Chapter 33: Curse Me “What?” Mo Yan raised her brows
บทที่ 33: แช่ง "อะไรเหรอ" โมยันเงยหน้าขึ้น
 The angry hatchet-faced appeared as she finally understood that she had been played around with, by Fang Yuan all along
หน้าโผล่ขึ้นมาโผล่ขึ้นมาในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าเธอได้รับการเล่นรอบด้วยฝางหยวนตลอดมา
 “Ha, you really have big guts, you even dared to make fun of your grandaunt!” After she had finished, she stretched out her right arm, and attempted to grab Fang Yuan
"ฮาคุณจริงๆมีความกล้าหาญขนาดใหญ่คุณกล้าที่จะทำให้ความสนุกของ grandaunt ของคุณ!" หลังจากที่เธอเสร็จสิ้นเธอเหยียดออกแขนขวาของเธอและพยายามที่จะคว้าหยางหยวน
 Fang Yuan took one step back, raised his head and laughed out loud, “Mo Yan, you should have understood it!” Mo Yan stopped her moves
Fang Yuan เอาขั้นตอนหนึ่งก้าวกลับขึ้นเงยหน้าขึ้นและหัวเราะเสียงดังว่า "Mo Yan คุณควรจะเข้าใจแล้ว!" โมยันหยุดเคลื่อนไหวของเธอ
 Her feet were still outside of the door
เท้าของเธอยังอยู่นอกประตู
 With her right hand raised still, in mid-air, a gleam of hesitation and anger flashed on her visage
ด้วยมือขวาของเธอยกขึ้นยังคงอยู่กลางอากาศมีประกายของความลังเลและความโกรธประกายบนใบหน้าของเธอ
 There were clear and relevant regulations in the clan
มีกฎระเบียบที่ชัดเจนและมีความเกี่ยวข้องในตระกูล
 The disciples staying in the schoolhouse were under their protection
สาวกที่อยู่ในโรงเรียนอยู่ภายใต้การคุ้มครองของพวกเขา
 No one was allowed to stomp in unauthorized and capture any disciples
ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เหยียบลงโดยไม่ได้รับอนุญาตและจับสาวกคนอื่น ๆ ได้
 Today, Mo Yan had thought that she would teach Fang Yuan a lesson, letting him try the taste of pain
วันนี้โมยันคิดว่าเธอจะสอนบทเรียนฝางหยวนให้เขาลองลิ้มรสความเจ็บปวด
 However, she definitely didn’t want to bear the consequences of violating the regulations
อย่างไรก็ตามเธอไม่ต้องการรับผลกระทบจากการฝ่าฝืนกฎระเบียบ
 “It would be fine if only I have to take responsibility for violating the rules
"จะเป็นการดีถ้าฉันต้องรับผิดชอบต่อการละเมิดกฎ
 I am just afraid that I will implicate the family, as well as grandpa
ฉันกลัวว่าฉันจะเกี่ยวข้องกับครอบครัวเช่นเดียวกับคุณปู่
” Thinking like this, Mo Yan retreated her hand with resentment on her face
"คิดแบบนี้ Mo Yan ถอยมือของเธอด้วยความไม่พอใจบนใบหน้าของเธอ
 She widened her eyes looking at Fang Yuan inside the room
เธอเงยหน้าขึ้นมองไปที่ฝางหยวนภายในห้อง
 The rage inside her eyes, if it could turn into flames, it could have easily incinerated Fang Yuan into ashes within such a distance
ความโกรธภายในดวงตาของเธอถ้ามันกลายเป็นเปลวไฟมันอาจจะเผาเถ้าถ่านเข้าไปในเถ้าถ่านได้อย่างง่ายดายภายในระยะทาง
 “I have never tricked you
"ฉันไม่เคยหลอกเธอ
 I said I would bring you to find Fang Yuan
ฉันบอกว่าฉันจะพาคุณไปหาฝางหยวน
 Now, you have found him
ตอนนี้คุณได้พบเขาแล้ว
 It seems like you have something to tell me
ดูเหมือนว่าคุณมีอะไรที่จะบอกฉัน
” Fang Yuan put both hands behind his back
"Fang Yuan ใส่มือทั้งสองข้างหลังเขา
 Beaming a soft smile, he sternly and fearlessly confronted Mo Yan’s enraged pair of eyes, without being afraid of the awe-inspiring skill of a level two Gu Master
ยิ้มให้เขายิ้มอย่างนุ่มนวลเขาหงุดหงิดและไม่หวาดกลัวเผชิญหน้ากับดวงตาที่โมโหของโมยันโดยไม่กลัวว่าจะเป็นทักษะที่น่าเกรงขามของนายสองนาย
 He was only a step away from Mo Yan now
เขาอยู่ห่างจากโมยันเพียงไม่กี่ก้าว
 One was inside the room while the other was outside
หนึ่งอยู่ภายในห้องในขณะที่คนอื่น ๆ อยู่ข้างนอก
 But such a distance was already like that of a natural chasm
แต่ระยะทางดังกล่าวก็เหมือนที่เกิดจากเหวที่เป็นธรรมชาติแล้ว
 “Ha, ha, ha, Fang Yuan ,ah Fang Yuan, you have really thoroughly researched the clan’s regulations
"ฮาฮ่าฮ่าฝางหยวนอาฝางหยวนคุณได้ค้นคว้ากฎของตระกูลอย่างละเอียด
” Mo Yan pressed down her rage, beaming an icy-cold smile, “It’s a pity that you can only lengthen the time when depending on the clan’s rules
"โมยันกดความโกรธของเธอยิ้มแย้มแจ่มใสยิ้มเย็นฉ่ำ" มันน่าเสียดายที่คุณสามารถยืดเวลาได้ก็ต่อเมื่อขึ้นอยู่กับกฎของตระกูล
 It’s impossible for you not to leave the dorm
เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะไม่ออกจากหอพัก
 Your grandaunt wants to see how long can you hide in here!” Fang Yuan brightly laughed, disdainfully looked at Mo Yan, “I am more likely to know how long can you stop me for
คุณต้องการจะดูว่าคุณสามารถซ่อนตัวที่นี่ได้นานแค่ไหน! "Fang Yuan หัวเราะอย่างร่าเริงมองไปที่ Mo Yan" ฉันมีแนวโน้มที่จะรู้ว่าคุณสามารถหยุดฉันได้นานแค่ไหน
 Ah, when night falls, I have a bed to sleep in, how about you? If I don’t show up at tomorrow’s class, the schoolhouse’s Elder would definitely investigate this, what do you think that I would say then?” “You!” Mo Yan was burning with anger
อา, ตอนกลางคืนตกฉันมีเตียงนอนแล้วล่ะ? 
 She pointed at Fang Yuan, and was eager to take action, “You really think that I don’t dare to come in and catch you?” Creak
เธอชี้ไปที่ฝางหยวนและกระตือรือร้นที่จะดำเนินการ "คุณคิดจริงๆว่าฉันไม่กล้าที่จะเข้ามาจับตัวคุณ?" เสียงดังเอี๊ยด
 Fang Yuan widely opened the dorm room’s doors
Fang Yuan เปิดประตูห้องหอพักอย่างกว้างขวาง
 As his mouth sketched out a smile, his eyes were as deep as a pond
ขณะที่ปากของเขาร่างรอยยิ้มตาของเขาลึกเหมือนบ่อ
 Using a tone as if he was certain about controlling the whole situation, he casually yet provokingly said to Mo Yan, “Then please move
ใช้โทนเสียงราวกับว่าเขามั่นใจในการควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดเขาพูดอย่างไม่เป็นทางการกับโมยัน "แล้วโปรดย้าย
” “Ha…ha…ha
"ฮะฮ่าฮ่า ...
” Mo Yun, on the contrary, was clearly conscious
"Mo Yun ตรงกันข้ามมีสติอย่างชัดเจน
 She squinted her eyes, looking at Fang Yuan, “You think I will be incited by you?” Fang Yuan shrugged his shoulders
เธอเหล่ดวงตาของเธอมองไปที่ฝางหยวน "คุณคิดว่าฉันจะโกรธคุณ?" Fang Yuan ยักไหล่ของเธอ
 He had soon discovered Mo Yan’ s temperament
ในไม่ช้าเขาก็ได้ค้นพบนิสัยของโมยอง
 If he were to close the doors completely, or only close it by half, there would be at least half a chance where Mo Yan would fiercely stomp in
ถ้าเขาจะปิดประตูอย่างสมบูรณ์หรือเพียงแค่ปิดประตูครึ่งหนึ่งก็จะมีโอกาสอย่างน้อยครึ่งหนึ่งที่ Mo Yan จะเหยียบย่ำอย่างรุนแรง
 However, if he deliberately opened the doors widely, on the contrary, Mo Yan would be conscious
อย่างไรก็ตามถ้าเขาจงใจเปิดประตูอย่างกว้างขวางตรงกันข้ามโมยันจะใส่ใจ
 She would become more scrupulous, thus the possibility where she would break through it would be extremely small
เธอจะกลายเป็นคนที่มีไหวพริบมากขึ้นดังนั้นความเป็นไปได้ที่เธอจะผ่านมันจะมีขนาดเล็กมาก
 After five hundred years, he had soon understood well the weaknesses of the human nature
หลังจากห้าร้อยปีที่ผ่านมาเขาเข้าใจถึงจุดอ่อนของธรรมชาติของมนุษย์ในไม่ช้า
 He casually turned around, exposing his entire back to Mo Yan
เขาหันกลับไปหาโมยัน
 If Mo Yan wanted to catch him right now, she could have done it with just one strike
ถ้าโมยันต้องการจะจับตัวเขาตอนนี้เธอก็สามารถทำมันได้ด้วยการตีเพียงครั้งเดียว
 However, Mo Yan was still standing outside the door without the slightest movement, as if there was an invisible mountain that was blocking her path, right in front of her
อย่างไรก็ตามโมยันยังคงยืนอยู่นอกประตูโดยไม่มีการเคลื่อนไหวเล็กน้อยราวกับว่ามีภูเขาที่มองไม่เห็นซึ่งกำลังปิดกั้นเส้นทางของเธออยู่ตรงหน้าเธอ
 Right when Fang Yuan had sat cross-legged on the bed, Mo Yan was still looking at him with resentment
ทันใดเมื่อ Fang Yuan นั่งไขว้บนเตียงโมยันก็ยังมองเขาด้วยความขุ่นเคือง
 She gritted her teeth and still didn’t move
เธอก้มหน้าฟันและยังไม่ขยับ
 “This is the sad part of humans
"นี่เป็นส่วนที่น่าเศร้าของมนุษย์
” Fang Yuan was sitting cross-legged while looking at Mo Yan who was foolishly standing outside the door, then exclaimed inside, “Sometimes, to stop a person, one doesn’t need to depend on a material basis, but the shackles of the mind
"ฝางหยวนกำลังนั่งไขว่กันขณะที่กำลังมองไปที่หมันยันที่โง่เขลายืนอยู่ข้างนอกประตูแล้วก็อุทานขึ้นภายใน" บางครั้งเพื่อหยุดคนหนึ่งไม่จำเป็นต้องขึ้นอยู่กับพื้นฐานวัสดุ แต่ห่วงของ 
” In terms of cultivation base, right now, Fang Yuan was not Mo Yan’s opponent
"ในแง่ของฐานการเพาะปลูกตอนนี้ Fang Yuan ไม่ใช่ศัตรูของ Mo Yan
 But even though she had a level two cultivation base, she could only look at Fang Yuan helplessly and wasn’t able to any take actions
ถึงแม้ว่าเธอจะมีฐานการเพาะปลูกระดับที่สอง แต่เธอก็มองไปที่ฝางหยวนอย่างอ่อนแอและไม่สามารถดำเนินการได้
 She was just a few steps away from Fang Yuan
เธออยู่ห่างจากฝางหยวนเพียงไม่กี่ก้าว
 Not to mention that the door was wide open, without any obstacles
ไม่ต้องพูดถึงว่าประตูเปิดกว้างโดยไม่มีสิ่งกีดขวางใด ๆ
 The thing binding her right now was herself
สิ่งที่ผูกพันเธอตอนนี้คือตัวเอง
 “Human study by every possible means, to acknowledge the world as well as understand the rules with the main goal of exploiting the rules
"การศึกษาของมนุษย์ด้วยวิธีการที่เป็นไปได้ทุกอย่างเพื่อยอมรับโลกและเข้าใจกฎที่มีเป้าหมายหลักในการใช้ประโยชน์จากกฎ
 If one is being bounded by the rules, they would be helpless due to their own learning and knowledge
ถ้าคนใดคนหนึ่งถูกกักบริเวณตามกฏพวกเขาก็จะหมดหนทางเนื่องจากการเรียนรู้และความรู้ของตนเอง
 This is the real tragedy
นี่เป็นโศกนาฏกรรมที่แท้จริง
” Fang Yuan looked over at Mo Yan before he slowly closed his eyes, putting his mind to the Primeval Sea
"ฝางหยวนมองไปที่โมยันก่อนที่เขาจะหลับตาลงอย่างช้าๆและใส่ความคิดของเขาลงไปที่ทะเลตอนต้น
 “This Fang Yuan just casually cultivates in front of my face! He really didn’t even spare me a glance!!” Seeing such a scene, Mo Yan was so angry that a twitchy feeling was bursting out of her chest, to the point that she wanted to spurt out blood
"Fang Yuan นี้ลวกเพาะหน้าต่อหน้าฉัน! 
 She couldn’t wait to be able to stomp forward and throwing a few punches on Fang Yuan! However, she knew that she could not
เธอไม่สามารถรอที่จะสามารถก้าวไปข้างหน้าและโยนไม่กี่เจาะ Fang Yuan! 
 Mo Yan suddenly felt a gleam of regret
โมยันก็รู้สึกกระเจิงจากความเสียใจ
 She stood outside the door and fell into a state of embarrassment in knowing that she couldn’t have stepped out once having entered
เธอยืนอยู่นอกประตูและตกอยู่ในสถานะของความลำบากใจที่รู้ว่าเธอไม่สามารถก้าวออกไปได้
 She was not willing to stop, but she couldn't have expressed it with her face
เธอไม่เต็มใจที่จะหยุดยั้ง แต่เธอก็ไม่สามารถแสดงใบหน้าของเธอได้
 Dragging in lots of people by herself, she wanted to teach Fang Yuan a lesson but had ended up with having her head and face being filthily slathered with grime
การลากคนจำนวนมากด้วยตัวเธอเองเธอต้องการสอนบทเรียนฝางหยวน แต่จบลงด้วยการที่ศีรษะและใบหน้าของเธอสกปรกด้วยสิ่งสกปรก
 Especially when there was another servant who was looking at her
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีคนรับใช้อื่นที่กำลังมองหาที่เธอ
 “Damn it! This brat Fang Yuan is such a misfit, too cunning!” Mo Yan angrily thought
"ประณามมัน! 
 She started to scold and curse at Fang Yuan, in an attempt to incite him to get out
เธอเริ่มท้อแท้และสาปแช่งที่ฝางหยวนเพื่อปลุกระดมให้เขาออกไป
 “Fang Yuan, you brat, have some guts and come out!” “Fang Yuan, you are a man, take responsibility for what you have done
"Fang Yuan, คุณ brat, มีความกล้าบางและออกมา!" "ฝางหยวนคุณเป็นคนที่รับผิดชอบในสิ่งที่คุณได้ทำ
 Turning into a turtle and shrinking its head right now, you have really made me look down on you!” “Don’t put on an act in front of your own grandaunt, be tactful and roll out here for me right now!” “You coward, good-for-nothing wretch!!” Fang Yuan ignored it as he didn't even respond
กลับกลายเป็นเต่าและหดศีรษะตอนนี้คุณทำให้ผมมองดูคุณจริงๆ! "" อย่าไปแสดงตัวต่อหน้าคุณครูของตัวเองจงฉลาดและแผ่ขยายออกมาให้ฉันตอนนี้! "" 
 After cursing at him for a while, Mo Yan still didn't feel the normal satisfactory feeling when cursing people, but instead, she was feeling even more oppressed
หลังจากที่แช่งกับเขามาระยะหนึ่ง Mo Yan ก็ยังไม่รู้สึกถึงความรู้สึกที่น่าพอใจตามปกติเมื่อแช่งสาปแช่งผู้คน แต่เธอรู้สึกกดดันมากยิ่งขึ้น
 She gradually felt like she was a clown or a vixen
เธอค่อยๆรู้สึกเหมือนเธอเป็นตัวตลกหรือจอมเวท
 This misdeed of standing in front of the house was really shameful
สิ่งที่ผิดพลาดที่ยืนอยู่หน้าบ้านน่าอายมาก
 “Ah…A
“อา ... นัก
Ah…, you really piss me off!” Mo Yan was getting crazy then finally gave up on provoking him
อ่า ... คุณปัสสาวะมากเลย! "โมยองเริ่มคลั่งไคล้แล้วก็เลิกยั่วยุให้เขา
 “Fang Yuan, you may have gotten away today, but not tomorrow
"ฝางหยวนคุณอาจจะต้องไปในวันนี้ แต่ไม่ใช่พรุ่งนี้
” She angrily stomped her feet, then unwillingly left
"เธอโกรธ stomped เท้าของเธอแล้วไม่เต็มใจซ้าย
 Before she was leaving, she ordered, “Gao Wan, you stay here, and look after him! Grandaunt doesn't believe that he won’t step out
ก่อนที่เธอจะจากไปเธอสั่ง "คุณวรรณคุณอยู่ที่นี่และดูแลเขา! 
” “Servant understood!” The sturdy man, Gao Wan, hurriedly replied, using a respectful pair of eyes to send Mo Yan away
"คนรับใช้เข้าใจ!" ชายผู้แข็งแรง Gao Wan รีบตอบกลับโดยใช้สายตาที่น่าเคารพเพื่อส่งโมยันออกไป
 However, he was grumbling inside
อย่างไรก็ตามเขาก็บ่นอยู่ข้างใน
 When night fell, the mountain was damp and cold
เมื่อค่ำคืนลดลงภูเขาก็ชื้นและหนาว
 He himself had to take guard here through the entire night
ตัวเขาต้องเฝ้าอยู่ที่นี่ตลอดทั้งคืน
 If he wasn't careful, he could easily catch a cold
ถ้าเขาไม่ระวังเขาก็สามารถจับความหนาวเย็นได้
 This was true drudgery
นี่เป็นเรื่องน่าเบื่อจริงๆ
 Whooshing, whooshing
whooshing, whooshing
 Waves after waves were arisen along with the tide inside the Primeval Sea
หลังจากคลื่นเกิดขึ้นพร้อมกับน้ำในทะเลดำ
 The Bronze Primeval Essence was gathered like water, forming tides that were constantly washing the four walls of the vain aperture under Fang Yuan’s intent
แก่นแท้ของสำริดสำริดถูกรวบรวมเอาไว้เช่นน้ำสร้างกระแสน้ำที่ล้างกำแพงทั้งสี่ของรูรับแสงภายใต้ความตั้งใจของ Fang Yuan
 The walls that surrounded a level one Gu Master’s vain aperture were a layer of white light
กำแพงที่ล้อมรอบรูรับแสงของ Gu Master ระดับหนึ่งเป็นชั้นของแสงสีขาว
 Right now, under the dashing waves of the Bronze Primeval Essence was a brilliant aureole, which was creating indescribable miraculous sounds
ตอนนี้ภายใต้คลื่นที่มีชีวิตชีวาของ Bronze Primeval Essence เป็น aureole ที่ยอดเยี่ยมซึ่งกำลังสร้างเสียงปาฏิหาริย์สุดจะพรรณนาได้
 Times was passing by, as drop after drop, of water was dripping
เวลาก็ผ่านไปเช่นหยดหลังจากหยดน้ำได้แหมะ
 The Bronze Primeval Sea had gradually declined
บรอนซ์ Primeval Sea ค่อยๆลดลง
 With the initial forty-four percent, it had now become only twelve percent
ด้วยการเริ่มต้นร้อยละสี่สิบสี่ตอนนี้ก็กลายเป็นเพียงสิบสองเปอร์เซ็นต์
 “When a Gu Master wants to enhance his level, he needs to use his Primeval Essence to replenish the vain aperture constantly
"เมื่อ Gu Master ต้องการเพิ่มระดับของเขาเขาต้องการที่จะใช้ Primeval Essence เพื่อเติมเต็มรูรับแสงที่ไร้ประโยชน์ตลอดเวลา
 The walls of a beginner Gu Master are light layers, while an Intermediate Gu Master will be water layers
ผนังของต้นแบบ Gu Master เป็นชั้นแสงในขณะที่ Gu กลางขั้นกลางจะเป็นชั้นน้ำ
 And for the Advanced stage, it will be a stone layer
และสำหรับขั้นตอนขั้นสูงจะเป็นชั้นหิน
 If I want to enhance myself from a Beginner to that of the Intermediate stage, I have to carefully wash away the light layers of the vain aperture, replenishing it into water layers
ถ้าฉันต้องการยกระดับตัวเองตั้งแต่ระดับเริ่มต้นจนถึงระดับปานกลางฉันจะต้องล้างออกจากชั้นแสงของรูรับแสงที่เต็มไปด้วยความมิดชิดและเติมเข้าไปในชั้นน้ำ
” The memories of five hundred years ago had made Fang Yuan had the phases of cultivation at his fingertips, as clear as day
ความทรงจำเมื่อห้าร้อยปีก่อนทำให้ฝางหยวนมีขั้นตอนการเพาะปลูกที่ปลายนิ้วของเขาอย่างชัดเจนเหมือนวัน
 He gradually opened his eyes
เขาค่อยๆเปิดตา
 At this time, it was already night
ในเวลานี้มันเป็นคืนแล้ว
 The crescent moon was hanging up high in the night sky while emitting pure white moonlight like water
พระจันทร์เสี้ยวถูกแขวนขึ้นสูงในท้องฟ้ายามราตรีขณะปล่อยแสงจันทร์สีขาวบริสุทธิ์เหมือนน้ำ
 As he opened the door widely, the moonlight immediately intruded, making Fang Yuan think about a line from a famous poem on Earth, Bright moonlight before my bed; I suppose it is frost on the ground
ตอนที่เขาเปิดประตูออกไปอย่างกว้างขวางดวงจันทร์ก็เข้ามาแทรกแซงทันทีทำให้ฝางหยวนคิดถึงเส้นจากบทกวีที่มีชื่อเสียงในโลกแสงจันทร์สว่างจ้าก่อนนอน; 
[1] The night wind blew by, carrying a gleam of coldness
[1] คืนลมพัดโดยถือแสงจากความหนาวเย็น
 Fang Yuan didn't have a Gu that was capable of preserving heat
Fang Yuan ไม่มี Gu ที่สามารถเก็บความร้อนได้
 With a body of a fifteen-year-old young man, he couldn't help but tremble
กับร่างของชายหนุ่มอายุสิบห้าปีเขาไม่สามารถช่วย แต่สั่นสะเทือน
 The night at the mountain was extremely cold
คืนที่ภูเขาหนาวมาก
 “Brat, you finally open your eyes
"Brat คุณที่สุดเปิดตาของคุณ
 How long are you intending to cultivate?! Get out quickly, whether you hide or not, you will die anyway
คุณตั้งใจจะเพาะปลูกนานแค่ไหน! 
 You have beaten up our young master Mo Bei, being taught a lesson by our Mistress is just a matter of time
คุณได้พ่ายแพ้ต่อนาย Mo Bei ของเราโดยการสอนบทเรียนโดยคุณหญิงของเราเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น
” Looking at Fang Yuan who had finally moved, the despotic servant Gao Wan, who was still standing outside the door had suddenly awakened
"เมื่อมองไปที่ฝางหยวนซึ่งย้ายมาในที่สุดแล้วคนรับใช้ที่ข่มขืน Gao Wan ผู้ซึ่งยืนอยู่ข้างนอกประตูก็ตื่นขึ้นอย่างฉับพลัน
 Fang Yuan slightly opened his eyes
ฝางหยวนเปิดตาเล็กน้อย
 Looking at his appearance, it seemed that the level two female Gu Master had already left
ดูเหมือนว่าหญิงสาวระดับปริญญาโทหญิงสองคนได้ออกไปแล้ว
 “Rascal, do you hear me? Roll out here for me
"คนโง่คุณได้ยินฉันไหม? 
 You have a room to stay in and a bed to sleep on
คุณมีห้องพักอยู่และเตียงนอน
 But your father is standing in the courtyard
แต่พ่อของคุณกำลังยืนอยู่ในลาน
 If you don’t come out, believe it or not, I will stomp inside?!” Seeing Fang Yuan didn't react, Gao Wan threatened
ถ้าคุณไม่ออกมาเชื่อหรือไม่ว่าฉันจะเหยียบย่ำอยู่ภายใน?! "เห็น Fang Yuan ไม่ตอบสนอง Gao Wan ขู่
 Fang Yuan was indifferent as usual
ฝางหยวนไม่แยแสตามปกติ
 “Scoundrel, roll out here and submit yourself
"Scoundrel, ม้วนออกที่นี่และส่งตัวเอง
 You have offended our Mo line; there will be no good days in the future for you anymore
คุณรุกรานบรรทัด Mo ของเรา; 
 Quickly bow in front of our Mistress and admit your wrong doings, then there may be a chance that she will forgive you
ก้มศีรษะไว้ข้างหน้า Mistress ของเราและยอมรับการกระทำที่ผิดพลาดของคุณแล้วอาจมีโอกาสที่เธอจะให้อภัยคุณ
” Gao Wan continued cursing
"Gao Wan ยังคงแช่งสาปแช่ง
 Fang Yuan ignored him
ฝางหยวนไม่สนใจเขา
 He took out a Primeval Stone from his money bag and held it in his hand
เขาเอาหินพรีออลออกจากกระเป๋าเงินของเขาและเก็บไว้ในมือของเขา
 Then, he slowly closed his eyes again
จากนั้นเขาก็หลับตาลงอีกครั้ง
 In seeing that Fang Yuan was about to continue cultivating, Gao Wan got irritated then loudly yelled, “You are a grade C aptitude, at most is a level two Gu Master
เมื่อเห็นว่า Fang Yuan กำลังจะเพาะปลูกต่อไป Gao Wan ก็หงุดหงิดแล้วตะโกนดังขึ้นว่า "คุณเป็นเกรด C ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดคือระดับ 2 Gu Master
 What is there to cultivate? Just with you alone, how can you fight against the entire Mo line? Brat, are you deaf? Can you hear your uncle talking?!” Rate Translation Quality 1 comments ，join in googletag
มีอะไรให้เพาะปลูกบ้าง? 
cmd
cmd
push(function() { googletag
push (function () {googletag
display('chapter-ad-33'); });
จอแสดงผล ( 'บทโฆษณา-33');