Chapter 3 Chapter 3 Family Feast “This is that arrogant and irrational person whom you have said before, the eldest daughter of the Murong’s family who is so unreasonable and willful?” Pei Che calmly drank this year’s new spring tea that was just picked
บทที่ 3 บทที่ 3 ครอบครัวเฟส "นี่คือคนหยิ่งและไร้เหตุผลที่คุณเคยพูดมาก่อนลูกสาวคนโตของครอบครัว Murong ที่ไม่มีเหตุผลและจงใจ?" Pei Che ดื่มน้ำชาฤดูใบไม้ผลิปีใหม่นี้ที่เพิ่งหยิบมา
 Murong’s family was still really wealthy ah, this tea was indeed very difficult to find ah
ครอบครัวของ Murong ยังคงร่ำรวยจริงๆ ah, ชานี้เป็นเรื่องยากมากที่จะหา ah
 “No
“ไม่มี
” Xuanyuan Yi was looking at the pine tree that stood outside the window, when he spit out that one word
"Xuanyuan Yi กำลังมองไปที่ต้นสนที่ยืนอยู่นอกหน้าต่างเมื่อเขาคายออกว่าหนึ่งคำ
 Who would have thought that the Murong’s family had scenery like this
ใครจะคิดว่าครอบครัว Murong มีทัศนียภาพแบบนี้
 In the past, because he loathed Murong Shu Qing, he never stayed at the Murong family’s manor too often
ในอดีตเพราะเขาเกลียด Murong Shu Qing เขาไม่เคยอยู่ที่คฤหาสน์ของ Murong บ่อยนัก
 Unexpectedly, he did not know that this Ting (listen) Feng (wind) pavilion’s scenery could shock people like this
ไม่คาดว่าเขาจะไม่รู้ว่าทัศนียภาพของฮอง (ฟัง) ฮ (ลม) ของศาลาอาจช็อกคนเช่นนี้
 The two floors in the small building were surrounded by the pine trees, its big courtyard did not have any other plants
ทั้งสองชั้นในอาคารขนาดเล็กล้อมรอบไปด้วยต้นสนต้นลานใหญ่ไม่มีพืชอื่น ๆ
 There was one huge rock at the courtyard’s gate, and a bold and powerful three letters (calligraphy) __ Ting Feng pavilion
มีหินขนาดใหญ่อยู่ที่ประตูของลานและมีตัวอักษรสามตัวหนาและทรงพลัง __ Ting Feng pavilion
 Inside the room, one could clearly hear the sound of the wind that was blowing from the pine forest, it was really worthy of the name, Ting Feng
ภายในห้องหนึ่งได้ยินเสียงลมพัดมาจากป่าสนได้อย่างเห็นได้ชัดคือชื่อที่แท้จริงของ Ting Feng
 “No? Are you saying that person from a moment ago is not Murong Shu Qing?” Pei Che gave a mischievous smile
“ไม่? 
 “It is Murong Shu Qing, but her temper is completely different
"มันคือ Murong Shu Qing แต่อารมณ์ของเธอแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
” One could not see what Xuanyuan Yi’s deep eyes were thinking
"ไม่สามารถมองเห็นนัยน์ตาลึกของ Xuanyuan Yi ได้
 “Can it be that she lets loose her own self in order to be captured?” Pei Che walked to the side of Xuanyuan Yi, and gave him a cup of tea
"มันเป็นไปได้ไหมที่เธอปล่อยตัวตัวเองเพื่อที่จะถูกจับได้?" Pei Che เดินไปที่ด้าน Xuanyuan Yi และให้เขาดื่มชา
 In passing, he was also enjoying that huge pine forest
ในขณะที่เขากำลังเพลิดเพลินกับป่าสนอันใหญ่
 “Impossible!” He was familiar with Murong Shu Qing so it was impossible for her to have this kind of charm and graceful temperaments
"เป็นไปไม่ได้!" เขาคุ้นเคยกับ Murong Shu Qing ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะมีเสน่ห์และความสง่างามแบบนี้
 The moment when she entered the room, his mind was in a trance
ตอนที่เธอเดินเข้าไปในห้องจิตใจของเขาก็มึนงง
 Her simple looking face had a warm smile, her careless attitude showed self-confidence, that kind of her made him unable to move his eyes
หน้าตาเรียบง่ายของเธอมีรอยยิ้มที่อบอุ่นทัศนคติที่ประมาทของเธอแสดงให้เห็นถึงความมั่นใจในตัวเองทำให้เธอไม่สามารถขยับตาได้
 This kind of magnificent personality, how could she be able to act it! “Yeah ah, it does not look like she is acting
บุคลิกที่งดงามแบบนี้เธอจะสามารถแสดงได้อย่างไร! 
 Moreover, you should also take note of how the old father’s attitude (towards Shu Qing), it seems that his loving and pampering are not that simple
นอกจากนี้คุณควรทราบว่าทัศนคติของพ่อเก่า (ต่อ Shu Qing) ดูเหมือนว่าความรักและความผ่อนคลายของเขาไม่ง่ายนัก
 He seems to have more fears ~~ this is very worthy of thinking it over
ดูเหมือนว่าเขาจะมีความกลัวมากกว่า ~~ นี่มันคุ้มค่ามากที่จะคิดถึงเรื่องนี้
 Besides, Murong family’s movements were so great for the last three years
นอกจากนี้การเคลื่อนไหวของครอบครัวมูรอมยังทำได้ดีมากในช่วงสามปีที่ผ่านมา
 They are the first or second best family within the Dong Yu country now ah, are you not curious as to what has happened in the last three years?” Pei Che looked slowly at the floating tea leaves that were in the cup after he said the words
พวกเขาเป็นครอบครัวที่ดีที่สุดเป็นอันดับหนึ่งหรือสองในประเทศดงยูประเทศอาหะฮะตอนนี้คุณไม่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงสามปีที่ผ่านมา? "เป่ยเจมองช้าๆที่ใบชาที่ลอยอยู่ในถ้วยหลังจากที่เขากล่าวว่า 
 His interest on this subject was even stronger
ความสนใจของพระองค์ในเรื่องนี้ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น
 “This is the reason why you insist on staying here?” Even though he was also curious because of this, but in order to lessen unnecessary troubles, he would never approve to stay here
"นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงต้องอยู่ที่นี่?" แม้ว่าเขาจะยังอยากรู้ด้วยเหตุนี้ แต่เพื่อลดปัญหาที่ไม่จำเป็นเขาจะไม่ยอมให้อยู่ที่นี่
 “Anyway, we still have to participate in Yi Xiong’s (elder brother Yi) wedding ceremony, then we can go
"อย่างไรก็ตามพวกเรายังต้องมีส่วนร่วมในพิธีแต่งงานของ Yi Xiong (พี่ชาย Yi) แล้วเราก็ไปได้
 Staying here is not bad either, look, the scenery is very good
การอยู่ที่นี่ไม่เลวทั้งมองทิวทัศน์เป็นอย่างดี
” He was also infatuated with this pine forest
"เขาก็หลงใหลกับป่าสนนี้
 “Are these two Gongzi resting?” Lu Yi who was standing at the door, asking in a low voice
"ทั้งสองคนนี้ Gongzi พัก?" Lu Yi ยืนอยู่ที่ประตูถามด้วยเสียงต่ำ
 “No, Miss Lu Yi, please come in quickly
"ไม่, นางสาวลูอิ๋, ช่วยได้เร็ว ๆ นี้
” Pei Che raised his smiling face to welcome Lu Yi
Pei Che ยกใบหน้ายิ้มให้ต้อนรับ Lu Yi
 “Do these two Gongzi need anything more, Lu Yi will go and prepare them
"Gongzi สองคนนี้ต้องการอะไรมากไหมลูอิจะไปเตรียมตัว
” “We are good, we do not lack anything, Miss does not need to be inconvenient
"" เราดีเราไม่ขาดอะไรนางสาวไม่จำเป็นต้องลำบาก
” “Gongzi is too courteous, this is within this servant’s work
"Gongzi สุภาพมากเกินไปนี่เป็นงานของผู้รับใช้คนนี้
” Lu Yi was smiling when she replied
"ลูยิยิ้มยิ้มเมื่อเธอตอบ
 “Miss has already arranged a family feast at Luo (fall) Yun (cloud) Yuan (park) to welcome these two Gongzi
"มิสได้จัดงานเลี้ยงในครอบครัวไว้ที่หลัว (หยุน) หยุนหยวน (สวนหย่อม) เพื่อต้อนรับทั้งสองคนนี้
” “Miss Murong is too courteous
"" มิสเมอร์คสุภาพมากเกินไป
 I have heard that your manor has a young master?” Hearing Xuanyuan mentioning these several times, that this child was intelligent and stubborn, maybe, they could find out something from him
ฉันได้ยินมาว่าคฤหาสน์ของคุณมีต้นแบบเล็ก "Xuanyuan ได้ยินเรื่องนี้หลายครั้งว่าเด็กคนนี้ฉลาดและปากแข็งบางทีพวกเขาจะได้พบอะไรบางอย่างจากเขา
 “Is Gongzi asking about Young Master Xing Hun? Young Master is still studying at Xing (star) He (and) Yuan (garden), Gongzi can meet Young Master during the family feast
Gongzi กำลังถามเกี่ยวกับ Young Master Xing Hun หรือไม่? 
” Why did this Gongzi mention Young Master Xing Hun? “Is he studying at home? Why does he not go to the academy?” Hearing that this Murong family’s young Gongzi who had never received any favor, how could the Master ask the specialists to teach him? “This is Master’s arrangement, Lu Yi is not clear about this
ทำไม Gongzi ถึงพูดถึง Young Master Xing Hun? 
” What did this Gongzi want to know after all? Saying less would be good
"Gongzi คนนี้ต้องการรู้อะไรล่ะ? 
 “Then, Lu Yi will not hinder these two Gongzi’s rest
"แล้วลูอิยจะไม่เป็นอุปสรรคต่อการพักผ่อนของ Gongzi ทั้งสอง
” Finished speaking, she bowed her body politely, and then went out
"พูดเสร็จแล้วเธอก้มร่างของเธออย่างสุภาพและจากนั้นก็เดินออกไป
 This servant girl knew a good sense of propriety, and was very clever
หญิงรับใช้คนนี้รู้ดีว่าสมควรและเป็นคนฉลาดมาก
 “This servant girl who is besides Murong Shu Qing is very special and particular ah!” Pei Che just finished speaking, and immediately was given a supercilious look
"หญิงผู้รับใช้คนนี้ที่นอกเหนือจาก Murong Shu Qing เป็นคนพิเศษอย่างยิ่งและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ah!" Pei Che เพิ่งเสร็จสิ้นการพูดและทันทีที่ได้รับดูเผินๆ
   ***** It was really a family feast, as all of the people from the Murong’s family were all present
***** นี่เป็นงานเลี้ยงสังสรรค์ในครอบครัวเพราะทุกคนจากครอบครัว Murong มีทั้งหมด
 When Xuanyuan Yi and Pei Che entered Luo Yun Yuan, the people from the Murong’s family were already sitting on the table
เมื่อ Xuanyuan Yi และ Pei Che ป้อน Luo Yun Yuan คนจากครอบครัวของ Murong นั่งอยู่บนโต๊ะ
 On the left and right sides of Murong Xiang were two women, one was about 40 years old, but she was still beautiful, dignified and virtuous
ด้านซ้ายและด้านขวาของ Murong Xiang เป็นผู้หญิงสองคนอายุประมาณ 40 ปี แต่เธอยังคงสวยงามสง่างามและมีคุณธรรม
 The other was about 20 something years old, with elegant almond-shaped eyes, cherry lips and flirtatious expressions
อื่น ๆ ประมาณ 20 ปีบางสิ่งบางอย่างที่มีดวงตารูปอัลมอนด์สง่างามริมฝีปากเชอร์รี่และการแสดงออกเจ้าชู้
 Sitting opposite them was an expressionless youngster, his young age seemed to show an out of ordinary personality traits
นั่งอยู่ตรงข้ามกับพวกเขาเป็นเด็กหนุ่มที่ไม่มีหนทางในวัยเด็กของเขาดูเหมือนจะแสดงให้เห็นลักษณะบุคลิกภาพธรรมดา ๆ
“It seems that we are late!” Pei Che said with a clear voice and smile, and Xuanyuan Yi also entered Luo Yun Yuan at the same time
"ดูเหมือนว่าพวกเราจะมาสาย!" Pei Che กล่าวด้วยเสียงที่ชัดเจนและรอยยิ้มและ Xuanyuan Yi ก็เข้า Luo Yun Yuan ในเวลาเดียวกัน
 The name of this place was really good, the door was directly facing the west, when they were having the meals, they could still watch the sun set, with the beautiful and dazzling scenery
ชื่อของสถานที่แห่งนี้ดีจริงๆประตูหันตรงไปทางทิศตะวันตกเมื่อพวกเขามีอาหารพวกเขายังคงสามารถชมชุดพระอาทิตย์ขึ้นได้ด้วยทิวทัศน์สวยงามและพราว
 There were beautiful landscapes everywhere within this manor ah
ในคฤหาสน์นี้มีทิวทัศน์สวยงาม
 Hearing the voice, that youngster stood up, and said smilingly: “Xuanyuan dage (eldest brother)! You are here, sit next to me
เมื่อได้ยินเสียงเด็กหนุ่มตัวนั้นลุกขึ้นยืนและกล่าวยิ้มว่า "Xuanyuan dage (พี่ชายคนโต)! 
” While he was speaking, he pulled Xuanyuan Yi to sit next to him
ขณะที่เขากำลังพูดอยู่เขาดึง Xuanyuan Yi นั่งข้างๆเขา
 Xuanyuan Yi smiled at the youngster and patted his shoulder
Xuanyuan Yi ยิ้มให้กับเจ้าหนูและตบไหล่ของเขา
 He had not seen him for three years, this child had grown very tall, but the coldness that surrounded his body had not changed, but his resentments and gloominess were reduced by a lot
เขาไม่ได้เห็นเขาเป็นเวลาสามปีลูกคนนี้โตขึ้นสูงมาก แต่ความหนาวเย็นที่ล้อมรอบร่างของเขาไม่ได้เปลี่ยนไป แต่ความไม่พอใจและความเศร้าหมองของเขาลดลงมาก
 “Will there be Yue-er’s favorite legs (chicken legs) to eat tonight?” “There will be, Yue-er is very obedient, I will give you two pieces to eat tonight!” “Very good, my small belly will look round after I eat
"จะมี Yue - er ที่ชื่นชอบขา (ขาไก่) กินคืนนี้หรือไม่" "จะมี Yue - er เป็นเชื่อฟังมากฉันจะให้คุณสองชิ้นที่จะกินคืนนี้!" "ดีมากท้องเล็ก ๆ ของฉันจะมีลักษณะ 
” “Good ~!” A childish dialogue along with a light laughter were heard, Murong Shu Qing who was wearing a white dress, pulling a three year old little girl and chatting with her while they entered the Luo Yun Yuan
"ดี ~!" ได้ยินบทสนทนาเด็ก ๆ และเสียงหัวเราะเบา ๆ Murong Shu Qing ผู้สวมชุดสีขาวดึงเด็กหญิงอายุสามขวบและคุยกับเธอขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปใน Luo Yun Yuan
 The little girl was wearing a pink dress, with two pigtails on her head, her sweet smile was hanging on her red cheeks
เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ กำลังสวมชุดสีชมพูมีสองหัวบนศีรษะของเธอรอยยิ้มหวานของเธอห้อยอยู่บนแก้มสีแดงของเธอ
 She looked like a jade craved doll
เธอดูราวกับตุ๊กตาที่หยาบคายหยก
 The moment Murong Xiang looked at the little girl, he showed a disgusted expression, although it was only for a short moment, but Pei Che could take in the whole scene at once
ช่วงเวลาที่มูร่องเซียงมองไปที่เด็กหญิงตัวน้อยเขาแสดงออกถึงความรังเกียจแม้ว่ามันจะเป็นเพียงชั่วครู่ แต่ Pei Che อาจใช้ฉากทั้งหมดได้ในทันที
 “Everyone is already here, then serve the meals, ok
"ทุกคนอยู่ที่นี่แล้วก็ทานข้าวโอเค
” Murong Shu Qing took the little girl to sit on the chair next to hers, while she was speaking to Lu Yi who was behind her
"Murong Shu Qing เอาเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ นั่งบนเก้าอี้ข้างๆเธอขณะที่เธอกำลังพูดกับ Lu Yi ที่อยู่ข้างหลังเธอ
 This looked like a casual instruction but Pei Che was startled, this type of rich family household attached the importance on dining table customs, only the family Master could instruct and start the banquet, even if the old father was sitting in the master’s seat, but Murong Shu Qing was the one who started the banquet?! Pei Che and Xuanyuan Yi looked one glance at each other, he also saw the same question in his eyes
นี่เป็นคำแนะนำอย่างไม่เป็นทางการ แต่ Pei Che ตกใจครอบครัวประเภทครอบครัวที่ร่ำรวยนี้ได้ให้ความสำคัญกับศุลกากรของโต๊ะอาหารเฉพาะครอบครัวของครอบครัวเท่านั้นที่สามารถสอนและเริ่มงานเลี้ยงอาหารแม้ว่าพ่อเก่านั่งอยู่ในที่นั่งหลัก แต่ 
 Anyway, the two people did not show any movements
อย่างไรก็ตามทั้งสองคนไม่ได้แสดงความเคลื่อนไหวใด ๆ
 Very quickly, many dishes were brought out and filled the table
อาหารจานด่วนถูกนำออกมามากมายและเต็มไปด้วยตาราง
 “Yue-er, which chicken leg do you want to eat ah?” From the start to finish, Murong Shu Qing was taking care of the little girl’s meal, and she had not even looked at Xuanyuan Yi’s eyes
"Yue-er, คุณอยากกินขาไก่กับไก่" ตั้งแต่ต้นจนจบ Murong Shu Qing กำลังดูแลอาหารของเด็กหญิงตัวน้อยและเธอก็ไม่ได้มองที่ดวง Xuanyuan Yi
 The outsiders could not see it, but Pei Che could clearly sense that this ‘important general’ who was by his side, did not appear to have a good mood tonight ah
คนนอกไม่สามารถมองเห็นได้ แต่ Pei Che สามารถเข้าใจได้อย่างชัดเจนว่า "นายพลที่สำคัญ" ซึ่งอยู่เคียงข้างเขาไม่ได้มีอารมณ์ดีคืนนี้ ah
 “En ~~, I want ~~ that one
"อืม ~~ ฉันต้องการ ~~ คนนั้น
” Xing Yue said it with a whisper, her straight body was currying for Murong Shu Qing’s favors
"Xing Yue กล่าวด้วยเสียงกระซิบ, ลำตัวตรงของเธอกำลังเบื่อหน่ายของโปรดปรานของ Murong Shu Qing
 Her small head was lowered, as she was afraid of her father, and thought that her father did not like her
ศีรษะเล็ก ๆ ของเธอลดลงเพราะเธอกลัวพ่อของเธอและคิดว่าพ่อของเธอไม่ชอบเธอ
 Moreover, there were so many people today
วันนี้มีคนเยอะมาก
 “Good!” Murong Shu Qing took the little girl’s chicken leg and put it inside Xing Yue’s bowl, “Smells very good oh, quickly eat it
"Good!" Murong Shu Qing เอาขาไก่ของสาวน้อยและวางไว้ในชามของ Xing Yue "กลิ่นโอ้อร่อยมาก ๆ กินมันได้อย่างรวดเร็ว
”Murong Shu Qing looked at the little girl who used a great deal of efforts to eat the chicken leg with her chopsticks, the ‘kuang dang’ sound of the bowl that was collided with the chopsticks echoed, she could not help to laugh: “Yue-er, use your hand to eat
"Murong Shu Qing มองไปที่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ใช้ความพยายามอย่างมากในการกินขาไก่ด้วยตะเกียบของเธอเสียงของ 'kuang dang' ของชามที่ชนกับตะเกียบสะท้อนออกมาเธอไม่สามารถช่วยหัวเราะได้" 
” The little girl heard this encouragement, so happily put down the chopsticks that made her distressed, and her two hands were stretched out to grab the chicken leg
"เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ได้ยินเรื่องนี้มาเรื่อย ๆ จึงวางตะเกียบที่ทำให้เธอรู้สึกลำบากและมือทั้งสองข้างของเธอเหยียดออกไปคว้าขาไก่
 “You can not even follow the etiquette to eat a meal, how can you be an elegant person ah! Do not make the guests to mock us!” A gentle sneer from a woman’s voice made the small hands as if they received an electric shock
"คุณไม่สามารถแม้แต่จะปฏิบัติตามมารยาทในการรับประทานอาหาร, วิธีที่คุณสามารถเป็นคนที่สง่างาม ah! 
 Xing Yue put her hands down, lowered her head into Murong Shu Qing’s bosom, this child was always sensitive, perhaps because she had never had a mother since she was small, and her father was never shown any interest to her, so it made her feel a lack of security
Xing Yue ใส่มือของเธอลงศีรษะลงในอกของ Murong Shu Qing เด็กคนนี้รู้สึกไวต่อไปบางทีอาจเป็นเพราะเธอไม่เคยมีมารดามาตั้งแต่เล็กและพ่อของเธอก็ไม่เคยแสดงความสนใจใด ๆ เลยเธอจึงทำให้เธอ 
 This also made Murong Shu Qing’s felt the most distressed, picking up the chicken leg and putting it in her hands, she smilingly patted her head: “Using your hand to eat a chicken leg is the best way to eat, does Yue-er forget about it?” With an encouraged expression, Xing Yue was picking the chicken leg again with her hand, she was after all a child, so she put all of her attention very quickly in eating the chicken leg
เรื่องนี้ทำให้ Murong Shu Qing รู้สึกมีความสุขมากที่สุดยกขาไก่ขึ้นและวางมันลงในมือของเธอเธอยิ้มอย่างนุ่มนวลศีรษะ: "ใช้มือของคุณกินขาไก่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการกิน Yue-er ลืม 
 “Zhao Yiniang (an appellation for her father’s concubine) was reasonable, it seems that a family education during childhood must be very strict ah!” Murong Shu Qing’s voice was not loud, but it was enough to make everybody who was present, heard her voice clearly
ดูเหมือนว่าการศึกษาครอบครัวในวัยเด็กจะต้องเข้มงวดมาก ah! "เสียง Murong Shu Qing ไม่ดัง แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนที่เป็นปัจจุบันได้ยินเธอ 
 Zhao Ling Long’s complexion was immediately deathly white, her family was poor when she was small, her mother passed away early, the only person remained was her father who would get drunk all day long and her three siblings
ผิวของหม่องหลิงยาวตายทันทีสีขาวครอบครัวของเธอยากจนเมื่อเธออายุน้อยแม่ของเธอเสียชีวิตในช่วงต้นคนเดียวที่ยังคงเป็นพ่อของเธอที่จะเมาตลอดทั้งวันและสามพี่น้องของเธอ
 She was sold to a brothel when she was 10 years old, only because she looked pretty, and played a few schemes, that she could enter the Murong’s family as a concubine
เธอถูกขายให้กับซ่องเมื่อเธออายุได้ 10 ขวบเพียงเพราะเธอดูสวยและเล่นแผนสองสามแบบเพื่อให้เธอสามารถเข้าไปในครอบครัวเมอรอมเป็นนางสนม
 Murong Shu Qing’s words today, made her ashamed and unable to show her face, so she could only store her melancholy in her heart
คำพูดของ Murong Shu Qing ในวันนี้ทำให้เธอรู้สึกอับอายและไม่สามารถแสดงใบหน้าของเธอได้ดังนั้นเธอจึงสามารถสะสมความเศร้าโศกไว้ในหัวใจของเธอเท่านั้น
 Even if her teeth were all broken off, she did not dare to open her mouth again to talk
แม้ว่าฟันของเธอจะแตกออกทั้งหมด แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะเปิดปากพูดอีก
 Xuanyuan Yi was somewhat bewildered, this person who was smiling all along, but who was this woman whose her words were so sharp? She was definitely not Murong Shu Qing who would bother and throw tantrums all days long to win some favors
Xuanyuan Yi ค่อนข้างงงงวยคนที่กำลังยิ้มตลอดมา แต่ผู้หญิงคนนี้เป็นใครที่มีคำพูดของเธอคมมาก? 
 And she was also not that person who was so arrogant, and a thick-skin young girl
และเธอก็ไม่ใช่คนที่หยิ่งและเป็นเด็กผิวคล้ำ
 So who was she? “Since Xuanyuan Gongzi and Pei Gongzi are in Huadu, you can not miss the annual lotus festival
ดังนั้นเธอคือใคร? 
 Xing Hun, you should entertain these two Gongzi properly during this time, ok
Xing Hun คุณควรจะให้ความบันเทิงทั้งสอง Gongzi อย่างถูกต้องในช่วงเวลานี้ ok
” “I will, elder sister
"ฉันจะพี่สาว
” He respected Xuanyuan dage deeply all along, this time that he could stay in the house, Murong Xing Hun was very happy
"เขาเคารพ Xuanyuan dage ลึกตลอดเวลาคราวนี้ว่าเขาจะอยู่ในบ้าน Murong Xing Hun มีความสุขมาก
 It seemed that Murong Shu Qing planned to ‘load’ the burden of these two people to Murong Xing Hun, he stayed behind because of her mysterious situations, how could he let her escape easily like this: “I am under the impression that Qing-er will personally entertain us!” His muffled voice could really entice people
ดูเหมือน Murong Shu Qing วางแผนที่จะ "โหลด" ภาระของคนสองคนนี้กับ Murong Xing Hun เขาอยู่ข้างหลังเพราะสถานการณ์ลึกลับของเธอเขาจะปล่อยให้หล่อนหนีได้อย่างง่ายดายแบบนี้ได้อย่างไร: "ฉันรู้สึกว่า Qing- 
 Murong Shu Qing forced a smile, ‘Qing-er’?! When did they become so familiar like this, she heard that he had never looked at Murong Shu Qing with a good expression (in the past), more over, he would never use this gentle tone to call her Qing-er
Murong Shu Qing บังคับรอยยิ้ม 'Qing-er'?! 
 It seemed that Xuanyuan Yi was interested in her, this fake Murong Shu Qing, fine, she had never planned to hide her own self from the beginning anyway
ดูเหมือนว่า Xuanyuan Yi สนใจเธอนี่คือ Murong Shu Qingre ปลอมเธอไม่เคยวางแผนที่จะซ่อนตัวของตัวเองตั้งแต่แรกเลยล่ะค่ะ
 “These two Gongzi were seldom coming to Huadu, you naturally want to go sightseeing nicely, Xing Hun just happens to be able to guide the two of you
"ทั้งสองคน Gongzi ไม่ค่อยเดินทางมาที่ Huadu คุณก็อยากไปเที่ยวชมกันอย่างเป็นธรรมชาติ Xing Hun ก็เกิดขึ้นเพื่อให้สามารถแนะนำคุณสองคน
 My body is always weak, I am afraid that I will spoil these two Gongzi’s moods, so there will be one less person to accompany you
ร่างกายของฉันอ่อนแออยู่เสมอฉันกลัวว่าฉันจะเสียอารมณ์ความรู้สึกของ Gongzi ทั้งสองคนนี้ดังนั้นจะมีคนน้อยคนหนึ่งมาติดตามคุณ
” Even though she was curious with this General, but Murong Shu Qing did not want to be too close to him
"แม้ว่าเธอจะอยากรู้เรื่องนี้ แต่ Murong Shu Qing ไม่ต้องการที่จะใกล้ชิดกับเขามากนัก
 Her tone was gentle, her etiquette was proper, and she was very good in making an excuse ah
น้ำเสียงของเธออ่อนโยนมารยาทในการทำงานของเธอเป็นเรื่องที่เหมาะสมและเธอทำได้ดีมากในการแก้ตัวอา
 But unfortunately, he, Xuanyuan Yi was also able to strike properly like this: “Qing-er’s health is not good? Then, you should go out and walk around even more, do not be in the stuffy home all the time
แต่น่าเสียดายที่เขา Xuanyuan Yi ก็สามารถที่จะตีอย่างถูกต้องเช่นนี้ "สุขภาพ Qing-er ของไม่ดี? 
” “Thank you for Xuanyuan Gongzi’s concern
"" ขอบคุณสำหรับความกังวลของ Xuanyuan Gongzi
” Xuanyuan Yi and she were like sharpen knives, if she did not agree today, it seemed that he would not let it go
"Xuanyuan Yi และเธอเป็นเหมือนมีดคมชัดถ้าเธอไม่เห็นด้วยในวันนี้ก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ปล่อยให้มันไป
 Fine, she wanted to see what this ‘fiancé’ wanted after just cancelling their wedding
ดีแล้วเธออยากเห็นว่า "คู่หมั้น" คนนี้ต้องการอะไรหลังจากยกเลิกงานแต่งงานแล้ว
 Sometimes, too many miseries would actually arouse a man’s desire to investigate
บางครั้งความทุกข์ยากมากเกินไปจะกระตุ้นความปรารถนาของมนุษย์ในการสืบสวน
 She did not want this, ‘going out on a scenic tour when she had a chance, I would just accept his request
เธอไม่ต้องการเรื่องนี้ 'ออกไปเที่ยวชมทิวทัศน์อันงดงามเมื่อมีโอกาสฉันจะยอมรับคำขอของเขา
’ “It will be extremely good if Miss Murong can accompany us
"มันจะดีมากถ้ามิสเมอร์รั้งสามารถมากับเราได้
” Pei Che appeared before her eyes with a mischievous smile
Pei Che โผล่ขึ้นมาต่อตาเธอด้วยรอยยิ้มที่ซน
 Xuanyuan Yi had already been affected by this young lady who was completely inconsistent with the legend’s story, but he was not aware of this yet
Xuanyuan Yi ได้รับผลกระทบจากหญิงสาวคนนี้ที่ไม่สอดคล้องกับเรื่องราวของตำนานอย่างสมบูรณ์ แต่เขาก็ยังไม่รู้เรื่องนี้
 This was really interesting
นี่เป็นเรื่องที่น่าสนใจจริงๆ
 Even though the arranged meal time was not really a joyous time for the host and guests, but it seemed to be at least harmonious
ถึงแม้ว่าเวลามื้ออาหารจัดเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขสำหรับแขกผู้มาเยือน แต่ก็ดูเหมือนจะมีความสามัคคีอย่างน้อย
 After the evening meal, everyone was dispersing out
หลังจากมื้อเย็นทุกคนก็กระจายตัวออกไป