Chapter 54 Chapter 54: But I am the class chairman! Translator: Skyfarrow  Editor: Skyfarrow   The wheel of red fire, the sun slowly sank down on the west side of the mountain range
54 บทที่ 54: แต่ฉันเป็นประธานชั้นเรียน! 
 Its light was not eye-piercing, but it was a sort of bright and gentle ray
แสงมันไม่ได้เป็นตา แต่มันก็เป็นรังสีที่สว่างและอ่อนโยน
 The west sky was dyed a shade of blushful red, the sunset glow continuously spreading out
ท้องฟ้าทางทิศตะวันตกถูกย้อมสีแดงเป็นประกายระยิบระยับพระอาทิตย์ตกดินกระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง
 It was just like an imperial concubine who had just been rewarded, happily crowding around the emperor, wanting to sleep together with him
เป็นเหมือนนางสนมของจักรพรรดิที่เพิ่งได้รับการตอบแทนอย่างสงบสุขรอบจักรพรรดิและอยากนอนร่วมกับเขา
 (1) Qing Mao Mountain was engulfed entirely in a sea of rose red colour
(1) ภูเขาชิงเมาถูกห้อมล้อมลงไปในทะเลสีแดงกุหลาบ
 Each of the tall-pillared buildings and houses were also draped over with a layer of golden yarn
อาคารสูงแต่ละหลังและบ้านหลังใหญ่เรียงรายไปด้วยชั้นของเส้นด้ายสีทอง
 The surrounding forest planted around the academy seemed like it was wiped with a faint stratum of oil
ป่ารอบ ๆ ที่ปลูกรอบ ๆ สถาบันการศึกษาดูเหมือนจะถูกเช็ดด้วยชั้นน้ำมัน
 The wind blew slowly, and as the students walked out of the classroom with their bosoms carrying the primeval stones that were just passed out, they were in a relaxed and calm state of mind
ลมพัดพัดอย่างช้าๆและขณะที่นักเรียนเดินออกจากห้องเรียนพร้อมอกจมูกของพวกเขาซึ่งถือศิลาดึกดำบรรพ์ที่เพิ่งผ่านออกไปพวกเขาอยู่ในสภาวะที่ผ่อนคลายและสงบ
 "I really don’t know what Fang Yuan is thinking, to actually give up on the role of class chairman!" "Heh heh heh, his brain is fried
"ฉันไม่รู้จริงๆว่า Fang Yuan คิดอะไรที่จะยอมแพ้กับบทบาทของประธานชั้นเรียน!" 
 I bet he thinks of killing people all day, let’s not concern ourselves with this kind of crazy guy
ฉันเดิมพันเขาคิดว่าการฆ่าคนทุกวันไม่ให้ความกังวลกับตัวเองชนิดนี้ของคนบ้า
" "Come to think of it, that day when he burst into the academy I was really freaked out
"มาคิดถึงวันนั้นตอนที่เขาเข้าเรียนในสถาบันการศึกษาผมรู้สึกแย่มาก ๆ
 It was just so terrifying, I had a nightmare on the day itself after I went home
มันน่ากลัวมากฉันมีฝันร้ายในวันที่ตัวเองหลังจากที่ฉันกลับบ้าน
" The students were in groups of twos and threes as they walked
นักเรียนอยู่ในกลุ่มของ twos และ threes ขณะที่พวกเขาเดิน
 "Good day class chairman
"ประธานชั้นดี
" "Mmm
"" อืมม
" "Greetings class chairman
"" ประธานระดับทักทาย
" "Mhmm
"" อืมม
" Gu Yue Mo Bei swaggered around as he walked, and wherever he went the students would bow and greet him without exception
"Gu Yue Mo Bei เดินไปรอบ ๆ ขณะที่เขาเดินและที่ใดก็ตามที่เขาไปนักเรียนจะคำนับและทักทายเขาโดยไม่มีข้อยกเว้น
 His face was unable to stifle the expressions of excitement and infatuation
ใบหน้าของเขาไม่สามารถยับยั้งการแสดงออกของความตื่นเต้นและความหลงใหลได้
 This was the fascination of authority itself
นี่คือเสน่ห์ของผู้มีอำนาจ
 Even if it was just a tiny bit of difference in status, it could also make a person even more confident in his own self worth
แม้ว่าจะเป็นเพียงความแตกต่างเล็กน้อยในสถานะ แต่ก็อาจทำให้คนมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น
 Right now as the dying sun looked as red as blood, Mo Bei watched it while his heart sang, "How is it that I have never realised before, this sunset’s rosiness sure is adorable…" "Hmph, going head over heels just because of becoming a chairman, as if it’s so amazing
ตอนนี้ดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตายดูแดงราวกับเลือด Mo Bei เฝ้าดูมันในขณะที่หัวใจของเขาร้องว่า "มันเป็นยังไงบ้างที่ฉันไม่เคยตระหนักมาก่อนความรู้สึกของความงดงามของดวงอาทิตย์นี้น่ารัก ... " "Hmph เดินตรงไปที่ส้นเท้าเพียงเพราะ 
" Gu Yue Chi Cheng purposely walked behind, since he just didn’t want to greet Gu Yue Mo Bei at all
"Gu Yue Chi Cheng จงใจเดินหลังเพราะเขาไม่ต้องการไปทักทาย Gu Yue Mo Bei เลย
 "I really have no idea what Fang Yuan is thinking about, to think he actually let go of the position of chairman
"ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่า Fang Yuan กำลังคิดอะไรอยู่และคิดว่าเขาปล่อยให้ตำแหน่งประธานเป็นจริง
 However it’s also a good thing, or else me as the third, how could I have been able to obtain the role of vice chairman?" Gu Yue Chi Cheng was confused in his heart, but he also felt happiness and relief
แต่ก็เป็นเรื่องที่ดีหรือไม่ก็ผมเป็นคนที่สามผมจะได้รับบทบาทรองประธานได้อย่างไร? "Gu Yue Chi Cheng รู้สึกสับสนในใจ แต่เขาก็รู้สึกมีความสุขและโล่งอก
 "Good day vice chairman
"รองประธานวันดี
" At this moment a normal student walked past him and immediately bowed to greet him
"ในขณะนี้นักเรียนคนหนึ่งเดินผ่านเขาไปและคำนับทันทีเพื่อทักทายเขา
 "Heh heh, good day to you too
"Heh heh, วันดีกับคุณด้วย
" Gu Yue Chi Cheng instantly nodded, his face full of smiles
"Gu Yue Chi Cheng ได้พยักหน้าทันทีใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
 Once the student was gone, Chi Cheng naturally thought, "The taste of vice chairman is rather pleasant
เมื่อนักเรียนไปแล้ว Chi Cheng ก็คิดว่า "รสชาติของรองประธานค่อนข้างรื่นรมย์
 I’m sure the feeling of being the class chairman is even better
ฉันแน่ใจว่าความรู้สึกของการเป็นประธานชั้นจะดียิ่งขึ้น
 If only I was not the vice chairman, but the chairman himself, how good that would be!" The Chi Cheng who had just been rejoicing earlier was now already filled with insatiable greed, starting to amass expectations for the role of class chairman
ถ้าเพียง แต่ผมไม่ได้เป็นรองประธาน แต่ประธานเองจะดีแค่ไหน! "จิ้งเฉิงที่เพิ่งชื่นชมยินดีเมื่อตอนก่อนตอนนี้เต็มไปด้วยความโลภที่ไม่รู้จักพอเริ่มสร้างความคาดหวังให้กับบทบาทของประธานชั้น
 Under the system of the clan, each rank that was higher than the last was just like a carrot getting bigger than the previous one, deeply enticing him
ภายใต้ระบบของตระกูลแต่ละระดับที่สูงกว่าที่เคยเป็นเหมือนแครอทที่ได้รับใหญ่กว่าก่อนหน้านี้อย่างลึกซึ้งล่อลวงเขา
 "Although I am only a C grade talent, but I believe that everything will get better and better
"ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นคนที่มีพรสวรรค์ระดับ C แต่ฉันเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้นเรื่อย ๆ
" Gu Yue Chi Cheng was full of hope for his future
"Gu Yue Chi Cheng เต็มไปด้วยความหวังสำหรับอนาคตของเขา
 However right now, the other vice chairman Gu Yue Fang Zheng was feeling very much terrible in his heart, his face expression also quite unsightly
อย่างไรก็ตามตอนนี้รองประธานคนอื่น ๆ ชื่อ Gu Yue Fang Zheng รู้สึกแย่มากในใจการแสดงออกทางใบหน้าของเขาค่อนข้างน่าเกลียด
 "Big brother, you!" He looked wide-eyed with disbelief at the academy’s gate entrance, where a lone figure stood
"พี่ใหญ่คุณ!" 
 "Old rules as usual, every person one piece of primeval stone
"กฎเก่าตามปกติทุกคนหนึ่งชิ้นหินดึกดำบรรพ์
" Fang Yuan stood while hugging his arms, his tone dull
"Fang Yuan ยืนขณะกอดแขนของเขาโทนเสียงของเขาน่าเบื่อ
 Fang Zheng’s mouth opened and closed a few times, then after some moments of effort he finally said, "Big brother, but I am the vice chairman now!" "That’s true
ปากของฝางเจิ้งเหอเปิดและปิดสักครู่แล้วหลังจากช่วงเวลาแห่งความพยายามบางครั้งเขาก็พูดว่า "พี่ใหญ่ แต่ตอนนี้ฉันเป็นรองประธาน!" 
" Fang Yuan was expressionless as he nodded, giving Fang Zheng an indifferent look, "The vice chairman receives an allowance of five pieces each time
"Fang Yuan ไม่มีความรู้สึกใด ๆ ในขณะที่เขาพยักหน้าให้ฝางเจิ้งเจียงดูไม่แยแส" รองประธานได้รับค่าแรงห้าชิ้นในแต่ละครั้ง
 So you should give up three pieces instead
คุณควรทิ้งสามชิ้นแทน
" Fang Zheng was flabbergasted, and for a moment he was unable to say a word
"ฝางเจิ้งหงุดหงิดและครู่หนึ่งเขาไม่สามารถพูดอะไรได้
 A group of teenagers were crowding around Gu Yue Mo Bei as they walked over
วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งกำลังมั่งคั่งอยู่รอบ ๆ Gu Yue Mo Bei ขณะเดินผ่าน
 When they saw Fang Yuan blocking the school gate entrance, Gu Yue Mo Bei flew into a rage, his finger pointing towards Fang Yuan
เมื่อพวกเขาเห็นฝางหยวนขวางทางเข้าประตูโรงเรียน Gu Yue Mo Bei บินเข้าโกรธนิ้วของเขาชี้ไปที่ฝางหยวน
 "Fang Yuan! You sure have the guts to actually still dare hold us back?! Right now I am the chairman, and as a normal student when you see me, you should first bow and greet me!" What answered him next was Fang Yuan’s fist
ตอนนี้ฉันเป็นประธานและเป็นนักเรียนปกติเมื่อคุณเห็นฉันคุณควรคำนับและทักทายฉันก่อน! "Fang Yuan! 
 Gu Yue Mo Bei was caught unexpected
Gu Yue Mo Bei ถูกจับไม่คาดฝัน
 After being hit by the fist, he could not refrain from retreating a few big steps backwards, his face full of disbelief
หลังจากที่โดนกำปั้นกำแพงเขาไม่สามารถละเลยไม่กี่ขั้นตอนใหญ่ ๆ ไปข้างหลังใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
 "You hit me, you actually dared to hit me? I am but the chairman!" What answered him again was still Fang Yuan’s fists
"คุณตีฉันจริงๆคุณกล้าที่จะตีฉันฉันเป็นประธาน แต่!" 
 Bang, bang, bang
บางปังปัง
 After a few rounds of exchanging offensive and defensive blows, Gu Yue Mo Bei was knocked down to the floor by Fang Yuan, and he fell unconscious
หลังจากไม่กี่รอบของการแลกเปลี่ยนความรู้สึกที่น่ารังเกียจและการป้องกันพัด Gu Yue Mo Bei ถูกล้มลงกับพื้นโดย Fang Yuan และเขาตกอสัญ
 The surrounding youths were all wide-eyed as they watched, all of them unsure of how to react for a moment
เยาวชนรอบข้างต่างก็มองตากว้าง ๆ ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูพวกเขาทั้งหมดไม่แน่ใจว่าจะทำปฏิกิริยาอย่างไรสักครู่
 This was totally different from their imaginations! The guards at the gate entrance had also been watching everything that happened under their eyelids
นี่ต่างจากจินตนาการของพวกเขาเลย! 
 They could not help but whisper among themselves
พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่กระซิบท่ามกลางพวกเขาเอง
 "Fang Yuan just knocked down the new class chairman, what do we do?" "Salad dressing!" (2) "What do you mean?" "It means just watch them, then call some other guys and tidy up the place
"Fang Yuan เพียงเคาะลงประธานชั้นเรียนใหม่เราจะทำอย่างไร?" 
" "But…" "Hey hey, you want to provoke a person like Fang Yuan? I hope you remember what happened to Wang Da and Wu Er!" The questioning guard immediately quivered and stopped saying anymore
"" แต่ ... "" เฮ้เฮ้, คุณต้องการที่จะกระตุ้นให้คนอย่าง Fang Yuan? 
 The two guards at the huge gate entrance stood perfectly straight and upright
ยามสองตัวที่ประตูทางเข้าใหญ่ยืนตรงและตรง
 To let an incident happen right beside them, it was as if they were deaf and blind, unable to hear or see anything
เพื่อให้เหตุการณ์เกิดขึ้นพร้อมกับพวกเขาราวกับว่าพวกเขาเป็นคนหูหนวกและตาบอดไม่สามารถได้ยินหรือเห็นอะไร
 After Fang Yuan sorted out Gu Yue Mo Bei, he also dealt with Fang Zheng and Chi Cheng
หลังจากที่ Fang Yuan แยกออกจาก Gu Yue Mo Bei เขาได้รับมือกับ Fang Zheng และ Chi Cheng อีกด้วย
 It was then that the other teenagers realised that nothing had changed
เมื่อนั้นวัยรุ่นคนอื่น ๆ ก็ตระหนักว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
 Fang Yuan was still the same old Fang Yuan, and the extortion would still continue as always
Fang Yuan ยังคงเดิม Fang Yuan เก่าและกรรโชกยังคงดำเนินต่อไปเช่นเคย
 "Each of you hand over one piece of primeval stone, vice chairmen three pieces, class chairman eight pieces
"คุณแต่ละคนมอบแผ่นหินเก่าแก่ชิ้นเดียวรองประธานสามชิ้นประธานชั้น 8 ชิ้น
" Fang Yuan announced the new rules
ฝางหยวนประกาศกฎใหม่
 The youths could only sigh and obediently fish out their primeval stones
เยาวชนสามารถถอนหายใจและเชื่อฟังปลาของตนออกจากหินดึกดำบรรพ์ได้
 When they walked out of the school gates, suddenly someone slapped his head and exclaimed loudly, "I’ve thought of it, no wonder Fang Yuan did not want the position of class chairman
เมื่อพวกเขาเดินออกจากประตูโรงเรียนก็มีคนตบหัวของเขาและร้องตะโกนดัง ๆ "ฉันคิดว่ามันไม่น่าแปลกใจ Fang Yuan ไม่ต้องการตำแหน่งของประธานชั้น
 He wanted to continue extorting us!" "That’s right
เขาต้องการข่มเหงพวกเราต่อไป! "" ถูกต้อง
 Everytime he does it he would get about fifty-nine piece of primeval stones, and right now it’s gone up to about sixty-eight pieces
ทุกครั้งที่เขาทำมันเขาจะได้รับประมาณห้าสิบเก้าชิ้นของหินยุคก่อนประวัติศาสตร์และตอนนี้มันก็ขึ้นไปประมาณหกสิบแปดชิ้น
 If he was the class chairman, he’d only get ten pieces
ถ้าเขาเป็นประธานชั้นเรียนเขาจะได้รับแค่สิบชิ้นเท่านั้น
" Quite a few of them were enlightened
"ค่อนข้างน้อยของพวกเขาได้รับการรู้แจ้ง
 "He’s too treacherous, too cunning, too savage!" Some of them were slapping their thighs, full of hatred and resentment
"เขาเป็นคนทรยศมากเกินไปฉลาดเกินไปโหดเกินไป!" 
 "Sigh, this way it means that there’s nothing extraordinary about the position of class and vice chairman
"ถอนหายใจด้วยวิธีนี้หมายความว่าไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับตำแหน่งของชั้นเรียนและรองประธาน
 They’ll also be extorted and be left with two pieces, just like the rest of us
พวกเขาจะถูกกรรโชกและทิ้งไว้สองชิ้นเช่นเดียวกับพวกเราที่เหลือ
" It was unknown who just spoke, but when the youngsters heard it, they all could not help but turn silent
"มันไม่เป็นที่รู้จักใครพูด แต่เมื่อเด็กได้ยินมันพวกเขาทั้งหมดไม่สามารถช่วย แต่ปิดเงียบ
 Bang! The academy elder slapped the table fiercely, feeling extremely furious
ปัง 
 "This Fang Yuan is just too absurd, what is he trying to do? To go as far as to continue extorting, taking eight pieces from the class chairman and three pieces from the vice chairman
"Fang Yuan นี้เป็นเรื่องเหลวไหลเกินไปเขาพยายามที่จะทำอย่างไรเพื่อไปไกลเกินกว่าที่จะขู่เข็ญเอาแปดชิ้นจากประธานชั้นเรียนและสามชิ้นจากรองประธาน
 With this, what is the difference of being a class and vice chairman in comparison with the other normal students?!" The academy elder tried his best to suppress his voice, but his tone was filled with fury
ด้วยเหตุนี้ความแตกต่างของการเป็นชั้นเรียนและรองประธานในการเปรียบเทียบกับนักเรียนคนอื่น ๆ ?! "ผู้สูงอายุในสถาบันพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อปราบปรามเสียงของเขา แต่เสียงของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
 When Fang Yuan rejected the position of class chairman, it meant rejecting his own integration into the clan’s system
เมื่อ Fang Yuan ปฏิเสธตำแหน่งประธานชั้นเรียนนั่นหมายถึงการปฏิเสธการรวมตัวของเขาเข้าสู่ระบบของตระกูล
 In strict terms, this was a sort of betrayal towards the clan itself
ในแง่ร้ายนี้เป็นการทรยศต่อตระกูลของตัวเอง
 This was enough to make the academy elder very angry
นี้เพียงพอที่จะทำให้สถาบันการศึกษาผู้สูงอายุโกรธมาก
 Immediately after that Fang Yuan had gone to extort his fellow classmates
ทันทีหลังจากที่ Fang Yuan ได้ไปเพื่อกรรโชกเพื่อนร่วมชั้นเพื่อนของเขา
 His handreach was getting further, and this had already gone beyond the academy elder’s bottom line
ผลงานของเขาเริ่มก้าวหน้าขึ้นและสิ่งนี้ได้ไปไกลกว่าบรรทัดด้านล่างของสถาบันการศึกษา
 After the extortion this time, the influence of class chairman and vice chairman would be completely weakened
หลังจากการกรรโชกครั้งนี้อิทธิพลของประธานระดับรองและรองประธานจะลดลงอย่างสิ้นเชิง
 Over time, the normal students would lose their respect and interest for these two positions
เมื่อเวลาผ่านไปนักเรียนปกติจะสูญเสียความเคารพและความสนใจของทั้งสองตำแหน่ง
 While Fang Yuan’s actions this time seemed small, the meaning behind it was rather heavy
ในขณะที่การกระทำของ Fang Yuan คราวนี้ดูเหมือนเล็ก แต่ความหมายเบื้องหลังมันค่อนข้างหนัก
 It was pretty much using oneself’s own strength to challenge the clan’s system! This was something the academy elder totally did not wish to see
ใช้ความแรงของตัวเองมาก ๆ เพื่อท้าทายระบบของตระกูล! 
 He was raising the clan’s fresh new hopes, not the clan’s traitors
เขากำลังเพิ่มความหวังใหม่ ๆ ของตระกูลไม่ใช่คู่แข่งของตระกูล
 Yet despite knowing Fang Yuan had gone and challenge his baseline, he knew that he was unable to do anything to handle the matter
อย่างไรก็ตามแม้รู้ว่า Fang Yuan ไปแล้วและท้าทายพื้นฐานของเขา แต่เขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรเพื่อจัดการเรื่องนี้ได้
 If he really did, the first one who would not let him go would be the clan head
ถ้าเขาทำจริงๆคนแรกที่ไม่ยอมปล่อยเขาไปก็จะเป็นหัวหน้าตระกูล
 The second and third person to have opinions against him would be Gu Yue Chi Lian and Gu Yue Mo Chen
คนที่สองและสามมีความคิดเห็นต่อเขาจะเป็น Gu Yue Chi Lian และ Gu Yue Mo Chen
 The clan head put in all his hopes onto Gu Yue Fang Zheng, for Fang Zheng was the only A grade talent in three years
หัวหน้าเผ่าใส่ความหวังทั้งหมดของเขาเข้าสู่ Gu Yue Fang Zheng เพราะฝางเจิ้งเป็นคนที่มีพรสวรรค์ระดับ A เพียงสามปี
 The clan leader needed a tenacious and independant genius, not a fragile and delicate flower who was cared for
หัวหน้าเผ่าต้องการอัจฉริยะที่เหนียวและเป็นอิสระไม่ใช่ดอกไม้ที่เปราะบางและละเอียดอ่อนที่ได้รับการเอาใจใส่
 At the same time for Chi Lian and Mo Chen, they also had placed their hopes onto their own respective grandsons, hoping that their grandchildren would grow in the midst of setbacks and frustrations
ในเวลาเดียวกันสำหรับ Chi Lian และ Mo Chen พวกเขายังได้วางหวังของพวกเขาไปยังหลานชายของตัวเองโดยหวังว่าลูกหลานของพวกเขาจะเติบโตในท่ามกลางความพ่ายแพ้และความผิดหวัง
 If the academy elder acted and replaced the students in punishing Fang yuan, once word got out then there would be the sayings of "Mo and Chi family’s future successors could not beat Fang Yuan and could only let the elders help them out
ถ้าพี่ ๆ ของสถาบันการศึกษาทำหน้าที่และแทนที่นักเรียนในการลงโทษฝางหยวนเมื่อคำพูดออกมาแล้วจะมีคำพูดของ "คนตระกูลโมและชิในอนาคตไม่สามารถเอาชนะฝางหยวนได้และสามารถปล่อยให้พวกผู้ใหญ่ออกได้
" How unpleasant that would be
"วิธีที่ไม่พึงประสงค์ที่จะเป็น
 This would inevitably be a huge blow towards the fame and honor of the Mo and Chi family
นี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เป็นระเบิดใหญ่ต่อชื่อเสียงและเกียรติยศของครอบครัว Mo และ Chi
 Of course the academy elder was not afraid of a small little Fang Yuan, but he was instead worried that his intervention would attract pressure from the three sides - the clan head, Mo and Chi bloodline
แน่นอนว่าสถาบันการศึกษาผู้สูงอายุไม่กลัวฝางหยวนเพียงเล็กน้อย แต่เขารู้สึกเป็นห่วงว่าการแทรกแซงของเขาจะดึงดูดความกดดันจากทั้งสามฝ่ายคือหัวหน้าตระกูลโมและชิ
 They pretty much made up of almost the entire Gu Yue high authorities
พวกเขาเกือบจะทำเกือบทั้งหมดเจ้าหน้าที่ Gu Yue สูง
 As a lowly elder, how could he possibly endure? "The root of this matter still goes back to Fang Yuan’s secret
ในฐานะที่เป็นผู้สูงอายุที่ต่ำต้อยเขาอาจทนได้อย่างไร? 
 What in the world did he rely on to break through to the middle stage?" The academy elder restrained the fire in his heart and shot his gaze at the three investigation reports on his table
เขาพึ่งพาอะไรในโลกที่จะก้าวข้ามไปสู่เวทีกลาง "ผู้สูงอายุในสถาบันการศึกษายับยั้งไฟในหัวใจของเขาและจ้องมองที่รายงานการสืบสวนสามฉบับบนโต๊ะของเขา
 The first report showed extensive info about Fang Yuan’s family background
รายงานฉบับแรกแสดงข้อมูลเกี่ยวกับประวัติครอบครัวของฝางหยวน
 Fang Yuan was born into a good family; there was nothing strange about his identity and his life experience was perfectly clean and spotless
ฝางหยวนเกิดมาในครอบครัวที่ดี 
 Both his parents had passed away and he was taken in by his uncle and aunt
ทั้งสองพ่อแม่ของเขาได้ล่วงลับไปแล้วและเขาถูกลุงและป้าเข้ามา
 However they did not get along, and ever since he attended the academy Fang Yuan had always stayed in the academy hostel
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้รับและตั้งแต่ที่เขาเข้าเรียนที่สถาบัน Fang Yuan อยู่ในหอพักของสถาบันการศึกษา
 The second report was about Fang Yuan’s life records
รายงานฉบับที่สองเกี่ยวกับบันทึกชีวิตของ Fang Yuan
 He had showed early intelligence during junior age, and was seen optimistically by the clansmen, predicted to be a possible A grade talent
เขาได้แสดงให้เห็นถึงความฉลาดในวัยเด็กตอนต้นและได้รับการมองในแง่ดีจากชนเผ่าซึ่งคาดว่าจะเป็นพรสวรรค์ระดับหนึ่ง
 Yet after the Awakening Ceremony, he was tested to be a C grade, greatly disappointing the clan
อย่างไรก็ตามหลังจากพิธีปลุกเสกเขาได้รับการทดสอบว่าเป็นเกรด C ทำให้ผิดหวังกับตระกูลอย่างมาก
 The third report was on Fang Yuan’s recent trail
รายงานฉบับที่สามเป็นข้อมูลล่าสุดของ Fang Yuan
 His everyday life patterns were very simple, and he had a rigid schedule
รูปแบบชีวิตประจำวันของเขาง่ายมากและเขามีตารางงานที่เข้มงวด
 During the day he would always be attending lessons in the academy, and in the night he would always sleep in the dormitories
ในระหว่างวันที่เขามักจะเข้าเรียนในสถาบันการศึกษาและในเวลากลางคืนเขาจะนอนในหอพักเสมอ
 He was extremely hardworking in his cultivation, and would always enter a Gu Master’s cultivation every night, nurturing his aperture
เขาเป็นคนที่ขยันขันแข็งในการเพาะปลูกของเขาและมักจะเข้าสู่การเพาะปลูกของ Gu Master ทุกคืนโดยการบำรุงช่องรับแสงของเขา
 There were times he would go out to the village’s only inn to have better meals and buy wine to drink
มีบางครั้งเขาจะออกไปที่อินน์เดียวของหมู่บ้านเพื่อรับประทานอาหารที่ดีขึ้นและซื้อไวน์ดื่ม
 He had a special affection towards wine, and loved to drink the green bamboo wine
เขามีความรักเป็นพิเศษต่อไวน์และชอบดื่มไวน์จากไม้ไผ่สีเขียว
 Under his hostel bed, he kept tens of pots of green bamboo wine
ภายใต้เตียงหอพักของเขาเขาเก็บกระถางไม้ไผ่สีเขียวไว้เป็นหมื่น
 The academy elder looked carefully again at the three reports, his heart forming a deeper impression of Fang Yuan again
ผู้สูงอายุในสถาบันการศึกษามองอย่างระมัดระวังอีกครั้งในรายงานทั้งสามฉบับหัวใจของเขาสร้างความประทับใจให้กับ Fang Yuan ขึ้นอีกครั้ง
 "Both his parents died early, and he was unable to get along with his uncle and aunt… No wonder this brat Fang Yuan does not have a sense of belonging towards the clan
"ทั้งพ่อและแม่ของเขาเสียชีวิตในช่วงต้นและเขาไม่สามารถไปกับลุงและป้าของเขาได้ ... ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพี่น้อง Fang Yuan ไม่มีความรู้สึกเป็นเจ้าของต่อตระกูล
 He was personally crowned as a genius among all by the clansmen, yet they also personally plucked him out of the sky and threw him down to the earth… No wonder he is so wild and unruly, and so peculiarly cold and detached
เขาเป็นบุคคลที่ได้รับการสวมมงกุฎเป็นอัจฉริยะในหมู่ชนชั้นทั้งหมด แต่พวกเขาเองยังดึงเขาออกจากฟากฟ้าและโยนเขาลงมายังพื้นดิน ... ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นคนป่าเถื่อนและดื้อด้าน
 His life is so simple and he is assiduous towards cultivation
ชีวิตของเขาเรียบง่ายและเขาขยันหมั่นเพียรต่อการเพาะปลูก
 This is him holding back his breath, unwilling to concede, he wants to prove his ability to the clan! Thus that is why when I suppressed him, he retaliated so fiercely…" Once the academy elder carefully thought until this point, he could not help but heave a sigh
นี่คือเขาถือกลับลมหายใจของเขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับเขาต้องการที่จะพิสูจน์ความสามารถของเขาเพื่อตระกูล! 
 The more he learnt about Fang Yuan, the more he understood Fang Yuan
ยิ่งเขาเรียนรู้เรื่องฝางหยวนมากเท่าไรเขาก็เข้าใจ Fang Yuan มากขึ้น
 Of course, understanding does not mean forgiving
ความเข้าใจไม่ได้หมายความว่าการให้อภัย
 Fang Yuan went against him, offending his dignity, rejecting to be class chairman, and even extorting his classmates
Fang Yuan ไปกับเขาละเมิดศักดิ์ศรีของเขาปฏิเสธที่จะเป็นประธานชั้นเรียนและแม้กระทั่งกรรโชกเพื่อนร่วมชั้นของเขา
 These were things he could not tolerate
นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถทนได้
 Shaking the information in his hands, the academy elder frowned again
เขาเขย่าข้อมูลในมือของเขา
 "Although these reports are detailed, they have nothing to do with Fang Yuan’s advancement secret
"ถึงแม้ว่ารายงานเหล่านี้จะมีรายละเอียดก็ตาม แต่ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความลับด้านความก้าวหน้าของฝางหยวน
 It has already been a few days, these people are atrocious!" Boom, boom, boom
ได้รับไม่กี่วันคนเหล่านี้จะเลวร้าย! "บูมบูมบูม
 At this time, knocking sounds were heard on the door
ในเวลานี้ได้ยินเสียงเคาะประตู
 "Come inside," the academy elder said
"เข้ามาข้างใน" พี่ ๆ ของสถาบันการศึกษากล่าว
 The door opened
ประตูเปิดออก
 It was the clan head, Gu Yue Bo’s personal guard
หัวหน้าเผ่า Gu Yue Bo เป็นหัวหน้าเผ่า
 "The clan leader has orders, esteemed elder, please hurry to the main family pavilion, there is a matter to discuss
"ผู้นำตระกูลมีคำสั่งที่นับถือผู้สูงอายุโปรดรีบไปที่ศาลาครอบครัวหลักมีเรื่องที่จะหารือ
" "Oh, what’s the matter?" The academy elder stood up from his seat, he had felt the severity of the issue from the guard’s tone and expression
"" โอ้อะไรกันล่ะ? "พี่สาวของสถาบันการศึกษาลุกขึ้นยืนจากที่นั่งเขารู้สึกถึงความรุนแรงของปัญหาจากเสียงและความรู้สึกของยาม
 "The Rank four Gu Master Sir Jia Fu has come back, his brother Jia Jin Sheng has gone missing!" The guard answered
"อันดับสี่ Gu Master Sir Jia Fu ได้กลับมาพี่ชายของเขา Jia Jin Sheng ได้หายไป!" 
 "Hiss
"ฟ่อ
" The academy elder instantly drew a mouthful of cold air
"ผู้สูงอายุในสถาบันการศึกษาได้ชักอากาศหนาวขึ้น
 --- (1) This analogy is unique to the author
--- (1) การเปรียบเทียบนี้มีลักษณะเฉพาะสำหรับผู้แต่ง
 I translated as closely as possible, yeah… Something about how basically two colors in the sky blend together like an emperor ‘sleeping’ with his concubine
ฉันแปลอย่างใกล้ชิดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ใช่แล้ว ... มีบางอย่างเกี่ยวกับว่าสองสีบนท้องฟ้าผสมผสานเข้าด้วยกันเช่นจักรพรรดิ 'หลับ' กับภรรยาน้อยของเขา
 (2) Salad dressing is a chinese wordplay that is very hard to contextualise
(2) น้ำสลัดเป็นคำที่ใช้ภาษาจีนเป็นภาษาจีน
 (怎么办 Zen Me Ban and 凉拌 Liang Ban, are homophones with the character ‘Ban’ so it is a phrase commonly used when people don’t know how to reply to the "How?" question
(怎么办 Zen Me Ban และ凉拌 Liang Ban เป็นคำก้องยางที่มีลักษณะเป็น "บ้าน" ซึ่งเป็นวลีที่ใช้กันทั่วไปเมื่อผู้คนไม่ทราบวิธีการตอบคำถาม "อย่างไร?"
)
)