“เจ้ามั่นใจได้อย่างนึงว่า ครอบครัวของเจ้าจะไม่มีอันตรายใดๆ ก่อนที่เขาจะฟื้นคืนชีพขึ้นมา “
 
 
“และถึงเวลานั้น เจ้าที่เป็นผู้เชื่อมต่อชุดม่วง ยังต้องกลัวเขาอีกอย่างนั้งหรือ”
 
 
“ในตอนนั้นถ้าเขานั้นไม่มีประสงค์ร้ายใดๆ ก็แล้วไป ถ้าตอนนั้นเขาต้องการจะหักหลังเจ้าเจ้าก็สามารถข้าเขาได้อย่างง่ายดาย “
 
‘ต้านต้าน’พูด ‘ชูเฟิง’กำลังจมดิ่งสู้ห้วงความคิด เขารู้สึกว่า คำพูดของ’ต้านต้าน’นั้นไม่เข้าค่อยท่า เพราะมันเกี่ยวข้องกับคนใกล้ตัวของเขาดังนั้นมันทำให้เขารู้สึกว่ามันเสี่ยงเกินไป
 

 
“โอเค ข้าจะทำตามที่เจ้าบอก “
 
หลังจากครุ่นคิด’ชูเฟิง’ก็รู้สึกว่าวิธีของต้านต้านนั้นดีที่สุดแล้ว ดังนั้น ‘ชูเฟิง’จึงพาคนตระกูลชู ไปยังอาณาจักรมังกรฟ้า และโชคดีที่วันนี้เป็นวันพิเศษ ศิษย์ของสำนักต้องใส่หมวกรูปกรวย ทำให้’ชูเฟิง’นั้นสามารถปิดบังตัวตนได้อย่างง่ายดาย ก่อนที่จะได้เข้าสู่ สำนักมังกรฟ้า เขาก็เห็นศิษย์แบกของออกมาจากสำนัก และพูดคุยกัน
 

 
“ตอนแรกข้าคิดว่าชื่อเสียงของสำนักกำลังเพิ่มขึ้น และกำลังมีอนาคตที่ดีจากสำนักนี้ ใครจะรู้ว่าหลังจากเข้าสำนักแล้วข้าก็ต้องออกอย่างรวดเร็ว “
 
 
“มันเป็นเพราะชูเฟิงคนเดียว ทำให้เราและคนอิ่นๆต้องย้ายสำนัก ชูเฟิงสมควรตายจริงๆ “
 
 
“มันเป็นเพราะหลี่ ชางฉิง นั้นหัวแข็งเกินไป เห็นได้ชัดว่าถ้าเขาประกาศตัดสัมพันธ์กับชูเฟิงมันก็จบไปแล้ว ใครจะไปคิดว่าเขาจะประกาศว่า สำนักมังกรฟ้า และ ชูเฟิง นั้นยอมตายร่วมกัน นี่ไม่ใช่ว่าเป็นการทำลายพวกเราอย่างนั้นหรือ “
 
 
“ตอนนี้ สำนักหลิง หยุน และคฤหาสน์กิเลน นั้นเริ่มระบุคนที่ไม่ยอมตัดสัมพันธ์กับชูเฟิงแล้ว การที่เขาทำเช่นนี้ก็เหมือนกับ ทำให้สำนักมังกรฟ้า พบกับจุดจบถ้าพวกเราไม่ออกจากสำนักนี้ เราอาจจะต้องถูกฆ่าล้างตระกูลเช่น “
 
 
“ข้าหวังว่า ชูเฟิงจะถูกจับกุมได้โดยเร็วนะเขาจะได้ตายๆไปเสียที “
 
 
“อ่า เลิกพูดถึงเรื่องนี้แล้วออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเถิด “
 
หลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น ‘ชูเฟิง’ กำหมัดแน่น แต่หลังจากนั้น’ชูเฟิง’ก็ค่อยๆคลายหมัด แต่ใบหน้าของเขายังคงเคร่งเครียดเหมือนเดิม เมื่อเขาอยู่ในช่วงที่โดดเด่นและโด่งดังนั้นทุกคนล้วนจะสร้างความสัมพันธ์ต่อเขาเพื่อผลประโยชน์ แต่เมื่อ’ชูเฟิง’ ตกที่ยากลำบาก
 
พวกเขาเป็นคนแรกที่เปิดตูดหนีพวกเขาไม่ได้คิดถึงกับปลอดภัยของ’ชูเฟิง’ แต่พวกเขากลับด่า’ชูเฟิง’ที่ทำให้พวกเขาหมดอนาคต
 

 
“ชูเฟิง ข้ามีบางอย่างจะบอกเจ้า “
 
‘ชู เย่ว์’ พูด
 

 
“อะไรหรือ”
 
‘ชูเฟิง’ถาม
 

 
“ข้าได้ยินมาว่า ก่อนนี้ ซูรู่ กับ ซูเหม่ย ประกาศตัดความสัมพันธ์กับเจ้าได้บอกว่าพวกเธอได้รับความอับอายจากคนเยี่ยงเจ้าแต่… “
 
 
“แต่อะไร”
 
 
“แต่ความจริงแล้ว ทั้ง2 คนนั้นไม่ได้คนพูด แต่คนพูดคือซูเฮิน พ่อของพวกเธอ “
 
‘ชู เย่ว์’พูด
 

 
“อืม ข้าเข้าใจ. “
 
‘ชูเฟิง’พูดและยิ้มและพยักหน้าเบาๆ แม้ว่าภายนอกเขาไม่ได้แสดงอะไรแต่ในใจของเขานั้นดั่งภูเขาไฟแห่งความโกรธที่กำลังประทุ
 

 
“ชูเฟิง ข้าว่าเจ้าแก่ไร้ประโยชน์ที่เห็นแก่ตัวนั้นต้องเจอดีซะบ้าง ข้าแนะนำให้เจ้าฆ่ามันซะ “
 
‘ต้านต้าน’ พูด
 

 
“ข้ามีแผนอยู่”
 
‘ชูเฟิง’ไม่ได้บอกว่าเขาจะจัดการ’ซูเฮิน’ อย่างไร แต่ตอนนี้เขาหวังว่า ‘ซูรู่’ และ ‘ซู เหม่ย’ จะไม่ตกอยู่ในอันตราย
 
หลังจากนั้น’ชูเฟิง’ ก็พาคนในตระกูลไปยังสุสานพันกระดูกได้สำเร็จ แต่’ชูเฟิง’ก็เห็นคนที่เดินออกจากสำนักมังกรฟ้าเพราะต้องการตัดสัมพันธ์ ระหว่างตนเอง ‘ชูเฟิง’และสำนักอยู่จำนวนมาก หลังจากที่มาถึงสุสาน ‘ชูเฟิง’ไม่ได้ลงไปกับคนในตระกูลแต่เขาต้องไปขออนุญาตจากผู้ก่อตั้งสำนักก่อน
 
ตอนแรกที่ได้ยิน ผู้ก่อตั้งนั้น โกรธมาก แม้ว่าเขาจะไม่พูดแต่’ชูเฟิง’ก็รู้ได้ด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตามเมื่อได้ยินถึงความสำคัญของบุคคลเหล่านี้ ผู้ก่อตั้งสำนักไม่เพียงอนุญาต แต่เขาบอกว่าจะรับประกันความปลอดภัยของคนในตระกูลชูให้ด้วย การตีเหล็กต้องตีตอนที่มันร้อนอยู่ ‘ชูเฟิง’ จึงขอพา ‘หลี่ ชางฉิง’ และคนอื่นๆจากสำนักมังกรฟ้า เข้ามาสู่ที่แห่งนี้ด้วย ซึ่งเขาก็อนุญาต
 
ในตอนนั้น ‘หลี่ ชางฉิง’ ที่หยุดบนจุดสูงสุดของสำนักมองลงจากข้างบนและเห็นผู้อาวุโสและศิษย์ ออกจากสำนัก ส่วนข้างๆเขานั้น มี ‘จูเก้อ หลิวหยุน’ และ 6ผู้พิทักษ์สำนักอยู่
 

 
“พวกคงไป คงจะดีกว่าสำหรับพวกเขาสำนักมังกรฟ้าเป็นเพียงทางผ่านสู่ความแข็งแกร่งของตน. “
 
‘จูเก้อ หลิวหยุน’ นั้นรู้ว่า ‘หลี่ ชางฉิง’กำลังเศร้าใจ เขาจึงมาปลอบใจ
 

 
“ท่านไม่จำเป็นต้องมาปลอบใจข้าหรอก ทำไมข้าต้องเศร้าที่เห็นพวกเขาออกไป ที่จริงแล้วข้ามีความสุขมากที่รู้ว่าการตัดสินใจของข้านั้นไม่ได้เลวร้ายไปทั้งหมด มันทำให้ข้าเห็นถึงคนที่จริงใจต่อข้าอย่างแท้จริง? “
 
‘หลี่ จางฉิง’ หันไปมองดูข้างหลังเขา และเห็นว่ามี ศิษย์หลักจำนวน 59 คนยืนอยู่ และยังมี ผ้อาวุโส ที่มีการบ่มเพาะอยู่ในระดับสูง ที่ ‘หลี่ ชางฉิง’ เป็นคนเลือกฝึกให้อย่างลับๆอยู่ ไม่เพียง คนเหล่านั้นจะมีความสามารถที่จัดว่าดี แต่พวกเขายังมีจิตใจที่ซื่อสัตย์ ที่ยอมแบ่งปันความยากลำบากและยอมตายเพื่อสำนัก นั้น พิสูจน์ให้เห็น ว่า’หลี่ ชางฉิง’ ไม่ได้เลือกคนผิด
 
เพราะในขณะที่ สำนักมังกรฟ้ากำลังเผชิญกับวิกฤต ก็ยังมีคนคอยช่วยเหลืออยู่
 

 
“เราจะออกจากที่นี่เมื่อไหร่ล่ะ เจ้าคงไม่นั่งรอความตายอยู่เฉยๆใช่หรือไม่ “
 
‘จูเก้อ หลิวหยุน’ ถาม
 

 
“แน่นอน เราจะรอจนกระทั่งไม่เหลือคนอยู่แล้ว และเราจะเริ่มต้นเดินทาง พวกเราต้องช่วยส่งเสริมคนของสำนักเรานั้นให้แข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่จะให้เขาฟื้น สำนักมังกรฟ้าอีกครั้ง”
 
‘หลี่ ชางฉิง’ ตอบ
 

 
“อ่าข้าสงสัย ว่าชูเฟิงไปไหน ข้าหวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา “
 
‘จูเก้อ หลิวหยุน’ มองไปตามทางและมีความกังวลบนใบหน้าของเขา หลังจากได้ยินชื่อ’ชูเฟิง’ทุกคนนั้นรู้สึกกังวลอย่างช่วยไม่ได้
 

 
“โอ้ นี่คือกลุ่มคนแก่ กำลังชมนกชมไม้กันอยู่ใช่หรือไม่”
 
ในเวลานั้นมีเสียงที่คุ้นเคยดังมาจากข้างหลังของพวกเขา หลังจากที่ได้ยิน ใบหน้าของ ‘หลี่ ชางฉิง’และคนอื่นๆ ก็สดใสขึ้น พวกเขารีบหันไปรอบๆ หลังจากที่ได้เห็นคนคนหนึ่งอย่างชัดเจน พวกเขาก็รู้สึกมีความสุขเหลือเกิน
 
ผู้แปลโดยคุณ#
 
ที่มา: