บทที่ 690 – การโจมตีที่ไม่สามารถป้องกันได้
 
 
 
“ดูเหมือนว่าพลังที่ครอบคลุมร่างกายของเจ้าอยู่ จะเป็นพลังจากอารามผู้สืบทอดซินะ !!””ถึงยังไงก็ตาม มันก็เป็นแค่พลังภายนอก ไม่ใช่พลังที่แท้จริงของเจ้า ข้าจะสอนให้เจ้าได้รู้ว่าผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงเป็นยังไง !!”
 
 
 
แม้จะอยู่ภายใต้สายตาของทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ ฉาน เฟิง ไม่อาจยอมรับความพ่ายแพ้โดย ชูเฟิง ได้ เขาไม่อาจยอมรับได้ว่า ชูเฟิง จะสามารถต่อกรกับเขา โดยที่เขามีพลังถึงระดับห้า แต่ ชูเฟิง มีพลังเพียงระดับสามเท่านั้น 
 
 
 
ดังนั้นเขาจึงระบุออกมาว่า พลังของ ชูเฟิง ในตอนนี้ได้รับมาจากอารามผู้สืบทอด เพื่อแสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอของ ชูเฟิง อีกทั้งยังกล่าวคล้ายๆกับบอกเป็นนัยๆ ว่า ชูเฟิง ใช้วิธีโกงในการสู้กับเขา “ฮ่าๆๆ!! เจ้าก็เข้าใจปลอบใจตัวเองนะ !! ใช่ พลังในตอนนี้ไม่ใช่ของข้า มันเป็นพลังที่ข้าได้รับมาจากอารามผู้สืบทอด !! แต่แล้วมันเป็นไงล่ะ เจ้าสามารถทำอะไรข้าได้เช่นนั้นรึ !!”
 
 
 
ชูเฟิง ยิ้มอย่างเย็นชา แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน 
 
 
 
ฉาน เฟิง เป็นคนที่น่ารังเกียจในสายตาของเขา แม้แต่การกระทำของ ฉาน เฟิง ก็เป็นการกระทำของคนที่ต่ำช้า และไร้ยางอาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาจะโจมตีใส่ ชุน หวู นั่นทำให้ ชูเฟิง ต้องการที่จะมอบบทเรียนให้แก่เขาอย่างมาก “ข้าจะทำอะไรเจ้าได้เช่นนั้นรึ !! ถ้าข้าเอาจริง ข้าก็จัดการเจ้าได้ภายในไม่กี่วิ !!””เจ้าคิดว่าเจ้าจะไร้เทียมทานเมื่อมียอดยุทธภัณฑ์ในมือเช่นนั้นรึ !! ข้าจะสอนให้เจ้ารู้ว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า ไม่ใช่เจ้าเพียงคนเดียวที่มียอดยุทธภัณฑ์ !!”
 
 
 
ฉาน เฟิง พลิกฝ่ามือของเขา พลันปรากฏดาบใหญ่สามเมตรออกมาในมือของเขา ใบดาบมีสีเงินสว่างสดใส เพียงแค่มองแวบเดียวก็รู้ว่ามันเป็นดาบหนัก 
 
 
 
หลังจากดาบใหญ่สีเงินปรากฏออกมานั้น ออร่าพลังของ ฉาน เฟิง ก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก อีกทั้งออร่าพลังของดาบใหญ่ยังปล่อยพลังราชันย์ออกมาอย่างชัดเจน ชูเฟิง สามารถรับรู้ได้ในทันทีว่ามันเป็นยอดยุทธภัณฑ์ขั้นราชันย์ “ตาย !!”
 
 
 
ฉาน เฟิง ไม่รอช้า เขาพุ่งทะยานออกไป และหายไปจากสายตา เพียงพริบตาเดียวเขาก็ปรากฏตัวออกมาต่อหน้าของ ชูเฟิง ราวกับวิญญาณร้าย 
 
 
 
***** วืดดดด ***** 
 
 
 
เมื่อดาบใหญ่สีเงินถูกกวัดแกว่ง บรรยากาศโดยรอบถูกฉีกกระชากอย่างรุนแรง ด้วยความแข็งแกร่งของดาบใหญ่ “หึหึ !!”
 
 
 
เมื่ออยู่ต่อหน้าพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ชูเฟิง กลับไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย เขายิ้มเหยียดหยันออกมา ดาบตราประทับมังกรในมือของเขาสั่นไหวอย่างแผ่วเบา พริบตาเดียวก็เกิดประกายแสงขึ้นและพุ่งตรงไปยังหน้าอกของ ฉาน เฟิง อย่างรวดเร็ว 
 
 
 
รวดเร็ว !! 
 
 
 
รุนแรง !! 
 
 
 
ชูเฟิง ไม่ได้หลบหลีก หรือป้องกันแม้แต่น้อย เขากลับโจมตีใส่ ฉาน เฟิง ออกไปดย่างรวดเร็ว 
 
 
 
แต่การโจมตีของ ชูเฟิง ด้วยดาบตราประทับมังกรนั้น ไม่ใช่การโจมตีธรรมดาแม้แต่น้อย นอกจากความแข็งแกร่งแล้วนั้น มันยังเต็มไปด้วยความล้ำลึก และยากที่จะคาดเดา “เจ้า !!”
 
 
 
ในทันทีนั้น ฉาน เฟิง ก็ถูกความหวาดกลัวเข้าครอบเงาให้ใจของเขา เพราะการโจมตีของ ชูเฟิง นั้น แข็งแกร่งเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการได้ และหากเขาไม่สามารถรับกระบวนท่านี้ได้ มันย่อมสามารถสังหารเขาได้อย่างแน่นอน 
 
 
 
เมื่อคิดเช่นนั้น ฉาน เฟิง ไม่กล้าที่จะรอช้า เขากัดฟันแน่นด้วยความโกรธ พร้อมทั้งรีบหยุดการโจมตีของเขา และเบี่ยงออกมาทางซ้ายเพื่อหลบการโจมตีของ ชูเฟิง “หึ !! เด็กน้อย !!”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม การกระทำของ ฉาน เฟิง ก็อยู่ในการคาดเดาสถานการณ์ของ ชูเฟิง อยู่แล้ว เขาเพียงสะบัดข้อมือเล็กน้อย ดาบตราประทับมังกรในมือของเขาพลันเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง ก่อนที่จะเกิดประกายเส้นแสงพุ่งตรงไปยัง ฉาน เฟิง เช่นเดิม 
 
 
 
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฉาน เฟิง ไม่มีทางเลือก เขารีบยกดาบใหญ่สีเงินในมือขึ้นมา เพื่อต้านรับการโจมตีที่แข็งแกร่งของ ชูเฟิง 
 
 
 
***** ฝุ่บ ***** 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม การป้องกันนี้ก็ยังไร้ประโยชน์ ดาบตราประทับมังกรเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง มั้นไม่ได้พุ่งเข้าใส่ดาบใหญ่สีเงินแต่อย่างใด แต่กลับพุ่งเข้าหา ฉาน เฟิง โดยตรงแทน “บ้าเอ๊ย !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ฉาน เฟิง ตกตะลึงอย่างมาก เขาไม่คิดเลยว่า การโจมตีของ ชูเฟิง จะรวดเร็ว และเปลี่ยนผันได้ถึงขนาดนี้ ราวกับว่า ชูเฟิง วางแผน และสามารถคาดเดาการเคลื่อนไหวของเขาได้ทั้งหมด 
 
 
 
ในขณะนั้น ใบหน้าของ ฉาน เฟิง อาบชโลมไปด้วยเหงื่อ เขาคิดว่า หากเขาใช้ยอดยุทธภัณฑ์ จะสามารถจัดการกับ ชูเฟิง ได้อย่างง่ายดาย และสามารถกู้หน้าของเขากลับมาได้ 
 
 
 
แต่ในตอนนี้ มันกลับกลายเป็นว่า เขาถูกไล่ต้อนโดย ชูเฟิง และตกอยู่ในการควบคุมของการโจมตีจาก ชูเฟิง “เป็นไปได้ยังไง พี่ใหญ่ ฉาน เฟิง จะถูกไล่ต้อนโดย หวู่ฉิง !!”ในขณะนั้น ผู้ติดตามของเขาก็กล่าวออกมาด้วยความตกตะลึง ผุ้เชี่ยวชาญระดับสี่อีกสองคนก็เช่นกัน 
 
 
 
แววตาของ มู่หรง ว่าน เป็นประกาย นางกล่าวออกมาด้วยเสียงเรียบ”
 
 
 
การโจมตีนั่นยากจะคาดเดา มันไม่อาจจะป้องกันได้แม้แต่น้อย !!””ดาบตราประทับมังกรในมือของเขา สามารถแสดงพลังออกมาได้มากกว่าตอนที่อยู่ในมือของเจ้าวิหาร หวู่หย่ามาก เขาสามารถแสดงพลังของยอดยุทธภัณฑ์แห่งราชันย์ออกมาได้อย่างดี!! เหตุนี้จึงทำให้ หวู่ฉิง สามารถสร้างการโจมตีเช่นนี้ออกมาได้ !!”
 
 
 
แม้แต่ หย่า เฟย ยังขมวดคิ้วขึ้น ใบหน้าที่งดงามของนางปรากฏแววกังวลออกมาอย่างชัดเจน ก่อนที่นางจะกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ข้าไม่คิดเลยว่า หวู่ฉิง จะสามารถทำได้ถึงขนาดนี้ ข้าประเมินเขาต่ำไปจริงๆ หากในอนาคตเขาพัฒนาขึ้นไปอีก เขาจะต้องเป็นศัตรูตัวฉกาจของข้าอย่างแน่นอน !!”
 
 
 
หย่า เฟย และ มู่หรง ว่าน ต่างจมลงไปในความคิดของตัวเอง เพราะในตอนนี้ ฉาน เฟิง นั้น ไม่ได้อ่อนแอกว่าพวกนางแม้แต่น้อย 
 
 
 
ดังนั้น พวกนางต่างคิดถึงว่า ในสถานการณ์เช่นนี้ หากเปลี่ยนจาก ฉาน เฟิง เป็นพวกนาง พวกนางจะทำเช่นไร และเมื่อคิดไปได้พักหนึ่ง พวกนางต่างขมวดคิ้วขึ้น ใบหน้าของพวกนางเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด ก่อนจะกล่าวออกมาพร้อมกันว่า”
 
 
 
ไม่สามาาถป้องกันได้ !!””นี่หมายความว่า หวู่ฉิง แข็งแกร่งมาก !! ในตอนที่เขาสามารถเอาชนะ จู เทียนหมิง ที่มีพลังระดับสามมาได้ โดยที่เขามีพลังเพียงระดับหนึ่ง ข้ายังคิดว่าเขาโชคดีเท่านั้น แต่ในตอนนี้เข้าได้ประจักษ์ในความแข็งแกร่งของเขาแล้ว !!””ถึงยังไง ฉาน เฟิง ก็ได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นในเขตทะเลตะวันออก ข้าเคยได้ยินว่ามาว่า เขาคืออันดับหนึ่งในหมู่คนที่มีอายุไม่ถึงสามสิบปี !!””จากสิ่งที่ข้าเห็น หากว่าศิษย์น้อง หวู่ฉิง มีการบ่มเพาะพลังเทียบเท่ากับ ฉาน เฟิง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ ฉาน เฟิง จะสามารถเอาชนะศิษย์น้อง หวู่ฉิง ได้ !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ฉิว ซือ ก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง กับเหตุการร์ที่เกิดขึ้นต่อหน้าของนางในตอนนี้ ด้วยพลังระดับห้าของนาง นางได้ลองเปรียบเทียบเช่นเดียวกับ หย่า เฟย และ มู่หรง ว่าน และคำตอบก็เป็นเดียวกัน มันทำให้นางรู้สึกอ่อนแออย่างมาก 
 
 
 
และหากว่า แม้แต่ ฉาน เฟิง ยังไม่สามารถเอาชนะ ชูเฟิง ได้ หัวใจของนางก็รู้ดีว่า นางก็ไม่อาจเอาชนะ ชูเฟิง ได้ มันทำให้นางรู้สึกชื่นชม และรู้สึกอ่อนแอในเวลาเดียวกัน 
 
 
 
ReadMGA /////////////////////////////////////////////////// A : เป็นไงล่ะไอ้พวกควายชอบแย่งของชาวบ้าน!!! 
 
 
 
B : แบบนี้แหละคนเรา พอเห็นแก่ประโยชน์ตัวเองก็ไม่คำนึงถึงคนอื่น มีแต่จ้องจะเอาเปรียบ เพราะเห็นว่าทำไรไม่ได้ ชูเฟิงเป็นคนเปิดแท้ๆ แต่ก็ดีแล้ว ที่พวกมันเข้ามาในอาราม ชูเฟิงจะได้จัดการมัน 
 
 
 
A : ระหว่าง ฆ่าให้ตายกับขืนใจอะไรเจ็บปวดมากกว่ากัน!!! 
 
 
 
B : ขืนใจสิ!!! แล้วรู้ป่ะ ว่าหย่า เฟย กะ มู่หรง ว่าน ไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน!!! 
 
 
 
A : จริงดิ!!! 
 
 
 
B : จริงๆ!!! เพราะหย่า เฟย แต่เดิมแล้วก็ไม่ชอบขี้มู่หรง ซุน สักเท่าไหร่ นางเลยไม่ยอมเล่นด้วย ถ้านางรักมันชอบมัน ป่านนี้คงแต่งกันไปนานล่ะ