Chapter 29 Destroyer of Ice and Fire Chapter 29: The young man who ran for his dream   “Today’s test is very simple
บทที่ 29 ผู้ทำลายน้ำแข็งและไฟบทที่ 29: ชายหนุ่มที่วิ่งตามความฝันของเขา "การทดสอบในวันนี้ทำได้ง่ายมาก
” Out of habit, Huston rubbed his hair that stood straight from too much hair wax, then pointed to a white boulder behind him, as big as a giant
"จากนิสัย Huston ลูบผมของเขาที่ยืนตรงจากขี้ผึ้งผมมากเกินไปแล้วชี้ไปที่ก้อนหินสีขาวที่อยู่เบื้องหลังเขาเป็นใหญ่เป็นยักษ์
 “You just need to run up on it, we’ll just see how many steps you can run on this boulder
"คุณต้องรีบวิ่งไปดูเราจะเห็นว่าคุณสามารถวิ่งบนก้อนหินได้กี่ขั้นตอน
 Only enough explosiveness and running speed, enough body coordination, will allow you to reach as high as possible on it
ระเบิดพอเพียงและความเร็วในการทำงานประสานงานร่างกายเพียงพอจะช่วยให้คุณสามารถเข้าถึงให้สูงที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
 According to my usual conventions, you pass the test as long as you can run nine steps in succession on it
ตามข้อตกลงปกติของฉันคุณผ่านการทดสอบตราบเท่าที่คุณสามารถเรียกใช้เก้าขั้นตอนในการสืบทอดกับมัน
” “Nine steps?” Most students’ faces became black once they heard Huston’s words
"" เก้าขั้นตอน? "ใบหน้าของนักเรียนส่วนใหญ่กลายเป็นสีดำเมื่อได้ยินคำพูดของฮัสซัน
 This test was indeed very simple
การทดสอบนี้เป็นเรื่องง่ายมาก
 It called “wall running” in professional terms
เรียกว่า "กำแพงวิ่ง" ในแง่วิชาชีพ
 You ran toward the sky along a straight wall, that was something many arcane masters very much liked to do, it gave the feeling of climbing the endless skies
คุณวิ่งไปทางท้องฟ้าตามแนวกำแพงตรงนั่นคือสิ่งที่นายเทราเทียหลายแห่งชอบมากที่จะทำมันทำให้รู้สึกปีนขึ้นไปบนท้องฟ้าไม่มีที่สิ้นสุด
 Almost every freshman also clearly knew that many arcane masters with astounding strength and speed could run up on any upright wall in Holy Dawn Academy without using any arcane particle, run all the way to the top of the highest roof
เกือบทุกครั้งแรกยังรู้อย่างชัดเจนว่าหลาย arcane ปริญญาโทที่มีความน่ากลัวและความเร็วที่น่าอัศจรรย์สามารถวิ่งขึ้นบนผนังตรงใด ๆ ใน Holy Dawn Academy โดยไม่ต้องใช้อนุภาค arcane ใด ๆ วิ่งไปทางด้านบนของหลังคาที่สูงที่สุด
 But nine steps, that was really a bit too hard for new students like them
แต่เก้าขั้นตอนที่เป็นจริงบิตยากเกินไปสำหรับนักเรียนใหม่เช่นพวกเขา
 This huge boulder Huston had chosen was even a little tilted inward and didn’t have any obvious foothold
ก้อนหินขนาดใหญ่ที่ Huston เลือกไว้นี้เอียงเล็กน้อยเข้าด้านในและไม่มีจุดตั้งหลักที่ชัดเจน
 It made things even more difficult for them
มันทำให้สิ่งที่ยิ่งยากสำหรับพวกเขา
 “Too despicable, too insidious
"ดูน่ารังเกียจเกินไป
” Many freshman started to silently curse Teacher Notebook even harder when they glanced at Ayrin’s belly bulging high
"น้องๆหลายคนเริ่มทุบตี Teacher Notebook ให้หนักยิ่งขึ้นเมื่อพวกเขาเหลือบมองที่หน้าท้องของ Ayrin ที่สูงขึ้น
 In this test, the higher you ran, the heavier you fell
ในการทดสอบนี้ยิ่งคุณวิ่งมากเท่าไหร่คุณก็ลดลง
 Don’t mention Ayrin not being able to run nine steps, even if he could, with his belly so swollen, would he fall so hard he’d puke out like a fountain? What the vast majority of freshmen had trouble understanding was, Ayrin actually seemed very excited when he heard Huston’s words, and asked as if he were eager to try, “You can pass with only nine steps? Then teacher Huston, those students you’ve taught who were strong enough to join the academy’s team, how many steps could they run back when they were like us and took this test?” “So much nonsense!” Huston cursed silently in his mind, but his face maintained its genial appearance as he said all smiles, “The powerful characters of yesteryear were already able to run up fifteen steps when they first took my test
อย่าเอ่ยถึง Ayrin ที่ไม่สามารถวิ่งได้ถึงเก้าก้าวแม้ว่าเขาจะสามารถท้องของเขาบวมได้ แต่เขาก็ล้มลงอย่างหนักที่เขาจะพึมพำเหมือนน้ำพุ? 
” “Ok, I have to challenge their record!” Ayrin resolutely clenched his fist
"" โอเคฉันต้องท้าทายบันทึกของพวกเขา! "อารินแน่วแน่กำมือกำปั้นของเขา
 There was only that rock inside his vision now
ตอนนี้มีเพียงก้อนหินที่อยู่ในวิสัยทัศน์ของเขา
 “Pa!” The sound of a heavy footstep suddenly rang in this empty space inside the Thinker’s Stone Forest
เสียงฝีเท้าหนักจู่ ๆ ก็โหนกอยู่ในพื้นที่ว่างอันว่างเปล่านี้ภายในป่าหินของนักคิด
 Everyone’s heart thumped fiercely
หัวใจของทุกคนกระหน่ำรุนแรง
 Everyone clearly saw the soil under Ayrin’s feet explode out just like a spindrift
ทุกคนได้เห็นดินใต้บันไดของ Ayrin อย่างชัดเจนเช่นเดียวกับการล่มสลาย
 “How could have such a powerful strength!” Huston’s smile stiffened all of a sudden, his heart filled with a bad premonition
"ว่าจะมีพลังอันแรงกล้าเช่นนี้ได้อย่างไร!" รอยยิ้มของฮัสซันทำให้แข็งขึ้นอย่างฉับพลันหัวใจของเขาเต็มไปด้วยคำวิปริตที่ไม่ดี
 “Pa!” “Pa!” “Pa!” … The sound of rapid footsteps banged like a drum, heavily explosive at first then lightening very quickly
"Pa!" "Pa!" "Pa!" ... เสียงฝีเท้าที่โผล่ขึ้นมาอย่างรวดเร็วเหมือนเสียงกลองระเบิดครั้งแรกจากนั้นก็ลดน้ำหนักอย่างรวดเร็ว
 Aryin dashed at flying speed under everyone’s astonished stare, producing a blurry trail behind him
Aryin พุ่งไปที่ความเร็วในการบินภายใต้การจ้องมองที่น่าประหลาดใจของทุกคนทำให้เกิดรอยเบลอ ๆ อยู่ข้างหลังเขา
 “How could he have such explosiveness, such speed?” Huston was naturally different from these freshmen, he could ascertain that Ayrin’s strength had entirely exceeded his imagination with the first step of his full-strength dash
"วิธีการที่เขาสามารถระเบิดได้เช่นความเร็ว?" Huston แตกต่างจากนักศึกษาคนนี้โดยธรรมชาติเขาสามารถตรวจสอบให้แน่ใจว่าความแรงของ Ayrin หมดไปกว่าจินตนาการของเขาด้วยขั้นตอนแรกของการพุ่งแรง
 And when Ayrin ran faster and faster, his face turned from complacency to complete shock
และเมื่อ Ayrin วิ่งเร็วขึ้นและเร็วขึ้นใบหน้าของเขาหันจากความพึงพอใจให้ช็อกสมบูรณ์
 “Ah!” Ayrin issued a great excited yell at the same time he landed his first step on the giant white rock
"อา!" Ayrin ออกมาตะโกนตื่นเต้นมากในเวลาเดียวกันเขาที่ดินขั้นตอนแรกของเขาบนหินขาวยักษ์
 While the freshmen looked on as if they were watching a monster, he yelled “Ah, Ah!” nonstop and ran nonstop, charging toward the sky! His body soared up at flying pace
ขณะที่นักศึกษามองไปราวกับกำลังเฝ้าดูมอนสเตอร์อยู่เขาตะโกนว่า "อา, อา!" ไม่หยุดนิ่งและวิ่งไม่หยุดนิ่งพุ่งเข้าหาฟ้า! 
 Once at a height that made everyone incredulous, he issued a strange peculiar yell
ครั้งหนึ่งที่ความสูงที่ทำให้ทุกคนไม่เชื่อยังไงเขาก็ออกเสียงแปลก ๆ แปลก ๆ
 His body fell down
ร่างกายของเขาล้มลง
 “Plop!” What made everyone’s astonished was that he didn’t tumble down
"ป๋อม!" สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกตะลึงก็คือเขาไม่ได้ล้มลง
 At the highest point he could reach, he’d flipped over and then dropped on the ground, but he merely cushioned his hands on the ground, then stood up without any harm
เมื่อถึงจุดสูงสุดที่เขาสามารถเข้าถึงได้เขาก็พลิกตัวแล้วตกลงไปบนพื้น แต่เขาก็พิงมือลงบนพื้นแล้วยืนขึ้นโดยไม่มีอันตรายใด ๆ
 “You ran up so many steps, how can you still stand up so steadily when you fall down!” Huston’s hysterical’s screech echoed in the empty space
"คุณวิ่งขึ้นหลายขั้นตอนคุณยังสามารถลุกขึ้นยืนได้อย่างมั่นคงเมื่อคุณล้มลง!" เสียงแตรดังกังวาลของ Huston สะท้อนออกมาในพื้นที่ว่างเปล่า
 When a man fancied himself a great schemer, but again and again lost to the same person, the ravages to the spirit were truly too great
เมื่อชายคนหนึ่งคิดว่าตัวเองเป็นผู้วางแผนที่ดี แต่ก็หายไปอีกครั้งกับคน ๆ เดียวกันความเสียสละกับจิตวิญญาณก็ยิ่งใหญ่เกินไป
 The current Huston was a perfect example
ปัจจุบันฮัสซันเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบ
 This Notebook Teacher even began pulling his own hair
ครูโน้ตบุ๊คนี้แม้เริ่มดึงผมของตัวเอง
 “How many steps did he actually run?” All the freshmen subconsciously rested their gazes on that huge white boulder
"เขาทำงานกี่ก้าวจริงๆ?" นักศึกษาทุกคนได้พักอยู่บนก้อนหินสีขาวขนาดใหญ่
 Dusty footprints were clearly left behind on the white rock
รอยเท้าสนิมถูกทิ้งไว้เบื้องหลังหินสีขาวอย่างเห็นได้ชัด
 “One, two, three, four… eleven, twelve, thirteen, fourteen, fifteen, sixteen!” A shout of alarm rang
"หนึ่งสองสามสี่ ... สิบเอ็ดสิบสองสิบสามสิบสี่สิบห้าสิบหก!" เสียงตะโกนดังขึ้น
 Sixteen steps! Ayrin was also very single-mindedly counting when Huston’s hysterical voice sounded
สิบหกก้าว! 
 When he found out he ran up a full sixteen steps in succession, he immediately yelled out loud with incomparable excitement, “Teacher Huston! Teacher Huston! I ran sixteen steps! I broke the record!” Huston’s heart was bleeding already, and when he saw Ayrin’s excited look, he felt as if he’d again been stepped on the face
เมื่อเขาพบว่าเขาวิ่งขึ้นสิบหกขั้นตอนอย่างต่อเนื่องเขาทันทีตะโกนออกมาดัง ๆ กับความตื่นเต้นที่เปรียบมิได้ "ครูฮัส! 
 “Some enemy clan must have sent him on purpose to toy with me, right?” Such a though emerged inside his brain
"บางตระกูลของศัตรูต้องส่งเขาไปหาของเล่นกับฉันใช่มั้ย?" เช่นแม้ว่าจะเกิดขึ้นภายในสมองของเขา
 He’d taught a few outstanding students before, figures so strong they sent a chill to his heart when he thought about how strong they were now, and they indeed had ran fifteen or sixteen steps the first time they took the test, but the most important thing was, Ayrin’s belly was ballooned so big at the moment
เขาเคยสอนนักเรียนที่โดดเด่นหลายคนมาก่อนตัวเลขที่แข็งแรงมากพวกเขาส่งความรู้สึกหนาว ๆ เข้ามาในหัวใจของเขาตอนที่เขาคิดว่าตอนนี้พวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหนและแน่นอนพวกเขาได้วิ่งสิบห้าหรือสิบหกขั้นตอนในการทดสอบครั้งแรก แต่ส่วนใหญ่ 
 What the hell was this guy’s bloodline, did he really train even more painstakingly compared to those guys back then? “You ran up so many steps, how can you still stand up so steadily when you fall down?” With patches of darkness flitting across his vision, he merely repeated the same sentence, subconsciously
อะไรนรกคือสายเลือดของชายหนุ่มคนนี้เขาฝึกอย่างจริงจังมากยิ่งกว่าเมื่อเทียบกับพวกเหล่านั้นหรือเปล่า? 
 “I often practiced crashing into trees these past couple days, when I crash against the tree I do a back flip and try my best to land steadily, so now I can land steadily
"ฉันมักจะฝึกซ้อมต้นไม้ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้เมื่อฉันพังพินาศกับต้นไม้ฉันกลับพลิกกลับและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้แผ่นดินอย่างมั่นคงดังนั้นตอนนี้ฉันสามารถทำแผ่นดินได้อย่างต่อเนื่อง
” Ayrin explained in all seriousness
อารินอธิบายอย่างจริงจัง
 “Crashing against trees? You don’t properly practice anything else, you practice crashing against trees?” “No no, I only practice crashing into trees after completing the foundation drills that teacher arranged for us
"กระแทกต้นไม้? 
” “You can even add your own training after completing my foundation training?” Huston kept breathing hard
"คุณสามารถเพิ่มการฝึกอบรมของตัวเองหลังจากจบการฝึกพื้นฐาน" Huston ยังคงหายใจเอาไว้
 He thought he was going to lose his mind again if he continued to talk with Ayrin
เขาคิดว่าเขาจะสูญเสียความคิดของเขาอีกถ้าเขายังคงพูดคุยกับแอร์ริน
 “You guys take the test yourselves
"พวกคุณทดสอบด้วยตัวคุณเอง
 Those of you who can’t run nine steps, go run ten laps around the Thinker’s Stone Forest before coming back
บรรดาผู้ที่ไม่สามารถวิ่งเก้าขั้นตอนได้ให้วิ่งสิบรอบรอบบริเวณ Stone Forest ของ Thinker ก่อนจะกลับมา
” He turned his head away without looking at Ayrin’s face, forcibly withstood the urge to spit blood, told himself to stay calm, then issued his order
"เขาหันศีรษะไปโดยไม่ได้มองหน้า Ayrin บังคับให้ข่มขู่บังคับให้เลือดไหลเวียนเลือดบอกตัวเองให้สงบแล้วก็ออกคำสั่งของเขา
 The freshmen started to take the test one by one, too afraid to express any protest
นักศึกษาเริ่มทดสอบทีละคนกลัวที่จะแสดงความไม่พอใจ
 Stifled cries of pain unceasingly rose one after another, following the sounds of heavy falls
เสียงระทึกของความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นทีละนึง
 Very few people could reach nine steps
คนน้อยมากสามารถเข้าถึงเก้าขั้นตอน
 More and more freshmen left for a run
นักศึกษาที่เรียนจบมากขึ้นก็ยังคงวิ่งหนี
 The Stone Forest was vast
ป่าหินกว้างใหญ่
 It was already hard to tell how much distance a single lap covered; ten laps was an inhuman torture
มันเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าระยะทางเพียงรอบเดียวครอบคลุม; 
 Inside the increasingly diminishing crowd of freshmen, Belo looked like he didn’t care in the least
ภายในกลุ่มนักศึกษาที่ลดน้อยลงเรื่อย ๆ Belo ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยใส่ใจ
 The eyes under his glasses had been all along locked tight onto Rinloran to the side
ดวงตาใต้แว่นตาของเขาถูกล็อคแน่นเข้าสู่ Rinloran ด้านข้าง
 He was very interested in knowing how many steps Rinloran and his obviously high-level elven bloodline could run
เขาสนใจมากที่รู้ว่า Rinloran และสายเลือดของ Elven ในระดับสูงสามารถทำงานได้กี่ขั้นตอน
 Under his eyes full of expectation, Rinloran finally began his test, began his sprint
Rinloran เริ่มทดลองอย่างรวดเร็ว
 Not a step less or a step more
ไม่น้อยกว่าขั้นตอนหรือขั้นตอนมากขึ้น
 Rinloran ran nine steps on the huge boulder, then landed on the ground, stood up, and went back to where he was standing before, without a single word
Rinloran วิ่งเก้าขั้นตอนบนก้อนหินขนาดใหญ่จากนั้นลงบนพื้นลุกขึ้นยืนและเดินกลับไปที่ที่เขายืนอยู่ข้างหน้าโดยไม่มีคำใดคำหนึ่ง
 “He doesn’t want to waste his strength, or did he hold back on purpose?” Belo mumbled, then started to feel bored
"เขาไม่ต้องการที่จะเสียความแข็งแรงของเขาหรือไม่ก็ถือกลับมีวัตถุประสงค์?" Belo พึมพำแล้วเริ่มรู้สึกเบื่อ
 He also started his sprint
เขาก็เริ่มวิ่งเร็วขึ้น
 A freshman had already started his own test, but after this freshman ran a few steps, he saw Belo easily overtaking him and running in front of him
น้องใหม่ได้เริ่มทดสอบตัวเองแล้ว แต่หลังจากที่น้องใหม่นี้วิ่งไม่กี่ก้าวเขาก็เห็นได้ว่าเบโล่สามารถแซงหน้าเขาได้โดยง่ายและวิ่งตรงหน้าเขา
 This freshman halted his steps, shocked, then watched Belo run nine steps on the stone like a wisp of smoke, then drop down, his hands behind his back
น้องใหม่นี้ระงับขั้นตอนของเขาตกใจแล้วมองดู Belo วิ่งเก้าขั้นตอนบนก้อนหินเหมือนควันไฟจากนั้นก็ปล่อยลงบนมือข้างหลังเขา
 … Moss was among the last ones to take the test
... มอสส์เป็นหนึ่งในคนสุดท้ายที่ได้รับการทดสอบ
 Outside the Thinker’s Stone Forest, he’d already suffered a lethal blow, and just now, Ayrin’s score of sixteen steps sent his brain into an even greater blank
ด้านนอกของ Stone Forest ของ Thinker เขาได้รับความเดือดร้อนและตอนนี้ Ayrin ได้คะแนนสิบหกก้าวส่งสมองของเขาเข้าไปในช่องว่างที่ยิ่งใหญ่กว่า
 When he joined Holy Dawn Academy, he, who inherited a fraction of giant blood, thought that he would certainly become a legendary arcane master in the history of Holy Dawn Academy, far surpassing his classmates
เมื่อเขาเดินเข้าไปสมทบกับ Holy Dawn Academy เขาเป็นผู้สืบทอดเศษเลือดยักษ์คิดว่าแน่นอนว่าเขาจะกลายเป็นตำนานที่มีความลึกลับในประวัติศาสตร์ของ Holy Dawn Academy ซึ่งไกลกว่าเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเขา
 When he found out Rinloran’s bloodline and talents were even higher than his, he’d already been a little discouraged
เมื่อเขารู้ว่าสายเลือดและพรสวรรค์ของ Rinloran สูงกว่าเขาแล้วเขาก็รู้สึกท้อแท้เล็กน้อย
 And now Ayrin, the one he’d always looked down upon, the one he thought wouldn’t obtain any achievement, the one who he thought was only wasting his tuition fees, was actually powerful to such a degree! “Moss, come on, you can do it!” Ayrin exclaimed happily as soon as he saw Moss step up
และตอนนี้ Ayrin คนที่เขามักจะมองลงไปคนที่เขาคิดว่าจะไม่ได้รับผลสัมฤทธิ์ใด ๆ คนที่คิดว่าเสียค่าเล่าเรียนของเขาจริงๆแล้วก็มีอำนาจในระดับนี้ 
 “I…” Moss was confused already
"ฉัน ... " มอสส์สับสนอยู่แล้ว
 As soon as he saw Ayrin happily cheer for him, with Huston’s faintly green eyes staring at the side, he knew that no matter what he said in the future, the Notebook Teacher would never believe he wasn’t Ayrin’s and Belo’s good friend
ทันทีที่เขาได้เห็น Ayrin อย่างมีความสุขให้กำลังใจกับเขาด้วยดวงตาสีเขียวอ่อนของ Huston จ้องมองไปทางด้านข้างเขารู้ว่าไม่ว่าเขาจะพูดอะไรในอนาคตโน๊ตบุ๊คครูจะไม่เชื่อเลยว่าเขาไม่ใช่เพื่อนที่ดีของ Ayrin และ Belo
 He didn’t even know how he sprinted, and didn’t know how he ran up the boulder
เขาไม่เคยรู้เลยว่าเขาวิ่งอย่างไรและไม่รู้ว่าเขาวิ่งขึ้นมาที่ก้อนหิน
 When he heavily fell back down, he found out he actually ran only seven steps
เมื่อเขาล้มลงอย่างหนักเขาก็พบว่าเขาวิ่งได้เพียงเจ็ดก้าวเท่านั้น
 All the freshmen completed the test, and all those who didn’t pass it went running around the Stone Forest
นักศึกษาทุกคนได้ทำการทดสอบเสร็จสิ้นแล้วและทุกคนที่ไม่ผ่านก็วิ่งไปรอบ ๆ Stone Forest
 Ayrin suddenly asked Huston, “Teacher Huston, I also want to run ten laps, can I?” Huston stumbled, almost fell off
Ayrin ถาม Huston อย่างกะทันหันว่า "ครู Huston ฉันยังอยากจะวิ่งสิบรอบได้หรือ" Huston สะดุดแทบตกจากไป
 “Did my enemies really send you to mess with me?” Huston clenched his teeth and held back words like these inside his mouth
"ศัตรูของฉันจริงๆส่งคุณไปยุ่งกับฉันหรือไม่?" Huston ขึงฟันและจับคำพูดไว้ในปากของเขา
 He casually waved his hand, indicating to Ayrin he could do whatever he wanted
เขาโบกมือให้เขาอย่างไม่เป็นทางการชี้ให้เห็นว่าอารินสามารถทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ
 Ayrin immediately ran out in high spirits
อารินรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
 A dazed Moss ran around the Thinker’s Stone Forest
มอสวิ่งมึนงงไปรอบ ๆ ป่าหินของนักคิด
 He finally felt free of his worries
ในที่สุดเขาก็รู้สึกเป็นอิสระจากความกังวลของเขา
 Now he could avoid looking at that little shorty who gave him a fatal psychological blow
ตอนนี้เขาสามารถหลีกเลี่ยงการมองไปที่สายสั้น ๆ ที่ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บทางจิตที่ร้ายแรง
 It was easier being punished to run in comparison
มันง่ายกว่าที่จะถูกลงโทษเพื่อให้ทำงานในการเปรียบเทียบ
 “Moss, let’s run together!” A familiar voice rang out however
"มอสส์ไปด้วยกันเถอะ!" เสียงคุ้นเคยดังขึ้น
 He turned his head back and immediately jumped away several meters, yelling, “Little shorty, you’re a ghost! You’re haunting me, why do you have to follow me even during my penalty run
เขาหันศีรษะไปข้างหน้าและกระโดดออกไปหลายเมตรทันทีตะโกนว่า "ลิตเติ้ลไฟล่ะคุณเป็นผี! 
” “Stay away from me! I don’t want to see you!” “Fine!” Not understanding why Moss had such an attitude, Aryin started to sprint, again and again
"" อยู่ห่างจากฉัน! 
 “I have to try harder!” “I have to become stronger!” “I must condense arcane particles!” Under the sunlight, many crystalline drops of sweat sprinkled from his running figure
"ฉันต้องพยายามให้มากขึ้น!" "ฉันต้องแข็งแรงมากขึ้น!" "ฉันต้องย่ออนุภาคที่มีความลับ!" ภายใต้แสงแดดหยาดเหงื่อตกจากร่างของเขา