Chapter 48 Chapter 48
บทที่ 48 บทที่ 48
 Hermes (3) “Commence Exploration!” The moment I shouted out with spirit, the crosses nearby trembled and then shot up
ตอนที่ฉันตะโกนออกมาพร้อมกับวิญญาณไม้กางเขนที่อยู่ใกล้ ๆ นั้นก็ตัวสั่นแล้วก็ยิงขึ้น
 As I thought, they were graves
ฉันคิดว่าพวกเขาเป็นหลุมฝังศพ
 What popped out from them were, of course, zombies
สิ่งที่โผล่ออกมาจากพวกเขาคือซอมบี้
 As if to show that they were different from the 23rd floor zombies, their corpse bodies were much more intact
ราวกับจะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาต่างจากซอมบี้ชั้น 23 ร่างศพของพวกเขามีความสมบูรณ์มากขึ้น
 They even carried swords and shields, or bows and arrows
พวกเขายังถือดาบและโล่หรือคันธนูและลูกธนู
 “Guoooo…”“Warrior’s… blood…” Zombie warriors
"Guoooo ... " "นักรบ ... เลือด ... " นักรบซอมบี้
 Unlike zombies that were born from corpses imbued with mana, the zombie warriors were said to be born in large numbers when the night’s magic power seeped into the corpses of low-class soldiers left on battlefields after large-scale battles
นักรบผีดิบได้เกิดมาเป็นจำนวนมากเมื่อพลังเวทมนตร์ของคืนหลั่งไหลเข้าไปในซากศพของทหารระดับต่ำที่เหลืออยู่ในสนามรบหลังจากการสู้รบขนาดใหญ่
 They were known to always appear in large numbers, and they would sometimes turn the people they killed into zombies, adding to their zombie army
พวกเขาเป็นที่รู้กันว่ามักจะปรากฏเป็นจำนวนมากและบางครั้งพวกเขาก็จะเปลี่ยนคนที่พวกเขาฆ่าไปเป็นซอมบี้เพิ่มกองทัพซอมบี้ของพวกเขา
 However, there weren’t that many zombie warriors in front of me
อย่างไรก็ตามมีนักรบผีดิบหลายคนที่อยู่ข้างหน้าฉัน
 They were likely poor souls who were forced to fight when they were alive and could not rest even after they died
พวกเขาน่าจะมีจิตวิญญาณที่น่าสงสารที่ถูกบังคับให้ต่อสู้เมื่อพวกเขายังมีชีวิตอยู่และไม่สามารถพักผ่อนได้แม้กระทั่งหลังจากที่พวกเขาเสียชีวิต
 “Blood… war…”“Calls… us…” I gulped down a mouthful of saliva as I watched them slowly getting up with their weapons and rolling their eyes in their decayed eye sockets
"เลือด ... สงคราม ... " "โทร ... เรา ... " ฉันดื่มน้ำลายตามอำเภอใจขณะที่ฉันเฝ้ามองพวกเขาช้า ๆ ลุกขึ้นพร้อมกับอาวุธของพวกเขาและกลิ้งตาของพวกเขาในซองตาของพวกเขาผุ
 “Tempest!” When I lightly attacked with my spear, the zombie warriors exploded into pieces and scattered
"Tempest!" เมื่อฉันโจมตีด้วยหอกของฉันเล็กน้อยนักรบผีดิบระเบิดเป็นชิ้น ๆ และกระจัดกระจาย
 They were extremely weak
พวกเขาอ่อนแอมาก
 “Guoooo!” “So it still works
"Guoooo!" "แล้วมันยังคงใช้ได้ดี
” [It’s because Master is strong!] Although they were stronger than normal zombies, I was strengthened by all sorts of elixirs and even had the level 4 high-rank spear technique
"เพราะโทเป็นคนเข้มแข็ง!" แม้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งกว่าซอมบี้ปกติ แต่ฉันก็มีพลังมากขึ้นในทุกประเภทของ elixirs และแม้กระทั่งเทคนิคหอกระดับ 4
 It was slightly embarrassing to say with my own mouth, but I was in a completely different league than normal explorers on the 24th floor
น่าเสียดายเล็กน้อยที่พูดด้วยปากของตัวเอง แต่ฉันอยู่ในกลุ่มที่แตกต่างไปจากนักสำรวจทั่วไปบนชั้น 24
 It seemed that even after hearing I had cleared 21st through 23rd floor in 5 hours, Loretta did not know me well
ดูเหมือนว่าแม้หลังจากได้ยินฉันได้ล้าง 21 ผ่านชั้น 23 ใน 5 ชั่วโมง Loretta ไม่รู้จักฉันดี
 My overwhelming superiority would not change just because zombies were upgraded to zombie warriors or because ghouls appeared
ความเหนือกว่าที่ครอบงำของฉันจะไม่เปลี่ยนเพียงเพราะซอมบี้ได้รับการอัพเกรดให้เป็นนักรบผีดิบหรือเพราะปอบเกิดขึ้น
 “Guooo! Human, living, breathing human!” “Hot blood, soft skin! Human!” More zombie warriors got up from their graves
“Guooo! 
 At the same time, I saw ghouls trying to ambush me by shooting out of the gaps in the dungeon’s walls
ในเวลาเดียวกันฉันเห็นผีปอบพยายามซุ่มโจมตีฉันโดยการยิงออกจากช่องว่างในกำแพงคุกใต้ดิน
 They were certainly faster than the zombies, had tougher bodies, and had claws that gleamed threateningly
พวกมันเร็วกว่าซอมบี้มีร่างกายที่แข็งแรงและมีกรงเล็บที่ขุ่นเคือง
 Moreover, their eyes clearly showed signs of intelligence
นอกจากนี้ตาของพวกเขาอย่างชัดเจนมีสัญญาณของสติปัญญา
 That said, they only seemed to think about devouring me
ที่กล่าวว่าพวกเขาดูเหมือนจะคิดเกี่ยวกับการกินฉัน
 “Come, you ghoul bastards! I’ll return you to your graves!” Previously, as I heard Loretta’s words, this was what I thought
"มาเจ้าเกลียดไอ้บ้า! 
 Even if they were fast, could they be faster than ratmen? Even if they were strong, how much stronger could they be compared to the lizardmen? As for their claws containing neurotoxin, I could just avoid them
แม้ว่าพวกเขาจะเร็วพวกเขาอาจจะเร็วกว่า ratmen? 
 Even if I were hit, I wouldn’t be poisoned unless they could break through my helmet and armor
แม้ว่าฉันจะโดนฉันจะไม่โดนพิษเว้นเสียแต่ว่าพวกเขาสามารถเจาะทะลุหมวกและเกราะของฉันได้
 Of course, because Loretta warned me about them so much, I decided to come to a conclusion after fighting them first
แน่นอนเพราะ Loretta เตือนฉันเกี่ยวกับพวกเขามากฉันตัดสินใจที่จะมาถึงข้อสรุปหลังจากต่อสู้กับพวกเขาก่อน
 “Guooooooo!”“Humaaaaaaan!” They were slightly faster than ratmen
"Guooooooo!" "Humaaaaaaan!" พวกเขาเร็วกว่า ratmen เล็กน้อย
 However, my physical ability was completely different than when I fought the ratmen
อย่างไรก็ตามความสามารถทางกายภาพของฉันแตกต่างไปจากตอนที่ฉันต่อสู้กับ ratmen
 I could see the ghouls’ movements clearly
ฉันได้เห็นการเคลื่อนไหวของปิศาจอย่างชัดเจน
 If I wanted to dodge them, I could do so with ease
ถ้าฉันต้องการที่จะหลบพวกเขาฉันสามารถทำได้อย่างง่ายดาย
 However, if I faced many of them at once, I was bound to be hit by one or two attacks
อย่างไรก็ตามถ้าผมเผชิญหน้ากับหลายคนในเวลาเดียวกันผมก็ต้องถูกโจมตีโดยหนึ่งหรือสองครั้ง
 In that case, knowing how strong their attacks were would help me clear the 24th floor more easily
ในกรณีนี้การรู้ว่าการโจมตีของพวกเขาจะช่วยให้ฉันสามารถล้างชั้น 24 ได้อย่างไร
 Thinking all this in the short instant that the ghouls were coming toward me, I stood in the trajectory of its claws
คิดทั้งหมดนี้ในชั่วพริบตาทันทีที่ผีปอบเข้ามาหาฉันฉันยืนอยู่ในเส้นทางของกรงเล็บของมัน
 Bracing myself for impact, I prepared to counterattack
ฉันเตรียมพร้อมที่จะตอบโต้
 However, the moment their claws hit my armor, an absurdity I never expected happened
อย่างไรก็ตามขณะที่กรงเล็บของพวกเขาตีชุดเกราะของฉันความไร้สาระที่ฉันไม่เคยคาดว่าจะเกิดขึ้น
 Snap
ตะครุบ
 “Ghoul, claw broke! Ghoul hurt!”“Hurt!”“Ghoul claw hurt!” “Ghoul weak! Super weak!” I had not even used Dragon Skin, but the ghouls’ claws broke upon hitting my armor, and they ran away with pained faces
"กูล, กรงเล็บยากจน! 
 Why did this happen, again? Oh, right! I had heard that if my defense was overwhelmingly higher than their attack, the weapons of the attacking enemies would break
เหตุใดจึงเกิดขึ้นอีก? 
 Defense was calculated using HP, constitution, equipment, and how much mana you used to strengthen your body
การป้องกันถูกคำนวณโดยใช้ HP รัฐธรรมนูญอุปกรณ์และจำนวนมานะที่คุณใช้เพื่อเสริมสร้างร่างกายของคุณ
 With high-rank martial arts, my body was further strengthened, which then affected my defense as well
ด้วยศิลปะการต่อสู้ระดับสูงร่างกายของฉันมีความเข้มแข็งมากขึ้นซึ่งก็มีผลต่อการป้องกันของฉันเช่นกัน
 “Ghoul hurt!”“Ghoul return
"Ghoul เจ็บ!" "Ghoul กลับมา
 Ghoul hurt!”“Ghoul call stronger ghoul! Strong ghoul take revenge!” “Can you guys stop crying like little kids!? And don’t talk like you’re calling your older brother after being hit by the local delinquent!” As I was wearing the Dark Ratman’s Leather Armor set until the 20th floor, my defense wasn’t all that high
Ghoul ทำร้าย! "" Ghoul เรียกว่า ghoul ดีกว่า! 
 Now that I was wearing the Lizard Knight Set and had increased my constitution, normal monsters couldn’t pierce through my defense anymore
ตอนที่ฉันกำลังสวมชุดอัศวิน Lizard และเพิ่มรัฐธรรมนูญแล้วมอนสเตอร์ปกติไม่สามารถเจาะผ่านการป้องกันของฉันได้อีกต่อไป
 As I had never let myself be hit by the zombies, it was only now that I found out
ในขณะที่ฉันไม่เคยยอมปล่อยให้ตัวเองถูกซอมบี้โดนมันเป็นแค่ตอนที่ฉันค้นพบ
 Even if I did let the zombies hit me, I wouldn’t have thought that even the 24th floor’s ghouls couldn’t do any damage… After realizing all this, I stood still and blankly stared into the sky
แม้ว่าข้าจะยอมให้ซอมบี้ตีข้าข้าจะไม่คิดเลยแม้แต่นรกชั้นที่ 24 ก็ไม่สามารถทำร้ายข้าได้เลย ... หลังจากรู้ตัวทุกอย่างแล้วข้าก็ยืนนิ่งและจ้องมองไปที่ท้องฟ้า
 Meanwhile, the injured ghouls (except the one that went to call his… brother) were devouring nearby zombies while complaining about how much pain they were in
ในขณะเดียวกันผีปอบที่ได้รับบาดเจ็บ (ยกเว้นคนที่ไปเรียกพี่ชาย ... ของเขา) กำลังกลืนกินซอมบี้ในบริเวณใกล้เคียงขณะที่บ่นว่าปวดมากแค่ไหน
 Once they finished, they attacked me again, broke their claws, and went back to eating zombies… “Ghoul recover!”“Eat zombie, recover!”“Ghoul attack! Ghoul hurt!”“Ghoul claw hurt!”“Ghoul go back!” What did they call this? Macro? Looking at the ghouls sprawled around me with disappointed eyes, I held up my Black Earthen Spear and aimed at them
เมื่อพวกเขาเสร็จสิ้นพวกเขาโจมตีฉันอีกครั้งทำลายกรงเล็บของพวกเขาและเดินกลับไปกินซอมบี้ ... "ปอบกู้!" "กินผีดิบกู้!" "โจมตีปอบ! 
 Although I was starting to like the way they talked, I didn’t need to hesitate now that I knew how weak they were
แม้ว่าฉันจะเริ่มชอบวิธีที่พวกเขาพูดกันฉันก็ไม่จำเป็นต้องลังเลเลยว่าฉันรู้ว่าเขาอ่อนแอมากแค่ไหน
 “Peika, take as much mana as you need and open a way in front of me
"Peika ใช้มานะเท่าที่คุณต้องการและเปิดทางข้างหน้าฉัน
 I’m going to run
ฉันจะวิ่ง
” [Okay, Master! I like running too!] Under my permission, Peika, who started to freely take my mana, shone with a radiant light
"[เอาล่ะโท! 
 Soon, sparks flickers from her body
เร็ว ๆ นี้ประกายไฟกระพริบจากร่างของเธอ
 She then charged forward, burning every zombie and ghoul in her path to crisp
จากนั้นเธอก็พุ่งไปข้างหน้าการเผาผีดิบและผีปอบในเส้นทางของเธอให้คมชัด
 The zombies were, of course, killed instantly, and the ghouls staggered after taking huge damage
ซอมบี้ถูกฆ่าตายทันทีและผีปูดก็โขลกอย่างรุนแรงหลังจากได้รับความเสียหายอย่างมาก
 Without hesitation, I lifted my foot off the ground
โดยไม่ลังเลฉันยกเท้าขึ้นจากพื้น
 It was time to make use of my special passive skill, Dash
ถึงเวลาแล้วที่จะใช้สกิล passive พิเศษของฉัน Dash
 “Uooooooo! Clear the paaaaath!” The moment I lifted my foot off the ground, the surrounding scenery began to be pushed backwards
“Uooooooo! 
 The zombies stared at me with blank expressions
ซอมบี้จ้องที่ฉันด้วยการแสดงออกที่ว่างเปล่า
 The ghouls that came after me bounced right off
ผีปอบที่มาหลังจากที่ฉันตีกลับขวาปิด
 They then clumped up and tried to block my path forward
จากนั้นพวกเขาก็รวมตัวกันและพยายามจะสกัดกั้นเส้นทางของฉันไว้ข้างหน้า
 However, like exploding grenade shells, they were sent flying in all directions by Peika’s lightning and my charge
อย่างไรก็ตามเช่นระเบิดหอยระเบิดพวกเขาถูกส่งไปในทุกทิศทางโดยฟ้าผ่าของ Peika และค่าใช้จ่ายของฉัน
 ‘Fast! This Dash skill, I like it!’ If Ren saw me right now, he would regretfully say, ‘So it really was possible to make your legs disappear!’ Now that I thought about it, Ren had not contacted me since we parted
‘ด่วน! 
 Did he lose after challenging the Floor Master alone? If so, I was going to need to start thrashing phase season 2… “Guooo!”“Ghoul dying!” Just by pointing my mana-strengthened spear forward as I ran using Dash, the zombies and ghouls in my way were all sent flying
เขาสูญเสียหลังจากที่ท้าทายโทชั้นเดียว? 
 Even if the ghouls’ bodies were stronger than steel, I could pierce a 5-centimeter-thick plate of steel with my spear at the age of 14
แม้ว่าร่างกายของปอบจะแข็งแกร่งกว่าเหล็กฉันก็สามารถแทงแผ่นเหล็กหนา 5 เซนติเมตรไว้กับหอกของฉันตอนอายุ 14
 My current strength was incomparable to back then
ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของฉันก็หาได้ยากเหมือนเดิม
 Ghouls were no different than zombies in the face of my dashing
Ghouls ไม่แตกต่างจากซอมบี้เมื่อเผชิญหน้ากับความสยองขวัญของฉัน
 I didn’t check whether the monsters sent flying were dead or alive
ฉันไม่ได้ตรวจสอบว่ามอนสเตอร์ที่ส่งการบินตายหรือมีชีวิตอยู่
 I didn’t need them to be dead to clear the floor
ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาตายเพื่อล้างพื้น
 I just had to get to the end of the pathway alive
ฉันต้องไปถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทางที่มีชีวิตอยู่
 In the past, I believed I needed to kill all the monsters to clear the floor
ในอดีตฉันเชื่อว่าฉันจำเป็นต้องฆ่าสัตว์ประหลาดทั้งหมดเพื่อล้างพื้น
 However, that was only because I would likely be killed by the monsters otherwise
แต่นั่นเป็นเพราะฉันน่าจะถูกฆ่าโดยสัตว์ประหลาดมิฉะนั้น
 Killing all the monsters wasn’t a necessary condition to clear a floor
ฆ่ามอนสเตอร์ทั้งหมดไม่ใช่เงื่อนไขที่จำเป็นในการล้างพื้น
 I had heard some dungeon explorers honed their stealth abilities to the max so they could clear dungeon floors while avoiding battles as much as possible
ฉันเคยได้ยินนักสำรวจกรุจำนวนหนึ่งได้ฝึกฝนความสามารถในการลักลอบของพวกเขาให้มากที่สุดเพื่อให้สามารถล้างพื้นห้องใต้ดินได้ในขณะที่หลีกเลี่ยงการต่อสู้ให้ได้มากที่สุด
 Regardless, I was currently running while ignoring most of the zombies and ghouls
ไม่ว่าฉันกำลังทำงานอยู่ในขณะที่ละเลยที่สุดของซอมบี้และปอบ
 Even so, because of all the monsters Peika was killing and the ones who died after colliding with me, I constantly heard gold piling up
ถึงกระนั้นเพราะทุกสิ่งที่มอนสเตอร์ Peika กำลังฆ่าและคนที่เสียชีวิตหลังจากชนกับฉันฉันได้ยินเสียงทองซ้อนทับอยู่ตลอดเวลา
 At some point, I hit a large ghoul and realized he was not sent flying after colliding with my spear
ในบางจุดฉันตีปอบขนาดใหญ่และตระหนักว่าเขาไม่ได้ส่งบินหลังจากชนกับหอกของฉัน
 I realized at that point
ฉันตระหนักในจุดนั้น
 “Krrrrrr! Kruka punish human!” “You’re the older brother ghoul!” “Krrrrrr!” I first cut off the head of a ghoul glaring at me from the side, and checked my remaining mana
“Krrrrrr! 
 Because Peika was continuously taking my mana, I only had about 50 percent of my total mana left
เนื่องจาก Peika ใช้มานาอย่างต่อเนื่องฉันเหลือเพียงแค่ 50% ของพลังชีวิตทั้งหมด
 The large ghoul was over 2 meters tall, and had a freakishly large right arm
กบขนาดใหญ่มีความสูงกว่า 2 เมตรและมีแขนขวาขนาดใหญ่ที่หงุดหงิด
 Judging by the color of the right arm’s skin, it was undoubtedly stronger than other parts
การตัดสินด้วยสีผิวของแขนขวานั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะแข็งแรงกว่าชิ้นส่วนอื่น ๆ
 “Peika, come in my spear!” [Okay!] “Krrrrr! I kill! Then I beat and make tender!” The moment I activated Spirit Aura, Kruka swung his massive right arm at me
"Peika มาหอกของฉัน!" [Okay!] "Krrrrr! 
 Although I dodged the attack, fully aware of its trajectory, its direction suddenly changed mid-air and chased after me
แม้ว่าฉันจะหลีกเลี่ยงการโจมตีตระหนักถึงวิถีโคจรของมันทิศทางของมันก็เปลี่ยนไปกลางอากาศและไล่ตามฉันไป
 Startled, I hurriedly ducked and rushed to his body
ตื่นตกใจรีบรีบวิ่งไปที่ร่างของเขา
 Whether it was monster or human, fighting became easier when the enemy was an arm’s distance away than when he was right up to your shoulder
ไม่ว่าจะเป็นมอนสเตอร์หรือมนุษย์การต่อสู้กลายเป็นเรื่องง่ายขึ้นเมื่อศัตรูอยู่ห่างจากแขนมากกว่าเมื่อเขาก้าวเข้าสู่ไหล่ของคุณ
 Kruka was no exception
Kruka ก็ไม่มีข้อยกเว้น
 Without knowing what to do, he tried to strike me using his entire arm
เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเขาพยายามจะตีฉันโดยการใช้แขนทั้งหมด
 “Hap!” With a short, spirited shout, I shot my spear toward his head
"Hap!" ด้วยเสียงโห่ร้องที่สั้นและร่าเริงฉันยิงหอกของฉันไปที่ศีรษะของเขา
 He was still a named monster
เขายังคงเป็นมอนสเตอร์ชื่อ
 His much tougher head did not explode out like all the other ghouls’ heads
ศีรษะที่รุนแรงของเขาไม่ได้ระเบิดออกไปเหมือนกับหัวของหัวปิศาจตัวอื่น ๆ
 He only let out a painful scream
เขาปล่อยให้เสียงกรีดร้องเจ็บปวด
 Immediately afterwards, I was struck by his forearm
ทันทีหลังจากนั้นฉันถูกทุบโดยแขนของเขา
 Although it was heavy enough to make me groan, I did not receive much damage, as I had minimized the amount of impact force I received
แม้ว่ามันจะหนักพอที่จะทำให้ฉันคร่ำครวญฉันไม่ได้รับความเสียหายมากเท่าที่ฉันได้ลดจำนวนของแรงกระทบที่ฉันได้รับ
 Holding in my pain, I shot out my spear again
ถือไว้ในความเจ็บปวดของฉันฉันยิงธนูของฉันอีกครั้ง
 It hit the same area, and his poisonous blood spurted out into the air
มันโดนพื้นที่เดียวกันและเลือดที่เป็นพิษของเขาออกมาในอากาศ
 “Kruk! Annoying prey!” “Only eating meat isn’t good for you! In your next life, eat some goddamn vegetables!” Kruka attacked once again with his large arm
“Kruk! 
 This time, however, his arm split into two mid-flight
คราวนี้อย่างไรแขนของเขาแยกออกเป็นสองช่วงบิน
 Was he still considered a ghoul? He was a mutant! I would be severely injured if that thing hit me, I didn’t particularly think to dodge it
เขายังคงถือว่าเป็นปอบ? 
 I simply concentrated my body’s energy and mana and shot forward with my spear
ฉันเพียง แต่มุ่งความสนใจไปที่พลังงานของร่างกายและมานะของฉันและยิงไปข้างหน้าด้วยหอกของฉัน
 It was an attack that used 20 percent of my HP and MP! “Heroic Strike!” White light combined with Spirit Aura enveloped the spear, giving it an imposing look similar to Heavenly God’s lightning
เป็นการโจมตีที่ใช้ HP และ MP ของฉันถึง 20 เปอร์เซ็นต์! 
 At the same time, it exploded Kruka’s head into oblivion
ในเวลาเดียวกันมันระเบิดหัวของ Kruka ไปสู่การจลาจล
 His arm had no chance to strike me
แขนของเขาไม่มีโอกาสที่จะตีฉัน
 In the next moment, a messaged flowed into my ear
ในวินาทีต่อมามีคนส่งเสียงเข้ามาในหู
 [You defeated the named monster ‘Kruka’! You obtained ‘Event Dungeon Entrance Ticket: Giant Zombie’s Attack!’ as a reward!] “… Why did I get a zombie-related dungeon from a ghoul?” Wait, that was the wrong reaction
[คุณเอาชนะมอนสเตอร์ชื่อ 'Kruka'! 
 “Yes! An Event Dungeon!” That was the right one!
"ใช่!