Chapter 33: Knell The Sacred City was prosperous, but like every other city, it had its own slums
บทที่ 33: Knell The Sacred City เจริญรุ่งเรือง แต่เหมือนเมืองอื่น ๆ ทุกแห่งมีสลัมเป็นของตัวเอง
 Located at the northwestern part of the city was a group of squalid wooden houses, and near where the wall was were straw huts
ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองคือกลุ่มบ้านไม้ที่สกปรกและอยู่ใกล้กับผนังที่เป็นกระท่อม
In one of the huts, a man sat in silence, staring at a candle
ในกระท่อมคนหนึ่งคนนั้นนั่งเงียบ ๆ จ้องไปที่เทียน
 He was around fifty and had on a pure-white wizard’s robe
เขาอายุราวห้าสิบปีและสวมเสื้อคลุมของพ่อมดขาว
 There were no windows in there, and since he could not pull aside the piece of fabric used as a door, the candle was necessary for him to see what was around him
ไม่มีหน้าต่างอยู่ที่นั่นและเนื่องจากเขาไม่สามารถดึงผ้าที่ใช้เป็นประตูได้เทียนจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเขาที่จะเห็นสิ่งที่อยู่รอบตัวเขา
A carriage came toward the slum
รถแล่นมาถึงสลัม
 It was slow and appeared old, a fitting appearance for the slum
มันดูช้าและปรากฏตัวขึ้นมาเป็นรูปลักษณ์ที่เหมาะสำหรับสลัม
 If it was lavishly decorated, the residents would all be gathered around the street, trying to catch a glimpse of the carriage
หากได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราพลเมืองทั้งหมดจะถูกรวมตัวกันอยู่รอบ ๆ ถนนพยายามที่จะจับเหลือบของรถ
The curtain of the carriage was pulled aside and someone observed the slum from the inside
ผ้าม่านของรถถูกดึงเข้ามาและมีคนสังเกตสลัมจากภายใน
 Then he jumped out of the carriage and hurried into the hut
จากนั้นเขาก็กระโดดออกจากรถและรีบเข้าไปในกระท่อม
"My Lord!" he called
"พระเจ้าของฉัน!" 
 "Trouble, my lord! Trouble!" He was clearly a high level swordsman, which made his action of kneeling on the floor seem strange and borderline ridiculous
"ปัญหานายของฉันปัญหา!" 
"You failed?" The old man asked
"คุณล้มเหลว?" 
"Yes
"ใช่
""And you were not followed?""My lord, I came according to our first plan
"" และคุณไม่ได้ตาม? "" เจ้านายของฉันฉันมาตามแผนแรกของเรา
 They could not have followed me," the swordsman explained
พวกเขาไม่สามารถตามฉันไปได้ "นักดาบอธิบาย
"Mhm," the old man said, nodding
"เอ็มมี่" ชายชรากล่าวพยักหน้า
They were both a part of the secret organization called Magic Fog
ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรลับที่เรียกว่า Magic Fog
 It had existed for hundreds of years and much of its way of operating had become systematic
มันมีอยู่เป็นเวลาหลายร้อยปีและวิธีการของการดำเนินงานได้กลายเป็นระบบ
 Many things, such as escape routes, had four different types: blooming, falling leaves, scurry, and puppet
หลายสิ่งเช่นเส้นทางหลบหนีมีสี่ประเภทแตกต่างกัน ได้แก่ บานใบไม้ร่วงลื่นและหุ่น
 The leader of the operation usually decided which plan to use
ผู้นำของการดำเนินการมักจะตัดสินใจที่จะใช้แผน
"Blooming" meant that there would be a temporary safe house near the target
"บาน" หมายความว่าจะมีบ้านปลอดภัยชั่วคราวใกล้เป้าหมาย
 When a member of the organization entered the safe house, the house would dispatch several carriages that would go in several different directions
เมื่อสมาชิกขององค์กรเข้ามาในบ้านปลอดภัยบ้านจะจัดส่งรถหลายตู้ซึ่งจะไปในทิศทางต่างๆ
 When the carriage arrived at a designated location, more carriages would appear, heading in more directions
เมื่อรถถึงสถานที่ที่กำหนดไว้รถจะปรากฏขึ้นและมุ่งหน้าไปยังทิศทางอื่น ๆ
 This greatly lowered the chance of any members getting caught
สิ่งนี้ทำให้โอกาสของสมาชิกถูกจับได้
In comparison, "falling leaves" was much more dangerous
ในการเปรียบเทียบ "ใบร่วง" เป็นอันตรายมากขึ้น
 The leader of the mission would place the strongest member at an ideal point for ambushes, or he would be involved in the plan himself
ผู้นำของภารกิจจะทำให้สมาชิกที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นจุดเหมาะสำหรับการซุ่มโจมตีหรือเขาจะเข้าร่วมในแผนด้วยตัวเอง
 In case the mission was unsuccessful, the leader would lead the target to the ambush, sacrificing his life to ensure the mission was successful
ในกรณีที่ภารกิจล้มเหลวผู้นำจะนำเป้าหมายไปสู่การซุ่มโจมตีเสียสละชีวิตเพื่อให้ภารกิจประสบความสำเร็จ
"Scurry" meant that the members would use the city’s sewage system or premade tunnels to escape
"สกปรก" หมายความว่าสมาชิกจะใช้ระบบบำบัดน้ำเสียของเมืองหรืออุโมงค์ premade ที่จะหลบหนี
 "Puppet" involved the use of several decoys to confuse the pursuers
"หุ่น" เกี่ยวข้องกับการใช้ทุ่นหลายเพื่อสับสนผู้ไล่ล่า
 Of course, specific missions had their own specific plans
แน่นอนภารกิจเฉพาะมีแผนการเฉพาะของตัวเอง
"Did Anfey use any combat power?""No, my lord
"Anfey ใช้กำลังรบหรือไม่?" "ไม่ลอร์ด
""Then how did he defeat you?""I saw him throw a paper bag, my lord, and light it on fire
"" แล้วเขาเอาชนะคุณได้อย่างไร? "" ฉันเห็นเขาโยนถุงกระดาษเจ้านายของฉันและจุดไฟเผา
 There was some dust flying out of the bag, and I heard Gina and Peter’s screams
มีฝุ่นละอองไหลออกมาจากถุงและได้ยินเสียงกรีดร้องของจีน่าและปีเตอร์
 I was frightened, my lord…""You said Anfey defeated them with a bag of dirt?""Yes
ฉันกลัวนายของฉัน ... "" คุณบอกว่า Anfey แพ้พวกเขาด้วยถุงสกปรก? "" ใช่
""Then you came back by yourself?""My lord, I couldn’t stay there
"" แล้วคุณกลับมาด้วยตัวเอง? "" เจ้านายของฉันฉันไม่สามารถอยู่ที่นั่นได้
 Anfey had a junior magister with him, I couldn’t risk staying there any longer," the swordsman loudly begged
Anfey มีนายทหารคนสนิทกับเขาฉันไม่สามารถเสี่ยงที่จะอยู่ที่นั่นได้อีกต่อไป "ดาบถามเสียงดัง
"Be quiet
เงียบ ๆ
 You know this is only a probe
คุณรู้ว่านี่เป็นเพียงการสอบสวน
 I won’t punish you, even though this result is unsatisfying…" Before he could finish, however, he suddenly summoned a shield of water and his body stooped downward
ฉันจะไม่ลงโทษคุณแม้ว่าผลนี้จะไม่เป็นที่น่าพอใจ ... "ก่อนที่เขาจะเสร็จสิ้นอย่างไรก็ตามเขาก็เรียกโล่น้ำและร่างกายของเขาก้มลง
The flash of a sword swept across the hut, cutting the shield into droplets, grazing the head of the old man, and hacking the back wall of the hut in half
แสงแห่งดาบกวาดไปทั่วกระท่อมตัดโล่ออกเป็นหยดปอกหัวของชายชราและเจาะกำแพงด้านหลังของกระท่อมครึ่งตัว
 Two people appeared in the hut that now seemed more like fence
คนสองคนปรากฏตัวในกระท่อมที่ดูเหมือนรั้วมากขึ้น
The swordsman recognized Anfey and Ernest, becoming pale
ดาบได้รับการยอมรับ Anfey และเออร์เนสกลายเป็นซีด
 "Impossible!"Anfey didn’t say anything
"เป็นไปไม่ได้!" Anfey ไม่ได้พูดอะไร
 He played with a white candle and stared at the old man
เขาเล่นกับเทียนสีขาวและจ้องที่ชายชรา
 He had many questions, but with Ernest there, he didn’t want to ask anything
เขามีคำถามมากมาย แต่กับเออร์เนสต์ที่นั่นเขาไม่ต้องการจะถามอะไร
 Did he make a series of mistakes he wasn’t aware of that required him to lie even more? More lies in order to explain to Ernest his unexplainable past?Although many didn’t realize it, lying was a very strenuous and difficult thing to do
เขาทำข้อผิดพลาดหลายอย่างที่เขาไม่รู้หรือไม่ว่าจะทำให้เขาต้องโกหกมากยิ่งขึ้น? 
 Lying was easy, but keeping up with the lie was extremely difficult
การโกหะทำได้ง่าย แต่การโกหกเรื่องนี้เป็นเรื่องยากมาก
 One lie required a hundred more to cover it up
การโกหกหนึ่งครั้งต้องใช้อีกร้อยเพื่อปกปิดมัน
 Like a snowball, it would only keep rolling and growing
เหมือนก้อนหิมะก็จะทำให้กลิ้งและเติบโต
"Swordmaster Ernest?" The old man smiled bitterly
"Swordmaster Ernest?" 
 "I’m curious
"ฉันอยากรู้
 How did you find me?" He couldn’t think of any weak links in his plan
คุณพบฉันได้อย่างไร? "เขาไม่สามารถคิดถึงการเชื่อมโยงที่อ่อนแอในแผนของเขาได้
Ernest pressed his lips together and tightened his grip on his sword, which was now shining even brighter than before
เออร์เนสทุบริมฝีปากด้วยกันและขันจับดาบซึ่งบัดนี้สว่างขึ้นกว่าเดิม
 He wasn’t the kind to make jabs once he had the advantage
เขาไม่ได้เป็นแบบที่จะทำให้คนอ้วนได้เมื่อเขาได้เปรียบแล้ว
 Winning was winning, and Ernest didn’t want to bother speaking
ชนะได้รับรางวัลและเออร์เนสไม่ต้องการที่จะรบกวนการพูด
Anfey didn’t want to say anything either
Anfey ไม่ต้องการพูดอะไรเช่นนี้
 It hadn’t been hard to find them
มันไม่ได้ยากที่จะหาพวกเขา
 The dirt had Anfey’s custom spice, and unless they hid in a sealed room or a car, like a modern man, they could not outrun him
สิ่งสกปรกมีเครื่องเทศแบบกำหนดเองของ Anfey และถ้าพวกเขาไม่ได้ซ่อนตัวอยู่ในห้องที่ปิดสนิทหรือรถเหมือนคนทันสมัยพวกเขาไม่สามารถวิ่งหนีเขาได้
"It is my deepest honor to spar with you," the old man said politely, holding out his wand, waving it at Ernest
"เป็นเกียรติที่ลึกที่สุดของฉันที่จะสานกับคุณ" ชายชรากล่าวอย่างสุภาพจับไม้กายสิทธิ์ของเขาโบกมือให้มันที่เออร์เนส
 "The Great—"Before the old man could finish his spell, the white candle flew out of Anfey’s hand
"The Great-" ก่อนที่ชายชราจะจบการสะกดของเขาเทียนสีขาวหลุดออกจากมือ Anfey
 The old man had focused all of his attention on Ernest; although he didn’t know the extent of Anfey’s abilities and had come to the city to probe them, his enemy at the moment was Ernest
ชายชราได้จดจ่ออยู่กับเออร์เนสต์ทุกคน 
 He didn’t pay any heed to Anfey, and the candle flew right into his open mouth
เขาไม่ได้ใส่ใจอะไรกับ Anfey และเทียนก็บินเข้าปากเปิดของเขา
 He screamed, falling backwards and stumbling to the ground
เขากรีดร้องถอยหลังและสะดุดกับพื้น
"Anfey, respect your opponents," Ernest said, smiling
"Anfey เคารพฝ่ายตรงข้ามของคุณ" เออร์เนสกล่าวยิ้ม
Ernest was used to his own way of sparring, but Anfey was someone who wanted to take advantage of as much of the situation as he could
เออร์เนสใช้วิธีซ้อมของตัวเอง แต่ Anfey เป็นคนที่ต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ที่เขาทำได้มากที่สุด
 The two men had two completely different personalities
ชายสองคนมีบุคลิกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงสองคน
 Them becoming as close as they were could only be chalked up to fate
พวกเขากลายเป็นที่ใกล้เคียงที่สุดเท่าที่พวกเขาจะสามารถ chalked ถึงโชคชะตา
"They only know how to ambush, never showing themselves
"พวกเขาเพียง แต่รู้วิธีการซุ่มโจมตีไม่เคยแสดงตัวเอง
 They deserve no respect," Anfey said righteously
พวกเขาไม่สมควรได้รับความเคารพนับถือ "Anfey กล่าวอย่างชอบธรรม
 Who knew if he was talking about himself or the man in front of him
ใครจะรู้ว่าเขากำลังพูดถึงตัวเองหรือคนที่อยู่ข้างหน้าเขา
"You," the old man pushed himself off of the ground, looking at Anfey with eyes filled with hatred
"คุณ" ชายชราผลักตัวเองออกจากพื้นดินมอง Anfey ด้วยตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
 "Do not celebrate just yet
อย่าเพิ่งเฉลิมฉลอง
" Before he could finish, he began coughing and spitting out blood
"ก่อนที่เขาจะเสร็จสิ้นเขาเริ่มไอและคายเลือด
 The candle had ruined his mouth, knocking out several teeth, making it hard to say anything at all
เทียนแหววปากของเขาเคาะฟันหลายซี่ทำให้ยากที่จะพูดอะไรเลย
"You do realize that he is issuing a challenge, right?" Ernest said weakly
"คุณตระหนักว่าเขากำลังออกความท้าทายใช่มั้ย?" 
"Uncle Ernest, he is not qualified to challenge you! It’s a disgrace!" Anfey said
"ลุงเออร์เนสต์เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะท้าให้คุณเป็นความอัปยศ!" 
 He was never easily persuaded, and in fact was often persuading others
เขาไม่เคยชักชวนและในความเป็นจริงก็มักจะชักชวนคนอื่น
"The Magic Fog will not…""Just go to sleep already," Anfey snorted, raising his hand
"หมอกเวทมนตร์จะไม่ ... " "เพิ่งไปนอนแล้ว" Anfey กรีดกรายยกมือขึ้น
 He couldn’t hear what the old man was saying, and even if he did he wouldn’t understand
เขาไม่ได้ยินว่าชายชราพูดอะไรและแม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจก็ตาม
 He had decided to kill the old man to prevent him from spilling his secrets
เขาได้ตัดสินใจที่จะฆ่าชายชราเพื่อป้องกันไม่ให้เขาหลุดจากความลับของเขา
"Wait!" Ernest said, stopping Anfey
"รอ!" 
 "You’re the Magic Fog?!""Ha," the old man said, slumping on the ground, laughing, "ha, ha
"คุณหมอก Magic?" "ฮา" ชายชรากล่าวว่า slumping บนพื้นดินหัวเราะ "ฮ่าฮ่า
" Then his face began bloating, turning an unnatural black
"จากนั้นใบหน้าของเขาก็เริ่มมีอาการท้องอืด
 A puff of black clouds emerged from his mouth, covering his entire body
มีเมฆดำยื่นออกมาจากปากของเขาปกคลุมร่างกายของเขา
The swordsman by the door screamed
ทหารดาบที่ประตูกรีดร้อง
 Like the old man, he was surrounded by the black cloud, but while the old man appeared happy, he was clearly in pain
เหมือนชายชราเขาถูกล้อมรอบด้วยเมฆสีดำ แต่ในขณะที่ชายแก่มีความสุขเขาเห็นได้ชัดว่าเจ็บปวด
"What is that?" Anfey asked, alert
"นั่นคืออะไร?" 
"Damn it," Ernest said, return his sword to its sheath
"ประณาม" เออร์เนสตกล่าวคืนดาบเข้ากับฝัก
 "It’s the death mages again
"มันเป็นความตายมนต์อีกครั้ง
""Death mages?" Anfey frowned
"ผู้วิเศษตาย?" Anfey ขมวดคิ้ว
 He knew very little about those people, only that they could turn the living into the dead and use bodies as puppets
เขารู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับคนเหล่านั้นเท่านั้นที่พวกเขาสามารถเปลี่ยนที่อยู่อาศัยให้เป็นศพและใช้ศพเป็นหุ่นเชิด
After a few moments, the clouds dissipated, and only two skeletons remained
หลังจากนั้นสักครู่เมฆก็เหือดหายไปและมีเพียงสองโครงกระดูกเท่านั้นที่ยังคงอยู่
 The bones were gleaming; it was as if the two men had died years ago, rather than just now in front of Anfey and Ernest
กระดูกส่องแสง; 
"They were both death mages?" Anfey asked, curious
"พวกเขาทั้งสองตาย mages?" 
 One of the men was obviously a swordsman, and he had never heard of anyone that could train as both a mage and a swordsman
ชายคนหนึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นดาบและเขาไม่เคยได้ยินใครที่สามารถฝึกฝนเป็นทั้งผู้วิเศษและดาบได้
"No, but a terrible one is controlling them," Ernest sighed
"ไม่ แต่คนแย่ ๆ กำลังควบคุมพวกเขาไว้" เออร์เนสถอนหายใจ
 "Anfey, they will likely come back for you
"Anfey พวกเขาอาจจะกลับมาหาคุณ
""It’s alright," Anfey said
"มันไม่เป็นไร" Anfey กล่าว
 "If you’re here to protect me, I have nothing to fear
"ถ้าคุณอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องฉันฉันไม่มีอะไรต้องกลัว
""Never mind, let’s go home," Ernest said
เออร์เนสกล่าวว่า "ไม่เป็นไรหรอกเราจะกลับบ้านเถอะ
 Anfey was brave, but for Ernest it was a difficult and delicate situation
Anfey กล้าได้กล้าเสีย แต่เออร์เนสต์เป็นสถานการณ์ที่ยากลำบากและละเอียดอ่อน
Outside of the hut was a group of peasants trying to catch a glimpse of what had happened
ด้านนอกกระท่อมเป็นกลุ่มชาวนาพยายามจับภาพสิ่งที่เกิดขึ้น
 The screams were so loud that everyone except for the deaf had heard the commotion
เสียงกรีดร้องดังจนทุกคนยกเว้นคนหูหนวกเคยได้ยินความสับสนวุ่นวาย
 They wanted to know what happened, but seeing the two strangers leaving the hut, they automatically made way, watching the strangers fearfully
พวกเขาต้องการทราบว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อเห็นคนแปลกหน้าสองคนออกจากกระท่อมพวกเขาก็ทำตามวิธีการโดยเฝ้าดูคนแปลกหน้าอย่างกลัว
Ernest had wanted to say something, but was interrupted by a wave of slow, solemn bells
เออร์เนสต์อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกขัดจังหวะด้วยคลื่นเสียงระฆังเคร่งขรึม
 The peasants turned, staring blankly at Mount Saint Brunswick
ชาวนาหันมองมองไปที่ภูเขาเซนต์บรุนส์วิก