Chapter 104 Chapter 104 – Exotic Guests (2) Theo’s outspoken attitude confused Orlando
บทที่ 104 บทที่ 104 - แขกที่แปลกใหม่ (2) ทัศนคติที่เปิดเผยของธีโอสับสนออร์แลนโด
 Considering how Orlando was over two meters tall and had the blood of a lion, Theodore just looked like a dwarf next to him
พิจารณาว่าออร์แลนโดมีความสูงกว่าสองเมตรและมีเลือดของสิงโต Theodore ก็ดูเหมือนคนแคระข้างๆเขา
 The elves had strange powers, but none of them could go against his sheer brawn
เอลฟ์มีพลังแปลก ๆ แต่ก็ไม่มีใครสามารถต่อสู้กับกล้ามเนื้อของเขาได้
 Then why was no one stopping this human’s cheeky impudence? ‘No, I clearly felt something ominous…’ Unlike his ignorant image, Orlando’s intuition was moderately sensitive
ทำไมไม่มีใครหยุดความอับอายขายหน้านี้ของมนุษย์? 
 If not, he wouldn’t have survived as the clan leader in the Great Forest, where all types of dangers were present
ถ้าไม่ใช่เขาจะไม่รอดชีวิตในฐานะหัวหน้าตระกูลในป่าใหญ่ซึ่งมีอันตรายทุกประเภท
 The moment Orlando found himself in a really dangerous situation, he would run away without any hesitation
ขณะที่ออร์แลนโดพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายจริงๆเขาก็จะหนีไปโดยไม่ลังเลเลย
 Likewise, as soon as he realized he couldn’t win, he would bow his head, allowing him to preserve his life until now
ในทำนองเดียวกันทันทีที่เขาตระหนักว่าเขาไม่สามารถเอาชนะได้เขาจะก้มศีรษะเพื่อให้เขาสามารถรักษาชีวิตไว้ได้จนถึงบัดนี้
 Right at this moment, his intuition was giving off alarm bells
ในขณะนี้สัญชาตญาณของเขาคือการให้ระฆังปลุก
 “…Don’t make me laugh!” However, Orlando ignored the warning
"... อย่าทำให้ฉันหัวเราะ!" อย่างไรก็ตามออร์แลนโดไม่สนใจคำเตือน
 Why should he be scared of a soft and weak looking human male? Additionally, many elves were watching the commotion
ทำไมเขาต้องกลัวชายอ่อนและอ่อนแอที่กำลังมองหาผู้ชาย? 
 Orlando had grown up sheltered and only knew about humans from the old adults of the tribe, so overconfidence filled his eyes
ออร์แลนโดเติบโตขึ้นมาและได้รับความรู้เกี่ยวกับมนุษย์จากวัยผู้ใหญ่ของชนเผ่าดังนั้นความเชื่อมั่นในตัวเขาจึงเต็มไปด้วยตา
 Crunch, crunch
กระทืบกระทืบ
 Orlando’s massive muscles swelled as his skin changed to that of a beast, while his sharp and long nails had enough strength to tear steel
กล้ามเนื้อขนาดใหญ่ของออร์แลนโดพังขึ้นเมื่อผิวของเขาเปลี่ยนไปเป็นสัตว์ร้ายในขณะที่เล็บคมและเล็บยาวของเธอมีกำลังพอที่จะฉีกขาดเหล็ก
 He could normally beat a troll, and in this state, he could even kill a twin-headed ogre
ปกติเขาสามารถเอาชนะการหมุนรอบตัวและในสภาพนี้เขาสามารถฆ่าผีปิศาจคู่หัวปากได้
 The hard rocks and big trees wouldn’t be able to withstand his fists
ก้อนหินที่แข็งและต้นไม้ใหญ่ไม่สามารถทนต่อกำปั้นของเขาได้
 This was the Beast Form, the symbol of strength for the werebeasts
นี่เป็นแบบฟอร์มสัตว์เดรัจฉานซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งความแข็งแกร่งสำหรับพวกโหด
 “My qualifications! A weak human dares to question this Orlando’s qualifications!” Orlando raised his head as he shouted in a menacing manner
"คุณสมบัติของฉัน! 
 His hairline receded in Beast Form, but he didn’t become stupider
เส้นผมของเขาหดตัวลงใน Beast Form แต่เขาไม่ได้กลายเป็นคนโง่
 Orlando seemed to think that maybe this human male before him was confident because he was a ‘magician
ออร์แลนโดดูเหมือนจะคิดว่าบางทีผู้ชายคนนี้ก่อนหน้าเขามีความมั่นใจเพราะเขาเป็นนักมายากล
’ The human wasn’t wearing a sword at his waist or protecting his body with metal
มนุษย์ไม่ได้สวมดาบที่เอวหรือปกป้องร่างกายด้วยโลหะ
 Only magicians would come forward confidently like this
เฉพาะนักมายากลเท่านั้นที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ
 ‘I will make it so that guy’s mouth can’t speak a spell!’ He looked at the still blasé expression on Theodore’s face and shouted while pointing a finger, “The Stone Lion Tribe is a brave tribe that uses our fists! If you want to be qualified, prove it with your body! It won’t be unfair if we exchange fists!” Of course, it was unfair
"ฉันจะทำมันเพื่อให้ปากของผู้ชายไม่สามารถพูดคาถาได้!" เขามองไปที่การแสดงออกที่ยังคงไร้สาระบนใบหน้าของธีโอดอร์และตะโกนขณะที่ชี้นิ้วหัวแม่มือ "The Stone Lion Tribe เป็นเผ่าที่กล้าหาญที่ใช้กำปั้นของเรา! 
 This was the result of Orlando’s frantic thinking
นี่เป็นผลมาจากความคิดคลั่งของออร์แลนโด
 If the opponent didn’t accept the challenge, he would call them a coward and run away
ถ้าฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมรับความท้าทายเขาจะเรียกพวกเขาว่าเป็นคนขี้ขลาดและหนีออกไป
 If it was accepted, he could knock out the human
ถ้าได้รับการยอมรับเขาสามารถเคาะออกมนุษย์
 Orlando was terrified of magic such as fire and lightning, but he was convinced that he could win if they competed with fists
ออร์แลนโดกลัวเวทมนตร์เช่นไฟไหม้และฟ้าผ่า แต่เขาเชื่อมั่นว่าเขาจะสามารถเอาชนะได้หากมีการแข่งขันด้วยกำปั้น
 So, the reaction of his opponent was even more surprising
ดังนั้นปฏิกิริยาของฝ่ายตรงข้ามของเขาเป็นที่น่าแปลกใจมากยิ่งขึ้น
 “…Exchange fists just once? Is that all?” Theodore asked, and the other magicians couldn’t resist smiling or covering their mouths
"... กำปั้นแลกเปลี่ยนเพียงครั้งเดียว? 
 Didn’t war mages kill knights on the battlefield? Moreover, Theo was the person who had overpowered Rebecca, the aura genius of the empire
ไม่ได้ทำสงครามอัศวินฆ่าอัศวินในสนามรบ? 
 So, they had no choice but to laugh
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากการหัวเราะ
 It was the moment when the words ‘brave and ignorant’ entered their minds
มันเป็นช่วงเวลาที่คำว่า 'กล้าหาญและไม่รู้' เข้ามาในใจของพวกเขา
 Their reaction stunned Orlando, but Theo stepped forward and turned to Ellenoa
ปฏิกิริยาของพวกเขาตะลึงออร์แลนโด แต่ธีโอก้าวไปข้างหน้าและหันไปหา Ellenoa
 She realized his meaning right away and nodded
เธอตระหนักถึงความหมายของเขาทันทีและพยักหน้า
 [I understand
[ฉันเข้าใจ
 I will assume the role of notary in Elvenheim for the two of you
ฉันจะถือว่าบทบาทของทนายความใน Elvenheim สำหรับคุณสองคน
 Chief Orlando, you made this suggestion yourself, so you won’t have any complaints later?] “O-Of course not!” Orlando replied and stepped toward Theodore
หัวหน้าออร์แลนโดคุณทำข้อเสนอแนะนี้ด้วยตัวคุณเองดังนั้นคุณจะไม่ได้รับการร้องเรียนใด ๆ ในภายหลัง? "" โอ้ไม่แน่นอน! "ออร์แลนโดตอบและเดินไปที่ดอร์ย
 Considering the difference in weight, it was a gap where he could knock out the opponent with one fist
เมื่อพิจารณาถึงความแตกต่างของน้ำหนักแล้วมันเป็นช่องว่างที่ทำให้เขาสามารถเอาชนะฝ่ายตรงข้ามโดยกำปั้นได้
 Orlando had made the offer himself, but for some reason, he felt sweat flowing down his back 
ออร์แลนโดได้เสนอตัวเอง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเขารู้สึกเหงื่อไหลลงข้างหลังเขา
 ‘It can’t be! My fist can’t be stopped!’ He tried to readjust his mindset as he stared at Theo
ไม่เป็นไร! 
 “I will give you some concessions
"ฉันจะให้สัมปทานบางอย่าง
 Do it calmly,” Theo said
ทำอย่างสงบ "ธีโอกล่าว
 Those words were decisive
คำพูดเหล่านั้นเป็นข้อบังคับ
 Orlando’s wounded pride caused him to get angry, and his fear disappeared far away
ความภาคภูมิใจที่ได้รับบาดเจ็บของ Orlando ทำให้เขาโกรธและความกลัวของเขาหายตัวไป
 The beast then made a fist
จากนั้นสัตว์ร้ายก็ทำกำปั้น
  Kwaaaaang! Along with white smoke, there was an electrifying roar
Kwaaaaang! 
 The roar of a powerful man, who ruled as the leader of a clan in the Great Forest, scared off the birds
เสียงคำรามของชายผู้ทรงอำนาจผู้ปกครองในฐานะหัวหน้าตระกูลในป่าที่ยิ่งใหญ่กลัวนก
 However, the even more threatening thing was his fist
อย่างไรก็ตามสิ่งที่คุกคามมากยิ่งขึ้นคือกำปั้นของเขา
 It wasn’t an exaggeration to say that the fist which contained the extremes of physical force could break down a small hill
มันไม่ได้เป็นพูดเกินจริงที่จะบอกว่ากำปั้นที่มีสุดขั้วของแรงทางกายภาพสามารถทำลายลงเนินเขาเล็ก ๆ
 ‘Die!’ Orlando punched out with strong determination and… Paang! Theodore’s left hand blocked it
'ตาย!' ออร์แลนโดเจาะออกด้วยความมุ่งมั่นและ ... Paang! 
 “…Your punch is weaker than I thought it’d be
"... หมัดของคุณอ่อนแอกว่าที่ฉันคิดไว้
 Now, is it my turn?” Thanks to Battle Song which Theo had received directly from its founder, Theo’s physical abilities were at a level comparable to Orlando
ตอนนี้เป็นเรื่องของฉันหรือไม่? "ขอบคุณ Battle Song ที่ธีโอได้รับโดยตรงจากผู้ก่อตั้งความสามารถทางกายภาพของธีโออยู่ในระดับใกล้เคียงกับออร์แลนโด
 When it came to martial arts, Theodore’s fighting techniques were several times more complex than those of the chief of a beast clan, which was just a crude fist containing power
เมื่อมาถึงศิลปะการต่อสู้เทคนิคการต่อสู้ของธีโอดอร์มีความซับซ้อนกว่าหลายครั้งกว่าหัวหน้าเผ่าสัตว์ซึ่งเป็นกำปั้นที่มีพลังอำนาจ
 However, Orlando didn’t know the difference and was devastated
อย่างไรก็ตามออร์แลนโดไม่ได้รู้ถึงความแตกต่างและเสียใจ
 Theo took one natural step forward and stretched out his fist
ธีโอได้ก้าวไปข้างหน้าอย่างหนึ่งและยื่นกำปั้นออกไป
 Duk
ดุก
 Then he lightly applied power
จากนั้นเขาก็ใช้พลังเบา ๆ
 Kwaang! The Beast Form flew into the air, and Orlando couldn’t even scream as he was turned upside down
Kwaang! 
 His mind was already devastated by the shock
จิตใจของเขาเสียใจอย่างมากจากการช็อก
 The sudden hit penetrated his rigid muscles and bones, damaging the insides
การโจมตีอย่างกะทันหันแทรกซึมเข้ากับกล้ามเนื้อและกระดูกที่แข็งกระด้างของเขา
 If Theo had wanted to kill him, Orlando would’ve died instantly
ถ้าธีโอต้องการจะฆ่าเขาออร์แลนโดคงตายทันที
 What more could be said after he flew 10 meters through the air? “Kuwek, kuweeeek…” The unconscious Orlando was leaning against a tree, but nobody cared about him
อะไรอีกที่อาจจะกล่าวว่าหลังจากที่เขาบิน 10 เมตรผ่านอากาศ? 
 [Then I will continue giving instructions
[แล้วฉันจะให้คำแนะนำต่อไป
] Ellenoa’s face brightened as the party passed by the miserably fallen Orlando and climbed a wooden staircase
ใบหน้า Ellenoa สว่างขึ้นเป็นบุคคลที่ผ่านโดยลดลงอย่างน่าสังเวชออร์แลนโดและปีนบันไดไม้
 Some magicians even kicked Orlando several times, but none of them stopped
นักมายากลบางคนเตะ Orlando หลายครั้ง แต่ไม่มีผู้ใดหยุด
 There was no dignity left for the fallen lion
ไม่มีสิงโตเหลืออยู่เลย
   *     *     * “He was a foolish fellow
* * * "เขาเป็นคนโง่
” Theodore laughed as he arrived in his room and recalled the werebeast that he fought
"ดอร์ยหัวเราะขณะที่เขาเดินเข้ามาในห้องของเขาและนึกขึ้นได้ว่าเขากำลังต่อสู้อยู่
 Orlando’s power itself wasn’t bad
พลังของออร์แลนโดไม่เลว
 No, it was really excellent
ไม่เป็นที่ยอดเยี่ยมจริงๆ
 If Theo fought a knight with such power, it would be tricky in many ways
ถ้าธีโอต่อสู้กับอัศวินด้วยพลังดังกล่าวจะเป็นเรื่องที่ยุ่งยากในหลาย ๆ ด้าน
 One example was Rebecca
ตัวอย่างเช่นรีเบคก้า
 Strength harmonized with technology had turned her into a bigger threat
ความแข็งแรงที่กลมกลืนกับเทคโนโลยีทำให้เธอกลายเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่กว่า
 Compared to that, Orlando’s punch was nothing new
เมื่อเทียบกับที่หมัดออร์แลนโดก็ไม่มีอะไรใหม่
 “Without technique or aura, he won’t be able to deal with me
"ถ้าไม่มีเทคนิคหรือออร่าเขาจะไม่สามารถจัดการกับฉันได้
 Now I know why the beast clans retreated from the continent
ตอนนี้ฉันรู้ว่าทำไมเผ่าพันธ์สัตว์จึงถอยห่างออกจากทวีป
” A voice responded to Theo’s cynical soliloquy, -Well, don’t be too discouraged
"เสียงตอบสนองต่อการเยาะเย้ยถ้อยคำเหยียดหยามของธีโอ - โอ้ไม่ท้อแท้มาก
 There is a reason for the decline of the beast clan
มีเหตุผลสำหรับการลดลงของตระกูลสัตว์ร้าย
 “What is it?” –It is ambiguous
"มันคืออะไร?" - มันไม่ชัดเจน
 It is a mixture of information that can’t be said and intermediate information
เป็นส่วนผสมของข้อมูลที่ไม่สามารถกล่าวและข้อมูลระดับกลาง
 You might not be able to understand, but if you want to hear it, I will tell you
คุณอาจจะไม่เข้าใจ แต่ถ้าคุณต้องการฟังผมจะบอกคุณ
 This seemed to be information which hadn’t been known before
นี้ดูเหมือนจะเป็นข้อมูลที่ไม่ได้รับทราบมาก่อน
 If historians were here, they would give their gallbladders to find out
ถ้านักประวัติศาสตร์อยู่ที่นี่พวกเขาจะให้ถุงน้ำดีของพวกเขาเพื่อหา
 However, it was just a mere curiosity for Theo, who nodded
อย่างไรก็ตามนี่เป็นเพียงความอยากรู้อยากเห็นของธีโอที่พยักหน้า
  Then Gluttony replied with a single line of explanation, –It is because the beast king, Fenrir, was murdered by someone
จากนั้นความตะกละตะกลามตอบด้วยคำอธิบายเพียงบรรทัดเดียว - เป็นเพราะพระราชาสัตว์ร้าย, Fenrir, ถูกฆาตกรรมโดยใครบางคน
 “…I don’t know that name
"... ฉันไม่รู้ชื่อนั้น
” –I knew it
"ฉันรู้มัน
 Theo didn’t ask anything more, but Gluttony had raised his curiosity
ธีโอไม่ได้ถามอะไรอีก แต่ Gluttony ก็ยกความอยากรู้อยากเห็นของเขา
 Although Theo had read many books in the magic tower’s library, Fenrir was an unfamiliar name to him
แม้ว่าธีโอได้อ่านหนังสือหลายเล่มในห้องสมุดของหอมายากล Fenrir เป็นชื่อที่ไม่คุ้นเคยกับเขา
 It had only been 500 years ago that the beast clans had started to decline
เมื่อ 500 ปีที่ผ่านมาเผ่าสัตว์ร้ายเริ่มลดลงแล้ว
 However, according to Gluttony, there was more behind it
อย่างไรก็ตามตาม Gluttony มีมากขึ้นหลังมัน
 However, Theodore’s worries didn’t last long
อย่างไรก็ตามความกังวลของ Theodore ไม่นาน
 –This is an interesting forest
- นี่เป็นป่าที่น่าสนใจ
 A world tree that is reproduced using Arv’s power, a refuge for the fallen species… It is amazing that an elf kingdom is established in the middle of it
ต้นไม้โลกที่ทำซ้ำโดยใช้พลังของอาร์วีเป็นที่หลบภัยสำหรับสายพันธุ์ที่พ่ายแพ้ ... เป็นที่น่าอัศจรรย์ที่อาณาจักรเอลฟ์ตั้งอยู่กลางมัน
 “Are you talking about Elvenheim?” –That’s right
"คุณกำลังพูดถึง Elvenheim ใช่มั้ย?" นั่นมันถูกต้อง
 Elves originally lived in colonies, but they aren’t a species with a strong sense of attachment
เอลฟ์เดิมทีอาศัยอยู่ในอาณานิคม แต่พวกเขาไม่ใช่สายพันธุ์ที่มีความรู้สึกผูกพัน
 High elves are their focal point, but a kingdom goes against their identity
เอลฟ์สูงเป็นจุดโฟกัสของพวกเขา แต่เป็นอาณาจักรที่ต่อต้านตัวตนของพวกเขา
 It was difficult
มันยาก
 Theo was merely 20 years old, no matter how clever he was, whereas Gluttony was a grimoire whose years couldn’t be counted
ธีโออายุเพียง 20 ปีไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนแต่ทว่า Gluttony เป็นคำประพันธ์ที่ไม่สามารถนับได้หลายปี
 It might be common sense for Gluttony, but it was forced to speak many words in order to explain
อาจเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับ Gluttony แต่ถูกบังคับให้พูดคำหลายคำเพื่ออธิบาย
 Elves shouldn’t have created a country? Or maybe they couldn’t make one? Did Elvenheim already exist? As he was thinking those questions, the next blow emerged
แถนไม่ควรสร้างประเทศ? 
 –I didn’t know there was a grimoire here
- ฉันไม่รู้ว่ามีตำราที่นี่
 Seems I won’t be too bored staying in this forest
ดูเหมือนว่าฉันจะไม่เบื่อหน่ายอยู่ในป่าแห่งนี้มากนัก
 “What, grimoire? In the Great Forest?!” There had been a day in the past few decades, or maybe centuries, when magicians gathered and organized the characteristics of grimoires which had popped up in history
"อะไรแบบนี้? 
 Some grimoires had looked like books, or the grimoires had chosen their owner using free will
หนังสือเล่มเล็ก ๆ บางเล่มดูเหมือนจะเป็นหนังสือหรือไม่ก็ grimoires ได้เลือกเจ้าของโดยใช้เจตจำนงเสรี
 The inherent knowledge was different, but there were many points which matched up when the grimoires were arranged by behaviour
ความรู้โดยธรรมชาติมีความแตกต่างกัน แต่ก็มีหลายประเด็นที่จับคู่กันเมื่อมีการจัดระเบียบแนวความคิดด้วยพฤติกรรม
 There were those who skipped space with no constraints, those who chose their owner regardless of the owner’s will, those who had an unknown method of communicating knowledge, and those who controlled the owner’s body
มีผู้ที่ข้ามพื้นที่โดยไม่มีข้อ จำกัด ผู้ที่เลือกเจ้าของโดยไม่คำนึงถึงเจตจำนงของเจ้าของผู้ที่มีวิธีการสื่อสารที่ไม่รู้จักและผู้ที่ควบคุมร่างกายของเจ้าของ
 The fact that grimoires were rarely seen in the human world was one of the few things they had in common
ความจริงที่ว่ามนุษย์ต่างดาวไม่ค่อยเห็นในโลกมนุษย์เป็นหนึ่งในไม่กี่สิ่งที่พวกเขามีเหมือนกัน
 However, Gluttony said that he felt a grimoire in the Great Forest
อย่างไรก็ตามความปลาบปลื้มบอกว่าเขารู้สึกว่าเป็นมรดกทางวัฒนธรรมในป่าใหญ่
 It spoke in a pleasant tone, like it had been expecting Theo’s reaction
มันพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าพอใจเหมือนที่ได้คาดหวังปฏิกิริยาของธีโอ
 –That’s right
-ถูกตัอง
 I remember this wave of power clearly
ผมจำได้ว่าคลื่นแห่งอำนาจนี้ชัดเจน
 I can feel the power of the grimoire that started Ragnarok, the war that ended the Age of Mythology
ฉันรู้สึกถึงพลังของเทพธิดาที่เริ่ม Ragnarok ซึ่งเป็นสงครามที่สิ้นสุดอายุของ Mythology
 “Ragnarok…!” –At that time, Surtr the great archmage got his hands on the grimoire and burned the original world trees
"Ragnarok ... !" - ในเวลานั้น Surtr ผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งได้เอามือของเขาใส่ขุนนางและเผาต้นไม้ต้นแบบของโลก
 The name is [Laevateinn]
ชื่อคือ [Laevateinn]
 After Gluttony spoke, the information of the grimoire popped up in front of Theo
หลังจากที่ Gluttony ได้พูดถึงข้อมูลของหนังสือเล่มนี้ปรากฏขึ้นต่อหน้าธีโอ
   [Laevateinn] [-A grimoire where the realm of fire, Muspelheim is sealed
[Laevateinn] [-A grimoire ที่ขอบเขตของไฟ Muspelheim ถูกปิดผนึกไว้
 At the time of Ragnarok, Surtr had unlocked the power of the grimoire fully and burned the world tree by releasing Muspelheim
ในช่วงเวลาแห่ง Ragnarok Surtr ได้ปลดปล่อยพลังของหนังสือเล่มเล็ก ๆ อย่างเต็มที่และเผาต้นไม้โลกโดยการปล่อย Muspelheim
 However, in return, he was turned to ashes, and his whereabouts after that are unknown
อย่างไรก็ตามในทางกลับกันเขาได้กลายเป็นขี้เถ้าและที่อยู่ของเขาหลังจากนั้นไม่เป็นที่รู้จัก
 * The rating of the grimoire is ‘Legend
* การให้คะแนนของคำศัพท์คือ "ตำนาน"
’ * When consumed, ??? * When consumed, ??? * When consumed, ???]   …A legendary grimoire equivalent to Death’s Worship! Theodore’s eyes shook as he read the information window
'* เมื่อบริโภค, ??? 
 It was the same rank as the grimoire which had made its host an elder lich in three months? Furthermore, the contents of the information about Laevateinn were even worse
มันเป็นยศเดียวกับหนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่ทำให้เจ้าบ้านเป็นผู้อาวุโสกว่าสามเดือน? 
 Laevateinn was a grimoire with a sealed off world which burned the world trees
Laevateinn เป็นแบบสมัยใหม่ที่มีโลกปิดสนิทซึ่งเผาต้นไม้ทั่วโลก
 Its timing seemed like it was aiming at Elvenheim
ระยะเวลามันดูเหมือนจะมุ่งเป้าไปที่ Elvenheim
 Theodore cried out involuntarily, “Gluttony, you said you felt it? So, do you know where the grimoire is now?” However, the answer from Gluttony was disappointing
ดอร์ยร้องไห้ออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ "ความตะกลามคุณบอกว่าคุณรู้สึกว่ามัน? 
 –I don’t know
- ฉันไม่รู้
 The distance was too far, and the power only manifested for a moment
ระยะทางไกลเกินไปและพลังเพียงประจักษ์อยู่ชั่วครู่เท่านั้น
 It was a fluke that I even figured out it was Laevateinn
มันเป็นความบังเอิญที่ฉันคิดว่าเป็น Laevateinn
 “Then how do I find it in this wide forest?” Theo asked nervously
"แล้วฉันจะหามันได้อย่างไร?" ธีโอถามอย่างกระวนกระวาย
 Gluttony just chuckled
ความตะกละเพียงหัวเราะ
 –Don’t worry, it will close on us soon
- อย่ากังวลว่าจะปิดตัวเราเร็ว ๆ นี้
 “What?” –The grimoire needs sacrifices to release the seal and exercise its power properly
"อะไรกัน?" - หนังสือเล่มนี้จำเป็นต้องเสียสละเพื่อปลดปล่อยตราประทับและใช้พลังอย่างถูกต้อง
 And Laevateinn’s favourite food is all around us
อาหารที่ชื่นชอบของ Laevateinn อยู่รอบ ๆ ตัวเรา
 The grimoire’s fire which burned the world trees… A thought flashed through Theodore’s mind
ไฟไหม้ของคฤหัสถ์ที่เผาต้นไม้โลก ... ความคิดไหลผ่านความคิดของ Theodore
 Gluttony opened its mouth and said with perfect timing, –If it lights a fire in this dense forest, it will be able to free at least two seals… This forest also has an offering that is more excellent than anything else
ความตะกลามเปิดปากของเขาและกล่าวว่ามีระยะเวลาที่สมบูรณ์แบบถ้ามันไฟลุกไหม้ในป่าหนาแน่นนี้ก็จะสามารถเป็นอิสระอย่างน้อยสองแมวน้ำ ... ป่าแห่งนี้ยังมีข้อเสนอที่ดีกว่าสิ่งอื่นใด
 “…World tree
"... ต้นไม้โลก
” –That’s correct, Gluttony confirmed in a sweet and dark voice, like a demon
"ที่ถูกต้องความตะกละได้รับการยืนยันด้วยเสียงหวานและมืดเหมือนปีศาจ
 –Stay calm and wait
- สงบและรอ
 The day will come when [Laevateinn] reaches our mouth
วันนี้จะมาถึงเมื่อ [Laevateinn] มาถึงปากของเรา