Chapter 175 Chapter 175 – Return to the Magic Tower (2) It was nice to imagine getting a welcome
บทที่ 175 บทที่ 175 - กลับมายังเวทมนตร์ทาวเวอร์ (2) เป็นการดีที่ได้รับการต้อนรับ
 However, Theo’s departure had been strictly confidential, so he hadn’t been naive enough to expect a reunion while others were watching
อย่างไรก็ตามการเดินทางของธีโอได้รับการรักษาความลับอย่างเคร่งครัดดังนั้นเขาจึงไม่เคยไร้เดียงสาพอที่จะคาดหวังการชุมนุมขณะที่คนอื่นกำลังเฝ้าดู
 No, it was questionable if Sylvia even knew of Theodore’s actions
ไม่เป็นที่น่าสงสัยหาก Sylvia รู้ถึงการกระทำของ Theodore
 While Theodore was filled with such doubts, Orta delivered a message to him using magic, [She knows
ขณะที่ Theodore เต็มไปด้วยความสงสัยดังกล่าว Orta ได้ส่งข้อความถึงเขาโดยใช้เวทมนตร์
 She is Blundell’s granddaughter, so she can easily find out if she wants to
เธอเป็นหลานสาวของ Blundell ดังนั้นเธอจึงสามารถค้นพบว่าเธอต้องการได้หรือไม่
] ‘Indeed,’ Theodore agreed inwardly
'อันที่จริง' Theodore ตกลงกันภายใน
 Blundell was a tower master, not someone else
Blundell เป็นเจ้านายไม่ใช่คนอื่น
 So, needless to say, Sylvia could figure out the information related to Theodore
ดังนั้นซิลเวียจึงไม่จำเป็นต้องพูดถึงข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Theodore
 Of course, he was sure that Sylvia wouldn’t leak the information, but there might be situations she couldn’t predict
แน่นอนว่าเขาแน่ใจว่าซิลเวียจะไม่รั่วไหลข้อมูล แต่อาจมีสถานการณ์ที่เธอไม่สามารถคาดเดาได้
 As such, Theodore wasn’t sure how to start the story
เช่นนี้ Theodore ไม่แน่ใจว่าจะเริ่มต้นเรื่องนี้ได้อย่างไร
 However, Sylvia was the one who moved first
อย่างไรก็ตามซิลเวียเป็นคนแรกที่ย้ายมา
 “Theo
“ธีโอ
” “Y-Yes?” Perhaps it was because her tone of voice was different from a year ago, but Theodore’s response to Sylvia’s call was delayed by half a beat
"Y-Yes?" บางทีอาจเป็นเพราะน้ำเสียงของเธอแตกต่างจากปีที่แล้ว แต่การตอบสนองของ Theodore ต่อการโทรของซิลเวียล่าช้าไปกว่าครึ่งจังหวะ
  Unlike before, Sylvia now had a clear and resonate voice
ไม่เหมือนก่อนซิลเวียมีเสียงที่ชัดเจนและสะท้อน
 As Theodore stiffened for no reason, Sylvia picked up the books she had dropped
ขณะที่ดอร์ยแข็งตัวไม่มีเหตุผลซิลเวียหยิบหนังสือที่เธอทิ้งไว้
 “It looks like your business is over
ดูเหมือนธุรกิจของคุณจบลงแล้ว
” Her voice was calmer than he’d expected
"เสียงของเธอสงบกว่าที่เขาคาดไว้
 She bowed briefly to the White Tower Master and held her books as she asked Theodore, “Are you busy now?” “…Yes, I think I will be busy until the evening
เธอก้มหัวให้เจ้านาย White Tower และเก็บหนังสือของเธอขณะที่เธอถาม Theodore ว่า "ตอนนี้คุณยุ่งอยู่หรือเปล่า?" "ใช่ฉันคิดว่าฉันจะยุ่งจนถึงเวลาเย็น
” “I see
" "ฉันเห็น
” Her tone was understanding
"น้ำเสียงของเธอคือความเข้าใจ
 Sylvia smiled and headed toward both of them
ซิลเวียยิ้มและมุ่งหน้าไปยังทั้งสองคน
 Then as she passed by Theodore, she whispered, “I’m still not fully prepared, so I will see you later
เมื่อเธอผ่าน Theodore เธอกระซิบ "ฉันยังไม่พร้อมเต็มที่ดังนั้นฉันจะได้พบคุณในภายหลัง
” Theodore turned to her at the strange words, but Sylvia was already climbing the staircase toward the Blue Tower
"ทีโอดอร์หันไปหาเธอที่คำแปลก ๆ แต่ซิลเวียกำลังปีนบันไดไปที่บลูทาวเวอร์
 It was the opposite direction of the Red Tower, so it would be embarrassing to chase someone who had already said goodbye in order to ask what they meant
มันเป็นทิศทางที่ตรงกันข้ามกับ Red Tower ดังนั้นมันน่าอับอายที่จะไล่ตามคนที่เคยกล่าวคำอำลาเพื่อที่จะถามว่าพวกเขาหมายถึงอะไร
 With unanswered questions, Theodore and Orta climbed the stairs leading to the Red Tower
Theodore และ Orta ไต่ขึ้นบันไดไปยัง Red Tower
 The meeting with his teacher, Vince Haidel, was really quick
การพบกับครู Vince Haidel ของเขาเป็นไปอย่างรวดเร็วจริงๆ
 During the year that Theodore had been gone, Vince’s private room had gotten a nameplate which was engraved with the symbol of a ‘Prime
ในช่วงปีที่ดอร์ยหายไปห้องส่วนตัวของวินซ์ได้รับป้ายชื่อซึ่งสลักไว้ด้วยสัญลักษณ์ของนายก
’ Theo was surprised for a moment, but it wasn’t hard to understand why
ธีโอรู้สึกประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่มันก็ไม่ยากที่จะเข้าใจว่าทำไม
 Thanks to restoring the language of the ancient Balcia Empire and its magic system, it wasn’t strange that his teacher would become a Prime
ขอบคุณที่คืนค่าภาษาของอาณาจักร Balcia โบราณและระบบมายากลของมันไม่แปลกที่ครูของเขาจะกลายเป็นนายกรัฐมนตรี
 “Master!” Theodore opened the door with a delighted voice
"โท!" ดอร์ยเปิดประตูด้วยเสียงดีใจ
 “The— cough!” Vince spat out the freshly brewed cup of coffee that he had just started to drink
"เดี๋ยวก่อน!" วินซ์คายน้ำออกจากถ้วยกาแฟสดที่เขาเพิ่งเริ่มดื่ม
 It was a meeting between a teacher and a disciple after one year, and this touching meeting began with coffee covering Theodore’s face
เป็นการประชุมระหว่างครูและศิษย์หลังจากหนึ่งปีและการพบปะครั้งนี้เริ่มต้นด้วยการดื่มกาแฟที่ปกคลุมใบหน้าของ Theodore
 “T-This… Theodore, are you okay?” “Yes, I’m fine
"T-This ... Theodore คุณสบายมั้ย?" "ใช่ฉันสบายดี
” Fortunately, Theodore couldn’t get burned by the hot coffee as he was resistant to heat
"โชคดีทีโอดอร์ไม่สามารถถูกเผาด้วยกาแฟร้อนเพราะเขาทนต่อความร้อนได้
 He didn’t have the physical abilities of an aura user, but the body of a magician was different from normal humans in many ways
เขาไม่ได้มีสมรรถภาพทางกายของผู้ใช้ออร่า แต่ร่างกายของนักมายากลแตกต่างจากมนุษย์ปกติในหลาย ๆ ด้าน
 Of course, Vince was very apologetic for getting coffee on his disciple whom he hadn’t seen for a year
แน่นอนวินซ์ขอโทษอย่างมากที่ได้รับกาแฟกับสาวกที่เขาไม่เคยเห็นมาเป็นเวลาหนึ่งปี
 “Then let’s start the story
"จากนั้นให้เริ่มต้นเรื่อง
” After the fuss died down and new coffee was brewed, Vince opened his mouth first, “First and foremost, welcome back
"หลังจากที่เอะอะลงและกาแฟใหม่ถูกต้ม Vince เปิดปากของเขาก่อน" แรกและสำคัญที่สุดต้อนรับกลับ.
 I don’t see any injuries, but what about the problem we talked about before you left?” “It is well above expectations
ฉันไม่เห็นการบาดเจ็บใด ๆ แต่ปัญหาเกี่ยวกับปัญหาที่เราพูดถึงก่อนที่คุณจะทิ้ง? "" เป็นไปได้สูงกว่าความคาดหมาย
” “That is a good thing
"" นั่นเป็นสิ่งที่ดี
” Vince smiled brightly after being reassured
"Vince ยิ้มสดใสหลังจากได้รับความมั่นใจ
 The news that Theodore had gone on a journey was known to a few people, but only Vince knew that Theodore had a deadline
ข่าวที่ดอร์ยได้ไปในการเดินทางเป็นที่รู้จักกันไม่กี่คน แต่เพียงวินซ์รู้ว่าดอร์ยมีกำหนดเส้นตาย
 Orta cocked his head, but he didn’t interfere in the story between the two people
Orta หัวของเขา แต่เขาไม่ได้เข้าไปแทรกแซงในเรื่องระหว่างคนสองคน
 Then the tale of Theodore’s adventures began
จากนั้นเรื่องราวของการผจญภัยของ Theodore เริ่มขึ้น
 The raid during the crossing of the border to Sipoto, the plaque from the trading company, Sipoto’s secret auction, the suspicion that the Orcus Company was using black magic… There was enough material to talk all day
การจู่โจมระหว่างการข้ามพรมแดนไปยัง Sipoto แผ่นโลหะจาก บริษัท การค้าการประมูลลับของ Sipoto ความสงสัยว่า บริษัท Orcus กำลังใช้เวทมนตร์ดำ ... มีเนื้อหาเพียงพอที่จะพูดคุยได้ตลอดทั้งวัน
 At first, the White Tower Master was listening indifferently, but he then leaned forward to listen more closely to Theo’s words, making comments as the tale progressed
ในตอนแรกเจ้านาย White Tower กำลังฟังอย่างไม่แยแส แต่เขาก็เอนตัวไปข้างหน้าเพื่อฟังคำพูดของธีโอมากขึ้นทำให้ความเห็นเป็นเรื่องที่ก้าวหน้าขึ้น
 “A death knight and ghost ship… I need to raise the warning level up by two stages
"อัศวินแห่งความตายและเรือผี ... ฉันต้องยกระดับการแจ้งเตือนขึ้นสองขั้นตอน
” “The Pirate Archipelago
"" เกาะโจรสลัด "
 I thought it was just a group of pirates
ฉันคิดว่ามันเป็นแค่กลุ่มโจรสลัด
 I never expected them to have a sea dragon behind them
ฉันไม่เคยคาดหวังให้พวกเขามีมังกรทะเลอยู่ข้างหลังพวกเขา
” “The Soldun Kingdom is making a big move
"ราชอาณาจักรของ Soldun กำลังเดินหน้าใหญ่
 Maybe there will be a civil war in the east of this continent…” …It was the same pattern
อาจจะมีสงครามกลางเมืองอยู่ทางตะวันออกของทวีปนี้ ... "... นี่เป็นรูปแบบเดียวกัน
 There were a few minor things, but every single event was too big not to pay attention to
มีบางสิ่งเล็กน้อย แต่ทุกๆเหตุการณ์ใหญ่เกินไปที่จะไม่ใส่ใจ
 As the story reached the peak where Hyde was defeated, the two older magicians forgot their dignity and clapped
เมื่อเรื่องราวถึงจุดสูงสุดที่ Hyde พ่ายแพ้แล้วพวกเขาทั้งสองคนก็ลืมศักดิ์ศรีและตบมือ
 “Excellent! It is just my judgment, but these achievements are enough to give you the position of marquis,” Vince remarked
“ยอดเยี่ยม! 
 “You’re overpraising me,” Theodore responded
"คุณกำลังทับฉันมาก" ดอร์ยตอบ
 “No, it is hard to disagree with Prime Vince’s words
"ไม่ใช่มันเป็นการยากที่จะไม่เห็นด้วยกับคำพูดของนายกรัฐมนตรีวินซ์
 Reaching the 7th Circle at this age and defeating one of the empire’s Seven Swords? Even if you look through all of Meltor’s history, it will be hard to find another person like you,” Orta praised Theodore as well
ไปถึงวงกลมที่ 7 ในยุคนี้และเอาชนะ Seven Swords แห่งใดแห่งหนึ่งของจักรวรรดิ? 
 Theodore had no idea what to do hearing the praise from the two magicians
ทีโอดอร์ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรจึงจะได้ยินคำชมจากทั้งสองผู้วิเศษ
 Vince Haidel and Orta… Both of them were people who contributed to Meltor and had practiced magic far longer than Theodore
Vince Haidel และ Orta ... ทั้งสองคนเป็นคนที่มีส่วนร่วมกับ Meltor และเคยฝึกมายากลมานานกว่า Theodore
 He didn’t want them to be displeased at the quick accomplishments of a junior, but he couldn’t see any signs of that on their faces
เขาไม่ต้องการให้พวกเขาไม่พอใจที่ความสำเร็จอย่างรวดเร็วของจูเนียร์ แต่เขาไม่เห็นสัญญาณใด ๆ บนใบหน้าของพวกเขา
 Theodore embraced the feelings of intense joy and admiration, and he felt his heart beat faster
Theodore กอดความรู้สึกของความสุขและความชื่นชมที่รุนแรงและเขารู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น
 ‘I’ve met some really good people
'ฉันได้พบกับคนที่ดีจริงๆ
’ Perhaps this sense of belonging was Meltor’s real power
บางทีความรู้สึกของการเป็นเจ้าของนี้คืออำนาจที่แท้จริงของ Meltor
 They didn’t monopolize knowledge alone, taught their fellow magicians, and didn’t have the envious mindset
พวกเขาไม่ได้ผูกขาดความรู้เพียงลำพังสอนมายากลเพื่อนของพวกเขาและไม่ได้มีความคิดอิจฉา
 It was like paradise compared to the Andras Empire, where there was a strict order between teacher and disciple
มันเหมือนกับสวรรค์เมื่อเทียบกับอาณาจักรอันดามันซึ่งมีคำสั่งอย่างเคร่งครัดระหว่างครูกับศิษย์
 “Ah, that reminds me, Master
"อา, ที่เตือนฉันโท
” At that moment, a question about Sylvia popped into the mind of Theodore, who felt better
"ในขณะนั้นคำถามเกี่ยวกับซิลเวียเข้ามาในใจของทีโอดอร์รู้สึกดีขึ้น
 “I’m curious about what happened in the capital during the year I was away
"ฉันสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงในช่วงปีที่ฉันไม่อยู่
 For example, Sylvia was aware that I left…” “Hrmm
ตัวอย่างเช่นซิลเวียทราบว่าฉันทิ้ง ... "" Hrmm
” Perhaps this a heavier topic than Theo had thought, as Vince groaned before opening his mouth to say, “Okay, let me explain what I know
"บางทีเรื่องนี้หนักกว่าธีโอเคยคิดขณะที่วินซ์ครางก่อนที่จะเปิดปากเพื่อพูดว่า" เอาล่ะให้ฉันอธิบายสิ่งที่ฉันรู้
” The story that emerged was more than Theodore had expected
"เรื่องที่เกิดขึ้นมากกว่า Theodore คาดหวัง
 Sylvia had found out about Theodore’s departure a while after he’d left
ซิลเวียได้ค้นพบเกี่ยวกับการเดินทางของ Theodore ในขณะที่หลังจากที่เขาทิ้งไว้
 Then she had stayed in her room for a week
จากนั้นเธอก็อยู่ในห้องของเธอเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์
 A week later, her change had begun quietly
หนึ่งสัปดาห์ต่อมาการเปลี่ยนแปลงของเธอเริ่มเงียบขึ้น
 Sylvia would read books all day or practice in the training rooms
ซิลเวียจะอ่านหนังสือทุกวันหรือฝึกปฏิบัติในห้องฝึกซ้อม
 She had become quieter but more violent than ever
เธอกลายเป็นคนเงียบ ๆ แต่รุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม
 As she immersed herself in magic, she didn’t even care about her body being hurt
ขณะที่เธอหมกมุ่นอยู่กับเวทมนตร์เธอไม่สนใจว่าร่างกายของเธอจะเจ็บปวด
 It wouldn’t have been a big deal for someone else, but Theodore’s departure had caused changes in Sylvia
มันจะไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนอื่น แต่การตายของ Theodore ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในซิลเวีย
 She had more talent and aptitude than others, but she had grown up without knowing desperation
เธอมีพรสวรรค์และความถนัดมากกว่าคนอื่น แต่เธอโตขึ้นโดยไม่รู้ตัว
 Even with Theodore, she just had the childish desire to compete with him
แม้กระทั่งกับ Theodore เธอก็มีความปรารถนาในวัยเด็กที่จะแข่งขันกับเขา
 However, now, Sylvia had changed her perception of magic away from ‘playing
อย่างไรก็ตามซิลเวียได้เปลี่ยนแปลงการรับรู้เวทมนตร์ของเธอจากการเล่น
’ “You’ve already noticed it, haven’t you?” “Yes, definitely
"คุณได้สังเกตเห็นแล้วใช่ไหม?" "ใช่แน่นอน
” Theodore nodded as he recalled the shock of that moment
"ธีโอดอร์พยักหน้าขณะที่เขานึกถึงความตกใจในขณะนั้น
 “She has already finished the 6th Circle
"เธอได้เสร็จสิ้นการ Circle 6 แล้ว
” Sylvia had a shocking and frightening talent
"ซิลเวียมีพรสวรรค์ที่น่าตกใจและน่ากลัว
 Theodore had struggled, even while using the cheat, Gluttony
Theodore ได้ต่อสู้แม้ในขณะที่ใช้โกง Gluttony
 The ‘wall,’ which was hard to overcome with even superior talent, had been penetrated by Sylvia after she had a change of mindset
"กำแพง" ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะเอาชนะด้วยความสามารถที่เหนือกว่าแม้กระทั่งได้รับการเจาะโดยซิลเวียหลังจากที่เธอได้เปลี่ยนความคิด
 However, that wasn’t what Vince was trying to say
อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่สิ่งที่ Vince พยายามจะพูด
 He looked at Theodore and declared, “That child wants to follow you
เขามองไปที่ทีโอดอร์และประกาศว่า "เด็กคนนี้อยากจะตามเธอไป
” “Huh? Me?” “Yes
"" หือ? 
 Just like a chick who thinks of the first person it sees after hatching from its egg as its mother, you have become a presence like that to her
เช่นเดียวกับเจี๊ยบที่คิดว่าคนแรกที่เห็นหลังจากการฟักจากไข่เป็นแม่ของคุณคุณได้กลายเป็นที่มีลักษณะเช่นนั้นกับเธอ
” For the very first time in her life, she’d met a boy who could match her and who she’d gone on adventures with
"เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอเธอได้พบกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่สามารถจับคู่เธอกับคนที่เธอไปผจญภัยด้วยได้
 It was natural for Theodore to become a big existence to Sylvia, who was like a blank piece of paper
เป็นเรื่องธรรมดาที่ Theodore จะกลายเป็นซิลเวียที่มีขนาดใหญ่ซึ่งเป็นเหมือนกระดาษเปล่า
 However, that boy had left and walked alone
อย่างไรก็ตามเด็กผู้ชายคนนั้นเดินออกไปและเดินตามลำพัง
 The girl, unfamiliar with asking other people for help, then found her own answer: because she was weak, she had become his burden
หญิงสาวที่ไม่คุ้นเคยกับการขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นแล้วก็พบคำตอบของเธอเองเพราะเธออ่อนแอเธอกลายเป็นภาระของเขา
 Therefore, Sylvia had decided to become stronger
ดังนั้นซิลเวียจึงตัดสินใจที่จะเข้มแข็งขึ้น
 She would become stronger than the boy who defeated her, or at the very least, enough to stand shoulder-to-shoulder with him
เธอจะแข็งแรงกว่าเด็กที่แพ้เธอหรืออย่างน้อยที่สุดพอที่จะยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับเขา
 Theodore hadn’t realized it until he heard these words
ทีโอดอร์ไม่เคยรู้เลยจนกระทั่งเขาได้ยินคำพูดเหล่านี้
 It was then that he finally understood what Sylvia meant by being ‘prepared
ในที่สุดเมื่อเขาเข้าใจว่าซิลเวียหมายความว่าอย่างไร
’ As he drank his coffee while in shock, Vince nodded and advised him, “I won’t ask you to meet her straight away, but you shouldn’t forget this
ขณะที่เขาดื่มกาแฟของเขาในขณะที่ตกใจ Vince พยักหน้าและให้คำแนะนำแก่เขาว่า "ฉันจะไม่ขอให้คุณพบเธอทันที แต่คุณไม่ควรลืมเรื่องนี้
” “…Yes, I will keep that in mind
"" ... ใช่ฉันจะเก็บไว้ในใจ
” Theodore had already excluded ‘qualifications’ and ‘age’ as excuses
"Theodore ได้รับการยกเว้น 'คุณสมบัติ' และ 'อายุ' เป็นข้อแก้ตัว
 He emptied his cup as he once again realized his own immaturity that Seimei’s test had shown him
เขาหยดถ้วยของเขาเมื่อเขารู้ตัวถึงความเป็นตัวของตัวเองที่ Seimei เคยแสดงให้เห็น
 It might be the atmosphere, but the aftertaste of the sweet coffee was slightly bitter
มันอาจจะเป็นบรรยากาศ แต่รสชาติกาแฟหวานก็ขมเล็กน้อย
   *     *     * After finishing his story, Theodore was summoned to the royal palace at around 9 p
* * * หลังจากจบเรื่อง Theodore ถูกเรียกตัวไปยังพระราชวังเมื่อเวลาประมาณ 9
m
ม.
 It might be because the afternoon meeting took too long, or perhaps it was to avoid the eyes of others
อาจเป็นเพราะการประชุมบ่ายใช้เวลานานเกินไปหรืออาจจะเป็นการหลีกเลี่ยงสายตาของคนอื่น
 Without daring to guess the reason, Theodore passed through the palace’s central garden while the stars shone above his head
ดอร์ยเดินผ่านสวนกลางของพระราชวังขณะที่ดวงดาวส่องเหนือศีรษะของเขา
 He walked over a hundred steps beyond the garden and arrived at his destination
เขาเดินมากกว่าร้อยก้าวจากสวนไปถึงที่หมายของเขา
 It was a place he had visited a few times in the past
เป็นสถานที่ที่เขาเคยไปเยือนมาหลายครั้งในอดีต
 The guard standing before the door recognized Theodore and spoke politely, “It is an honor
ยามยืนอยู่หน้าประตูได้รับการยอมรับดอร์ยและพูดอย่างสุภาพ "เป็นเกียรติ
 Go ahead and enter
ไปข้างหน้าและเข้า
” Theodore lightly returned the greeting before taking a deep breath and entering
"ดอร์ยเบา ๆ กลับคำทักทายก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ
 In general, the guards opened the door while calling the name of the person entering, but the nature of this meeting was a little different
โดยทั่วไปเจ้าหน้าที่ได้เปิดประตูขณะที่เรียกชื่อบุคคลที่เข้ามา แต่ลักษณะของการประชุมครั้งนี้แตกต่างกันเล็กน้อย
 The guard didn’t need to explain how it was different
ยามไม่จำเป็นต้องอธิบายว่ามันแตกต่างกันอย่างไร
 Theodore could tell as soon as the doors opened
Theodore สามารถบอกได้ทันทีที่เปิดประตู
 The Blue Tower Master, Blundell Adruncus… The White Tower Master, Orta… The minister for the military, Robert Alpenheimer… And the minister of domestic affairs, Jerome Violeta… Aside from Veronica who was absent for some reason, the main powers of the Meltor Kingdom were sitting around a circular table and staring at him
นายโทบลูทาวเวอร์ Blundell Adruncus ... นายโทไวท์ทาวเวอร์ออร์ท ... รัฐมนตรีช่วยนายโรเบิร์ตอัลเพนไฮเมอร์ ... และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการภายในประเทศเจอโรมไวโอลา ... นอกเหนือจากเวโรนิก้าที่ขาดไปด้วยเหตุผลบางประการอำนาจหลักของเมลเลอร์ 
 Of course, at the center was a man with purple eyes sitting on a gorgeous throne, Kurt III
แน่นอนตรงกลางเป็นชายที่มีดวงตาสีม่วงนั่งอยู่บนบัลลังก์อันงดงาม Kurt III
 As the door closed behind him, Theodore bowed down to the king
ดอร์ยก้มลงไปหากษัตริย์
 “A Prime of the Red Tower, Viscount Theodore Miller greets the Great Sun of Meltor
"นายกแดงทาวเวอร์นายอำเภอทีโอดอร์มิลเลอร์ทักทายดวงอาทิตย์อันยิ่งใหญ่ของเมลเลอร์
” “You can stop bowing now
"" คุณสามารถหยุดคำนับได้แล้ว
” “Yes, Your Majesty
"" ใช่ครับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
” Theodore got up and met the eyes of a brightly smiling Kurt
"ทีโอดอร์ลุกขึ้นและได้พบกับตาของยิ้มแย้มแจ่มใสเคิร์ต
 Then Kurt III spoke in a mischievous tone, “It has been a while, hero who left home
จากนั้นเคิร์ตที่สามพูดด้วยน้ำเสียงซน: "มันเป็นเวลาที่พระเอกที่ออกจากบ้าน
 Where did you go and what did you go?” “Thanks to Your Majesty’s concern, I have returned safely
คุณไปที่ไหนและคุณไปทำอะไร? "" ขอบคุณพระเจ้าอยู่หัวของฉันกังวลฉันกลับมาอย่างปลอดภัย
” “Is that so? But I don’t think you enjoyed a trip without any incidents
"" เป็นเช่นนั้นเหรอ? 
 If you don’t mind, please tell your story to the people gathered here
ถ้าคุณไม่คิดจะบอกเล่าเรื่องราวของคุณกับคนที่มาชุมนุมกันที่นี่
” “Yes Your Majesty… Ah
"ใช่ครับเจ้าหลวง ... อา
” Theodore’s expression changed as something popped into his head
การแสดงออกของธีโอดอร์เปลี่ยนไปเป็นสิ่งที่โผล่ขึ้นมาในหัวของเขา
 “Before I start talking, I have to apologize to Your Majesty
"ก่อนที่ฉันจะเริ่มพูดฉันต้องขอโทษต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
” “Hoh? For what?” Kurt III asked with a confused expression
"" ฮ้า? 
 Theodore showed his blank wrist and apologized, “During a battle, I lost the bracelet that Your Majesty lent to me
ดอร์ยแสดงข้อมือเปล่าของเขาและขอโทษ "ในระหว่างการสู้รบฉันเสียสร้อยข้อมือที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงให้ยืมแก่ฉัน
 Please forgive me for being inadequate
โปรดยกโทษให้ฉันเพราะไม่เพียงพอ
” “Hah? That hard bracelet? How did you manage that?” “It couldn’t be helped
"" Hah? 
 I was fighting one of the empire’s Seven Swords
ฉันต่อสู้กับ Seven Swords แห่งจักรวรรดิ
” Despite his lighthearted tone, the atmosphere of the room changed immediately
แม้บรรยากาศสบาย ๆ บรรยากาศของห้องก็เปลี่ยนไปในทันที
 Some of the people in the room knew this in advance, but the people who didn’t know were shocked
บางคนในห้องรู้เรื่องนี้ล่วงหน้า แต่คนที่ไม่รู้ก็ตกใจ
 For Meltor, a battle with their greatest enemy, the empire’s Seven Swords, couldn’t end without any bloodshed
สำหรับ Meltor การต่อสู้กับศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาคือ Seven Swords ของจักรวรรดิไม่สามารถยุติได้หากไม่มีการนองเลือด
 If so, Theodore standing in this place meant… As everyone was filled with expectation and excitement, Kurt III raised his hand
ถ้าใช่ Theodore ยืนอยู่ในที่นี้หมายถึง ... ในขณะที่ทุกคนเต็มไปด้วยความคาดหวังและความตื่นเต้น Kurt III ยกมือขึ้น
 “Okay, start the story from there
"เอาล่ะเริ่มต้นเรื่องจากที่นั่น
 Regardless of when the incident occurred, I would like you to report in the order of most important
ไม่ว่าเหตุการณ์จะเกิดขึ้นเมื่อใดฉันต้องการให้คุณรายงานตามลำดับที่สำคัญที่สุด
” “I will follow Your Majesty’s words
"" ฉันจะทำตามคำแนะนำของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
” Theodore responded to their expectations by opening his mouth and telling his story, “It was just after I saw the devastation in the Information Guild…” It was a story he had already told to the White Tower Master and Vince, so he was able to make the context more interesting
"Theodore ตอบสนองความคาดหวังของพวกเขาโดยการเปิดปากของเขาและบอกเล่าเรื่องราวของเขาว่า" มันเป็นเพียงแค่หลังจากที่ฉันเห็นความหายนะใน Information Guild ... "มันเป็นเรื่องที่เขาได้บอกกับ White Tower Master และ Vince แล้วเขาก็สามารถ 
 Sometimes furious, sometimes calm, the voice of the young man resonated in the room
บางครั้งก็โกรธบางครั้งก็สงบเสียงของชายหนุ่มนั้นก้องอยู่ในห้อง
 All of the Meltor Kingdom’s most important people were silent as the hero’s story was told… And no one was able to open their mouths until the story was over
ทุกคนที่สำคัญที่สุดของ Meltor Kingdom ก็นิ่งเงียบเนื่องจากเรื่องราวของฮีโร่ได้รับการบอกกล่าว ... และไม่มีใครสามารถเปิดปากได้จนกว่าเรื่องราวจะสิ้นสุดลง