ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปเมื่อมาถึงพื้นที่เปลี่ยวนั้น ชูเฟิง ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาอย่างรวดเร็ว อีกทั้งเขายังเปลี่บนหน้ากากของเขา จากใบหน้าของชายวัยกลางคน เปลี่ยนเป็นใบหน้าของคนหนุ่มอายุราวยี่สิบปี
อีกทั้งเขายังปลดพลังของสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ออก จึงทำให้พลังของเขาลดเหลือเพียงระดับหก จากระดับเก้าขั้นแดนสวรรค์
หลังจากนั้น ชูเฟิง ก็กลับมายังจุดเดิมในก่อนหน้านี้ เมื่อ ชูเฟิง กลับมาอีกครั้งนั้น ชายหนุ่มผู้นี้ก็แววตาเป็นประกาย ความหยิ่งผยองในก่อนหน้านี้กลับหายไปจนสิ้น ราวกับไม่เคยเกิดขึ้น เขากล่าวถาม ชูเฟิง ออกไปว่า
“น้องชาย เจ้ามาที่ผาคนรักแห่งนี้ เพื่อเสาะหาอาจารย์รึ”
ชายคนนั้นยิ้มออกมาอย่างสุภาพ แตกต่างจากการแสดงออกในก่อนหน้านี้ราวฟ้ากับเหว ส่วนเหตุผลนั้น ชูเฟิง สามารถรับรู้ได้อย่างดี
แม้ในก่อนหน้านี้ พลังของเขาจะสูงมากถึงระดับเก้า ขั้นแดนสวรรค์ แต่ด้วยรูปลักษณ์ของชายวัยกลางคน นั่นจึงไม่ทำให้เป็นจุดสนใจได้ เพราะในทะเลตะวันออกนั้น บุคคลในรุ่นนี้ล้วนก้าวเข้าสู่ขั้นจ้าวสงครามเป็นส่วนใหญ่
แต่ถึงแม้ในเวลานี้ พลังของเขาจะไม่สูงมาก เพียงระดับหก ขั้นแดนสวรรค์ แต่ด้วยอายุของเขาเพียงยี่สิบปีนั้น สามารถเรียกได้ว่า ชูเฟิง ในรูปลักษณ์นี้เป็นอัจฉริยะ ถึงจะไม่โดดเด่นมากนัก แต่ก็อยู่เหนือกว่าชายตรงหน้าของเขา
และด้วยความเป็นอัจฉริยะเช่น ชูเฟิง นั้น เหล่าผู้เชี่ยวชาญของผาคนรัก ย่อมยินดีที่จะรับ ชูเฟิง เป็นศิษย์ ดังนั้น ชายคนนี้จึงไม่กล้าอวดดีต่อหน้า ชูเฟิง
“พี่ชาย ข้า หวู่ฉิง ได้ยินมาว่าผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย ของผาคนรัก มีฝีมือที่โดดเด่นอย่างมาก และข้าต้องการมาฝากตัวเป็นศิษย์ของนาง เพื่อเรียนรู้บางอย่าง”
ชูเฟิง กล่าวตอบ
“ผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย !! น้องชาย หวู่ฉิง เจ้าหมายถึง ผู้อาวุโสหญิง ฉิวซุ่ย ใช่หรือไม่ !?”
ชายหนุ่มตกใจเล็กน้อย
“ถูกต้อง !!”
ชูเฟิง กล่าวพลางพยักหน้า
“น้องชาย หวู่ฉิง ผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย แข็งแกร่งมาก ผู้ที่เคยประลองกับนางล้วนพบกับความพ่ายแพ้ และนางก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของผาคนรักแห่งนี้”
“แต่เนื่องจากผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย มีข้อมูลอยู่น้อยมาก ดังนั้น ผู้ที่รู้เรื่องของนาง จึงมีอยู่ไม่มาก เห็นว่าเจ้ารู้จักกับผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย เช่นนี้ เจ้าก็เตรียมตัวมาไม่น้อย”
“การคัดเลือกศิษย์ของผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย นั้นยากมาก และศิษย์ที่นางรับนั้น ล้วนแต่เป็นผู้หญิง ไม่เคยรับศิษย์ผู้ชายเลยสักครั้ง แม้ว่าความสามารถของเจ้าจะยอดเยี่ยม ข้าเกรงว่าเจ้าอาจจะไม่มีโอกาสนั้น”
ชายหนุ่มผู้นั้นกล่าว
เมื่อได้ยินดังนั้น ชูเฟิง ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขายังคงคิดว่า นั่นเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อกันเขาออกจากผารัก แต่แล้วเขาก็ต้องคิดใหม่เมื่อเขาได้ยินคำกล่าวต่อมาว่า
“น้องชาย หวู่ฉิง หากเจ้าต้องการจะไปทดสอบ เจ้าสามารถไปลองดูได้ แต่หากผู้อาวุโสเขาไม่รับเจ้าเป็นศิษย์ เจ้าอาจจะได้เป็นศิษย์ของผู้เชี่ยวชาญท่านอื่นๆ แต่นั่นก็นับยอดเยี่ยมแล้ว”
ขณะที่เขากล่าวนั้น เขาก็เปิดเส้นทางเข้าสู่ผาคนรักให้ ชูเฟิง และพร้อมกับชี้ไปที่ป้าย
เมื่อ ชูเฟิง เห็นป้ายนั้น เขาสัมผัสได้ทันทีถึงความพิเศษของมัน มองดูภายนอกนั้น มันเป็นเพียงป้ายไม้ธรรมดาเท่านั้น แต่เมื่อเขาใช้อำนาจพลังวิญญาณตรวจสอบ เขาก็พบส่าป้ายนั้นถูกสร้างด้วยรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณ ตรงกลางป้ายมีคำว่า “เยี่ยม” สลักเอาไว้อยู่ อีกทั้งด้านล่างยังสลักวันที่สร้างป้ายนี้ขึ้นเอาไว้
“น้องชาย หวู่ฉิง นี่คือป้ายเยี่ยม ในเส้นทางนี้เจ้าสามารถค้นหาอาจารย์ของเจ้าได้ แต่หากเจ้าไม่พบพวกเขาภายในสิบวัน เจ้าจะถูกขับออกมาจากผาคนรักในทันที”
ชายหนุ่มกล่าวเตือน
“พี่ชาย ขอบคุณสำหรัยคำแนะนำ”
ชูเฟิง ประสานมือขึ้นคาราวะ และจากออกมา เมื่อเขาเข้ามายังพื้นที่ของผาคนรักนั้น เขาพบว่ามันมีขนาดใหญ่อย่างมาก เหล่าผู้เชี่ยวชาญต่างซ่อนตัวอยู่ตามจุดต่างๆ ยกเว้นพื้นที่ที่งดงาม เพราะตรงนั้นไม่ได้รับอนุญาตให้ผู้ใดครอบครอง มันเป็นพื้นที่ของส่วนรวม
หลังจากที่เข้ามายังเส้นทางของป้ายนั้น ชูเฟิง ไม่หยุดเดินแต่อย่างใด เพราะในก่อนหน้านี้เขาได้สอบถามถึงที่พักของ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน มาป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“สถานที่แห่งนี้มันสวรรค์บนดินชัดๆ !!”
เมื่อมาถึงสถานที่ที่เขาสอบถามมานั้น ชูเฟิง ก็ต้องพบกับความตะลึงอย่างมาก เพราะที่พักของ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน นั้น สร้างขึ้นอยู่ท่ามกลามทะเลดอกไม้ มันประกอบด้วยดอกไม้ที่งดงามหชายชนิด ห้อมล้อมที่พักอาศัยของนางอยู่ราวกับทะเลดอกไม้
พื้นที่ที่งดงามเช่นนี้ควรจะเป็นพื้นที่ของส่วนรวม แต่สำหรับ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน นั้น จะเห็นได้ว่าผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ ต่างหลีกทางให้นาง ดังนั้น นางจึงเป็นข้อยกเว้นในข้อกำหนดนี้
“เจ้าเป็นใคร !? มีธุระอะไรถึงได้มาที่นี่ !?”
ในขณะที่ ชูเฟิง กำลังชื่นชมกับทัศนียภาพที่งดงามอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีเสียงของหญิงสาวกล่าวออกมาเสียงดัง
เมื่อมองตามไปยังต้นเสียงนั้น ชูเฟิง ก็พบกับสิบสาวงามยืนอยู่ หญิงสาวเหล่านี้เป็นเพียงรุ่นเยาว์เท่านั้น เพราะผู้ที่อาวุโสสุดอายุน่าจะไม่เกินยี่สิบปี และผู้ที่อายุน้อยสุดน่าจะอายุประมาณสิบห้าปีเท่านั้น
หญิงสาวเหล่านี้ล้วนไม่ธรรมดาอย่างมาก ผู้ที่อายุสิบห้าปีมีพลังถึงระดับหนึ่ง ขั้นแดนสวรรค์ คนอื่นๆ ก็ล้วนอยู่ในขั้นแดนสวรรค์ แต่ผู้ที่อายุยี่สิบปี มีพลังถึงระดับแปดขั้นแดนสวรรค์ ซึ่งมากกว่าพลังของ ชูเฟิง อยู่ถึงสองระดับ
นอกจากการเพาะปลูกที่สูงของพวกนางแล้วนั้น พวกนางยังมีความพิเศษอยู่อีก นั่นคือความงดงามของพวกนาง โดยเฉพาะผู้ที่มีอายุยี่สิบปี และมีพลังถึงระดับแปดนั้น การปรากฏตัวของนางช่างงดงามโดดเด่นกว่าผู้อื่นอย่างเห็นได้ชัด
ผิวของนางขาวดุจหิมะ ใบหน้าละเอียดอ่อน แววตาดูสดใสร่าเริงอย่างมาก
แต่นางกลับเย็นชาอย่างมสก เพราะในขณะที่หญิงสาวคนอื่นๆ กำลังกระพริบตาปริบๆ เพื่อตรวจสอบ ชูเฟิง นั้น ตั้งแต่ต้นจนจบ นางยังคงเพียงมองไปที่ทะเลดอกไม้เท่านั้น
“เจ้ากำลังมองสิ่งใดกัน !? ข้ากำลังพูดก้บเจ้าอยู่นะ !! เจ้าหูหนวกรึ !?”
เมื่อเห็นว่า ชูเฟิง กำลังมองมาที่พวกนางตาไม่กระพริบ หนึ่งในสาวงามก็กล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ
“ข้ามาเพื่อพบกับท่านอาวุโส ฉิวซุ่ย !!”
ชูเฟิง กล่าวตอบ พลางเกาศรีษะเบาๆ แก้เขิล
“มาพบท่านอาจารย์ !! เจ้ามีธุระอันใด !?”
หญิงสาวคนหนึ่งกล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“ข้ามาพบกับท่าน เพื่อสนทนาเรื่องบางอย่างเท่านั้น !!”
ชูเฟิง กล่าวตอบพลางยิ้มบางๆ
“หืม…คงมากกว่านั้นแน่ เห็นได้ชัดว่าเจ้ารู้จักกับท่านอาจารย์ เจ้าต้องการจะเป็นศิษย์ของท่านล่ะซิ !!”
สาวงามนางหนึ่งกล่าวออกมาด้วยความเย้ยหยัน
“ออกไปซะ ท่านอาจารย์ไม่ได้อยู่ที่นี่ และท่านก็รับเพียงลูกศิษย์ที่เป็นหญิงเท่านั้น มิใช่ชาย อีกทั้งท่านยังรับศิษย์เพียงแค่สิบคนเท่านั้น ซึ่งในตอนนี้ก็ครบสิบคนแล้ว แม้เจ้าจะเป็นผู้หญิง ท่านก็จะไม่รับเจ้าเป็นศิษย์ !!”
สาวงามอีกนางหนึ่งกล่าว
ขณะที่กล่าวนั้น พวกนางก็หันกลับไป และลอยอยู่ท่ามกลางทะเลดอกไม้ เข้าไปยังตำหนักที่ตั้งอยู่ใจกลางของทะเลดอกไม้อย่างช้าๆ
ที่มา: