CHAPTER 24: HIGH PAID JOB    “How much?” “300 bucks!” Liu Biao laughed hysterically
บทที่ 24: งานที่มีรายได้สูง "เท่าไหร่?" "300 เหรียญ!" Liu Biao หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
 “300…
“300 ...
” Zhang Yang really amazed hearing the number, three hundred bucks for a day! Isn’t that 9000 bucks in a month? That’s a lot higher than the salary of an average white-collar
"Zhang Yang ประหลาดใจจริงๆได้ยินหมายเลขสามร้อยเหรียญสำหรับวัน! 
 “He he, what’s the matter?” “Are you interested?” “………………
"เขาเขาเป็นไร?" "คุณสนใจหรือไม่?" "..................
” “Currently, I still have four positions left, how about you follow me?” “300 a day?” Zhang Yang was a little tempted, if its 300 per day, then it’s not bad to drift along with a mob group
"" ตอนนี้ฉันยังคงเหลืออีกสี่ตำแหน่งคุณทำตามฉันได้ยังไง? "" 300 วัน "Zhang Yang ถูกล่อลวงเล็กน้อยถ้ามัน 300 ต่อวันก็ไม่เลวที่จะลอยไปพร้อมกับกลุ่มม็อบ
 “Cough ………
"ไอ .........
” Liu Biao was just drinking when suddenly he choked and his face turned red
"หลิวบัวกำลังดื่มอยู่เมื่อเขาสำลักและใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง
 The wine in his mouth was quickly sprayed in the table
ไวน์ในปากของเขาถูกพ่นอย่างรวดเร็วในตาราง
 “What’s the matter?”“Brother Yang, I have a total of 300 Yuan but I also have to feed five people with the money
"เรื่องอะไร?" "พี่ยางฉันมีเงินทั้งหมด 300 หยวน แต่ฉันยังต้องเลี้ยงดูคนห้าคนด้วยเงิน
 If I grant you 300 Yuan then how would I llive?” “That is …
ถ้าฉันให้คุณ 300 หยวนฉันจะทำอย่างไร? "" นั่นคือ ...
 Cough …
ไอ ...
 Cough …
ไอ ...
  It’s 300 Yuan every day for six of you?”  ……………
วันละ 300 หยวนทุกวันสำหรับคุณ 6 คน? "...............
  Liu Biao’s language skills were very poor, Zhang Yang almost drank two bottles of beer when Liu Biao was explaining the plot
ทักษะภาษาของ Liu Biao แย่มาก Zhang Yang เกือบจะดื่มเบียร์สองขวดเมื่อ Liu Biao อธิบายเรื่องนี้
 Originally, the 300 Yuan was every day’s activity fund for Liu Biao that he can allocate at will
ในขั้นต้น 300 หยวนเป็นกองทุนกิจกรรมทุกวันสำหรับหลิวบัวว่าเขาสามารถจัดสรรได้ตามต้องการ
 However, the prerequisites were to carry out the job well and as for the five positions on the name of the alley, didn’t matter
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ต้องทำก่อนคือการทำงานได้ดีและตำแหน่งที่ห้าตามชื่อคีท์ทลส์ไม่สำคัญ
 But, in reality, it was Liu Biao himself who was bringing a platoon for the management of the alley’s entrance
แต่ในความเป็นจริง Liu Biao ตัวเองเป็นผู้นำกองทหารเพื่อบริหารทางเข้าของซอย
 According to Liu Biao himself, If the management is good, then there would soon be an opportunity for a promotion and at the end of the year, there will be specific number of bonuses
ตามที่หลิวบัวตัวเองถ้าการจัดการเป็นสิ่งที่ดีแล้วเร็ว ๆ นี้จะมีโอกาสในการโปรโมตและในตอนท้ายของปีจะมีจำนวนโบนัสที่เฉพาะเจาะจง
  “Fifty bucks a day, forget about it
"ห้าสิบเหรียญต่อวันลืมมันไป
” Zhang Yang continued to eat
"Zhang Yang ยังคงกิน
 If it were 300 bucks a day then he would have considered the offer, and as for 50 bucks only, he wouldn’t even want to think about that
ถ้าเป็น 300 เหรียญต่อวันแล้วเขาจะได้พิจารณาข้อเสนอนี้และในราคา 50 เหรียญเท่านั้นเขาจะไม่อยากคิดถึงเรื่องนี้
 Now, when the prices are soaring, 50 bucks a day was just enough to live daily, not to mention, but also to carry a reputation of a mob, Zhang Yang immediately rejected
ตอนนี้เมื่อราคาทะยานขึ้น 50 เหรียญต่อวันก็เพียงพอที่จะมีชีวิตอยู่ทุกวันไม่ต้องเอ่ยถึง แต่ยังเพื่อนำชื่อเสียงของฝูงชน Zhang Yang ปฏิเสธทันที
   “Hum …
"Hum ...
 Brother Yang, You have to help me, ah, I have been so tired these days
พี่ยางคุณต้องช่วยฉัน ah วันนี้ฉันเหนื่อยมาก
 I have to recruit someone that looks like Song Tao, ‘whining’ …… Pity me, I have been guarding this entrance for several days
ฉันต้องรับสมัครคนที่ดูเหมือน Song Tao, 'whining' ...... ฉันรู้สึกสงสารฉันได้เฝ้าประตูนี้มาหลายวัน
 Every day thousands of people walked in and out, my eyes are already sore, poor me, ah ……………”  “what …”   Zhang Yang was suddenly stunned, no wonder he hadn’t seen Liu Biao lately, as he was actually here as a “stand guard”
ทุกๆวันพันคนเดินเข้าและออกตาของฉันเจ็บแล้วฉันแย่มากอ่า ............... "" อะไร ... "จางยางก็ตะลึงงันไม่น่าแปลกใจที่เขาไม่ได้เห็น Liu Biao เมื่อเร็ว ๆ นี้ 
 Liu Biao talked for a alone time to convince Zhang Yang o help him watch the alley
Liu Biao พูดคุยกันเป็นครั้งเดียวเพื่อโน้มน้าวให้ Zhang Yang ช่วยเขาดูซอย
  “Brother Yang, for the sake of brotherhood, please help me with this
"บราเดอร์ยางเพื่อเห็นแก่พี่น้องโปรดช่วยฉันด้วยเรื่องนี้
” Liu Biao said withhiseyes brimming with tears
Liu Biao กล่าวด้วยน้ำตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา
  “But, I have to study, besides, this job is not suitable for me
"แต่ฉันต้องเรียนนอกจากงานนี้ไม่เหมาะสำหรับฉัน
”  “It doesn’t matter, what’s there to study for seniors, goddamn books! It’s just five hours per day, that’s all, you can help me for a while and soon everything will be fine
"" มันไม่สำคัญหรอกว่ามีอะไรให้ศึกษาสำหรับผู้อาวุโสหนังสือตำหนิ! 
 I promise I’ll gather some people together as soon as possible
ฉันสัญญาว่าฉันจะรวบรวมบางคนเข้าด้วยกันโดยเร็วที่สุด
 This alley doesn’t need six people, maximum of four is just fine …
ซอยนี้ไม่จำเป็นต้องหกคนสูงสุดสี่เป็นเพียงแค่ปรับ ...
 Hehe, and I’ll provide them 50 bucks each and I’ll still have some profit …
Hehe และฉันจะให้พวกเขา 50 เหรียญต่อหุ้นและฉันก็ยังคงมีกำไรอยู่บ้าง ...
”   “……………………
”“........................
”  Looking at Liu Biao’s proud face, Zhang yang was speechless
"มองไปที่ใบหน้าที่น่าภาคภูมิใจของหลิวบัวจางยางก็ไร้ความหมาย
 This mob group was no good at all, it seemed that the current wages of migrant workers was more than fifty yuan a day
กลุ่มคนกลุ่มนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลยดูเหมือนว่าค่าจ้างในปัจจุบันของแรงงานข้ามชาติมากกว่าห้าสิบหยวนต่อวัน
   “Just two months!”  “One month!”   “Whining …
"แค่สองเดือน!" "หนึ่งเดือน!" "อ้อนวอน ...
 twenty days, no less, I will try to find someone, easy?”   “Well, twenty days! I’ll help you here for twenty days only, and after that you have to think of a way
ยี่สิบวันไม่น้อยฉันจะพยายามหาคนง่าย? "" ดียี่สิบวัน! 
” Zhang Yang sighed, he could see that Liu Biao was really impatient
"Zhang Yang ถอนหายใจเขาจะได้เห็นว่า Liu Biao นั้นใจร้อนจริงๆ
 This guy had finally infiltrated the gang with many difficulties, naturally he would want to seize the opportunity to climb above, at least, to stabilize his condition
คนที่แต่งตัวประหลาดนี้ได้แทรกซึมเข้าไปในแก๊งกับความยากลำบากมากตามธรรมชาติเขาต้องการที่จะคว้าโอกาสที่จะปีนขึ้นไปข้างบนอย่างน้อยเพื่อรักษาเสถียรภาพของสภาพของเขา
   “Hmmm …
"อืม ...
 I am so moved ah, my own brother is so kind
ฉันย้ายไป ah, พี่ชายของฉันเป็นชนิดดังนั้น
 That group of  **** usually eat from me, drink from me and now when ‘I your father’ needed their time, they all ran away
คนกลุ่มนี้มักจะกินจากฉันดื่มจากฉันและตอนนี้เมื่อฉันพ่อของคุณต้องการเวลาพวกเขาก็วิ่งหนีไป
 Rest assured, it’ll be quite easy, just be at the entrance of the alley every day great Brother Yang
มั่นใจได้ว่าจะง่ายมากเพียงแค่อยู่ที่ทางเข้าของซอยทุกวันดีบราเดอร์ยาง
 First, you have to remember the familiar people coming in and out of the alley, they say that there are also some people inside the alley watching so it is unlikely to get in trouble …
ก่อนอื่นคุณต้องจำคนที่คุ้นเคยเข้าและออกจากซอยพวกเขากล่าวว่านอกจากนี้ยังมีบางคนภายในซอยดูดังนั้นจึงไม่น่าจะได้รับปัญหา ...
”   Liu Biao’s heart was soon depressed, his group of friends heard that he had started to follow Xiao Yuanxing who everyone admired to death but still making them to sit here to guard that boring alley
หัวใจของ Liu Biao หดหู่เร็ว ๆ นี้กลุ่มเพื่อนของเขาได้ยินว่าเขาได้เริ่มตาม Xiao Yuanxing ที่ทุกคนชื่นชมความตาย แต่ยังคงทำให้พวกเขานั่งอยู่ที่นี่เพื่อรักษาความน่าเบื่อของซอย
 Basically, no one was willing to, after all, no youngster would want to sit there for several of hours
โดยทั่วไปไม่มีใครยินดีที่จะเป็นเพราะไม่มีเด็กหนุ่มอยากจะนั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายชั่วโมง
\  Of course, the most important thing is that no one was willing to be Liu Biao’s men
\ 'แน่นอนสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือไม่มีใครเต็มใจที่จะเป็นผู้ชายของ Liu Biao
  “Well, you’ve managed to arrange a man as soon as possible
"เอ่อคุณได้จัดการคนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
”  ………
” .........
  After the discussion, Zhang Yang had temporarily become a member of Liu Biao, because Zhang Yang wasn’t familiar with the residents inside the alley
หลังจากการอภิปราย Zhang Yang ได้ชั่วคราวเป็นสมาชิกของ Liu Biao เพราะ Zhang Yang ไม่คุ้นเคยกับชาวบ้านที่อยู่ในซอย
 He was responsible for the lookout for few days from eight o’clock in the morning to 12 o’clock, and Liu Biao and the monkey was responsible for the afternoon and evening
เขาเป็นผู้รับผิดชอบในการเฝ้าระวังไม่กี่วันตั้งแต่เวลาแปดโมงเช้าถึง 12 โมงเย็นและ Liu Biao และลิงก็เป็นผู้รับผิดชอบในตอนบ่ายและเย็น
 The amount of work was much large compared to Zhang Yang
จำนวนงานมีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับ Zhang Yang
  Generally, there are very few people in the casino in the morning, so that Zhang Yang could mainly focus into making himself more familiar with the flow of people inside the alley
โดยทั่วไปมีคนน้อยมากในคาสิโนในตอนเช้าเพื่อให้ Zhang Yang ส่วนใหญ่สามารถมุ่งเน้นไปที่ทำให้ตัวเองคุ้นเคยกับการไหลของคนภายในซอย
  The next morning, when Zhang Yang rushed to the alley, immediately he realized that he was wrong
เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อ Zhang Yang วิ่งไปที่ซอยทันทีที่เขารู้ว่าเขาผิด
 He always thought that this was an easy job, but in fact, this job was far more difficult than tutoring and much greater than hotel attendants
เขาคิดเสมอว่านี่เป็นงานที่ง่าย แต่ในความเป็นจริงงานนี้ทำได้ยากกว่าการสอนมากและยิ่งใหญ่กว่าพนักงานของโรงแรม
 “Are you with Liu Biao?”  “Well, Yes
"คุณอยู่กับ Liu Biao หรือไม่?" "ใช่แล้ว
”  When Zhang Yang sat down in the bookstore, wearing thick glasses, the bookstore owner came to inquire
"เมื่อ Zhang Yang นั่งลงในร้านหนังสือสวมแว่นตาหนาเจ้าของร้านหนังสือก็มาสอบถาม
 It was early in the morning so there were not a single person, only the owner leaning over a table to arrange the books
มันเป็นช่วงเช้าดังนั้นจึงไม่มีคนโสดคนเดียวที่ยืนพิงโต๊ะเพื่อจัดหนังสือ
 At first glance at the bookstore owner, Zhang Yang was reminded of the librarian, clearly, the owner and the librarian were of similar type
ได้อย่างรวดเร็วก่อนที่เจ้าของร้านหนังสือ Zhang Yang ได้รับการเตือนจากบรรณารักษ์อย่างชัดเจนเจ้าของและบรรณารักษ์เป็นของประเภทที่คล้ายกัน
  “Pa 
“ป่า
” The owner threw a thick book on the table
เจ้าของโยนหนังสือเล่มหนาบนโต๊ะ
  “Don’t ask anything
อย่าถามอะไร
” The owner of the bookstore had a cold and detached look on his face, obviously he wasn’t interested in Zhang Yang
"เจ้าของร้านหนังสือมีหน้าตาที่เย็นและไม่ติดบนใบหน้าของเขาเห็นได้ชัดว่าเขาไม่สนใจ Zhang Yang
  “Oh …”  Zhang Yang was already ready to ask what the matter was but seeing the indifferent expression on the owner’s face, he discreetly shut up at once
"โอ้ ... " จางยางกำลังพร้อมที่จะถามว่าเรื่องนั้นเป็นอย่างไร แต่มองเห็นการแสดงออกที่ไม่แยแสบนใบหน้าของเจ้าของเขาก็เงียบ ๆ ขึ้นมาทันที
 He picked up the book and looked, as it turns out that it was a private household registration
เขาหยิบหนังสือขึ้นมาและมองไปที่ปรากฏว่ามันเป็นการลงทะเบียนในครัวเรือนส่วนตัว
 Zhang Yang opened the first page as he guessed that this should be the information regarding the 100 households living inside the alley
Zhang Yang เปิดหน้าแรกตามที่เขาเดาว่าควรเป็นข้อมูลเกี่ยวกับ 100 ครัวเรือนที่อาศัยอยู่ภายในซอย
  Just after reading two pages, Zhang Yang suddenly emitted a cold sweat
หลังจากอ่านหนังสือสองหน้า Zhang Yang ก็ปล่อยเหงื่อออกมา
 The extent of detail in this information was definitely from a household management record book from local police station
ขอบเขตของรายละเอียดในข้อมูลนี้แน่นอนจากสมุดบันทึกการจัดการบ้านจากสถานีตำรวจท้องที่
  Time passed gradually, Zhang Yang felt that the level of difficulty on understanding this household registration was clearly far greater than looking at those profound mathematical books and he could actually spend more than an hour
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ Zhang Yang รู้สึกว่าระดับความยากลำบากในการทำความเข้าใจการลงทะเบียนในครัวเรือนนี้เห็นได้ชัดว่าไกลกว่าการมองหนังสือทางคณิตศาสตร์ที่ลึกซึ้งและเขาสามารถใช้จ่ายได้มากกว่าหนึ่งชั่วโมง