“นครอันทรงเกียรติช่างแข็งแกร่งยิ่งนัก พวกเขามีผู้เชี่ยวชาญระดับอาณาจักรสวรรค์วิญญาณกว่า 20 คนนี่ยังไม่ได้รวมความแข็งแกร่งของเจ้านครไปด้วยนะ “
 
ในตอนนั้นผู้เชี่ยวชาญของอาณาจักรอื่นๆต่างก็ขมวดคิ้วแน่น และร็สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งเพราะ ระดับของผู้เชี่ยวชาญทีนี่ก็ไม่แพ้ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงของอาณาจักรอื่นๆเลยเพราะในความแข็งแกร่งที่นครอันทรงเกียรติแสดงให้เห็นมันเหนือกว่าพวกเขา แต่ในตอนนั้นคนที่ยังอยู่ในความสงบได้มีเพียงแค่ สมาคมโลกวิญญาณและ ตระกูล เจี้ย
 

 
“ไม่ใช่ว่าข้าประเมินหุบเขาพันปีศาจต่ำไป แต่นครอันทรงเกียรติของข้านั้นมีความสามารถพอที่จะพิชิตมันจริงๆ “
 
 
“ตอนนี้คนของข้าได้เตรียมพร้อมแล้ว พรุ่งนี้พวกเขาจะเปิดฉากบุกหุบเขาพันปีศาจ และทำให้พวกมันรู้ว่ามนุษย์อย่างเรานั้นแข็งแกร่งขนาดไหน และ ให้พวกมันรู้ตัวด้วยว่าการหลบอยู่บนหุบเขาพันปีศาจของพวกมันนั้นเป็นทางที่ดีที่สุด “
 
 
“และหลังจากนั้นงานชุมนุมเลือกคู่ก็จะเริ่มขึ้น”
 
 
“ทุกคนไม่ต้องกังวล แม้ว่ามันจะเป็นบททดสอบของข้า แต่ข้าจะไม่ให้พวกเจ้าได้รับความเสี่ยงหากไม่จำเป็น. “
 
 
“เราได้สำรวจดูแล้วว่าในหุบเขานั้นมีอยู่2ส่วนที่อ่อนแอกว่าส่วนอื่นๆ และมีสมุนปีศาจน้อยกว่าส่วนอื่นๆเช่นกัน “
 
 
“งานจำเริ่มใน 2 โซนนั้น แน่นอนหลังจากพวกเจ้าเข้าไปพวกเจ้าทั้งหมดก็ต้องพึ่งงพาตัวเอง “
 
 
“แต่ข้าแนะนำว่าทางที่ดีที่สุดพวกเจ้าควรฆ่าสมุนปีศาจที่พบเจ้าก่อนไม่งั้นพวกมันจะฆ่าพวกเจ้าแน่นอน แม้มันจะไม่สามารถฆ่าพวกเจ้าได้แต่มันก็สามารถพาพวกเจ้าไปเจอกับสมุนปีศาจที่แข็งแกร่งกว่า และข้าพวกเจ้าทิ้งซะ “
 
 
“งานชุมนุมจะใช้เวลา 10 วัน หลังจาก 10วันนั้น พวกเราจะส่งคนพาเข้ากลับไปยัง นครอันทรงเกียรติ “
 
 
“และในตอนนั้นข้าเชื่อว่าสาวงามทั้ง 100 คนของข้าจะพึงพอใจในตัวเข้า พวกเจ้าจะสามารถพิชิตหัวใจของสาวงามเหล่านั้นได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับสิ่งที่พวกเจ้าทำทั้งหมด ใน 10 วัน “
 
‘ฉิน เล่ย’ พูดหลังจากที่ได้เห็นความแข็งแกร่งของนครอันทรงเกียรติ พวกเขาจึงไม่มีคำถามหลงเหลือและพวกเขาทั้งหมดสามารถเข้าร่วมชุมนุมงานนี้ได้ไม่นานหลังจากนั้น งานเต้นก็เริ่มต้นขึ้น สาวงามหลายคนได้แสดงท่ารำอันงดงามหยดย้อย ทำให้หลายคนรู้สึกตื่นเต้นมากและ ทำให้พวกเขามีกำลังใจมากขึ้นอย่างไรก็ตามท่านหญิง ‘จื่อหลิง’ ก็ไม่ได้มาร่วมงานเต้นรำครั้งนี้
 
หลังจาก ฉิน เล่ย ประกาศเสร็จ เธอก็เดินตามเขาออกไปสำหรับ’ชูเฟิง’ ไม่ได้สนใจหญิงงามที่เหลือ เขาไปหา ‘กู โป๋’ และ ‘สูจงหยู’ และคนอื่นๆ จากสมาคมโลกวิญญาณ และ ดื่มกันอย่างสนุกสนานปัจจุบันเขาได้สร้างศัตรูจำนวนมากโดยเจตนาและไม่เจตนา หลังจากขึ้นหุบเขาพันปีศาจแน่นอนต้องมีคนลอบโจมตีเขา
 
ดังนั้นสมาคมโลกวิญญาณจึงเป็นที่เดียวที่เขาสามารถพึ่งพาได้หลังจากดื่มด่ำความสุขจนมืด และ เนื่องจากวันพรุ่งนี้จะเป็นการมุ่งหน้าไปยังหุบเขาพันปีศาจ ‘สู จงหยู’ จึงสั่งให้ทุกคนกลับไปพัก ‘ชูเฟิง’ที่ไม่มีเพื่อนเนื่องจากทุกคนกลับไปหมดเขาจึงกลับไปยังที่พักของเขาด้วยหลังจากกลับไปห้องของเขา
 
อย่างแรกที่’ชูเฟิง’ทำก็คือ ต้มชาเขียว เนื่องจากวันนี้เขาดื่มไปไม่น้อย ดังนั้นเขาจำเป็นต้องดื่มชาเขียวเพื่อลดอาการเมาลงหลังจากต้มเสร็จ ‘ชูเฟิง’ก็ถือ กาน้ำชา และถ้วยน้ำชาเดินไปที่หน้าต่าง และในขณะที่เขากำลังจะยกดื่ม เขาก็เงยหน้าไปมองท้องฟ้ายามค่ำคืน
 
แต่ในความจริงแล้วเขากำลังคิดบางอย่างและทบทวนความทรงจำของเขาแผนที่ที่เขาได้มาจากปีศาจลึกลับที่เขาไปเจอในหอคอยอสูรฟ้า และภูมิประเทศที่แผนที่นี้บันทึกคือ หุบเขาพันปีศาจในส่วนกลางของหุบเขาพันปีศาจ มีวังใต้ดินขนาดใหญ่ และภายในนั้นมีสิ่งที่’ชูเฟิง’จะเป็นต้องไปเอาอยู่ในนั้น
 
อย่างไรก็ตามนอกวังยังมีพื้นที่อีก 5 ส่วนที่ถูกคุ้มกันอยู่ และไม่ต้องสงสัยพื้นที่นั้นถูกคุมโดย ราชันย์ปีศาจหมายความว่าราชันย์ปีศาจทั้ง 5 รู้ว่าสิ่งที่’ชูเฟิง’ต้องการคืออะไร นอกจากนี้พวกมันอาจจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับ ปีศาจลึกลับในหอคอยอสูรฟ้าก็เป็นได้ปีศาจลึกลับ ไม่ได้บอก’ชูเฟิง’
 
เกี่ยวกับอันตรายใดๆ ในหุบเขาพันปีศาจเลย แสดงว่าปีศาจลึกลับนั่นต้องการทดสอบเขาอยู่
 
*วูบ*
 
แต่ในตอนนั้นก็มีแสงบางอย่างปรากฏด้านหน้า’ชูเฟิง’ และ พุ่งเข้าไปในห้องชูเฟิงจากทางหน้าต่าง
 
“ฟึ่บ.”
 
ในตอนนั้นลางสังหรณ์’ชูเฟิง’นั้นได้บอกบางอย่างและ’ชูเฟิง’นั้นก็มีการก้าวกำลังจะกระโดดหนีออกไปทางหน้าต่างในขณะที่’ชูเฟิง’กระโดดเขาก็ไปชนเข้ากับบางอย่างเหมือนเขาได้ชนกับเหล็กและทำให้เขาล้มลงพื้น
 

 
“อำนาจวิญญาณระดับสีฟ้างั้นหรือ”
 
‘ชูเฟิง’ที่นอนอยู่บนพื้น เงยหน้าขึ้นมองก็พบว่ารูปแบบวิญญาณถูกปกคลุมทั้งห้องของเขาแล้วชูเฟิงกวาดสายตามองและไปสะดุดตาที่มุมหนึ่ง มีร่างของหญืงสาวที่งดงามยืนอยู่ตรงมุมห้องแน่นอนว่าเธอคือหญิงที่ทำให้ชายหนุ่มทุกคนล้วนตกตะลึง
 
ในวันนี้ ‘จื่อ หลิง’ นั่นเอง
 

 
“นี่เจ้า เป็นผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณชุดฟ้าแล้วงั้นหรือ”
 
‘ชูเฟิง’ตกใจมาก เขาไม่คิดว่า ‘จื่อ หลิง’ที่อยู่ในระดับ 9 แก่นแท้วิญญาณจะกลายเป็นผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณชุดคลุมสีฟ้าเห็นได้ชัดว่าคนที่เป็นผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณชุดคลุมฟ้านั้น ล้วนอยู่แต่อยู่ในระดับอาณาจักรสวรรค์วิญญาณทั้งสิ้น แต่’จื่อ หลิง’สามารถไปถึงขั้นนั้นโดย การบ่มเพาะ ระดับ 9 แก่นแท้วิญญาณ มันช่างเกินสามัญสำนึกเหลือเกินแต่ก็มีคนจำนวนมากที่เกินสามัญสำนึกของคนทั่วไป
 
และที่เห็นชัดๆคือตัวเขาเอง เขาทำสิ่งที่น่าเหลือเชื่อมาตั้งหลายครั้งและนับประสาอะไรกับคนที่มีกายศักดิ์สิทธิ์อย่าง ‘จื่อ หลิง’
 

 
“โฮ … ท่านหญิง จื่อ หลิง ทำไมสาวงามอย่างท่านถึงมาบุกห้องของชายหนุ่มเช่นข้าอย่างนี้ล่ะ “
 
แม้ว่า ‘ชูเฟิง’จะตกใจ แต่เขาก็ไม่ตระหนกเกินไป เขาลุกขึ้นยืนอย่างเป็นธรรมชาติ และยิ้มให้กับ ‘จื่อ หลิง’
 
* วูบ *
 
จู่ๆ ร่างกายของ’จื่อ หลิง’ ก็เกิดประกายขึ้น และ มาปรากฏหน้า’ชูเฟิง’ และต่อจากนั้นมือที่ขาวเนียนของเธอก็ได้กำคอ’ชูเฟิง’แน่น
 

 
“อืม.”
 
ในตอนนั้น ชูเฟิงรู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งกำลังไหลมาในร่างกายเขาและผนึกความเคลื่อนไหวของเขาทั้งหมดในตอนนั้นร่างกายของเขาไม่มีพลังในการทำอะไร ไม่ต้องพูดถึงการสวนกลับ แม้แต่พูดเขาก็ไม่สามารถพูดได้
 
เขาได้แต่ดูใบหน้าที่งดงามของ’จื่อ หลิง’ ขยับเข้ามาหาเข้าทีละนิดในที่สุดปากของ จื่อ ก็เลื่อนมาแทบกระทบกับหูของ’ชูเฟิง’ เธอได้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า
 
“อย่าบอกเรื่องของข้ากับใครเด็ดขาด ถ้าเรื่องนั้นหลุดออกไป แม้ว่าเจ้าจะหนีไปสุดขอบโลกข้าก็จะตามเจ้าไปฆ่าเจ้า และสับศพของเจ้าเป็นพันๆชิ้น “
 
แปลโดยคุณ#
 
ที่มา: