บทที่ 912 – ข้ามาจากนิกายสาปพสุธา
 
 
 
ในขณะนั้น ใบหน้าของ มู่หรง เนี่ยง เปลี่ยนเป็นขาวซีด เขารีบระงับอารมณ์ทั้งหมดของเขา พร้อมกับกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ไต้เท้า เจียง ฉีซา บรรพบุรุษของข้ามาจากหุบเขาสายหมอกนี่ ท่านจะต้องรู้จักภายในเป็นอย่างดี !!””แทนที่ท่านจะค้นหาอย่างคนตาบอด ไม่สู้ให้บรรพบุรุษของข้าช่วยค้นหาไม่ดีกว่าหรือ !! แม้ว่าท่านหญิง เพียวเมี่ยว จะเป็นผู้นำของที่นี่ แต่นางย่อมไม่ช่วยท่านแน่นอน !! ท่านย่อมเข้าใจข้อดีและข้อเสียดี !!””ฮ่าๆ ดูเจ้าสิ !! ข้าแค่ล้อเล่นเท่านั้น !! ในเมื่อพวกเราเป็นพันธมิตรกัน ข้าจะละเลยเขาไปได้เช่นไร !!”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจียง ฉีซา ก็หัวเราะออกมา ราวกับว่าการกระทำก่อนหน้านี้เป็นเพียงแค่เรื่องตลกเท่านั้น 
 
 
 
แม้ว่าภายนอกนั้น มู่หรง เนี่ยคง และคนอื่นๆ จะมีทีท่าสงบลง แต่ภายในหัวใจของพวกเขากลับแปรปรวนอย่างมาก พวกเขารู้ดีว่าชายหนุ่มผู้นี้อันตรายอย่างมาก พวกเขาไม่ควรจะร่วมมือกับเขาตั้งแต่แรก แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะทุกอย่างได้เกิดขึ้นมาแล้ว 
 
 
 
***** ตูมมม ครืนนนนนนนน ***** 
 
 
 
ในขณะนั้น เสียงระเบิดก็ดังขึ้นมาอีกครั้งจากการปะทะกันระหว่าง มู่หรง หมิงเทียน และท่านหญิง เพียวเมี่ยว และในครั้งนี้ คลื่นพลังที่ระเบิดออกมาก็รุนแรงมากยิ่งขึ้น “สหาย เจียง ฉีซา ช่วยข้าด้วย !!”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน ตะโกนออกมา เพราะเขาไม่มีทางเลือกอื่น 
 
 
 
ในขณะนั้น ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด ร่างกายของเขาถูกชโลมไปด้วยเลือด และเหงื่อ แม้แต่มือที่กำยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ของเขาก็สั่นสะท้านจากอาการบาดเจ็บ 
 
 
 
แต่ในขณะเดียวกันนั้น ท่านหญิง เพียวเมี่ยว กลับไม่มีอาการบาดเจ็บใดๆ แม้แต่น้อย อีกทั้งออร่าพลังของนางยังแข็งแกร่งอย่างมาก ด้วยผ้าแพรสีขาวยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ของนาง รวมเข้ากับพลังของนางนั้น มันก็ดูราวกับอวสานของโลกนี้ก็ว่าได้ “มู่หรง หมิงเทียน เจ้าว่าอะไรนะ !! เจ้าก็เป็นผู้เชี่ยวชาญที่บ่มเพาะพลังมาหลายร้อยปี แต่เจ้ากลับไม่สามารถสู้ยายแก่นี่ได้รึ !! น่าอับอายยิ่งนัก !!”
 
 
 
เจียง ฉีซา ก้าวเดินออกไปดย่างช้าๆ คลื่นพลังมหาศาลที่แผ่ออกมานั้น ไม่สามารถหยุดความเคลื่อนไหวของเขาได้แม้แต่น้อย “ท่านหญิง เพียวเมี่ยว แม้ว่า เจียง ฉีซา จะมีพลังเพียงระดับสี่ของขั้นราชันย์สงคราม แต่ความสามารถของเขาเหนือกว่านั้นมาก ทางที่ดีท่านไม่ควรประมือกับเขา และใช้โอกาสนี้หนีไปดีกว่า !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ชูเฟิง รีบเตือนออกมา ตั้งแต่ต้นนั้น เขาไม่ได้รู้สึกกดดันจากกองทัพของหมู่เกาะประหาร แต่เขารู้สึกกดดันจาก เจียง ฉีซา ที่มาจากดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์มากกว่า “ข้าไม่สนใจว่าเขาจะเป็นใคร !! ในเมื่อเขาบังอาจบุกรุกหุบเขาสายหมอก ข้าก็ไม่อาจยกโทษให้เขาได้ !!”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ไม่ได้สนใจต่อคำเตือนของ ชูเฟิง แม้แต่น้อย นางควบคุมผ้าแพรสีขาวในมือของนาง เพื่อโจมตีใส่ มู่หรง หมิงเทียน เพื่อหมายเอาชีวิตของเขา “ท่านยาย ท่านเมินข้ารึ !?”
 
 
 
เจียง ฉีซา ยิ้มบาง เขาก้าวออกมาพร้อมกับกลายเป็นลำแสงและหายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาปรากฏตัวออกมาอีกครั้ง เขาก็อยู่ต่อหน้าของท่านหญิง เปียวเหมี่ยว เพียงชั่วพริบตา “ผู้อาวุโส ให้ข้าชมฝีมือของท่านหน่อย !!”
 
 
 
เมื่อท่านหญิง เพียวเมี่ยว รู้สึกตัวนั้น เจียง ฉีซา ก็ซัดพลังออกมาจากฝ่ามือของเขา จนเกิดเสียงคำรามของลมดังขึ้นมา 
 
 
 
***** ฝุ่บ ***** 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ท่านหญิง เพียวเมี่ยว กระโดดหลบไปทางด้านซ้าย นางสามารถหลบการโจมตีของ เจียง ฉีซา ได้อย่างสมบูรณ์ 
 
 
 
ในขณะนั้น เจียง ฉีซา เพียงพลิกฝ่ามือของเขา ออร่าพลังขั้นราชันย์ก็พุ่งตรงไปที่ใบหน้าของท่านหญิง เพียวเมี่ยว อีกครั้ง 
 
 
 
***** ฝุ่บ ***** 
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ไม่ประมาทพลังจากฝ่ามือของ เจียง ฉีซา แม้แต่น้อย นางหลบหลีกอีกครั้ง 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม เจียง ฉีซา กำหมัดแน่นพร้อมกับชกออกมาอย่างรุนแรง คลื่นพลังของเขาเข้าปกคลุมทางหนีของท่านหญิง เพียวเมี่ยว อย่างรวดเร็ว 
 
 
 
***** วืดดดด ***** 
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น นางจึงสร้างรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณสีทองขึ้นมาด้านหน้า และถอยหลังออก 
 
 
 
***** ตูมมมมม ***** 
 
 
 
พลังจากหมัดของ เจียง ฉีซา สามารถทำลายรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณสีทองของนางได้อย่างง่ายดาย “บ้าเอ๊ย !!”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ขมวดคิ้วแน่น นางรู้ดีว่าไม่มีทางหลบหนี นางสะบัดผ้าแพรสีขาว และเร่งพลังของยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ออกมาเพื่อทำลายพลังของ เจียง ฉีซา 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มของ เจียง ฉีซา ไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย เขาไม่ได้สนใจคลื่นพลังของยอดยุทธ์ภัณฑ์ช้นราชวงศ์แม้แต่น้อย เขากลับโจมตีออกมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมันทำให้ท่านหญิง เพียวเมี่ยว รู้สึกกดดันอย่างมาก “เจียง ฉีซา แข็งแกร่งจริงๆ !! เขาสามารถประมือกับท่านหญิง เพียวเมี่ยว ได้โดยไม่ได้ใช้ยอดยุทธภัณฑ์แม้แต่น้อย !!””สามารถประมือกับระดับด้วยพลังเพียงระดับสีเท่านั้น นี่คืออัจฉริยะจริงๆ !! นี่สินะปิศาจจากดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ ไม่แปลกใจเลยทำไมเขาถึงได้ไม่กลัวฟ้าดินเช่นนั้น !!”
 
 
 
คนจากหมู่เกาะปรดหาร และสามมหาอำนาจต่างตกตะลึงอย่างมาก ความแข็งแกร่งนั้นราชันย์สงครามนั้นแตกต่างกันอย่างมาก เจียง ฉีซา สามารถรับมือกับผู้ที่แข็งแกร่งกว่าได้ถึงสองระดับเช่นนี้ ความสามารถของเขาไม่ต่างอะไรกับ ชูเฟิง ที่สามารถรับมือกับผู้ที่มีพลังมากกว่าสามระดับ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เห็นพลังของ เจียง ฉีซา นั้น มู่หรง เนี่ยคง ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นขาวซีดราวกับศพ เพราะพลังขนาดนี้สามารถสร้างหายนะให้กับเขาได้อย่างง่ายดาย “ท่านหญิง เพียวเมี่ยว เขาแข็งแกร่งเกินไป อย่าสู้กับเขาอีกเลย !! มันจะดีกว่าถ้าหนีไปตอนนี้ แล้วค่อยมาล้างแค้น !!”
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน รีบกระตุ้นท่านหญิง เพียวเมี่ยว อีกแรงหนึ่ง เพราะพวกเขาเห็นได้ชัดว่า เจียง ฉีซา ยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดออกมา แต่ท่านหญิง เพียวเมี่ยว นั้นได้ใช้พลังทั้งหมดแล้ว ดังนั้น หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ท่านหญิง เพียวเมี่ยว จะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน “สารเลว !! เจ้ามาจากที่ใด กล้าบอกออกมารึไม่ !!”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี่ยว กล่าวถามออกมาอย่างรุนแรงด้วยความขมขื่น “ท่านยาย ในเมื่อท่านถาม ข้าจะบอก !! เงี่ยหูฟังให้ดี ข้ามาจากดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ นิกายสาปพสุธา !!””หากท่านต้องการจะแก้แค้น ก็มาได้ทุกเมื่อ แต่ด้วยความสามารถของท่าน แม้ว่าท่านจะบ่มเพาะพลังอีกหมื่นปี เมื่อเข้าไปยังนิกายสาปพสุธาของข้า ท่านก็ไม่ต่างอะไรกับสวะ แม้แต่จะผ่านประตูเข้าไป ท่านก็ไม่มีปัญญาหรอก !!”
 
 
 
เจียง ฉีซา ยิ้มหยันขณะที่จ้องมายังท่านหญิง เพียวเมี่ยว 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : เพียวเมี่ยวช่างเป็นยายแก่ดื้อรั้นจริงๆ!!! 
 
 
 
B : จะตายคนเดียวก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่อย่าลากคนอื่นไปตาย 
 
 
 
C : เอาน่าๆ ยังไงก็รอดกันไปได้บางส่วน ถ้ารอดไปได้หมด มันก็ไม่มันส์อ่ะดิ!!! 
 
 
 
B : มืงพูดเหมือนจะมีใครตาย 
 
 
 
A : เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้าคนรู้จักพี่เฟิงมีใครตายสักคน ทะเลตะวันออกได้พินาศแน่ๆ!!! กูคอนเฟิร์ม!!!