Chapter 2 Chapter 2 – A stepmother like me “Hisssss-” the python was shocked by the angry eyes of Chu Yu
บทที่ 2 บทที่ 2 - แม่เลี้ยงเช่นฉัน "Hisssss-" งูหลามรู้สึกตกใจกับดวงตาที่โกรธของชูยู
 With a flick of its tail, it fled and disappeared from Chu Yu’s sight
กับสะบัดหางของมันก็หนีไปและหายไปจากสายตาของชูยู
 Chu Yu was scared out of his wits and hurriedly knocked on the door of the System asking:“If the protagonist dies early, what will happen?” “007 System is pleased to serve you ~ if the protagonist falls from the sky before becoming Supreme ~ the host will be punished ~ he will experience the cannon fodder ending right away ~” F**k! That means he will be dead! Worse, he will be dead and never to be reborn!!! The ending will seal his soul so he can never reincarnate
"ถ้าตัวเอกเสียชีวิตก่อนจะเกิดอะไรขึ้น?" "007 ระบบยินดีที่จะให้บริการคุณ ~ ถ้าตัวเอกตกจากฟากฟ้าก่อนที่จะกลายเป็นศาลสูงสุด 
 Chu Yu cried out in dismay
ชูยูร้องไห้ด้วยความตกใจ
 The python appeared in view again and he leaped to intercept its path
งูหลามปรากฏตัวในมุมมองอีกครั้งและเขากระโดดเพื่อสกัดเส้นทางของมัน
 “Spit out the protagonist!” The python was forced to face him
"พ่นตัวเอก!" งูหลามถูกบังคับให้ต้องเผชิญหน้ากับเขา
 Chu Yu climbed up, straddled the python, and punched him in the head:”Spit him out!” Ah, ah, the protagonist has not been digested?! No, the system hasn’t given a notification yet! But he’s almost digested! The python was in pain, this caused the huge snake body to writhe and the nearby flowers and trees were trampled
ชูยูไต่ขึ้นคร่อมงูหลามและชกเขาเข้าที่ศีรษะ: "พ่นเขาออก!" อา, อาตัวเอกยังไม่ถูกย่อย!? 
 Chu Yu was immovable as a mountain and continued to beat it up, trying to force it to open its mouth
ชูยูเป็นเทือกเขาที่ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้และยังเอาชนะมันขึ้นมาพยายามบังคับให้เปิดปาก
 Suddenly, he saw a flash of white at the corner of his eye
ทันใดนั้นเขาก็เห็นแวบหนึ่งของสีขาวที่มุมตา
 Chu Yu stopped and looked at the side of a big tree
ชูยูหยุดและมองไปที่ด้านข้างของต้นไม้ใหญ่
 Someone was peeking at him
มีคนแอบมองเขา
 Seeing Chu Yu was alerted to his presence, that person turned and ran
เมื่อเห็น Chu Yu ได้รับการแจ้งเตือนต่อหน้าเขาแล้วคนนั้นก็หันกลับและวิ่งไป
 ******* Protagonist, wait up
******* ตัวเอกรอขึ้น
 While he had inherited the original Chu Yu’s memories and techniques (术法 – spells/Qi technique)
ในขณะที่เขาได้รับการสืบทอดความทรงจำและเทคนิคดั้งเดิมของชูยู (术法 - spells / Qi)
 Chu Yu is not skilled with the advanced, complicated techniques nevertheless he is proficient with some of the minor ones
ชูยูไม่ชำนาญกับเทคนิคขั้นสูงและซับซ้อน แต่ถึงกระนั้นเขาก็เก่งกับคนรุ่นเล็ก ๆ
 Looking down at the innocent python who was now in so much pain that it hardly wished to live, Chu Yu hurriedly jumped down
มองลงไปที่งูที่ไร้เดียงสาที่ตอนนี้อยู่ในความเจ็บปวดมากที่มันแทบจะไม่ประสงค์ที่จะมีชีวิตอยู่, ชูยูรีบกระโดดลง
 The python was overjoyed at this reprieve, it slithered away into the jungle and quickly disappeared from sight
งูหลามรู้สึกปลื้มใจที่การบรรเทาทุกข์นี้มันหลุดเข้าไปในป่าและหายไปอย่างรวดเร็วจากสายตา
 As Chu Yu walked towards the flash of white quickly he saw a thin figure who clothes were torn up
ขณะที่ชูยูเดินไปทางแสงสีขาวได้อย่างรวดเร็วเขาเห็นร่างผอมที่ถูกฉีกขาดเสื้อผ้า
 Looking at him, Chu Yu was disappointed
ชูยูรู้สึกผิดหวัง
 This little guy is the protagonist
ผู้ชายตัวน้อยตัวนี้เป็นตัวชูโรง
 … I forgot that at this time the protagonist is only thirteen years old
... ฉันลืมไปว่าในเวลานี้ตัวชูโรงเพียงสิบสามปีเท่านั้น
 He is just a teenage boy, and it’s only in the future that he will have a peerless, glamorous look
เขาเป็นเพียงเด็กวัยรุ่นและในอนาคตเท่านั้นที่เขาจะมีรูปลักษณ์ที่ดูสง่างาม
 But still… such a jade-like, soft, adorable little teenage boy, how could the original cannon fodder bully him? Chu Yu looked gently at the golden thighs he planned to hug in the future and smiled: “Xie Xi?” Seeing Chu Yu, especially the smiling Chu Yu, Xie Xi’s body tensed
แต่ยังคง ... เช่นหยกอ่อนนุ่มน่ารักเด็กวัยรุ่นวัยเล็ก, วิธีการที่สามารถใช้ปืนใหญ่เดิมพาลเขา? 
 His watery eyes were full of vigilance and hate, and not even a little bit of fear
ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตัวและความเกลียดชังและไม่แม้แต่ความกลัว
 It was terrible enough when the cold, proud Chu Yu bullied him
มันแย่มากพอเมื่อเย็นชาชูรังยงรังเกียจเขา
 Now that he is laughing sunnily, does he want to kill Xie Xi? Chu Yu felt sad when he saw the protagonist’s obvious fear and disgust
ตอนนี้เขากำลังหัวเราะอย่างโหยหวนเขาต้องการที่จะฆ่า Xie Xi? 
 He comforted himself with the thought that the coming days would be long enough to improve their relationship
เขาปลอบโยนตัวเองด้วยความคิดว่าวันที่จะมาถึงจะนานพอที่จะปรับปรุงความสัมพันธ์ของพวกเขา
 With the normal aloof Chu Yu attitude he coldly said: “Master will return to the mountain tomorrow, I will lead you to the exit
นายเจ้านายกลับมาที่ภูเขาในวันพรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปที่ทางออก
” Xie Xi remained silent, his eyes still full of distrust
"Xie Xi ยังคงนิ่งตาของเขายังเต็มไปด้วยความไม่ไว้วางใจ
 Ah, this supple and tender skin, dark eyes, is so cute and adorable, I want to pinch him! Chu Yu silently gathered away his evil hands, looked around, and noticed the vines that had been crushed by the tail of the python
อา, ผิวอ่อนนุ่มและอ่อนโยนนี้ดวงตาสีเข้ม, น่ารักและน่ารัก, ฉันต้องการที่จะหยิกเขา! 
 The green vine had a type of fruit that decorated with a circle of pink flowers
เถาวัลย์สีเขียวมีผลไม้ชนิดหนึ่งที่ประดับประดาด้วยดอกไม้สีชมพู
 … Wait
... รอสักครู่
 Isn’t that poisonous fruit that the protagonist is supposed to eat? Why are they all smashed? The original protagonist ate the poisonous fruit which made him lift the seal on his body and set him on the path of his life of peerless genius
ไม่ใช่ผลไม้ที่เป็นพิษที่ตัวเอกควรกิน? 
 “That fruit, have you eaten it yet?” Looking at the dignified Chu Yu, Xie Xi was fooled and shook his head
"ผลไม้ที่คุณกินมันยัง?" มองไปที่ Chu ยู Yu, Xie Xi ถูกหลอกและส่ายหัว
 Early death! The protagonist’s first step in life was ruined by him! Chu Yu almost knelt down
ความตายก่อน! 
 He and that python had caused a lot of trouble
เขาและหลามที่ทำให้เกิดปัญหามากมาย
 This was probably 80% his fault
นี่อาจเป็นข้อผิดพลาด 80% ของเขา
 The protagonist was supposed to eat the poisonous fruit but their fight had ruined it
ตัวเอกควรจะกินผลไม้ที่เป็นพิษ แต่การต่อสู้ของพวกเขาได้ทำลายมัน
 Chu Yu ran this way and that, searching everywhere, until he finally found a complete fruit
ชูยูวิ่งแบบนี้และหาที่อื่นจนกว่าเขาจะพบผลไม้ที่สมบูรณ์
 Bursting into tears, which he wiped away with his sleeves, he turned back to Xie Xi
พุ่งเข้าสู่น้ำตาที่เขาเช็ดด้วยแขนเสื้อของเขาเขาหันกลับไปหา Xie Xi
 “Eat this
"กินนี่
” Xie Xi eyes became big
ดวงตาของ Xie Xi กลายเป็นเรื่องใหญ่
 He backed away a few steps and shook his head
เขาถอยห่างออกไปสองสามก้าวและส่ายหน้า
 Chu Yu looked at him lovingly: “Eat!” Xie Xi shivered in fear and wanted to run away
ชูยูมองเขาด้วยความรัก: "กิน!" ซีเอะจินกลัวและอยากจะหนีไป
 He looked at Chu Yu as though he was a devil
เขามอง Chu Yu ราวกับว่าเขาเป็นปีศาจ
 Chu Yu patiently coaxed him: “Eat this fruit, it’s harmless and very beneficial for you
ชูยูค่อยๆชักชวนเขา: "กินผลไม้นี้มันไม่เป็นอันตรายและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับคุณ
” Noticing that the boy looked like he wanted to hide somewhere, Chu Yu looked at the muddy fruit, thought for a bit, then pulled out his sword Xun Sheng (寻笙)
"สังเกตเห็นว่าเด็กผู้ชายคนนี้ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะซ่อนที่ไหนสักแห่งชูยูมองไปที่ผลไม้โคลนนิดหน่อยคิดแล้วดึงดาบซุนเฉิงออกมา (寻笙)
 Xie Xi’s lips trembled
ริมฝีปากของ Xie Xi สั่น
 He stared at Chu Yu for a long time, resigned to his fate
เขาจ้องมองที่ชูยูเป็นเวลานานลาออกจากชีวิตของเขา
 He waited for the sword to find his heart
เขารอให้ดาบค้นพบหัวใจของเขา
 He had thought that Eldest Brother hated him but he had not imagined that his hate was enough to want to kill
เขาคิดว่าพี่ชายคนโตเกลียดเขา แต่เขาไม่ได้คิดว่าความเกลียดชังของเขาก็เพียงพอที่จะต้องการฆ่า
 He waited a long time but no pain came
เขารอนาน แต่ไม่มีอาการปวด
 Puzzled, Xie Xi opened his eyes and saw Chu Yu holding the high grade immortal sword earnestly … peeling
งงงวย Xie Xi เปิดตาและเห็นชูยูถือดาบอมตะระดับสูงอย่างจริงจัง ... ลอก
 Xie Xi closed his eyes, counted to three, then opened his eyes again
Xie Xi หลับตาลงนับจากนั้นก็เปิดตาอีกครั้ง
 Chu Yu was skillfully peeling the fruit
บุญชูได้ชำนาญในการปอกเปลือกผลไม้
 Looking at the unbroken length of peel, he sighed, somewhat disappointed: “The sword is a little too long
เมื่อมองไปที่ความยาวของเปลือกเขาก็ถอนหายใจผิดหวัง: "ดาบยาวเกินไปสักหน่อย
” He disliked the sword for being too long for peeling fruit?! Xie Xi’s face was stiff when he saw how happy Chu Yu was
"เขาไม่ชอบดาบเพราะยาวเกินไปสำหรับการปอกเปลือกผลไม้? 
 The green fruit was raised to his mouth again
ผลไม้สีเขียวถูกยกขึ้นมาที่ปากของเขาอีกครั้ง
 Chu Yu said, lightly: “I peeled the skin for you
ชูยูกล่าวเบา ๆ ว่า "ฉันปอกเปลือกสำหรับคุณ
 Cut the crap and eat it
ตัดอึและกินมัน
” Xie Xi’s expression became complicated
การแสดงออกของ Xie Xi กลายเป็นเรื่องที่ซับซ้อน
 Eldest Brother’s brain was not normal today
สมองของพี่ชายคนโตไม่ปกติในปัจจุบัน
 The boy took a bite and swallowed it
เด็กชายกินและกลืนมัน
 The next moment his face turned green then he coughed up blood
ครู่ต่อมาใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียวแล้วเขาก็ไอขึ้น
 His body started shaking
ร่างกายของเขาเริ่มสั่น
 Before he fainted, his last thought was: Such a strong poison … Eldest brother really wanted him to die … Chu Yu was dumbfounded when Xie Xi fell to the ground heavily
ก่อนที่เขาจะหมดสติความคิดสุดท้ายของเขาคือเช่นพิษที่รุนแรง ... พี่ชายคนโตต้องการให้เขาตายจริงๆ ... ชูยูหงุดหงิดเมื่อ Xie Xi ล้มลงกับพื้นอย่างหนัก
 He sat down cross-legged and sighed: “Such a toxic poison
เขานั่งลงที่กางเขนและถอนหายใจ: "สารพิษดังกล่าว
 No wonder the seal had to be removed
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตราต้องถูกลบออก
 It was the only way to allow the protagonists to survive
มันเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยให้ตัวเอกสามารถเอาชีวิตรอดได้
” His sword was stained with poisonous juice so he carefully wiped it down
"ดาบของเขาถูกย้อมด้วยน้ำที่มีพิษดังนั้นเขาจึงเช็ดมันลง
 I did it for you, protagonist, you must not hate me … “Ding
ฉันไม่ได้ให้คุณตัวเอกคุณไม่ต้องเกลียดฉัน ... "Ding
” A notification sound blared from the System: “There is a new comment, do you want to read it ~” Chu Yu quickly nodded
"เสียงประกาศแจ้งเตือนจากระบบ:" มีความคิดเห็นใหม่ ๆ คุณอยากอ่านมันไหม ~ "ชูยูพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
 There was a virtual interface in front of him with a view button
มีอินเทอร์เฟซเสมือนอยู่ข้างหน้าเขาด้วยปุ่มมุมมอง
 Chu Yu pressed it and it became a comment screen
ชูยูกดแล้วมันกลายเป็นหน้าจอแสดงความคิดเห็น
 [Reader 9304: You f***ing bi**h! Feeding the protagonist poison! The author likes Snow White too much! I dropped1 this!-2] 007 System: “Received negative comment ~ deducted two points ~ Host’s current points: 98 ~” Chu Yu: “…” My heart aches … Chu Yu sat cross-legged beside Xie Xi, holding his sword while guarding the teenager
[Reader 9304: คุณกำลังทำอะไรอยู่ ** h! 
 The jungle’s periphery has some low-level demonic beasts
บริเวณรอบนอกของป่ามีสัตว์ปีศาจระดับต่ำ
 They are only equal to Qi Condensation stage beasts and, once they feel the spiritual pressure from a Foundation Building stage cultivator, they will not seek their own death
พวกมันมีค่าเท่ากับสัตว์ที่เป็นสัตว์ในช่วงระยะเวลาการควบแน่นของ Qi และเมื่อพวกเขารู้สึกถึงแรงกดดันทางวิญญาณจากผู้เพาะปลูกเวทีมูลนิธิพวกเขาจะไม่แสวงหาความตายของตัวเอง
 He waited for a long time and got quite bored
เขารอมานานและรู้สึกเบื่อมาก
 Xie Xi’s complexion gradually restored itself to its usual ruddiness
ผิวของ Xie Xi ค่อยๆกลับคืนสู่สภาพปกติ
 The child was probably about to wake up
เด็กน่าจะตื่นขึ้น
 Chu Yu lifted him up in his arms and walked out of the jungle
ชูยูยกเขาขึ้นที่อ้อมแขนและเดินออกจากป่า
   *******   Chu Yu had entered the jungle in the morning
******* ชูยูได้เข้าไปในป่าในตอนเช้า
 When late afternoon came and he didn’t return, a disciple waited outside with a green face
เมื่อบ่ายแก่มาและเขาไม่ได้กลับมาศิษย์รอข้างนอกด้วยใบหน้าสีเขียว
 Some people were thinking of asking another master to help when the entrance’s barrier rippled like water, and Chu Yu exited
บางคนคิดจะขอให้นายอีกคนหนึ่งช่วยกันเมื่ออุปสรรคของทางเข้าพาดน้ำเช่นเดียวกับน้ำและ Chu Yu ก็ออกมา
 Now that the disciples saw that he was unscathed they all breathed a sigh of relief and bowed to him
เมื่อพวกสาวกเห็นว่าตนไม่ได้รับบาดเจ็บแล้วทั้งมวลก็โล่งใจและกราบลงกับพระองค์
 Discovering that Chu Yu held Xie Xi in his bosom, Qi Qi was frightened and asked:“Eldest Brother, why are you holding that trash?” Chu Yu wondered: “Is it hard for me to carry him?” The crowd silently thought: … Normally you would find a rope, tie it to his ankle and pull him along … Chu Yu ignored their various reactions and brought Xie Xi straight to his residence
การค้นพบว่า Chu Yu จัดให้ Xie Xi อยู่ในอกของเขา Qi Qi ก็ตกใจและถามว่า: "พี่ชายทำไมคุณถือถังขยะนี้?" ชูยูสงสัยว่า "มันยากมั้ยที่จะพาเขาไป?" กลุ่มคนเงียบ ๆ คิดว่า: 
 As the most senior disciple, Chu Yu had his own place, an independent courtyard that he doesn’t have to share with other people
ในฐานะลูกศิษย์อาวุโสที่สุดชูยูมีที่ของตัวเองเป็นลานที่เป็นอิสระซึ่งเขาไม่จำเป็นต้องมีส่วนร่วมกับคนอื่น
 Qi Qi came up to him with an attitude like wagging a small tail behind him
Qi Qi มาหาเขาด้วยท่าทางเหมือนการลากหางเล็ก ๆ ไว้ข้างหลังเขา
 He sighed again and said with hesitation: “Eldest brother, that trash’s room is on that side …” Chu Yu certainly knew and nodded coldly: “Leave
เขารีบกลับมาอีกครั้งและกล่าวด้วยความลังเลใจว่า "พี่ชายคนโตถังขยะนั้นอยู่ด้านข้าง ... " ชูยูรู้อย่างแน่นอนและพยักหน้าอย่างเย็นชา: "ปล่อยให้
” He paused then reprimanded, “All day long you did not practice, how will you explain that tomorrow when the master returns?” Lu Qingan left three years ago and since then all business matters were handled by Chu Yu, including the disciple’s daily practice
"เขาหยุดชั่วคราวแล้วตำหนิว่า" ตลอดทั้งวันที่คุณไม่ได้ฝึกฝนคุณจะอธิบายได้อย่างไรว่าวันพรุ่งนี้เมื่อเจ้านายกลับมา? "Lu Qingan ทิ้งเมื่อ 3 ปีที่แล้วและตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาธุรกิจของ Chu Yu รวมถึงการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของศิษย์
 Today none of them meditated since they all squatted in front of the jungle, waiting for Chu Yu and Xie Xi to emerge
วันนี้พวกเขาไม่ได้นั่งสมาธิอยู่ที่หน้าป่าเพื่อรอให้ชูยูและเซียจิ่โผล่ออกมา
 Now that they were reprimanded, they quickly retreated and scattered
ตอนนี้พวกเขาถูกตำหนิพวกเขารีบถอยกลับและกระจัดกระจายไป
 Well, this cannon fodder is quite majestic
ดีสัตว์เลี้ยงกระสุนปืนนี้ค่อนข้างตระหง่าน
 Placing Xie Xi in the side room, Chu Yu used his body’s memories to find a set of clean clothes and put it on the bed
ชู Xie Xi ในห้องด้านข้างชูยูใช้ความทรงจำของร่างกายเพื่อหาเสื้อผ้าที่สะอาดและวางไว้บนเตียง
 Having eaten the poisonous fruit, Xie Xi’s whole body was as hot as though it was on fire
หลังจากกินผลไม้ที่เป็นพิษร่างกายของ Xie Xi ก็ร้อนแรงราวกับกำลังถูกไฟไหม้
 His blood seethed with excitement
เลือดของพระองค์ก็เต็มไปด้วยความเร้าใจ
 There was a confused, blurry feeling as though shackles had vanished
มีความสับสนวุ่นวายรู้สึกราวกับว่าห่วงหายไป
 Abundant Qi energy circled his upper and lower body until the last trace of his body’s discomfort had disappeared
พลังงานที่มากมายของ Qi ได้วนไปที่ส่วนบนและส่วนล่างจนกระทั่งร่องรอยของความรู้สึกไม่สบายของร่างกายของเขาหายไป
 Xie Xi’s consciousness gradually returned
จิตสำนึกของ Xie Xi ค่อยๆกลับมา
 Opening his eyes, he saw the roof of a brown wooden house
เปิดตาเขาเห็นหลังคาบ้านไม้สีน้ำตาล
2 He stared at it for what seemed half a day,3 blinked, then muttered: “I’m still alive …” Bewildered, he turned his head and was almost frightened into rolling off the bed
เขาจ้องเขม็งมันเพราะสิ่งที่ดูเหมือนครึ่งวัน 3 กระพริบตาแล้วก็พึมพำ: "ฉันยังมีชีวิตอยู่ ... " สับสนเขาหันศีรษะและกลัวที่จะกลิ้งออกจากเตียง
 Near the window stood a tall, handsome, outstanding youth wearing white clothing with a sword hanging at his waist
ใกล้หน้าต่างยืนสูงหล่อเหลาโดดเด่นสวมเสื้อผ้าสีขาวกับดาบที่แขวนอยู่ที่เอวของเขา
 His hands were clasped behind his back and he looked arrogant and aloof, like an immortal who stands apart from worldly matters
มือของเขาถูกจับไว้ด้านหลังเขาดูหยิ่งและห่างเหินเหมือนคนอมตะที่ยืนห่างจากเรื่องทางโลก
 Chu Yu?! “You’re awake?” Chu Yu turned, his fiery eyes staring coldly at Xie Xi
ชูยู?! 
 While Xie Xi was in a coma, he had thought more about what he should do in this situation
ขณะที่ Xie Xi อยู่ในอาการโคม่าเขาคิดถึงสิ่งที่เขาควรทำในสถานการณ์เช่นนี้
 When an evil stepmother character suddenly changes her attitude, everyone will think that she harbors evil intentions
เมื่อแม่เลี้ยงของแม่เลี้ยงชั่วร้ายเปลี่ยนทัศนคติของเธอไปเรื่อย ๆ ทุกคนจะคิดว่าเธอมีเจตนาร้าย
 If he acts caring towards the protagonist, the boy will just become more vigilant
ถ้าเขาทำหน้าที่ดูแลตัวเอกเขาก็จะตื่นตัวมากขึ้น
 Therefore, it would be better for him to stay in character as the original Chu Yu
ดังนั้นมันจะดีกว่าสำหรับเขาที่จะอยู่ในลักษณะเป็นต้นฉบับชูยู
 For now he will maintain a glamorous and elegant attitude, only changing it slowly over time
สำหรับตอนนี้เขาจะรักษาทัศนคติที่งดงามและสง่างามเพียง แต่เปลี่ยนไปอย่างช้าๆเมื่อเวลาผ่านไป
 Anyway, the cannon fodder ending was still ten years away
อย่างไรก็ตามกระป๋องอาหารสัตว์สิ้นสุดลงก็ยังอยู่ห่างออกไปสิบปี
 Ten years is a long time so he isn’t afraid that their relationship won’t improve during that time
สิบปีเป็นเวลานานดังนั้นเขาจึงไม่กลัวว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจะไม่ดีขึ้นในช่วงเวลานั้น
 Looking at Xie Xi’s alert appearance, Chu Yu scoffed: “Why am I here? If our Master wasn’t returning tomorrow, do you think that I would be here?” Xie Xi lifted the quilt over his body, his complexion ugly
เมื่อดูภาพลักษณ์ของ Xie Xi Chu Yu ได้เยาะเย้ยว่า "ทำไมฉันถึงมาที่นี่? 
 “I advise you to be polite and not needlessly chatter about rumors in front of master
"ผมแนะนำให้คุณสุภาพและไม่ต้องพูดพล่อยเกี่ยวกับข่าวลือหน้านาย
” Chu Yu was really getting into the role of the evil senior brother
"ชูยูกำลังเข้าสู่บทบาทของพี่ชายผู้ชั่วร้ายจริงๆ
 His face and tone were both very cold
ใบหน้าและเสียงของเขาทั้งหนาวมาก
 “I am the Chu family’s son, born of the first wife and the most senior disciple
"ฉันเป็นลูกชายบุญชูซึ่งเกิดจากภรรยาคนแรกและศิษย์อาวุโสที่สุด
 Even if you say something to master, he will not do anything to me
แม้ว่าคุณจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อเป็นหลักเขาก็จะไม่ทำอะไรให้ฉัน
 Instead, as soon as the master leaves again …” He smiled nastily while inside he was crying tears of blood
เมื่อนายออกจากบ้านอีกครั้ง ... "เขายิ้มอย่างน่ารังเกียจในขณะที่เขาร้องไห้น้ำตา
 … and he heard the System remind him of his point deduction
... และเขาได้ยินระบบเตือนให้เขาหักคะแนน
 Needless to say, it must be his wicked villainy that annoys the readers
จำเป็นต้องพูดมันต้องเป็นคนชั่วร้ายชั่วร้ายของเขาที่ทำให้ผู้อ่านรำคาญ
 His heart aches …
หัวใจของเขาปวดเมื่อย ...