Chapter 7 Chapter 7: A Pathetic Master Swordsman Translator: Nyoi-Bo Studio  Editor: - - "Is this what you’ve packed?" Saul asked with a dull look in his eyes
บทที่ 7 บทที่ 7: นักดาบแห่งหนึ่งที่น่าสงสารผู้แปล: Nyoi-Bo Studio Editor: - - "นี่คือสิ่งที่คุณได้บรรจุไว้หรือเปล่า?" 
   "Yes
"ใช่
" Anfey gave a coy smile
"Anfey ให้ยิ้มแย้มแจ่มใส
 He packed very simply: two pieces of worn out clothes, a few packages of fish jerky, and a stick which looked like a wand but could not perform any magic
เขาบรรจุได้ง่ายมาก: เสื้อผ้าสองชิ้นที่สวมใส่ได้ไม่กี่แพ็คเกจของปลาที่หงุดหงิดและก้านที่ดูเหมือนไม้กายสิทธิ์ แต่ไม่สามารถทำเวทมนตร์ได้
 There was even a crab freely blowing bubbles on Anfey’s shoulder
มีแม้แต่ปูอย่างอิสระเป่าฟองบนไหล่ของ Anfey
   "Yagor was an archmage, his possessions should not be… so few, right?" Saul asked, not sure whether he should laugh or cry
"Yagor เป็นคนเก็บข้าวทรัพย์สมบัติของเขาไม่ควรจะเป็น ... ใช่ไหม? 
   "Those are my master’s possessions, not mine," Anfey responded
"นี่เป็นทรัพย์สินของนายฉันไม่ใช่ของฉัน" Anfey ตอบ
   "But… Yagor is dead, and you are his only apprentice
"แต่ ... Yagor ตายแล้วและคุณเป็นเด็กฝึกงานคนเดียวของเขา
 I believe you have the right to keep his possessions
ฉันเชื่อว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะเก็บสมบัติไว้
"   "No, not exactly!" Anfey answered
"" ไม่ไม่! "Anfey ตอบ
 There was stubbornness in his voice
มีความดื้อรั้นในเสียงของเขา
 "Archmage Yagor’s grave is here, and he will be lonely on this deserted island
หลุมฝังศพของ Yagor มีอยู่ที่นี่และเขาจะเหงาอยู่บนเกาะที่รกร้างนี้
 Let his collection stay with him
ปล่อยให้คอลเลกชันของเขาอยู่กับเขา
 If I am determined and work hard, I believe my future achievements would not be less than Archmage Yagor’s
ถ้าผมตั้งใจและทำงานหนักผมเชื่อว่าความสำเร็จในอนาคตของผมจะไม่น้อยกว่า Archmage Yagor's
"   Unbelievable! Unbelievable! What a decent young man! Saul was touched from the bottom of his heart
ซาอูลรู้สึกทึ่งในใจของเขา
 He did not know how talented this young man was, but he was for sure one of the best—no, he was the best in terms of morality
เขาไม่ได้รู้ว่าชายหนุ่มคนนี้มีพรสวรรค์ แต่เขาเป็นคนที่ดีที่สุดคนหนึ่งเขาไม่ได้เป็นคนที่ดีที่สุดในแง่ของศีลธรรม
 Saul was jealous that Yagor had the luck to have a such wonderful young man as his apprentice before he passed away
ซาอูลรู้สึกอิจฉาที่ Yagor มีโชคดีที่มีชายหนุ่มที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้เป็นเด็กฝึกงานของเขาก่อนที่เขาจะเสียชีวิต
   "Since Yagor has died, the magic array has stopped working
ตั้งแต่ Yagor เสียชีวิตเวทมนตร์ได้หยุดทำงาน
 If others discover these items, do you think they will do the same as you, leaving all the items with Yagor?" Ernest asked drily
ถ้าคนอื่นค้นพบสิ่งเหล่านี้คุณคิดว่าพวกเขาจะทำเช่นเดียวกับคุณออกจากรายการทั้งหมดที่มี Yagor? "เออร์เนสถามอย่างชาญฉลาด
   "Ah…" Anfey hesitated, then showed a look of annoyance
"อ่า ... " Anfey ลังเลและแสดงความรำคาญ
 "Then… what should we do? What should we do?"   "Don’t worry
"แล้ว ... สิ่งที่เราควรทำอย่างไรเราควรทำอย่างไร?" 
 I do not have magic crystals with me right now, but I will bring the crystals back next time I return
ตอนนี้ฉันไม่มีผลึกเวทมนตร์กับฉัน แต่ฉันจะนำคริสตัลกลับมาในครั้งต่อไป
 No one can disturb Yagor’s peace once the magic array is setup with crystals," Saul said with a smile
ไม่มีใครสามารถรบกวนความสงบของ Yagor ได้เมื่อมีการตั้งค่าเวทมนตร์ด้วยคริสตัล "ซาอูลกล่าวด้วยรอยยิ้ม
   "Thank you, Archmage Saul
"ขอบคุณ Archmage Saul
" Anfey said with sincerity
Anfey กล่าวด้วยความจริงใจ
   "You’re welcome, kiddo
"คุณยินดีที่, kiddo
" Saul saw the crab on Anfey’s shoulder
"ซาอูลเห็นปูบนไหล่ Anfey
 "Is that your magic… pet?"   Saul thought the crab was Anfey’s magic pet
"นั่นคือเวทมนตร์ของคุณ ... สัตว์เลี้ยง?" 
 He ran his eyes over the crab and realized the crab did not give off any sense of magic
เขาจ้องมองไปที่ปูและตระหนักว่าปูไม่ได้ให้ความรู้สึกใด ๆ ของมายากล
 It was just a regular crab
มันเป็นเพียงปูปกติ
   "Yeah, his name is Liuliu
"ใช่เขาชื่อ Liuliu
 He has been my company on this island for a couple of years
เขาเป็น บริษัท ของฉันบนเกาะแห่งนี้มาสองปีแล้ว
 I can’t leave him on the island
ฉันไม่สามารถทิ้งเขาไว้บนเกาะได้
" Anfey laughed
Anfey หัวเราะ
   "Yagor has… How long have you been on this island by yourself?" Saul initially wanted to ask how many years since Yagor died, but he changed the way he asked because he didn’t want Anfey to feel sad again
"Yagor มี ... คุณอยู่ที่เกาะนี้มานานแค่ไหน?" 
   "Ah…" Anfey fell into thoughts
"อ่า ... " Anfey ตกอยู่ในความคิด
 "Almost three years
เกือบสามปี
"   "Three years…" Saul felt that three years could be the most precious time for any young man, regardless of whether he wanted to learn magic, the sword, or even a trade
"สามปี ... " ซาอูลรู้สึกว่าสามปีอาจเป็นช่วงเวลาที่มีค่าที่สุดสำหรับชายหนุ่มคนหนึ่งโดยไม่คำนึงถึงว่าเขาต้องการที่จะเรียนรู้มายากลดาบหรือแม้แต่การค้าขาย
 Three years could be enough time to build a good foundation for a bright future
สามปีอาจเป็นเวลาพอที่จะสร้างรากฐานที่ดีสำหรับอนาคตอันสดใส
 Obviously, Anfey had wasted those precious three years
เห็นได้ชัดว่า Anfey เสียเงิน 3 ปีที่มีค่าเหล่านี้
   "All right, Anfey, go and get some rest
"เอาล่ะ Anfey ไปและพักผ่อนบ้าง
 Your room is downstairs on the second floor
ห้องของคุณอยู่ชั้นล่างบนชั้นสอง
 A person will show you the way once you go downstairs," Ernest said
เออร์เนสกล่าวว่าคนจะแสดงให้คุณเห็นทางเมื่อคุณลงไปที่ชั้นล่าง
   "Yes, Archmage
"ใช่ Archmage
" Anfey smiled
Anfey ยิ้ม
 "Archmage Saul, Uncle Ernest, good night!" Anfey said with a smile, then he walked down the deck
"อาร์ควาลซาอูลลุงเออร์เนสต์คืนนี้!" 
   Ernest watched Anfey disappear down the deck and abruptly said, "What a pity!"   "What’s a pity?"   "If I met him a few years earlier, I definitely would have taken him as my student
เออร์เนสต์มอง Anfey หายไปบนดาดฟ้าและทันทีที่กล่าวว่า "สิ่งที่น่าเสียดาย!" 
" Ernest shook his head
"เออร์เนสส่ายหัว
 "But right now… his future achievements would still be limited even if he started to practice the sword immediately
"แต่ตอนนี้ ... ความสำเร็จในอนาคตของเขาจะยังคง จำกัด อยู่แม้ว่าเขาจะเริ่มฝึกดาบทันที
"   "Don’t forget, he was an archmage’s apprentice—Yagor’s apprentice!" In fact, Saul was also thinking of taking Anfey as his apprentice
"อย่าลืมว่าเขาเป็นเด็กฝึกงานของครูบาอาจารย์ผู้ฝึกของ Yagor!" ในความเป็นจริงซาอูลก็คิดที่จะพาแอนฟอยเป็นเด็กฝึกงานของเขา
 However, he was concerned by the fact that Anfey was Yagor’s student and was still very loyal to him
อย่างไรก็ตามเขากังวลว่า Anfey เป็นนักเรียนของ Yagor และยังคงภักดีกับเขาอยู่เสมอ
 He was afraid Anfey would reject his offer and cause him to lose face, even though there were so many young men on the Pan Continent eager to be his apprentices
เขากลัวว่าแอนฟอยจะปฏิเสธข้อเสนอของเขาและทำให้เขาต้องสูญเสียใบหน้าแม้ว่าจะมีเยาวชนชายจำนวนมากอยู่ในทวีปแพนอยากจะเป็นเด็กฝึกงานของเขา
 Saul made himself stop thinking about it
ซาอูลก็หยุดคิดถึงเรื่องนี้
 It was quite unpleasant to hear Ernest’s comments
มันเป็นเรื่องไม่ดีที่จะได้ยินความเห็นของเออร์เนสต์
   "So, you want to take him as your apprentice too?" Ernest smiled
"งั้นคุณอยากพาเขาไปเป็นเด็กฝึกงานด้วยเหรอ?" 
   "He is a great kid
"เขาเป็นเด็กที่ดี
" Saul hesitated
ซาอูลลังเล
 "The problem is the tie between him and Yagor…"   "He was just a human subject in Yagor’s experiments
"ปัญหาคือความสัมพันธ์ระหว่างเขาและ Yagor ... " "เขาเป็นแค่มนุษย์ในการทดลองของ Yagor
 There was no master-apprentice relationship
ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างผู้ฝึกงานกับครู
 Anfey is still young and does not understand that life is full of danger
Anfey ยังเด็กและไม่เข้าใจว่าชีวิตเต็มไปด้วยอันตราย
 When he grows older, he might realize that he almost became a victim of Yagor’s experiments
เมื่อโตขึ้นเขาอาจตระหนักว่าเกือบจะกลายเป็นเหยื่อของการทดลองของ Yagor
 At that time, he would not view Yagor the same way he does now\," Ernest said
ในเวลานั้นเขาจะไม่มอง Yagor แบบเดียวกับที่เขาทำตอนนี้ "เออร์เนสกล่าว
 "Let’s put it in another way
"เอามันไปในทางอื่น
 You are looking for an apprentice, not a wife
คุณกำลังมองหาเด็กฝึกงานไม่ใช่ภรรยา
 It’s unnecessary to think too much
ไม่จำเป็นต้องคิดมากเกินไป
 If you think he’s good, then take him as your student
ถ้าคุณคิดว่าเขาทำได้ดีแล้วให้เขาเป็นนักเรียนของคุณ
 If you think he’s not good enough, just let him go
ถ้าคุณคิดว่าเขาไม่ดีพอเพียงปล่อยให้เขาไป
 Don’t bother too much!"   Saul forced a bitter smile
ไม่ต้องห่วงมากเกินไป! "ซาอูลยิ้มขม
 "You should not say it like that…"   "How should I say it, then?" Ernest’s lips twitched
"คุณไม่ควรพูดแบบนั้น ... " "ฉันควรจะพูดยังไง?" 
 "I can help you ask him if you don’t feel comfortable doing so
"ฉันสามารถช่วยคุณถามเขาได้ถ้าคุณไม่รู้สึกสะดวกสบายในการทำเช่นนั้น
"   "Are you sure?" Saul hesitated and asked, "We have only known Anfey for just a day
"" คุณแน่ใจหรือ? "ซาอูลลังเลและถามว่า" เรารู้จัก Anfey เพียงวันเดียว
 Do you think he would trust us?" What Ernest offered was exactly what Saul wanted
คุณคิดว่าเขาจะไว้วางใจเราหรือ? "สิ่งที่เออร์เนสต์เสนอคือสิ่งที่ซาอูลต้องการ
 Sending Ernest to ask Anfey was a great idea
การส่ง Ernest ไปถาม Anfey เป็นความคิดที่ดี
 It would be great if Anfey agreed
มันจะดีมากถ้า Anfey เห็นด้วย
 If not, Saul would not lose face either
ถ้าไม่เช่นนั้นซาอูลก็จะไม่สูญเสียหน้าด้วย
   "All right, I won’t ask if you don’t like the idea
"ถูกต้องฉันจะไม่ถามว่าคุณไม่ชอบความคิดหรือไม่
 It would help save my energy too
มันจะช่วยประหยัดพลังงานของฉันด้วย
"   "You…" Saul couldn’t help but laugh
"" นาย ... "ซาอูลก็หัวเราะไม่ได้
   "Ok, let’s get to the point
"เอาล่ะไปเถอะ
 Honestly, do you want Anfey to be your apprentice or not?"   "Yes," Saul answered honestly
สุจริตคุณต้องการให้ Anfey เป็นเด็กฝึกงานหรือไม่? "" ใช่ "ซาอูลตอบอย่างสุจริต
 He knew Ernest very well after being friends for so many years
เขารู้จักเออร์เนสเป็นอย่างดีหลังจากเป็นเพื่อนมาหลายปีแล้ว
 Ernest looked like a strong man with desires for a simple life
เออร์เนสดูเหมือนคนที่แข็งแกร่งด้วยความปรารถนาเพื่อชีวิตที่เรียบง่าย
 In fact, there was a very naughty side to him, which made his old friends not know whether they should cry or laugh sometimes
ในความเป็นจริงมีด้านซนมากกับเขาซึ่งทำให้เพื่อนเก่าของเขาไม่ทราบว่าพวกเขาควรจะร้องไห้หรือหัวเราะบางครั้ง
 In order to admit a good apprentice, it would be ok to give in to Ernest once in a while
เพื่อที่จะยอมรับการฝึกงานที่ดีก็จะตกลงที่จะให้ในการ Ernest ครั้งในขณะที่
   "Isn’t it great to tell the truth?" Ernest smiled with satisfaction
"มันไม่ดีที่จะบอกความจริง?" 
 "Saul, I noticed that you’ve been thinking way too much as you grow older
"ซาอูลฉันสังเกตุเห็นว่าคุณคิดมากเกินไปเมื่อโตขึ้น
 You’ve also grown a lot more timid
คุณเติบโตขึ้นมากขี้อาย
 I was forced to come all the way here with you just to fight Yagor
ฉันถูกบังคับให้มาหาที่นี่เพื่อต่อสู้กับ Yagor
 Are you scared of Yagor that much?"   "I was not scared of Yagor and Yagor was not scared of me either
คุณกลัว Yagor มากแค่ไหน? "" ฉันไม่กลัว Yagor Yagor ไม่กลัวฉันทั้งนั้น
 We both did not want to see anything go terribly wrong in the fight
ทั้งคู่ไม่อยากเห็นอะไรผิดพลาดในการต่อสู้
" Saul sighed
ซาอูลถอนหายใจ
 "There are many unexpected occurrences in a battle between archmages
"มีหลายเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดในการต่อสู้ระหว่าง archmages
 A slight change can cause the balance to shift irreversibly
การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยอาจทำให้ยอดคงเหลือเปลี่ยนไปไม่ได้
 You are single, but I am not, I…" Saul stopped when he realized he might have touched one of Ernest’s sore points
คุณเป็นคนโสด แต่ฉันไม่ใช่ฉัน ... "ซาอูลหยุดเมื่อเขาตระหนักว่าเขาอาจสัมผัสจุดเจ็บของเออร์เนสต์
   "Then why do you need me to be your assistant?" Ernest gave a slight smile
"แล้วทำไมคุณต้องให้ฉันเป็นผู้ช่วยของคุณ?" 
 "Do you think what you have already done was just?"   "I am not a knight, and never wanted to be one
"คุณคิดว่าสิ่งที่คุณได้ทำมาแล้วหรือยัง?" 
" He looked on with a cold smile
"เขามองด้วยรอยยิ้มที่หนาวเย็น
 "Ernest, you said Anfey doesn’t know about life’s dangers and deceits
"เออร์เนสคุณบอกว่า Anfey ไม่ทราบเกี่ยวกับอันตรายและความหลอกลวงในชีวิต
 How about you? You still believe in justice? Did you forget your experiences? Yagor was a lone wolf
แล้วคุณล่ะ? 
 He preferred to work alone
เขาชอบทำงานคนเดียว
 No one liked to help him, otherwise he would definitely have assistants to fight me
ไม่มีใครชอบที่จะช่วยเขามิฉะนั้นเขาจะมีผู้ช่วยต่อสู้กับฉันอย่างแน่นอน
"   Ernest became silent
เออร์เนสก็เงียบ
 The miserable memories started coming back to him
ความทรงจำที่น่าสังเวชเริ่มกลับมาหาเขา
 After he had just became a master swordsman, Ernest constantly challenged other swordsmen to look for breakthroughs in his skills
หลังจากที่เขาเพิ่งกลายเป็นนายทหารหลักเออร์เนสต์ได้ท้าทายนักดาบอื่น ๆ อย่างต่อเนื่องเพื่อค้นหาความก้าวหน้าในทักษะของเขา
 One time, he fell into a trap and was surrounded by a number of people
มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาตกอยู่ในกับดักและล้อมรอบไปด้วยผู้คนจำนวนมาก
 Two of them were swordsmen he had defeated before
สองคนเป็นนักดาบที่เขาเคยพ่ายแพ้มาก่อน
 Although he was not killed in that battle, it took him two years to recover, and five of his students died at the battle on Mount Torrez Hill
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ถูกสังหารในสงครามครั้งนี้ แต่ก็ต้องใช้เวลาสองปีในการกู้คืนและนักเรียนห้าคนเสียชีวิตในการสู้รบที่ Mount Torrez Hill
 What upset him more were the rumors of being blamed for putting poison on his sword
สิ่งที่ทำให้เสียใจเขามากขึ้นคือข่าวลือของการถูกตำหนิสำหรับการวางยาพิษบนดาบของเขา
 Opponents claimed that Ernest should not be named as a master swordsman anymore since he wounded Jerrofick with a poisoned sword, even though they had planned everything before the battle
ฝ่ายตรงข้ามอ้างว่าเออร์เนสไม่ควรได้รับการตั้งชื่อว่าเป็นนายทหารอีกต่อไปนับตั้งแต่ที่เขาได้รับบาดเจ็บด้วยการเจรฟฟิกด้วยดาบพิษแม้ว่าพวกเขาจะได้วางแผนไว้ก่อนการสู้รบ
 They also lied and said that the swordsmen who came to watch the battle ending up saving Jerrofick’s life through a group effort
พวกเขาโกหกและบอกว่านักดาบที่เข้ามาดูการต่อสู้ช่วยชีวิต Jerrofick ด้วยความพยายามของกลุ่ม
 And Jerrofick was the one of the swordsmen Ernest tried to challenge
และเจเรฟฟรีเป็นหนึ่งในนักดาบที่เออร์เนสพยายามที่จะท้าทาย
   Of course, Jerrofick was wounded by a sword, and poisoned as well
แน่นอน Jerrofick ได้รับบาดเจ็บด้วยดาบและวางยาพิษเช่นกัน
 Both sides tried to argue that they were the ones telling the truth
ทั้งสองฝ่ายพยายามที่จะโต้แย้งว่าพวกเขาเป็นคนที่บอกความจริง
 The voices of the swordsmen combined were definitely louder than Ernest’s
เสียงของนักดาบรวมกันนั้นดังกว่าเออร์เนสต์จริงๆ
 Ernest lost the argument badly and became a loser everyone could mock
Ernest สูญเสียการโต้แย้งไม่ดีและกลายเป็นผู้แพ้ทุกคนสามารถเยาะเย้ย
   Since then, Ernest was not a master swordsman anymore, but a thinking man who developed many philosophies of life
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเออร์เนสต์ไม่ใช่นายทหารอีกต่อไป แต่เป็นคนที่มีความคิดที่พัฒนาปรัชญาชีวิตมากมาย
   To the people at the peak of their lives, fame sometimes was more important than life itself
คนที่อยู่ในจุดสูงสุดของชีวิตชื่อเสียงของพวกเขาบางครั้งมีความสำคัญมากกว่าชีวิตของตัวเอง
 Therefore, Jerrofick would rather wound himself with a poisoned sword than have a fair fight
ดังนั้น Jerrofick ค่อนข้างจะแผลตัวเองด้วยดาบพิษกว่ามีการต่อสู้ที่เป็นธรรม
 Undoubtedly, he also paid for his demeanor, because it was very difficult for him to have any breakthrough in his sword skills with this unspeakable mindset
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขายังจ่ายเงินให้กับการกระทำของเขาเพราะมันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะมีความก้าวหน้าในทักษะดาบของเขาด้วยความคิดที่พูดไม่ได้
   Seeing the sadness on Ernest’s face, Saul knew he touched Ernest’s sore point
เมื่อเห็นความเศร้าบนใบหน้าของเออร์เนสซาอูลรู้ว่าเขาสัมผัสจุดเจ็บของเออร์เนส
 He changed the topic "Ernest, I found… You are quite keen on helping Anfey too, why?"   "I see the old me in him
เขาเปลี่ยนหัวข้อ "Ernest, ฉันค้นพบ ... คุณค่อนข้างกระตือรือร้นในการช่วย Anfey เกินไปทำไม?" 
 I want him to find someone who is strong and reliable to back him up
ฉันต้องการให้เขาหาคนที่แข็งแรงและเชื่อถือได้ในการสนับสนุนเขา
" Ernest said flatly
เออร์เนสพูดอย่างราบรื่น
   "You also can have him as your apprentice
"คุณยังสามารถมีเขาเป็นเด็กฝึกงานของคุณได้
 We can have a fair competition to see who can win his heart first
เราสามารถมีการแข่งขันที่ยุติธรรมเพื่อดูว่าใครสามารถเอาชนะใจได้ก่อน
" Saul joked
"ซาอูลล้อเล่น
   "I can’t
"ฉันไม่สามารถ
 I have too many enemies
ฉันมีศัตรูมากเกินไป
 But you are not only the court archmage, but also a director at the Mage Academy
แต่คุณไม่ได้เป็นเพียงศาล แต่ยังเป็นผู้อำนวยการสถาบัน Mage อีกด้วย
 You are his best choice because you have both power and social status
คุณเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของเขาเนื่องจากคุณมีทั้งอำนาจและสถานะทางสังคม
 "   "You… Is that sarcasm?" Saul forced out a bitter smile again
"" คุณ ... เป็นคำพูดที่เยาะเย้ยหรือ? "ซาอูลยิ้มขมอีกครั้ง
   "No, I am just stating a fact
"ไม่ฉันแค่พูดความจริง
 That’s all
นั่นคือทั้งหมด
"   At the same time, "the good kid" Anfey was sitting on his bed
"ในเวลาเดียวกัน" เด็กดี "Anfey กำลังนั่งอยู่บนเตียงของเขา
 He was bored, playing with a fireball in his hands
เขาเบื่อเล่นกับลูกไฟอยู่ในมือ
   It was both great and sad if someone could wear various facial masks to hide who they really were, in order to survive in this forever changing world
มันทั้งดีและเศร้าถ้าใครสามารถสวมหน้ากากใบหน้าต่างๆเพื่อซ่อนคนที่พวกเขาเป็นจริงเพื่อที่จะอยู่รอดในโลกที่เปลี่ยนแปลงตลอดไปนี้
 But changing the facial masks too frequently could cause the person to forget who he really was, and which mask he wore
แต่การเปลี่ยนหน้ากากใบหน้าบ่อยเกินไปอาจทำให้คนลืมว่าเขาเป็นใครจริงๆและสวมหน้ากากอะไร
 Anfey was one of those people
Anfey เป็นหนึ่งในคนเหล่านั้น
 He already forgot who he was
เขาลืมไปแล้วว่าเขาเป็นใคร
 He was able to switch to any role he needed to play since he became an assassin
เขาสามารถเปลี่ยนบทบาทใด ๆ ที่เขาต้องการให้เล่นได้ตั้งแต่เขากลายเป็นฆาตกร
 He could play a dumb young man one day, and mature successor another day, then a cliché new rich
เขาสามารถเล่นชายหนุ่มใบ้ในวันหนึ่งและสืบทอดผู้ใหญ่ในวันอื่นแล้วความคิดริเริ่มใหม่ที่อุดมไปด้วย
 He could not remember how to be himself anymore!   Luckily, Anfey never crossed the bottom line
เขาจำไม่ได้ว่าจะเป็นตัวของตัวเองได้อีกต่อไป! 
 No matter how tempting it was, how much money he could earn, he would never kill anyone who did not deserve to die
ไม่ว่าเงินที่เขาจะได้รับเท่าไรก็จะไม่มีวันฆ่าใครที่ไม่สมควรจะตาย
 This rule was the lighthouse in his purposeless life
กฎนี้เป็นประภาคารในชีวิตที่ไม่มีจุดหมาย
 Because of it, Anfey could still have a sliver of kindness left even though he had killed so many people that his hands were full of blood
เพราะเหตุนี้ Anfey อาจมีเศษความเมตตาเหลือเกินแม้ว่าเขาจะฆ่าคนจำนวนมากจนมือของเขาเต็มไปด้วยเลือด
   Anfey was lying to Saul and Ernest, but it was a white lie
Anfey กำลังโกหกซาอูลและเออร์เนสต์ แต่มันก็เป็นเรื่องโกหก
 He only wanted to protect himself
เขาต้องการปกป้องตัวเองเท่านั้น
 It did not take him long to figure out that Saul and Ernest were nice people
ไม่ต้องใช้เวลานานพอที่จะคิดได้ว่าซาอูลและเออร์เนสเป็นคนดี
 They were not greedy at all when they were talking about Yagor’s possessions
พวกเขาไม่ได้โลภเมื่อพวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับทรัพย์สิน Yagor ของ
 There was sincere concern for him in their eyes as well, unless they were playing their roles better than him
มีความห่วงใยอย่างจริงใจสำหรับเขาในสายตาของพวกเขาเช่นกันเว้นแต่พวกเขาจะเล่นบทบาทของพวกเขาดีกว่าเขา
 From another point of view, he was simply a poor young man; there was no purpose in taking advantage of him
จากมุมมองอื่นเขาเป็นเพียงชายหนุ่มที่ยากจน 
 There was no point for them to play with him, so Anfey trusted his judgement that Saul and Ernest were nice people
ไม่มีจุดให้พวกเขาเล่นกับเขาดังนั้น Anfey จึงไว้ใจเขาว่าซาอูลและเออร์เนสเป็นคนที่ดี
   Should he continue to play his part to gain more of their affection and have them back him up, or should he explore the world by himself? Anfey wasn’t sure what to do
หากเขายังคงเล่นบทบาทของเขาเพื่อให้ได้รับความรักมากขึ้นและให้พวกเขากลับมาหาเขาหรือเขาควรสำรวจโลกด้วยตัวเอง? 
 He already felt like he owed Saul and Ernest based on the current situation
เขารู้สึกราวกับว่าเขาเป็นหนี้ของซาอูลและเออร์เนสตามสถานการณ์ปัจจุบัน
 He wasn’t used to owing people
เขาไม่เคยเป็นหนี้บุญคุณ
 He always returned favors back to the people he owed
เขามักจะกลับไปหาคนที่เขาเป็นหนี้
 The problem was… with this innocent kid’s facial mask, what could he do to help them? With the rhythm of breathing, the burning fireball was contracting and swirling, like a blooming lotus flower
ปัญหาคือ ... ด้วยหน้ากากใบหน้าเด็กไร้เดียงสานี้เขาจะช่วยอะไรได้บ้าง? 
 There would be no other magic apprentices spending years on practicing fireballs
จะไม่มีผู้ฝึกงานเวทมนตร์รายอื่น ๆ ที่ใช้เวลาหลายปีในการฝึกซ้อม fireballs
There were many powerful, fancy skills to learn in fire magic, earth magic, water magic, electricity magic, space magic, dark magic, and spirit magic
มีพลังอำนาจและทักษะแฟนซีมากมายที่จะได้เรียนรู้ในเวทมนตร์ไฟเวทมนตร์มายากลดินเวทมนตร์ไฟฟ้ามายากลเวทมนตร์มนต์ดำและเวทมนตร์วิญญาณ
 There was no one but Anfey who spent so much time and effort on this lowest-level magic
ไม่มีใคร แต่ Anfey ที่ใช้เวลามากและความพยายามในเรื่องนี้มายากลระดับต่ำสุด
   In fact, Anfey didn’t take learning magic seriously
ในความเป็นจริง Anfey ไม่ได้เรียนรู้เวทมนตร์อย่างจริงจัง
 He never wanted to put too much effort into magic
เขาไม่เคยต้องการที่จะใส่ความพยายามมากเกินไปในเวทมนตร์
 Rather, he believed that breathing exercises could empower the body
แต่เขาเชื่อว่าการฝึกการหายใจอาจช่วยให้ร่างกายได้
 Playing with the fire element was just a game to him; Anfey believed the skills that could save his life were not magic skills
เล่นกับธาตุไฟเป็นเพียงเกมที่เขา;