Chapter 12 – Green Jade Tofu Edited by Owner She was currently serving the little shota, peeling lychee fruit for him to eat
บทที่ 12 - เต้าหู้หยกสีเขียวแก้ไขโดยเจ้าของปัจจุบันเธอกำลังทำอาหาร shota เล็กน้อยปอกเปลือกลิ้นจี่ผลไม้ให้เขากิน
 Seeing Huan Qing Yan arrive, she smiled and said, “Young mistress
เมื่อเห็นเฮือนชิงยันมาถึงเธอยิ้มและพูดว่า "นายหญิงหนุ่ม
” When Huan Qing Yan saw her, she felt her brain nearly exploded from the pressure of surging blood, as well as an intense urge to slap her on the face
"เมื่อ Huan Qing Yan ได้เห็นเธอเธอรู้สึกว่าสมองของเธอเกือบจะระเบิดจากแรงกดดันของเลือดที่กำลังพลุ่งพล่านรวมถึงแรงกระตุ้นที่รุนแรงที่จะตบเธอบนใบหน้า
 This was a reaction coming from the reincarnated girl… “Don’t be rash, we will not touch that little b*tch for now
นี่เป็นปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นจากเด็กที่เกิดใหม่ ... "อย่าผื่นเราจะไม่แตะต้องเด็กน้อยตัวนี้ตอนนี้
 She is still acting like a white lotus, so let her continue acting
เธอยังคงทำตัวเหมือนดอกบัวสีขาวเพื่อปล่อยให้เธอแสดงต่อ
 Revenge must be done one step at a time, why rush?” The surge of grievous anger within her mind finally relaxed
การแก้แค้นต้องทำทีละขั้นตอนทำไมต้องเร่งด่วน? "การหลั่งไหลของความโกรธอันโหดร้ายภายในจิตใจของเธอในที่สุดก็ผ่อนคลาย
 She ignored Huan Meng Yue and followed the little shota’s gaze to look on top of a high platform
เธอไม่สนใจ Huan Meng Yue และเดินไปตามสายตาของชตุทท์ตาเพื่อมองไปที่ด้านบนของแท่นสูง
 At that moment, everyone’s gaze was focused there
ในขณะนั้นสายตาของทุกคนก็จดจ่ออยู่ที่นั่น
 On it, was a large stove; within it, a raging flame was burning
บนเตาเป็นเตาขนาดใหญ่ 
 A burly youth about the age of sixteen was constantly feeding the stove with firewood
เด็กหนุ่มที่อายุประมาณสิบหกกำลังให้อาหารกับเตาฟืนอย่างต่อเนื่อง
 On top of the stove was a large wok, the wok was about two to three meters in diameter and one to two meters in depth
ด้านบนของเตาเป็นกระทะขนาดใหญ่กระทะมีขนาดประมาณสองถึงสามเมตรและมีความลึกประมาณหนึ่งถึงสองเมตร
 In front of the wok, stood a middle-age man wearing the white uniform of an imperial chef, and on his head was a white chef hat
หน้ากระท่อมยืนชายวัยกลางคนสวมเครื่องแบบสีขาวของพ่อครัวของจักรพรรดิและบนศีรษะของเขาคือหมวกเชฟสีขาว
 His hand was holding on to a huge cooking spade, which was in constant movement as he was stir-frying the contents within the wok
มือของเขากำลังถือครีบทำอาหารขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ในการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องในขณะที่เขากำลังผัดเนื้อหาภายในกระทะ
 This person was none other than the father of Huan Qing Yan and the little shota, Uncle Huan Bei Ming
คนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากพ่อของ Huan Qing Yan และ shota เล็กน้อยลุง Huan Bei Ming
 What a dashing uncle! Huan Qing Yan felt that thing called genetics was very unreliable
ลุงที่น่าสยดสยอง! 
 Huan Bei Ming was slim like a bamboo, while Madam Huan was elegant and delicate, yet she grew unrealistically fat! Fine, this might be due to nurture instead of nature
Huan Bei Ming บางเฉียบเหมือนไม้ไผ่ขณะที่มาดามเฮือนสง่างามและอ่อนโยน แต่เธอก็เติบโตขึ้นอย่างไม่สมจริง 
 Since she does consume eight meals a day, clearing an average of eighteen dishes each time, this was indeed a tad bit over the top
เนื่องจากเธอกินอาหารแปดมื้อต่อวันโดยหักค่าเฉลี่ยจานละ 18 จานในแต่ละครั้งนี่เป็นจำนวนที่น้อยกว่าชั้นบน
 Given her consumption, as the fat accumulated without being digested, to reach only 150 kilos should be considered a blessing
การบริโภคของเธอในฐานะที่เป็นไขมันสะสมโดยไม่ถูกย่อยไปถึงเพียง 150 กิโลกรัมควรได้รับการพิจารณาให้ศีลให้พร
 Huan Bei Ming continued to cook, and along the way, he would take the seasonings placed nearby and throw them into the wok skillfully before he continued to cook, repeating the process throughout the whole duration… Not long later, after a few cycles, a fragrant smell began to emit from within the wok, permeating throughout the entire square
Huan Bei Ming ยังคงทำอาหารอยู่ตลอดมาเขาจะเอาเครื่องปรุงที่วางไว้ใกล้ ๆ แล้วโยนลงไปในกระทะชำนาญก่อนที่เขาจะทำอาหารทำซ้ำขั้นตอนตลอดระยะเวลาทั้งหมด ... ไม่นานหลังจากนั้นไม่กี่รอบ 
 Huan Qing Yan began to salivate uncontrollably, showcasing no principles, whatsoever
เฮือนเฉินหมินเริ่มหลั่งน้ำลายไหลออกไปโดยไม่มีหลักการ แต่อย่างใด
 Delicious food! That was surely something delicious! Suddenly, Huan Bei Ming shouted deeply, “First Grade Green Jade Tofu is ready!” As he shouted, blazing sparks of fire surged towards the sky from within the stove, and along with those sparks, were countless jade-like tofu
อาหารอร่อย! 
 As the tofu reached mid-air, they began to fall and drizzle down like rain
เมื่อเต้าหู้ไปถึงกลางอากาศพวกเขาเริ่มลดลงและฝนตกลงมาเหมือนฝน
 Huan Bei Ming tossed a stack of plates into the air like an acrobat, firmly catching the Green Jade Tofu without missing a piece
Huan Bei Ming โยนกองจานลงในอากาศเหมือนนักกายกรรมจับเต้าหู้หยกสีเขียวอย่างไม่ขาดหาย
 Each plate held exactly four pieces of tofu before it fell stably onto the stand beside the stove
แผ่นแต่ละชิ้นถือได้ว่าเต้าหู้สี่ชิ้นก่อนที่มันจะตกลงมาอย่างมั่นคงบนขาตั้งข้างเตา
 Soon, twenty plates of Green Jade Tofu were neatly displayed while the fire within the stove also extinguished
เร็ว ๆ นี้ยี่สิบจานของเต้าหู้หยกสีเขียวถูกแสดงอย่างประณีตในขณะที่ไฟภายในเตายังดับ
 “Pa Pa Pa!” everyone within the crowd gave a rapturous  applause
"Pa Pa Pa!" ทุกคนที่อยู่ในฝูงชนได้ปรบมืออย่างฉุนเฉียว
 Property of © Fantasy-Books
ทรัพย์สินของ© Fantasy-Books
live; outside of it, it is stolen
มีชีวิต; 
 Huan Bei Ming waved his sleeve, one plate after another flew towards the guest tables within the small square like a long dragon
Huan Bei Ming โบกแขนเสื้อของเขาจานหนึ่งหลังจากที่อื่นบินไปที่โต๊ะของผู้เข้าพักภายในตารางเล็ก ๆ เช่นมังกรยาว
 Each table sat four guests while there were four pieces of tofu in each plate, allowing every person to enjoy a piece
แต่ละโต๊ะนั่งสี่แขกขณะที่มีสี่ชิ้นเต้าหู้ในแต่ละแผ่นทำให้ทุกคนเพลิดเพลินไปกับชิ้นงาน
 Huan Qing Yan looked anxiously at the plate of tofu that was flying towards their table… Madam Huan smiled, “Little Yan, a lady should be reserved
เฮือนชิงยันมองอย่างกระวนกระวายในจานเต้าหู้ซึ่งกำลังบินตรงไปที่โต๊ะของพวกเขา ... นางมานฮวนยิ้ม "ลิตเติ้ลยันนางควรจะสงวนไว้
 Look at how you are drooling, do not make your papa lose face…” As she spoke, she put a piece onto an exquisite small plate that was in front of Huan Qing Yan
มองดูว่าคุณหิวเท่าไหร่อย่าทำให้คุณพ่อสูญเสียใบหน้า ... "เธอพูดใส่เธอลงบนแผ่นเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านหน้าของ Huan Qing Yan
 Huan Qing Yan had no time to focus on how Madam Huan had made fun of her
เฮือนเฉินแยนไม่ได้มีเวลาพอที่จะให้ความสำคัญกับการที่มาดามเฮือนทำให้เธอสนุก
 She only felt a thick fragrance assault her nose as she impatiently tossed the food inside her mouth… At that instant, her eyes began to tear… Oh heavens, there was such an excellent delicacy in this world
เธอรู้สึกว่ามีกลิ่นหอมบางอย่างที่ทำร้ายจมูกของเธอขณะที่เธอค่อยๆโยนอาหารภายในปากของเธอออกไป ... ในขณะนั้นตาของเธอเริ่มฉีกขาด ... โอ้ฟ้าสวรรค์มีอาหารอันโอชะที่ยอดเยี่ยมในโลกนี้
 What do we call this? We call this happiness! What did she, Huan Qing Yan, had done, to have crossed over to this world and be given a chance to eat such a delicious thing… Next: Impulsiveness Is A Devil!
เราเรียกสิ่งนี้ว่าอะไร?