Chapter 17 "Professor, I'll go rest," Anfey said with a smile
บทที่ 17 "ศาสตราจารย์ฉันจะไปพักผ่อน" Anfey กล่าวด้วยรอยยิ้ม
 "Yeah, rest early
"ใช่พักผ่อนก่อน
 We are going to the Mage Academy tomorrow
เรากำลังจะเข้าสู่ Mage Academy ในวันพรุ่งนี้
" Saul nodded his head
ซาอูลพยักหน้า
 Anfey pushed his chair away, standing up and smiling to a few 'brothers' whose names he didn't remember
Anfey ผลักเก้าอี้ออกยืนขึ้นและยิ้มให้กับพี่ชายสองสามคนที่มีชื่อที่เขาจำไม่ได้
 He turned and went outside
เขาหันหลังออกและออกไปข้างนอก
 "Father, I also want to go to rest
"พ่อฉันยังต้องการไปพักผ่อน
" Niya pushed away the plate and elegantly wiped her mouth with a napkin
"Niya ดันแผ่นจานออกและเช็ดปากของเธอด้วยผ้าเช็ดปาก
 "Ok, Niya
"Ok, Niya
" Saul didn't think too much about this
"ซาอูลไม่ได้คิดมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้
 Anfey was going along the stairs to his room
Anfey ไปตามบันไดไปที่ห้องของเขา
 Suddenly, a voice came from behind, "Anfey, wait!" Anfey stopped, he didn't need to look back to know that Niya was calling him
ทันใดนั้นเสียงดังมาจากข้างหลัง "Anfey รอ!" 
 He just didn't know why Niya was calling him
เขาไม่รู้ว่าทำไม Niya โทรมาหาเขา
 "I didn't imagine you could walk so fast, and your walking posture was also very strange
"ฉันไม่คิดว่าคุณจะเดินได้เร็วมากและท่าทางเดินของคุณก็แปลกมาก
" Niya said, slightly short of breath
Niya กล่าวว่าลมหายใจสั้น ๆ
 "Miss, what can I do for you?" Anfey asked calmly
"นางสาวฉันจะทำยังไง?" 
 His mind became vigilant
จิตใจของเขาเริ่มระวังตัว
 Some habits could not be changed, such as the way he walked! It was a kind of footwork, always giving people a slow feeling; in fact, the speed was very fast, only a little bit slower than a trot
นิสัยบางอย่างไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้เช่นทางที่เขาเดิน! 
 When he went out shopping with Saul and Ernest, he deliberately controlled himself in order to not reveal any clues
เมื่อเขาออกไปช็อปปิ้งกับซาอูลและเออร์เนสต์เขาก็จงใจควบคุมตัวเองเพื่อไม่ให้เปิดเผยเบาะแสใด ๆ
 But habits are habits
แต่นิสัยเป็นนิสัย
 Inadvertently, he used the previous footwork
โดยไม่ได้ตั้งใจเขาใช้เท้าก่อนหน้านี้
 He needed to be more careful! "Let's go to my room and talk
เขาจำเป็นต้องระมัดระวังมากขึ้น! 
" "This
" "นี้
" Anfey hesitated
Anfey ลังเลใจ
 "Why are you still there? Hurry, come with me
"ทำไมคุณถึงยังคงอยู่ที่นี่รีบไปกับฉัน
" Niya waved her little hand authoritatively
Niya โบกมือมือเล็ก ๆ ของเธออย่างถูกต้อง
 Anfey simply followed Niya until they entered her room
Anfey เดินตาม Niya จนกว่าพวกเขาจะเข้าไปในห้องของเธอ
 Once they entered the room, the appearance of Niya changed and her smile disappeared
เมื่อพวกเขาเข้ามาในห้องการปรากฏตัวของ Niya เปลี่ยนไปและรอยยิ้มของเธอก็หายตัวไป
 Her face was full of disguised grimness
ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
 She was scanning Anfey with a pair of very vicious eyes
เธอกำลังสแกนแอนฟอยด้วยดวงตาที่อันตรายมาก
 Niya pulled out her sword and started attacking Anfey
Niya ดึงดาบออกและเริ่มโจมตี Anfey
 Anfey dared not to move at all as he didn't know what her skill level was
Anfey ไม่กล้าขยับเลยเพราะเขาไม่รู้ว่าทักษะการเล่นของเธอเป็นอย่างไร
 He didn't want either of them to get hurt
เขาไม่ต้องการให้ทั้งสองคนได้รับบาดเจ็บ
 "Miss, what are you doing? I am Anfey, your father's apprentice," Anfey said lightly
"มิสคุณกำลังทำอะไรอยู่ฉันเป็นแอนฟอยพ่อฝึกของคุณพ่อ" แอนฟอยกล่าวเบา ๆ
 "How did you—" Niya suddenly covered his mouth
"คุณทำอย่างไร" Niya ก้มหน้าปากทันที
 "Do not interrupt! What is your purpose in becoming my father's apprentice! I am warning you that I have limited patience!" "Miss, can you just take away the sword? I will tell you the truth
"อย่าขัดจังหวะอะไรคือจุดมุ่งหมายของคุณที่จะกลายเป็นเด็กฝึกงานของบิดาฉันเตือนคุณว่าฉันมีความอดทน จำกัด !" 
" Anfey felt a trace of sadness
"Anfey รู้สึกร่องรอยของความเศร้า
 The most likely reason was that Saul was too intimate with him, which triggered someone's jealousy
สาเหตุที่น่าจะเป็นมากที่สุดคือซาอูลสนิทสนมกับเขามากเกินไปซึ่งทำให้เกิดความหึงหวงของใครบางคน
 This placed obstacles in the way and even pushed the naive Niya out! It seems that wanting to stay here was not an easy thing
อุปสรรคนี้วางอยู่ในทางและแม้กระทั่งผลัก Niya ไร้เดียงสาออก! 
 Anfey always gained the upper hand by striking only after the enemy had struck
Anfey ได้รับชัยชนะโดยเฉพาะเมื่อศัตรูได้โจมตีแล้ว
 This did not mean that he was afraid, or that he wasn't strong enough, it was just his personality
นี้ไม่ได้หมายความว่าเขากลัวหรือว่าเขาไม่แข็งแรงพอเพียงบุคลิกภาพของเขา
 Some people were naturally arrogant and despotic, so they fought over things that they liked
บางคนหยิ่งและดูถูกตามธรรมชาติพวกเขาจึงต่อสู้กับสิ่งที่พวกเขาชอบ
 If they could not get it, they destroyed it so that nobody else could get it! Some people liked to be quiet, avoiding fights, and they took a step back to defuse the situation
หากพวกเขาไม่สามารถรับมันพวกเขาทำลายมันเพื่อที่จะไม่มีใครได้รับมัน! 
 And for the latter, there were some special types; they did not stir up trouble, but when things happened to them, their counterattacks were much more intense than others'
และสำหรับหลังมีบางประเภทพิเศษ; 
 This so-called tit for tat was fair play, and Anfey was one of those special people
สิ่งที่เรียกว่าหัวนมนี้คือการเล่นที่ยุติธรรมและ Anfey เป็นหนึ่งในคนพิเศษเหล่านั้น
 "Well, you'd better be honest
"ดีคุณควรจะซื่อสัตย์
 Do not waste the opportunity I've given you!" Niya tried to look majestic
อย่าเสียโอกาสที่ฉันมอบให้คุณ! "Niya พยายามจะดูสง่างาม
 "Miss, where should I start? I have to start from the beginning
"นางสาวฉันควรจะเริ่มต้นที่ไหนฉันต้องเริ่มจากจุดเริ่มต้น
" Anfey sighed
"Anfey ถอนหายใจ
 "My life is full of danger, the threat of death always looming over me
ชีวิตของฉันเต็มไปด้วยอันตรายการคุกคามของความตายตลอดเวลา
 When I watch the sunset in the evening, I pray that I live to see the sunrise in the morning
เมื่อฉันดูพระอาทิตย์ตกในตอนเย็นฉันขออธิษฐานให้ฉันอยู่เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้า
" "Where did you live? In the world of magic beasts?" asked Niya, surprised
"คุณอาศัยอยู่ที่ไหน 
 "No, I lived with a great archmage and a group of young kids," Anfey said lightly
"ไม่ฉันอยู่กับอาร์คแมทที่ยิ่งใหญ่และกลุ่มเด็กเล็ก ๆ " Anfey กล่าวเบา ๆ
 "Great archmage?" Niya shook the sword in her hand
"Great Archmage?" 
 "Do not spout nonsense! Tell me, who is this great archmage? Don't try to muddle your way through!" "I am sorry, Miss
"อย่าพ่นเรื่องไร้สาระมาบอกฉันว่าใครเป็นคนเก่งกาจนี้? อย่าพยายามยุ่งเหยิงไป!" 
 I cannot tell you the name
ฉันไม่สามารถบอกชื่อคุณได้
" "Then you are lying!" Niya's sword moved forward a step
"" แล้วคุณโกหก! "ดาบของ Niya เดินไปข้างหน้า
 "Noble Miss Niya, you can doubt me
"Noble Miss Niya คุณอาจสงสัยฉันได้
" Anfey did not change his expression
"Anfey ไม่ได้เปลี่ยนการแสดงออกของเขา
 "Living under the protection of Archmage Saul, everyone is trying to please you
"ชีวิตอยู่ภายใต้การคุ้มครองของ Archmage Saul ทุกคนพยายามที่จะทำให้คุณพอใจ
 No one dares to make you unhappy, which developed your character
ไม่มีใครกล้าที่จะทำให้คุณไม่พอใจซึ่งพัฒนาตัวละครของคุณ
 You can doubt whoever you want, you can make anyone explain, or you can kill them without fear, is that right? I am just a little man, and you are lady from above
คุณสามารถสงสัยใครก็ตามที่คุณต้องการคุณสามารถทำให้ทุกคนอธิบายหรือคุณสามารถฆ่าพวกเขาโดยไม่ต้องกลัวคือใช่มั้ย? 
 There is no fairness between us
ไม่มีความเป็นธรรมระหว่างเรา
 You do not need to talk to me about what is fair or just
คุณไม่จำเป็นต้องพูดคุยกับฉันเกี่ยวกับสิ่งที่ยุติธรรมหรือเพียงแค่
 The sword is in your hands
ดาบอยู่ในมือคุณ
 You can just kill me!" "You
คุณสามารถฆ่าฉันได้แล้ว! "" คุณ
 That's nonsense!" Niya's angry face flushed
เป็นเรื่องไร้สาระ! "หน้าโกรธของ Niya กระพือปีก
 Her sword approached Anfey's chest
ดาบของเธอเข้าหาอกของ Anfey
 "I can prove that he is not talking nonsense
"ฉันสามารถพิสูจน์ได้ว่าเขาไม่ใช่เรื่องไร้สาระ
" Ernest opened the door
เออร์เนสเปิดประตูขึ้น
 Watching Niya quietly, his eyes became very indifferent
ดู Niya อย่างเงียบ ๆ ตาของเขาก็ไม่แยแสมาก
 Ernest was a principled person
Ernest เป็นคนที่มีหลักการ
 A simple magic sword and a special identity could not change his position
ดาบมายากลที่เรียบง่ายและเอกลักษณ์พิเศษไม่สามารถเปลี่ยนตำแหน่งของเขาได้
 Anfey passed his test, and Ernest personally brought Anfey away from the island
Anfey ผ่านการทดสอบของเขาและ Ernest นำ Anfey ส่วนตัวออกจากเกาะ
 He trusted Anfey
เขาเชื่อถือ Anfey
 If Niya still tried to hurt Anfey, he did not mind teaching this noble girl a lesson, even though she was Saul's only daughter
ถ้า Niya ยังพยายามที่จะทำร้าย Anfey เขาก็ไม่สนใจที่จะสอนบทเรียนเรื่องนี้ให้กับสาวผู้ดีแม้ว่าเธอจะเป็นลูกสาวคนเดียวของซาอูล
 Friendship was friendship while morality was morality, and Ernest would never be against morality out of friendship! He also believed that Saul would not take his own daughter's side
มิตรภาพคือมิตรภาพในขณะที่ศีลธรรมคือศีลธรรมและเออร์เนสต์จะไม่มีวันต่อต้านศีลธรรมอันเลวร้ายจากมิตรภาพ! 
 A person like Ernest was rare
คนที่ชอบเออร์เนสก็หาได้ยาก
 Anfey was a lonely juvenile with very low strength; he was just an apprentice
Anfey เป็นเด็กหนุ่มที่โดดเดี่ยวที่มีความแข็งแรงต่ำมาก 
 In the eyes of many people, offending Niya for Anfey was not wise
ในสายตาของหลาย ๆ คนการกระทำผิดต่อ Niya สำหรับ Anfey ไม่ฉลาด
 But what would the world become if everyone made decisions based on what was wise or unwise? For some things, Ernest could temporarily put down fairness and justice, like when he and Saul went to deal with Yagor
แต่โลกจะเป็นอย่างไรถ้าทุกคนตัดสินใจตามสิ่งที่ฉลาดหรือไม่ฉลาด 
 But for other things, Ernest could never give up his own principles
แต่สำหรับสิ่งอื่น ๆ Ernest ไม่อาจละทิ้งหลักการของเขาเองได้
 He'd rather die than live in regret! People like Ernet let the world understand what pride meant! If the world was dark, they were the torches at night, illuminating themselves and others
เขาควรจะตายมากกว่าที่จะอยู่ในความเสียใจ! 
 "Uncle Ernest
"ลุงเออร์เนสต์
" Niya was stunned
"Niya ตะลึง
 "I can swear with my life, what Anfey said was the truth
"ฉันสามารถสาบานกับชีวิตของฉันได้สิ่งที่ Anfey กล่าวคือความจริง
 Miss Niya, what else do you want to ask?" Ernest said indifferently, "If there is nothing else, I hope you won't disturb Anfey in the future
นางสาวนียะคุณอยากจะถามอะไรอีก? "เออร์เนสพูดเฉยๆ" ถ้าไม่มีอะไรอื่นฉันหวังว่าคุณจะไม่รบกวน Anfey ในอนาคต
 If you hate Anfey, and you cannot change your emotions, then you can go to your father and tell him to change their relationship as professor and student
ถ้าคุณเกลียด Anfey และคุณไม่สามารถเปลี่ยนอารมณ์ของคุณแล้วคุณสามารถไปที่พ่อของคุณและบอกให้เขาเปลี่ยนความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นอาจารย์และนักเรียน
 Then I can let Anfey be my apprentice!" Anfey's hands suddenly tightened into a fist, then slowly relaxed
จากนั้นฉันก็ปล่อยให้ Anfey เป็นเด็กฝึกของฉัน! "มือของ Anfey ค่อยๆขันเป็นกำปั้น
 Anfey and Ernest were not the same type of people
Anfey และ Ernest ไม่ใช่คนประเภทเดียวกัน
 Ernest's dislike for Niya was written on his face
เออร์เนสต์ไม่ชอบ Niya เขียนบนใบหน้าของเขา
 But Anfey was the walker in the night
แต่ Anfey เป็นคนเดินในตอนกลางคืน
 Regardless of any excitement or disappointment in his heart, his face rarely changed, unless it was deliberate
ไม่ว่าความตื่นเต้นหรือความผิดหวังใด ๆ ในหัวใจของเขาใบหน้าของเขาก็แทบไม่เปลี่ยนแปลงเว้นเสียแต่ว่ามันเป็นการตัดสินใจโดยเจตนา
 Anfey was an activist, he believed in action more than anything else
Anfey เป็นนักเคลื่อนไหวเขาเชื่อในการกระทำมากกว่าสิ่งอื่นใด
 Tons of words being said was nothing compared to a cup of hot tea! "Anfey, sorry
ตันของคำพูดที่ถูกกล่าวว่าไม่มีอะไรเทียบกับถ้วยชาร้อน! 
" Niya lowered her head
Niya ลดศีรษะลง
 By the influence of Saul, Niya worshipped Ernest very much
ภายใต้อิทธิพลของซาอูล Niya เคารพบูชาเออร์เนสมาก
 Although she did not believe Anfey, she had to believe Ernest
แม้ว่าเธอจะไม่เชื่อ Anfey เธอก็ต้องเชื่อ Ernest
 Moreover, Ernest made an oath
นอกจากนี้เออร์เนสทำคำสาบาน
 That was even heavier than she was able to afford
นั่นยิ่งหนักกว่าที่เธอสามารถซื้อได้
 "Everything is all right now, right? Can I go?" Anfey asked lightly
"ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย? ฉันสามารถไปได้หรือ?" 
 Niya nodded, at a loss for what to say
Niya พยักหน้าที่สูญเสียสำหรับสิ่งที่จะพูด
 Anfey did not look at either Niya or Ernest, taking a big step out of Niya's room
Anfey ไม่ได้มอง Niya หรือเออร์เนสต์เอาขั้นตอนใหญ่ออกจากห้อง Niya
 Ernest's eyes went back to Niya from Anfey, and he whispered, "What Anfey has been through is not anything that you, lady, could ever imagine
ดวงตาของเออร์เนสเดินกลับไปหา Niya จาก Anfey และเขาก็กระซิบว่า "อะไร Anfey ได้ผ่านไม่ได้เป็นสิ่งที่คุณผู้หญิงสามารถจินตนาการได้
 I'll repeat it again
ฉันจะทำซ้ำอีกครั้ง
 Do not bother him!" These words had been full of warning
อย่าทำให้เขารำคาญ! "คำพูดเหล่านี้เต็มไปด้วยคำเตือน