บทที่ 750 – ซากบัลลังก์
 
 
 
ด้วยการร่วมมือของ ชูเฟิง และ ต้านต้าน นั้น สัตว์ยักษ์กว่าพันตนก็ได้ถูกกำจัดจนหมดสิ้น 
 
 
 
เหล่าสัตว์ยักษ์ที่ถูกสังหารโดยฝีมือของ ชูเฟิง นั้น ร่างกายของพวกมันถูกแยกออกจากกันเป็นชิ้นๆ แม้ว่าพวกมันจะมีร่างกายขนาดใหญ่ แต่พวกมันก็ไม่สามารถต้านทานการฟาดฟันของ ชูเฟิง ได้แม้แต่น้อย 
 
 
 
ส่วนสัตว์ยักษ์ที่ถูกสังหารโดย ต้านต้าน นั้น อยู่ในสภาพที่น่าสะอิสะเอียนอย่างมาก หลังจากออร่าพลังสีดำของนางแผ่กระจายออกไปนั้น ร่างกายของเหล่าสัตว์ยักษ์ก็บิดเบี้ยว ในท้ายที่สุดก็แหลกเละกลายเป็นกองเนื้อที่ถูกอาบชโลมไปด้วยเลือดสีแดงฉาน 
 
 
 
ทุกๆ คนที่เป็นพยาน ในการลงมือของ ชูเฟิง และ ต้านต้าน นั้น เมื่อพวกเขามองไปยังซากศพที่กองอยู่บนพื้นของพระราชวัง ทั้ง ซูรู่ และคนอื่นๆ ต่างหายใจเข้าอย่างยากเย็น ในตอนนี้ทุกคนต่างเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของ ชูเฟิง อย่างมาก “ชูเฟิง เยี่ยมไปเลย !! หลังจากข้าดูดซับพลังของพวกมัน บวกกับพลังในร่างของข่า ตอนนี้ข้าก้าวเข้าสู่ระดับสองของขั้นจ้าวสงครามแล้ว !! ฮ่าๆ !! ไม่เลวจริงๆ !!” 
 
 
 
หลังจากดูดซับพลังของเหล่าสัตว์ยักษ์ไปแล้วนั้น พลังของ ต้านต้าน ก็ก้าวสู่ขั้นจ้าวสงครามระดับสอง มันทำให้นางมีความสุขอย่างมาก จนนางไม่อาจหุบยิ้มได้เลย “ในที่สุดเจ้าสามารถเพิ่มระดับพลังขึ้นมาได้ ตอนนี้พวกเราสองคนก็มีพลังถึงระดับสอง ขั้นจ้าวสงครามเท่ากันแล้ว แม้ว่าข้าจะสามารถต่อกรกับผู้เชี่ยวชาญจ้าวสงครามระดับสี่ได้ แต่ข้าก็ยังไม่มั่นใจว่าข้าจะสามารถเอาชนะผู้เชี่ยวชาญขั้นจ้าวสงครามระดับห้าได้หรือเปล่า !! แล้วเจ้าล่ะ !! คิดว่าผลจะเป็นยังไง !?”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวถามด้วยความอยากรู้ แม้ว่าตอนนี้เขาจะแข็งแกร่งขึ้นมาก แต่เขาก็รู้ดีว่า พลังของ ต้านต้าน แข็งแกร่งกว่าเขาอย่างมาก ดังนั้น เขาจึงอยากรู้ขีดจำกัดของ ต้านต้าน “มันก็………นะ หากบอกไปมันก็ไม่น่าสนใจนะสิ วันใดที่เจ้าพบศัตรูที่เจ้าไม่สามารถเอาชนะได้ เมื่อถึงเวลานั้น ข้าจะเป็นคนจัดการมันเอง แล้วตอนนั้นเจ้าจะได้รู้คำตอบนี้ !!”
 
 
 
ต้านต้าน ยิ้มออกมาอย่างมีเสน่ห์ ในขณะที่นางมองไปที่ ชูเฟิง ด้วยความซุกซน ก่อนที่นางจะเอามือสีขาวบริสุทธิ์ของนางไพล่หลังไป และก้าวเดินเข้าไปยังประตูโลกวิญญาณ โดยที่ไม่สนใจผู้อื่นแม้แต่น้อย 
 
 
 
เมื่อเห็น ต้านต้าน จากไปนั้น ทุกคนต่างมองหน้ากัน ในตอนนี้ ใบหน้าและหัวใจของพวกเขามีบางอย่างที่สามารถอธิบายได้ เมื่อเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของ อสูรวิญญาณ จากโลกวิญญารอสูรฟ้า มันทำให้พวกเขารู้ว่า”
 
 
 
เหนือฟ้า ยังมีฟ้า”
 
 
 
พลังของ ต้านต้าน มีความแตกต่างจากพลังที่พวกเขาเคยพบเห็นมา มันไม่ใช่พลังที่มีอยู่ในโลกนี้ และมันก็มีความแข็งแกร่งอย่างมาก ดังนั้น จึงไม่จำเป็นสงสัยพลังของนางแม้แต่น้อย “หลังจากเปิดประตูเข้ามาที่นี่ ข้าก็หวังว่านี่จะเป็นอุปสรรค์สุดท้ายที่พวกเราจะต้องเผชิญ ถ้าไม่งั้นข้าก็กลัวพวกเราจะไม่สามารถไปต่อได้ !!”
 
 
 
แม้ว่า ชูเฟิง จะสังหารสัตว์ยักษ์ไปได้เพียงไม่มาก เพราะส่วนใหญ่นั้นเป็นฝีมือของ ต้านต้าน แต่ในขณะนั้น ใบหน้าของ ชูเฟิง ก็อาบชโลมไปด้วยเหงื่อ เห็นได้ชัดว่าเขาสูญเสียพลังไปอย่างมาก 
 
 
 
ในความเป็นจริงนั้น หากว่าไม่ได้ความช่วยเหลือของ ต้านต้าน แม้ว่า ชูเฟิง จะสามารถจัดการกับสัตว์ยักษ์ได้ทั้งหมด แต่เขาก็ต้องแลกมากับบางอย่างที่หนักหนมสำหรับเขา หากเป็นเช่นนั้น ในตอนนี้ เขาคงจะกลายเป็นผักเหี่ยวๆ เท่านั้น 
 
 
 
ดังนั้น ชูเฟิง จึงหวังให้เหล่าสัตว์ยักษ์พวกนี้เป็นอุปสรรค์สุดท้ายที่พวกเขาจะต้องเผชิญ เพราะหากว่ายังมีสิ่งอื่นอีก แม้แต่ ชูเฟิง ก็ไม่สามารถจะรับมือกับมันได้อีก และนั่นก็จะเท่ากับความล้มเหลวของพวกเขา 
 
 
 
***** ฝุ่บ ***** 
 
 
 
ในขณะที่เขากล่าวนั้น ชูเฟิง ก็ประทับฝ่ามือของเขาลงไปบนพื้น พร้อมกับพึมพำออกมา ในทันทีนั้นอำนาจพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งก็แผ่กระจายออกมาอย่างรวดเร็ว และหลอมรวมกับเลือดบนพื้น “เปิด !!”
 
 
 
ชูเฟิง ตะโกนออกมาพร้อมกับยกมือขึ้น รูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่หลอมรวมกับเลือดก็ค่อยๆ พุ่งขึ้นอย่างช้าๆ 
 
 
 
***** ครืนนนนนนน ***** 
 
 
 
ในขณะนั้น พระราชวังทั้งหลังก็สั่นไหวอีกครั้ง รูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่สร้างจากเลือดก็ค่อยๆ เปล่งแสงออกมา ก่อนที่นะหลอมรวมกันจนกลายเป็นประตูปรากฏออกมา 
 
 
 
ประตูบานนี้แตกต่างจากประตูอื่นๆ ที่ ชูเฟิง เคยเห็นมา เพราะมีลอยอยู่กลางอากาศ รอบๆ นั้นมีสัญลักษณ์สีเลือดลอยวนอยู่โดยรอบ อีกทั้งลักษณะของมันแปลกประหลาดอย่างมาก “พี่ใหญ่ ชูเฟิง นี่คือทางเข้าหรือ !?”
 
 
 
เมื่อประตูบานนี้ปรากฏออกมานั้น เจียง หวู่ชาง และคนอื่นๆ ต่าง มองไปที่ประตูที่ลอยอยู่กลางอากาศบานนี้ด้วยความสับสน 
 
 
 
ประตูที่มีลักษณะที่แปลกประหลาดเช่นนี้ มันดูราวกับว่าสามารถนำไปสู่ความรุ่งเรือง และในทางตรงกันข้าม นั่นคือความดับสูญ ได้ในเวลาเดียวกัน “บอกตามตรง ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกันแต่ถึงยังไงพวกเราก็ต้องลองดู !!””รออยู่นี่!! ข้าจะกลับมาให้เร็วที่สุด !!”
 
 
 
หลังจากกล่าวจบนั้น ชูเฟิง ก็พุ่งทะยานออกไป เฉียบคมราวกับคมดาบหายลับเข้าไปภายในประตูที่ลอยอยู่กลางอากาศบานนั้น 
 
 
 
***** วูบ ***** 
 
 
 
หลังจากเข้าไปในประตูนั้น ชูเฟิง ก็พบว่ามันเป็นมันเป็นอุโมงค์มิติเวลา และเขายังรู้สึกว่าความทรงจำของเขากำลังถูกรบกวนแต่นั่นก็เป็นความรู้สึกที่เกิดเพียงไม่นานก่อนที่จะหายไป 
 
 
 
เมื่อทุกอย่างกลับมาสู่สภาวะปกตินั้น ชูเฟิง ก็พบว่าตัวเขาอยู่ภายในพระราชวังหลังใหญ่ 
 
 
 
พระราชวังหลังนี้ถูกสร้างขึ้นจากกระดูกของสัตว์ยักษ์จำนวนมาก เมื่อพิจารณาจากกระดูกเหล่านั้น ชูเฟิง ก็รู้ว่ามันคือกระดูกของสัตว์ยักษ์ลึกลับ 
 
 
 
โครงกระดูเหล่านี้ สามารถบ่งบอกว่าพวกมันแข็งแกร่งกว่าเหล่าสัตว์ยักษ์ที่ ชูเฟิง สังหารไปอย่างมาก ความแข็งแกร่งของมันเมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่นั้น จึงไม่อาจจินตนาการได้ 
 
 
 
แต่ไม่ว่าพวกมันจะแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่ในตอนนี้พวกมันก็ได้ตายไปแล้ว และแม้แต่แหล่งพลังงานของพวกมันก็ถูกชิงไปจนหมดสิ้น เหลือทิ้งไว้เพียงโครงกระดูกที่เปรียบได้กับเครื่องตกแต่งเท่านั้น 
 
 
 
ในใจกลางของพระราชวังนั้นมีรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณหนึ่งตั้งอยู่ มันส่องแสงสว่างออกมา และสาดส่องไปทั่ว ทำให้พระราชวังสว่างขึ้นจนหาที่เปรียบไม่ได้ 
 
 
 
ภายใต้รูปแบบอำนาจพลังวิญญาณเหล่านั้น มีบัลลังก์ตั้งอยู่ บนบัลลังก์นั้นมีคนนั่งอยู่ เขาสวมชุดเกราะที่น่าเกรงขาม ที่ทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกอ่อนแอจนไร้ซึ่งหนทางที่จะต้านทาน แต่น่าเศร้า เพราะในขณะนี้ ชีวิตของเขาได้ดับสูญไป เหลือไว้เพียงโครงกระดูกของเขาเท่านั้น 
 
 
 
ในขณะเดียวกันนั้น ชุดเกราะบนโครงกระดูกนั้นทแม้ว่ามันจะดูแข็งแกร่ง และทรงพลัง แต่ตอนนี้มันก็ไม่ต่างอะไรจากโลหะธรรมดาที่ขึ้นสนิม และกลายเป็นเพียงของไร้ค่าเท่านั้น “สวรรค์ !! นี่คือบุคคลที่กวาดล้างเหล่าสัตว์ยักษ์งั้นเหรอ !?”ในขณะนั้น ก็มีเสียงสั่นๆ ดังขึ้นมา 
 
 
 
เมื่อ ชูเฟิง หันกลับไปมองนั้น เขาก็บพบว่า เจียง หวู่ชาง และคนอื่นๆ กำลังก้าวเข้ามา ไม่เพียงแค่นั้น ใบหน้าของพวกเขายังแสดงออกถึงความตกตะลึง และความหวาดกลัวออกมาอย่างชัดเจน 
 
 
 
ReaDMGA /////////////////////////////////////////////////// C : เจ้าของ ลาบเลือดจักรพรรดิ!!! 
 
 
 
A : พูดล่ะอยากเลย!!! ตลกหรออายสาดดด!!! 
 
 
 
B : รู้ป่ะวิธีเลือกเจ้าของ ของสายเลือดจักรพรรดิคืออะไร ? 
 
 
 
A : ใครเก่งสุดคนนั้นได้ไป ใครเป็นผู้เปิดประตูคนนั้นได้ไป !! 
 
 
 
B : ไอนั้นมันของตาย แต่สายเลือดจักรพรรดิต้านพลังของสายฟ้าพี่เฟิงไม่ได้ ดังนั้นจึงต้องเลือกคนใหม่ และวิธีการตัดสินก็คือ การโอนอยออก!! 
 
 
 
C : พ่อมืงเถอะเข้ามาอย่างยากลำบาก เป็นกลุ่มอื่นมันคงให้ฆ่ากันแล้วใครรอดมา ก็ได้ไป!!! แต่กลุ่มของชูเฟิง คงไม่มีทางสู้กันเองหรอก แต่การจะให้โอนอยออก นี้มันสุดๆล่ะ!!!