บทที่ 757 – ปิศาจกระหายเลือด
 
 
 
ในขณะนั้น ร่างกายของเขาถูกห้อมล่อมไปด้วยสายฟ้า อีกทั้งมันยังส่งเสียงออกมาดัง”
 
 
 
เปรี๊ยะๆ”
 
 
 
อยู่ตลอดเวลา 
 
 
 
ผมดำยาวของเขาปลิวไสวอย่างยุ่งเหยิง ในแววตาของเขาปรากฏสายฟ้าสามสีแผ่กระจายออกมาจนน่าขนลุก 
 
 
 
แววตาของเขามันแสดงออกถึงความโหดเหี้ยมอย่างชัดเจน 
 
 
 
ชูเฟิง คว้าแขนที่ขาดของ ฉิน ยู่ และยกมันขึ้น จากนั้นเขาก็ทำในสิ่งที่ทำให้ ฉิน ยู่ ตกตะลึงอย่างมาก 
 
 
 
ชูเฟิง อ้าปากของเขาออก เผยให้เห็นฟันขาวของเขา พร้อมกับกัดลงไปบนแขนของ ฉิน ยู่ ที่ขาดออกพร้อมทั้งฉีกมันออกมา และเริ่มเคี้ยวเนื้อก้อนนั้นในปากของเขา 
 
 
 
เลือดเริ่มไหลออกจากมุมปากของเขา มันไม่ใช่เลือดของ ชูเฟิง แต่อย่างใด แต่มันเป็นเลือดของ ฉิน ยู่ ไม่เพียงแต่เขากำลังเคี้ยวเท่านั้น แต่เขากำลังแสยะยิ้มออกมา ราวกับปิศาจกระหายเลือดที่กำลังกินอาหารอันโอชะของมัน “เจ้าปิศาจ !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ฉิน ยู่ เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน ความหวาดกลัวเขาเกาะกุมลึกเข้าไปถึงกระดูกเขาในทันที 
 
 
 
นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกหวาดกลัวมากถึงขนาดนี้ เขาไม่ลังเลอีกต่อไป เขาหันหลังกลับเพื่อหาทางหลบหนีออกมาในทัน “ถุ้ด !!”
 
 
 
ในช่วงเวลานั้น ชูเฟิง อ้าปากของเขาที่เปรอะไปด้วยเลือดออก เผยให้เห็นก้อนเนื้อที่ฉีกออกมาจากแขนของ ฉิน ยู่ 
 
 
 
แต่ส่วนสำคัญคือ เนื้อก้อนนั้นได้พุ่งออกจากปากของ ชูเฟิง ด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับอัดแน่นไปด้วยพลังมหาศาล มันพุ่งออกไปราวกับลูกศรสีแดงกระแทกเข้ากับหน้าออกของ ฉิน ยู่ “อ๊าาาาาาา”
 
 
 
พลังนั้นได้ทำให้ ฉิน ยู่ ไปกองกับพื้น พร้อมกับกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขามองลงไป เขาก็พบว่าหน้าอกของเขากลายเป็นโพรงลึกเข้าไป มันทำให้เขาแทบจะร้องไห้ออกมา 
 
 
 
ยิ่งเขารู้ว่าโพรงตรงหน้าอกของเขาเกิดขึ้นจากเนื้อแขนของเขาเอง มันยิ่งทำให้เขารู้สึกปวดร้าวและน่าสมเพช 
 
 
 
***** ปัง ***** 
 
 
 
ในขณะเดียวกันนั้น ชูเฟิง ใช้แขนทั้งสองข้างของเขาบิดแขนข้างที่ขาดของ ฉิน ยู่ จนระเบิดออกกลายเป็นเศษเนื้ออย่างรวดเร็ว 
 
 
 
เขาเดินตรงเข้าไปที่ ฉิน ยู่ อย่างช้าๆ พร้อมทั้งคว้าไปที่แขนอีกข้างของ ฉิน ยู่ และกระชากมันออกมา “อ๊าาาาาาาา”
 
 
 
ฉิน ยู่ กรีดร้องออกมาด้วยความทรมาน ในก่อนหน้านี้ เขาไม่ทันได้รู้ตัวว่าแขนของเขาได้ถูกกระชากออกไปตอนไหน แต่ในเวลานี้ เขาได้เห็นแขนของตัวเองถูกฉีกออกไปต่อหน้าต่อตาของเขา มันทำให้รู้สึกเจ็บปวดไปถึงก้นบึ้งหัวใจของเขา 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าประหลาดใจก็ตามมาในภายหลัง ชูเฟิง พลิกกลับแขนของ ฉิน ยู่ ทำให้ด้านที่เป็นต้นแขนอยู่ในกำมือของเขา พร้อมกับฟาดฝ่ามือของ ฉิน ยู่ ตรงไปที่ใบหน้าของ ฉิน ยู่ 
 
 
 
***** เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ ***** 
 
 
 
เสียงดังสนั่นดังออกมาอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่ ชูเฟิง ใช้มือของ ฉิน ยู่ ตบไปที่ใบหน้าของ ฉิน ยู่ อย่างบ้าคลั่ง 
 
 
 
หลังจากตบไปอย่างรุนแรงนั้น เนื้อบนใบหน้าของ ฉิน ยู่ ก็เริ่มแตกออก เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็นไปทั่ว จนในที่สุด เนื้อบนใบหน้าของ ฉิน ยู่ ก็หลุดออก เผยให้เห็นกระดูสีขาวหม่นปนเศษเนื้อปรากฏออกมาอย่างชัดเจน “สารเลว !! ถ้าเจ้ายังกล้าทำอีกข้าจะไม่กลัวเจ้าอีกต่อไป !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ฉิน ยู่ ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ 
 
 
 
***** ปึ้ด ***** 
 
 
 
ในเวลานั้น ชูเฟิง จับไปที่ร่างกายของ ฉิน ยู่ มันทำให้เขาตกตะลึงอย่างมาก 
 
 
 
เพราะส่วนที่ ชูเฟิง จับนั้น มันคือรากฐานของชีวิต ที่เขาใช้ร่วมสนุกกับเหล่าสาวงามทั้งหลาย แต่ในตอนนี้ มันได้ถูกบดจนละเอียด “อ๊าาาาาาาาา”
 
 
 
ฉิน ยู่ กรีดร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อเขารับรู้ถึงความเจ็บปวดทรมานที่ส่งมาจากใต้หว่างขาของเขา 
 
 
 
มันไม่ใช่เพียงเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แต่มันเป็นเสียงกรีดร้องของความโกรธแค้น มันคือความโกรธแค้นที่ออกมาจากก้นบึ้งหัวใจของเขา แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับปิศาจกระหายเลือดเช่นนี้ ความโกรธของเขาก็ทะลักออกมาอย่างรุนแรง เพราะเจ้าโลกของเขาได้ถูกทำลาย “ชูเฟิง !! ข้าจะฆ่าเจ้า !! ข้าจะฆ่าเจ้า !! ข้าจะฆ่าเจ้า !! ข้าจะฆ่าทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเจ้า !! ไม่เช่นนั้นข้าคงระบายความเกลียดชังที่มีต่อเจ้าออกมาไม่หมด !!”
 
 
 
ฉิน ยู่ ตะโกนออกมาอย่างรุนแรง มันคือความคิดในตอนนี้ของเขา เขาต้องการจะฆ่า ชูเฟิง และทุกคนที่เกียวข้องกับ ชูเฟิง 
 
 
 
ชูเฟิง ไม่ได้หวาดกลัวต่อคำขู่เหล่านั้นแม้แต่น้อย เขาเพียงยิ้มเย้ยหยันออกมา “อึ้ก…”
 
 
 
เมื่อเห็นรอยยิ้มของ ชูเฟิง นั้น ฉิน ยู่ ก็สึกถึงความโง่เขลาของเขาในทันที 
 
 
 
เมื่ออยู่ต่อหน้า ชูเฟิง เขาไม่สามารถหยิ่งผยองได้แม้แต่น้อย และสิ่งที่เขาควรกังวลก็ไม่ใช่เพียงชีวิตของเขาเท่านั้น แต่รวมถึงชีวิตของคนในตระกูลของเขา ทุกๆอย่างต้องพินาศเมื่ออยู่ต่อหน้าปิศาจที่แท้จริงเช่นนี้ “อ๊าาาาาาา”
 
 
 
ฉิน ยู่ กรีดร้องออกมาด้วยความหดหู่อย่างรวดเร็ว เขาปรารถนาถึงความตายให้เร็วที่สุด แต่……ในตอนนี้ ความทรมานเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น 
 
 
 
ไม่ว่า ฉิน ยู่ จะกรีดร้องออกมาดังมากเท่าไหร่ ก็ไม่มีใครสามารถมาช่วยเหลือดขาได้ มันเป็นเพราะรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่เขาวางเอาไว้ได้ปิดกั้นทุกๆ อย่าง 
 
 
 
ในความเป็นจริงนั้น ภายใต้ท้องฟ้าเหนือพระราชวังนั้น ไต้กู๋ ได้ยืนอยู่บนอากาศ สายตาของเขาเฉียบคมราวกับนกอินทรี ไม่เพียงแต่เขาจะเห็นทุกอย่างบนพื้นเบื้องล่างได้เท่านั้น แต่เขามองเห็นแม้กระทั่งสิ่งที่ ชูเฟิง กำลังทำกับ ฉิน ยู่ ภายใต้รูปแบบอำนาจพลังวิญญาณนั้น 
 
 
 
ในเวลานั้น ผู้เชี่ยวชาญประหลาดผู้นี้ก็ขมวดคิ้วแน่น แววตาของเขาแสดงออกถึงความกังวลออกมาอย่างชัดเจน เขาถอนหายใจออกมาพร้อมกับกล่าวว่า”
 
 
 
พลังในร่างของเด็กคนนี้แปลกประหลาดมาก !? มันแข็งแกร่งและลึกลับอย่างมาก !!” “มันสามารถทำให้ลักษณะของเขาเปลี่ยนแปลงไปได้มาก เป็นไปได้ว่าในร่างกายของเขาจะมีปิศาจสถิตย์อยู่ !!””เฮ้อ !! มันคงจะดีถ้าในอนาคตเขาเดินบนเส้นทางที่ถูกต้อง หากไม่แล้ว……..ในอนาคต คนทั้งโลกคงจะหลีกเลี่ยงภัยพิบัติไม่ได้แน่ !!”
 
 
 
ชูเฟิง ไม่ได้รับรู้ว่า ไต้กู๋ กำลังเฝ้ามองเขาอยู่ เพราะในเวลานั้น ความโกรธได้เข้าครอบคลุมหัวใจของเขา แม้ว่าจะไม่มีสัญญาณชีวิตส่งออกมาจากร่างของ ฉิน ยู่ แล้วนั้น ชูเฟิง ก็ยังไม่หยุดมือแม้แต่น้อย “ชูเฟิง !!”
 
 
 
ในเวลานั้น เสียงเรียกด้วยความทรมานก็ดังขึ้น มันทำให้เขาได้สติกลับ “เหม่ยน้อย !!”
 
 
 
มันเป็นเสียงเรียกของ ซูเหม่ย ในขณะที่นางฟื้นขึ้นมา ในเวลานั้น สายฟ้าที่หุ้มร่างกายของ ชูเฟิง อยู่ก็หายไปพร้อมกับออร่าที่น่าหวาดกลัวราวกับว่ามันไม่เคยมีมาก่อน เหลือไว้เพียงความทรงจำในก่อนหน้านี้เท่านั้นที่ยังคงอยู่ “เกิดอะไรขึ้น !? เหมือนว่าข้าจะใช้พลังของสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ !? แต่หัวใจของข้ายังรู้สึกถึงบางอย่าง !?”
 
 
 
ชูเฟิง มองไปที่ร่างของ ฉิน ยู่ มันก็ทำให้เขาจมลงไปในความคิดอย่างรวดเร็ว “ชูเฟิง……”
 
 
 
ในเวลานั้น เสียงของ ซูเหม่ย ก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง 
 
 
 
แต่ในเวลานั้น เสียงของนางไม่ได้บ่งถึงความทรมานเท่านั้น มันยังมีเสียงหอบหายใจปนออกมา พร้อมกับเสียงครางกระเส่าอันทรงเสน่ห์ปะปนออกมาในเวลาเดียวกัน 
 
 
 
เมื่อ ชูเฟิง หันกลับมามองที่นางนั้น มันก็ทำให้เขาตกตะลึงอย่างมากกับภาพที่เขาเห็น 
 
 
 
เพราะในเวลานี้ ซูเหม่ย กำลังยั่วยวนเขาอย่างถึงที่สุด 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////// A : งดสปอยตอนต่อไป. . . . . . 
 
 
 
B : งั้นก็ไปพบกับฉาก จึ๊กกะดึ๊ก . . . . . 
 
 
 
C : ซูเหม่ย จะเสียสาวแล้วโว้ยยยยย!!!!