Chapter 23 Chapter 23: Shameful Opponent Translator: Nyoi-Bo Studio  Editor: - - "I never knew kids could behave like that as well!" Ernest sighed slightly and said, "In order to survive, people often maximize their potential, physically and emotionally
บทที่ 23 บทที่ 23: ฝ่ายตรงข้ามที่น่าอับอายนักแปล: บรรณาธิการสตูดิโอของ Nyoi-Bo: - "ฉันไม่เคยรู้ว่าเด็ก ๆ จะทำตัวเหมือนอย่างนั้น!" 
 Kids your age are usually naive and innocent, but instead you learnt to scheme against each other
เด็กอายุของคุณมักจะไร้เดียงสาและไร้เดียงสา แต่คุณเรียนรู้ที่จะวางแผนกับแต่ละอื่น ๆ
"   Ernest thought of himself
เออร์เนสคิดถึงตัวเอง
 After he had escaped from the trap set by Jerrofick, he managed to run for over one thousand miles with wounds all over his body
หลังจากที่เขาหนีจากกับดักที่ตั้งโดย Jerrofick เขาสามารถหนีไปได้ไกลกว่าพันไมล์ด้วยบาดแผลทั่วร่างกาย
 One day, he was so exhausted that he fell asleep on the way
อยู่มาวันหนึ่งเขาหมดแรงจนหลับไประหว่างทาง
 When he opened his eyes, he found himself still walking, but with totally different surroundings from what he last remembered
เมื่อเขาลืมตาขึ้นเขาก็พบว่าตัวเองกำลังเดินอยู่ แต่ด้วยสภาพแวดล้อมที่แตกต่างไปจากสิ่งที่เขาจำได้ครั้งสุดท้าย
 He could not recognize where he was
เขาไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
 He finally got the chance to ask an old farmer, and surprisingly found out he had travelled over 40 miles in his sleep!   He marveled at this experience every time he recalled it
ในที่สุดเขาก็มีโอกาสที่จะขอให้ชาวนาเก่า ๆ และพบว่าเขาเดินทางไปได้ไกลกว่า 40 ไมล์! 
   "Adversities leads to maturity
"ความทุกข์ยากจะนำไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่
" Anfey smiled
Anfey ยิ้ม
   "Then… how did you manage to be the last survivor? By luck?" Ernest asked slowly
"แล้ว ... คุณเป็นคนสุดท้ายที่รอดชีวิตได้อย่างไรโดยโชค?" 
   After a long pause, Anfey grinned
หลังจากหยุดพักยาวนาน Anfey ก็ยิ้มไป
 "Not completely by luck!"   "It seems that Saul and I were both deceived
"ไม่สมบูรณ์โดยโชค!" 
" Ernest let out a sigh
เออร์เนสถอนหายใจ
 "However, I trust you
"แต่ผมเชื่อมั่นคุณ
 Want to know why?"   "Why?"   "When you found out you were set up by someone, you could have handed the magic crystal to me and let me handle the rest
อยากรู้ไหมว่าทำไม? "" ทำไม? "" เมื่อคุณพบว่าคุณถูกจัดตั้งขึ้นโดยคนที่คุณอาจได้ส่งคริสตัลมายากลให้ฉันและปล่อยให้ฉันจัดการส่วนที่เหลือ
 That way, you could continue being this nice and innocent kid
ด้วยวิธีนี้คุณสามารถเป็นเด็กที่ดีและไร้เดียงสานี้ได้
 You should know me well enough to believe that, knowing that you were framed, I would do whatever is needed to protect you
คุณควรรู้จักฉันดีพอที่จะเชื่อว่ารู้ว่าคุณถูกล้อมกรอบฉันจะทำทุกอย่างที่จำเป็นเพื่อปกป้องคุณ
" Ernest smiled
เออร์เนสต์ยิ้ม
 "But instead, you opened your heart to me
"แต่คุณเปิดใจให้ฉัน
 You showed me your other faces so I could understand you better
คุณแสดงให้ฉันเห็นใบหน้าอื่น ๆ ของคุณเพื่อให้ฉันเข้าใจคุณได้ดียิ่งขึ้น
 I am glad that I earned your trust
ฉันดีใจที่ได้รับความไว้วางใจจากคุณ
"   "Uncle Ernest, the most blessed thing that happened to me in the past several years was coming across master and you!" Anfey beamed
"" ลุงเออร์เนสต์สิ่งที่ได้รับความสุขที่สุดที่เกิดขึ้นกับฉันในช่วงหลายปีที่ผ่านมากำลังเข้ามาเจอนายและคุณ! "Anfey ส่องแสง
   "If it was in the past, I would have believed what you just said
"ถ้าเป็นในอดีตผมจะเชื่อในสิ่งที่คุณพูด
 But now I have to question if you are flattering me or not
แต่ตอนนี้ฉันต้องตั้งคำถามว่าคุณจะประจบฉันหรือไม่
" Ernest chuckled, shaking his head
เออร์เนสหัวเราะและสั่นศีรษะ
 "Anfey, whom did you learn your sword skills from?"   "Uncle Ernest, I am always honest with you
"Anfey คุณเรียนรู้ทักษะดาบของคุณจากใคร?" 
 I learned them from the strange old gentleman in that little village
ฉันเรียนรู้พวกเขาจากสุภาพบุรุษเก่าแปลก ๆ ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้
" Anfey smiled rather wryly
Anfey หัวเราะเบา ๆ
   "And you forgot about where your hometown was?"   "I really can’t remember
"และคุณลืมไปแล้วว่าบ้านเกิดของคุณอยู่ที่ไหน?" 
 If I could, I would try everything to get back there
ถ้าฉันทำได้ฉันจะลองทุกอย่างเพื่อกลับไปที่นั่น
" Anfey shook his head, "My mom is still there… I really miss her
"Anfey ส่ายหัว" แม่ของฉันยังอยู่ที่นั่น ... ฉันคิดถึงเธอจริงๆ
 As I get older, I feel more and more that it is very useful to master these sword skills, and it is the best choice for me to continue learning
ในขณะที่ฉันโตขึ้นฉันรู้สึกว่ามันเป็นประโยชน์มากสำหรับการใช้ทักษะดาบเหล่านี้และเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับฉันในการเรียนรู้ต่อ
"   "Your true sword skills must be even better than what you showed me in the morning, right?"   "A bit better, but I don’t know how to fight with combat power
"" ทักษะดาบที่แท้จริงของคุณต้องดียิ่งกว่าสิ่งที่คุณแสดงให้ฉันเห็นในตอนเช้าใช่มั้ย? "" ดีกว่านิดหน่อย แต่ฉันไม่ทราบว่าจะสู้กับพลังต่อสู้ได้อย่างไร
"   "I know
"   "ฉันรู้ว่า
 There is no way you could hide your combat power from me if you had any
ไม่มีทางที่คุณจะซ่อนพลังการต่อสู้ของคุณจากฉันได้หากคุณมี
" Ernest smiled
เออร์เนสต์ยิ้ม
 "If you want to learn, I can teach you
"ถ้าคุณต้องการเรียนรู้ฉันสามารถสอนคุณได้
 But remember, even though there are quite a few people who practice both magic and the sword, no one has been able to break through and master both at the same time
แต่จงจำไว้ว่าแม้จะมีคนเพียงไม่กี่คนที่ปฏิบัติทั้งเวทมนตร์และดาบ แต่ก็ไม่มีใครสามารถฝ่าฟันและควบคุมทั้งคู่ได้ในเวลาเดียวกัน
 One has limited time and energy, and it is too difficult to focus on both skills
หนึ่งมีเวลาและพลังงานที่ จำกัด และยากที่จะเน้นทั้งสองทักษะ
 Even a genius who practices both just turns out to be an average fighter
แม้แต่อัจฉริยะที่ฝึกฝนทั้งคู่ก็กลายเป็นนักสู้โดยเฉลี่ย
"   "I want to give it a try!" Anfey insisted
"" ฉันต้องการจะลอง! "Anfey ยืนยัน
   "Young man, you’re quite confident, huh?" Ernest laughed, but then he switched the topic
"ชายหนุ่มคุณค่อนข้างมั่นใจใช่มั้ย?" 
 "Anfey, about the magic crystal, do you plan to keep it from Saul?"   "I need to find the opportune time
"Anfey เกี่ยวกับผลึกมายากลคุณวางแผนที่จะเก็บมันไว้จากซาอูล?" 
"   "Well then
"   "ดีละถ้าอย่างนั้น
"   "Uncle Ernest, I have to go back now
"" ลุงเออร์เนสฉันต้องกลับไปตอนนี้
 They will find me soon
พวกเขาจะพบฉันเร็ว ๆ นี้
 Trouble is coming
ปัญหากำลังจะมาถึง
"   "Sure
"" แน่นอน
 I will stick to the plan
ฉันจะติดแผน
" Ernest nodded
เออร์เนสพยักหน้า
   Anfey let out a sigh of relief; he’d been betting on Ernest’s trust
Anfey ให้ถอนหายใจ; 
 Anfey took multiple factors into consideration
Anfey คำนึงถึงปัจจัยหลายอย่าง
 First, when he interrupted Saul, he noticed that the way Saul looked at him changed
ครั้งแรกเมื่อเขาสบประมาทซาอูลเขาสังเกตเห็นว่าทางซาอูลมองเขาเปลี่ยนไป
 Anfey didn’t regret what he’d said, as he wanted to repay Saul for everything Saul had done for him
Anfey ไม่เสียใจในสิ่งที่เขาพูดในขณะที่เขาต้องการที่จะตอบแทนซาอูลสำหรับทุกสิ่งที่ซาอูลได้ทำเพื่อเขา
 But if Saul started suspecting him, things might get out of control
แต่ถ้าซาอูลเริ่มสงสัยว่าเขาอาจจะขาดการควบคุม
 Thus, Anfey had to reveal himself to Ernest ahead of time in order to gain Ernest’s help
ดังนั้น Anfey ต้องเปิดเผยตัวเองกับ Ernest ก่อนเวลาเพื่อที่จะได้รับความช่วยเหลือของเออร์เนส
   Second, for Anfey’s own sake, he also needed someone who understood him
ประการที่สองเพื่อประโยชน์ของ Anfey เขาต้องการคนที่เข้าใจเขา
 He could not practice without help
เขาไม่สามารถฝึกซ้อมได้โดยปราศจากความช่วยเหลือ
 Anfey needed a safe and quiet place for his training, which he couldn’t secure in Saul’s home
Anfey ต้องการที่ปลอดภัยและเงียบสงบสำหรับการฝึกซ้อมของเขาซึ่งเขาไม่สามารถรักษาความปลอดภัยในบ้านของซาอูลได้
 There was no such place in the Magic Academy either
ไม่มีสถานที่ดังกล่าวใน Magic Academy เช่นกัน
 Obviously, he couldn’t leave Saul altogether
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถออกจากซาอูลได้ทั้งหมด
 Therefore, Ernest was the best candidate for being able to freely take Anfey away from Saul’s home for any reason
ดังนั้นเออร์เนสจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการที่จะพา Anfey ออกจากบ้านของซาอูลได้อย่างอิสระไม่ว่าด้วยเหตุใด ๆ
   Of course, Anfey would not confess everything to Ernest, regardless of how reliable he was
แน่นอน Anfey จะไม่สารภาพทุกอย่างกับเออร์เนสโดยไม่คำนึงว่าเขาน่าเชื่อถือมากแค่ไหน
 Anfey was well aware of what he could and could not say, and what he should and should not do
Anfey ตระหนักดีถึงสิ่งที่เขาทำได้และไม่สามารถพูดได้และสิ่งที่เขาควรและไม่ควรทำ
 He knew he could share some of his secrets, but that was it!   After a while, the door was pushed open and Saul brought some students into Anfey’s room
เขารู้ว่าเขาสามารถแบ่งปันความลับบางอย่างของเขา แต่นั่นแหล่ะ! 
 "What’s the matter, master?" Anfey sat up, rubbing his sleepy eyes
"เรื่องอะไรนาย?" 
   "Take it easy
"ใช้ง่าย
" Saul smiled softly at Anfey and turned towards a thin student who seemed to be very excited
"ซาอูลยิ้มอย่างนุ่มนวลที่ Anfey และหันไปหานักเรียนบางคนที่ดูเหมือนจะตื่นเต้นมาก
 "Maris, are you sure this is the room?" Saul asked
"Maris, คุณแน่ใจหรือว่านี่คือห้อง?" 
   "Yes, I’m sure of it! I noticed Anfey sneaking into this room when I was walking downstairs
"ใช่ฉันแน่ใจนะ! ฉันสังเกตุ Anfey ลอบเข้าไปในห้องนี้เมื่อฉันเดินลงบันได
 I didn’t think too much until I got to the lab, but then Melinda told me the Chasm Dragon Crystal was missing
ฉันไม่ได้คิดมากเกินไปจนกว่าฉันจะมาถึงห้องแล็บ แต่เมลินด้าบอกว่า Chasm Dragon Crystal หายไป
 Anfey is the suspect!" Maris got more and more emotional
Anfey เป็นผู้ต้องสงสัย! "Maris เริ่มรู้สึกมากขึ้น
 "Master, why didn’t anything bad happen before Anfey came here? It’s only been several days since Anfey came here, and this crime occurred?"   "Are you sure it’s him?"   "Yes, I am absolutely sure!"   "Ok, you guys carefully search this room," Saul ordered coldly
"โททำไมทำไมถึงไม่เกิดอะไรขึ้นก่อนที่ Anfey มาที่นี่? มันเป็นเวลาหลายวันนับ แต่ Anfey มาที่นี่และเกิดอาชญากรรมนี้ขึ้น?" 
 But when he looked at Anfey, Saul suddenly became soft and gentle
แต่เมื่อเขามอง Anfey ซาอูลก็กลายเป็นคนอ่อนโยนและอ่อนโยน
 He winked at Anfey
เขาจ้องที่ Anfey
   "This can’t be right
"เรื่องนี้ไม่ถูกต้อง
 Saul should have been outraged at me, but now he is winking at me? Why? There must be something going on," Anfey thought
ซาอูลควรจะโกรธที่ฉัน แต่ตอนนี้เขากำลังกระพริบตากับฉัน 
   Maris got the go-ahead from Saul and went straight to Anfey to start his investigation
มาริสเดินหน้าต่อจากซาอูลและเดินตรงไปยัง Anfey เพื่อเริ่มการสืบสวนของเขา
 He hummed at Anfey, bent down and looked under the bed, and went on to flip open Anfey’s comforter
เขากอดที่ Anfey ก้มลงมองใต้เตียงและเดินไปพลิก Anfey's ปลอบโยน
 Anfey rolled his eyes, "Such an idiot! How dumb do you have to be? Setting someone up is an art, not anybody can be good at it
Anfey กลิ้งดวงตาของเขาไว้ว่า "คนงี่เง่าแบบนี้คุณจะเป็นใบ้ได้อย่างไรการสร้างคนขึ้นเป็นศิลปะไม่ใช่ใครสามารถทำได้ดี
 How about you act a little more real? Come on, what is this? Going straight for my bed? Why did I even waste my time and energy on this fool? Even if I did nothing and just let them manage to find the crystal right here, I could still persuade Saul that I was innocent!"   Maris examined the entire room without any luck, and could not help but glance back at Anfey
คุณทำอะไรได้นิดหน่อยมากกว่านี้? 
 He then pretended to move on to some other spots in the room
จากนั้นเขาก็แสร้งทำเป็นว่าจะไปยังจุดอื่น ๆ ในห้อง
 Other students also joined the search
นักเรียนคนอื่น ๆ ก็เข้าร่วมการค้นหา
 However, they were much more respectful compared to Maris
อย่างไรก็ตามพวกเขามีความเคารพมากขึ้นเมื่อเทียบกับ Maris
 They avoided leaving anything in disarray, putting everything back where it belonged once they had checked it out
พวกเขาหลีกเลี่ยงการทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างในความระส่ำระสายทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลับมาอยู่ที่เดิมเมื่อพวกเขาได้ตรวจสอบแล้ว
 Maris, on the other hand, was making a mess
ในทางกลับกัน Maris กำลังทำเรื่องยุ่งเหยิง
 What’s even more ridiculous was that he came back to the bed and searched under the comforter three times
สิ่งที่น่าขันกว่าคือการที่เขากลับมาที่เตียงและค้นหาใต้ผ้าพันคอสามครั้ง
 Anfey was so annoyed that he got off the bed and watched all of this while sitting at a round table
Anfey รู้สึกหงุดหงิดที่เขาลุกจากเตียงและเฝ้าดูทั้งหมดนี้ขณะที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกลม
   Saul glanced at Maris several times
ซาอูลเหลือบไปที่ Maris หลายต่อหลายครั้ง
 Every time he looked at Maris, the look on his face grew colder
ทุกครั้งที่เขามองไปที่ Maris ใบหน้าของเขาก็ดูหนาวขึ้น
   "You can’t find it?" Saul asked icily
"คุณไม่สามารถหามันได้หรือ?" 
   Maris stepped forward, grabbed Anfey’s collar, and started yelling at him
Maris ก้าวไปข้างหน้าคว้าคอ Anfey และเริ่มตะโกนใส่เขา
 "You’re such a bastard! Where did you hide the magic crystal?"   "Watch your manners!" Anfey caught Maris’ hand and pushed it down
"คุณเป็นลูกครึ่งที่คุณไม่ซ่อนคริสตัลมายากลที่ไหน?" 
 "I’ve never seen such a magic crystal," Anfey argued as Maris fell backwards in pain
"ฉันไม่เคยเห็นเช่นผลึกเวทมนตร์" Anfey แย้งขณะที่ Maris ถอยหลังไปด้วยความเจ็บปวด
   "It must be you that
"คุณต้องเป็นแบบนี้แน่
"   "Maris, since you are wrong, you have to apologize to Anfey!" Saul ordered
"" Maris เพราะคุณผิดคุณต้องขอโทษ Anfey! "ซาอูลสั่ง
   Maris hesitated and struggled
Maris ลังเลและดิ้นรน
 Finally, he lowered his head and said, "Sorry
ในที่สุดเขาก็ก้มหัวลงและพูดว่า "ขอโทษนะ
"   "Madelyn, didn’t you say that Anfey went to the lab before?"   "Yeah, eh, yes
"" Madelyn, คุณไม่ได้บอกว่า Anfey ไปห้องแล๊งค์มาก่อนหรือเปล่า? "" ใช่แล้วอ่า
"   Saul’s words made Madelyn nervous, as well as Anfey
"คำพูดของซาอูลทำให้ Madelyn ประสาทเช่นเดียวกับ Anfey
 It seemed that Saul was talking to him too
ดูเหมือนซาอูลกำลังพูดกับเขาด้วย
   "Who else went to the lab other than Anfey?"   "No one else, Master
"ใครไปห้องปฏิบัติการอื่นที่ไม่ใช่ Anfey?" 
"   "Who knew that such a weird situation could happen in my house!" Saul suddenly started to smile
"" ใครรู้ว่าสถานการณ์แบบแปลก ๆ อาจเกิดขึ้นในบ้านของฉันได้! "ซาอูลก็เริ่มยิ้ม
 "Well, it seems to me that it is necessary to search every corner of this house!"   Everyone, including Anfey, kept their silence
"ดีดูเหมือนกับฉันว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการค้นหาทุกมุมของบ้านนี้!" 
   "Anfey, please go ahead and get some rest," Saul said considerately, as he exited Anfey’s room
"Anfey โปรดไปข้างหน้าและพักผ่อนบ้าง" ซาอูลพูดอย่างถี่ถ้วนขณะที่เขาออกจากห้องของแอนฟอย
 The other students followed Saul out
นักเรียนคนอื่น ๆ ตามซาอูลออกไป
 Maris stared at Anfey ferociously for a second but had no other choice than to leave as well
Maris จ้องที่ Anfey อย่างดุเดือดเป็นเวลาสองวินาที แต่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการออกไปเช่นกัน
   Rest? How could Anfey go back to resting without figuring out what on earth was going on here? He grabbed his magic robe and stepped out from his room
ส่วนที่เหลือ?