Chapter 129: Loss and Gain Sob
บทที่ 129: การสูญเสียและกำไร
Ye Chong gave a stare of a husband looking at a dying wife at Yu Di
เย Chong มองจ้องสามีที่กำลังมองหาภรรยาที่กำลังตายอยู่ที่ Yu Di
 It was harshly devastated by the air raid, like Harmony back then
มันถูกทำลายอย่างรุนแรงโดยการโจมตีทางอากาศเช่น Harmony กลับมาแล้ว
 And this one could be better off at the dump
และหนึ่งนี้อาจจะดีกว่าที่ทิ้ง
 How fateful he met Yu Di, such fitting mech to his personality with such striking gadgets in-built and he lost it
เขาเป็นคนที่โชคร้ายที่ได้พบกับ Yu Di เช่นบุคลิกของเขากับแกดเจ็ตที่โดดเด่นในตัวเขาและเขาสูญเสียมัน
 The cool appearance, the cartridge, the four arms, everything had become the lump of iron on the ground
ลักษณะเย็น, ตลับ, สี่แขน, ทุกอย่างได้กลายเป็นก้อนเหล็กบนพื้นดิน
 It was heartbreaking to Ye Chong as not only Yu Di was a rare all-rounder, the four arms on it allowed his overwhelming hand movement speed to exert the maximum output
มันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่นายชงเป็นไม่เพียง แต่ Yu Di เป็นวงแหวนที่หายากทั้งสี่แขนที่อนุญาตให้ความเร็วในการเคลื่อนไหวของเขาอย่างท่วมท้นมือถือเพื่อออกแรงสูงสุด
 After pairing with various models of mechs, Yu Di was undeniably the perfect consort! And… the former glory was gone! He took a good look at it, his hands caressing it in sympathy
หลังจากจับคู่กับรูปแบบต่างๆของ mechs Yu Di ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นมเหสีที่สมบูรณ์แบบ! 
 Nothing like Yu Di before was remained
ไม่มีอะไรเหมือน Yu Di ก่อนที่จะยังคงอยู่
 It was fully charred
มันถูกเผาไหม้อย่างเต็มที่
 The body was cracked from the impulse caused by the energy collision
ร่างกายถูกแตกจากแรงกระตุ้นที่เกิดจากการชนของพลังงาน
 The arms… It was a pain in Ye Chong’s heart to even mention it
แขน ... มันเป็นความเจ็บปวดในใจของนายฉองที่จะพูดถึงเรื่องนี้
 Only the arm with the cartridge was intact, the rest had probably raised upon the heaven, with a tiny bit of them stuck at the body
เฉพาะแขนที่มีตลับหมึกเท่านั้นที่เหลืออยู่ส่วนที่เหลืออาจยกขึ้นมาบนสวรรค์มีเศษเล็กเศษน้อยติดอยู่ที่ตัว
 The state was hopeless, as the missiles were specially tailored by Fred the Great, those were unique and non-renewable, except if they encountered Fred the Great again… Wonder how many light years it would take if they were going to meet again
รัฐก็สิ้นหวังเป็นขีปนาวุธถูกออกแบบมาเป็นพิเศษโดย Fred Great ผู้ที่ไม่ซ้ำกันและไม่หมุนเวียนยกเว้นถ้าพวกเขาพบเฟร็ดมหาราชอีกครั้ง ... สงสัยกี่ปีแสงจะใช้หากพวกเขาจะไปพบกันอีกครั้ง
 Other than the engine, none of the other parts were functional…Hei Zi felt the cracks and scratches on Yu Di with his hands, "Gosh! Did they cause these? But I must say you are fortunate to make it out alive!" exclaimed Hei Zi
นอกเหนือจากเครื่องยนต์ไม่มีชิ้นส่วนอื่น ๆ ทำงานได้ ... Hei Zi รู้สึกรอยแตกและรอยขีดข่วนบน Yu Di ด้วยมือของเขาว่า "เอ้ยมันทำให้เกิดปัญหาเหรอเหรอ? แต่ฉันต้องบอกว่าคุณโชคดีที่ทำให้มันมีชีวิตชีวา!" 
 Though the fact that he abandoned Ye Chong was haunting them
แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าเขาละทิ้ง Ye Chong ก็ทำให้พวกเขาหวาดกลัว
 It could be for Nan Nan’s safety, still… Hei Zi couldn't forgive himself!Nan Nan sat across Ye Chong’s shoulders with her hands clipped on Ye Chong’s collar to prevent falling as she began her commentary, "Poor… poor big, big mech!" Yu Di was about 20 meters tall, which was twice the length of an ordinary mech, hence the "big, big" statement from Nan Nan
น่านน่านนั่งอยู่บนไหล่ของนายฉางด้วยมือของเธอตัดกับปกเสื้อของ Ye Chong เพื่อป้องกันไม่ให้ล้มขณะที่เธอเริ่มความเห็นของเธอว่า "แย่ ... น่าสงสารใหญ่ mech ใหญ่ 
"Sigh," Hei Zi took a moment to inspect the mech, his face looked depressed, his head shaking
"ถอนหายใจ" Hei Zi ใช้เวลาสักครู่เพื่อตรวจสอบ mech ใบหน้าของเขาดูหดหู่ศีรษะของเขาสั่น
 "There’s nothing we can do
"ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้
 What a waste to a good mech
สิ่งที่เสียไป mech ดี
"Ye Chong stood before Yu Di, his hands stuck on its body, hoping that a miracle could happen
"นายปากช่องยืนอยู่ข้างหน้า Yu Di, มือของเขาติดอยู่บนร่างหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นได้
 Maybe he could still feel the heartbeat somewhere! Maybe he could ask Hei Zi’s master to try fixing it! Yes! "Ye
บางทีเขาอาจรู้สึกว่าหัวใจเต้นอยู่ที่ไหนสักแห่ง! 
" Mu’s voice came ringing in his head, "According to the outcome of my analysis, the probability of reversing the damage done to Yu Di is below 5%
"เสียงของมูก็ดังขึ้นในหัวของเขา" จากผลการวิเคราะห์ของฉันความเป็นไปได้ที่จะย้อนกลับความเสียหายที่เกิดขึ้นกับ Yu Di อยู่ที่ระดับต่ำกว่า 5%
" An official declaration of death from the expert
"การประกาศอย่างเป็นทางการจากความตายจากผู้เชี่ยวชาญ
"Big brother…" Nan Nan’s words came weakly
"น้องชายใหญ่ ... " คำพูดของน่านน่านแย่ลง
Ye Chong was calm on the outside but he was wailing on the inside! Although he had Guardian, which by any chance would perform way better than Yu Di in his hand, its attacking range was much smaller than Yu Di
เย Chong สงบข้างนอก แต่เขาร้องไห้อยู่ข้างใน! 
 It was also a typical model for usage within the atmosphere, which raised another issue of whether the miniature mech could travel in space like Yu Di before
นอกจากนี้ยังเป็นแบบอย่างสำหรับการใช้งานภายในบรรยากาศซึ่งทำให้ปัญหาอีกอย่างหนึ่งคือว่า mech ขนาดเล็กสามารถเดินทางไปในอวกาศได้เช่น Yu Di ก่อนหน้านี้
 And then capability of combating in space… you've got to be joking! Chances were Gu Shaoze never thought about using this suit to fight in space! The mobility of the Guardian was granted by Ye Chong’s own explosive capacity of muscles plus the magnification by the miniature engines
แล้วความสามารถในการต่อสู้ในอวกาศ ... คุณต้องล้อเล่น! 
 You could not find anything to exert forces on to produce movement! Ye Chong might have ended up in space and got stuck in the weightless state
คุณไม่สามารถหาอะไรที่จะใช้กำลังในการผลิตการเคลื่อนไหว! 
 There could be meteorites for him to step on but meteorites do not come every minute! Without the amazing burst of speed in short distance for survivability, the Guardian was merely a bullseye for the other pilots to aim on! Frankly speaking, Yu Di was more balanced in all aspects
อุกกาบาตอาจมีอุกกาบาต แต่อุกกาบาตไม่ได้มาทุกนาที! 
 It was a brawling model but with the addition of the cartridge, the aspect of being able to do ranged attack was fulfilled
มันเป็นรูปแบบการทะเลาะวิวาท แต่ด้วยการเพิ่มของตลับหมึก, ความสามารถในการโจมตีระยะไกลได้สำเร็จแล้ว
 And it would still be a good model for brawling in space!Ye Chong was in the Orbits - most likely he would encounter battles in space and fortunately he got the Guardian - the finest weapon on the ground, which had zero capacity in space
และมันก็ยังคงเป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับการทะเลาะวิวาทในอวกาศ! นายชองอยู่ในวงโคจร - น่าจะเจอกับการสู้รบในอวกาศและโชคดีที่เขาได้ผู้พิทักษ์ - อาวุธที่ดีที่สุดบนพื้นดินซึ่งมีความจุเป็นศูนย์ในอวกาศ
 Ye Chong tried to be optimistic but he could not! How could Ye Chong not be sorrow about this? Moreover, thanks to the grand debut by his Guardian, the entire infantry of the Orbits should be coveting the miniature amazement
เย Chong พยายามที่จะมองโลกในแง่ดี แต่เขาก็ทำไม่ได้! 
 He could imagine how thousands of Dawn mechs would eat him up the moment he appeared in a golden suit, glaring at the pedestrian like the LED of the street!You had finally found the Excalibur somewhere in the world, but you must hide it or you'll die, you could not wield it in front of people, you could not even use it to chop trees because the people would come like a nest of bees hunting you down and for all the trouble you broke the chopping knife of your house - this probably summed up Ye Chong’s gloomy salad days
เขานึกได้ว่าหลายพันคนของ Mechs รุ่งอรุณจะกินเขาตอนที่เขาปรากฏตัวในชุดสูทสีทองจ้องมองที่คนเดินเท้าเช่น LED ของถนนคุณได้พบ Excalibur แห่งหนึ่งในโลกแล้ว แต่คุณต้องซ่อนหรือคุณ 
"Don’t be sad, pal!" By looking at how grievous Ye Chong was, Hei Zi smiled with his teeth shining brighter on his tanned skin, "The new does not come without the old leaving
อย่าเศร้าเพื่อน! 
" There was some mystery running on his face
"มีบางอย่างลึกลับวิ่งบนใบหน้าของเขา
 It was weird to see a sincere man like him to put up such a mischievous face
เป็นเรื่องแปลกที่ได้เห็นชายคนหนึ่งที่จริงใจชอบเขาทำให้ใบหน้าซนซึ้งเช่นนี้
Ye Chong stared at Hei Zi skeptically
Ye Chong จ้องที่ Hei Zi ด้วยความสงสัย
 Hei Zi quickly lowered his head
Hei Zi รีบลดศีรษะลง
 Huh… Ye Chong could see somehow Hei Zi was trying to hold his laugh the whole time
ฮ้า ... เย Chong สามารถเห็นได้ว่า Hei Zi กำลังพยายามหัวเราะตลอดเวลา
 What was so funny? It was dinner and Ye Chong had it with Nan Nan and Hei Zi as usual
อะไรตลกจัง? 
 The mentioned grandfather had never appeared before the dining table
ปู่ดังกล่าวไม่เคยปรากฏตัวก่อนโต๊ะอาหาร
 Sometimes Ye Chong wondered if the sincere brother and sister were having a fictional grandfather who was in pink of health in spite of an old age
บางครั้งยองชวนถามว่าพี่ชายและน้องสาวที่จริงใจกำลังมีปู่ที่สวมใส่สีชมพูสุขภาพแม้ว่าจะมีอายุมากก็ตาม
Hei Zi was happily having his meal though
Hei Zi กำลังทานอาหารกันอย่างมีความสุข
 Back then, Nan Nan was a monster to tame during dinner time
เมื่อน่านน่านเป็นสัตว์ประหลาดที่เชื่องในช่วงเวลาอาหารเย็น
 It took him wrestling effort to get the girl sitting still to finish her food
มันต้องใช้ความพยายามมวยปล้ำเพื่อให้สาวนั่งยังคงจบอาหารของเธอ
 Things had changed ever since Ye Chong arrived
สิ่งที่เปลี่ยนไปนับตั้งแต่ที่นายชองมาถึง
 Nan Nan was tamed by herself, where every dinner ran smoothly
น่านน่านถูกควบคุมตัวโดยตัวเองซึ่งทุกมื้อเย็นวิ่งได้อย่างราบรื่น
 The first time it was Hei Zi that could feel the family life was such wonder
ครั้งแรกที่ Hei Zi รู้สึกว่าชีวิตครอบครัวน่าแปลกใจ
Ye Chong lay on the bed after dinner
นายชงนอนบนเตียงหลังอาหารเย็น
 Little Nan Nan was sleeping on her bed nearby
น้าน้อยน่านกำลังหลับอยู่บนเตียงใกล้ ๆ
 Soundly Nan Nan slept, anyone could have told the little girl had a great time in the day
ไอลีนน่านน่านนอนหลับทุกคนอาจบอกเด็กหญิงตัวน้อยว่ามีเวลามากในวันนี้
 Nan Nan did have her own room but… when Ye Chong decided to move in, she showed persistence of moving in along as she rampaged in the living room, demanding Hei Zi to take action
น่านน่านได้มีห้องของตัวเอง แต่ ... เมื่อเยซองตัดสินใจย้ายเข้ามาเธอแสดงความพยายามในการเคลื่อนย้ายไปพร้อม ๆ กับที่เธอโหมกระหน่ำอยู่ในห้องรับแขกและเรียกร้องให้ฮุ่ยอิ๋ดำเนินการ
 In the end, the kind Brother Hei Zi lifted her bed all the way to Ye Chong’s room
ในที่สุดพี่ชายฮี Hei Zi ก็ยกเตียงของเธอขึ้นไปที่ห้องของเยซอง
Ye Chong was researching about mentalist
เย Chong กำลังค้นคว้าเรื่องจิตแพทย์
 The training was sadly not as effective as he expected
การฝึกอบรมเศร้าไม่ได้ผลเท่าที่เขาคาดไว้
 Probably as the databank had mentioned, his talent was terribly inadequate in this
อาจเป็นข้อมูลธนาคารได้กล่าวถึงความสามารถของเขาไม่เพียงพออย่างมากในเรื่องนี้
 He was not going to give up however
เขาจะไม่ยอมแพ้อย่างไรก็ตาม
 He might had an inadequate mana to do mentalist efficiently but he knew his ability was being enhanced, just that the rate was too measly he could not tell
เขาอาจจะมีมานะที่ไม่เพียงพอที่จะทำจิตใจได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่เขารู้ว่าความสามารถของเขาได้รับการปรับปรุงเพียงแค่ว่าอัตรานั้นเลวร้ายเกินไปที่เขาไม่สามารถบอกได้
 He needed it anyway
เขาต้องการมันอยู่ดี
 Every bit of improvement meant something!He started communicating with Mu after researching for quite some time
การปรับปรุงทุกอย่างเริ่มต้นด้วยการพูดคุยกับ Mu หลังจากการค้นคว้านาน ๆ
"Hey Mu, say if we were still at home, what would have happened?" asked Ye Chong, feeling nostalgic of Trash Planet-12
"Hey Mu พูดถ้าเรายังอยู่ที่บ้านสิ่งที่จะเกิดขึ้น?" 
 The world outside was more than entertaining yet it was bewildering to Ye Chong sometimes
โลกภายนอกเป็นเรื่องที่สนุกสนานมากกว่า แต่บางครั้งก็ทำให้งงงวยกับคุณชอง
 It felt like Ye Chong started off like a blinded rat in a maze, heading into nothing, having no plan about his next move, hitting into walls and breaking them from time to time
รู้สึกเหมือนว่ายองเริ่มออกมาเหมือนหนูที่ตาบอดในเขาวงกตมุ่งหน้าไปหาอะไรไม่ได้มีแผนจะไปขยับตัวเข้าไปในกำแพงและทำลายพวกเขาเป็นครั้งคราว
 He had nothing in mind and only acted upon the situation coming to him, only acted based on the surroundings
เขาไม่มีอะไรที่คิดและทำตามสถานการณ์ที่มาถึงเขาเท่านั้น แต่ทำตามสภาพแวดล้อม
 What should he do the day after? Ye Chong did not hold a kind of concept for this
เขาควรทำอะไรในวันรุ่งขึ้น? 
 It was solely a matter of survival - it was not about what to do the day after, it was about whether if he could live till the day after
มันเป็นเพียงเรื่องของการอยู่รอด - มันไม่ได้เกี่ยวกับสิ่งที่จะทำในวันรุ่งขึ้นก็คือเกี่ยวกับว่าถ้าเขาสามารถอยู่จนถึงวันรุ่งขึ้น
 The outside world was known to be dangerous and Ye Chong was taking extreme care of himself the whole time but slowly he realized that, unlike the Trash Planet, the outside world did not seem to have a sense of alert all the time, since… most people were safe most of the time!On the Trash Planet, Ye Chong’s sole purpose was to stay alive
โลกภายนอกเป็นที่รู้กันดีว่าเป็นอันตรายและนายปากชูรกำลังดูแลตัวเองอย่างหนักตลอดเวลา แต่ช้าๆเขาก็ตระหนักว่าไม่เหมือนกับโลกของถังขยะโลกภายนอกดูเหมือนจะไม่ได้รับการแจ้งเตือนตลอดเวลานับตั้งแต่ ... ที่สุด 
 However after leaving the planet, the purpose was no longer a thing in his mind, which confused him a little
อย่างไรก็ตามหลังจากออกจากโลกแล้วเป้าหมายก็ไม่ได้เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่อยู่ในใจของเขาซึ่งทำให้เขาสับสนเล็กน้อย
 After interacting with ordinary citizens from the other planets - getting into knowing them, talking to them, understanding their jokes, getting involved in their lives, somehow the nature’s law of survival he had strong faith on was cloaked by modernity and had transformed into something foreign there to him
หลังจากได้มีปฏิสัมพันธ์กับพลเมืองสามัญจากดาวเคราะห์ดวงอื่นแล้วการทำความเข้าใจกับพวกเขาการพูดคุยกับพวกเขาการทำความเข้าใจเรื่องตลกการมีส่วนร่วมในชีวิตของพวกเขากฎของการอยู่รอดของธรรมชาติที่เขามีศรัทธาอย่างเข้มแข็งถูกปกคลุมด้วยความทันสมัยและเปลี่ยนเป็นสิ่งแปลกปลอม 
 Without the stress on survivability, with the new set of law so strange, his life felt relaxing yet unreal…Sensed the paradigm shift in Ye Chong, Mu wanted to comment something sensible, but he was not Shang, his mood matrix was unable to compute the changes, "Based on the information obtained, possibly you are still fighting with mutated lifeforms and you should be 40% behind your training progress compared to you here
ไม่รู้สึกเครียดกับความอยู่รอดด้วยชุดใหม่ของกฎหมายแปลก ๆ ทำให้ชีวิตของเขารู้สึกผ่อนคลายและไม่เป็นจริง ... รู้สึกถึงการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ใน Ye Chong Mu ต้องการแสดงความคิดเห็นบางอย่างที่สมเหตุสมผล แต่เขาไม่ได้เป็นแชงอารมณ์อารมณ์ไม่สามารถคำนวณได้ 
" That was Mu's answer towards Ye Chong’s odd inquiry as he tried imagining life lingering on Trash Planet-12
"นั่นคือคำตอบของ Mu ต่อการสืบสวนแปลก ๆ ของ Ye Chong ขณะที่เขาพยายามจินตนาการว่าชีวิตยังคงอยู่ใน Trash Planet-12
"Mhm
"Mhm
 But that sort of life was boring anyway! Mu, do you have an ambition?" asked Ye Chong
แต่การจัดเรียงของชีวิตที่น่าเบื่ออยู่แล้ว! 
"Ambition?" Mu tried processing the term perceived but the definition puzzled him
"ความทะเยอทะยาน" 
 Well if it was Shang, he probably should have a motivational talk an hour long with Ye Chong by then! "Umm… Ambition is something like what you would want to do the most in the future!" Ye Chong tried explaining with the limited knowledge in his head
ถ้าเป็นชางเขาอาจจะคุยกับนายเย้อีกสักชั่วโมงแล้ว! 
"If that is the case, my ambition would be staying by Ye’s side," flatly his answer came
"ถ้าเป็นเช่นนั้นความทะเยอทะยานของฉันจะอยู่ข้างๆคุณเย้ยหยัน
It was a little touching to Ye Chong though!"Hey
มันเป็นเพียงเล็กน้อยสัมผัสกับนายช่องแม้ว่า "Hey
"?!Out of sudden, Ye Chong was alarmed by the whisper, he heard the footsteps approaching him
"ทันใดนั้นนายยองก็ตื่นตระหนกโดยเสียงกระซิบเขาได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา
The door was knocked and was opened, oh it was Hei Zi
ประตูถูกเคาะและเปิดออกโอ้นี่เป็น Hei Zi
 Ye Chong was relieved
เย Chong รู้สึกโล่งใจ
 "Ye, I-" Hei Zi shut his mouth abruptly upon seeing Nan Nan sleeping soundly in the bed
"นายฉัน ... " Hei Zi ปิดปากทันทีเมื่อเห็น Nan Nan นอนหลับสบายอยู่บนเตียง
 He then gestured Ye Chong to come out in excitement
จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่พวกยองให้ออกมาด้วยความตื่นเต้น
 Ye Chong tiptoed to the outside of the room
นายฉงไปทางด้านนอกของห้อง
 Once he was out, Hei Zi came right to his face, whispering in leaking joy, "Come with me
เมื่อเขาออกไป Hei Zi ก็มาถึงใบหน้าของเขาแล้วกระซิบด้วยความรื่นเริงรั่วไหล "Come with me
 My master wants to see you!"
นายของฉันต้องการที่จะเห็นคุณ! "