถูกเขาลอบฆ่าโดยเขา “
 
 
“ เหตุผลที่เขาทำแบบนั้นได้ ไม่ใช่เพราะเขาใช้ความสามารถของตัวเอง แต่เขาอาศัยเจ้าสิ่งที่อยู่บนนี้ . . . . . “
 
ขณะที่นางพูด ‘จื่อหลิง’ก็ยื่นมือไปจับทีหน้าของผู้เฒ่าร้อยหน้า ที่เต็มไปด้วยเลือด จากนั้นก็ใช้นิ้วของนางจิ๊กลงไปในเนื้อของเขา
 
** ซึบบ!! **
 
‘จื่อหลิง’นางช่างเป็นสาวน้อยที่โหดเหี้ยมยิ่งนัก นางใช้นิ้วของตัวเองควักไปที่ใบหน้าผู้เฒ่าร้อยหน้า หลังจากที่ทั้งห้านิ้วของนางเจาะเข้าไปใบหน้าที่เปือดอยู่นั้น มันก็เกิดการเปลี่ยนแปลง เมื่อ ‘จื่อหลิง’ หดมือกลับมา นางก็หยิบหน้ากากที่โปร่งใสติดมือขึ้นมาด้วย
 
และตอนนั้นเอง ใบหน้าของผู้เฒ่าร้อยหน้าก็เปลี่ยนไปเป็นปกติ ถึงแม้จะยังจะมีเลือดอาบก็ตาม
 

 
“ นี่คือสมบัติล้ำค่าของผู้เฒ่าร้อยหน้า ไม่เพียงมันจะสามารถเปลี่ยนแปลงใบหน้า มันยังเปลี่ยนแปลงออร่าจน ผู้เชื่อมต่อฯนั้นไม่สามารถตรวจสอบได้ หากคนๆนั้นไม่สังเกตุหรือรอบคอบ”
 
 
“ ข้าเคยต้องการสมบัติชิ้นนี้มาก่อนมันคือ หน้ากากมายา แต่ข้าก็ไม่สามารถทำอะไรกับผู้เฒ่าร้อยหน้าได้ เพราะแทบจะไม่มีใครพบเขาเลยแม้แต่ปู่ของข้าก็ยังหาเขาไม่เจอ”
 
 
“ แต่ตอนนี้มันเป็นของที่ยึดได้จากการต่อสู้!!! “
 
หลังจากที่พูดจบ ‘จื่อหลิง’ก็โยนหน้ากากมายา ให้กับ’ชูเฟิง’
 

 
“ นี้ หากเจ้าอยากได้มัน เจ้าก็ควรจะเก็บไว้”
 
‘ชูเฟิง’เองก็ยิ้มพร้อมโยนมันกลับไปให้กับ’จื่อหลิง’เห็นแบบนั้น ‘จื่อหลิง’ ตาเป็นประกายพร้อมกับยิ้มออกมาที่มุมปาก ทำให้นางยิ่งมีเสน่ห์มากขึ้น จนทำให้ผู้คนหลงไหล หลังจากนั้น นางก็เดินก้าวเข้ามาด้านหน้าของ ‘ชูเฟิง’ พร้อมกับเงยหน้าเรียวเล็กของนางมอง’ชูเฟิง’และกล่าว
 

 
“ เจ้าต้องการมันมากกว่าข้า ตอนนี้เจ้าควรจะใช้มัน “
 
‘จื่อหลิง’พูดพร้อมกับหยิบหน้ากากมายาใส่ที่หน้าของ ‘ชูเฟิง’
 
** ฟู่ดดด **
 
ตอนนั้น ‘ชูเฟิง’รู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งของหน้ากากที่กำลังดูดติดบนใบหน้าของเขา ขณะที่กำลังซึบซับเข้าสู่ผิวหนัง หลังจากนั้นก็เกิดการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น เวลานั้นเขาดูราวกับเป็นคนอื่น แม้ว่าเขาดูหนุ่มขึ้น แต่มันก็ยังดูแตกต่างจากเดิมอยู่ดี
 
แม้แต่ลักษณะรูปร่างของเขาก็ยังดูแตกต่างจากเดิมไปอย่างสิ้นเชิง
 
* พรึบ พรึบ พรึบ *
 
ตอนนั้นเขาสามารถเปลี่ยนแปลงใบหน้าได้อย่างรวดเร็ว ตามที่เขาต้องการ เพียงแค่ความคิดที่อยู่ภายในหัว จากนั้นก็เปลี่ยนกลับร่างเดิมของเขา
 

 
“ ฮ่า ฮ่า นี้มันคือสมบัติล้ำค่าจริงๆ”
 
หลังจากที่ได้เห็นความมหัศจรรย์ของหน้ากากมายา ‘ชูเฟิง’ก็ตื่นเต้นดีใจ เขาคิดในใจว่า หากเขาไม่ได้มาเจอผู้เฒ่าร้อยหน้าในวันนี้และไม่ได้การชี้แนะ เขาคงไม่มีวันพบกับหน้ากากมายานี้เป็นแน่ สมบัติเช่นนี้กับมาอยู่บนร่างของ’ชูเฟิง’ ในอนาคตเขาสามารถทำการใหญ่โดยที่ไม่ทิ้งร่องรอยใดๆเอาไว้
 
แล้วจะไม่มีใครรู้ว่าเค้าเป็นคนทำ แน่นอนเป็นนับว่าเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดในการใช้ดำเนินแผนการชั่วร้าย
 

 
“ แน่นอน!!! เหตุผลที่ผู้เฒ่าร้อยหน้าได้ก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งปัจจุบันเขา เป็นเพราะสมบัติชิ้นนี้ แม้แต่ปู่ข้าก็ยังพูดเลยว่ามันเป็นสมบัติที่แปลกประหลาดและเขาก็ไม่รู้ว่าผู้เฒ่าร้อยหน้าได้มันมาจากไหน”
 
‘จื่อหลิง’อธิบายทุกอย่าง และซอกแซกถามอย่างรวดเร็ว
 

 
” ชูเฟิง เจ้ามีแผนจะไปทำอะไรต่อ ? “
 
 
“ ข้า กำลังจะไปที่สำนักเทพอัคคี “
 
‘ชูเฟิง’กล่าววว
 

 
“ เจ้าจะไปสำนักเทพอัคคี! “
 
หลังจากได้ยินคำพูดของ’ชูเฟิง’ สีหน้า’จื่อหลิง’ก็ดูเปลี่ยนไปเล็ก แต่นางไม่ได้ตกใจเท่าไหร่ จากนั้นนางก็ไม่ได้ซักไซร้ว่า’ชูเฟิง’จะไปทำไม นางเพียงตอบกลับมา
 

 
“ ไม่มีไร เจ้าไปเถอะ “
 
 
“ จื่อหลิง เจ้าอยากจะไปกับข้าด้วยมั้ย แต่เจ้าควรรู้ว่าที่นั้นมันมีอันตรายรออยู่ แล้วเวลาแบบนี้เจ้าจะเลือก?”
 
‘ชูเฟิง’ถาม ได้ยินคำถามนั้น ‘จื่อหลิง’ยิ้มออกมาและกล่าว
 

 
“ ก็แค่หกมหาอำนาจ มีอะไรที่เราต้องกลัว “
 
 
“ ถึงแม้ว่าเจ้าจะถูกสวรรค์ลงทัณฑ์ แล้วยังไงล่ะ ? ยังไงข้าจื่อหลิง ก็ขอเลือกที่จะอยู่เคียงข้างเจ้า “
 
* ตุ๊บตั๊บ ตุ๊บตั๊บ *
 
หลังจากได้ยินแบบนั้น หัวใจของ’ชูเฟิง’ถึงกับเต้นรัว ตึกตัก หลังจากนั้น หัวของเขาก็โล่งไปหมดจนไม่อาจบรรยายคำพูดออกมาได้ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในหัวใจ ก็หลั่งไหลเข้าสู่สมองเขา หลังจากที่เขาเคยได้ยินคนพูดมาแบบนั้น ‘ชูเฟิง’ก็หยุดอยู่ระหว่างกลาง โดยไม่รู้ว่าคนพูดจริงหรือเท็จ
 
ดังนั้นเขาจึงไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองวันนี้ เวลานี้เขากับได้ยินมันจากปากของ’จื่อหลิง’ ที่ยืนพูดต่อหน้า ‘ชูเฟิง’ได้ถูกเติมเต็มด้วยความรู้สึกดีๆต่อความงามน้อยๆจนไม่สามารถเก็บอาการณ์ แถมยังมีแต่ทวีคูณ
 

 
“ เอาล่ะ หยุดเพ้อฝันได้ล่ะ เรายังต้องเดินทาง ดังนั้นรีบๆไปได้แล้ว “
 
‘จื่อหลิง’พูด
 

 
“ ตกลง ภรรยาข้าเชิญขึ้นเกี้ยวมังกร”
 
‘ชูเฟิง’ยิ้มอย่างเบิกบาน จากนั้นมังกรฟ้าก็ปรากฏขึ้นมา เขาในตอนนั้นได้แต่ตบลงบนหลังมังกรโดยบอกนางให้ขึ้นมานั่ง ในตอนที่นางได้ยิน’ชูเฟิง’เรียกแบบนั้น ‘จื่อหลิง’ได้แต่ถลึงตาใส่ แต่นางไม่พูดอะไร กับขดริมฝีปากของนางแทนและกล่าว
 

 
“ทักษะติดตัวของเจ้านับว่าไม่เลว แต่หลังจากนี้ข้าจะเป็นคนจัดการเอง เนื่องจากเราต้องใช้ความเร็ว จะดีกว่าหากเรานั่งไปด้วยสิ่งนี้”
 
ขณะที่นางพูด ‘จื่อหลิง’ก็พลิกฝ่ามือข้างขวา สิ่งนั้นก็มีบางอย่างที่งดงามปรากฏขึ้นมาบนฝ่ามือของนาง มันคือราชรถของมันพอดีกับฝ่ามือ มีสีเขียวเข้ม ที่สร้างจากหยกซึ่งดูสวยงามอย่างมาก
 
มันมีล้อทั้งหมดอยู่ 10 ด้านหน้าของมันมี แตรอยู่ 2 อัน บ้างก็ดูคล้ายกับลักษณ์เขาของแกะผสมเขาวัว และเขาของจ้าวมังกร ด้านข้างราชรถภาพสลักที่งดงาม คล้ายกับสัญลักษณ์ของสัตว์มหึมา แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่คาดไม่ถึง ก็คือการที่’ชูเฟิง’รู้สึกว่า ไม่มีอะไรสามารถทำลายมันได้
 
ที่มา: