Chapter 11 Chapter 11 Murong Wan Ru Looking at Shen Xiao Yun’s leaving back, Murong Shu Qing smiled and continued to lie down on the grass, the sun already disappeared completely, so the afterglow was held back
บทที่ 11 Murong Wan Ru เมื่อมองย้อนกลับไปทางซ้ายของ Shen Xiao Yun Murong Shu Qing ก็ยิ้มและนอนลงบนพื้นหญ้าต่อไปดวงอาทิตย์ก็หายตัวไปอย่างสิ้นเชิงแล้วดวงอาทิตย์ก็ค้างไว้
 That dazzling remnant of the red color gradually shredded also, the beautiful thing was always easy to disappear the most, but because one was unable to seize it either, it was hard to preserve it and it made people to be reluctant to leave even more
ที่เหลือพราวของสีแดงค่อยๆหั่นยังสิ่งที่สวยงามได้ง่ายเสมอไปหายไปมากที่สุด แต่เป็นเพราะหนึ่งไม่สามารถที่จะยึดมันทั้งสองก็ยากที่จะรักษามันและมันทำให้คนที่จะลังเลที่จะออกมากยิ่งขึ้น
 Zi Yuan was holding a piece of white cotton brocade, she slowly walked over to Murong Shu Qing, he did but find Miss at Sui Yuan, so it was most likely that she could find her by this lotus pond
Zi Yuan ถือชิ้นส่วนของผ้าฝ้ายสีขาวเธอค่อยๆเดินไปยัง Murong Shu Qing เขาได้ แต่หา Miss ที่ Sui Yuan ดังนั้นจึงมีโอกาสมากที่เธอจะได้พบเธอโดยบ่อบัวนี้
 Her naked feet that were exposed outside actually went against the etiquettes (actual words used Confucian code of ethics), but unfortunately, Miss really liked to take off her shoes and socks, soaking her feet in this pond, and would not listen to anybody’s advise either
เท้าเปลือยเปล่าของเธอที่ถูกสัมผัสข้างนอกได้กระทำผิดต่อมารยาท (คำพูดจริงใช้จรรยาบรรณขงจื้อ) แต่น่าเสียดายที่นางสาวชอบถอดรองเท้าและถุงเท้าของเธอแช่เท้าของเธอในบ่อนี้และจะไม่ฟังคำแนะนำของใคร 
 If they were not by her side, once she finished soaking her feet, she would just walked and returned barefoot, and would not even wear shoes, it was tiring for them to be forced to follow her with several cotton brocades
ถ้าพวกเขาไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอเมื่อเธอนอนแช่เท้าแล้วเธอก็เดินและเดินเท้าเปล่าและจะไม่สวมรองเท้ามันก็เหนื่อยมากสำหรับพวกเขาที่ถูกบังคับให้ตามเธอไปด้วยผ้าฝ้ายหลากสี
 Arriving by her side, Zi Yuan stooped in a whisper and said: “Miss, Miss Wan Ru has returned
มาถึงข้างเธอ Zi Yuan ค่อยๆโกรธและพูดว่า: "นางสาวมิส Wan Ru กลับมาแล้ว
” “How is the situation?” Closing her eyes, she faintly asked
"สถานการณ์อย่างไร?" ปิดตาของเธอเธอถามเบา ๆ
 “Not too good, I already invite Physician Tao to come over
"ไม่ดีมากฉันได้เชิญหมอเต่ามาแล้ว
” Hearing that Zi Yuan was hesitating, Murong Shu Qing opened her eyes, and looked at Zi Yuan who knitted her eyebrows, then she sighed and said: “En, let us take a look
"ได้ยินว่า Zi Yuan ลังเล Murong Shu Qing เปิดตาของเธอและมอง Zi Yuan ที่ถักคิ้วของเธอแล้วเธอก็ถอนหายใจและกล่าวว่า" En ให้เราดู
” Barely wanting to stand up, Zi Yuan rushed a step, used the cotton brocade to cover Murong Shu Qing’s wet feet, and rapidly wiped them dry
"แทบไม่อยากลุกขึ้นยืน, Zi Yuan รีบก้าวใช้ผ้าฝ้ายเพื่อปกปิดเท้าเปียกโช้งของ Murong Shu Qing และเช็ดให้แห้งอย่างรวดเร็ว
 She took the shoes and socks that were by her side, smoothly gave them to Murong Shu Qing to wear properly, then she supported her to get up
เธอเอารองเท้าและถุงเท้าที่อยู่ข้างเธอได้อย่างราบรื่นให้พวกเขาไป Murong Shu Qing สวมอย่างถูกต้องแล้วเธอสนับสนุนให้เธอลุกขึ้น
 Looking at her own dry and clean feet, Murong Shu Qing laughed and shook her head, she extended her hand to Zi Yuan and stood up, then she walked over to go to Chu Yun pavilion
มองไปที่เท้าแห้งและสะอาดของเธอ Murong Shu Qing หัวเราะและส่ายหัวของเธอเธอยื่นมือของเธอไป Zi Yuan และลุกขึ้นยืนแล้วเธอเดินไปที่ Chu Yun ศาลา
 After the two people left, the two attractive people who were always standing at a distance place near a rock garden, slowly strolled to come out
หลังจากที่ทั้งสองคนออกไปทั้งสองคนที่น่าสนใจซึ่งยืนอยู่ห่าง ๆ ใกล้สวนหินก็เดินไปเดินมาอย่างช้าๆ
 “How do you see it?!” Pei Che’s muffled and sweet-sounding voice carried a faint graveness, “Murong’s family is not the same simple family as the one that we originally imagine, being here for several days, you should be able to see it on your own
"คุณเห็นมันได้อย่างไร?" เสียงแหบและน่าฟังของ Pei Che ถือเป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่าย "ครอบครัว Murong ไม่ใช่ครอบครัวแบบเดียวกับที่เราคิด แต่เดิม 
 The inside of Murong’s manor is heavily-guarded, the bodyguards who are both in the open and in the dark, are not less than 40-50 people, their martial arts are not weak
ส่วนด้านในของคฤหาสน์ Murong นั้นได้รับการคุ้มกันอย่างมากผู้คุ้มกันที่อยู่ในที่โล่งและมืดไม่น้อยกว่า 40-50 คนศิลปะการต่อสู้ของพวกเขาไม่อ่อนแอ
 Even more, those two secret bodyguards who are following Murong Shu Qing closely by her side, are very reserved and calm, their whereabouts are hidden
ยิ่งกว่านั้นทั้งสองผู้คุ้มกันลับที่กำลังติดตาม Murong Shu Qing อยู่เคียงข้างเธอเป็นคนที่สงวนและสงบอยู่ซ่อนอยู่ที่ไหน
” “It is really not simple
"" มันไม่ง่ายจริงๆ
 Is this not interesting even more!” A pair of eyes were watching attentively at the lotus pond that Murong Shu Qing treasured so much, Xuanyuan Yi recalled the words that Murong Shu Qing said that evening
ไม่น่าสนใจมากยิ่งกว่านี้อีก! "คู่ดวงตากำลังเฝ้าดูอย่างตั้งใจที่บ่อบัวซึ่ง Murong Shu Qing เป็นที่รักอย่างมาก Xuanyuan Yi นึกถึงคำพูดที่ Murong Shu Qing กล่าวในเย็นวันนั้น
 The smiling expression on his eyes appeared gradually, a very good Murong Shu Qing, no matter if you were concealing yourselves up, or your soul was borrowed, it had provoked his interest, you were destined not be able to escape
รอยยิ้มที่ปรากฏบนดวงตาของเขาปรากฏตัวขึ้นเรื่อย ๆ Murong Shu Qing ที่ดีมากไม่ว่าคุณจะปกปิดตัวเองขึ้นมาหรือจิตวิญญาณของคุณถูกยืมมันทำให้ความสนใจของคุณคุณไม่สามารถหลบหนีได้
 Looking at Xuanyuan Yi who looked like a tilting huge rock on the side, with his deep eyes, and the corner of his mouth raised up gently, Pei Che cried out in fear: “You do not really take a fancy to her, right!” “So what if I do?!” He could not deny it that this kind of her attracted him, it made him want to investigate her
มองไปที่ Xuanyuan Yi ซึ่งดูเหมือนเป็นหินขนาดใหญ่ที่ขวางทางด้านข้างด้วยสายตาอันลึกของเขาและมุมปากของเขาค่อยๆยกขึ้นอย่างนุ่มนวล Pei Che ร้องไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัวว่า "คุณไม่ค่อยมีเสน่ห์กับเธอใช่มั้ย! 
 It seemed like when he was a child and he found out a new cave, novelty, excitement, there was a little bit of danger
ดูเหมือนตอนที่เขายังเป็นเด็กเขาค้นพบถ้ำใหม่ความแปลกใหม่ความตื่นเต้นมีอันตรายนิดหน่อย
 It made people to be fascinated
ทำให้คนหลงใหล
 “If it is yes, then ~~~ very good!” Pei Che smiled his answer
"ถ้าเป็นใช่แล้ว ~~~ ดีมาก!" Pei Che ยิ้มให้คำตอบของเขา
 Both of the people had their own strengths, and could be regarded as evenly matched up, one was an accomplished youngster, the famous General who protected the whole country
ทั้งสองคนมีจุดแข็งของตัวเองและสามารถถือได้ว่าเป็นคู่กันขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นเด็กหนุ่มที่ประสบความสำเร็จนายพลที่มีชื่อเสียงที่ได้รับการคุ้มครองทั้งประเทศ
 The other one was a fresh, clean and elegant, mysterious and smart business merchant
อีกอย่างหนึ่งคือผู้ค้าธุรกิจที่มีความลึกลับและฉลาดสะอาดสดชื่นและสง่างาม
 The most important thing was the next course of events would definitely be quite wonderful and interesting
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเหตุการณ์ต่อไปของเหตุการณ์จะค่อนข้างน่าอัศจรรย์และน่าสนใจ
 Xuanyuan Yi threw one glance at the crafty and wicked smile of Pei Che, one leap and he was already on his back, Pei Che was really a fox (cunning person)
Xuanyuan Yi ได้รีบมองไปที่รอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยไหวพริบและยิ้มแย้มของ Pei Che หนึ่งก้าวกระโดดและเขาก็อยู่บนหลังของเขา Pei Che เป็นจิ้งจอกจริงๆ (คนเจ้าเล่ห์)
   *****   Murong Shu Qing entered Chu Yun pavilion, Yun Pei Hua, the physician and also two servant girls were standing inside the side room, she could not see the person who was on the bed
**************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************
 When she went to stand, Yun Pei Hua saw Murong Shu Qing, so she promptly went to welcome her and smilingly said: “Shu Qing, you came
เมื่อเธอเดินไปยืน Yun Pei Hua เห็น Murong Shu Qing เธอจึงรีบไปต้อนรับเธอและยิ้มแย้มว่า "Shu Qing คุณมา
” Murong Shu Qing had a smile on her face and nodded, when she heard that Yun Pei Hua mentioned her name, the person who was on the bed, clearly startled, and shrank towards the inside of the bed all of a sudden
"Murong Shu Qing มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอและพยักหน้าเมื่อเธอได้ยินว่า Yun Pei Hua กล่าวถึงชื่อของเธอคนที่อยู่บนเตียงตกใจอย่างเห็นได้ชัดและหดตัวลงไปที่ด้านในของเตียงอย่างฉับพลัน
 Thus, she did not move forwards any longer, and waited until the physician finished his examination properly, then she quietly asked: “Physician Tao, how is she?” The old physician cupped his hands to bow, he stood up, and slowly said: “Miss does not need to worry too much, besides suffering external rib fractures, Miss Wan Ru’s other wounds are superficial (only bruises), if she rests for several months properly to recuperate, and she can completely recover
เพราะฉะนั้นเธอไม่ได้ก้าวไปข้างหน้าอีกต่อไปและรอจนกว่าแพทย์จะทำการตรวจร่างกายอย่างถูกต้องจากนั้นจึงถามอย่างเงียบ ๆ ว่า "แพทย์เต่าเธอเป็นอย่างไร?" แพทย์เก่าชักมือใส่ธนูลุกขึ้นยืนและกล่าวอย่างช้าๆ 
 But her emotional issue in her heart, if she does not open her mind, I am afraid that it will fail to cure her illness completely
แต่ปัญหาทางอารมณ์ของเธอในใจของเธอถ้าเธอไม่เปิดใจเธอฉันกลัวว่ามันจะล้มเหลวในการรักษาความเจ็บป่วยของเธอได้อย่างสมบูรณ์
” “I understood, many thanks to Physician Tao!” Waiting for the physician to walk to the side to write the prescription, the servant girl went to steep the tea at that time
"ฉันเข้าใจขอบคุณมากที่แพทย์เต่า!" รอให้แพทย์เดินไปด้านข้างเพื่อเขียนใบสั่งยาสาวใช้คนนี้เดินไปชันชาในเวลานั้น
 Murong Shu Qing was next to the candle, and could see clearly the person who was on the bed
Murong Shu Qing อยู่ติดกับเทียนและสามารถมองเห็นคนที่อยู่บนเตียงอย่างชัดเจน
 The woman was about 20 years old, her shoulder was draped by some loose long hair and her face was even more delicate, her forehead was already wrapped with a bandage
ผู้หญิงอายุประมาณ 20 ปีไหล่ของเธอถูกห้อยด้วยผมยาวและใบหน้าของเธอยิ่งอ่อนลงหน้าผากของเธอถูกพันด้วยผ้าพันแผล
 Although the outer corner of her eyes were somewhat bruises, but one could see that her big eyes were sparkling and translucent as if they were precious stones, but those beautiful eyes nevertheless, revealed suffering and panic
แม้ว่ามุมด้านนอกของดวงตาของเธอเป็นรอยฟกช้ำบ้าง แต่ก็เห็นได้ว่าดวงตาใหญ่ของเธอเป็นประกายและโปร่งแสงเหมือนกับว่าเป็นอัญมณี แต่ดวงตาที่สวยงามเหล่านี้ยังเผยถึงความทุกข์ทรมานและความหวาดกลัว
 Her lush and soft but dry-looking lips, looked like they were always bitten, her hands that were holding firmly at Yun Pei Hua’s hand showed some new and old bruises
ริมฝีปากที่นุ่มชุ่มชื่น แต่แห้งของเธอดูเหมือนว่าพวกเขาถูกกัดเสมอมือของเธอที่จับมืออย่างแน่นหนาที่มือของ Yun Pei Hua แสดงอาการช้ำที่เกิดขึ้นใหม่และเก่า
 Even though she looked conspicuously pathetic, but it did not lose her lucid and elegant looks, and she looked really similar to Yun Pei Hua
แม้ว่าเธอจะดูน่าสมเพช แต่มันก็ไม่ได้ทำให้รูปลักษณ์ภายนอกของเธอดูสง่างามและดูคล้ายกับ Yun Pei Hua
 Her thin and weak body was leaning on the bed railing, she had not raised her head to look at her all along
ร่างผอมและอ่อนแอของเธอพิงราวบันไดขึ้นเธอไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเธอตลอด
 This kind of delicate woman, but she had to face this kind of cruelty and violence
ผู้หญิงที่ละเอียดอ่อนแบบนี้ แต่เธอต้องเผชิญกับความโหดร้ายและความรุนแรงชนิดนี้
 Murong Shu Qing’s heart was angry, she felt a pity on her, and helpless, finally, she could only changed into a light sigh
หัวใจ Murong Shu ชิงโกรธเธอรู้สึกเสียดายกับเธอและหมดหนทางในที่สุดเธอก็จะเปลี่ยนเป็นเบาหวานแสง
 She was appearing here now like this, towards Wan Ru, it could be said that she (MRSQ) gave her (WR) some kind of pressures, right
เธอปรากฏตัวที่นี่ตอนนี้เช่นนี้ต่อวรรณรู่อาจบอกได้ว่าเธอ (MRSQ) ให้ความกดดันบางอย่างกับเธอ (WR)
 (The old MRSQ always bullied Wan Ru)
(MRSQ เก่ารังแกเสมอ Wan Ru)
 Murong Shu Qing gently said to the person who was on the bed and trembling all along: “Since you are already home, just do not think too much, you can be at ease staying here, Pei Yiniang misses you for a long time, you can chat properly, ok!” Explaining to Zi Yuan to look for two servant girls to come over to take care of her, she turned around and went out of the Chu Yun pavilion
Murong Shu Qing ค่อยๆพูดกับคนที่อยู่บนเตียงและรู้สึกหวาดกลัวต่อไปว่า "ตั้งแต่คุณอยู่บ้านแล้วอย่าคิดมากเกินไปคุณสบายใจที่อยู่ที่นี่ Pei Yiniang คิดถึงคุณมานานแล้ว 
 Barely entering Sui Yuan, Lu Yi and Hong Xiu welcomed her
แทบจะไม่เข้า Sui Yuan, Lu Yi และ Hong Xiu ต้อนรับเธอ
 Lu Yi brought tea for Murong Shu Qing, and Zi Yuan was smiling at Murong Shu Qing, then she said: “Miss, the gifts for the Fu family’s birthday feast and tomorrow’s Yi family wedding reception have already been prepared
Lu Yi นำชามา Murong Shu Qing และ Zi Yuan ยิ้มให้กับ Murong Shu Qing แล้วเธอก็กล่าวว่า "มิสของขวัญสำหรับงานฉลองวันเกิดของครอบครัว Fu และงานเลี้ยงต้อนรับครอบครัวของ Yi ในวันพรุ่งนี้ได้เตรียมไว้แล้ว
” “En!” Murong Shu Qing carelessly looked at one large and one small brocade boxes that were on the table, she nodded her head, and lightly pursed up her lips to smell the fragrant tea
Murong Shu Qing มองไปที่กล่องผ้าขนาดใหญ่และเล็ก ๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะเธอพยักหน้าเธอและเบา ๆ ขึ้นริมฝีปากของเธอเพื่อจะได้กลิ่นชาหอม ๆ
 The fragrant of the tea was strong, and the tea’s temperature was delightful
กลิ่นหอมของชามีความแข็งแรงและอุณหภูมิของชาก็น่ายินดี
 These three girls (ya tou) were more and more capable, Zi Yuan was steady and calm, Lu Yi was gentle and attentive, and Hong Xiu was lively and adorable
ทั้งสามสาว (ya tou) มีความสามารถมากขึ้น Zi Yuan มั่นคงและสงบ Lu Yi อ่อนโยนและเอาใจใส่และ Hong Xiu มีชีวิตชีวาและน่ารัก
 All three had grace, and were loyal in taking care of her and each other
ทั้งสามมีพระคุณและจงรักภักดีในการดูแลของเธอและกันและกัน
 Recalling three years ago, they were the ones who accompanied her for many times ah! Looking at Zi Yuan who was holding a teacup, and wanting to say something but hesitating, Murong Shu Qing gently asked: “Zi Yuan, what is wrong?” “Miss, the Fu’s family is making some frequent moves recently, they have decided to get the locust tree seeds!” Really hateful, the locust tree seeds were the most important type of dye that were used to dye the Imperial’s bright yellow materials
ระลึกถึงเมื่อสามปีก่อนพวกเขาเป็นคนที่มาพร้อมกับเธอหลายครั้ง ah! 
 The locust trees were hard to survive, and they also required to be on a very high soil, except for the Emperor who could wear this bright yellow apparel, the other people could not wear the color, thus the average households would seldom plant the locust trees
ต้นตั๊กแตนนั้นยากที่จะเอาชีวิตรอดและพวกเขาก็ต้องอยู่บนดินที่สูงมากยกเว้นจักรพรรดิที่สามารถสวมเครื่องแต่งกายสีเหลืองสดใสนี้ได้คนอื่น ๆ ไม่สามารถสวมใส่สีได้ดังนั้นครัวเรือนโดยเฉลี่ยจะไม่ค่อยปลูกต้นตั๊กแตน 
 Therefore, most of the locust trees were subsidized by Miss for those households that planted the locust trees
ดังนั้นต้นไม้ส่วนใหญ่ที่ตั๊กแตนได้รับเงินอุดหนุนจากนางสาวสำหรับครัวเรือนที่ปลูกต้นตั๊กแตน
 Waiting every year to be used for the Imperial brocade’s competition, then they would sell the locust tree seeds to the victorious workshop, this was an unwritten rule
รอปีที่จะใช้สำหรับการแข่งขันของจักรพรรดิจักรพรรดิแล้วพวกเขาก็จะขายเมล็ดพืชตั๊กแตนไปสู่ชัยชนะการประชุมเชิงปฏิบัติการนี่คือกฎไม่ได้เขียนไว้
 The Fu’s family had not started the competition yet but they already bought the locust tree seeds now, it clearly showed that they would not let the other people to dye the bright yellow material! “Oh?!” They finally made some movements after all! “En, it started from yesterday, the Fu’s family purchased the locust tree seeds from various places, the price was more than double the normal price
ครอบครัวของ Fu ยังไม่ได้เริ่มต้นการแข่งขัน แต่ตอนนี้พวกเขาซื้อเมล็ดพันธุ์ตั๊กแตนแล้วมันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยให้คนอื่นย้อมสีเหลืองสดใส! 
” If it was not because of those household that planted the locust trees were afraid that Miss would not subsidize them next year, came over to inform them, then the Fu family’s plot would have succeeded
"ถ้าไม่ใช่เพราะครัวเรือนเหล่านั้นที่ปลูกต้นตั๊กแตนกลัวว่านางสาวจะไม่อุดหนุนพวกเขาในปีหน้าเข้ามาแจ้งให้ทราบแล้วแผนการของครอบครัวฟูจะประสบความสำเร็จได้
 “Alright, inform those households that plant the locust trees, except for the small area behind the Yun mountain, they can not sell, the other can sell to the Fu’s family for the double market price
"เอาล่ะบอกครอบครัวที่ปลูกต้นตั๊กแตนนั้นยกเว้นบริเวณเล็ก ๆ ที่อยู่เบื้องหลังภูเขาหยุนพวกเขาไม่สามารถขายได้และคนอื่น ๆ สามารถขายให้กับครอบครัวของฟูเพื่อหาราคาตลาดได้
” Since he already took the first shot, she wanted to show her support! “But, there is no locust tree seeds yet, there is simply no way to dye the bright yellow material, can it be that we want to abandon the Imperial brocade competition?” Did Miss not plan to participate in this year’s Imperial brocade competition!? The locust tree seeds could not be preserved, they could only be used in the same year, they did not have any stocks at all ah! How could we abandon the locus tree seeds! “Be at ease, I will not abandon (the completion), just go and do what I have said
"ตั้งแต่ที่เขาได้ถ่ายภาพครั้งแรกเธอต้องการแสดงความสนับสนุนของเธอ! 
” Patting Zi Yuan’s shoulder, Murong Shu Qing faintly smiled, but it could give people calmness and strength
"บัดดี้ไหล่ของ Zi Yuan, Murong Shu Qing หัวเราะเบา ๆ แต่อาจทำให้คนสงบและแข็งแรง
 “Yes!” Zi Yuan slowly nodded, yeah ah, she should believe Miss
"ใช่!" Zi Yuan พยักหน้าช้าๆ, ah, เธอควรจะเชื่อว่า Miss
 Hong Xiu who was on the side, looked at Zi Yuan’s grave expression, and she smilingly said: “Zi Yuan jiejie (older sister), you do not need to be anxious, what Miss has said, will definitely be right
Hong Xiu ที่อยู่ด้านข้างมองไปที่การแสดงออกอย่างร้ายแรงของ Zi Yuan และเธอก็ยิ้มแย้มแจ่มใสกล่าวว่า "Zi Yuan jiejie (พี่สาว) คุณไม่จำเป็นต้องห่วงใยสิ่งที่นางสาวกล่าวไว้แน่นอนจะถูกต้อง
” “I do not mean it like that, I am only afraid with the method that the Fu’s family will use, their treacherous styles, and will be disadvantageous towards Miss
"ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นฉันกลัวแค่วิธีการที่ครอบครัวของ Fu จะใช้รูปแบบที่ทรยศต่อพวกเขาและจะเสียเปรียบต่อนางสาว
” “Humph! What is to be afraid of, if he will make a tricky move, we will too ah! We will make a trickier move than him!” Hong Xiu’s furious and loud voice came out
"" ฮัมมัท! 
 Listening to the words that she said, the three people were laughing heartily, Hong Xiu pouted her mouth, mysteriously looking at the three people who were laughing while rocking their bodies back and forth, were the words that she spoke really that funny?! “You ah ~~” Zi Yuan was smiling and lightly pushing Hong Xiu’s head, this was all because of Miss’ indulgence these past few years, she always pampered this young girl without discipline, so she had an exaggerated opinion
ฟังคำพูดที่เธอกล่าวไว้ว่าทั้งสามคนหัวเราะอย่างสนิทสนม Hong Xiu เบื่อปากของเธอมองลึกลับกับคนสามคนที่หัวเราะขณะโยกร่างของพวกเขาไปมาเป็นคำที่เธอพูดจริงๆตลกจัง! 
 Murong Shu Qing breathed, and said to Lu Yi who was still laughing and panting on the side: “Lu Yi, help me to bring a pot of tea!” Lu Yi was still smiling, she nodded her head and went out
Murong Shu Qing สูดลมหายใจและพูดกับลูยีที่ยังคงหัวเราะและหอบอยู่ข้างๆ: "Lu Yi ช่วยฉันเอาหม้อชา!" ลูอิยิยังคงยิ้มเธอพยักหน้าและเดินออกไป
 Looking at Zi Yuan who was still anxious, Murong Shu Qing was smiling, and she faintly said: “Zi Yuan, you do not need to be anxious, it is only the Fu’s family, it will be enough to handle him only
เมื่อมองไปที่ Zi Yuan ผู้ซึ่งยังคงวิตกอยู่ Murong Shu Qing ยิ้มและเธอพูดเบา ๆ ว่า "Zi Yuan คุณไม่จำเป็นต้องห่วงใยมันเป็นเพียงครอบครัวของ Fu เท่านั้นมันจะเพียงพอที่จะจัดการกับเขาเท่านั้น
 I am afraid, if the An’s family and Fu’s family join hands, then we will have to be cautious!” “The An’s family and Fu’s family are not always getting along, they do not have any contacts with each other, is it possible to join hands together?” “Foolish girl, this business world is the same as in politics, there is no eternal enemy, there is also no eternal friend, but there is always eternally taking advantage of (other people)
ฉันกลัวถ้าครอบครัวของ An กับครอบครัวของ Fu ร่วมกันแล้วเราจะต้องระมัดระวัง! "ครอบครัวของ An และครอบครัวของ Fu ไม่ได้เดินทางไปพร้อม ๆ กันเสมอไปพวกเขาไม่ได้ติดต่อกันและกันมันเป็นไปได้ไหม 
” The merchants chased for profits, this was a very normal thing
"พ่อค้าไล่ผลกำไรนี่เป็นเรื่องปกติมาก
 Annihilating a common enemy, receiving the benefits, again, considering the hostile problems before it was too late
กำจัดศัตรูที่เป็นศัตรูกันโดยได้รับผลประโยชน์อีกครั้งโดยคำนึงถึงปัญหาที่เป็นมิตรก่อนที่มันจะสายเกินไป
 But looking at Zi Yuan who tightly wrinkled her eyebrows more and more, Murong Shu Qing decided not to say anything anymore
แต่มองไปที่ Zi Yuan ที่ย่นคิ้วให้เรียวขึ้น Murong Shu Qing ตัดสินใจที่จะไม่พูดอะไรอีกต่อไป
 Taking the hot tea from Lu Yi, she waved her hand to let them go to rest
เอาชาร้อนจาก Lu Yi เธอโบกมือเธอเพื่อปล่อยให้พวกเขาไปพักผ่อน
 When the three people departed, Sui Yuan seemed to be very quiet, one could only hear a rustling wind sound that was blowing the bamboo forest
เมื่อทั้งสามคนออกเดินทาง Sui Yuan ดูเหมือนจะเงียบมาก ๆ คนเดียวก็ได้ยินเสียงลมกระโชกที่พัดป่าไผ่
 Murong Shu Qing took out two teacups, lightly shook the teapot, and let the hot water to be fully mixed with the tea
Murong Shu Qing หยิบถ้วยชาสองช้อนชาเบา ๆ กาน้ำชาและให้น้ำอุ่นผสมกับชา
 Sniffing at the faintly overflowing tea fragrant, she lightly laughed and softly chanted: “You have come for a long time, do you have any interest in accompanying me to drink a cup of tea?!”  
กลิ่นเหม็นจาง ๆ จาง ๆ เธอหัวเราะเบา ๆ และสวดมนต์เบา ๆ : "คุณมานานแล้วคุณมีความสนใจที่จะมาร่วมดื่มน้ำชาสักหน่อยมั้ย?"