” ท่านจอมยุทธ หวู่ฉิง โปรดเมตตาด้วย โปรดเมตตาด้วย”
 
เมื่อพวกเขาได้เห็นความตายของคู่ ชาปี่ ทุกคนจากตระกูลหม่าที่คิดจะสู้กับ ชูเฟิง ก่อนหน้านี้ ไม่มีแม้แต่ท่าทีของการเตรียมพร้อมสำหรับการตัดสินใจเหมือนก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะเป็น ชาย หรือ หญิง คนแก่ หรือเหล่าหนุ่มสาว ทุกคนต่างคุกเข่าลงกับพื้นพร้อมกับเอาหัวโขกพื้นไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
 
พวกเขารู้ตัวว่าโง่เขลา ที่เกิดความคิดเช่นนั้น ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าชายที่พวกเขาดูถูกที่ยืนอยู่ต่อหน้านี้ นั้นน่ากลัวแค่ไหน ชูเฟิงสามารถปลิดชีวิตพวกเขาได้อย่างง่ายดาย ชายที่มีนามว่า หวู่ฉิง เป็นคนที่แข็
 งแกร่ง และโหดเหี้ยม
 
* ฟิ้ววว * .
 
ทันใดนั้น ชูเฟิง ก็สบัดแขนเสื้อของเขาไปมาอย่างรวดเร็ว จนเกิดคลื่นพลังที่รุนแรง พัดเขาใส่พวกเขา จากนั้นมันก็ดูดเอาถุงจักรวาล หลายใบเข้ามาอยู่ในฝ่ามือของชูเฟิง
 
เป็นธรรมดาที่คนเหล่านั้นจะโดนปลดทรัพย์ เมื่อเห็นแบบนั้นผู้คนไม่แม้แต่จะกล้าชำเลืองมองหน้าของชูเฟิง จากนั้นชูเฟิงก็กล่าว
 

 
” ไปซะ พวกเจ้ามาทางไหนก็กลับไปทางนั้น!!! “
 
 
” ท่านจอมยุทธ ขอบคุณสำหรับความเมตตา ขอบคุณสำหรับความเมตตา! “
 
ได้ยินแบบนั้นฝูงชนตระกูลหม่า ไม่ลังเลแม้แต่น้อย พวกเขารีบวิ่งหนีออกไปอย่างน่าตาตื่น จนบางคนถึงกับสะดุดล้มหัวทิ้มพื้น
 

 
” ท่านจอมยุทธหวู่ฉิง ขอบคุณที่ช่วยชีวิตพวกเราไว้ โชคดีที่ท่านมาช่วยได้ทัน ไม่เช่นนั้นตระกูลหลี่ของเราคงต้องพินาศ “
 
หลังจากเห็นชูเฟิงเดินเข้ามายังทิศทางของ ผลึกน้ำแข็ง ผู้คนจากตระกูลหลี่ที่รอดชีวิต ก็กล่าวขอบคุณชูเฟิงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้ง
 
อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญหน้ากับความกระเหี้ยนกระหายกระหือรือในการเลียแข้งเลียขา ชูเฟิง ก็ไม่ได้สนใจใดๆพวกเขา เขาสะบัดแขนออกไป และพลังนั้นก็เหมือนกับที่เกิดขึ้นกับตระกูลหม่าก่อนหน้านี้ ชูเฟิงนั้นได้ชิงถุงจักรวาลของพวกเขา
 

 
” จอมยุทธหวู่ฉิง ท่าน . . . . . . “
 
การกระทำของชูเฟิงทำให้ผู้คนของตระกูลหลี่ตกใจอย่างมาก ผู้เชี่ยวชาญที่ตระกูลหลี่จ้างมาถึงกับมุมปากกระตุกภายในใจเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
 
เพราะพวกเขาไม่ใช่คนส่วนหนึ่งของตระกูลหลี่ ดังนั้นพวกเขาไม่มีความจำเป็นจะต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย พวกเขานั้นรับใช้ตระกูลหลี่ก็เพื่อเงิน แต่ตอนนั้น รางวัลที่ได้รับมาจากตระกูลหลี่ ล้วนแต่อยู่ในถุงจักรวาล ที่ชูเฟิง ยึดเอาไป ไม่เพียงแค่นั้นมันยังมีสมบัติที่พวกเขาสั่งสมมาเป็นเวลาหลายปี ตอนนี้พวกเขาหมดเนื้อหมดตัวแล้ว
 
เมื่อเห็นปฏิกิริยาตกใจของผู้คน ชูเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า
 

 
” อย่าได้คิดว่าข้านั้นมีหน้าที่ต้องคอยปกป้องพวกเจ้า เพราะตอนนั้นผู้นำตระกูลของเจ้า คิดจะฆ่าข้า หากข้าหลบไม่ทัน ป่านนี้ข้าคงตายด้วยฝ่ามือของเขาไปแล้ว!!! “
 
 
” ที่ข้าคลี่คลายสถานการณ์นี้ ไม่ได้เเปลว่าข้า หวู๋ฉิง เป็นสหายของเจ้า ข้าก็เหมือนคนของตระกูลหม่า ที่เป็นศัตรู!!! “
 
ชูเฟิงพูดขึ้นมา พร้อมกับกวาดสายตาที่เย็นเยือกไปรอบๆฝูงชน
 

 
” ท่านจอมยุทธโปรดเมตตา โปรดเมตตา ท่านอยากได้อะไรเอาไปให้หมด อย่าได้ฆ่าพวกเราเลย “
 
ตอนนั้น ผู้คนของตระกูลหลี่ ถึงกับตัวสั่นงกๆพร้อมกับรีบทิ้งตัวคุกเข่ากับพื้น เหมือนกับการกระทำก่อนหน้านี้ของคนจากตระกูลหท่า ทุกคนต่างพยายามอ้อนวอน เพราะพวกเขาสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่หลุดออกมาจากดวงตาของชูเฟิง
 
ในตอนนั้นพวกเขาเชื่ออย่างหมดใจว่า ชูเฟิงคิดจะฆ่าพวกเขาหากพวกเขากล้าขืดขืน ซึ่งสายตาของเขาที่จ้องมาน่ากลัวอย่างมาก เหมือนกับว่า ชูเฟิง นั้นไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นปีศาจเลือดเย็น
 
หลังจากนั้นชูเฟิงก็เดินตรงเข้าไปที่ผู้นำตระกูลหลี่ และเขาก็ดูเหมือนจะมีปฏิกิริยาเหมือนกับที่ชูเฟิงคาดการณ์ไว้ ปัจจุบันเขาดูสงบนิ่ง พร้อมกับพูดกับ ชูเฟิง
 

 
” หวู่ฉิง ข้ามันโง่ ที่ไม่อาจแยกแยะสิ่งที่ถูกที่ผิด และเลือกที่จะเชื่อเจ้าเดรัจฉานหม่า ยู๋คุน ทรยศเจตนาดีของเจ้า อีกทั้งยังคิดจะฆ่าเจ้า . . . หวู่ฉิง สังหารข้าเถิด ได้โปรดปลิดชีวิตข้า ให้ใจข้ารู้สึกดีขึ้น “
 
 
” หวู่ฉิง อย่า!! อย่าฆ่าพ่อข้า ได้โปรดให้โอกาสเขาอีกสักครั้ง “
 
ทันใดนั้นหลี่ ชานก็รีบวิ่งเข้ามาคุกเข่าอยู่ต่อหน้าชูเฟิง โดยที่พ่อนางอยู่ด้านหลัง นางพยายามอ้อนวอนชูเฟิงให้ยกโทษให้
 

 
” คุณหนูใหญ่ รีบลุกขึ้น “
 
ชูเฟิง จับหลี่ ชานขุึ้น แล้วมองไปที่ผู้นำของตระกูลหลี่และกล่าว
 

 
” ที่จริง ข้าควรจะฆ่าเจ้าเพราะเจ้านั้นพยายามสังหารข้า ซึ่งความผิดของเจ้านั้นคือความตาย “
 
 
” แต่ในวันนี้ ข้ายังจะไม่ฆ่าเจ้า แต่ไม่ใช่เพราะข้าสงสารเจ้า แต่เพราะข้าเห็นแก่ลูกสาวเจ้า “
 
หลังจากพูดคำเหล่านั้นแล้ว ชูเฟิงก็เหวี่ยงสายตาไปที่หลี่ ชาน และกล่าว
 

 
” คุณหนูใหญ่ ข้าต้องการใช้วัตถุที่พบอยู่ที่นี่ ท่านจะว่ายังไง”
 
 
” ไม่ว่ายังไง ที่นี่ก็เป็นสถานที่ของตระกูลหลี่ของท่านที่รักษามานานหลายปี แต่ข้าคิดว่านี้คือมันค่าตอบแทนที่ข้าสมควรได้ ในอนาคตข้าจะแบ่งให้ท่านเท่าๆกัน “
 
หลังจากพูดจบ ชูเฟิงก็โดดขึ้นขี่มังกรฟ้าพร้อมกับ หายไปโดยที่ไม่หันกลับมามอง
 
หลังจาก ชูเฟิงจากไป คนตระกูลหลี่ก็เหมือนยกเขาออกจากอก พวกเขารีบวิ่งเข้าไปในพระราชวังผลึกน้ำแข็ง และเริ่มต้นรักษาผู้นำตระกูล มีแต่หลี่ ชาน ที่จ้องมองไปยังทิศทางที่ ชูเฟิงจากไปอยู่เป็นเวลานาน โดยที่ทำหน้ามึนงง
 
ชูเฟิงออกจากถ้ำจิตวิญญาณ แต่ยังอยู่บริเวณหุบเขาเขี้ยวหมาป่า โดยที่ถือไข่ผนึกน้ำแข็ง เขารู้สึกว่ามันคือวัตถุที่มีพลังวิญญาณอัดอยู่เต็มเปี่ยม
 
แม้พลังวิญญาณของมันอยู่ในระดับ 1 จ้าวแห่งสงคราม แต่พลังงานที่บรรจุนั้นดูไม่เหมือนกับพลังที่อยู่ในระดับ 1 จ้าวแห่งสงครามแม้แต่น้อย มันคือวัตถุพลังวิญญาณอย่างแท้จริง ที่มีคุณค่าสำหรับพลังวิญญาณอย่างมาก
 
ชูเฟิง ร้อนรนที่จะปรับปรุงมัน เขาจึงไปหาที่ซ่อนในการบ่มเพาะ เมื่อเขาพบ ชูเฟิงก็เริ่มต้นดำเนินการกลั่นพลังวิญญาณจากไข่ผลึกน้ำแข็ง
 
แม้ว่ามันเป็นไข่ที่มีอำนาจพลังวิญญาณที่สะสมมานานกว่า500ปี มันก็ไม่มีอันตรายใดๆต่อเขา นอกจากนี้ชูเฟิงยังเป็นถึงผู้เชื่อมต่อฯชุดม่วง มันจึงง่ายมากที่เขาจะดูดซับพลังเอาไว้ หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม ชูเฟิง ก็ ดูดซับพลังจากมันเอาไว้ได้จนหมด
 
หลังจากเสร็จเรียบร้อย พลังจากไข่ผนึกน้ำแข็งก็วิ่งไปทั่วร่างของชูเฟิง ในตอนนั้นเขาก้าวเข้าสู่ระดับ 6 อาณาจักรสวรรค์ หากเขาใช้สายฟ้าทั้งสาม ชูเฟิงจะมีพลังวิญญาณอยู่ในระดับ 9 อาณาจักรสวรรค์ อีกแค่เพียงระดับเดียวเขาก็จะไปถึงอาณาจักรจ้าวแห่งสงคราม
 
เวลาผ่านไปไม่ถึงปีนับตั้งแต่จื่อหลิง ถูกพาตัวไป ในช่วงเวลานั้น ชูเฟิงสามารถเพิ่มพลังวิญญาณได้ถึง 8 ระดับ จากอาณาจักรแก่นแท้ปัจจุบันเขาเข้าสู่อาณาจักรสวรรค์ระดับ 6 นั้นถือว่าการเพาะปลูกของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่ากลัวอย่างมาก
 

 
” เห้อ จริงด้วย ข้าลืมนึกไปเลยว่าเมื่อพลังข้าเพิ่มขึ้นทรัพยากรที่ต้องใช้ก็ต้องน่ากลัวขึ้นเช่นกัน แม้แต่อำนาจพลังฯทีสั่งสมมานานกว่า500ปี ยังทำให้พลังข้าเพิ่มได้เพียงหนึ่งระดับ หากข้าจะใช้ลูกแก้วสวรรค์ ข้าต้องใช้มันจำนวนมากมายเท่าไหร่ถึงจะทะลวงผ่านขึ้นไป ?”
 
ถึงแม้ว่าเขานั้นจะประสบความสำเร็จในการยกระดับพลังวิญญาณ แต่ชูเฟิงก็ยังรู้สึกท้อใจ เพราะหลังจากที่เขาดูดซับพลังอำนาจ จากโอรสอเวจีและไข่ผนึกน้ำแข็ง พลังเขายังเพิ่มขึ้นมาได้แค่ 3 ระดับ หากชูเฟิงจะก้าวขึ้นสู่ระดับที่สูงกว่านี้เขาต้องใช้ทรัพยากรจำนวนที่น่ากลัวอย่างมาก
 
ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะมีพลังเพิ่มขึ้นแค่ สามระดับ และหากเขาต้องการใช้สิ่งต่างเช่นลูกแก้วสวรรค์สำหรับการเพาะปลูก ซึ่งเขาไม่รู้ว่ามันต้องใช้จำนวนถึงขนาดไหน
 

 
” เจ้าเข้าสู่อาณาจักรสวรรค์ระดับ 6 ได้นี่ก็ดีมากแล้ว เจ้าควรจะพอใจกับมัน “
 
ผ่านไปครู่ ต้านต้านก็พูดขึ้น ขณะที่หัวเราะ
 
ที่มา: