Chapter 35 Training     Because of magic, the penalty of weight became a lot easier to cope with
บทที่ 35 การฝึกอบรมเนื่องจากเวทมนตร์การลงโทษของน้ำหนักจึงง่ายกว่าที่จะรับมือ
 But that was only for a few days
แต่นั่นเป็นเพียงไม่กี่วันเท่านั้น
 The moment that he felt used to it, ‘It became heavier
ตอนที่เขารู้สึกว่าเคยชินกับมันแล้วมันก็หนักขึ้น
’ Sungmin bit his lips
Sungmin เลียริมฝีปากของเขา
 Mush’s penalties were harsh and cruel
บทลงโทษของ Mush กลายเป็นเรื่องรุนแรงและโหดเหี้ยม
 As he got used to it, it became worse and worse
ในขณะที่เขาได้ใช้มันก็กลายเป็นเลวร้ายยิ่งและเลวร้ายยิ่ง
 Sungmin walked
ซองมินเดิน
 He used the strength magic
เขาใช้เวทมนตร์ความแข็งแรง
 He added inner strength just to be able to move
เขาเพิ่มความแข็งแรงภายในเพียงเพื่อให้สามารถที่จะย้าย
 [It’s gotten worse
[เลวร้ายลง
] Sogo came up as Sungmin was struggling to lift his spear
] Sogo ขึ้นมาขณะที่ซองมินพยายามดิ้นหอก
 She put out her hand towards Sungmin
เธอยื่นมือออกไปทางซองมิน
 Sungmin’s spear came to her
หอกของซองมินเข้ามาหาเธอ
 Sungmin’s weight didn’t count towards her
น้ำหนักของซองมินไม่ได้นับรวมกับเธอ
 Sogo swung her spear a few times and shook her shoulders
Sogo หอกหอกของเธอไม่กี่ครั้งและส่ายไหล่ของเธอ
 [You don’t have to swing your spear all day to practice spear techniques, can’t you use your bare hands?] [But it’s better with the spear
[คุณไม่จำเป็นต้องแกว่งหอกทุกวันเพื่อฝึกเทคนิคหอกคุณไม่สามารถใช้มือเปล่าของคุณได้หรือ?] [แต่มันดีกว่ากับหอก
] [You’re so stubborn on strange things
] คุณเป็นคนปากแข็งกับสิ่งแปลก ๆ
] Sogo laughed [It’ll be harder to practice Shadowless
] Sogo หัวเราะ [มันจะยากกว่าการฝึก Shadowless
 If I told you, I shouldn’t have taught you it
ถ้าฉันบอกคุณฉันไม่ควรจะสอนคุณ
] [Wow
] [ว้าว
] [I’m kidding
] [ฉันล้อเล่น
 Since it’s like this, I’ll give you some advice
ตั้งแต่นี้ฉันจะให้คำแนะนำแก่คุณ
] Sogo gave back the spear
Sogo ให้หอก
 When he got it, he almost dropped it because of the weight
เมื่อเขาได้รับมันเกือบจะลดลงเพราะน้ำหนัก
 [The suffering of this mountain, if you think about it, helps you move towards your goal] Sogo started to write
[ความทุกข์ทรมานของภูเขานี้ถ้าคุณคิดถึงมันช่วยให้คุณก้าวไปสู่เป้าหมายของคุณ] Sogo เริ่มเขียน
 [It’s the hardships to reach your goal that you keep in your mind
[มันเป็นความยากลำบากในการบรรลุเป้าหมายของคุณที่คุณเก็บไว้ในใจของคุณ
 Do you understand?] [
คุณเข้าใจไหม?] [
 I don’t understand
ฉันไม่เข้าใจ
] [It’s simple
] [มันง่าย
 As you keep achieving your goal, you get more rewards
เมื่อคุณบรรลุเป้าหมายอย่างต่อเนื่องคุณจะได้รับรางวัลมากขึ้น
] [Rewards
] [รางวัล]
 That’s strange
แปลก
] [It’s not like that all the time
มันไม่ใช่แบบนั้นตลอดเวลา
 That is… Mush is pretty fair
นั่นคือ ... Mush สวยยุติธรรม
 Suffering always gives rewards
ความทุกข์ทรมานมักให้ผลตอบแทน
 For me, it’s the level of martial arts
สำหรับฉันมันเป็นระดับของศิลปะการต่อสู้
] Sungmin tilted his head
ซองมินเอียงศีรษะ
 Sogo kept writing
Sogo เก็บไว้เขียน
 [It’s like this
[เป็นแบบนี้
 Let’s say you made your goal to reach the 2nd level of Shadowless
สมมติว่าคุณทำเป้าหมายให้ได้ถึงระดับที่ 2 ของ Shadowless
 If you succeed that, you might get up to the 3rd level, not just the 2nd
หากคุณประสบความสำเร็จคุณอาจได้รับระดับที่ 3 ไม่ใช่แค่ครั้งที่ 2
] It was direct and easy to understand
] เป็นเรื่องง่ายและเข้าใจง่าย
 Sungmin barely understood  the mechanisms of the mountain
ซองมินแทบไม่เข้าใจกลไกของภูเขา
 Mush said that the mountain was a reward
Mush กล่าวว่าภูเขาเป็นรางวัล
 That wasn’t wrong
ไม่ผิดหรอก
 The goal that he made for this mountain was to get stronger
เป้าหมายที่เขาทำไว้สำหรับภูเขานี้ก็คือการทำให้แข็งแรงขึ้น
 As he achieved that, he achieved fast rates of growth
ในขณะที่เขาประสบความสำเร็จที่เขาประสบความสำเร็จในอัตราที่รวดเร็วของการเจริญเติบโต
 Therefore, rewards were coming to him
ดังนั้นผลตอบแทนที่ได้มากับเขา
 [I don’t know what you're goal is
[ฉันไม่รู้ว่าเป้าหมายของคุณคืออะไร
 You didn’t say
คุณไม่ได้พูด
 I don’t want to criticize you for making such a high goal
ฉันไม่ต้องการวิพากษ์วิจารณ์คุณในการทำเช่นเป้าหมายสูง
 But there is this saying
แต่มีคำพูดนี้
 A thousand miles starts with a step
พันไมล์เริ่มต้นด้วยขั้นตอน
] Sogo smiled
Sogo ยิ้ม
 [How about keeping your goal smaller?] At that, Sungmin figured out something
[วิธีรักษาเป้าหมายของคุณให้เล็กลง?] ในตอนนั้นซองมินได้คิดค้นอะไรบางอย่าง
 He had Wijihoyun as a goal, and he was reckless to that goal
เขามี Wijihoyun เป็นเป้าหมายและเขาก็ประมาทกับเป้าหมายนั้น
 ‘A sparrow gets hurt trying to walk like a stork’ Sungmin smiled bitterly
'นกกระจอกได้รับบาดเจ็บพยายามเดินเหมือนนกกระสา' ซองมินยิ้มอย่างขมขื่น
 It wasn’t a good feeling thinking that he was a sparrow
มันไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีที่คิดว่าเขาเป็นนกกระจอก
 No, maybe he wasn’t
ไม่มีบางทีเขาอาจจะไม่ใช่
 He might be
เขาอาจจะ
 Name: Lee Sungmin Job: No Class Skill: Bright ear
ชื่อ: Lee Sungmin งาน: No Class Skill: หูฟังสดใส
 [Sense brightens in the forest
[ความรู้สึกสว่างขึ้นในป่า
 Can hear small sounds
สามารถได้ยินเสียงขนาดเล็ก
] Slaughterer [Can easily dismantle corpses
] Slaughterer [สามารถถอดศพได้ง่าย
] Murderer [Experience with murder
ฆาตกร [ประสบการณ์กับการฆาตกรรม
] Quiet steps
] ขั้นตอนที่เงียบสงบ
 [Can quiet the footsteps
[สามารถเงียบรอยเท้า
] Below the useless passive skills
] ด้านล่างเป็นทักษะ passive ไร้ประโยชน์
 Amethyst Cloud(4) High Heavens Sungmin(3) Iron Skin(8) Stone Body(8) One Thunder(6) Shadowless(1)   Haste Strength Fatigue recovery
(4) High Heavens Sungmin (3) Iron Skin (8) Stone Body (8) หนึ่ง Thunder (6) Shadowless (1) Haste Strength ความเหนื่อยล้าในการฟื้นตัว
 Mental cleansing
การทำความสะอาดจิต
 His skills and magic showed up
ทักษะและความมหัศจรรย์ของเขาปรากฏตัวขึ้น
 The Iron Skin and Stone Body increased in power natural as inner strength grew
ผิวเหล็กและสโตนบอดี้เพิ่มพลังงานตามธรรมชาติเมื่อความแข็งแรงภายในเพิ่มขึ้น
 The Amethyst Cloud improved a bit, and so did the High Heavens
เมฆอาเมทิสต์ดีขึ้นเล็กน้อยและ High High ก็ได้
 But Shadowless was slow
Shadowless ทำงานได้ช้า
 It might be because of the penalty of weight
อาจเป็นเพราะการลงโทษของน้ำหนัก
 ‘The goal is Shadowless to the 2nd level
เป้าหมายคือ Shadowless ถึงระดับที่ 2
’ Sungmin made a goal
ซองมินทำประตู
 “I don’t understand
"ฉันไม่เข้าใจ
” Sogo stopped her steps
"Sogo หยุดทำตามขั้นตอนของเธอ
 She sighed and looked towards the direction of the sound
เธอถอนหายใจและมองไปทางทิศทางของเสียง
 Plam was sitting on top of a tree
Plam กำลังนั่งอยู่บนต้นไม้
 Plam smiled brightly as he jumped off
Plam ยิ้มอย่างสดใสขณะที่เขากระโดดลงมา
 “Why do you care about that kid?” Plam asked
"ทำไมคุณถึงสนใจเรื่องเด็กคนนี้?" ถาม Plam
 “He doesn’t have talent
"เขาไม่มีพรสวรรค์
 He’s just a normal kid
เขาเป็นเด็กปกติ
 Why do you care
ทำไมคุณถึงสนใจ
 You made him your pupil
คุณทำให้เขาเป็นลูกศิษย์ของคุณ
” Instead of writing
"แทนการเขียน
 Sogo mouthed something
Sogo พูดอะไรบางอย่าง
 Plam understood what she was trying to say
Plam เข้าใจสิ่งที่เธอกำลังพยายามจะพูด
 “Don’t worry about it? Why? I can’t stand curiosity
"ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้? 
 You know me
คุณรู้จักฉัน
” Sogo wrinkled her face
"Sogo ย่นใบหน้าของเธอ
 She moved her mouth and Plam shook his head
เธอขยับปากและ Plam ส่ายหัว
 “Oh is it that? The normal people are just trying to help each other?” Sogo turned cold at that
"โอ้ใช่มั้ย? 
 Murderous intent covered Plam
เจตนาฆาตกรรมปกคลุม Plam
 He was shaken slightly at that but wasn’t afraid
เขารู้สึกเขย่าเล็กน้อย แต่ไม่กลัว
 Plam smiled and waved his hand
Plam ยิ้มและโบกมือให้เขา
 “You’re mad because it’s true?” Sogo didn’t say anything
"คุณบ้าเพราะมันเป็นความจริง?" Sogo ไม่ได้พูดอะไร
 She closed her mouth
เธอปิดปาก
 Plam laughed at seeing the expression on Sogo’s face
Plam หัวเราะที่เห็นการแสดงออกบนใบหน้าของ Sogo
 “It’s funny
"มันสนุกมาก
 A genius like me doesn’t understand that feeling
อัจฉริยะเช่นฉันไม่เข้าใจความรู้สึกนั้น
” Plam turned around and left
"Plam หันไปทางซ้าย
 The skill that he showed on purpose while leaving was Shadowless, Sogo’s best skill
สกิลที่เขาแสดงออกมาในขณะที่ออกจากเกมคือ Shadowless ทักษะที่ดีที่สุดของ Sogo
 Sogo bit her lower lip
โซโม่ลงริมฝีปากล่าง
 What that kid showed was nothing different from what Sogo could do
สิ่งที่เด็กแสดงให้เห็นไม่แตกต่างจากสิ่งที่ Sogo สามารถทำได้
 She didn’t move from that spot for a while even after he left
เธอไม่ได้ย้ายจากจุดนั้นสักครู่แม้กระทั่งหลังจากที่เขาจากไป
 She regretted showing off her malice and rubbed her neck
เธอเสียใจที่แสดงความอาฆาตพยาบาทของเธอและลูบคอของเธอ
 Normal people helping each other
คนปกติช่วยกันและกัน
 That wasn’t false
นั่นไม่ใช่ความผิดพลาด
 Sogo wasn’t a genius to Plam
Sogo ไม่ได้เป็นอัจฉริยะกับ Plam
 ‘You don’t know
'คุณไม่ทราบ
’ Effort
'ความพยายาม
 Plam didn’t know
Plam ไม่รู้
 He didn’t have to stay in this mountain
เขาไม่จำเป็นต้องอยู่ในภูเขานี้
 But he was, only to have fun with the mountain’s penalties
แต่เขาก็แค่สนุกกับบทลงโทษของภูเขาเท่านั้น
 Therefore, Plam wasn’t suffering anything
ดังนั้น Plam ไม่ได้ทุกข์ทรมานอะไรเลย
 He was enjoying them and was using his genius talent to make fun of the other trainees
เขาสนุกกับพวกเขาและใช้พรสวรรค์อัจฉริยะของเขาเพื่อทำให้ความสนุกสนานของผู้เข้ารับการฝึกอบรมคนอื่น ๆ
 Sogo wasn’t a genius
Sogo ไม่ได้เป็นอัจฉริยะ
 She fell into despair when she first met Plam
เธอตกอยู่ในความสิ้นหวังเมื่อครั้งแรกที่เธอได้พบกับ Plam
 There’s a person like that in the world
มีคนเช่นนั้นในโลก
 Compared to him, Sogo was nothing
เมื่อเทียบกับเขา Sogo คืออะไร
 But now, she didn’t care
แต่ตอนนี้เธอไม่สนใจ
 There was nothing that she could get out of being in despair
ไม่มีอะไรที่เธออาจจะพ้นจากความสิ้นหวัง
 That’s why she stayed here
นั่นเป็นเหตุผลที่เธออยู่ที่นี่
 Scarlet, Bejun, all of them faced that
Scarlet, Bejun ทุกคนต้องเผชิญกับสิ่งนั้น
 And Sungmin
และซองมิน
 That’s why Sogo taught Shadowless to Sungmin
นั่นเป็นเหตุผลที่ซูโกสอน Shadowless ให้กับซองมิน
 To make him not fall into despair
เพื่อทำให้เขาไม่ตกอยู่ในความสิ้นหวัง
 To not be discouraged
เพื่อไม่ให้ท้อแท้
 To stand up and take up the penalties
ที่จะยืนขึ้นและรับบทลงโทษ
 She wanted to help
เธออยากจะช่วย
 That was all
นั่นคือทั้งหมด
 She was that sort of person
เธอเป็นคนแบบนั้น
 After a month, Sungmin reached the 2nd level of Shadowless
หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน Sungmin ก็มาถึงระดับที่ 2 ของ Shadowless
 ‘No, the third level…’ Sungmin was surprised as he checked the status screen
'ไม่ใช่ระดับที่สาม ... ' ซองมินรู้สึกประหลาดใจเมื่อตรวจสอบหน้าจอสถานะ
 His goal was to reach the 2nd level of Shadowless
เป้าหมายของเขาคือไปถึงระดับที่ 2 ของ Shadowless
 But what showed up was the 3rd level
แต่สิ่งที่ปรากฏขึ้นคือระดับที่ 3
 Naturally, the 3rd level of Shadowless came up in his head
ธรรมชาติระดับ Shadowless ระดับที่ 3 ขึ้นมาในหัวของเขา
 Like Sogo said, there was a reward
เช่น Sogo กล่าวว่ามีรางวัล
 “It’s suffering and hardships
"มันเป็นความทุกข์ทรมานและความลำบาก
” A voice came to him
"มีเสียงมาหาเขา
 Sungmin felt surprised as he turned around
ซองมินรู้สึกประหลาดใจเมื่อหันกลับมา
 Mush
ข้าวต้ม
 Mush was shaking and laughing
Mush สั่นและหัวเราะ
 “But human
"แต่มนุษย์
 Don’t be too happy
อย่ามีความสุขมาก
 If you can reach something easily, how is that hardship
หากคุณสามารถเข้าถึงสิ่งต่างๆได้ง่ายความยากลำบากนั้นเป็นอย่างไร
 Like the penalties, when you get used to it, the rewards get harder to reach
เช่นการลงโทษเมื่อคุณได้รับใช้มันรางวัลได้ยากขึ้นในการเข้าถึง
” Mush smiled and laughed
"ยิ้มและหัวเราะ
 It was a small goal
มันเป็นเป้าหมายเล็ก ๆ
 He had gotten the reward
เขาได้รับรางวัลแล้ว
 He was going to do this a lot, but Mush was saying that it wouldn’t work anymore
เขากำลังจะทำอย่างนี้ แต่ Mush บอกว่ามันจะไม่ทำงานอีกต่อไป
 [Why are you here?] Sungmin wrote down
ทำไมคุณถึงมาที่นี่?] ซองมินเขียนลงไป
 Mush was a God and could appear anytime
Mush เป็นพระเจ้าและสามารถปรากฏได้ตลอดเวลา
 When he wanted Mush, she was there
เมื่อเขาต้องการ Mush เธออยู่ที่นั่น
 She was a pretty sweet god
เธอเป็นพระเจ้าที่น่ารัก
 “It’s time
"ได้เวลา
” Mush smiled and said
"Mush ยิ้มและพูด
 He felt it then
เขารู้สึกว่ามันแล้ว
 Half a year
ครึ่งปี
 After half a year, a penalty is added
หลังจากครึ่งปีจะมีการเพิ่มโทษ
 It was for everyone, Sogo, Scarlet, Bejun
สำหรับทุกคน, Sogo, Scarlet, Bejun
 Plam as well
Plam อีกด้วย
 [I didn’t get used to my penalties yet
[ฉันยังไม่คุ้นเคยกับบทลงโทษของฉัน
] “You wanted those
] "คุณต้องการเหล่านั้น
 That’s not my concern
นี่ไม่ใช่ความกังวลของฉัน
” Mush answered
"Mush ตอบ
 “If you want to stay longer, you need to get a penalty
"ถ้าคุณต้องการที่จะอยู่อีกต่อไปคุณจะต้องได้รับการลงโทษ
 That’s the rule
นั่นคือกฎ
” Sungmin had 4
ซองมินมี 4 คน
 Weight
น้ำหนัก
 Taste
ลิ้มรส
 Voice
เสียงพูด
 Dreams
ความฝัน
 The ones other than voice were incredibly annoying
คนที่ไม่ใช่เสียงไม่ค่อยน่ารำคาญ
 ‘The rewards get better as more penalties occur
'รางวัลจะดีขึ้นเมื่อมีการลงโทษมากขึ้น
’ He understood that
เขาเข้าใจสิ่งนั้น
 With his lack of talent, he had already gotten up to a nice level of martial arts
ด้วยการขาดความสามารถของเขาเขาได้รับถึงระดับที่ดีของศิลปะการต่อสู้
 He was probably at the first rate now
เขาอาจจะอยู่ในอัตราแรกตอนนี้
 His body wasn’t strengthened yet, and it’s only been 2 years since he came here, but he had already surpassed his previous self
ร่างกายของเขายังไม่แข็งแรงและมันก็แค่ 2 ปีมาแล้วที่เขามาที่นี่ แต่เขาได้ค้นพบตัวเองก่อนหน้านี้แล้ว
 Of course, it wasn’t all because of Sungmin’s efforts
แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะความพยายามของซองมิน
 Wijihoyun was there
Wijihoyun อยู่ที่นั่น
 Potions were there
มียาที่มีอยู่
 Sogo was there
Sogo อยู่ที่นั่น
 Also, without the mountain, Sungmin wouldn’t have learned this fast
นอกจากนี้ถ้าไม่มีภูเขา Sungmin ก็คงจะไม่ได้เรียนรู้เร็ว ๆ นี้
 [Telepathy
[กระแสจิต
] “You’re avoiding it
] "คุณกำลังหลีกเลี่ยงมัน
” Mush laughed at Sungmin’s answer
"Mush หัวเราะคำตอบของซองมิน
 There was no choice
ไม่มีทางเลือกอื่น
 He had a few that he was thinking of but not yet
เขามีเพียงไม่กี่ที่เขาคิด แต่ยังไม่ถึง
 He couldn’t get another annoying one without getting used to his current penalties
เขาไม่สามารถได้รับหนึ่งที่น่ารำคาญอื่นโดยไม่ต้องใช้ในการลงโทษปัจจุบันของเขา
 So he was avoiding this one
ดังนั้นเขาจึงหลีกเลี่ยงเรื่องนี้
 “Well, that’s fine
"ดีไม่เป็นไร
 You’re probably going crazy over the ones that you have
คุณอาจจะบ้ามากกว่าคนที่คุณมี
 Haha
ฮ่าฮ่า
 How long can you last” Mush laughed and held out her hand
คุณสามารถอยู่ได้นานแค่ไหน "Mush หัวเราะและยื่นมือออกมา
 “If you want, sell your soul to me
"ถ้าคุณต้องการขายจิตวิญญาณของคุณให้ฉัน
 Then, I will give you rewards
จากนั้นฉันจะให้รางวัลแก่คุณ
 Way more than what you’re trying to achieve
มากกว่าที่คุณต้องการจะทำได้
” Sungmin turned around without answering
"ซองมิหันไปรอบ ๆ โดยไม่ได้ตอบ
 The soul that bypassed the principle of life
จิตวิญญาณที่ข้ามหลักการชีวิต
 Mush wanted that
Mush ต้องการที่
 But Sungmin didn’t plan on giving up his soul to Mush
แต่ซองมินไม่ได้วางแผนที่จะยอมแพ้กับ Mush
 At least, not yet
อย่างน้อยยังไม่ได้