Chapter 11 Chapter 11 The Beautiful Ru ( Ru Měirén) (Rú meaning eat, vegetable, endure or something putrid) (měirén meaning beauty) ” Ah Hen, what is it that you want to provoke to trouble?” As soon as he heard the moderate voice of a woman , Jin Yan Hen’s body suddenly stiffened
บทที่ 11 บทที่ 11 Ru อันสวยงาม (Ru Měirén) (Rúหมายถึงการกินผักทนหรือสิ่งที่เน่าเสีย) (měirénหมายถึงความงาม) "Ah Hen, อะไรที่คุณต้องการกระตุ้นให้เกิดปัญหา?" ทันทีที่เขาได้ยินเสียง
He was signaling with Mu Yuan fiercely but though how much Mu Yuan wanted to help, he was unable to think a fast of way out
เขาส่งสัญญาณให้กับมูยวนอย่างดุเดือด แต่ถึงแม้จะอยากจะช่วยให้มู่หยวนเป็นจำนวนมาก แต่เขาก็ไม่สามารถคิดออกได้อย่างรวดเร็ว
He just quietly moved two steps to one side giving way to the lady
เขาขยับไปอย่างเงียบ ๆ สองขั้นตอนไปข้างหนึ่งให้ทางผู้หญิง
Jin Yan Hen glared at Mu Yuan with eyes full of spite but by the time he turned around, he hung a perfect expression that was somewhat surprised and worried, “Oh, you come here? Are you not feeling well anywhere?” The woman was not touched completely by his acting and complained in a low voice, said, ” I have not seen you for three days three and nights
จินยันฮั่วจ้องที่มูยวนด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวาย แต่เมื่อถึงเวลาที่เขาหันกลับมาเขาแขวนการแสดงออกที่สมบูรณ์แบบซึ่งทำให้รู้สึกประหลาดใจและกังวลว่า "โอ้คุณมาที่นี่?
You young man was off earlier than chicken in the morning and in the evening returns very late at night
คุณหนุ่ม ๆ ออกไปเร็วกว่าไก่ในตอนเช้าและตอนค่ำก็คืนมากในตอนกลางคืน
I cannot wait for you at home like a dog so I can come out only to catch where you are
ฉันไม่สามารถรอคุณที่บ้านเหมือนสุนัขดังนั้นฉันจึงสามารถออกมาได้เพียงเพื่อจะจับว่าคุณอยู่ที่ไหน
” Jin Yan Hen put his hands on woman’s shoulder and called out like a thug, ” Rú měirén …
"จินเหลียงเอามือจับไหล่ของผู้หญิงและร้องเรียกเหมือนโจร" Rúměirén ...
” ( T/N: This call is contrary to respectful addressing of an elder family relative
"(T / N: การโทรนี้ขัดต่อความเคารพในคำพูดของญาติผู้สูงอายุ
Calling an elder relative without the title is considered disrespectful)
การเรียกญาติผู้ใหญ่ที่ไม่มีชื่อถือเป็นการไม่สุภาพ)
The women squints her eyes before fiercely reaching out to Jin Yan Hen’s ears, clutched his left ear and twist it really hard
พวกผู้หญิงค่อยๆจ้องมองตาก่อนที่หูจะพาดหัวหูหูของจินยันหยู่หูเอาไว้แน่นและขยับหู
Jin Yan Hen lifted his right hand to protect his left ear that seems to detached from his face and simultaneously used the other hand to tightly grasp the woman’s hand
ไก่ Jin Yan ยกมือขวาขึ้นเพื่อปกป้องหูข้างซ้ายของเขาซึ่งดูเหมือนจะหลุดออกจากใบหน้าและใช้มืออีกข้างหนึ่งเพื่อจับมือผู้หญิง
Giving her a pleasing smile and laughed,” Paternal Auntie, what I meant was that you are beautiful like flowers in a full bloom and full of elegance
ยิ้มให้เธอยิ้มให้น่ารื่นรมย์และหัวเราะ "ป้าคุณป้าสิ่งที่ฉันหมายถึงคือการที่คุณมีความสวยงามเช่นดอกไม้บานสะพรั่งเต็มไปด้วยความสง่างาม
I am actually complementing the well deserved beauty
ฉันเสริมความงามที่สมควรจะได้เป็นอย่างดี
” What Jin Yan Hen said was not actually a lie
"สิ่งที่นาย Jin Yan Hen กล่าวไว้ไม่ได้เป็นเรื่องโกหก
The woman he called was his paternal aunt
ผู้หญิงที่เขาเรียกว่าเป็นป้าบิดาของเขา
She has a fair and delicate skin, looked like 30 over in appearance with a pair of phoenix eyes slightly picked upward
เธอมีผิวที่นุ่มนวลและอ่อนโยนดูราวกับอยู่ในวัย 30 กว่าคู่กับดวงตาของต้นอินทผลัมที่หยิบขึ้นมาเล็กน้อย
Her eyes and Jin Yan Hen’s looks like very much alike only that Jin Yan Hen’s eye shape was longer and narrower
ตาของเธอและ Jin Yan Hen ดูเหมือนจะมากเหมือนกันเท่านั้นที่รูปร่างตาของ Jin Yan Hen ยาวและแคบมากขึ้น
She wears a dark red dress with a wide black waistband that grasps gracefully her waist
เธอสวมชุดสีแดงเข้มกับสายรัดเอวสีดำกว้างที่จับเอวได้อย่างสง่างาม
She was not like any other woman, very few woman of her age wear this color, but on her, it was actually exceptionally appropriate
เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ ผู้หญิงน้อยมากในวัยนี้สวมสีนี้ แต่สำหรับเธอแล้วมันก็เป็นเรื่องที่เหมาะสมเป็นพิเศษ
Jin Ru enjoyed it very much when she was being praised by Jin Yan Hen, just the way it was now
จินหรุรู้สึกสนุกกับมันมากเมื่อได้รับการยกย่องจากจินเฮนว่าตอนนี้
However, her face must remain and carry the impression and manner of a dignified elder, “Explain to me in the past few days what are you doing?” Jin Yan Hen curled up his lips before answering saying,” I am a constable, in town there are actually many homicide cases, naturally I was working
อย่างไรก็ตามใบหน้าของเธอต้องคงอยู่และแสดงความรู้สึกและสไตล์ของผู้สูงอายุที่เต็มไปด้วยความสง่างาม "อธิบายให้ฉันฟังในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาคุณกำลังทำอะไรอยู่" จินหยั่นก้มหน้าปากก่อนตอบว่า "
” “There is also Lao Xiao and Mu Yuan with you
"" นอกจากนี้ยังมี Lao Xiao และ Mu Yuan กับคุณ
Besides work, was there something else that kept you busy, usually I don’t see you work so energetically? What is it this time? What is the truth that you are trying to hide from me?” Jin Ru’s eyes were both staring intently at Jin Yan Hen face to catch for hints just in case he lies
นอกจากงานแล้วยังมีเรื่องอื่นที่ทำให้คุณไม่ว่างหรือไม่ปกติฉันไม่เห็นคุณทำงานอย่างขะมักเขม้น?
” Am I even able to hide the truth from you?”Jin Yan Hen turned his eyes towards the sun outside the room and said, “Time is so late, ah! The case was not yet solve
"ฉันยังสามารถซ่อนความจริงไว้จากคุณได้หรือไม่?" จินเฮนหันไปทางดวงอาทิตย์ข้างนอกห้องและกล่าวว่า "ถึงเวลาแล้วที่ ah!
I have to leave to continue investigating first
ฉันต้องออกไปสืบสวนต่อก่อน
Mu Yuan let’s go, hurry
Mu Yuan ไปรีบกันเถอะ
” Mu Yuan cried out to her, “Auntie Ru, we will leave first
"Mu Yuan ร้องไห้ออกมาว่า" คุณป้า Ru เราจะไปก่อน
”, then quickly ran to catch up with Jin Yan Hen
"จากนั้นรีบวิ่งไปพบกับจินเหลียง
They quickly ran far away
พวกเขารีบวิ่งไปไกล
Jin Ru was so annoyed but she was helpless
จินหรุรู้สึกรำคาญมาก แต่เธอก็หมดหนทาง
She could only grudgingly criticize this “smelly brat”
เธอสามารถเพียงแค่เสียใจ criticize นี้ "กลิ่นเหม็น"
She definitely can smell something and she will not back down and will surely find the means to eventually find out the truth
เธอสามารถกลิ่นอะไรบางอย่างและเธอจะไม่กลับลงและก็จะหาวิธีที่จะหาความจริงในที่สุด
Jin Ru reached the medicine cabinet where she planned to buy some medicinal herbs to be put in a stew
จินรุลถึงตู้ยาที่เธอวางแผนที่จะซื้อสมุนไพรบางอย่างที่จะใส่ในสตูว์
She plans to prepare a soup for Jin Yan Hen to keep his body healthy
เธอวางแผนที่จะเตรียมซุปสำหรับ Jin Yan Hen เพื่อให้ร่างกายแข็งแรง
As she was preparing the raw materials to be purchased, she heard several people in front of her talking amongst them about the commotion that happened moments ago
ขณะที่เธอกำลังเตรียมวัตถุดิบที่จะซื้อเธอได้ยินหลายคนในด้านหน้าของเธอพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นช่วงเวลาที่ผ่านมา
She was curious what this people were talking about? A tall man said in a hushed voice, “You said that a moment ago, the very attractive girl comparable to an angel is actually a doctor in Thousand Grass hospital? ” The old man around him nodded, “Yes, didn’t you see her went back inside
เธออยากรู้ว่าคนนี้กำลังพูดถึงอะไร?
Room inside? Ah Jin was staring at that direction moments ago when she came in
ห้องภายในหรือไม่?
So, it was inside the room! Jin Ru perked up her ear and listened diligently to the people in front of her if they were to add anything more
ดังนั้นมันอยู่ภายในห้อง!
“Is the medical skill of the woman doctor also good? A moment ago took she took the pulse of the man then Doctor Fang asked her opinion if the man can be saved
"ความสามารถทางการแพทย์ของแพทย์หญิงยังดีอยู่หรือไม่?
” “No matter what kind of medical skill she has, I have not seen in any case a woman that looked so attractive
"" ไม่ว่าเธอจะมีทักษะทางการแพทย์แบบไหนฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูน่าสนใจ
” “I only cast her sidelong glance
"ฉันเพียงแค่มองไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
Her whole body looked like of a noble but the temperament is so aloof
ร่างกายของเธอดูเหมือนขุนนาง แต่อารมณ์นิสัยแย่ ๆ
I do not dare to stare at her to look more
ฉันไม่กล้าที่จะจ้องเธอดูมากขึ้น
” “Same here, also!” Several young men echoed the same in a hushed voice, their faces were covered with expression of shyness and look of fascination
"" นี่เหมือนกัน! "ชายหนุ่มหลายคนสะท้อนเสียงดังออกมาเหมือนกันใบหน้าของพวกเขาปกคลุมไปด้วยความอายและความหลงใหล
Jin Ru brows raised, then twist and went to reach out and grab the youngster inside the small drugstore, saying, “Xiao An, you come for me here
คินคินคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิกล่าวว่า "
” Xiao An was caught by a hand out of nowhere
"เสี่ยวแอนถูกจับได้ด้วยมือเปล่า ๆ
She had a scare and when he recovered her senses to see clearly the person that grabbed him, it was Jin Ru
เธอตกใจและเมื่อเขาฟื้นความรู้สึกของเธอเพื่อให้เห็นได้ชัดว่าคนที่จับเขาเป็น Jin Ru
He quickly smiled, ” Auntie Ru it’s you
เขารีบยิ้มว่า "คุณป้า Ru เธอเป็นคุณ
Did you also come to be examined?” “Right!” Jin Ru eyes twinkled with an idea , started to act as if something wrong with her stomach, furiously rubbed it and said, “Recently, I was always uncomfortable and wanted to be examined by Ru Hui
คุณยังมาตรวจดูรึยัง? "" ถูกต้อง! "ตา Jin Ru กระพริบตากับความคิดเริ่มทำตัวราวกับว่ามีอะไรผิดปกติกับกระเพาะอาหารของเธอค่อยๆลูบมันและพูดว่า" เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันรู้สึกอึดอัดและอยากจะตรวจสอบ
However, I heard that your Thousand Grass Hospital has now a female doctor that sits and examines, also that she is attractively beautiful, is that true?” Xiao An scratched his head and shyly replied saying, “Young Master truly invited the woman doctor to come back, her appearance I do not dare to discuss randomly, but I heard that her medical skill is excellent
อย่างไรก็ตามผมได้ยินมาว่าโรงพยาบาลพันพันโทของคุณมีหมอหญิงคนหนึ่งนั่งและตรวจสอบด้วยว่าเธอสวยงามน่ารักจริงหรือไม่? "Xiao An เกาศีรษะและอาย ๆ ตอบว่า" Young Master เชิญแพทย์หญิงคนนี้มา
” Jin Ru now approached Xiao An closer, whispered a question, “Has our family’s Ah Hen met that female doctor yet?” Xiao An does not understand why Jin Ru asked for something like this, but still answered her, “He definitely seen, this woman doctor, it was Ah Hen who brought her yesterday?” Where did the Ah Hen get to know this kind of woman? Jin Ru maintained her poise and continued with her request, ” Help me arrange quick, I want this female doctor to examine me
"จินรุนเข้าใกล้เสี่ยวอันใกล้ ๆ แล้วกระซิบคำถามว่า" อาเฮะของครอบครัวเราเคยพบหมอหญิงคนนี้หรือยัง? "เสี่ยวไม่เข้าใจว่าทำไมจินรุลถามเรื่องแบบนี้บ้าง แต่ยังคงตอบว่า"
” Xiao An nodded, points at the door saying, “Good, Auntie Ru you only need to pass through that and go to room inside directly, then it will lead you to a small courtyard, you can see the small clinic there used for examination
"Xiao An พยักหน้าชี้ไปที่ประตูว่า" ดีคุณป้า Ru คุณต้องผ่านตรงนั้นและเดินเข้าไปในห้องข้างในโดยตรงจากนั้นก็จะพาคุณไปที่ลานเล็ก ๆ คุณจะเห็นคลินิกขนาดเล็กที่ใช้ในการตรวจสอบ
Today, there are not many people so you just need to wait for a little bit
วันนี้มีคนไม่มากดังนั้นคุณต้องรอสักครู่
” “Good
"ดี
”Jin Ru patted Xiao An’s shoulder and said with a smile, “You are busy
"จินหลุนตบหน้าไหล่ของเสี่ยวอันและพูดด้วยรอยยิ้มว่า" คุณยุ่ง
Get going
ไปกันเถอะ
” Xiao An immediately complied and busied himself with his own matter
"Xiao An ปฏิบัติตามตัวเองอย่างกะทันหันด้วยตัวเขาเอง
Jin Rui did not waste time, turned around to walk towards the inner room
Jin Rui ไม่ต้องเสียเวลาหันไปเดินไปทางด้านใน
When she entered the courtyard, Jin Ru noticed a pair, a mother and daughter, sitting on a bench under a tree shade
เมื่อเธอเดินเข้าไปในลานบ้านจินรุเห็นคู่แม่และลูกสาวนั่งอยู่บนม้านั่งใต้ร่มเงาของต้นไม้
The gate to the inner courtyard and the clinic door was separated by some distance
ประตูด้านในและประตูคลินิกถูกแยกออกจากกันโดยทางไกล
The clinic was covered by a gauze curtain and across that curtain were two people sitting, the curtain offered some privacy so no one can see clearly the activities behind
คลินิกถูกปกคลุมด้วยผ้าม่านผ้าม่านและข้ามผ้าม่านที่มีคนนั่งสองคนม่านให้ความเป็นส่วนตัวเพื่อให้ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนกิจกรรมที่อยู่เบื้องหลัง
Jin Ru was not anxious at all and confidently sat down beside the mother and daughter
จินหรุไม่กังวลเลยและมั่นใจนั่งข้างแม่และลูกสาว
That woman doctor does her examination really fast because before long the facilitator called for the mother and daughter to go inside in which they immediately came in
แพทย์หญิงคนนี้ทำการตรวจของเธออย่างรวดเร็วเพราะก่อนหน้านี้ผู้อำนวยการเรียกร้องให้แม่และลูกสาวเข้าไปภายในซึ่งทันทีที่พวกเขาเข้ามา
In less than half a quarter of an hour they came out
ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงพวกเขาก็ออกมา
By this time there were three women that entered and waiting with her in the yard
คราวนี้มีผู้หญิงสามคนที่เข้ามารออยู่ที่บ้าน
Jin Ru got up and walked inside the small clinic
จินหรุงลุกขึ้นและเดินเข้าไปในคลินิกเล็ก ๆ
She lifted the gauze curtain and Jin Ru eyes behold before her, sitting on a long table a woman wearing a black clothing, heads bowed as she was writing something
เธอยกผ้ากอซผ้าตาข่ายและดวงตาของ Jin Ru ไว้ข้างหน้าเธอนั่งอยู่บนโต๊ะยาวผู้หญิงใส่เสื้อผ้าสีดำศีรษะก้มหน้าขณะที่เธอกำลังเขียนอะไรอยู่
The jet black hair behind her seemed like its flowing even though the room has no wind
ผมสีดำด้านหลังของเธอดูราวกับว่ามันไหลแม้ว่าห้องนั้นไม่มีลม
Her sleeves also flutters about sending out a feeling of slight graceful dance movements
แขนเสื้อของเธอยังกระพือปีกเกี่ยวกับการส่งออกความรู้สึกของการเต้นรำเล็กน้อยสง่างาม
Jin Ru has not seen the face of the woman yet but her heart was already feeling some kind of fear
จินหรุยังไม่เห็นใบหน้าของผู้หญิง แต่หัวใจเธอรู้สึกกลัวบ้างแล้ว
For a long time, Lou Chen did not hear any sound just a sense of human presence
เป็นเวลานาน Lou Chen ไม่ได้ยินเสียงใด ๆ เพียงแค่ความรู้สึกของการแสดงตนของมนุษย์
She lifts her vision and met Jin Ru’s eyes looking intently
เธอยกวิสัยทัศน์ของเธอขึ้นและได้พบกับตาของ Jin Ru อย่างตั้งใจ
She withdrew her gaze, put down her pen and said in a low voice, ” Take a sit “
เธอดึงสายตาของเธอวางปากกาของเธอและพูดด้วยเสียงต่ำ "นั่ง"
The sound of her voice was pleasant though slightly indifferent
เสียงของเธอเสียงดีแม้ไม่แยแสเล็กน้อย
Jin Ru finally saw the woman’s face, this time she was not surprise
จินรุเห็นใบหน้าของหญิงคนนี้คราวนี้เธอไม่แปลกใจ
She just had a glimpse of beauty a while ago and she felt that the woman was much more beautiful than she imagined her to be
เมื่อไม่นานมานี้เธอเพิ่งจะได้เห็นความสวยงามและรู้สึกว่าผู้หญิงสวยกว่าที่เธอคิดไว้
Jin Ru obeyed dutifully and sat down then placed her hand on top of a cotton pad and a cool hand gently touched her wrist
Jin Ru ปฏิบัติตามหน้าที่และนั่งลงแล้ววางมือบนแผ่นผ้าฝ้ายและมือเย็นเบา ๆ แตะข้อมือของเธอ
Jin Ru looked secretly and trying to see some hint from her face, but what a pity for she achieved nothing
จินรุลมองแอบและพยายามจะดูคำใบ้จากใบหน้า แต่สิ่งที่น่าเสียดายที่เธอไม่ได้ทำอะไรเลย
She cannot be defeated
เธอไม่สามารถเอาชนะได้
Jin Ru smiled and coughed a little, then opened her mouth, “Girl looks unfamiliar
จินรุยิ้มยิ้มและไอเล็กน้อยแล้วก็เปิดปากของเธอขึ้น "สาว ๆ ดูไม่คุ้นเคย
You are not from the town of Luo Shui right?” She was answered with a room full of stillness
คุณไม่ได้มาจากเมือง Luo Shui ใช่ไหม? "เธอตอบด้วยห้องที่เงียบสงบ
Jin Ru persisted and casually chatted and asked again, “You are such youth and now can already sit at Thousand Grass Hospital to make diagnosis, your medical skill and knowledge is surely excellent, I wonder who is your teacher? “ Lou Chen released her hand and pick up a pen and paper wrote some words
จินรุลยืนกรานและพูดคุยอย่างไม่เป็นทางการและถามอีกครั้งว่า "คุณเป็นคนหนุ่มสาวดังกล่าวและขณะนี้สามารถนั่งอยู่ที่โรงพยาบาลพันพันหญ้าเพื่อทำการวินิจฉัยทักษะทางการแพทย์และความรู้ของคุณเป็นเลิศอย่างแน่นอนฉันสงสัยว่าใครเป็นครูของคุณ?
Jin Ru did not lose heart and continued to asked, ” Girl, you have a celestial angelic appearance, it is certain that you are already betrothed to someone right?” She continually asked several issues and giving her opinion however, Lou Chen did not reply, not even once
จินหรุไม่เสียใจและยังถามอีกว่า "สาวคุณมีเทพธิดาท้องฟ้าแน่นอนว่าคุณได้หมั้นไว้กับใครบางคนใช่มั้ย?" เธอถามหลายประเด็นและให้ความเห็น แต่ลูเฉินไม่ได้ตอบ
Jin Ru looked straight continuously but Lou Chen did not even bother to look at her eyes
จินรุรุมองตรงไปเรื่อย ๆ แต่ลูเฉินก็ไม่ต้องกังวลกับการมองตาของเธอ
Jin Ru’s heart was annoyed but it was not good to manifest it this moment
หัวใจของ Jin Ru หงุดหงิด แต่มันก็ไม่ดีที่จะประจักษ์ได้ในขณะนี้
Then unexpectedly a yellow paper was handed in front of her
จากนั้นไม่นานก็มีกระดาษสีเหลืองถูกส่งต่อหน้าเธอ
Jin Ru stared at what she received, “This is ……a prescription?” She readily threw the prescription on the table and sneered at Lou Chen saying, “I observed that you only took a pulse and did not asked exactly where I was uncomfortable
"นี่เป็นใบสั่งยาหรือไม่?" เธอพร้อมที่จะโยนยาตามตารางและยิ้มให้ลูเฉินกล่าวว่า "ฉันสังเกตเห็นว่าคุณใช้ชีพจรเพียงอย่างเดียวและไม่ได้ถามว่าฉันรู้สึกอึดอัดที่ไหน
Now, you directly prescribed me a medicine
ตอนนี้คุณกำหนดให้ฉันเป็นยาโดยตรง
You as a physician worked contrary to what one might expect, you take things effortless, not very seriously
คุณเป็นหมอที่ทำงานขัดกับสิ่งที่คุณคาดหวังคุณทำสิ่งต่างๆได้อย่างสบายใจไม่ค่อยจริงจัง
” Jin Ru’s unstated criticism, her body was healthy and to prescribe any medicine randomly, then that person’s medical skill and knowledge was very questionable! Lou Chen gently pushed back the prescription to Jin Ru, ” The lady’s throat is very uncomfortable
"คำวิจารณ์ที่ไม่ถูกต้องของ Jin Ru ร่างกายของเธอมีสุขภาพดีและกำหนดให้ยาแบบสุ่ม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
” Cold voice faintly sounded, or can be even counted on as gentle
"เสียงเย็นสลบหรืออาจนับได้ว่าอ่อนโยน
Jin Ru’s body has no signs of cold and for a time did not understand the meaning of Lou statement
ร่างกายของ Jin Ru ไม่มีอาการหนาวและไม่เข้าใจความหมายของคำพูดของ Lou
Lou Chen did not made it troublesome for her to guess for her to get her meaning, she continued to say in a low chilly voice, “Every day, if you speak this many words, your throat truly would not withstand
ลูเฉินไม่ได้ทำให้มันลำบากสำหรับเธอที่จะคาดเดาสำหรับเธอที่จะได้รับความหมายของเธอเธอยังคงพูดในที่มีอากาศหนาวเย็น "ทุกวันถ้าคุณพูดคำหลายคำนี้คอของคุณอย่างแท้จริงจะไม่ทนต่อ.
” This is saying that she talks so much! Jin Ru pounded the table, stood up and stared Lou Chen walked ablaze with fury and rushed to go out without taking the prescription
"นี่บอกว่าเธอพูดมาก!
She was out of a small courtyard but Jin Ru’s face was full of rage and if there was anything remaining that will be a room for worries
เธอออกจากลานเล็ก ๆ แต่ใบหน้าของ Jin Ru เต็มไปด้วยความโกรธและถ้ามีอะไรเหลืออยู่ที่จะเป็นห้องสำหรับความกังวล
This woman has grace and talent, bearing appeared excellent and the looks of it she was not raised by a common family
ผู้หญิงคนนี้มีพรสวรรค์และมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมและรูปลักษณ์ของเธอไม่ได้เกิดจากครอบครัวเดียวกัน
To wish the safety of Ah Hen through his lifetime, they need to be cautious and timid*, ( T/N probably meaning go under the radar) to be prudent to hide the spearhead
เพื่อต้องการความปลอดภัยของอาเฮ่ตลอดชีวิตของเขาพวกเขาจำเป็นต้องระมัดระวังและขี้กลัว * (T / N อาจหมายถึงอยู่ภายใต้เรดาร์) เพื่อให้รอบคอบในการซ่อนหัวหอก
If this woman get entangled together with Ah Hen, by no means that should happen! It is not good
ถ้าผู้หญิงคนนี้พัวพันกับ Ah Hen ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!
She must find a way to avoid them from having a contact with each other
เธอต้องหาทางหลีกเลี่ยงจากการติดต่อกันและกัน
Lou Chen found that in the afternoon, the patients was more compared to the morning but fortunately all are common illness, diagnosis was not troublesome
Lou Chen พบว่าในช่วงบ่ายผู้ป่วยมีมากขึ้นเมื่อเทียบกับตอนเช้า แต่โชคดีที่ทั้งหมดเป็นโรคทั่วไปการวินิจฉัยไม่ลำบาก
Even so, she diagnosed more than 20 patients and the sky started to darken, it was already long time passed of her agreed time to leave
ถึงกระนั้นเธอก็วินิจฉัยว่ามีผู้ป่วยมากกว่า 20 รายและท้องฟ้าเริ่มมืดลงแล้วเวลาที่เธอได้ออกไป
She tidied up the paper and the inkstone, and in the afternoon she has to write prescription drugs to give to the pharmacy to preserved
เธอเก็บเอกสารและ inkstone และในตอนบ่ายเธอต้องเขียนยาตามใบสั่งแพทย์เพื่อให้ร้านขายยารักษา
As she finished doing all of this, the gauzed curtain was lifted again and in a threatening manner a pretty form was burning in anger appeared before the clinic
ขณะที่เธอเสร็จสิ้นการทำทั้งหมดนี้ผ้าม่าน gauzed ถูกยกขึ้นอีกครั้งและในลักษณะขู่แบบฟอร์มสวยถูกเผาไหม้ด้วยความโกรธปรากฏตัวก่อนคลินิก
“Lou Chen!” Qu Ning Shuang arrived in front of Lou Chen and called out breathless in anger, ” I want to hear it from you
"Lou Chen!" Qu Ning Shuang มาถึงหน้า Lou Chen และร้องเรียกว่า "ฉันต้องการได้ยินเรื่องนี้จากคุณ
What did you do for Elder Brother Hui?” Lou Chen’s beautiful eyes cannot look at her straight for she feels like laughing seeing her this way
คุณทำอะไรให้เอ็ลเดอร์บราเดอร์ฮุ่ย? "ดวงตาที่สวยงามของลูเฉินไม่สามารถมองตรงๆได้เพราะเธอรู้สึกเหมือนกำลังหัวเราะเมื่อเห็นเธอแบบนี้
Qu Ning Shuang ignored those satirical eyes and went straight to say in a crackling voice, “Do you know that now the entire Luo Shui Town were crazy about the beautiful doctor that came at Thousand Grass Hospital! They said you are not only person of beauty, medical skill is excellent, and also said … … they said that you… as a talented woman and Elder Brother Hui are a perfect match
Qu Ning Shuang ละเว้นสายตาเหน็บแนมเหล่านั้นและเดินตรงไปพูดด้วยเสียงแตกว่า "คุณรู้หรือไม่ว่าตอนนี้เมือง Luo Shui ทั้งหมดคลั่งไคล้หมอที่สวยงามที่โรงพยาบาลพันพันโท!
They said the two of you will make a perfect pair
พวกเขาบอกว่าคุณสองคนจะทำให้คู่ที่สมบูรณ์แบบ
What is more hateful, but also some people said that you are at the threshold of marrying him to become his wife and now started to help to manage the hospital with him!” Qu Ning Shuang talked with great agitation that her cheeks blushed looking at Lou Chen who remained casual in appearance
มีอะไรน่ารังเกียจมากขึ้น แต่บางคนบอกว่าคุณอยู่ที่ธรณีประตูของการแต่งงานกับเขามาเป็นภรรยาของเขาและตอนนี้ก็เริ่มช่วยบริหารโรงพยาบาลกับเขาด้วย "Qu Ning Shuang คุยกับความวุ่นวายที่แก้มของเธอบวมมอง Lou
In reality, Lou Chen, care less about this matter and deemed Qi Ning Shuang’s big news like a story from a storyteller, with an attitude of nothing-is- new and this is just another ordinary matter
ในความเป็นจริง Lou Chen ไม่สนใจเรื่องนี้มากนักและถือเป็นข่าวใหญ่ของ Qi Ning Shuang เช่นเรื่องเล่าจากผู้เล่าเรื่องด้วยท่าทีไม่มีอะไรใหม่และเป็นเพียงเรื่องธรรมดาอื่น ๆ
Qu Ning Shuang got angrier, “How aren’t you pissed off or mad?” Lou Chen with rare smile answered her, “What is there to be mad about?” Qu Ning Shuang frowned and now more puzzled than ever, “They talked absurd things about you, but also spoke irresponsibly that you are betrothed to others
Qu Ning Shuang โกรธมาก "คุณไม่โกรธหรือบ้า?" ลูเฉินกับรอยยิ้มที่หาได้ยากตอบเธอว่า "มีอะไรน่าจะโกรธ?" Qu Ning Shuang ขมวดคิ้วและตอนนี้งงงวยมากขึ้นกว่าเดิม "พวกเขาคุยกัน
This will go bad on your boudoir reputation, shouldn’t you be mad?” What is the fastest and most incredible thing in this world? Naturally, that is rumor
นี้จะไปไม่ดีกับชื่อเสียงโด่งของคุณไม่ควรคุณจะบ้า? "สิ่งที่เร็วที่สุดและเหลือเชื่อที่สุดในโลกนี้คืออะไร?
Common people in small town will stop for this and will embroil in quarrel for what they “know”, be it right or wrong
คนสามัญในเมืองเล็ก ๆ จะหยุดทำเช่นนี้และจะแย่งชิงกันในสิ่งที่พวกเขา "รู้" ไม่ว่าจะถูกหรือผิดก็ตาม
The ability of small town to spread rumors compared to Qiong Yue is simply trivial, they were simply dwarfed by the city folks and it was not worth mentioning
ความสามารถของเมืองเล็ก ๆ ในการกระจายข่าวลือเมื่อเทียบกับ Qiong Yue เป็นเพียงเล็กน้อยพวกเขาก็แคระเพียงโดยคนในเมืองและมันก็ไม่ได้กล่าวถึงมูลค่า
If this little rumor was worth being mad and then she estimated that all her life she would had spent it living mad
ถ้าข่าวลือเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้น่าจะเป็นบ้าและจากนั้นเธอก็คาดว่าตลอดชีวิตของเธอเธอจะต้องใช้ชีวิตอย่างบ้าคลั่ง
Lou Chen was so lazy to explain things, she sat to examine the whole day and was already very tired
ลูเฉินขี้เกียจอธิบายสิ่งต่างๆเธอนั่งฟังตลอดทั้งวันและเหนื่อยมาก
She leaned herself against the back of the chair and cast a side long glance at Qu Ning Shuang eyes, said reluctantly, “Your rushed all the way here to say these unworthy matters to me?” Qu Ning Shuang answered back loudly , “Certainly not!” She does not know why but she does not want to lose face before Lou Chen
เธอเอนตัวลงบนเก้าอี้และมองไปที่ดวงตา Qu Ning Shuang อย่างไม่เต็มใจกล่าวอย่างไม่เต็มใจว่า "คุณรีบไปที่นี่เพื่อพูดเรื่องที่ไม่น่าเชื่อถือเหล่านี้กับฉันเหรอ?" Qu Ning Shuang ตอบกลับเสียงดังว่า "แน่นอนไม่ใช่
She wanted to be acknowledge for her ability and today she investigated and found a new clue
เธอต้องการรับทราบถึงความสามารถของเธอและวันนี้เธอได้ตรวจสอบและพบว่ามีเงื่อนงำใหม่
Finally, Qu Ning Shuang looked happy and her face was full of smiles, “I went door to door to inquire at Wang Si’s back lane today and I finally find two witnesses, on the 14th from 5 to 7 p
ในที่สุดหลี่หนิงก็ดูมีความสุขและใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม "ฉันเดินเข้าไปในประตูเพื่อสอบถามถนนด้านหลังของวังสีและในที่สุดฉันก็พบพยานสองคนในวันที่ 14 ระหว่าง 5 ถึง 7 วัน
m
ม.
about three quarters, they noticed that an injured person ran from the direction of Wang Si’s backyard, you cannot think absolutely what I found, unexpectedly that person was actually a woman!” “Is she wearing dark purple clothes and was injured in her palm?” Miss Qu’s self satisfied proud smile did not last long on her face
ประมาณสามในสี่พวกเขาสังเกตเห็นว่าผู้บาดเจ็บวิ่งจากด้านหลังของสวนหลังบ้านของ Wang Si คุณไม่สามารถคิดได้อย่างแน่นอนว่าฉันพบอะไรที่ไม่คาดคิดว่าคนนั้นเป็นผู้หญิงจริงๆ! "" เธอสวมเสื้อผ้าสีม่วงเข้มและบาดเจ็บที่ฝ่ามือหรือไม่?
The thoughts that she was about to say was immediately, crushed by Lou Chen casually
ความคิดที่เธอกำลังจะพูดก็หดหู่ทันทีโดย Lou Chen อย่างไม่เป็นทางการ
Qu Ning Shuang was panic-stricken, “You ……you even ……knew!” During the time with Zai Feng, Lou Chen said some things that she also saw but has not actually thought of
Qu Ning Shuang ตกใจมาก "คุณ ...... คุณ ...... รู้!" ในช่วงเวลาที่ Zai Feng Lou Chen กล่าวว่าบางสิ่งบางอย่างที่เธอเห็น แต่ยังไม่เคยคิด
She believed then that Lou Chen has exquisite intelligence and excellent way of thinking
เธอเชื่อแล้วว่าลูเฉินมีสติปัญญาชั้นยอดและวิถีการคิดที่ยอดเยี่ยม
But this time she did not even went to investigate but surprisingly, how could she be so precise? For the first time, Miss Qu wanted to cry, the disparity between her and this person, so really big? Qu Ning Shuang looked deeply disappointed and on the verge of crying
แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้ไปตรวจสอบ แต่แปลกใจว่าเธอสามารถจะแม่นยำเพื่อ?
Lou Chen shook her head for she does not want to leave behind that deep psychological harm to her
ลูเฉินส่ายหัวของเธอเพราะเธอไม่ต้องการทิ้งความผิดทางจิตวิทยาที่ลึกลงไปกับเธอ
Lou Chen explained her good intention, “At noon today Jin Yan Hen and Mu Yuan came to inquire about the day of the murder
ลูเฉินอธิบายถึงเจตนาที่ดีของเธอว่า "ตอนเที่ยงวันนี้นายจินหยวนและหมูหยวนมาสอบถามเกี่ยวกับวันฆาตกรรม
On the same day if there was anyone that was treated for flesh wound
ในวันเดียวกันถ้ามีคนที่ได้รับการรักษาสำหรับเนื้อแผล
Fang Ru hui said that there was a suspicious female, wearing a dark purple women’s clothing at round 7 to 9 p
ฝางรุฮุยกล่าวว่ามีหญิงที่น่าสงสัยมีเสื้อผ้าสตรีสีม่วงเข้มอยู่รอบ ๆ 7 ถึง 9 หน้า
m
ม.
He treated her flesh wound on palm and piecing the two incidents together with what you are sharing, it was not difficult to guess
เขาได้รับบาดเจ็บเนื้อของเธอบนฝ่ามือและมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งสองร่วมกับสิ่งที่คุณกำลังแบ่งปันอยู่มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะเดาได้
” Sure enough, after listening to Qu Ning Shuang sighed deeply, she finally breathe a sigh of relief and put away the despair on her face
"พอแน่ใจว่าหลังจากฟัง Qu Ning Shuang ถอนหายใจลึก ๆ แล้วเธอก็หายใจด้วยความโล่งอกและทำให้ความสิ้นหวังของเธอหมดไป
Lou Chen had not planned to continue listening to her sighings
ลูเฉินไม่ได้วางแผนที่จะฟังเพลงของเธอต่อไป
In a cold voice, she said her thought of the matter, ” Feng Qian Feng side there are not many woman capable of killing her, the murderer have a flesh wound in the hand and it is not very difficult not to find her
ด้วยเสียงเย็นเธอกล่าวว่าความคิดของเธอเรื่อง "Feng Qian Feng ด้านมีผู้หญิงจำนวนมากไม่สามารถฆ่าเธอฆาตกรมีแผลเนื้อในมือและไม่ยากที่จะหาเธอ
Perhaps, by this time, Jin Yan Hen had already caught the person
บางทีคราวนี้ Jin Yan Hen ได้จับคนไปแล้ว
“ Miss Qu finally recovered from self pity, urgently said, “What? I cannot miss the process of arresting the perpetrators! I will go first
"นางสาวเคฟื้นตัวจากความสงสารตัวเองอย่างเร่งด่วนกล่าวว่า" อะไร?
” That moment the sound dropped, the person’s shadow already vanished in the small courtyard
ขณะนั้นเสียงลดลงเงาของบุคคลหายไปแล้วในลานเล็ก ๆ
Lou Chen shook her head, this girl she feared needs a long time to be able to learn how to be calm
Lou Chen ส่ายหัวเด็กผู้หญิงคนนี้ที่เธอกลัวต้องใช้เวลานานในการเรียนรู้ที่จะสงบ
Lou Chen was deep in her thoughts when suddenly she heard a loud cry, immediately the sound was something she was very familiar
ลูเฉินอยู่ในความคิดของเธอเมื่อเธอได้ยินเสียงดังทันทีทันใดเสียงนั้นเป็นสิ่งที่เธอคุ้นเคย
It was Miss Qu who just walked out
เป็นคุณ Qu ที่เพิ่งเดินออกไป
“Who are you? Do not mess with it , otherwise I am sorry for you!” Lou Chen’s heart was frightened, immediately sets out to walk outside
"คุณคือใคร?
The youth in charge of pharmacy happened to met her
เยาวชนที่ดูแลร้านขายยาได้พบกับเธอ
He was anxiously rushing and in panic, panting and trembling
เขารีบวิ่งและตื่นตระหนกหอบและตัวสั่น
” Lou Chen not good
"Lou Chen ไม่ดี
The poisoned man woke up
ชายที่เป็นพิษตื่นขึ้น
Come, he caught my young master!”
มาเขาจับนายหนุ่มของฉัน! "