BEM: Chapter 37 – Awards Ceremony Awards Ceremony Among the events at the Meltor Kingdom’s magic contest, the Pupil Tournament wasn’t such a great one
BEM: บทที่ 37 - พิธีมอบรางวัลพิธีมอบรางวัลในงานมหกรรมเวทมนตร์ของ Meltor Kingdoms การแข่งขันของนักเรียนไม่ได้ยอดเยี่ยมนัก
 Magicians who participated in the contest sent out their disciples for the Pupil Tournament
นักมายากลที่เข้าร่วมการประกวดได้ส่งลูกศิษย์ของพวกเขาเข้าร่วมการประกวดนักเรียน
 Speaking bluntly, it could be called a child’s playful banquet
พูดอย่างโง่เขลาก็อาจจะเรียกว่าจัดเลี้ยงขี้เล่นของเด็ก
 This year was a bit unusual, but it wasn’t a competition which high ranking magicians or nobles would attend
ปีนี้ค่อนข้างผิดปกติ แต่ไม่ใช่การแข่งขันที่นักมายากลระดับสูงหรือขุนนางจะเข้าร่วม
 However, that awareness was turned upside down due to just one person—the King of the Meltor Kingdom, Kurt III
อย่างไรก็ตามความตระหนักดังกล่าวถูกคว่ำไปเพราะมีเพียงคนเดียวคือกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรเมลเตอร์เคิร์ตที่สาม
 “W-What? His Majesty himself?!” “Doesn’t he usually stay at the palace?” “If this happens, my face needs to be like jade… I can’t look ugly in front of royalty
“W-อะไร? 
” “Attendant! Prepare my dress!” “Where is the Pentarium?” The nobles of Meltor were in an uproar after they heard the sudden news
"" Attendant! 
 Even though Kurt III had risen to the throne under the halo of the Magic Towers, he held all the military and administrative powers
แม้ว่า Kurt III ได้ขึ้นไปที่บัลลังก์ภายใต้รัศมีของ Magic Towers เขาถืออำนาจทางทหารและการบริหารทั้งหมด
 So, the officials didn’t dare oppose him, especially after some of the noblemen, who had tried to act for their own interests, had been beheaded
ดังนั้นเจ้าหน้าที่ไม่กล้าโต้แย้งเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่บางขุนนางที่พยายามจะทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองถูกตัดศีรษะ
 ‘Now is the time to bow my head
ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะก้มศีรษะ
’ ‘I don’t want my head to fly away…!’ ‘It is best to wait for the next generation
"ฉันไม่ต้องการหัวของฉันที่จะบินหนีไป ... !" "ที่ดีที่สุดคือรอให้คนรุ่นต่อไป
’ If they couldn’t win, it was best to become close to the king
'ถ้าพวกเขาไม่สามารถชนะได้ก็ดีที่สุดที่จะเข้าใกล้กษัตริย์
 They had to bow their heads in order to live for a long time in a society like this
พวกเขาต้องก้มศีรษะเพื่อที่จะใช้ชีวิตเป็นเวลานานในสังคมแบบนี้
 In the end, the nobles gave up on fighting against Kurt III and tried to look good to him
ในท้ายที่สุดขุนนางให้กับการต่อสู้กับเคิร์ต iii และพยายามจะดูดีกับเขา
 Funnily enough, the actions of the nobles strengthened the king’s power
การกระทำของเหล่าขุนนางทำให้อำนาจของกษัตริย์แข็งแกร่งขึ้น
 However, Kurt III concentrated on governing while pretending to listen to their flattery
อย่างไรก็ตามเคิร์ตที่ 3 มุ่งความสนใจไปที่การปกครองในขณะที่แกล้งฟังการเยินยอของพวกเขา
 All the gifts were sent to the treasury to maintain the budget while the young women filled with greed were sent back to their families
ของขวัญทั้งหมดถูกส่งไปยังคลังเพื่อรักษางบประมาณในขณะที่หญิงสาวที่เต็มไปด้วยความโลภถูกส่งกลับไปยังครอบครัวของพวกเขา
 Kurt III was the example of a perfect ruler, with no flaws at all
Kurt III เป็นตัวอย่างของผู้ปกครองที่สมบูรณ์แบบโดยไม่มีข้อบกพร่องเลย
 So, why had the perfect ruler suddenly decide to hand out the prizes for the Pupil Tournament? Anyone with a brain would think there was something special about the awards ceremony
ดังนั้นทำไมผู้ปกครองที่สมบูรณ์แบบจึงตัดสินใจที่จะมอบรางวัลสำหรับการแข่งขันของนักเรียน? 
 That’s why so many nobles had gathered in the main hall of Pentarium, where the final match of the Pupil Tournament had been held
นั่นเป็นเหตุผลที่ขุนนางจำนวนมากได้รวมตัวกันในห้องโถงใหญ่ของ Pentarium ซึ่งการแข่งขันนัดสุดท้ายของการแข่งขันของนักเรียนได้ถูกจัดขึ้น
 When the magicians heard that the disciple of the Blue Tower Master was involved, the scale of the ceremony grew to a bizarre level
เมื่อนักมายากลได้ยินว่าศิษย์ของอาจารย์บลูทาวเวอร์มีส่วนร่วมขนาดของพิธีขึ้นไปถึงระดับมหัศจรรย์
 It was natural that the face of the young man, Theodore, was pale, since he was the center of the ceremony
เป็นเรื่องธรรมดาที่ใบหน้าของชายหนุ่ม Theodore นั้นซีดเนื่องจากเขาเป็นศูนย์กลางของพิธี
 “Professor, isn’t the audience in the stands really strange?” “Hrmm… I can see that
"ศาสตราจารย์ไม่ใช่ผู้ชมที่ยืนแปลกจริงๆเหรอ?" "อืม ... ฉันเห็นได้สิ
 The bureaucrats of several departments have come flocking
ข้าราชการของหลายหน่วยงานได้มาเดินป่า
 Huh, this place has become a spectacle
ฮ้าสถานที่แห่งนี้ได้กลายเป็นปรากฏการณ์
 The three most powerful families of the kingdom have gathered
ทั้งสามครอบครัวที่มีอำนาจมากที่สุดของราชอาณาจักรได้รวมตัวกัน
” “Uhh, why is this situation…” It was an event involving the king, but the big shots had gathered in only a few hours! Theo had never even met an earl, so he couldn’t help feeling alarmed
"" เอะะะะเหตุนี้ทำไม ... "มันเป็นเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับกษัตริย์ แต่ภาพใหญ่ได้รวบรวมในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง! 
 His skin was already prickling from having multiple gazes on his face, so it was more torturous at the thought of all these high-ranking people watching him
ผิวของเขาเต็มไปด้วยกิ่งกรายอยู่บนใบหน้าของเขาดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่น่าขันมากขึ้นในความคิดของบรรดาคนระดับสูงที่เฝ้ามองเขา
 Theo thought up to there and suddenly looked towards the right
ธีโอคิดขึ้นไปที่นั่นและก็มองไปทางขวา
 “!!!” Sylvia was looking at him
"!!!" ซิลเวียกำลังมองไปที่เขา
 She didn’t know what to do for a moment
เธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรสักครู่
 Looking embarrassed, she then waved her hand stiffly
มองอายเธอก็โบกมืออย่างแข็งกระด้าง
 He almost smiled at her awkward movements but nodded without doing so
เขาเกือบจะยิ้มให้กับการเคลื่อนไหวที่น่าอึดอัดใจของเธอ แต่พยักหน้าโดยไม่ได้ทำเช่นนั้น
 Sylvia was relieved by his actions and smiled brightly
ซิลเวียรู้สึกโล่งใจจากการกระทำของเขาและยิ้มให้สดใส
 She seemed more concerned about Theo’s reaction than that of the people in the stands
เธอดูกังวลเกี่ยวกับปฏิกิริยาของธีโอมากกว่าเรื่องของคนที่ยืนอยู่
 ‘Indeed, there is no need to be nervous until I come out
'แท้จริงแล้วไม่ต้องกังวลจนกว่าฉันจะออกมา
’ Theodore’s tension was released thanks to Sylvia
ความตึงเครียดของทีโอดอร์ได้รับการปล่อยตัวออกมาจากซิลเวีย
 Theo looked more relaxed than before as he waited for the king with Vince
ธีโอรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเขารอกษัตริย์กับวินซ์
 He recited the basic etiquette in his head and prepared himself to be ready for whatever happened
เขาอ่านมารยาทพื้นฐานในหัวของเขาและเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น
 Before long, the king emerged from behind the curtain
ไม่นานหลังจากนั้นกษัตริย์ก็โผล่ขึ้นมาจากด้านหลังม่าน
 “Presenting His Majesty!” As they heard the booming voice of the servant, the people gathered lowered their bodies simultaneously
"การนำเสนอพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" เมื่อได้ยินเสียงของข้าราชการพลุ่งพล่านคนชุมนุมก็ลดร่างลงพร้อม ๆ กัน
 The movements of the bodies were similar, but the difference in the bows showed each person’s status
การเคลื่อนไหวของร่างกายมีความคล้ายคลึงกัน แต่ความแตกต่างของคันธนูแสดงให้เห็นถึงสถานะของแต่ละคน
 Commoners lay flat on the floor, while nobles bowed at a 90 degree angle
ชาวสามัญนอนราบกับพื้นขณะขุนนางโค้งคำนับในมุม 90 องศา
 Magicians, however, knelt down on one knee
นักมายากลคุกเข่าลงบนเข่า
 Their right hands, placed by their hearts, indicated the circles and, in other words, the magic system
มือขวาของพวกเขาวางอยู่ในหัวใจของพวกเขาระบุวงกลมและในคำอื่น ๆ ระบบมายากล
 One knee against the ground was to show loyalty, while the standing leg was meant to honour the magic, not the king
เข่าหนึ่งกับพื้นดินก็เพื่อแสดงความจงรักภักดีในขณะที่ขายืนมีไว้เพื่อเป็นเกียรติกับความมหัศจรรย์ไม่ใช่กษัตริย์
 If this were the Empire, they would be punished for disloyalty
ถ้าเป็นจักรวรรดิพวกเขาจะถูกลงโทษด้วยความไม่สุภาพ
 However, that was not the case here
อย่างไรก็ตามกรณีดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นที่นี่
 This was Meltor, a kingdom where magicians were the cornerstone
นี่คือ Meltor อาณาจักรที่นักมายากลเป็นรากฐานที่สำคัญ
 It was a unique etiquette that could only be seen here
เป็นมารยาทที่ไม่เหมือนใครซึ่งสามารถมองเห็นได้ที่นี่เท่านั้น
 As everyone remained silent, a man’s voice rang out, “Everyone present, raise your heads
ขณะที่ทุกคนยังคงเงียบเสียงของชายคนดังก็ดังขึ้น "ทุกคนในปัจจุบันยกศีรษะของคุณขึ้น
” It was indeed the voice of the king
"นี่เป็นเสียงของกษัตริย์จริงๆ
 There was power in his voice
มีเสียงในใจของเขา
 In the past, magicians had stated that the power of words were a lie
ในอดีตนักมายากลได้กล่าวว่าพลังของคำพูดเป็นเรื่องโกหก
 They thought that the shorter the chant, the stronger the spell would be
พวกเขาคิดว่าการสวดมนต์สั้นลงการสะกดจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น
 It was currently treated as an old saying, but Theo could now understand it
ขณะนี้ถือว่าเป็นคำพูดเก่า ๆ แต่ธีโอสามารถเข้าใจได้แล้ว
 The people were guided by Kurt III’s words and raised their heads unconsciously
ประชาชนได้รับคำแนะนำจากคำพูดของเคิร์ทที่สามและยกศีรษะของเขาโดยไม่รู้ตัว
 Their minds were overwhelmed by the king’s dignity, and they raised their heads before they could think about it
จิตใจของพวกเขาถูกครอบงำโดยศักดิ์ศรีของกษัตริย์และพวกเขายกหัวของพวกเขาก่อนที่พวกเขาสามารถคิดเกี่ยวกับมัน
 Similarly, Theo raised his head and saw the king for the first time in his life
ในทำนองเดียวกันธีโอเงยศีรษะขึ้นและเห็นกษัตริย์เป็นครั้งแรกในชีวิต
 The king had golden hair and purple eyes which shone mysteriously
กษัตริย์มีผมสีทองและดวงตาสีม่วงซึ่งส่องลงลึกลับ
 His appearance and atmosphere meant one could see at a glance that he had a noble lineage as well as the elegance of a king
การปรากฏตัวและบรรยากาศของพระองค์ทำให้เห็นได้อย่างรวดเร็วว่าเขามีเชื้อสายขุนนางและสง่างามของกษัตริย์
 He gave off such an intangible presence that Theo was convinced everyone would recognize the king even if he wore rags
เขาให้โอกาสที่ไม่มีตัวตนใด ๆ ที่ธีโอเชื่อว่าทุกคนจะยอมรับกษัตริย์แม้ว่าเขาจะสวมผ้าขี้ริ้วก็ตาม
 ‘This person is the king, Kurt III…!’ As Theo felt unfamiliar feelings, Kurt opened his mouth again, “It has been a while, Tower Master Blundell
'คนนี้คือกษัตริย์ Kurt III ... !' ขณะที่ธีโอรู้สึกถึงความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยเคิร์ตเปิดปากอีกครั้งว่า "โทมัสทาวเวอร์บลันเดลล์
 Three months, perhaps?” It was a very familiar tone
สามเดือนอาจจะ "มันเป็นเสียงที่คุ้นเคยมาก
 The tower masters were basically treated as the most distinguished people, with no one else having a higher status than them as they accounted for more than 70% of the national power
เจ้านายหอได้รับการปฏิบัติโดยทั่วไปว่าเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดโดยไม่มีใครที่มีสถานะที่สูงกว่าพวกเขาเนื่องจากคิดเป็นกว่า 70% ของอำนาจแห่งชาติ
 So, it wasn’t unreasonable for the king to treat Blundell like this
ดังนั้นจึงไม่สมควรที่กษัตริย์จะปฏิบัติต่อ Blundell อย่างนี้
 “Hahaha! It feels like it was the day before yesterday for this old man, Your Majesty
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! 
” “If you hadn’t missed the meeting without any notice, it really would’ve been the day before yesterday
"" ถ้าคุณไม่ได้พลาดการประชุมโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบใด ๆ จริงๆมันจะได้รับเมื่อวันก่อนเมื่อวานนี้
” “C-Cough!” The smiling Blundell immediately became silent at the sharp criticism
"C-Cough!" Blundell ยิ้มทันทีที่เงียบสนิทกับคำวิพากษ์วิจารณ์ที่คมชัด
 He now looked like a child who was being scolded
ตอนนี้เขาดูราวกับเด็กที่ถูกข่มขู่
 Kurt III looked at Blundell’s awkward expression and changed the topic while smiling
Kurt III มองไปที่การแสดงออกที่น่าอึดอัดใจของ Blundell และเปลี่ยนหัวข้อขณะยิ้ม
 “Did you take a vacation to look after your disciple? This king came here because I wanted to see her
"คุณได้หยุดพักเพื่อดูแลศิษย์ของคุณหรือไม่? 
” “Ah, right
"" อ่า
 I will definitely show her to you
ฉันจะแสดงให้เธอดู
” “So, you kept her a secret for 10 years?” “Cough!” It seemed like Blundell received damage every time he opened his mouth
"" คุณเก็บความลับไว้ 10 ปี? "" ไอ! "มันดูเหมือนว่า Blundell ได้รับความเสียหายทุกครั้งที่เขาเปิดปาก
 As Blundell fell silent, Kurt looked down at the two people before him
เมื่อ Blundell เงียบลงเคิร์ตมองลงไปที่คนทั้งสองก่อนเขา
 One was the disciple of the Blue Tower Master, and the other was the one who had knocked her down
หนึ่งคือสาวกของ Blue Tower Master และอีกคนหนึ่งเป็นคนที่ทำให้เธอล้มลง
 These children would support Meltor in the future
เด็กเหล่านี้จะสนับสนุน Meltor ในอนาคต
 “Then I will proceed with the awards ceremony
"แล้วฉันจะดำเนินการกับพิธีมอบรางวัล
” He hated pretentious things, so he started the awards ceremony without any congratulatory remarks
"เขาเกลียดสิ่งที่อวดดีดังนั้นเขาจึงเริ่มพิธีมอบรางวัลโดยไม่มีคำกล่าวแสดงความยินดีใด ๆ
 According to instruction, the person in charge of the Pupil Tournament came forward
ตามคำสั่งผู้รับผิดชอบการแข่งขันของนักเรียนได้ก้าวไปข้างหน้า
 He called the identification number and then announced the names of the mentors and the amount of prize money given to the participants
เขาเรียกว่าหมายเลขประจำตัวประชาชนและประกาศชื่อพี่เลี้ยงและจำนวนเงินรางวัลที่มอบให้กับผู้เข้าร่วมประชุม
 In the end, there were only two names left, leaving only two children in the center of the stadium
ในท้ายที่สุดมีเพียงสองชื่อที่เหลือไว้เหลือเพียงเด็กสองคนที่อยู่ตรงกลางของสนาม
 Kurt made the host step back and picked up a handmade plaque
เคิร์ตทำพิธีกรกลับไปหยิบแผ่นโลหะทำด้วยมือ
 “Sylvia, Blundell Adruncus’s disciple, come forward
ซิลเวียศิษย์ของ Blundell Adruncus ออกมา
” “Yes, Your Majesty
"" ใช่ครับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
” Sylvia moved forward at the call and bowed slightly
"ซิลเวียเดินหน้าต่อหน้าสายและโค้งคำนับเล็กน้อย
 Even though she was told to rise, it was blasphemy to look directly at the king’s face
แม้ว่าเธอจะถูกสั่งให้ลุกขึ้น แต่ก็ดูหมิ่นดูตรงหน้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
 Kurt accepted the bow and spoke while handing her the plaque, “As the runner up of the Pupil Tournament, I will give Sylvia ‘Jack Frost’s Staff’ and the title of a baron
เคิร์ตยอมรับน้อมและพูดในขณะที่มอบแผ่นโลหะของเธอว่า "ในฐานะนักวิ่งของการแข่งขันนักเรียนฉันจะให้ Sylvia 'Jack Frost's Staff' และชื่อของบารอน
” “Sylvia, disciple of the Magic Tower, thanks Your Majesty
"ซิลเวียศิษย์แห่งเวทมนตร์ทาวเวอร์ขอบคุณพระเจ้าอยู่หัว
” “Yes, I look forward to your future growth
"" ใช่ฉันหวังว่าจะเติบโตในอนาคตของคุณ
” It was an exceptional reward, but no one objected to Kurt’s declaration
"มันเป็นรางวัลพิเศษ แต่ไม่มีใครคัดค้านการประกาศของเคิร์ท
 Once beyond the wall of the 5th Circle, the title of baroness had no great significance to Sylvia
เมื่ออยู่นอกกำแพงรอบที่ 5 ชื่อของท่านบารอนไม่มีความสำคัญกับซิลเวีย
 Moreover, she could gain gold and artifacts from Blundell
นอกจากนี้เธอยังได้รับทองคำและสิ่งประดิษฐ์จาก Blundell
 Then Kurt called out Theodore’s name next, “Theodore Miller, Vince Haidel’s disciple, come forward
จากนั้นเคิร์ตเรียกชื่อ Theodore ออกมาข้างหน้า "Theodore Miller, ศิษย์ของ Vince Haidel ออกมา
” “Yes, Your Majesty,” Theo barely managed to reply in a calm voice as he rose from his spot
"" ใช่ครับ "ธีโอแทบจะไม่สามารถตอบกลับด้วยเสียงสงบขณะที่เขาลุกขึ้นจากจุดของเขา
 “As winner of the Pupil Tournament, I will give Theodore 200 gold, the ‘Protection Bangle,’ and the title of a baron
"ในฐานะผู้ชนะเลิศการแข่งขันนักเรียนฉันจะให้ Theodore 200 gold, 'Protection Bangle' และชื่อของบารอน
” “Theodore, Bergen’s student, thanks Your Maje—” “Additionally…” Theo shut his mouth hurriedly when he was interrupted by Kurt
"Theodore, นักศึกษา Bergen, ขอบคุณ Maje ของคุณ -" "นอกจากนี้ ... " Theo ปิดปากของเขารีบเมื่อเขาถูกขัดจังหวะโดยเคิร์ต
 After receiving 200 gold, an artifact, and a title, Theo hadn’t expected that there would be anything else
หลังจากได้รับทองคำ 200 ชิ้นสิ่งประดิษฐ์และชื่อแล้วธีโอก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีอะไรอื่นอีก
 “After he succeeds the title of Baron Miller, Theodore Miller will receive the title of a viscount
"หลังจากที่เขาประสบความสำเร็จในชื่อของ Baron Miller, Theodore Miller จะได้รับตำแหน่งเป็นนายอำเภอ
” ‘Viscount promotion!’ Theo’s eyes shook at the shocking declaration, but his mouth was a step ahead of his brain
"'โปรโมตนายอำเภอ!' ตาของธีโอเขย่าคำประกาศที่น่าตกใจ แต่ปากของเขาก้าวล้ำไปกว่าสมองของเขา
 “Thank you, Your Majesty!”As Theo lowered his head, chatter quickly spread through the stands
"ขอบคุณพระเจ้าอยู่หัว!" ธีโอได้ลดศีรษะลงอย่างกระทันหัน
 A promotion… it was an honour that wasn’t possible unless many merits were accumulated
โปรโมชั่น ... มันเป็นเกียรติที่เป็นไปไม่ได้เว้นแต่คุณธรรมจำนวนมากถูกสะสม
 Yet it was given to the winner of a small contest? It was an unprecedented situation, so some of the nobles couldn’t hide their confusion
แต่มันก็เป็นผู้ชนะการประกวดขนาดเล็ก? 
 Regardless of whether people understood it or not, Kurt looked at Theodore and Sylvia with warm eyes and finished the awards ceremony
ไม่ว่าใครจะเข้าใจหรือไม่ก็ตามเคิร์ตมองไปที่ Theodore and Sylvia ด้วยสายตาที่อบอุ่นและจบพิธีมอบรางวัล
 “This Meltor Kingdom of ours is surrounded by the Harkan Mountain Ranges in the north-east and by the Andras Empire in the north-west
"อาณาจักรแห่ง Meltor แห่งนี้ล้อมรอบไปด้วยเทือกเขา Harkan Mountains ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและโดย Andras Empire ทางตะวันตกเฉียงเหนือ
 In order to defend our homeland from the savage imperialists who desire war, we need to raise people like these two young magicians
เพื่อที่จะปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนของเราจากจักรวรรดินิยมที่โหดร้ายที่ต้องการสงครามเราจำเป็นต้องเลี้ยงดูคนอย่างเหล่านักมายากลหนุ่มสองคนนี้
 The Magic Society should spread today’s events and don’t slack off… Understood?” The people gathered in the stadium replied simultaneously to their ruler: “Yes, Your Majesty! As you command!”   *** Finally, Kurt III left Pentarium
สมาคมเวทมนตร์ควรกระจายเหตุการณ์ในวันนี้และอย่าหย่อนตัวลง ... เข้าใจหรือ "คนที่ชุมนุมกันอยู่ที่สนามกีฬาตอบพร้อมกันกับผู้ปกครอง:" ใช่ครับ! 
 Afterwards, the nobles swarmed around him like a tide, and the most magnificent event in Theodore’s history came to a close
หลังจากนั้นขุนนางก็พลุ่งพล่านรอบตัวเขาเหมือนน้ำและเหตุการณ์ที่งดงามที่สุดในประวัติศาสตร์ของ Theodore ก็ใกล้เข้ามา
 Theo and Vince finally went to the restaurant they hadn’t been able to go on the first day
ธีโอและวินซ์ก็เดินไปที่ร้านอาหารที่พวกเขาไม่สามารถไปได้ในวันแรก
 They then returned to their accommodations shortly after the sun set, and Theo lay on the bed while holding his belly
จากนั้นพวกเขาก็กลับไปที่ที่พักของพวกเขาไม่นานหลังจากที่ดวงอาทิตย์ตั้งและ Theo นอนอยู่บนเตียงในขณะที่ถือครองท้องของเขา
 He usually preferred to eat less, but his mouth hadn’t listened at the restaurant in the capital
เขามักชอบกินน้อย แต่ปากของเขาไม่ได้ฟังที่ร้านอาหารในเมืองหลวง
 Vince laughed at him before saying, “I don’t need to hear you speak to know that the meal was satisfactory
Vince หัวเราะเขาก่อนที่จะพูดว่า "ฉันไม่จำเป็นต้องได้ยินคุณพูดเพื่อให้รู้ว่าอาหารเป็นที่น่าพอใจ
 Isn’t that so?” “…It is exactly like you said
ไม่เป็นเช่นนั้นหรอ? "" ... มันเหมือนกับคุณพูด
” The two people looked at each other and laughed lightly
"ทั้งสองคนมองกันและกันและหัวเราะเบา ๆ
 It had been a great day
มันเป็นวันที่ดี
 There was no better way to enjoy his victory
ไม่มีทางที่ดีกว่าที่จะได้รับชัยชนะของเขา
 Vince even took out a few bottles of expensive wine, but they didn’t get drunk
Vince เอาไวน์ออกมาไม่กี่ขวด แต่พวกเขาไม่ได้ดื่ม
 It was because both of them were magicians
เป็นเพราะทั้งคู่เป็นนักมายากล
 Not long after, the moment they had been waiting for came
ไม่นานหลังจากนั้นช่วงเวลาที่พวกเขารอคอยมา
 Keeok
Keeok
 A red tongue crawled out from a hole in Theo’s palm
ลิ้นสีแดงคลานออกมาจากรูในฝ่ามือของธีโอ
  It was the grimoire which ate magic books
มันเป็นหนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่กินหนังสือเวทมนตร์
 Gluttony had woken up
ความตะกลามตื่นขึ้นมา
 –Hungry
-หิว
 Bring meal
นำอาหาร
 Gluttony swallowed books and absorbed their knowledge
ความตะกลามได้กลืนกินหนังสือและซึมซับความรู้ของพวกเขา
 After satisfying its hunger, it would take the time to answer one of its owner’s questions
หลังจากพอใจกับความหิวแล้วก็จะใช้เวลาในการตอบคำถามข้อใดข้อหนึ่งของเจ้าของ
 The two people had been waiting for this time
คนสองคนกำลังรอเวลานี้
 Theodore and Vince’s contract… The moment for the first question and answer had begun
Theodore และสัญญาของ Vince ... ช่วงเวลาสำหรับคำถามแรกและคำตอบได้เริ่มขึ้น