Chapter 28 Chapter 28 A Date with A Beauty Pang Jing Dong hurried out the entrance while looking around, to see if Jing Ling Ling was waiting for him
บทที่ 28 บทที่ 28 วันที่มีความสวยงาม Pang Jing Dong รีบออกทางเข้าขณะมองไปรอบ ๆ เพื่อดูว่า Jing Ling Ling กำลังรอเขาอยู่หรือไม่
 It was now after work hours; employees were leaving the building all at once
ตอนนี้เป็นชั่วโมงการทำงาน 
 Pang Jing Dong’s action immediately caught someone’s attention, as Zhou Tong walked to Pang Jing Dong’s side and asked, “Boss Pang, are you waiting for someone?” As Pang Jing Dong was about to answer, a blue Hyundai Tucson was seen approaching their direction and stopped a meter before Pang Jing Dong after a sudden brake
ขณะที่โจวตองเดินไปทางด้านปางจิงดงและถามว่า "เจ้านายปางคุณกำลังรอใครอยู่หรือไม่?" ขณะที่ปางกวนดงกำลังจะตอบคำถามว่าฮุนไดทูซอนสีฟ้ามองไปข้างหน้า 
 Following it, Jing Ling Ling appeared from the car
ต่อไปนี้ Jing Ling Ling ปรากฏขึ้นจากรถ
 “Ha! The timing is just right!” Jing Ling Ling said proudly
“ฮะ! 
 “Is this your friend?” Zhou Tong said while wearing a professional smile, “Aren’t you going to introduce us to each other?” “Didn’t really want anyone to meet her in the first place, but looks like I have no choice!” With a dumbfounded feeling, Pang Jing Dong introduced the girls to each other
"นี่เป็นเพื่อนของคุณหรือไม่?" โจวตองกล่าวในขณะที่สวมใส่รอยยิ้มอย่างมืออาชีพว่า "คุณจะไม่แนะนำเราให้รู้จักกันและกันเหรอ?" "ไม่อยากให้ใครมาพบเธอในตอนแรก แต่ดูเหมือนว่าฉันมี 
 Zhou Tong politely shook hand with Jing Ling Ling and excused herself
โจวตองจับมือกับ Jing Ling Ling อย่างสุภาพและขอโทษตัวเอง
 The whole thing occurred naturally, or more appropriately, it happened ‘robotically’
สิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติหรือเหมาะสมกว่าก็เกิดขึ้น 'หุ่นยนต์'
 “I’ve reserved a private room at ‘Chinese Aroma’!” Jing Ling Ling said while driving, “My treat!” “My reputation was ruined in your hands so it must be on you!” Pang Jing Dong let out a helpless smile
"ฉันจองห้องส่วนตัวที่ 'Chinese Aroma'!" Jing Ling Ling กล่าวขณะขับรถ "การรักษาของฉัน!" "ชื่อเสียงของฉันถูกทำลายลงในมือของคุณดังนั้นคุณต้องอยู่กับคุณ!" Pang Jing Dong ปล่อยตัวหมดหนทาง 
 “Oh! Does that mean you are still single?!” “Yeah, which was why your appearance was easy to make people misunderstand!” “Let’s keep it that way then!” Jing Ling Ling nodded her head and chuckled
“โอ้! 
 Pang Jing Dong said in a serious tone, “I have no comment on that
ปางจิงดงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่รุนแรงว่า "ฉันไม่มีความคิดเห็นในเรื่องนี้
 To be honest, I’ll be proud to have you as my girlfriend! However, since we met each other, I find that you have a serious professional habit…” Jing Ling Ling interrupted Pang Jing Dong and asked, “That Zhou Tong from before, is she an assistant in your company?” “Yeah!” “She’s pretty!” ‘Chinese Aroma’ was one of the most luxury restaurants of the city; the dishes did not need to be the most delicious, but its decoration was no doubt highly graded, and the price to eat here would be the most expensive
จะซื่อสัตย์ฉันจะภูมิใจที่มีคุณเป็นแฟนของฉัน! 
 Shen Jia Yao was familiar with the restaurant, with the reserved private room having the name ‘Green Bamboo Pavilion’, which was anciently decorated
Shen Jia Yao คุ้นเคยกับร้านอาหารโดยมีห้องส่วนตัวที่สงวนไว้ซึ่งมีชื่อว่า 'Green Bamboo Pavilion' ซึ่งได้รับการตกแต่งอย่างสมัยโบราณ
 Instead of a room, it looked more like a garden, with a big surface area and in the middle, there was an old-fashioned square table and a few chairs
แทนที่จะเป็นห้องก็ดูคล้ายสวนที่มีพื้นที่ผิวขนาดใหญ่และตรงกลางมีโต๊ะเหล้าสมัยเก่าและเก้าอี้น้อย ๆ
 It was surrounded by a small river with a bridge on top, and trails made of marbles
ล้อมรอบไปด้วยแม่น้ำเล็ก ๆ ที่มีสะพานด้านบนและเส้นทางที่ทำจากหินอ่อน
 A few shrubs of bamboo shoots were seen; They were real bamboo, not fake ones made of plastic
พบหน่อไม้ไผ่ไม่กี่พุ่ม 
 Hence, it was hard for someone to believe it was a room
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับคนที่เชื่อว่าเป็นห้องพัก
 The waitresses had beautiful appearances and tall heights and were wearing cheongsams
พนักงานเสิร์ฟมีรูปลักษณ์ภายนอกที่สวยงามและมีความสูงสูงและสวมชุดราตรี
 Their faces were pretty enough to participate in beauty contests, not to mention their impressive physiques
ใบหน้าของพวกเขาสวยพอที่จะมีส่วนร่วมในการแข่งขันความงามไม่ต้องกล่าวถึง physiques ประทับใจของพวกเขา
 As the two were seated, a waitress came forward and asked Shen Jia Yao with an attractive smile, “Miss Shen, what would you like to order?” Jing Ling Ling was wearing a white T-shirt, with a red bottom dress
ขณะที่ทั้งสองนั่งอยู่พนักงานเสิร์ฟก็เดินไปข้างหน้าและถาม Shen Jia Yao ด้วยรอยยิ้มที่น่าสนใจ "Miss Shen คุณต้องการสั่งอะไร" Jing Ling Ling สวมเสื้อยืดสีขาวสวมชุดสีแดงด้านล่าง
 The dress looked fascinating, with different layers of cloth stripes attached to it
ชุดดูน่าหลงใหลกับลายผ้าที่แตกต่างกันติดกับมัน
 However, as Jing Ling Ling sat down, Pang Jing Dong then realized the dress appeared to be quite short
อย่างไรก็ตามเมื่อ Jing Ling Ling นั่งลง Pang Jing Dong ก็รู้ว่าชุดนี้ดูเหมือนจะค่อนข้างสั้น
 Jing Ling Ling handed the menu over to Pang Jing Dong and asked, “What do you like to eat?” Pang Jing Dong had been here a few times, but not as usual as Jing Ling Ling, although it was evident that Jing Ling Ling’s salary was not enough for her to afford eating meals here
Jing Ling Ling ส่งเมนูไปยัง Pang Jing Dong และถามว่า "คุณชอบทานอะไร" ปางจิงดงเคยมาที่นี่สักสองสามครั้ง แต่ไม่เป็นปกติตามที่ Jing Ling Ling แม้ว่าจะเห็นได้ชัดว่า Jing Ling Ling 
 After ordering some dishes, the waitress continued to ask, “Would you two like to have some alcohol?” Pang Jing Dong asked Jing Ling Ling, “Do you drink?” “Let’s get a bottle of wine!” “Sure!” Pang Jing Dong nodded his head and told the waitress, “One bottle of normal aged Chateau Gaston Rena!” Looking at the refined gentleman-like Pang Jing Dong before him, comparing to the ferocious man when facing the criminals, Jing Ling Ling felt like he had turned into another person
"คุณสองคนอยากดื่มแอลกอฮอล์หรือไม่?" Pang Jing Dong ถาม Jing Ling Ling ว่า "คุณดื่มไหม?" "เอาไวน์มาสักขวด!" "แน่นอน!" ปาง 
 “Are you familiar with wines?” Jing Ling Ling asked curiously
"คุณคุ้นเคยกับไวน์หรือไม่" Jing Ling Ling ถามซึ้ง
 Even though she would drink red wine at times, she had never heard of the brand Chateau Gaston Rena before
แม้ว่าเธอจะดื่มไวน์แดงอยู่ตลอดเวลา แต่เธอไม่เคยได้ยินชื่อ Chateau Gaston Rena มาก่อน
 “It’s a famous wine from Bordeaux! The price is low too, which makes it even more worth to buy it!” Pang Jing Dong answered
"มันเป็นไวน์ที่มีชื่อเสียงจากบอร์โด! 
 “I’m not willing to let you pay too much!” “I do know Bordeaux has the best red wines!” “Actually, the reason why red wines from Bordeaux are famous was not because of their tastes
"ฉันไม่ต้องการให้คุณจ่ายเงินมากเกินไป!" "ฉันรู้ว่าบอร์โดมีไวน์แดงที่ดีที่สุด!" "จริงๆแล้วเหตุผลที่ไวน์แดงจากบอร์โดมีชื่อเสียงไม่ได้เป็นเพราะรสนิยมของพวกเขา
” “What’s the reason then?” “Bordeaux had been producing a lot of grapes since ancient times
"" แล้วทำไมล่ะ? "" บอร์โดได้ผลิตองุ่นตั้งแต่สมัยโบราณ
 During the 19thcentury, the farmers would spray copper sulfate and limewater onto the grapes to prevent people from stealing the grapes
ในช่วงศตวรรษที่ 19 เกษตรกรจะฉีดสังกะสีซัลเฟตและน้ำปูนลงบนองุ่นเพื่อป้องกันไม่ให้คนขโมยองุ่น
 The mixture will produce a terrible scent
ส่วนผสมจะทำให้เกิดกลิ่นที่น่ากลัว
 There was one year which had an outbreak of virus from fungal, which caused a low stock of grapes for France
มีปีหนึ่งเกิดการระบาดของเชื้อไวรัสจากเชื้อราซึ่งทำให้องุ่นของฝรั่งเศสมีปริมาณต่ำ
 Despite that, the areas of Bordeaux were able to avoid the disaster as the mixture sprayed on the grapes were able to kill the fungal coincidently
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้พื้นที่ของบอร์โดมีความสามารถในการหลีกเลี่ยงความหายนะได้เนื่องจากส่วนผสมที่พ่นบนองุ่นสามารถฆ่าเชื้อราได้อย่างถูกต้อง
 The mixture would soon be known as the famous ‘Bordeaux Pesticide’
ส่วนผสมในไม่ช้าก็จะเป็นที่รู้จักในฐานะ "บอร์โดแมลง"
” “Oh, I see!” Jing Ling Ling nodded her head
"" โอ้ฉันเห็น! "ลิง Ling Ling พยักหน้าให้หัวของเธอ
 She appeared wanting to say something but ended up hesitating
เธอดูเหมือนจะอยากพูดอะไร แต่ก็ลังเลใจ
 Pang Jing Dong caught a glimpse of it, thus he asked, “Do you have any question?” “I…” Jing Ling Ling clenched her teeth and said in the end, “I learned that you know a lot of stuff…” “Are you curious why an ex-mercenary like me would know all these?!” Pang Jing Dong had let out the doubt which Jing Ling Ling was having
"คุณมีคำถามหรือไม่?" "ฉัน ... " Jing Ling Ling ขันฟันและกล่าวว่าในตอนท้ายว่า "ฉันรู้ว่าคุณรู้อะไรมากมาย ... " 
 Jing Ling Ling let out a smile and heavily nodded her head
Jing Ling Ling ออกมายิ้มและพยักหน้าอย่างหนัก
 She looked pure and cute at this moment, completely different from her angry look when she was wearing her uniform
ตอนนี้เธอดูบริสุทธิ์และน่ารักแตกต่างไปจากความโกรธของเธอเมื่อเธอสวมชุดของเธอ
 “Being a mercenary was just a part of my life, not all
การเป็นทหารรับจ้างเป็นเพียงส่วนหนึ่งของชีวิตของฉันไม่ใช่ทั้งหมด
” Upon saying this, Pang Jing Dong lowered his voice, as if he was talking to himself, “It might be considered the better part of my life actually!” “You… Can you tell me how did you end up as a mercenary?” “Ten years ago, my parents and I had migrated to a foreign country, but my father owed a huge debt due to his business failure
"เมื่อพูดแบบนี้ปางกิ่งดงก็ลดเสียงของเขาราวกับว่าเขากำลังพูดกับตัวเองว่า" มันอาจจะถือว่าเป็นส่วนที่ดีกว่าในชีวิตของฉันจริงๆ! "" คุณ ... คุณบอกได้ไหมว่าคุณจบลงด้วยการเป็นทหารรับจ้างอย่างไร? 
 Not long after, my parents died in a car crash…” Jing Ling Ling felt guilty of asking the question as she said, “I’m sorry!” “That’s fine!” Pang Jing Dong said
ไม่นานหลังจากนั้นพ่อแม่ของฉันเสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์ ... "Jing Ling Ling รู้สึกผิดที่ถามคำถามขณะที่เธอพูดว่า" ฉันขอโทษ! "" ไม่เป็นไร! "ปางดงตงกล่าว
 The sadness on his face had disappeared as a smile reappeared on his face
ความเศร้าบนใบหน้าของเขาหายไปเมื่อรอยยิ้มโผล่ขึ้นมาบนใบหน้าของเขา
 “Although they had passed away, the debt still had to be paid, not to mention it had a high-interest rate
"ถึงแม้ว่าพวกเขาจะผ่านไปแล้ว แต่หนี้ก็ยังคงต้องจ่ายอยู่ไม่ต้องเอ่ยถึงอัตราดอกเบี้ยสูง
 There was no legal occupation which would allow me to pay the debt in a few years’ time
ไม่มีการยึดครองทางกฎหมายซึ่งจะทำให้ฉันสามารถชำระหนี้ได้ในเวลาไม่กี่ปี
 During that period, I was nearly caught by the mafia to their secret factories; if that happened, I would not be able to see the sunlight anymore
ในช่วงเวลานั้นฉันเกือบจะติดกับมาเฟียในโรงงานลับของพวกเขา 
” “Hard labor? Without freedom? What’s the difference between that and slaves then? I can’t believe things like that still happen in our world!” “There are lots of unimaginable things happening in this world
"" แรงงานหนัก? 
” “What happened next?” “After that, I was rescued by Uncle Benjamin
"" เกิดอะไรขึ้นต่อไป? "" หลังจากนั้นฉันก็ได้รับการช่วยเหลือจากลุงเบนจามิน
 He is an African and was a soldier before
เขาเป็นชาวแอฟริกันและเคยเป็นทหารมาก่อน
 He would be in his sixties now
เขาจะอายุหกสิบเศษ
 Benjamin was highly respected within that area; even though he was not from the mafia, but even the mafia respected him
เบนจามินเป็นที่นับถือในบริเวณนั้น 
” “But you still had to pay the debts?!” “Yeah! Benjamin only made me free temporarily!” Pang Jing Dong nodded his head, with a smile full of vicissitudes and helplessness
"" แต่คุณยังคงต้องจ่ายหนี้หรือไม่? "" ใช่! 
 “He told me that if I plan to pay the debts without being involved in illegal stuff, there was only one option, which was to become a mercenary
"เขาบอกฉันว่าถ้าฉันวางแผนที่จะจ่ายหนี้โดยไม่ต้องเกี่ยวข้องกับสิ่งที่ผิดกฎหมายมีเพียงทางเลือกหนึ่งซึ่งก็คือการกลายเป็นทหารรับจ้าง
 If you’re good enough, you would be earning a lot of money
หากคุณดีพอคุณจะมีรายได้เป็นจำนวนมาก
” “You must be really good!” “You do have sharp instinct!” “Does that mean all your money were saved up during that period?” The question stunned Pang Jing Dong for a while, who answered, “Some of it…” “Can you talk more about your mercenary life?” Jing Ling Ling seemed to be quite interested
"คุณต้องดีจริงๆ!" "คุณมีสัญชาตญาณที่คมชัด!" "นั่นหมายความว่าเงินทั้งหมดของคุณได้รับการช่วยเหลือในช่วงเวลานั้นหรือไม่?" คำถามที่ทำให้งงงวย Pang Jing Dong สักระยะหนึ่งแล้วใครตอบว่า "บางเรื่อง ... 
 “It’s definitely not suitable as bedtime stories for the kids
"มันไม่เหมาะกับการเป็นนิทานก่อนนอนสำหรับเด็ก ๆ
” “I know that! But I still want to know!” After being silent for a period, Pang Jing Dong nodded his head and agreed, “Then let me tell you the story of ‘The Third Highland’! It was the first epic battle I fought after I became a mercenary
" "ฉันรู้แล้ว! 
” The story of ‘The Third Highland’ amazed Jing Ling Ling, but what Pang Jing Dong did not expect was, Jing Ling Ling immediately had a discussion with Pang Jing Dong about the tactics which the mercenaries and the Delta Troops executed based on her analysis; she was not an amateur at all
"เรื่องราวของ 'The Third Highland' ทำให้ประหลาดใจที่ Jing Ling Ling แต่สิ่งที่ปางจิ้งดงไม่ได้คาดหวังคือหลิงลิงหลิงได้พูดคุยกับปางจิ่งตงเกี่ยวกับยุทธวิธีที่ทหารรับจ้างและกองกำลัง Delta ดำเนินการโดยอาศัยการวิเคราะห์ของเธอ 
 As the conversation developed, Pang Jing Dong discovered that Jing Ling Ling was no doubt a fan of militaries; a knowledgeable fan
ในขณะที่การสนทนาได้รับการพัฒนาขึ้น Pang Jing Dong ได้ค้นพบว่า Jing Ling Ling ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้ของกองทัพ 
 Her knowledge of military tactics and weapons would not lose to a professional soldier; She was able to impress Pang Jing Dong who lived as a mercenary for many years
ความรู้เกี่ยวกับยุทธวิธีและอาวุธของทหารจะไม่สูญเสียไปกับทหารอาชีพ 
 Everyone would have their own interests; there were no specific reasons to what interest one would have
ทุกคนจะมีความสนใจของตนเอง 
 At times, the interests would even be the opposite of the lifestyle one was living
ในบางครั้งความสนใจก็จะตรงกันข้ามกับไลฟ์สไตล์ที่อาศัยอยู่
 Jing Ling Ling’s interest was not common among females, but she had spent most of her free time to learn and discover it
ความสนใจของหลิงลิงลิงหลิงไม่ใช่เรื่องธรรมดาในหมู่ผู้หญิง แต่เธอใช้เวลาว่างส่วนใหญ่เรียนรู้และค้นพบมัน
 That being said, even though Jing Ling Ling had the knowledge, but it was all theoretical
ที่ถูกกล่าวว่าแม้ว่า Jing Ling Ling มีความรู้ แต่ก็เป็นทฤษฎีทั้งหมด
 Despite that, Pang Jing Dong believed, if she were given an opportunity, she would become an outstanding soldier
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ปางกิ่งดงเชื่อว่าถ้าเธอได้รับโอกาสเธอจะกลายเป็นทหารที่โดดเด่น
 When she first encountered the criminals, she did not react in time as she was too nervous
เมื่อครั้งแรกที่เธอเจออาชญากรเธอไม่ได้ตอบสนองในเวลาที่เธอรู้สึกตื่นเต้นเกินไป
 However, as she got used to the situation, she landed two accurate shots which precisely killed the two criminals
อย่างไรก็ตามขณะที่เธอได้ใช้สถานการณ์นี้เธอได้ลงมือยิงสองนัดถูกต้องซึ่งได้ฆ่าเหล่าอาชญากรสองคนอย่างแม่นยำ
 “I admire your life!” Jing Ling Ling said to Pang Jing Dong
"ฉันชื่นชมชีวิตคุณ!" Jing Ling Ling กล่าวกับปางดงดง
 “Maybe you wish for a life full of adventures and exciting encounters
"บางทีคุณอาจต้องการสำหรับชีวิตที่เต็มไปด้วยการผจญภัยและการเผชิญหน้าที่น่าตื่นเต้น
 However, if you really had experienced that kind of life before, you would not think the same way!” “I’m satisfied if I’m able to live according to my own values
อย่างไรก็ตามถ้าคุณเคยประสบกับชีวิตแบบนี้มาก่อนจริงๆคุณจะไม่คิดแบบเดียวกัน! "" ฉันพอใจถ้าฉันสามารถมีชีวิตอยู่ได้ตามค่านิยมของฉันเอง
” “But what if that would cost people’s lives!” “Even without you guys, there would still be wars breaking out
"" แต่ถ้าเกิดว่าจะเสียชีวิตของผู้คน! "" ถึงแม้จะไม่มีพวกคุณก็ยังคงมีสงครามเกิดขึ้น
 I could not understand your thinking! Was it because of ‘The Third Highland’?” “Not only that! To be honest, what I’ve learned from ‘The Third Highland’ was, everyone has their own ‘Third Highland’ which they would sacrifice anything to protect it to the end
ฉันไม่เข้าใจความคิดของคุณ! 
” Jing Ling Ling fixed her gaze onto Pang Jing Dong and nodded her head
"Jing Ling Ling จ้องเขม็งไปยังปางแปงและพยักหน้า
 After a moment of silence, she took out a small box from her bag and placed it before Pang Jing Dong before saying, “This is yours!” Pang Jing Dong opened the box and saw a beautiful badge lying in it
หลังจากครู่หนึ่งของความเงียบเธอหยิบกล่องใส่เล็ก ๆ จากกระเป๋าของเธอและนำไปวางไว้ก่อนปางจิงดงก่อนที่จะพูดว่า "นี่เป็นของคุณ" ปางจิงดงเปิดกล่องและเห็นป้ายที่สวยงามอยู่ในนั้น
 “First-class merit!’ Jing Ling Ling told Pang Jing Dong
"บุญชั้นเลิศ!" Jing Ling Ling เล่าให้ Pang Jing Dong
 “I think the badge belongs to you!” “Nah!” Pang Jing Dong pushed the box back to Jing Ling Ling and said, “You are the owner of it
"ฉันคิดว่าป้ายนี้เป็นของคุณ!" "ไม่ได้!" ปางจิงดิงผลักกล่องกลับไปที่หิ่งห้อยลิงหลิงและพูดว่า "คุณเป็นเจ้าของมัน
 I have lived many years on the battlefield
ฉันมีชีวิตอยู่หลายปีในสนามรบ
 What happened yesterday was not worth mentioning for me
สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ไม่ได้เป็นการกล่าวขวัญสำหรับฉัน
”
”