เปลวเพลิงเหล่านี้ดั่งสัตว์ร้าย มันปกคลุมทั้งท้องฟ้าและพื้นดินในที่นั้น และเผาทุกสิ่งอย่าง
 
ในตอนนั้น ผู้คนจากทั้ง2 ราชวงศ์ก็ถูกกลืนกินด้วยเปลวเพลิงนี้ พวกเขาถูกเผาจนกลายเป็นขี้เถ้าและไม่เหลืออะไรเหลือทิ้งไวเลย
 

 
“แข็งแกร่งจริงๆ ทะเลเพลิงนี่ถูกปล่อยออกมาโดยเขา”
 
ชูเฟิงพึมพำกับตนเอง
 
แม้ว่าเขาจะอยู่ในรูปแบบวิญญาณระดับทอง และ ไม่ได้รับผลอะไรจากเพลิงนั่นเลย แต่เมื่อเขาเห็นบรรยากาศนั่น เขาก็รู้สึกถึงความน่ากลัวของเพลิงนั่นทันที และเพลิงนัน้นมันทำให้เขาคิดถึงทะเลเพลิง 2 ที่ในอาณาจักรมังกรฟ้า
 
1 คือในทะเลทรายที่อ้างว้าง และอีกที่หนึ่งคือ สำนักดอกพลัม ทะเลเพลิงทั้ง 2 ที่นั้นรุนแรงมาก และผู้ฝึกตนไม่สามารถทำให้มันดับได้ ทั้ง 2 จึงกลายเป็นพื้นที่ต้องห้าม
 
ในตอนนี้ ชูเฟิงได้รู้แล้วว่าเปลวเพลิงนั้นเกิดจากฝีมือคน และเป็นไปได้ว่าพวกมันจะเกิดจากชายตรงหน้าเขา
 
ย้อนกลับไปเขาได้แค่เดา แต่ตอนนี้เขาสามารถยืนยันได้ว่ามันคือความจริง
 

 
“ไอ้หยา ช่างน่าเสียดายเหลือเกิน พลังงานระดับอาณาจักรสวรรค์จำนวนมากเชียวนะ และยังมี 2 คนที่อยู่ในระดับ 9 อาณาจักรสวรรค์อีก อย่างน้อยก็น่าจะนำศพพวกเขาออกมาให้ข้าได้กลั่นพลังงานของพวกเขาสักหน่อย”
 
ในตอนนั้น ต้านต้าน ก็บ่นเสียงดันด้วยใบหน้าที่เศร้า ถึงแม้ว่าพลังระดับอาณาจักรสวรรค์จะไม่ช่วยให้เธอทะลวงผ่านได้ในตอนนี้ แต่พวกมันก็ช่างล่อใจซะเหลือเกิน
 
ในตอนนั้น ชูเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น อย่างไรก็ตามเพราะนี่เป็นคำสั่งของเขา เขาจึงทำอะไรไม่ได้ และเพราะชูเฟิงนั้นไม่สามารถควบคุมหลายๆอย่างได้เช่น ความรุนแรงจากพลัง ของชายคนนี้
 
แต่ ชูเฟิงก็ไม่ได้กังวลถึงการสูญเสียเล็กๆนี้ เขารู้สึกเพียงว่าตราบเท่าที่เขาสามารถคุมคนคนนี้ต่อไปได้นั้นก็เพียงพอแล้ว
 
นั่งเพราะ ผู้ก่อตั้งสำนักมังกรฟ้าได้บอกไว้ว่า เขานั้นไม่เพียงระดับ เจ้าแห่งสงคราม แต่เขานั้นอยู่ในระดับ ราชันย์แห่งสงคราม
 
ตราบเท่าที่ชูเฟิงนั้นมี ผู้เชี่ยวชาญระดับราชันย์สงครามคอยรับใช้อยู่ข้างเขา นั่นทำให้ชูเฟิงรู้สึกปลอดภัยโดยที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
 

 
“เพลิงพวกนี้ช่างน่าเกรงขามจริงๆ และ มันอาจจะรุกรามไปยังผู้บริสุทธิ์ เจ้าสามารถตรึงพวกมันไว้ได้หรือไม่” ชูเฟิงถาม
 
 
“เปลวเพลิงเหล่านี้มาจากร่างกายของข้า พวกมันจะเกิดและดับตามความต้องการของข้า ถ้าข้าต้องการให้หายไป มันก็จะหายไป.”
 
ชายที่น่าเกรงขามนี้ จ้องไปที่เปลวไฟสักพักมันก็หายไป
 
แต่เมื่อจ้องไปที่ดินนั้น ทุกสิ่งบนพื้นดินถูกเผาราบเป็นหน้ากอง ราวกับโลกนี้เป็นสีดำ และยังมีความร้อนหลงเหลืออยู่ นั่นทำให้อากาศแถวนั้นแปรปรวนเล็กน้อย
 
หลังจากนั้นชูเฟิง ก็ไม่ได้รีบกลับไปยังราชวงศ์เจียง นั่นเพราะอันตรายนั้นได้หายไปหมดแล้ว ทางราชันย์วานรและผู้ก่อตั้งสำนักมังกรฟ้า และราชวงศ์เจียงนั้น น่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้ว
 
นั่นเพราะด้วยความที่จิตใจของชายคนนี้ไม่มั่นคง ชูเฟิงจึงต้องควบคุมและทำความเข้าใจเกี่ยวกับเขา
 
และด้วยวิธีการบางอย่าง ชูเฟิงจึงเริ่มถามคำถาม เขาหวังว่าชายคนนี้จะรู้บางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาบ้าง
 
แต่เขาก็ไม่รู้อะไรเลย ราวกับความทรงจำของเขาถูกผนึกเอาไว้ และเขายังไม่รู้กระทั่ง ชื่อของตน เขามาจากที่ไหน แม้กระทั่งเรื่องของชูเฟิง เขาก็ไม่สามารถตอบได้เลย
 
เขาจำได้แค่ว่า เขานั้นต้องทำหน้าที่คอยปกป้องชูเฟิง ถ้าเกิดสิ่งใดขึ้นกับชูเฟิง หายนะจะมาถึงเขาแน่นอน
 
เมื่อชูเฟิงถามลึกลงไป อาการของชายคนนั้นก็เริ่มหลอน และเริ่มที่จะสูญเสียการควบคุมไปอีกครั้ง นอกจากนี้เขายังเสียง พลังของเขาและกลับกลายไปเป็นคนบ้า และจำไม่ได้แม้กระทั่งชูเฟิง
 
ในตอนแรกชูเฟิงก็เป็นกังวลเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้ตื่นตระหนกอะไร เพราะเขารู้สึกว่าชายคนนั้นจะมีวิธีการบางอย่างที่จะฟื้นพลังของตัวเองอยู่
 
ด้วยการทำอะไรบางอย่างกับแผลเป็นของเขา เพราะนั่นเป็นจุดอ่อนของเขา เมื่อเขาจับไปที่มันมันจะช่วยฟื้นพลังของชายคนนั้นขึ้นมา
 
และนั่นก็เป็นความจริงเมื่อชูเฟิงไปจับแผลเป็นของเขาความแข็งแกร่งของเขาก็กลับคืนมา นอกจากนี้เขายังโกรธจัดและจำชูเฟิงไม่ได้อีกด้วย
 
แต่โชคดี ชูเฟิงนั้นจับจุดอ่อนของชายคนนั้นไว้แล้ว เขาทำให้ชายคนนั้นยอมศิโรราบต่อเขาอีกครั้ง แต่เมื่อชูเฟิงถามอะไรที่เกี่ยวกับพ่อของเขา ชายคนนั้นก็จะหวาดกลัวอีก ชูเฟิงจึงเลิกถาม
 
เขารู้ว่าเรื่องชายคนนั้น เขาไม่ควรเร่งมัน ถ้าเขาต้องการจะรู้เขาควรจะค่อยๆเป็นค่อยๆไปและเขาจะค่อยๆรู้เอง จากที่เขาเข้าใจนั่นจะทำให้ความทรงจำของชายคนนั้นค่อยๆคืนกลับมา
 
หลังจากนั้น เขาก็รู้สึกว่าเขาสามารถควบคุมชายคนนี้ได้แล้ว และทำให้ชายคนนี้ไม่ไปฆ่าคนบริสุทธิ์อีกด้วย ชูเฟิงจึงพาคนนี้กลับไปยังราชวงศ์เจียง
 
ปัจจุบัน คนของราชวงศ์เจียงนั้นยังจมอยู่ในความกลัว มันเป็นเพราะว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเหมือนกับฝันร้ายของพวกเขา
 
มันทำให้พวกเขารู้สึกว่าทุกสิ่งนั้นไม่เป็นความจริง และอย่างยิ่งเมื่อ มีคนที่แข็งแกร่งสุดๆ ปรากฏขึ้นในทวีปเก้าอาณาจักร และยอมทำตามชูเฟิง เหมือนกับเป็นข้ารับใช้ของเขา
 
ตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้เขาก็ยังคงทำใจเชื่อไม่ได้ และ นั่นก็ทำให้เขาไม่เชื่อว่าอันตรายเหล่านั้นได้หายไปหมดแล้วหรือไม่
 
ดังนั้นในเวลานั้นเขาก็ได้แต่รอคอยคนคนหนึ่ง และ คนคนนั้นคือชูเฟิง เพราะชูเฟิงนั้นคนสำคัญที่จะชี้ว่าราชวงศ์เจียงนั้นปลอดภัยหรือยัง ชูเฟิงจะเป็นคนนำคำตอบมาให้พวกเขา
 

 
“ดูนั่น ชูเฟิงกลับมาแล้ว”
 
 
“จริงด้วย ชูเฟิงกลับมาแล้ว นายท่าน ชูเฟิงกลับมาแล้ว”
 
ทันใดนั้น ก็มีเสียงคนคนหนึ่งตะโกนดังขึ้นมา
 
ในตอนนั้น คนที่อยู่ในระดับอาณาจักรสวรรค์ก็บินขึ้นไปยังท้องฟ้า และเมื่อเห็นว่าชูเฟิง ได้พาชายที่มีใบหน้าซีดกลับมาด้วย พวกเขาจึงรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
 

 
“ชูเฟิง เป็นอย่างไรบ้าง”
 
 
“ชูเฟิง พวกราชวงศ์จี และ ราชวงศ์ หลิวหายไปไหน เจ้าจัดการพวกมันไปแล้วหรือ ”
 
จักรพรรดิ ราชวงศ์เจียงถามขึ้น เขามาพร้อมกับเหล่าผู้เชี่ยวชาญ เช่น เจียง เฮิงหยวน
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น ชูเฟิง จึงได้แต่ยิ้มและพูดว่า
 

 
“ บรรพชนราชวงศ์จี และ ราชวงศ์ หลิว ที่ได้รุกล้ำเข้ามายังในทวีปเก้าอาณาจักรนั้น ได้หายไปจากโลกนี้ตลอดกาลแล้ว และศัตรูของทวีปเก้าอาณาจักรนั้นจะถูกลบออกไปหมดสิ้น”
 
 
“ชูเฟิง เจ้าพูดจริงหรือ”
 
ในตอนนั้น คนจากราชวงศ์เจียงก็พูดขึ้นด้วยความตกใจ พวกเขาไม่สามารถทำใจเชื่อได้
 

 
“ยิ่งกว่าจริงเสียอีก.”
 
ชูเฟิงพูดยืนยันพร้อมพยักหน้า
 

 
“ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม นี่มันช่างยอดเยี่ยมจริงๆ”
 
ในตอนนั้นความรู้สึกตื่นเต้น และดีใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของจักรพรรดิ ราชวงศ์เจียง นอกจากนี้ เขายังพูดว่ายอดเยี่ยม 3 ครั้งติด เพราะว่าเขานั้นไม่สามารถควบคุมตัวเขาไม่ให้ตื่นเต้นได้เลย
 
และคนอื่นๆ นอกเหนือจากเขา ที่รู้เรื่องนี้ก็รู้สึกเช่นเดียวกัน
 
แปลโดยท่าน#ฮาย
 
ที่มา:
 
[adinserter block=”3″]