บทที่ 913 – ความแข็งแกร่งของ เจียง ฉีซา
 
 
 
“หึ !! มั่นใจเหลือเกินนะ ระวังเถอะ !!”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี่ยว สะบัดฝ่ามือของนางออกไป พลันเสียงร้องแสบแก้วหูก็ดังออกมา พร้อมกับนกจำนวนมหาศาลก็พุ่งโจมตีไปที่ เจียง ฉีซา 
 
 
 
นี่คือทักษะต้องห้ามระดับบาดาลที่นางใช้สังหารคนของกองทัพ แต่ใจเวลานี้ มันมีจำนวนมากกว่าก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด และมันกำลังเข้าโจมตีคนเพียงคนเดียว 
 
 
 
พลังของมันนั้นน่าหวาดกลัวอย่างมาก เหล่าผู้คนโดยรอบต่างขนหัวลุก และเสียวไปถึงกระดูกสันหลังของพวกเขา 
 
 
 
หลังจากใช้ทักษะต้องห้ามออกมาแล้วนั้น ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ก็ไม่ได้โจมตีออกมาอีก นางรีบหันหลังกลับไป และใช้ทักษะเพิ่มความเร็วจนร่างกายของนางพุ่งออกไปเป็นเส้นโค้งราวกับแสง “ไม่ต้องห่วง ข้าจะปล่อยให้เจ้ามีโอกาสแก้แค้น !! แต่ในเมือข้าลงมือแล้ว ข้าย่อมไม่ปล่อยไปง่ายๆ โดยที่ไม่ได้บางอย่างมาก่อน !!”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม เจียง ฉีซา เพียงยิ้มออกมาอย่างเย็นชา พร้อมกับที่เขาสะฝ่ามือส่งยันต์จำนวนมากออกมา 
 
 
 
หลังจากยันต์เหล่านั้นพุ่งออกมา มันก็หลอมรวมกันจนกลายเป็นหลุมดำลอยอยู่ในอากาศ พร้อมทั้งส่งคลื่นดึงดูดออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด 
 
 
 
***** วู ยา ยา ยา ยา ยา ***** 
 
 
 
ด้วยพลังดูดมหาศาลนั้น ไม่ว่านกสีดำจะมีจำนวนมากมายเท่าไหร่ มันก็ถูกดูดเข้าไปในหลุมดำทั้งหมดอย่างง่ายดาย “บ้าเอ๊ย !!” 
 
 
 
แม้แต่ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ยังขมวดคิ้วแน่น นางพบว่าความเร็วของนางชะลอลงอย่างมาก หลังจากที่หลุมดำปรากฏออกมาในอากาศ และในตอนนี้นางก็กำลังถูกมันดูดกลับไป “ศิษย์พี่ ท่านจะรีบไปไหน !! เรามีเรื่องต้องคุยกันอีกยาว !!”ในขณะนั้น มู่หรง หมิงเทียน ได้บินเข้ามาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการใช้โอกาสนี้จัดการกับนาง “เจ้าจะหยุดข้ารึ มันไม่ง่ายนักหรอก”
 
 
 
“ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ตวาดออกมาอย่างดุเดือด พร้อมกับที่นางสะบัดผ้าแพรสีขาวอย่างรวดเร็ว จนมันกลายเป็นมังกรขาว 
 
 
 
มังกรตัวนั้นมีกรงเล็บ และเกล็ดสีขาวที่มันวาว มันบินอยู่ในอากาศด้วยร่างกายขนาดใหญ่ พร้อมกัยเปล่งออร่าพลังของยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ออกมา มันดูราวกับว่ามันมีชีวิตออกมาจริงๆ 
 
 
 
***** โฮกกกกกกกก ***** 
 
 
 
มังกรขาวคำรามออกมา เมื่อมันอ้าปากมันก็สามารถกลืนกินเมฆเข้าไปได้อย่างง่ายดาย กรงเล็บของมันสามารถฉีกบรรยากาศโดยรอบให้แตกได้ มันพุ่งทะยานออกไปเพื่อเข้าโจมตีใส่ มู่หรง หมิงเทียน 
 
 
 
***** ฝุ่บ ***** 
 
 
 
ในขณะนั้น ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ก็สะบัดแขนของนางอีกครั้ง มังกรขาวก็ปรากฏตัวออกมาอีกตัวเข้าโจมตีใส่ เจียง ฉีซา “หึหึ !! น่าสนใจ ข้าไม่คิดเลยว่าที่แบบนี้จะมีคนที่สามารถสร้างยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์คู่ออกมาได้ !!””แต่น่าเสียดาย ของแค่นี้หยุดข้าไม่ได้หรอก !!”
 
 
 
ใบหน้าของ เจียง ฉีซา ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับมังกรขาวที่ดุร้าย เขาเพียงพลิกฝ่ามือ และยันต์ก็ปรากฏออกมาอีกครั้ง 
 
 
 
***** วืดดดด ***** 
 
 
 
ยันต์เหล่านั้นได้พุ่งออกไปทุกทิศทางราวกับลูกศร พร้อมกับที่อำนาจพลังวิญญาณสีทองได้แผ่ออกม่จากร่างกายของ เจียง ฉีซา และเชื่อมเข้ากับยันต์ทั้งหมดเอาไว้ “ผนึก !!”
 
 
 
เจียง ฉีซา เพียงตะโกนออกมาเบาๆ ยันต์ทั้งหมดก็เปล่งแสง และขยายขนาดขึ้น พร้อมทั้งเข้าไปหุ้มร่างกายของมังกรขาวเอาไว้ 
 
 
 
หลังจากนั้นไม่นาน แผ่นยันต์นั้นก็หดเล็กลงเหลือขนาดเท่าเดิม พร้อมกับลอยเข้าสู่มือของ เจียง ฉีซา อย่างรวดเร็ว 
 
 
 
ไม่ว่าจะดินรนเช่นไรก็ตาม มังกรขาวก็ไม่สามารถรอดพ้นจากการจับของ เจียง ฉีซา มาได้ 
 
 
 
สองยอดยุทธภัณฑ์นั้นมีพลังที่เท่ากันแน่นอน ในขณะที่ มู่หรง หมิงเทียน ยังไม่สามารถกำราบมันได้นั้น เจียง ฉีซา กลับสามารถจัดการมันได้อย่างง่ายดาย นี่ก็แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างของความแข็งแกร่งของ เจียง ฉีซา แล้ว “บ้าเอ๊ย …………. นั่นมันทักษะอะไรกัน !?”
 
 
 
ใบหน้าของท่านหญิง เพียวเมี่ยว เปลี่ยนไปอย่างมาก เมื่อยอดยุทธภัณฑ์ของนางถูกกำราบลง แต่นางไม่ได้หยุดดูแต่อย่างใด นางยังคงพุ่งออกไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่า เจียง ฉีซา ไม่คิดที่จะปล่อยท่านหญิง เพียวเมี่ยว ออกไปง่ายๆ เขาใช้แผ่นยันต์ติดไปที่ใต้ฝ่าเท้าของเขา พร้อมกับพุ่งออกไปไกลกว่าสิบไมล์เพียงแค่พริบตาเดียวเทานั้น ในตอนนี้ เขาแทบจะไล่ทันท่านหญิง เพียวเมี่ยว ด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่ออย่างมาก “นิกายสาปพสุธา………จากดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ !!”
 
 
 
เมื่อเห็นว่า เจียง ฉีซา ยังตามมาเช่นนั้น ชูเฟิง หรี่ตาลงและมองไปที่เขา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นทักษะของดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ และต้องยอมรับว่า เจียง ฉีซา ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวัง แต่มันกลับทำให้เขาประหลาดใจมากกว่า 
 
 
 
ชูเฟิง สามารถรู้ได้ทันทีว่าพลังของ เจียง ฉีซา ทั้งหมดนั้นมาจากแผ่นยันต์ ไม่ว่าจะเป็นการโจมตี การป้องกัน หรือการเพิ่มความเร็ว ทุกอย่างล้วนโดดเด่นขึ้นด้วยแผ่นยันต์ทั้งสิ้น 
 
 
 
ชูเฟิง รู้สึกว่า เจียง ฉีซา นั้นแข็งแกร่ง และอาจจะแข็งแกร่งกว่าเขา เพราะว่าเขามาจากดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ แต่นี่ไม่ได้หมายความ เจียง ฉีซา จะเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนนั้น 
 
 
 
และหากเป็นเช่นนั้น ในเมื่อ เจียง ฉีซา ไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด แล้วผู้เชี่ยวชาญแบบไหนกัน ถึงจะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดของดินแดนนั้น 
 
 
 
บางที…….ผู้เชี่ยวชาญขั้นจักรพรรดิสงครามที่เปรียบได้กับตำนาน อาจจะมีอยู่ที่นั่นจำนวนมาก 
 
 
 
ชูเฟิง อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำกล่าวของ เจียง ฉีซา ที่บอกกับท่านหญิง เพียวเมี่ยว ว่า แม้ว่านางจะฝึกฝนอีกหมื่นปีก็ไม่สามารถเข้าไปยังนิกายของเขาได้ มันก็คล้ายกับผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีปเก้าอาณาจักร ไม่สามารพต่อกรกับคนทั่วไปของเขตทะเลตะวันออกได้ 
 
 
 
เมื่อคิดเช่นนั้น ชูเฟิง ยิ่งไม่สบายใจมากขึ้น เพราะเขายังไม่แกร่งพอ 
 
 
 
แต่หลังจากที่เห็นความแข็งแกร่งของ เจียง ฉีซา มันก็ทำให้เขาตื่นเต้นอย่างมาก มันทำให้เขามุ่งมั่นที่จะเข้าไปยังดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ เพราะตราบใดที่เขาสามารถเข้าไปได้ ความแข็งแกร่งของเขาย่อมเปลี่ยนแปลงไปอย่างแน่อนน “ยายแก่ !! ข้าจะปล่อยเจ้าไป แต่เจ้าต้องทิ้งทุกคนเอาไว้ !!”
 
 
 
ในขณะที่ ชูเฟิง กำลังจมลงไปในความคิดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น เมื่อเขาหันกลับไปมองนั้น เขาก็พบส่า เจียง ฉีซา ได้ไล่มาทัน ซึ่งในเวลานั้น เขาได้ปล่อนยันต์ออกมาจากฝ่ามือ และพุ่งตรงมายังถุงจักรวางของท่านหญิง เพียวเมี่ยว ราวกับสายฟ้า 
 
 
 
***** ตูมมมม ***** 
 
 
 
เมื่อยันต์กระทบกับถุงจักรวาลนั้น ถุงจักรวางก็ระเบิดออก ไม่เพียงแต่ถุงระเบิดออกเท่านั้น แม้แต่รูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่ห่อหุ้ม ชูเฟิง และคนอื่นๆ เอาไว้ก็สลายในทันที 
 
 
 
ในเวลานั้น ชูเฟิง และคนอื่นๆ ต่างยืนอยู่ในอากาศโดยไร้การป้องกันของท่านหญิง เพียวเมี่ยว และพวกเขาก็อยู่ต่อหน้าของ เจียง ฉีซา 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : แทนที่จะรีบๆ หนีไปตั้งแต่ทีแรก 
 
 
 
B : คนแต่งเค้าทำให้ ชูเฟิง จนตรอก และทำให้มันรีบพัฒนาตัวเอง ถ้าเพียวเมี่ยวหนีไปได้ง่ายๆ พวกเขาก็ต้องหาที่รบซ่อนไปตลอด อีกอย่างพวกมันคงไม่กล้าทำร้ายเพื่อนๆของชูเฟิง ไม่เช่นนั้นก็น่าจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ?! 
 
 
 
A : แล้วพวกซู่รู่ และคนอื่นๆล่ะจะเป็นยังไง?!! 
 
 
 
B : ถูกจับเป็นตัวประกัน ไว้ล่อชูเฟิงออกมาล่ะมั้ง แต่เสียใจด้วย เด๋วพี่เฟิงกูจะไปช่วย ฉิว ซานเฟิง ล่ะ 
 
 
 
C : ช่วยเสร็จก็ภาค ชิงตำแหน่งประมุขพรรคมาร!!!