บทที่ 792 – ทวงหนี้!
 
 
 
“บัดซบ พวกเราโดนมันหลอก”
 
 
 
ในตอนนั้น 10 พี่น้องชุดคลุมทอง ก็ต้องสบถออกมาเมื่อพบว่า มู่หรง ซุนไม่ได้มีเป้าหมายที่พวกเขาแต่เป็นคนที่อยู่ในพระราชวัง 
 
 
 
เมื่อพวกเขารู้ตัวมันก็สายไปแล้วเพราะแสงนั้นได้พุ่งเข้าไปในพระราชวัง แล้วระเบิดตู้ม ทุกคนที่ยืนอยู่ด้านหน้ารูปแบบมารประทานพร นั้นโดนโจมตีกันทุกคน 
 
 
 
ในตอนนั้นมีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังไปทั่ว 
 
 
 
คนเจ็บบางคนนั้นถึงกับแขนขาดขาขาด และบางคนก็ได้รับบาดแผลอย่างหนัก ส่งผลให้พื้นที่ตรงนั้นเต็มไปด้วยเศษเนื้อและเลือด 
 
 
 
ต่อมานั้น ผู้เชี่ยวชาญ ของพรรคมารทะลายราตรีในพระราชวังใต้ดินยกเว้น 10 พี่น้องชุดคลุมทองนั้นได้ถูกจัดการหมดแล้ว “เจ้าแก่ทั้ง 10 เอาชีวิตของพวกเจ้ามาซะ!”
 
 
 
เมื่อ พี่น้องทั้ง 10 กำลังตกใจกับภาพนั้น มู่หรง ซุน รีบควงหอกแล้วมาโจมตีทันที 
 
 
 
หอกสีเงินในมือของเขาราวกับมังกรแหวกว่าย การโจมตีครั้งนี้แรงกว่าครั้งก่อนและมันอาจทำให้ 10 พี่น้องชุดคลุมทองต้องปราชัยก็เป็นได้ 
 
 
 
ในตอนนั้น มู่หรง ว่าน และ หยา เฟย ที่อยู่ด้านหลัง มู่หรง ซุน ก็รีบใช้ทักษะเพิ่มความเร็วและพุ่งตรงไปที่พระราชวังทันที “บัดซบ!”
 
 
 
ในตอนนั้น พี่น้องทั้ง 10 ก็รู้สิ่งที่มู่หรง ซุนจะทำทันที 
 
 
 
เพราะในค่ายกลของพวกเขานั้น หากมีใครแยกตัวออกไป ย่อมพ่ายแพ้ทันที ดังนั้นเขาจึงต้องยอมปล่อยให้หยา เฟย และ มู่หรง ว่านผ่านไป 
 
 
 
ในตอนนั้น ชูเฟิงก็ได้ผ่านเข้ามายัง พระราชวังอื่น นอกจากนี้ ดวงตาเขาก็จ้องไปยังสิ่งที่อยู่กลางพระราชวัง 
 
 
 
ที่แห่งนั้น มีรูปแบบวิญญาณ อยู่ และในรูปแบบนั้นมีดาบที่ดำสนิทปักอยู่ และรอบๆมันยังกระจายพลังที่เต็มไปด้วยระดับราชันย์สงครามออกมา. “นั่นคือยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ที่แท้จริงอย่างนั้นสินะ”
 
 
 
ชูเฟิงรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะได้พบยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ และมันแตกต่างกับที่มู่หรง ซุนใช้ 
 
 
 
แม้ว่ามันจะเป็นยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์เหมือนกัน แต่มันแตกต่างกันมาก บางทีที่ ผู้เฒ่าหลิวพูดว่า สติปัญญาของยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์นั้นแตกต่างกัน และความสามารถที่จะได้ครอบครองนั้นแตกต่างกัน เห็นได้ชัดว่าจากที่เขาพูด ยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ชิ้นนี้ย่อมเป็นระดับสูงอย่างแน่นอน “ดาบตราประทับผนึกมาร นั่นคือชื่อของเจ้าอย่างนั้นหรือ!”
 
 
 
ชูเฟิงเดินเข้าไป มองดูคำที่ถูกเขียนไว้บนแท่น 
 
 
 
ลายมือนั้นดิบเถื่อนมาก แสดงถึงความไม่พอใจและอยู่เหนือทุกสิ่งทุกอย่างบนโลก 
 
 
 
4 คำที่ถูกเขียนไว้นี้ ทำให้ชูเฟิงเดาว่า คนที่สร้างยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ ชิ้นนี้ย่อมแข็งแกร่งมากแน่นอน “เห้ หวู่ฉิง ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมาอยู่ในกำมือข้าอีกแล้ว”
 
 
 
แต่ในตอนนั้น็มีเสียงที่คุ้นเคยดังมาจากทางด้านหลังชูเฟิง 
 
 
 
เมื่อชูเฟิงกับไป เขาก็พบกับ หยา เฟย และ มู่หรง ว่านที่อยู่ด้านหลัง หญิงแพศยาทั้ง 2 ที่เคยทรมานเขาจนเกือบตาย “หยา เฟย มู่หรง ว่าน เจ้ากล้าเสนอหน้า มาหาข้าอีกครั้งอย่างนั้นหรือ.”
 
 
 
ชูเฟิงพูดออกมา เขาขบฟันแน่น เขาลืมว่ายังมีหญิงแพศยา 2 คนอีกโดยเฉพาะอย่างยิ่งหยา เฟย ที่เคยตัดแขนเขา “ทำไมหรือ ถ้าเราจะมาอยู่ต่อหน้าเจ้าแล้วจะทำไมหรือ คิดว่าเรากลัวเจ้าอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
หยา เฟย ยิ้มเย้ยหยันใส่ชูเฟิง “หยา เฟย อย่าพูดมากความ ด้านหลังเขาคือรูปแบบมารประทานพร เราต้องอย่าให้เขาได้เปิดมันได้”
 
 
 
มู่หรง ว่าน พูดขึ้น “เจ้าไม่ต้องบอกข้าก็รู้มันคืออะไร แต่นอกเหนือจากนั้นข้ายังเจอ ดาบตราประทับผนึกมาร ซึ่งเป็นยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ของประมุขพรรคมารทะลายราตรี ซึ่งได้ชื่อว่ายุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในภูมิภาคทะเลตะวันออก”
 
 
 
หยา เฟย จ้องไปที่ดาบตราประทับผนึกมาร. 
 
 
 
แต่หลังจากนั้น เธอก็หันมาพูดว่า”
 
 
 
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ข้าจะต้องหั่นเจ้าขยะนี้เป็นชิ้นๆก่อน”
 
 
 
*วูบ* 
 
 
 
หลังจากพูดจบ หยา เฟย ก็เริ่มเคลื่อนไหวทันที นางพุ่งเข้าไปหาชูเฟิงราวกับแสง 
 
 
 
*ฟิ้ว* 
 
 
 
ในเวลาเดียวกัน มู่หรง ว่าน ก็พรุ่งเข้ามาในเวลาแทบจะพร้อมๆกัน 
 
 
 
แต่ว่าในตอนนั้น ใบหน้าของชูเฟิงไม่ได้มีความเกรงกลัวแม้แต่น้อย แม้ว่าจะมี คนมาโจมตีเขา เขายิ้มขึ้นอย่างเย็นชา 
 
 
 
*วู่บ* แต่เมื่อทั้ง 2 มาใกล้เขา ก็มีประตูโลกวิญญาณปรากฏขึ้นด้านหน้าเขา ในเวลาเดียวกันก็มีร่างที่งดงามก้าวออกมา 
 
 
 
*วูบ วูบ* เมื่อร่างนั้นปรากฏขึ้น นางก็มาปรากฏตรงหน้า หยา เฟย และ มู่หรง ว่าน และกำลังบีบคอทั้ง2 อยู่จากนั้น ก็ทุ่มสาวงามทั้ง 2 ลงบนพื้นดิน 
 
 
 
มู่หรง ว่าน และหยา เฟย ที่เข้ามาโจมตีและปราศจากความระมัดระวัง ก็เป็นได้แค่คนโง่เขลา เท่านั้น เมื่อพวกนางถูกทุ่มลงพื้นพวกนางก็ยกหัวขึ้นมามองผู้ที่กระทำนาง และนั่นทำให้ความกลัวผุดขึ้นมาบนใบหน้าของพวกนาง “เจ้า มันเป็นเจ้า เป็นไปได้อย่างไรทำไมเจ้ายังไม่—”
 
 
 
พวกนางจำได้ทันที เมื่อเห็นคนที่ทุ่มพวกนางลงบนพื้น และบีบคอพวกนางในตอนนี้ นางเป็นใครไม่ได้นอกจากอสูรวิญญาณผู้น่าเกรงขามที่ทำสัญญากับชูเฟิง และ มีพลังในการต่อสู้ที่เหนือจินตนาการ – ต้านต้านนั่นเอง 
 
 
 
ในตอนนั้น พวกนางเห็นว่าต้านต้านนั้นได้ตายไปแล้ว ทำไมต้านต้านถึงมาปรากฏตรงหน้าพวกนางได้ล่ะ “ฮี่ฮี่ แม่หนูทั้ง 2 ข้ามั่นใจว่าเจ้าคงคิดอยู่สินะว่าทำไมข้ายังรอดอยู่ใช่หรือไม่.”
 
 
 
ต้านต้าน หรี่ตาลง พร้อมพูดและยิ้มหวาน เมื่อย้อนกลับไป ไม่กี่วันมานี้นางได้ฟื้นฟูร่างกายของตนเองและรวมไปถึงพลังของนางด้วยนั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมชูเฟิงถึงไม่กลัวที่จะสู้กับทั้ง 2 “จะ จะ จะเจ้า เจ้ากำลังจะทำอะไรถ้าเจ้ากล้าแตะต้องข้าพี่ชาย และพ่อของข้าจะไม่ปล่อยยพวกเจ้าไว้แน่ เจ้าทั้ง 2 ต้องตาย!”
 
 
 
มู่หรง ว่านนั้นกลัวอย่างมาก นางพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ในตอนนั้นนางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้พี่ชายและพ่อของนางมาขู่ต้านต้าน เพราะ นางคิดว่านั้นคือทางเดียวที่นางจะรอดได้ 
 
 
 
หลังจากได้ยินเช่นนั้น ต้านต้านก็ยิ้มบางๆปล่อยมือที่จับคอทั้ง 2 
 
 
 
ในตอนนั้นทั้ง 2 รู้สึกโล่งใจอย่างมากและยิ้มออกมา เมื่อพวกนางเห็นต้านต้านที่กำลังกลัว 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นก็เกิดประกายเย็นชาบนหน้าที่งดงามของต้านต้าน แขนของนางนั้นได้เคลื่อนไหว และเปรี้ยงได้ตบหน้าของทั้ง 2 อย่างจัง “ยัยพวกสารเลว เจ้าพูดอะไรข้าก็ไม่สน วันนี้ข้าจะทวงหนี้กับสิ่งที่พวกเจ้าเคยทำไว้!”
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
ณ เวลานั้น เหล่าพี่น้อง A-B-C ก็พูดออกมาเสียงเดียวกันว่า 
 
 
 
. 
 
 
 
. 
 
 
 
. 
 
 
 
. 
 
 
 
A- B – C : ซั่มเลย!!! ซั่มเลย!!! ซั่มเลย!!!