Chapter 5  ☆☆☆☆  ☆☆☆☆☆ Chapter 5 The Young Miss In the case of Fang Ru Hui, he was in a dilemma, the questioning inside seems to  draw to an  end, because he heard the voice of Jin Yan Hen lowered deliberately but asked full of excitement, ” All right,  how about that Miss Lou , are your family related?” ” Miss Lou is also a good person, she … …” The curtain was opened at a right moment, Lou Chen slowly walked in
บทที่ 5 ☆☆☆☆☆☆☆☆☆บทที่ 5 หนุ่มน้อยในกรณีของ Fang Ru Hui เขาอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกคำถามภายในดูเหมือนจะจบลงเพราะเขาได้ยินเสียงของ Jin Yan Hen ลดลง 
 Jin Yan Hen's regret  was written all over his face, twitched his lips and looked at Lou Chen, she was having the appearance as if nothing important happened, though he was inquiring about her in general a moment ago which was not common, “Chen'er*, you came back
ความรู้สึกเสียใจของ Jin Yan Hen ได้ถูกเขียนขึ้นทั่วใบหน้าของเขาทำให้ริมฝีปากของเขาขุ่นเคืองและมอง Lou Chen เธอดูเหมือนจะไม่มีอะไรสำคัญเกิดขึ้นแม้ว่าเขาจะสอบถามเรื่องของเธอโดยทั่วไปเมื่อไม่นานมานี้ 
” *(tantamount to saying little darling Chen)  Fang Ru Hui followed inside the room behind Lou Chen and does not understand that what happened only thought the atmosphere’s temperature suddenly lowered several degrees
"* (เทียบเท่ากับที่รักน้อยเฉิน) ฝางรูฮุยเดินเข้าไปในห้องหลังลูเฉินและไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแค่คิดว่าอุณหภูมิของบรรยากาศลดลงหลายองศา
 Jin Yan Hen pretended and not admit that he did something crazy, has stood abruptly and walked towards the door, while he laughed with a smile said
จินยันไก่แกล้งทำเป็นไม่ยอมรับว่าทำอะไรบ้าคลั่งลุกขึ้นยืนอย่างกระทันหันและเดินไปทางประตูขณะที่เขาหัวเราะด้วยรอยยิ้ม
 “Time is late, I will go back to the yamen** ( **the government office in feudal China), otherwise Wu Yi that boy does not know how to lay things out in front of the daren (the title of respect to elders) and Xiao Touer  (leader) if I am not the one in front
"ถึงเวลาแล้วฉันจะกลับไปหา yamen ** (** สำนักงานรัฐบาลในประเทศจีนเกี่ยวกับระบบศักดินา) มิฉะนั้น Wu Yi เด็กคนนั้นไม่รู้ว่าจะวางสิ่งของไว้ตรงหน้าหน้าของ daren (ชื่อเรื่องความเคารพแก่ผู้อาวุโส) 
" Do not know if it was an illusion, Fang Ru Hui always felt that Jin Yan Hen deliberately bypass  “Chen'er” girl  to go out, out of the hospital when suddenly turned back and said, “I am usually in the yamen, Chen'er if there is something that you need my help, you can come and look for  me
"ไม่ทราบว่ามันเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า Fang Ru Hui รู้สึกเสมอว่า Jin Yan Hen จงใจหลีกเลี่ยง" Chen'er "สาวออกไปข้างนอกออกจากโรงพยาบาลทันทีที่หันกลับมาและพูดว่า" ฉันมักอยู่ใน Yamen, 
" After ditching a few words, Jin Yan Hen urgently run out like his buttocks was on fire
"หลังจากทิ้งคำพูดไม่กี่คำจินเฮนก็รีบวิ่งออกไปเช่นเดียวกับที่ก้นของเขาลุกไหม้
 Today in the day of one's life, a man who was always been lazy unexpectedly so lively even energetically   running back to yamen
วันนี้ในวันของชีวิตคนที่ถูกขี้เกียจอยู่เสมอโดยไม่คาดคิดเพื่อให้มีชีวิตชีวาแม้กระปรี้กระเปร่าวิ่งกลับไปที่ yamen
 Fang Ruhui was still wondering, that chilly girl actually also unexpectedly went out, going through by his side, only a briefly leave a word, “Her body is extremely weak and is not conducive for walking, you sauté the bowl of medicine to soothe her nerves and restore her vital energy, give that to her to drink and I’ll come back to pick her up later
Fang Ruhui ยังคงสงสัยว่าเด็กสาวที่หนาวเย็นจริงยังไม่คาดคิดออกไปเดินผ่านทางด้านข้างของเขาเพียงสั้น ๆ ทิ้งคำว่า "ร่างกายของเธออ่อนแอมากและไม่เอื้อต่อการเดินคุณsautéชามยาเพื่อปลอบเธอ 
 “Hey … …” Fang Ru Hui recovered his composure but the beautiful woman already walked long ago
"เฮ้ ... ... " ฝาง Ru Hui ฟื้นความสงบของเขา แต่ผู้หญิงสวยเดินไปนานแล้ว
 Raise his hands and looked at the two packs of raw materials for medicine
ยกมือขึ้นมองทั้งสองชุดของวัตถุดิบสำหรับยา
 Fang Ru Hui can only smile bitterly and go to make decoction of medicinal herbs
ฝางรุฮุยสามารถยิ้มได้อย่างขมขื่นและไปทำยาต้มยาสมุนไพร
 Lou Chen goes out of the hospital  and from a far she can see Jin Yan Hen's the figure, she  was not sharply pursuing  to catch up, away from the distance, following him far behind 
ลูเฉินออกจากโรงพยาบาลและจากที่ไกลที่เธอสามารถมองเห็นรูปตัว Jin Yan Hen เธอไม่ได้ไล่ตามอย่างฉับพลันเพื่อไล่ตามห่างจากระยะไกลโดยติดตามเขาไปไกล
 Passing through few junctions, after taking a tea time, just as what Lou Chen suspects, Jin Yan Hen did not go back to the yamen, but entered into a lane that was of common residential area
เดินผ่านจุดเชื่อมต่อไม่กี่หลังดื่มน้ำชาเช่นเดียวกับที่ Lou Chen สงสัยว่า Jin Yan Hen ไม่ได้กลับไปหาแยม แต่เข้าสู่เลนที่เป็นที่อยู่อาศัย
 He stopped at the front of someone else's residence, the entrance was sealed by a sheet of paper, Jin Yan Hen looked around and went on top of the wall in one leap
เขาหยุดอยู่หน้าบ้านของคนอื่นทางเข้าถูกปิดผนึกโดยแผ่นกระดาษจินเหลียนมองไปรอบ ๆ และเดินขึ้นไปบนผนังด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียว
 Lou Chen's corners of the mouth cannot help express that her insight  was right all along,  as expected this was Jin Yan He's style, in the capacity of government workman, he does not walk to the front doing things contrary to the norm and insist on doing his own thing like this climbing over the wall to go into that room
มุมของลูเฉินไม่สามารถบอกได้ว่าความเข้าใจของเธอเป็นไปอย่างถูกต้องตามที่คาดไว้นี่คือสไตล์ของจินหยองในฐานะที่เป็นคนงานของรัฐบาลเขาไม่เดินไปข้างหน้าเพื่อทำสิ่งที่ขัดต่อบรรทัดฐานและยืนยันในการทำ 
 If she guesses right, this should be the crime scene
ถ้าเธอคาดเดาได้ถูกต้องนี่ควรเป็นเหตุที่เกิดเหตุ
 Jin Yan Hen's qing gong was awfully good, he leapt gently, treads the wall eaves with his foot by leveraging, then has leapt forward in the building
จิ๊บจิ่งของ Jin Yan เหวี่ยงแย่มาก ๆ เขากระโจนไปอย่างนุ่มนวลวิ่งคานไปกับกำแพงชายคาโดยการยกเท้าขึ้นจากนั้นก็กระโดดไปข้างหน้าในตัวอาคาร
 Lou Chen looked  all around and did not choose the same route like Jin Yan Hen but treads the eaves lightly, dropped down between the two households' eaves intersections  to position herself where she can see clearly what was happening in the small courtyard
ลูเฉินมองไปรอบ ๆ และไม่ได้เลือกเส้นทางเดียวกับไก่จินเฮน แต่วิ่งคานเบา ๆ ลงระหว่างสี่แยกชายคาบ้านสองแห่งเพื่อวางตำแหน่งตัวเองเพื่อให้เห็นได้ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นในลานเล็ก ๆ
 The sky was gradually getting dark, Lou Chen hiding in that position, if she does not make a noise; no one can discover her presence
ท้องฟ้าค่อย ๆ คล้ำขึ้น Lou Chen ซ่อนตัวอยู่ในตำแหน่งนั้นถ้าเธอไม่ทำให้เกิดเสียงดัง 
 Jin Yan Hen just jumped into the small courtyard, ready to enter the room when the door was shoved open from violently from the inside
Jin Yan Hen เพิ่งกระโดดลงไปในลานเล็ก ๆ พร้อมที่จะเข้าห้องเมื่อประตูถูกผลักออกจากด้านในอย่างรุนแรง
 “Who ?!” A shrill delicate voice came through, simultaneously a touch of blue figure rushed out from the house, the speed was not fast and obviously the martial arts skill was not excellent
"เสียงของใครบางคน?" เสียงที่ละเอียดอ่อนโผล่ขึ้นมาพร้อม ๆ กันการสัมผัสสีน้ำเงินพุ่งออกจากบ้านความเร็วไม่เร็วและเห็นได้ชัดว่าทักษะการต่อสู้ไม่ได้ยอดเยี่ยม
 Jin YanHen eyes flashed and raised his hand to the person’s shoulder, but after seeing the face of the person, he was taken aback and recovered his hand, kept it off in front of his body and received a female palm at the same time called out, “It's me! “ The woman moved to capture and grasps  Jin Yan Hen on the arm, he did not escape nor shun it, letting the her arrest him red handed
ดวงตาของ Jin YanHen กระพริบและยกมือขึ้นที่ไหล่ของตัวเอง แต่หลังจากได้เห็นใบหน้าของคนนั้นเขาก็หงุดหงิดและเอามือจับเก็บไว้ที่ด้านหน้าของร่างกายและได้รับฝ่ามือหญิงในเวลาเดียวกันเรียกว่า 
 After hearing the low shout, the woman's hand did not released his grasps, puzzled and asked, “Jin Yan Hen? Lou Chen slightly squinting and finally see clearly the woman’s appearance, she was young almost 28 years of age, face was oval like a goose eggs, looks delicate, beautiful and the pair of almond eyes were particularly bright, her clothing color and design were similar to that of Jin Yan Hen
หลังจากได้ยินเสียงตะโกนต่ำมือของหญิงไม่ได้ปล่อยมือของเขางงงวยและถามว่า "ไก่ Jin Yan เหรอ? 
 Her waist long hair was put in a bunched at the back of her head giving a strong nimble, the whole person gives the air of full of vitality, brisk, brute and difficult to deal with feeling
เอวผมยาวของเธอถูกวางไว้ในมัดที่ด้านหลังของหัวของเธอให้ว่องไวที่แข็งแกร่งทั้งคนให้อากาศเต็มไปด้วยพลัง, ร่าเริง, โหดร้ายและยากที่จะจัดการกับความรู้สึก
 Jin Yan Hen moved both hands to be seized by the woman, he took a deep breath and in a very clear voice without hint of retreating but in need of spanking, ” Miss Qu dàxiǎo jie , although I do not mind you grabbing me but this posture I’m not quite comfortable
จินเฮนย้ายมือทั้งสองข้างไปหาผู้หญิงคนนั้นเขาหายใจเข้าลึก ๆ และเสียงที่ชัดเจนโดยไม่มีคำใบ้ แต่จำเป็นต้องตบ "Miss Qu dàxiǎo jie แม้ว่าฉันจะไม่คิดว่าคุณจะคว้าฉัน แต่เรื่องนี้ 
" dàxiǎo jie- meaning eldest daughter of affluent family, bossy or highly indulged woman “Go away!” The woman throws off Jin Yan Hen's hands and asked, “You, how can you be in this?” Jin Yan Hen rubbed his wrist, smiled and answered, “Naturally, I have to investigate the case
"dàxiǎo jie- หมายถึงลูกสาวคนโตของครอบครัวที่ร่ำรวยหรือเป็นผู้หญิงที่โหดร้ายมาก" ไปเลย! "ผู้หญิงคนนี้พ่นมือของจินเฮนและถามว่า" คุณคุณจะทำอย่างไร? "จินหยวนถูข้อมือ, 
" “You?”  The woman exclaimed, “All day you do not do your work and I do not know why my father did not kick you out of your post yet
"คุณ?" ผู้หญิงคนนั้นร้องอุทานว่า "ทุกวันคุณไม่ทำงานของคุณและฉันไม่รู้ว่าทำไมพ่อของฉันไม่ได้เตะคุณออกจากตำแหน่งของคุณยัง
” Since Qu dàxiǎo jie, was the treasured daughter of Qu daren and no one in Lou Shi town dare to challenge this girl, Jin Yan Hen naturally does not want a touch of bad luck, with chuckle, “Miss Qu this time you are really unfair to me, after I brought Wang Si to justice, but  I am also thinking about the investigation of the case, this is simply adhering faithfully to my duties
"ตั้งแต่ Qu dàxiǎo jie เป็นลูกสาวที่รักของ Qu daren และไม่มีใครในเมือง Lou Shi กล้าที่จะท้าทายเด็กคนนี้ Jin Yan Hen ธรรมชาติไม่ต้องการสัมผัสของความโชคร้ายด้วยการหัวเราะ" Miss Qu เวลาที่คุณเป็นจริงนี้ 
" Qu Ning forced a laugh or two , she disregarded his feeling and scoffed and say with a smile,” I certainly do not believe this , you were so lazy before and strolled in this case and now you turn around to say that you are investigating the case?"… … Jin Yan Hen just shrugged and had not refuted, Qu Ning double down on what she said and Jin Yan Hen glanced at her blankly and then put his hand behind his back and walked back in the small courtyard, while walking expressed his placid analysis, “In this small courtyard there are inhabitants, according to their testimony, that day between 3 to 5 pm they heard the Wang couples quarreled, about a quarter of an hour later, Wang Si slammed the door to leave
"Qu หนิงบังคับหัวเราะหรือสองคนเธอละเลยความรู้สึกของเขาและเยาะเย้ยและพูดด้วยรอยยิ้ม" ฉันไม่เชื่ออย่างนี้คุณขี้เกียจมากก่อนและเดินเล่นในกรณีนี้และตอนนี้คุณหันไปรอบ ๆ เพื่อบอกว่าคุณกำลังสืบสวน 
 At about xushi time (7-9 pm) Feng Qian Hua's younger brother Feng Qian Feng came and discovered the dead body
เมื่อเวลาประมาณ xushi (7-9 น.) น้องชายของ Feng Qian Hua Feng Qian Feng มาและค้นพบศพผู้ตาย
  The neighbors did not hear any quarrel or fighting sound, arguably that the two had been quarreling fiercely
เพื่อนบ้านไม่ได้ยินเสียงทะเลาะวิวาทหรือต่อสู้กับเสียงใด ๆ เนื้อหาทั้งสองได้โต้เถียงอย่างรุนแรง
 Feng Qian Hua’s temper is not good and if Wang Si in such a short time to came back, among the two it is impossible they would be so calm
อารมณ์ Feng Qian Hua ไม่ดีและถ้าวังศรีในระยะเวลาอันสั้นที่จะกลับมาในหมู่สองมันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะสงบดังนั้น
” Jin Yan Hen folded his arms in his chest, he was not there to investigate the scene, but rather specifically to accompany person and to chat with the girl, “Miss Qu, this only means that the murderer is not Wang Si?” Qu Ning waving her hand and replied, “I certainly have not explained very much, it is possible that Wang Si already killed his wife at earlier time or went out to pass anger and perhaps went back to their home secretly, killed Feng Qian Hua, in short, there is only doubtful points and must be investigated thoroughly and verified clearly
"จินหยันไก่พับแขนของเขาไว้ที่อกเขาไม่ได้ไปตรวจสอบฉาก แต่เฉพาะกับคนและคุยกับเด็กผู้หญิงว่า" นางสาว Qu มันหมายความว่าฆาตกรไม่ใช่วังศรี "Qu 
" For the last few words, Lou Chen's focus circled on Qu Ning, perhaps it was because in the family also someone has frequently said those similar statements, Lou Chen actually had several points of favorable impression to this frank girl
"ในช่วงไม่กี่คำที่ผ่านมาการโฟกัสของ Lou Chen เกี่ยวกับ Qu Ning อาจเป็นเพราะในครอบครัวมีคนพูดคำแถลงคล้ายคลึงกันเหล่านี้ Lou Chen ยังมีความรู้สึกที่น่าชื่นชมอยู่หลายเรื่องกับสาว ๆ คนนี้
 Jin Yan Hen simply leaned against the poplar in the small courtyard, as always, cynical, “That the eldest sister found what?" Qu Ning stared at him, clears his throat said, “I just arrived for a while to meet you and I did not have time to check it! Get out of the way and do not prevent this girl to investigate!” As she was talking she was surveying and investigating the small courtyard earnestly
"ที่พี่สาวคนโตพบว่าอะไร?" Qu หนิงจ้องมองที่เขาล้างลำคอของเขากล่าวว่า "ฉันเพิ่งมาถึงในขณะที่จะได้พบคุณและฉัน. 
 Jin Yan Hen was still standing in his place, from the perspective of Lou Chen she only saw the small profile of his face, he couldn't clearly see his expression, only saw him shaking his head, while saying," Did you carefully looked there are a lot of blood here also, have you discovered it also?" “Nonsense! She did not struggle to run outside and go out for help!” Miss Qu sound  like she liked to bicker with Jin Yan Hen after the words has ended, she also immediately shout in a low voice,  “It is not right!” Qu Ning, squatted her lower part of the body, not caring about blood stain and dust everywhere, looked and looked at that  dried up bloodstain  that has continued from the room that has extended to the door which was about  2-3 ten feet, seemed alarmed, Qu Ning muttered, “She was killed with the pig knife by stabbing her chest, unexpectedly can also crawl this far?”  Lou Chen in the high place could clearly noticed Jin Yan Hen made a shallow smile and it was not his usual smile, if she has not misread, Jin Yan Hen should have already seen what was strange at the crime scene but he did not say it, only hinting through suggestion
จินหยงเฮนยังคงยืนอยู่ในที่ของเขาจากมุมมองของลูเฉินเธอเห็นเฉพาะรูปใบหน้าเล็ก ๆ ของเขาเขาไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่าเขาแสดงออก แต่เห็นเขาสั่นศีรษะขณะพูดว่า " 
 Lou Chen this time was finally a little curious, for what reason Jin Yan Hen want to let somebody do something like influential family to think and feel entirely not to attend to his proper duties, that he was cynical about his work and despised worldly conventions or always trifles without respect?    Qu Ning eyes straighten brightly as if she figured out what was strange, quickly stood up, anxiously, “Go, we go back to take a look at  Feng Qian Hua ‘s corpse! This way, they are going to leave? Lou Chen slightly frowned, looked up at the dark clouds covering the horizon, there may be a heavy rain tonight, so that a lot of evidences will be washed away by heavy rain
ลูเฉินคราวนี้เป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นเล็กน้อยเพราะเหตุใดจินเฮนจึงอยากให้ใครบางคนทำอะไรบางอย่างในครอบครัวผู้มีอิทธิพลที่จะคิดและรู้สึกไม่เข้าร่วมกับหน้าที่ที่เหมาะสมของเขาว่าเขาดูถูกเหยียดหยามการทำงานของเขาและเกลียดการประชุมทางโลกหรือ 
 Seeing the woman pulling Jin Yan Hen intending to turn around the wall to leave, and he did not prevented her apparently, Lou Chen immediately lift her foot and made an effort to stepped  forcefully on the rubble above, sending out  a sound 
เห็นหญิงดึง Jin Yan Hen ตั้งใจจะหันไปรอบ ๆ กำแพงที่จะออกและเขาไม่ได้ป้องกันไม่ให้เธอเห็นได้ชัด Lou Chen ทันทียกเท้าของเธอและพยายามที่จะก้าวอย่างแรงเมื่อเศษหินหรืออิฐข้างต้นส่งออกเสียง
 “Who?!” End  of the Chapter                
จุดสิ้นสุดของบท