Chapter 20 The lieutenant was staring at Zin, mouth agape, sure he was pulling his leg
บทที่ 20 นายร้อยกำลังจ้องเขม็งไปที่ซินปากไม่คล่องแคล่วแน่ใจว่าเขากำลังดึงขา
 Zin described in detail the stolen weapons and the look of the junkwagons
Zin อธิบายรายละเอียดอาวุธที่ถูกขโมยและรูปลักษณ์ของ junkwagons
 The lieutenant knew Zin was correct - he had done his homework and knew all particulars of the enemy he was to pursue
โทรู้ว่าซินถูกต้อง - เขาได้ทำการบ้านและรู้รายละเอียดทั้งหมดของศัตรูที่เขากำลังไล่ตาม
   “Just because you know about them, doesn’t prove that you killed them
"เพียงเพราะคุณรู้เกี่ยวกับพวกเขาไม่ได้พิสูจน์ว่าคุณฆ่าพวกเขา
 You could have easily just seen them as you passed by” argued the lieutenant
คุณสามารถได้เห็นได้ง่ายเพียงแค่พวกเขาในขณะที่คุณผ่านโดย "ถกเถียงพลโท
 He had no intention of giving Zin the reward, even if what he was saying was correct
เขาไม่มีเจตนาที่จะให้รางวัล Zin แม้ว่าเขาจะพูดถูกต้องก็ตาม
 “Furthermore, if you took care of those bastards before I gave you the job, and I pay you retroactively - well that just seems wrong
"นอกจากนี้ถ้าคุณดูแลคนเลวเหล่านั้นก่อนที่ฉันจะมอบงานให้คุณและฉันจะจ่ายเงินให้คุณย้อนหลังให้กับคุณ - ซึ่งดูเหมือนผิดปกติ
” Everything had already been taken care of
"ทุกอย่างได้รับการดูแลแล้ว
 There was no job to give
ไม่มีงานที่จะให้
 Zin had killed the slaughters, unaware that such a job may be out there
Zin ฆ่าคนฆ่าโดยไม่ทราบว่างานดังกล่าวอาจจะออกไปที่นั่น
 The lieutenant bore no responsibility to pay for something Wargrave hadn’t even intended for - after the fact, at that
นายร้อยไม่มีความรับผิดชอบที่จะต้องจ่ายเงินค่าอะไรที่ Wargrave ไม่ได้ตั้งใจไว้แม้แต่ข้างหลังความเป็นจริงแล้ว
 It was in the lieutenant’s best interests to pretend he never offered the job
อยู่ในความสนใจที่ดีที่สุดของผู้หมวดเพื่อแกล้งทำเป็นว่าเขาไม่เคยเสนองาน
 Zin’s story was hard to believe
เรื่องราวของ Zin ยากที่จะเชื่อ
 Even if he could believe it, he still didn’t have to pay him for it
แม้ว่าเขาจะเชื่อได้ก็ตาม แต่เขาก็ยังไม่ต้องจ่ายเงินให้เขา
 “You’re not exactly wrong
"คุณไม่ผิดอย่างแน่นอน
 But I think your opinion might change after seeing this” said Zin, extracting from his void container a few heat-seeking missiles
แต่ฉันคิดว่าความคิดเห็นของคุณอาจเปลี่ยนไปหลังจากที่ได้เห็นเรื่องนี้ "กล่าวว่า Zin ดึงออกมาจากภาชนะที่เป็นโมฆะของเขา
 Lieutenant Charl eyes were, not surprisingly, dripping with astonishment
โท Charl ตาไม่แปลกใจหยดกับความสยดสยอง
    “Shouldn’t you recover the lost weapons?” asked Zin
"คุณไม่ควรจะกู้คืนอาวุธที่หายไปหรือ?" Zin ถาม
 While it was indeed ballsy to show the stolen Wargrave weapons to a lieutenant, Zin judged Charl to be a flexible man
ในขณะที่มันเป็นจริง ballsy ที่จะแสดงอาวุธที่ถูกขโมย Wargrave เพื่อโท Zin ตัดสิน Charl เป็นคนมีความยืดหยุ่น
 “Ha…
“ฮะ ...
” said Charl
ชาร์ลกล่าว
 With the evidence right in front of him, the lieutenant no longer had any reason to doubt Zin
มีหลักฐานอยู่ตรงหน้าเขาผู้หมวดไม่ได้มีเหตุผลที่จะสงสัยว่า Zin อีกต่อไป
 He didn’t even have to compare lot numbers, Wargrave being the only place that makes those kinds of weapons
เขาไม่ได้เปรียบเทียบตัวเลขจำนวนมาก Wargrave เป็นสถานที่แห่งเดียวที่ทำให้อาวุธชนิดนี้
 “As you can see I only brought along a few
"เท่าที่คุณเห็นฉันเพียงนำมาพร้อม ๆ กัน
 There were too many for me to carry
มีมากเกินไปสำหรับฉันที่จะดำเนินการ
 If you compensate me fairly, I’d be willing to give you the coordinates of the rest” said Zin
ถ้าคุณชดเชยให้ฉันอย่างเป็นธรรมฉันยินดีที่จะให้พิกัดที่เหลือ "Zin กล่าว
 Zin loved weapons, but he loved chips even more
Zin ชอบอาวุธ แต่เขาชอบชิพมากยิ่งขึ้น
 Weapons could only be used to kill enemies
อาวุธจะถูกใช้เพื่อฆ่าศัตรูเท่านั้น
 Chips were an absolute necessity in extending his life
ชิปเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งในการยืดอายุของเขา
 It was advantageous for him for a number of reasons to cash in on the weapons
เป็นประโยชน์สำหรับเขาสำหรับเหตุผลหลายประการในการรับอาวุธ
 For one thing, he wasn’t even sure when he’d be back on the Peninsula to find them again
สำหรับสิ่งหนึ่งที่เขาไม่ได้แน่ใจว่าแม้กระทั่งเมื่อเขาจะกลับมาที่คาบสมุทรเพื่อหาพวกเขาอีกครั้ง
 “Hmmmmm” murmured Charl, contemplating his current conundrum
"อืมมม" แช่งชาร์ลครุ่นคิดถึงปัญหาปัจจุบันของเขา
 It made sense to hesitate over giving payment for the dead slaughters
ทำให้รู้สึกลังเลที่จะจ่ายเงินให้กับผู้ตาย
 The buried weapons on the other hand - they held real, tangible value
อาวุธฝังอยู่ในมืออื่น ๆ - พวกเขาถือจริงค่าที่จับต้องได้
 Shit, he may have to provide even more payment
อึเขาอาจจะต้องจ่ายเงินมากขึ้น
   “We’re going back??” asked Leona
"เรากำลังจะกลับ?" ลีโอนาถาม
 “That’s right
"ถูกตัอง
” “I busted my ass all the way here following you
"" ฉันก้มหน้าลาฉันไว้ที่นี่
now we’re gonna turn around and go back? Did I hear that correctly? I didn’t mishear, did I?” “Yes, we are heading back to Ard Point
ตอนนี้เราจะกลับไปและกลับไป? 
” “Mother fucker
"" แม่อุทาน
” Leona lost her cool the minute Zin returned and said they were going back
"ลีโอนาหายไปเย็นนาที Zin กลับมาและบอกว่าพวกเขากำลังจะกลับมา
 She soon recovered herself and looked at Charl bitterly, who was sitting next to Zin
ในไม่ช้าเธอก็ฟื้นตัวและมองไปที่ชาร์ลขม ๆ ที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆ Zin
 “I didn’t know you were travelling in a group, hunter” said the lieutenant
พลางกล่าวว่า "ฉันไม่ทราบว่าคุณกำลังเดินทางไปในกลุ่มนักล่าสัตว์
 “She’s a fast little kid
"เธอเป็นเด็กน้อยที่รวดเร็ว
 No need to worry
ไม่ต้องกังวล
” “I’m all about saving time if it makes sense - one kid shouldn’t be a problem” answered Charl
"ฉันทั้งหมดเกี่ยวกับการประหยัดเวลาถ้ามันทำให้รู้สึก - เด็กคนหนึ่งไม่ควรจะเป็นปัญหา" ชาร์ลตอบ
 He couldn’t be completely sure that the weapons were actually buried at the coordinates given by Zin
เขาไม่สามารถแน่ใจได้เลยว่าอาวุธถูกฝังอยู่ในพิกัดที่มอบให้โดย Zin
 He requested that Zin escort him back to Ard Point
เขาขอให้เขาพาเขากลับไปที่จุด Ard
 If the weapons were where he promised they’d be, the lieutenant promised Zin an additional 100 chips to the original 1400, for a total of 1500
ถ้าอาวุธอยู่ในที่ที่เขาสัญญาว่าจะเป็นนายร้อยสัญญา Zin เพิ่มเติมชิป 100 ถึง 1400 เดิมรวมเป็น 1,500
 That was an exceptional sum for Zin
นั่นเป็นผลรวมที่พิเศษสำหรับ Zin
 That sum amounted to at least ten average monster hunting jobs
ผลรวมดังกล่าวมีจำนวนน้อยกว่า 10 งานล่าสัตว์โดยเฉลี่ย
 Having heard this explanation, Leona was still locked in amazement
หลังจากได้ยินคำอธิบายนี้ลีโอน่าก็ยังขังอยู่ในความประหลาดใจ
 “So I bust my ass coming here, now we have to go back
"ดังนั้นฉันจึงหน้าอกลาของฉันมาที่นี่ตอนนี้เราต้องกลับไป
then aren’t we gonna have to come back here again?!?” It had taken them a week to get here
แล้วเราจะต้องกลับมาที่นี่อีกครั้งหรือไม่? "มันใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์พวกเขามาที่นี่
 It was tough on Leona, though she managed not to complain too much
มันเป็นเรื่องยากเมื่อ Leona แม้ว่าเธอจะไม่บ่นมากเกินไป
 Seeing the dejection on Leona’s face, Zin blurted out, “You can stay here if you want
"คุณสามารถอยู่ที่นี่ได้ถ้าคุณต้องการ
 I’ll pick you up again when I return
ฉันจะรับคุณอีกครั้งเมื่อฉันกลับมา
” “That works for me
"" ที่ทำงานสำหรับฉัน
 I’ll wait here…” said Leona
ฉันจะรอที่นี่ ... "เลโอนากล่าว
 She could just wait in Shira until he returns
เธอสามารถรอใน Shira จนกว่าเขาจะกลับมา
 She wouldn’t be tired or annoyed, and she could spend two weeks alone in the free city
เธอจะไม่เหนื่อยหรือไม่สบายใจและเธอสามารถใช้เวลาสองสัปดาห์ในเมืองอิสระ
 “Umm
“อืมม
waiting here or following you, Mister - they’re both pretty shitty options
รออยู่ที่นี่หรือตามคุณนาย - พวกเขาทั้งสองตัวเลือกอึสวย
 Two weeks alone would be tough, seeing as she had no money, and Zin was unlikely to give her even one chip
สองสัปดาห์เดียวจะยากเพราะเห็นว่าเธอไม่มีเงินและซินไม่น่าจะให้เธอแม้แต่ชิปเดียว
 She’ll probably have to steal
เธออาจต้องขโมย
 Leona took a moment to collect her scattered thoughts
Leona ใช้เวลาสักครู่เพื่อรวบรวมความคิดที่กระจัดกระจายของเธอ
 She furrowed her eyebrows at a thought that came to her like a bolt of lightning
เธอขมวดคิ้วของเธอด้วยความคิดที่มาหาเธอเหมือนสายฟ้า
 “Mister, isn’t this a bit strange?” asked Leona
"นายไม่แปลกสักหน่อยเหรอ?" ลีโอนาถาม
 “What?” “I’m the one who killed most of those assholes
"อะไรกัน?" "ฉันเป็นคนหนึ่งที่ฆ่าคนเหล่านั้นส่วนใหญ่
 Why are you getting all the money?” “Huh?” “I came up with the idea to explode the chip box and kill those bastards
ทำไมคุณถึงได้เงินทั้งหมด? "" หือ? "" ฉันคิดขึ้นมาว่าจะระเบิดกล่องชิปและฆ่าพวกที่ชั่วร้าย
 All you did was kill six of them” continued Leona, clapping her hands
สิ่งที่คุณทำก็คือฆ่าพวกเขาหกคน "ลีโอนาก็ตบมือ
 “It’s only fair to split the payment 8:2
"มันยุติธรรมพอที่จะแยกการชำระเงิน 8: 2
 I get 8
ฉันได้รับ 8
” “You’re crazy
" "คุณบ้า
” “What, am I wrong?” asked Leona
"" ฉันทำอะไรผิด? "ลีโอนาถาม
 Zin was at a loss of words for a moment
Zin อยู่ที่การสูญเสียคำสักครู่
 Her argument had taken him completely by surprise
การโต้เถียงของเธอทำให้เขาประหลาดใจ
 She wasn’t wrong
เธอไม่ผิด
 It just left a sour taste in his mouth
มันก็เหลือรสเปรี้ยวในปากของเขา
 “If I’m wrong use those words you know so well to explain it to me
"ถ้าฉันผิดใช้คำพูดที่คุณรู้จักดีเพื่ออธิบายให้ฉัน
 I killed most of them
ฉันฆ่าพวกเขามากที่สุด
 Why are you getting all the payment? Isn’t that strange?” Charl Lieutenant was the first to respond
เหตุใดคุณจึงได้รับการชำระเงินทั้งหมด 
 “Hold on
"รออยู่
is this kid saying that she killed all those slaughters?” “Well not all of them, but most” said Leona, nodding her head in assent
เด็กคนนี้บอกว่าเธอฆ่าคนฆ่าคนเหล่านั้นทั้งหมดหรือ? "" ไม่ใช่ทุกคน แต่ส่วนมาก "ลีโอนาพยักหน้าเห็นด้วย
 “Hunter, is what she’s saying correct?” “Ummmmm…
"เธ่อเป็นสิ่งที่เธอพูดถูกต้องหรือไม่" "Ummmmm ...
” Zin nodded his head slowly and bitterly, his expression betraying his reluctance
"Zin พยักหน้าอย่างช้าๆและขมขื่นเขาแสดงออกอย่างไม่เต็มใจ
 Leona had given Zin his payment fairly
Leona มอบเงินให้ Zin อย่างยุติธรรม
 And she was right that she had killed most of the slaughters herself
และเธอก็ถูกต้องว่าเธอฆ่าคนฆ่าตัวตายเสียเอง
 It was true that he was taking the payment for himself, when in fact most of it was rightfully hers
มันเป็นความจริงที่เขาได้รับการชำระเงินสำหรับตัวเองในขณะที่ในความเป็นจริงมากที่สุดของมันถูกต้องตามกฎหมายของเธอ
 “Yeah, she’s right” admitted Zin with an expression that revealed his utter reluctance to admit he was wrong
"ใช่เธอเหมาะสม" Zin ยอมรับกับการแสดงออกที่เปิดเผยความไม่เต็มใจที่สุดของเขาที่จะยอมรับว่าเขาผิด
 Leona had her hands on her hips as she spoke to Zin in a chiding tone, “Mister, I’m gonna have to demand my ‘fair’ share of this payment
Leona จับมือเธอไว้ที่สะโพกขณะที่เธอคุยกับ Zin ด้วยเสียงกระหึ่มว่า "นายฉันจะต้องเรียกร้องหุ้นสามัญของฉันในการชำระเงินนี้
” “
""
Haha…
ฮ่าฮ่า ...
” Charl realized that the little girl wasn’t simply impertinent
"ชาร์ลส์ตระหนักว่าเด็กหญิงตัวนั้นไม่ได้เขินอาย
 He had originally thought she was the hunter’s kid
เขาเคยคิดว่าเธอเป็นเด็กของเธ่อ
 Judging from her attitude, he could tell that she was far from ordinary
จากทัศนคติของเธอเขาสามารถบอกได้ว่าเธอห่างไกลจากเรื่องธรรมดา
 He could also tell that Zin was no ordinary robber or slaughter
เขายังสามารถบอกได้ว่า Zin ไม่ใช่โจรสลัดหรือฆ่าคนธรรมดา
 While he doesn’t exactly act according to a strict set of ethics and morals, he does move according to his own rules - rules that he respects in almost all situations
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ปฏิบัติตามหลักจริยธรรมและศีลธรรมอย่างเคร่งครัด แต่เขาก็ทำตามกฎของตัวเองซึ่งเป็นกฎที่เขาเคารพในเกือบทุกสถานการณ์
 He doesn’t want the spoils of another’s hunt
เขาไม่ต้องการของที่ล่าสัตว์อื่น
 He doesn’t take credit for a hunt that wasn’t his
เขาไม่ได้ให้เครดิตกับการล่าสัตว์ที่ไม่ใช่ของเขา
 “What are you going to do, Mister?” asked Leona
"นายจะทำอะไรนาย?" ลีโอนาถาม
 Zin nearly spit out his answer, as if there was nothing else he could do, “Let’s do that
Zin เกือบจะคายคำตอบของเขาราวกับว่าไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ "ลองทำแบบนั้นเถอะ"
I mean, we have to do that
ฉันหมายความว่าเราต้องทำอย่างนั้น
” “Are you angry, Mister?” asked Leona
"" คุณโกรธมั้ย? "ลีโอนาถาม
 Zin answered immediately, scowling, “No, not at all!” Zin violently made his way down to the first floor, suddenly full of emotion
ซินตอบอย่างฉุนเฉียวว่า "ไม่ใช่หรอกหรอ!" ซินเดินลงไปที่ชั้น 1 เต็มไปด้วยอารมณ์
 Charl and Leona looked at each other as they observed Zin going downstairs
ชาร์ลและเลโอนามองไปที่กันและกันขณะที่พวกเขาสังเกตเห็นว่าซินจะลงไปที่ชั้นล่าง
 “Looks like he’s angry?” asked the lieutenant
"ดูเหมือนว่าเขาโกรธ?" ถามผู้หมวด
 Leona answered, tsk-tsking with her tongue, “Yeah, but isn’t it kinda cute?” Leona shrugged her shoulders
"ใช่ แต่มันดูน่ารักไหม?" ลีโอนายักไหล่ของเธอ
   The three descended to the first floor to fill their empty stomachs
ทั้งสามเดินลงไปที่ชั้นหนึ่งเพื่อเติมท้องว่าง
 Zin moved to order Leona’s meal, but hesitated
Zin ย้ายไปสั่งอาหารของ Leona แต่ลังเลใจ
 If Leona was going to be a stickler about the slaughter payment, then Zin was also justified in taking the cost of Leona’s meal out of her share
ถ้าลีโอนากำลังจะเป็นคนเหน็บแนมในเรื่องการจ่ายเงินที่ฆ่าแล้วไซินก็เป็นคนชอบธรรมในการเก็บค่าอาหารของลีโอนาออกจากหุ้น
 That would put her in a difficult situation
นั่นจะทำให้เธอตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก
 Zin thought for a moment, before catching himself
Zin คิดสักครู่หนึ่งก่อนที่จะจับตัวเอง
 ‘What the hell am I thinking about…’ he chided himself
'ฉันคิดอะไรน่ะ ... ' เขาสำนึกผิด
 Why was he being so ungenerous? He was letting Leona get to him, and he was holding a grudge
ทำไมเขาถึงไม่อ่อนโยน 
 If Leona caught him acting like this, she would give him shit again
ถ้า Leona จับเขาทำตัวแบบนี้เธอก็จะให้เขาอึอีกครั้ง
 Zin considered himself a rational consumer and producer
Zin คิดว่าตัวเองเป็นผู้บริโภคและผู้ผลิตที่มีเหตุผล
 He had never once before thought of himself as stingy
เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนตระหนี่
 The meal consisted of steamed sweet potatoes and corn
อาหารประกอบด้วยมันเทศหวานและข้าวโพด
 For the price of 1 chip, it wasn’t great, but it wasn’t terrible, either
สำหรับราคาชิป 1 อันก็ไม่มากนัก แต่ก็ไม่แย่มากเช่นกัน
 Zin looked at lieutenant Charl, and in an attempt to not seem stingy, he spoke
Zin มองไปที่นายชาร์ลและพยายามที่จะดูไม่น่าสนใจเขาพูด
 “Lieutenant Charl
"โท Charl
” “I’m listening
" "ฉันฟัง
” “Considering now the start of the job wouldn’t be a problem, right?” “Hmmmm, yea that’s okay
"" พิจารณาตอนนี้การเริ่มต้นของงานจะไม่เป็นปัญหาใช่ไหม? "" อืมมมมมมมมมม
” “When hunters are on a job together like this with their client, it’s a rule among hunters to have the client to pay for meals
"" เมื่อนักล่ากำลังทำงานร่วมกันอย่างนี้กับลูกค้าของพวกเขานั่นคือกฎในหมู่นักล่าที่มีลูกค้าจ่ายค่าอาหาร
” “
""
” Leona was staring at Zin like she was sick of him
"ลีโอนากำลังจ้องมองที่ซินอย่างที่เธอป่วยอยู่
 The lieutenant nodded his head cooly
นายร้อยพยุงหัวของเขาเย็น
 “Oh really? I didn’t know
"จริงๆเหรอ? 
 Let me pay then
ให้ฉันจ่ายเงินแล้ว
 Hey! I’d like to pay for three meals” said Charl
เฮ้! 
 “Yes, sir
"ครับท่าน
” The lieutenant didn’t seem to have any reservations about pre-paying for three meals
"โทไม่ได้มีข้อเสนอใด ๆ เกี่ยวกับการจ่ายเงินล่วงหน้าสามมื้อ
 Zin was completely unaware that he seemed like the stingiest person in the world at the moment
Zin ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเป็นคนขี้เหนียวที่สุดในโลกในขณะนี้
 Charl, on the other hand, looked generous in comparison, for paying for the meals so willingly
ชาร์ลส์มองในแง่ดีเมื่อเปรียบเทียบกับการจ่ายเงินค่าอาหารอย่างเต็มใจ
 Leona felt her face redden for some reason as she lowered her head out of view
Leona รู้สึกว่าใบหน้าของเธอแดงลงด้วยเหตุผลบางอย่างขณะที่เธอลดศีรษะลงจากสายตา
 Zin was content that nobody picked up on him being stingy for refusing to pay for Leona’s meal
Zin มีเนื้อหาที่ไม่มีใครหยิบยกเขาเอาแต่ตระหนี่เพราะปฏิเสธที่จะจ่ายเงินสำหรับมื้ออาหารของ Leona
 On top of that, he had his meal paid for
ด้านบนเขาได้รับเงินค่าอาหารแล้ว
 He nodded his head in satisfaction
เขาพยักหน้าด้วยความพอใจ
 Zin wasn’t in the habit of adopting other people’s principles
Zin ไม่ได้มีนิสัยชอบยอมรับหลักการของคนอื่น
 You don’t necessarily get wiser just because you live long
คุณไม่จำเป็นต้องฉลาดขึ้นเพียงเพราะคุณอยู่นาน
   The meal was ready soon
อาหารเร็ว ๆ นี้
 It wasn’t a fancy meal and didn’t require much preparation
มันไม่ได้เป็นอาหารแฟนซีและไม่ต้องเตรียมมาก
 The motel owner seemed to shrivel in front of the big, bad Wargrave soldier
เจ้าของห้องเช่าดูเหมือนจะหดตัวต่อหน้านายใหญ่ Wargrave ทหารที่แย่
 He was even reluctant to bring up to the soldier the topic of the finder’s fee he was owed
เขายังไม่เต็มใจที่จะนำทหารเกณฑ์ไปหาค่าธรรมเนียมในการค้นหาของเขา
 At last, unable to bear it any longer, Zin reminded the soldier of this small debt
ในที่สุดก็ไม่สามารถที่จะทนต่อไปอีกซินเตือนทหารขนาดเล็กคนนี้ว่า
 The lieutenant paid the owner without hesitation
นายจ่ายให้เจ้าของโดยไม่ลังเลเลย
 “Wherever I go, people treat me like I’ve just razed an entire town” said Charl
"ทุกๆที่ที่ฉันไปผู้คนปฏิบัติต่อฉันเหมือนฉันรื้อเมืองทั้งหมดไป" ชาร์ลกล่าว
 “People are scared just knowing that you could if you wanted to” responded Zin
"คนกลัวแค่รู้ว่าคุณทำได้ถ้าคุณต้องการ" ไซินตอบ
 Charl nodded his head
ชาร์ลพยักหน้า
 Leona was staring at the clean-cut lieutenant in amazement
เลโอนากำลังจ้องมองผู้หมวดที่สะอาดและประหลาดใจ
 It was no surprise that Leona was reacting this way - most normal people only hear about, and never actually get to meet a Wargrave soldier in their lifetime
ไม่แปลกใจเลยที่ลีโอนากำลังทำปฏิกิริยาแบบนี้ - คนปกติส่วนใหญ่จะได้ยิน แต่ไม่เคยได้พบกับทหารของ Wargrave ในชีวิตของพวกเขา
   Charl removed the skin from his sweet potato before he ate it
ชาร์ลเอาผิวออกจากมันฝรั่งหวานก่อนที่เขาจะกินมัน
 Leona’s mouth fell in astonishment
ปากของ Leona ตกอยู่ในความสยดสยอง
 “What are you doing?” asked Leona
"คุณกำลังทำอะไร?" ลีโอนาถาม
 “I’m eating my sweet potato” answered Charl
"ฉันกินมันเทศ" ชาร์ลตอบ
 “I know - but why are you peeling it?” “
"ฉันรู้ - แต่ทำไมคุณปอกมัน?" "
it doesn’t taste as good with the skin…” Charl, in exchange, shook his head at Leona and Zin, who were eating the sweet potato, skin and all
มันไม่ได้รสชาติดีเท่ากับผิว ... "ชาร์ลส์แลกกันส่ายหัวกับลีโอนาและซินผู้กินมันฝรั่งหวานผิวและทุกอย่าง
 Leona’s had a disgusted look on his face, as if she had seen an alien
Leona มีใบหน้าที่น่ารังเกียจบนใบหน้าราวกับว่าเธอได้เห็นคนต่างด้าว
 Zin had nothing to say
Zin ไม่มีอะไรจะพูด
 “Ah
“อา
right…
ขวา…
” Leona ate her sweet potato in silence, not bothering to peel it
"Leona กินมันฝรั่งหวานของเธอในความเงียบไม่รำคาญที่จะปอกเปลือกมัน
 She had never even considered the idea of caring about how something tasted
เธอไม่เคยแม้แต่จะคิดถึงการดูแลเรื่องอะไรบางอย่างที่ได้ลิ้มรส
 If there’s something to eat, you just eat it
ถ้ามีอะไรกินคุณก็กินมัน
 She had never thought about what tasted good, and what tasted bad
เธอไม่เคยนึกถึงสิ่งที่ได้ลิ้มรสดีและรสชาติที่ไม่ดี
 Of course, she had shied away from eating ghoul and dog meat, as it was legitimately dangerous
แน่นอนว่าเธอได้หลบหนีไปจากการกินเนื้อหมูและเนื้อสุนัขเพราะมันอันตรายอย่างถูกต้องตามกฎหมาย
 That was a different story
นั่นเป็นเรื่องที่แตกต่างกัน
 There was no problem eating a sweet potato with the skin, and it was a waste to throw it away
ไม่มีปัญหากินมันฝรั่งหวานกับผิวหนังและมันเป็นของเสียที่จะโยนมันออกไป
 ‘Those assholes must always be full’ thought Leona
'คนอันธพาลเหล่านั้นต้องเต็มอิ่ม' Leona คิดว่า
 Leona suddenly seemed upset, and a few tears formed in her eyes
ลีโอนาก็ลำบากและน้ำตาไหลเข้ามาในดวงตาของเธอ
 She gulped down a cup of water
เธอกลืนน้ำลงไป
 “Hahahaha…” Nevertheless, Leona enjoyed observing this man who seemed to be from another world
"ฮ่าฮ่า ... " อย่างไรก็ตามเลียวนาชอบสังเกตคนที่ดูเหมือนจะมาจากโลกอื่น
 The two of them had a long road south in front of them
ทั้งสองคนมีถนนยาวทางใต้อยู่ตรงหน้า
 Charl may be able to leisurely peel his potatoes now, but things would be different in the wild
Charl อาจจะสามารถปอกเปลือกมันฝรั่งของเขาได้ในตอนนี้ แต่สิ่งต่างๆน่าจะแตกต่างออกไปในป่า
 ‘Ghoul meat doesn’t get any better just cause you peel it’ thought Leona
เนื้อ Ghoul ไม่ได้ดีขึ้นเพียงทำให้คุณลอกมัน 'Leona คิดว่า
 Leona was so happy she thought she could fly when she imagined the look on this blond bastard’s face as he was eating ghoul
Leona มีความสุขมากที่เธอคิดว่าเธอสามารถบินได้เมื่อนึกภาพลักษณ์หน้าตาของคนขี้เหล้าสีบลอนด์ตัวนี้ขณะที่เขากำลังกินปอบ
 Leona was inferior to nobody in terms of her character - however bad her character may be
Leona ด้อยกว่าไม่มีใครในแง่ของตัวละครของเธอ - ตัวละครของเธออาจไม่ดี