Chapter 6
บทที่ 6
3 When she heard that Xiaofeng had invited her to meet the President, the last glimmer of hope in Xi Jin’s heart, left her
3 เมื่อเธอได้ยินว่า Xiaofeng ได้เชิญเธอไปพบกับประธานาธิบดีคนสุดท้ายที่มีประกายแห่งความหวังในหัวใจของจิน
 Momentarily, she pondered, why was she the one who was so scared to run away? She did not owe anyone anything! The two of them were equally involved in ‘that’ nights incident
คราวนี้เธอคิดว่าทำไมเธอถึงเป็นคนกลัวที่จะหนีออกไป? 
 Then why couldn’t he accept this gracefully, and forget settling any debts with her? Anyway, the purpose of her visit today, was for conducting official business regarding the publishing of her novel, so there was no need for her to be afraid
แล้วทำไมเขาไม่ยอมรับเรื่องนี้อย่างงดงามและลืมที่จะชำระหนี้กับเธอ? 
 She needed to meet this man to get her work published, so she could rake millions
เธอต้องการพบชายคนนี้เพื่อให้ผลงานของเธอได้รับการเผยแพร่ดังนั้นเธอจึงสามารถทำเงินล้านได้
 Assuming that Hu Mei would have called her an idiot for acting like this at the moment, she couldn’t agree with Hu Mei more
สมมติว่า Hu Mei จะเรียกเธอว่าคนงี่เง่าในการแสดงแบบนี้ในตอนนี้เธอไม่สามารถตกลงกับ Hu Mei ได้
 But, wasn’t this her only option? Taking a few deep breaths, Xi Jin tried to calm down the rumbling thunder in her heart, as she absentmindedly reached, a heavy-looking, mahogany door
แต่นี่ไม่ใช่ทางเลือกเดียวของเธอ? 
 Startled, she heard two gentle knocks on the door, followed by Xiaofen’s voice, “President, Miss Xia is here
ตกใจเธอได้ยินสองคนอ่อนโยนเคาะประตูตามด้วยเสียง Xiaofen ของ "ประธานาธิบดีมิส Xia อยู่ที่นี่.
” Being gestured to go inside, Xi Jin had hesitantly took two small steps inside the room, when the door behind her shut soundly
"ท่าทางที่จะเข้าไปข้างใน Xi Jin ได้ลังเลเอาสองขั้นตอนเล็ก ๆ ภายในห้องเมื่อประตูหลังเธอเงียบ
 What!! Why did he shut the door? Xi Jin helplessly lifted her head, when she was met by a a pair of bottomless eyes of a familiar-looking man
อะไร!! 
 Stunned by the image, her mind flashed vague memories of the man ‘that’ night, who emitted a similar powerful aura, like the man sitting in front of her
ทำให้ภาพหลอนของเธอตกตะลึงด้วยความคิดของเธอประกายความทรงจำที่คลุมเครือของชายคนนั้น 'คืนที่เปล่งแสงที่มีพลังคล้ายคลึงกันเช่นชายที่นั่งอยู่หน้าเธอ
 Regaining herself, her eyes travelled around the room
ฟื้นตัวเองตาของเธอเดินรอบห้อง
 The lighting in the room was magnificent, bathing everything in its way, through those giant glass windows
แสงสว่างในห้องพักที่งดงามอาบน้ำทุกอย่างผ่านทางหน้าต่างกระจกยักษ์เหล่านั้น
 The huge space of the office felt bright, spotless, elegantly distinct, while giving-off an elusive feel of luxury
พื้นที่ขนาดใหญ่ของสำนักงานรู้สึกสดใสสดใสไม่มีสีสันแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดในขณะที่ให้ความรู้สึกหรูหราแบบสุดขั้ว
 The design was utilitarian, but modern, with cool undertone furnishings, that matched the man, who sat in it
การออกแบบเป็นประโยชน์ แต่ทันสมัยด้วยการตกแต่งด้วยแสงโทนเย็นที่จับคู่กับชายผู้ซึ่งนั่งอยู่ในนั้น
 Surprisingly, the man in front of her, did not seat himself on the chair behind his work desk, but sat comfortably, on a the leather sofa
คนที่อยู่ข้างหน้าไม่ได้นั่งบนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานของเขา แต่นั่งสบายบนโซฟาหนัง
 His long, sturdy legs were crossed leisurely, while a cigarette, dangling on the corner of his lips, exuded faint wisps of curling smoke
ขาอันยาวและแข็งแรงของเขาข้ามได้อย่างสบาย ๆ ในขณะที่บุหรี่ที่ห้อยอยู่ที่มุมริมฝีปากของเขา
 Those deep-set eyes, pierced through her weakening courage, as she couldn’t help buckle her fingers tightly around the straps of her shoulder bag
ดวงตาลึก ๆ ที่เจาะผ่านความกล้าหาญที่กำลังอ่อนกำลังของเธอขณะที่เธอไม่สามารถช่วยให้นิ้วมือขลิบแน่นไปกับสายสะพายของกระเป๋าสะพาย
 Despairingly, she blinked a couple of times, before settling her eyes on the man’s superior face
พึมพำเธอกระพริบตาสองครั้งก่อนที่จะนั่งลงบนใบหน้าที่เหนือกว่าของชายคนนั้น
 Xi Jin wasn’t a stupid woman, seeing this man, she understood that he could not be provoked, even in the slightest
จินไม่ได้เป็นผู้หญิงที่โง่เง่าเมื่อเห็นชายคนนี้เธอเข้าใจว่าเขาไม่อาจถูกกระตุ้นแม้แต่น้อย
 So, she didn’t act hastily, and let him study her, make his judgments, as she felt his eyes on her
ดังนั้นเธอไม่ได้ทำอย่างเร่งรีบและปล่อยให้เขาศึกษาเธอให้คำตัดสินของเขาขณะที่เธอรู้สึกว่าดวงตาของเขากับเธอ
 Mu Tian felt a sense of disgust, examining her dressed, in a pair of old tattered trousers, a plain, faded shirt, and a pair of soiled, worn-out shoes
Mu Tian รู้สึกรู้สึกขยะแขยงตรวจสอบเสื้อผ้าของเธอในคู่ของกางเกงรกร้างเก่าธรรมดาเสื้อจางหายและคู่ของรองเท้าสกปรกสวมใส่ออก
 He couldn’t understand how this woman managed to look so sloppy, every-time he met her
เขาไม่เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้ดูเลอะเท้าอย่างไรทุกครั้งที่เขาได้พบเธอ
 But, he couldn’t deny the fact, that seeing her little face, which always seemed so clean and precious, comforted his heart so much, that he couldn’t resist her standing there, away from him, any longer
แต่เขาไม่อาจปฏิเสธความจริงได้ว่าการได้เห็นใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอซึ่งดูเหมือนจะสะอาดและมีค่ามากทำให้หัวใจของเขารู้สึกสบายใจมากจนเขาไม่สามารถต้านทานเธอที่ยืนอยู่ห่างจากเขาได้อีกต่อไป
 So, stubbing his cigarette in the ashtray, he lightly commanded, “Come here
ดังนั้นจึงตอบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่เขาสั่งเบา ๆ ว่า "มาที่นี่
” “Ah!…”  As Xi Jin casually walked right next to him, she belatedly realised what she had done
"" อ้า ... ! "ขณะที่จินจินเดินเข้ามาใกล้เขาอย่างไม่เป็นทางการเธอก็ตระหนักในสิ่งที่เธอได้ทำ
 Why the hell did you listen to him? she admonished herself, and decided to make a hasty retreat instead
ทำไมคุณถึงไม่ฟังเขา? 
 But, as she took a step back, a sturdy hand grabbed her wrist firmly, and pulled her towards him
แต่ขณะที่เธอถอยหลังไปข้างหลังมือที่แข็งแรงคว้าข้อมือไว้แน่นและดึงเธอเข้าหาเขา
 Unable to grasp the situation, Xi Jin dazedly looked at those blazing hungry eyes, as she lay below Mu Tian on the sofa
จินจินมองอย่างไม่เห็นแก่ตัวในสายตาที่หิวกระหายเหล่านี้ขณะที่เธอนอนอยู่ใต้เตียนบนโซฟา
 The next second, she felt her mouth being heatedly captured and pried open, by this man, whose body embraced her tightly enough to not let her get away……
วินาทีต่อมาเธอรู้สึกว่าปากของเธอถูกจับอย่างร้อนและเปิดกว้างโดยชายคนนี้ซึ่งร่างของเธอกอดเธอไว้แน่นพอที่จะไม่ปล่อยให้เธอหนีไป ......