Chapter 12
บทที่ 12
2 When the doorbell rang, Xia Xi Jin was sitting in the living room watching television
เมื่อประตูบ้านดังขึ้น Xia Xi Jin นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นดูโทรทัศน์
 In fact, she didn’t know what she was watching, because all her thoughts were consumed by the emptiness of the big apartment that felt slightly eerie, depressing and cold
ในความเป็นจริงเธอไม่รู้ว่าเฝ้าดูอะไรเพราะทุกความคิดของเธอถูกทำลายโดยความว่างเปล่าของอพาร์ทเม้นท์ขนาดใหญ่ที่รู้สึกแย่ลงเล็กน้อยน่าตกใจและหนาว
 It wasn’t that Xi Jin hated being alone
ไม่ใช่ว่า Xi Jin เกลียดการอยู่คนเดียว
 In fact, she enjoyed it so much, that her behaviour, in her teens, had caused dean mother to worry endlessly about her mental wellbeing, and made her consult a psychiatrist for her daughter’s sake
ในความเป็นจริงเธอชอบมันมากว่าพฤติกรรมของเธอในวัยรุ่นของเธอทำให้แม่ของเธอต้องกังวลเกี่ยวกับสุขภาพจิตของเธออย่างไม่มีที่สิ้นสุดและทำให้เธอปรึกษาจิตแพทย์เพื่อเห็นแก่ลูกสาวของเธอ
 But, of course, the psychiatrist dismissed dean mother’s suspicions upon examination, and reassured her that Xi Jin was fine
แต่แน่นอนจิตแพทย์ได้ออกจากข้อสงสัยของแม่ที่ตรวจสอบและยืนยันว่า Xi Jin ดี
 However, at the moment, Xi Jin wasn’t sure ‘how’ or ‘when’ she began feeling unhappy and uncomfortable about being alone
อย่างไรก็ตามในขณะนี้ Xi Jin ไม่แน่ใจว่า 'วิธี' หรือ 'เมื่อ' เธอเริ่มรู้สึกไม่พอใจและไม่สบายใจที่อยู่คนเดียว
 Although Mu Tian was rarely home due to his work, office trips, and social engagements, Xi Jin would often wait for him to come back home
แม้ว่าหมี่เทียนไม่ค่อยมีบ้านเนื่องจากงานออฟฟิศทริปและการนัดหมายทางสังคมจินมักรอให้เขากลับบ้าน
 She had become accustomed to his presence, and secretly enjoyed spending time with him
เธอคุ้นเคยกับการปรากฏตัวของเขาและแอบชอบที่จะใช้เวลาอยู่กับเขา
 In a few months time, Mu Tian had softened her feeling towards him
ในเวลาไม่กี่เดือน Mu Tian ได้ทำให้ความรู้สึกของเธอลดลง
 She clearly understood that the time she spent with Zhou Hang for the last four years, was nothing compared to the short time spent with Mu Tian, because in such a short while, she was able to cultivate deeper, pure feelings for him
เธอเข้าใจอย่างชัดเจนว่าเวลาที่เธอใช้เวลากับโจวฮังในช่วงสี่ปีที่ผ่านมาไม่ได้เป็นเรื่องที่เปรียบเทียบกับช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ใช้กับเมืองหัดเทียนเพราะในช่วงเวลาสั้น ๆ เธอสามารถปลูกฝังความรู้สึกที่ลึกซึ้งและบริสุทธิ์ให้กับเขาได้
 Sadly, this also made Xi Jin slightly afraid and unwilling to accept her feelings for him, because she knew there was no point of return if she gave him her heart
น่าเสียดายที่เรื่องนี้ทำให้จินจินรู้สึกกลัวเล็กน้อยและไม่เต็มใจที่จะยอมรับความรู้สึกของเธอกับเขาเพราะเธอรู้ว่าไม่มีทางกลับคืนมาถ้าเธอให้หัวใจเธอ
 In terms of marriage and love, Xi Jin didn’t expect that she and Mu Tian would have a happy, fulfilling future
ในแง่ของการแต่งงานและความรัก Xi Jin ไม่ได้หวังว่าเธอและ Mu Tian จะมีความสุขในอนาคตที่สมบูรณ์แบบ
 These two words were incompatible in their relationship
ทั้งสองคำไม่เข้ากันได้ในความสัมพันธ์ของพวกเขา
 But, there were times, when she seemed confused and worried about their future in her heart
แต่มีบางครั้งที่เธอรู้สึกสับสนและกังวลเกี่ยวกับอนาคตของพวกเขาในใจ
 Even if, she was clear about it in her head
แม้ว่าเธอจะมีความชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้ในหัวของเธอ
 Well, seeing herself like this, Xi Jin couldn’t deny that she felt exceptionally silly by the sudden change in her nature
อืมเห็นตัวเองแบบนี้จินไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเธอรู้สึกโง่เขลาโดยการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันในธรรมชาติของเธอ
 Interrupting her thoughts at the moment, the door bell rang again
การขัดจังหวะความคิดของเธอในขณะนี้เสียงระฆังประตูดังขึ้นอีกครั้ง
 Realising she had ignored it the first time, she ran towards to the door to open it
ตระหนักว่าเธอไม่สนใจมันเป็นครั้งแรกเธอวิ่งไปที่ประตูเพื่อเปิด
 As she welcomed her husband inside, a heavy whiff of alcohol filled the air
ขณะที่เธอยินดีต้อนรับสามีของเธออยู่ข้างในมีแอลกอฮอล์ที่เต็มไปด้วยอากาศ
 But, before Xi Jin could determine ‘if’ or ‘how’ drunk Mu Tian was, he snaked his hand around her, hugging her tightly
แต่ก่อนที่จางจินจะตัดสินว่า 'ถ้า' หรือ 'ว่า' ดื่มเหล้า Mu Tian เป็นอย่างไรเขาก็จับมือเขาไว้แน่นกอดเธอไว้
 Using his other hand, Mu Tian pinched her chin painfully between his fingers, as he lowered his head and pasted his lips on her
ใช้มืออื่น ๆ ของเขา Mu Tian คิกคางของเธออย่างเจ็บปวดระหว่างนิ้วมือของเขาในขณะที่เขาลดหัวของเขาและวางริมฝีปากของเขากับเธอ
 Unlike the many times before, his lips and tongue were more insistent, sucking and nibbling on her painfully
ไม่เหมือนก่อนหน้านี้หลายครั้งริมฝีปากและลิ้นของเขายืนกรานมากขึ้นดูดและเละกับเธออย่างเจ็บปวด
 She could taste the alcohol on his tongue, which only increased her anxiousness…
เธอสามารถลิ้มรสแอลกอฮอล์บนลิ้นของเขาซึ่งเพิ่มความวิตกกังวลของเธอเท่านั้น ...
 “ooommm…… Mu……
"ooommm ...... หมู่บ้าน ......
 Tian!” Xi Jin breathed out painfully, as she finally managed to escape his grip by pushing him away with all her strength
Tian! "จินจินเป่าลมหายใจออกอย่างเจ็บปวดขณะที่เธอพยายามจะหนีจากกำมือของเขาโดยการผลักดันเขาให้พ้นไปด้วยกำลังทั้งหมดของเธอ
 Flustered by his intensity, Xi Jin instinctively put her finger on her pained lips to feel them
ตื่นตระหนกตามความรุนแรงของเขา Xi Jin สัญชาตญาณวางนิ้วของเธอบนริมฝีปากที่เจ็บปวดของเธอที่จะรู้สึกพวกเขา
 Seeing a blot of blood smeared on her fingers, she wasn’t surprised that he had bit her badly
เมื่อเห็นรอยเลือดที่ติดอยู่บนนิ้วของเธอเธอก็ไม่แปลกใจเลยที่เขารู้สึกแย่มาก
 Raged, she chided, “Mu Tian, You’re drunk
เธอโศกเกรี้ยวกราด "หมั่นเทียนคุณกำลังเมา
 Stay away!” As she took two steps to walk away from him, he grabbed her waist ruthlessly, shoved on her shoulder, and walked towards their bedroom
ขณะที่เธอเดินสองก้าวออกไปจากเขาเขาคว้าเอวของเธอโหดเหี้ยมผลักตัวลงบนไหล่ของเธอและเดินไปที่ห้องนอนของพวกเขา
 Kicking the bedroom door open, he chucked her on the bed, moved onto her, and pressed her down completely with his own weight
เมื่อเปิดประตูห้องนอนขึ้นเขาก็จับเธอไว้บนเตียงเดินบนเธอและกดเธอลงด้วยน้ำหนักของตัวเอง
 When he lifted her chin to make her meet his eyes, Xi Jin felt a shudder pass through her back and limbs
เมื่อเขายกคางขึ้นเพื่อให้เธอได้พบกับตาของเขาจินจินรู้สึกว่าตัวสั่นผ่านทางด้านหลังและแขนขาของเธอ
 The look on her ‘dear’ husband seemed murderous
รูปลักษณ์ที่สามี "รัก" ของเธอดูเป็นเรื่องฆาตกรรม
 His eyes flashed killing intent, while his aura froze everything in its path
ดวงตาของเขาประกายความตั้งใจในการฆ่าขณะที่รัศมีของเขาแช่แข็งทุกสิ่งทุกอย่างในเส้นทางของมัน
 So, Xi Jin’s weak heart could barely contain the ever-rising panic
ดังนั้นหัวใจที่อ่อนแอของจินจางแทบจะไม่สามารถข่มความตื่นตระหนกได้
 Seeing her like this, Mu Tian revealed a deadly, cold smirk, as he began to mock her, “ Xia Xi Jin, I really didn’t see this coming
เมื่อดูเธอแบบนี้เมืองหัดเทียนได้เปิดเผยภาพล้อเลียนที่ตายแล้วและหนาวเย็นขณะที่เขาเริ่มหัวเราะเยาะเธอ "Xia Xi Jin ผมไม่ได้เห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น
 You have such skills…
คุณมีทักษะเช่นนี้ ...
 no wonder you can seduce any man, huh? I thought you were just a plain beauty, but who could have known that underneath all this, you have such a fu**able body…
ไม่น่าแปลกใจที่คุณสามารถเกลี้ยกล่อมคนใดคนนึงได้ไหม? 
hmm
อืมม
” Shocked by his words, Xi Jin struggled to get away from him
"ตกใจกับคำพูดของเขาจินจินพยายามจะหนีจากตัวเขา
 She angrily retorted, “What nonsense!!?” “Really? Nonsense
เธอโกรธตอบกลับว่า "เรื่องไร้สาระอะไร !!?" "จริงเหรอ? 
! Haa!” Drunk in alcohol and rage, Mu Tian continued to act brazenly
! 
 Reclaiming her struggling body with his own, he spouted in a hoarse, distant tone, “You know what Rong Fei Lin said to me today!? He said he was lovelorn… and he asked me to stay away from you, if I didn’t love you… Ha! He doesn’t want me to fu** you over… Well, I’m sure he likes you
การฟื้นคืนชีพร่างกายของเธอดิ้นรนกับตัวเขาเองเขากระพือด้วยเสียงแหบแห้ง ๆ "คุณรู้ไหม Rong Fei Lin พูดอะไรกับฉันในวันนี้!? 
 no, wait, I’m sure he loves you
ไม่รอฉันแน่ใจว่าเขารักคุณ
 Now, tell me Xi Jin how?
ตอนนี้บอกฉันว่าจินจินอย่างไร
 How could Rong Fei Lin be obsessed with a shallow woman like you, huh? Unfortunately for you, you are my wife now
Rong Fei Lin จะต้องหมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงที่ตื้นเหมือนคุณเหรอ? 
 Even if I never love you, you will forever be mine
แม้ว่าฉันจะไม่รักคุณ แต่เธอก็จะเป็นของฉันตลอดไป
 And let me clearly tell you Xi Jin, I hate betrayal, so you better remember your place…” Frightened by the man, Xi Jin stopped struggling
และให้ฉันบอกคุณอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า Xi Jin ฉันเกลียดการทรยศดังนั้นคุณจึงควรจำตำแหน่งของคุณขึ้น ... "กลัวชาย Xi Jin หยุดดิ้นรน
 Feeling pained in her heart and soul, she bit her lips and looked straight in eyes
ความรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจและจิตวิญญาณของเธอเธอเลียริมฝีปากของเธอและมองตรงเข้าไปในตา
 With a new vigour in her previously pitiful look, she stubbornly asked, “Mu Tian, tell me, why did you marry me?” Stunned by the resolve in her eyes, Mu Tian’s expression softened
ด้วยท่าทางใหม่ในรูปลักษณ์อันน่าสงสารก่อนหน้านี้เธอถามปากแข็งว่า "หม่าเทียนบอกฉันทำไมถึงแต่งงานกับฉันด้วย" ตาตกใจกับความตั้งใจในสายตาของเธอ
 Narrowing his eyes, he studied her face closely while his fingers gently caressed her smooth forehead, her creamy flushed cheeks, and her cherry red swollen lips
แคบดวงตาของเขาเขาศึกษาใบหน้าของเธออย่างใกล้ชิดในขณะที่มือของเขาค่อย ๆ เบาบางหน้าผากเรียบแก้มและแก้มสีแดงของเธอเชอร์รี่
 Leaning in, he placed a feather-light kiss on her scraped lips, as he mumbled a few words…
พิงในเขาวางจูบขนแสงบนริมฝีปากที่ขูดของเธอในขณะที่เขาพึมพำคำไม่กี่คำ ...
 Since the words were inaudible, Xi Jin didn’t know what he mumbled in his drunken stupor
เนื่องจากคำพูดไม่น่าเชื่อ Xi Jin ไม่ทราบว่าเขามึนในอาการมึนเมาเมาเหล้าของเขา
 However, the next second, Mu Tian entered her body, submerging her in a contagiously powerful display of passion
อย่างไรก็ตามในวินาทีต่อมาเมืองหมุกได้เข้าสู่ร่างกายของเธอทำให้เธอจมน้ำตายในการแสดงอารมณ์อันน่าสยดสยอง
 Unlike the Mu Tian from before, this man was incredibly gentle, to the extent, that his gentleness bordered caution, like she was a porcelain doll
ไม่เหมือนหมี่หมิงก่อนหน้านี้ผู้ชายคนนี้อ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อในขอบเขตที่ความอ่อนโยนของเขามีความระมัดระวังเป็นอย่างมากเช่นเดียวกับเธอเป็นตุ๊กตาพอร์ซเลน
 His usual strength and lack of control was replaced by the illusion of sweet, gentle love-making
ความแข็งแรงปกติของเขาและการขาดการควบคุมถูกแทนที่ด้วยภาพลวงตาของความรักที่อ่อนโยนและอ่อนโยนทำให้
 Undeniably, this light spring shower made Xi Jin feel like Mu Tian didn’t hate her… Maybe he even liked her… Maybe one day he could love her…
ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าการอาบน้ำในฤดูใบไม้ผลิที่มีแสงนี้ทำให้จินจินรู้สึกว่า Mu Tian ไม่ได้เกลียดเธอ ... บางทีเขาอาจจะชอบเธอ ... บางทีวันหนึ่งเขาจะรักเธอ ...
 Tonight, for the very first time, Xi Jin really felt the gentleness of the man lying next to her
เป็นครั้งแรกที่จินรู้สึกถึงความอ่อนโยนของชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆเธอ
 The heavy fog had finally lifted, slowly revealing Mu Tian’s inner thoughts and his true self
หมอกหนาได้ยกขึ้นในที่สุดเผยให้เห็นความคิดภายในของ Mu Tian และตัวตนที่แท้จริงของเขาอย่างช้าๆ