Chapter 3 Chapter 3: Giant bloodline and elfin bloodline, going on stage! “Name!” “Ayrin
บทที่ 3 บทที่ 3: สายเลือดยักษ์และสายเลือดตัวเมียขึ้นไปบนเวที! 
” “Age!” “Sixteen years old!” “Address!” “Cororin Town
"" อายุ "" สิบหกปี! "" ที่อยู่! "" Cororin Town
” “Hrm? The forgotten and abandoned town?” At St
"" Hrm? 
 Dawn Academy’s registration, the Kaht who was bending over his desk and in the middle of scribbling something lifted his head with some surprise
การลงทะเบียนของ Dawn Academy, Kaht ที่กำลังงอเหนือโต๊ะทำงานของเขาและอยู่ตรงกลางของการเขียนหวัดบางสิ่งบางอย่างยกศีรษะของเขาด้วยความประหลาดใจบางอย่าง
 There shouldn’t have been many young people left in that little town near the declining mining area in his impression
ไม่ควรมีคนหนุ่มสาวจำนวนมากที่เหลืออยู่ในเมืองเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้กับพื้นที่เหมืองแร่ที่ลดลงในความประทับใจของเขา
 He’d also heard the people there were only barely subsisting thanks to some barren copper ore
เขายังคงได้ยินว่ามีคนแทบจะไม่ต้องพึ่งพาแร่ทองแดงที่แห้งแล้ง
 His brows scrunched up when he saw Ayrin with his hair a little dried yellow, wearing clothes made from some fabrics he couldn’t recognize, and a height more befitting a normal thirteen to fourteen years old young man
คิ้วของเขาขลิบขึ้นเมื่อเขาเห็น Ayrin กับผมของเขาแห้งสีเหลืองแห้งใส่เสื้อผ้าที่ทำจากผ้าบางอย่างที่เขาไม่สามารถรับรู้และความสูงมากขึ้นเหมาะสมกว่าปกติสิบสามถึงสิบสี่ปีชายหนุ่ม
 “You’re called Ayrin, from Cororin Town? You’re really sixteen years old?” “That’s right, what’s wrong?” At the same time Kaht had lifted his head and was observing Ayrin, Ayrin was also examining this young teacher, and this Holy Spring Tone Street the registration was taking place on
"คุณเรียกว่า Ayrin จากเมือง Cororin? 
 Holy Spring Tone Street was one of the four main avenues in St
ถนน Holy Spring Tone เป็นหนึ่งในสี่เส้นทางหลักในเซนต์
 Lauren City
ลอเรนซิตี้
 A great many shops stood on both sides, and a twelve-tone fountain that produced beautiful music hand been built in the plaza in the center of the street
ร้านค้าจำนวนมากตั้งอยู่บนทั้งสองด้านและมีน้ำพุสิบสองโทนที่ผลิตเครื่องเล่นเพลงที่สวยงามที่สร้างขึ้นในพลาซ่ากลางถนน
 Various kinds of stores had put together various kinds of decorative patterns on the ground made from multicolored glossy stones… Even the colorful store signs, or the pale cyan academy clothes embroidered with the words St
ร้านค้าหลายรูปแบบได้รวบรวมรูปแบบการตกแต่งต่างๆไว้บนพื้นดินที่ทำจากหินมันหลายสีแม้แต่ป้ายร้านที่มีสีสันหรือชุดเสื้อผ้าสีฟ้าอ่อนที่ปักด้วยคำว่า St
 Dawn Academy worn on Kaht’s body, all of it was very novel for someone like Ayrin who’d come to a great city like St
สถาบัน Dawn สวมใส่กับร่างของ Kaht มันเป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับใครบางคนเช่น Ayrin ที่จะมาเมืองที่ยิ่งใหญ่อย่าง St.
 Lauren for the first time
ลอเรนเป็นครั้งแรก
 “Cororin? Isn’t that forgotten town that’s been abandoned? Didn’t they say there’s no youngster left there anymore? Haha, little shorty from Cororin, aren’t you too short for a sixteen years old?” Kaht hadn’t had time to speak when a red-haired young man lining up behind Ayrin to register suddenly burst out with a great laugh
“Cororin? 
 This red-haired young man was half a head taller than Ayrin, with a round face, faint freckles, and an unbridled expression
ชายหนุ่มที่มีผมสีแดงตัวนี้สูงกว่า Ayrin ครึ่งศีรษะมีใบหน้ากลมฝ้ากระและการแสดงออกที่ไม่ด่างพร้อย
 “Hm? This is?” Kaht’s gaze fell on the red-haired young man and saw the meadow viper symbol on his clothes
“หืม? 
 His eyes faintly shrank on their own accord
ดวงตาของเขาหดตัวลงอย่างเห็นได้ชัด
 “You are?” The Ayrin who was used to be made fun of by the miners didn’t actually get angry
"คุณเป็นใคร?" Ayrin ที่ถูกใช้เพื่อให้สนุกโดยคนงานเหมืองไม่ได้โกรธ
 He turned around and looked at the red-haired young man
เขาหันกลับไปมองชายหนุ่มที่มีผมสีแดง
 “Am I really too short?” “Listen carefully! I am Moss from the Quinn clan!” The red-haired young man seemed to have finally gotten the opportunity to show off he’d been waiting for
"ฉันสั้นเกินไปหรือ?" "ฟังอย่างระมัดระวัง! 
 He laughed loudly in a very arrogant manner, even while assuming a very puerile posture at the same time
เขาหัวเราะเสียงดังด้วยท่าทางหยิ่งแม้ในขณะที่สมมติว่าท่าทางที่อ่อนแอมากในเวลาเดียวกัน
 “Indeed!” Kaht’s eyes flashed
"ตา!" ดวงตาของคาห์ท์กระพริบ
 He looked all smiles at the red-haired youngster and Ayrin, not interrupting for the moment
เขามองรอยยิ้มทั้งหมดที่หนุ่มสาวผมสีแดงและ Ayrin ไม่ขัดจังหวะในขณะนี้
 “Haha, little shorty, you’re of course too short
"Haha, สั้น ๆ หน่อยคุณแน่นอนว่าสั้นเกินไป
” Moss laughed out loud and gesticulated toward Ayrin
"Moss หัวเราะออกมาดัง ๆ และเก่งต่อ Ayrin
 “Look, I’m only fourteen years old, but I’m still half a head taller than you
"ดูฉันอายุเพียงสิบสี่ปี แต่ฉันยังคงครึ่งหัวสูงกว่าคุณ
” Ayrin scratched his head a little depressed
"Ayrin เกาหัวของเขาเพียงเล็กน้อยหดหู่
 “So that means I’m really a little too short
"นั่นหมายความว่าฉันน่ะสั้นเกินไป
” Moss blinked, then he immediately laughed wildly in an even louder voice
"มอสกระพริบตาแล้วเขาก็หัวเราะอย่างขลาดด้วยเสียงที่ดังขึ้น
 “Are you an idiot? You don’t even know if you’re a shorty or not?” “That’s because I’m the only one around my age in Cororin, there’s no one else to compare to
"คุณเป็นคนโง่หรือเปล่า? 
” Ayrin answered in a natural tone on the outside while he cursed old Ginns on the inside, “You’ve really done well ravaging little children…” “This guy is truly innately stupid enough, he won’t get angry even like this?” Kaht heaved a gentle sigh when he saw Ayrin not show the faintest angry expression at being called a little shorty
"Ayrin ตอบด้วยน้ำเสียงธรรมชาติด้านนอกขณะที่เขาสาปแช่ง Ginns เก่า ๆ จากข้างในว่า" คุณทำได้ดีจริงๆที่ทำให้เด็ก ๆ เสียชีวิต ... "" ผู้ชายคนนี้เป็นคนโง่เขลาจริงๆเขาจะไม่โกรธเช่นนี้หรอ? 
 He said, “Alright, Ayrin from Cororin, next you only need to pay a hundred silver coins to sort out the academy entrance procedures
เขากล่าวว่า "ดีแล้ว Ayrin จาก Cororin ต่อไปคุณจะต้องจ่ายเงินจำนวนหนึ่งร้อยเหรียญเพื่อจัดเตรียมขั้นตอนการเข้าเรียนในสถาบันการศึกษา
” Ayrin’s disbelieving voice abruptly sounded up, “What! One hundred silver coins! You actually need a hundred silver coins, this is a little too expensive right?” Kaht rubbed his ears that’d gone numb from the tremors and looked at the Ayrin who showed such a big reaction
"เสียงไม่เชื่อของ Ayrin ฉับพลันฟังขึ้น" อะไร! 
 He explained, “These hundred silver coins not only include tuition and lodging fees for one year, they also include the academy clothing fees as well as some school trip expenses
เขาอธิบายว่า "เหรียญเงินร้อยเหรียญเหล่านี้ไม่รวมค่าเล่าเรียนและที่พักสำหรับหนึ่งปีเท่านั้นรวมถึงค่าเสื้อผ้าของโรงเรียนและค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปโรงเรียน
” “You already need so much for a single year…” Ayrin pulled Kaht’s sleeve
"" คุณต้องใช้เวลาเป็นอย่างมากสำหรับปีเดียว ... "Ayrin ดึงแขนของ Kaht
 “Can’t you make it a bit cheaper?” “Haha, little shorty, don’t tell you can’t even pay the tuition right? Don’t tell you directly ran here to study without knowing how much the tuition for one year at St
"คุณไม่สามารถทำให้มันถูกกว่าเล็กน้อย?" "Haha, shorty เล็กน้อยไม่ได้บอกคุณไม่สามารถแม้แต่จะจ่ายค่าเล่าเรียนใช่มั้ย? 
 Dawn Academy cost?” Th red-haired Moss suddenly laughed up wildly again
Dawn Academy เสียค่าใช้จ่ายหรือ? "Moss สีแดงที่มีผมสีแดงก็หัวเราะขึ้นอย่างดุเดือดอีกครั้ง
 “There’s actually someone who bargains even for tuition fees
"มีคนที่ต่อรองแม้กระทั่งค่าเล่าเรียน
” “Saving up silver shouldn’t have been easy actually looking at your appearance
"การออมเงินไม่ควรเป็นเรื่องง่ายในการมองของคุณ
 You awakened at only sixteen and you’re also so thin and weak, it doesn’t look like you’re someone with any special bloodline either
คุณตื่นขึ้นเมื่ออายุเพียงสิบหกปีและคุณก็ผอมและอ่อนแอเหมือนกันไม่ได้ว่าคุณเป็นคนที่มีสายเลือดพิเศษใด ๆ
” Moss’s face became instantly solemn after a burst of wild laughter
"ใบหน้าของ Moss เริ่มเคร่งขรึมทันทีหลังจากเสียงหัวเราะป่า
 “It shouldn’t be very useful even if you were to enter St
"มันไม่ควรมีประโยชน์มากแม้ว่าคุณจะต้องเข้าไปในเซนต์
 Dawn Academy and study here
Dawn Academy และเรียนที่นี่
 My advice to you is to better not to waste the silver coins you saved with a great deal of efforts
คำแนะนำของผมคือการไม่เสียเงินที่คุณได้รับไว้ด้วยความพยายามอย่างมาก
” “Take a good look at those landbearers
ลองดูที่เหล่าผู้ที่ถือครองที่ดิน
 Even if they have some beastman bloodline and have leg strength ordinary people can’t match, they still can only be mere landbearers inside this city of St
แม้ว่าพวกเขามีสายเลือด beastman และมีความแข็งแรงขาคนสามัญไม่สามารถจับคู่พวกเขายังคงสามารถเป็นเพียงผู้ครอบครองที่ดินภายในเมืองเซนต์นี้
 Lauren!” “Landbearer?” Ayrin followed Moss’ line of sight and saw several brawny fellows wearing only leather shorts with thick ropes wrapped around their bodies
Lauren! "Landbearer? Ayrin ตามสายตาของ Moss และเห็นคนเก่งหลายคนที่ใส่กางเกงขาสั้นหนังเพียงลำพังที่มีเชือกหนาล้อมรอบร่างของพวกเขา
 Those several brawny fellows were all close to two meters tall and unusually sturdy, especially their two legs that were as thick as water buckets
คนที่มีกำลังมากเหล่านี้มีความสูงประมาณ 2 เมตรและมีความทนทานเป็นพิเศษโดยเฉพาะอย่างยิ่งขาทั้งสองข้างของพวกเขาซึ่งมีความหนาเหมือนถังน้ำ
 Every muscle was bulging high up and seemed as hard as rock
กล้ามเนื้อทุกตัวพองสูงขึ้นและดูเหมือนจะแข็งเป็นก้อนหิน
 Ayrin couldn’t help but ask, “What’s called a landbearer?” “You don’t even know what a landbearer is? Landbearers are porters specializing in helping people drag heavy items!” Moss looked at Ayrin and said in a loud voice, “Looking at your appearance, you shouldn’t force yourself the way I see it
Ayrin ไม่สามารถช่วยได้ แต่ถามว่า "มีอะไรเรียกได้ว่าเป็นเจ้าของที่ดิน" "คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าของที่ดินคืออะไร? 
 Might as well save up some silver coins and use them elsewhere
อาจช่วยประหยัดเงินได้บ้างและใช้ที่อื่น
” “Isn’t it merely having a little giant bloodline? You dare to casually determine someone else’s life just because of that?” said a cold voice from the side
"มันไม่ใช่แค่การมีสายเลือดเล็ก ๆ ยักษ์? 
 Moss froze a second
มอสส์แช่แข็งที่สอง
 He turned his head and saw that the one who’d spoken was a beautiful girl with long hair and a handkerchief in her hand, standing to one side
เขาหันศีรษะและเห็นว่าคนที่พูดเป็นสาวสวยที่มีผมยาวและผ้าเช็ดหน้าอยู่ในมือยืนอยู่ข้างหนึ่ง
 Her hair was a strange silver color and seemed unusually clean, untainted by even a speck of dirt
ผมของเธอเป็นสีเงินแปลก ๆ และดูสะอาดสะอ้านไม่เป็นระเบียบ
 Her height seemed about the same as Moss
ความสูงของเธอดูราวกับมอสส์
 Her face was full of a cold and antisocial expression
ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยการแสดงออกที่หนาวเย็นและเป็นปฏิปักษ์ต่อสังคม
 “You dare to talk to me like this? Who are you again?” Moss became immediately a little angry and said with a cold humph, “Can’t you see I’m doing it for his own good?” “So you can look down from high above and casually find fault with other people just because it’s for their own good?” The white-clothed girl didn’t even spare a glance for Moss
"คุณกล้าพูดกับฉันแบบนี้เหรอ? 
 She looked at Kaht after speaking her sentence and said in a freezing voice, “Arrange the school entry for him, I’ll help him pay the one hundred silver coins fee
เธอมองไปที่ Kaht หลังจากพูดประโยคของเธอและพูดด้วยเสียงหนาว "จัดเรียงการเข้าโรงเรียนให้เขาฉันจะช่วยให้เขาจ่ายเงินจำนวนหนึ่งเหรียญ
” “Oh?” Kaht sent a glance at the white-clothed girl and smiled faintly
"" โอ้? "Kaht มองไปที่ผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้าสีขาวและยิ้มให้จาง ๆ
 “You want to help Ayrin pay up one hundred silver coins?” Ayrin was a little dazed
"คุณต้องการที่จะช่วยให้ Ayrin จ่ายเหรียญเงินได้ถึงร้อยเหรียญ?" Ayrin มึนงงเล็กน้อย
 One hundred silver coins was enough for an ordinary family to live for two years
หนึ่งร้อยเหรียญเงินก็พอสำหรับครอบครัวสามัญที่จะมีชีวิตอยู่เป็นเวลาสองปี
 It was definitely not a small sum, and he was absolutely certain he’d never ever met this white-clothed girl before
แน่นอนว่ามันไม่ใช่ผลรวมเล็ก ๆ น้อย ๆ และเขาก็แน่ใจได้เลยว่าเขาไม่เคยได้พบกับหญิงสาวที่สวมเสื้อผ้าสีขาวมาก่อน
 “His expenses plus mine
"ค่าใช้จ่ายของเขาบวกกับฉัน
” The white-clothed girl seemed unwilling to say even one more word than necessary
"สาวผิวขาวดูเหมือนจะไม่เต็มใจพูดคำแม้แต่คำเดียวมากกว่าที่จำเป็น
 She chillingly took out two gold coins and threw them to Kaht
เธอรีบหยิบเหรียญทองสองเหรียญและโยนให้ Kaht
 On the continent of Doraster, one gold coin was equal to a hundred silver coins
เหรียญทองหนึ่งในทวีป Doraster มีเหรียญเงินหนึ่งร้อยเหรียญ
 Kaht caught the gold coins and asked with a lot of interest, “You’re also a new student coming to register at St
Kaht จับเหรียญทองและถามด้วยความสนใจเป็นจำนวนมาก "คุณยังเป็นนักเรียนใหม่ที่จะมาลงทะเบียนที่เซนต์
 Dawn Academy?” In his impression, this white-clothed girl had shown up on Holy Spring Tone Street a long time ago already, but she’d never lined up so far
Dawn Academy? "ในความประทับใจของเขาสาวที่แต่งตัวหน้าขาวคนนี้ได้แสดงออกมาใน Holy Spring Tone Street มานานแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยเรียงรายขึ้นเรื่อย ๆ
 Now he vaguely came to a little realization in retrospect
ตอนนี้เขาไม่ค่อยมีความตระหนักในการย้อนหลัง
 This white-clothed girl wasn’t willing to line together with other people, so she’d been waiting for the all the others to leave before handling the school entrance procedures
สาวผิวขาวคนนี้ไม่เต็มใจที่จะอยู่ร่วมกับคนอื่น ๆ ดังนั้นเธอจึงรอให้คนอื่น ๆ ออกไปก่อนที่จะจัดการกับขั้นตอนการเข้าโรงเรียน
 She wanted to pay one year of expenses for Ayrin just because of a single sentence from Moss… There was also the handkerchief she was holding at all times, she looked just like she had some innate fear of any dust falling on her body
เธอต้องการที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายเป็นเวลาหนึ่งปีสำหรับ Ayrin เพียงเพราะประโยคเดียวจาก Moss ... นอกจากนี้ยังมีผ้าเช็ดหน้าที่เธอถือตลอดเวลาเธอมองเช่นเดียวกับที่เธอมีความกลัวโดยธรรมชาติบางอย่างของฝุ่นใด ๆ ที่ตกอยู่ในร่างกายของเธอ
 This youngster was probably not merely noble and aloof, she also had a certain degree of obsession with cleanliness in all likelihood
เด็กหนุ่มคนนี้น่าจะไม่ใช่คนชั้นสูงและห่างเหิน แต่เธอก็ยังมีความหลงใหลในความสะอาดอยู่บ้าง
 “Bastard!” An angry shout burst out
"ลูกครึ่ง!" โกรธโห่ร้องโผล่ออกมา
 Moss looked at the white-clothed girl with a face flushed bright red and yelled, “Is it a matter of money? Do you think I can’t afford to help him!” “No one can arbitrarily decide someone else’s life
มอสส์มองไปที่หญิงสาวที่สวมเสื้อผ้าสีขาวหน้าแดงช้ำและตะโกนว่า "มันเป็นเรื่องของเงินเหรอ? 
 Everyone has the right to pursue their own dreams
ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะไล่ตามความฝันของตัวเอง
” “Just pay for him since you can afford to help him, why do you sprout so much nonsense
"" จ่ายเงินสำหรับเขาเพราะคุณสามารถที่จะช่วยให้เขาทำไมคุณจึงงอกมากไร้สาระ
” The white-clothed girl coldly interrupted Moss’s angry shouts
"สาวผิวขาวคนหนึ่งตัดความโกรธตะโกนของมอส
 She still didn’t even glance at Moss and only looked at Kaht as she said indifferently, “Teacher, since I’ve already paid for his school entrance fees, then would you please help him sort out the following admission procedures
เธอยังคงมองไม่เห็น Moss และมองไปที่ Kaht ขณะที่เธอพูดอย่างเฉยเมยว่า "ครูตั้งแต่ฉันจ่ายเงินค่าเข้าโรงเรียนแล้วคุณจะช่วยเขาได้อย่างไร
” “You!” Moss was so angry even his nose became crooked
"" คุณ! "มอสโกรธมากจนจมูกของเขาคดเคี้ยว
 He stretched his hand and fished out a purse then handed it to Kaht
เขาเหยียดมือและเอาเงินออกจากกระเป๋าแล้วมอบให้ Kaht
 “Teacher, I’ll pay for his school fees!” “No moral at all,” said the white-clothed girl in a soft contemptuous tone as she turned her face and looked at the corner of the street
"ครูฉันจะจ่ายค่าเรียนของเขา!" "ไม่มีศีลธรรมเลย" หญิงสาวที่แต่งตัวสีขาวกล่าวด้วยน้ำเสียงที่น่ารังเกียจเมื่อหันหน้าเข้าหามุมถนน
 “What did you say!” The red hair all over Moos’ head was about to stand erect
"คุณพูดอะไร!" ผมสีแดงทั่วหัว Moos กำลังจะยืนตรง
 He clenched his fists: “If it weren’t for you being a girl, I’d definitely have made you suffer today!” “This…” Ayrin weak voice came out, “Everyone could you please not quarrel, it’ll be fine if I just pay for my own school expenses
"ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเป็นเด็กผู้หญิงก็คงทำให้คุณต้องทนทุกข์ทรมานในวันนี้!" "นี่ ... " เสียงอ่อน ๆ ของ Ayrin ออกมาว่า "ทุกคนจะช่วยกันไม่ได้เถอะ 
” “What? You can afford the tuition fees?” Moss turned his head around and looked at Ayrin in disbelief
" "อะไร? 
 Ayrin strongly nodded his head nonstop
อารินพยักหน้าอย่างดุ๊กดิ๊กหัว
 He cautiously untied the purse he’d been holding inside his hand
เขาค่อยๆแก้กระเป๋าเงินที่เขาจับไว้ในมือของเขา
 “Since you have so much money, why did you still squawk and holler, still trying to barter!” Moss was even angrier when he had a look, almost about to faint
"เพราะคุณมีเงินมากทำไมคุณถึงยังโกรธและตะโกนอยู่ยังคงพยายามแลกกับ!" มอสส์ยิ่งโกรธขึ้นเมื่อเขาดูเกือบจาง ๆ
 There were at least more than twenty gold coins in Ayrin purse and hundreds of silver coins
มีเหรียญทองคำอย่างน้อยยี่สิบเหรียญในกระเป๋าเงินของ Ayrin และเหรียญเงินหลายร้อยเหรียญ
 Added all together it was even more money than what he had in his own purse
เพิ่มทั้งหมดเข้าด้วยกันมันเป็นเงินได้มากยิ่งขึ้นกว่าสิ่งที่เขามีในกระเป๋าของเขาเอง
 “Because the school fees are really too expensive, of course it’s better if it can be a bit cheaper
"เนื่องจากค่าเล่าเรียนมีราคาแพงจริงๆแน่นอนมันดีกว่าถ้ามันสามารถถูกกว่าสักหน่อย
” Ayrin laughed awkwardly
"Ayrin หัวเราะอย่างเฉื่อยชา
 “But I still have to thank you and this elder sister, you’re both good people
"แต่ฉันยังต้องขอบคุณคุณและพี่สาวคนนี้คุณทั้งสองคนที่ดี
” Moss was directly made speechless, and the Ayrin who was in the middle of talking also suddenly stopped
มอสส์พูดไม่ได้ทันทีและคนที่ยังอยู่ในช่วงกลางของการพูดคุยก็หยุดนิยายอย่างกะทันหัน
 He felt a chilliness attacking him
เขารู้สึกกระปรี้กระเปร่าโจมตีเขา
 The white-clothed girl who’d turned her head away just then and not looking at them immediately turned her head back, back lines all over her face, her appearance that of someone on the verge of exploding
สาวผิวขาวที่หันศีรษะของเธอออกไปเพียงไม่กี่ครั้งแล้วมองไม่เห็นพวกเขาทันทีหันศีรษะของเธอกลับไปด้านหลังสายทั่วใบหน้าของเธอรูปลักษณ์ของเธอที่ของคนที่อยู่บนหมิ่นระเบิด
 “What?” Moss and Kaht exchanged a glance, unsure what it was that happened
"อะไรล่ะ?" มอสส์และคาห์ทักกันและกันไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น
 “I understand
"ฉันเข้าใจ
” Ayrin said with an apologetic expression, “I must have spoken wrong right
Ayrin กล่าวด้วยความรู้สึกผิด ๆ "ฉันต้องพูดผิดใช่มั้ย
 I should be thanking you, little sister, not elder sister
ฉันควรจะขอบคุณคุณน้องสาวไม่ใช่พี่สาว
” There were some female students who were indeed very concerned about matters of age
มีนักเรียนหญิงบางคนที่ห่วงใยเรื่องอายุมาก
 Moss and Kaht suddenly saw the light somewhat
มอสและคาห์ต์ก็เห็นแสงสว่างจู่ ๆ
 But the “young girl” with a face full of black lines yelled out loud in rage instead, “You idiot, I’m a boy, not a girl!” “Ah?” Everyone became immediately dumbfounded
แต่ "เด็กสาว" หน้าเต็มไปด้วยเส้นสีดำโห่ร้องด้วยความโกรธแทน "คุณคนบ้าฉันไม่ใช่เด็กไม่ใช่เด็ก!" "อา" ทุกคนก็ตะลึงทันที
 “You…you’re a man?” The gaze of a dumbfounded Ayrin fell on the “young girl’s” flat chest and came to a little realization
"คุณ ... คุณเป็นผู้ชายหรือไม่?" สายตาของ Ayrin ที่ทึบตกหลุมอยู่บนหน้าอกแบน "สาวน้อย" และรู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย
 He mumbled to himsef, “A little too beautiful though, looks really a little too much like a girl…” Moss and Kaht couldn’t refrain from nodding
เขาพูดพึมพำกับตัวเองว่า "ดูนิดหน่อยสวยเกินไปดูนิดหน่อยมากเหมือนเด็กผู้หญิงคนนึง ... " มอสและคาห์ต์ไม่สามารถละเลยได้
 To tell the truth, even Kaht formerly thought it was a pretty flat-chested girl
ที่จริงแล้ว Kaht เคยคิดว่าเป็นสาวสวยที่แบนราบ
 “You… are…still…talking…!” The white-clothed “girl” watched Ayrin and spat out four words one by one, filled with murderous intent
"คุณ ... กำลัง ... ยัง ... พูด .... !" สาว "แต่งตัวสีขาว" เฝ้าดู Ayrin และถ่มน้ำลายออกสี่คำทีละทีเต็มไปด้วยเจตนาฆาตกรรม
 Even the loose hair started flying up in disarray
แม้แต่ผมที่หลวม ๆ ก็เริ่มลอยขึ้นในความระส่ำระสาย
 “Fox ears?” Ayrin’s voice rose again, filled with astonishment, because he’d seen two pointy ears on the “girl,” looking very pretty and delicate
"หูสุนัขจิ้งจอก?" เสียงของ Ayrin ลุกขึ้นอีกครั้งเต็มไปด้วยความสยดสยองเพราะเขาเห็นหูสองข้างอยู่บน "หญิงสาว" ดูสวยมากและอ่อนโยน
 “Idiot!” Moss knocked Ayrin’s head
"คนบ้า!" Moss เคาะหัวของ Ayrin
 “What fox ears, this is elfin bloodline!” “Elfin bloodline?” “Why did even you come to school if you don’t know this!” “What’s the problem with that? Right, you’re really not a girl?” “I”m going to kill you!” … Kaht finally managed to rein in the conflagration after much difficulty and completed the admission procedures a dozen minutes later
"หูสุนัขจิ้งจอกนี่เป็นสายเลือด elfin!" "เส้นเลือด Elfin?" "ทำไมคุณถึงมาโรงเรียนถ้าคุณไม่ทราบเรื่องนี้!" "มีปัญหาอะไรบ้าง? 
 He looked at the backs of Ayrin and the others and couldn’t resist smilingly talking to himself
เขามองไปที่ด้านหลังของ Ayrin และคนอื่น ๆ และไม่สามารถต้านทานการยิ้มพูดกับตัวเอง
 “These little guys are really troublesome
"พวกเด็กน้อยเหล่านี้ลำบากจริงๆ
” Then a cold light suddenly flashed in his eyes
"จากนั้นไฟเย็นก็พลิกโฉบเข้าตา
 He quickly turned around
เขารีบหันไปรอบ ๆ
 A young man clothed in the same St
ชายหนุ่มคนหนึ่งสวมชุดเดียวกัน
 Dawn Academy attire walked out of the shadows at the corner of the street the instant he’d turned around
ชุดนักเรียน Dawn Academy เดินออกจากเงามืดที่มุมถนนทันทีที่เขาหันกลับมา
 Kaht immediately sighed in relief
คาห์นถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที
 “It turns out to be you, Lister! Why are you here?” “I was just walking by
"มันกลายเป็นคุณ Lister! 
” This young man whom Kaht called Lister was very handsome
"ชายหนุ่มคนนี้ที่ Kaht เรียกว่า Lister หล่อมาก
 He had a lazy expression, yellow rays of light sometimes flashing and spinning inside his pair of black eyes
เขามีอาการขี้เกียจแสงสีเหลืองบางครั้งกระพริบและหมุนอยู่ภายในดวงตาคู่สีดำของเขา
 This was something that would give a weird feeling to people fixating on his eyes
นี่คือสิ่งที่จะทำให้รู้สึกแปลก ๆ กับคนที่ยึดติดกับดวงตาของเขา
 He indifferently asked after casting a glance at the backs of Ayrin and the others, “What’s this guy with at least one half of elfin bloodline called, where does he come from?” Kaht threw another look to the registration forms and answered, “Rinloran, from Emmy Forest Townlet
เขาถามอย่างไม่แยแสหลังจากมองไปที่หลังของ Ayrin และคนอื่น ๆ "ผู้ชายคนนี้มีสายเลือดเอลฟินอย่างน้อยครึ่งหนึ่งที่เรียกว่าเขามาจากไหน?" Kaht มองดูแบบฟอร์มการลงทะเบียนอีกครั้งและตอบว่า "Rinloran 
” “I didn’t hear about any high-level elfin bloodline clan there
"ฉันไม่ได้ยินเกี่ยวกับตระกูลสายเลือดระดับสูงที่นั่นที่นั่น
 However no matter where he comes from, it’s a very high elfin bloodline… There’s also the little guy from the Quinn clan with some giant bloodline, plus that little guy called Ayrin coming from Cororin’s mining area
อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะมาจากไหนนี่เป็นสายเลือดที่สูงมาก ๆ ... นอกจากนี้ยังมีชายหนุ่มตัวเล็ก ๆ จากตระกูลควินน์ที่มีสายเลือดยักษ์บางตัวรวมทั้งผู้ชายตัวเล็ก ๆ ที่ชื่อ Ayrin ที่มาจากพื้นที่ทำเหมืองของ Cororin
 This year’s new students are much more interesting than in previous years
นักเรียนใหม่ในปีนี้น่าสนใจมากขึ้นกว่าปีก่อน ๆ
” Lister shook his head and said such words, then he smiled lazily
"Lister ส่ายหัวและพูดคำดังกล่าวแล้วเขาก็ยิ้มอย่างเฉื่อยชา
 “Kaht, you have the title of a good-tempered teacher in our St
"Kaht, คุณมีชื่อของครูดีอารมณ์ในเซนต์ของเรา
 Dawn Academy, but that little guy Ayrin’s temper is even better than yours the way I see it
รุ่งอรุณ Academy แต่คนที่แต่งตัวประหลาดเล็กน้อย Ayrin อารมณ์ดียิ่งกว่าคุณวิธีที่ฉันเห็น
 He looks like he won’t get angry no matter what
ดูเหมือนเขาจะไม่โกรธไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
” “Ayrin?” Kaht heard the meaning behind Lister’s words and said with a little doubt, “He awakened so late… Do you actually feel there’s something special about him?” “You haven’t gone to the ‘forgotten abandoned town’ but I have
"Ayrin?" Kaht ได้ยินความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำพูดของ Lister และกล่าวด้วยข้อสงสัยเล็กน้อย "เขาตื่นขึ้นมาจนดึก ... คุณรู้สึกว่ามีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเขาไหม?" "คุณไม่ได้ไปที่ 'เมืองร้างที่ลืมไป' แต่ 
” Lister said smiling, “The people left there actually all have a very tough temper just like stone
"Lister กล่าวยิ้มว่า" คนที่ไปที่นั่นจริงๆทุกคนมีอารมณ์ที่แข็งกระด้างเช่นเดียวกับหิน
 On top of that, there’s an unspeakable self-confidence and courage on this little guy
ด้านบนมีความเชื่อมั่นในตัวเองและความกล้าหาญในชายหนุ่มตัวน้อยคนนี้
 For me, only this can be regarded as genuine talent
สำหรับฉันแล้วจะถือได้ว่าเป็นความสามารถของแท้เท่านั้น
 As to bloodline, it’s far from being the most critical issue the way I look at it
เรื่องสายเลือดมันไกลจากปัญหาที่สำคัญที่สุดที่ฉันมองไป
 Don’t forget, I’m also from an ordinary human bloodline
อย่าลืมว่าฉันยังมาจากสายเลือดของมนุษย์ธรรมดา
” “Are you…?” Kaht was immediately somewhat surprised
"" คุณ ... ? "Kaht รู้สึกประหลาดใจบ้างทีเดียว
 Lister said very frankly, “Indeed, I’m even more interested in him than in Rinloran
Lister กล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า "อันที่จริงฉันสนใจเขามากกว่าใน Rinloran
 Especially how he even has so many gold coins and silver coins on him when he comes out of the forgotten abandoned town, this makes me feel even more curious
โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าเขามีเหรียญทองและเหรียญเงินมากมายอยู่กับเขาเมื่อเขาออกมาจากเมืองที่ถูกทิ้งร้างซึ่งทำให้ฉันรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น
 I will take note of him… If he turns out to be indeed decent, I’ll personally guide his training
ฉันจะจดจำเขา ... ถ้าเขากลับกลายเป็นคนดีฉันจะแนะนำการฝึกของเขาเอง
”
”