Chapter 49 Chapter 49: Finding A Murderer A moment later, Yan Tian had already felled all the thugs
บทที่ 49 บทที่ 49: การหาฆาตกรในอีกหนึ่งชั่วครู่ Yan Tian ก็ก้มขโมยพวกอันธพาลแล้ว
 Song Dong had been left lying on the ground by Yan Tian, so everybody stared at him fearfully
ซงดองถูกทิ้งไว้บนพื้นโดย Yan Tian เพื่อให้ทุกคนได้จ้องมองเขาอย่างน่ากลัว
 Yan Tian’s abilities were too awesome and frightening
ความสามารถของ Yan Tian น่ากลัวและน่ากลัว
 Yan Tian rubbed his hands, then retrieved his wallet and cell phone
ยันแยนถูมือแล้วดึงกระเป๋าสตางค์และโทรศัพท์มือถือ
 Afterwards, he picked up Liu Ruoxin’s clutch and cell phone and ran to her eagerly: “Wifey, your clutch and cell phone, huehue
หลังจากนั้นเขาหยิบคลัทช์และโทรศัพท์มือถือของหลิว Ruoxin และวิ่งไปหาเธออย่างกระตือรือร้น: "Wifey, คลัทช์และโทรศัพท์มือถือของคุณ, huehue
” “Yeah, let’s leave and go back, alright?” Liu Ruoxin took her purse, got into Yan Tian’s Audi, and left
"เอาล่ะออกจากบ้านไปเถอะล่ะ?" หลิว Ruoxin เอากระเป๋าเงินของเธอเข้าไปใน Audi ของ Yan Tian และทิ้งไว้
 Both of them didn’t even glance at Gao Chengwen; today, they had finally became aware of Gao Chengwen’s personal conduct
ทั้งคู่ไม่ได้เหลียวมอง Gao Chengwen; 
 Yan Tian laughed, then smugly followed Liu Ruoxin from behind
Yan Tian หัวเราะแล้วหลบหนีตามหลิว Ruoxin จากด้านหลัง
 As he got into the car, he glared briefly at Gao Chengwen
ขณะที่เขาลุกขึ้นรถเขาจ้องมองสั้น ๆ ที่ Gao Chengwen
 Right now, Yan Tian truly wanted to ruthlessly beat the crap out of him, but he recalled that Gao Chengwen’s company and Liu Ruoxin were business partners
ตอนนี้ Yan Tian อยากจะเอาชนะความอับอายออกไปจากตัวเขาอย่างสุดความสามารถ แต่เขาเรียกคืนว่า บริษัท ของ Gao Chengwen และ Liu Ruoxin เป็นคู่ค้าทางธุรกิจ
 Therefore, he couldn’t go make trouble for Gao Chengwen
ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถสร้างปัญหาให้ Gao Chengwen ได้
 However, if Gao Chengwen still wanted to cause trouble for him, then regardless of whoever it was, even if it was the fricking emperor, Yan Tian would find a way pull him apart into pieces
อย่างไรก็ตามถ้า Gao Chengwen ยังต้องการก่อให้เกิดปัญหาให้กับเขาอยู่แล้วไม่ว่าจะเป็นใครแม้ว่าจะเป็นจักรพรรดิ fricking Yan Tian จะหาทางดึงเขาออกจากกันเป็นชิ้น ๆ
 As for Gao Chengwen, he had already become terrified long ago
สำหรับ Gao Chengwen เขาเคยกลัวมานานแล้ว
 Looking at the pile of men lying on the ground, Gao Chengwen’s slightly trembled
มองไปที่กองชายนอนบนพื้นดิน Gao Chengwen รู้สึกตัวสั่นเล็กน้อย
 So it turned out, Yan Tian had knew all along, and he had even stupidly acted the same as the clown, fighting like so
ดังนั้นจึงปรากฏว่า Yan Tian รู้มาตลอดและเขาก็ทำตัวโง่ ๆ เหมือนกับตัวตลกการต่อสู้แบบนี้
 Yan Tian was a true, bonafide master
แยนเทียนเป็นนายใหญ่ที่แท้จริง
 This wasn’t good
นี้ไม่ดี
 The fake Li Kui had run across the true Li Kui*
ของปลอม Li Kui ได้ข้าม Li Kui จริง *
 “Why didn’t you tell me that you already knew all along?” Liu Ruoxin sat in the car and pouted at Yan Tian
"ทำไมคุณไม่บอกฉันว่าคุณรู้อยู่แล้วล่ะ?" Liu Ruoxin นั่งอยู่ในรถและตะโกนใส่ Yan Tian
 She thought to herself that Yan Tian had known earlier, but still hadn’t told her and deliberately caused her to feel alarmed
เธอคิดว่าตัวเองแยนเทียนเคยรู้จักมาก่อน แต่ยังไม่ได้บอกกับเธอและทำให้เธอรู้สึกตกใจ
 “Huehue, I was scared to tell you because you might’ve been unable to hold in your anger and would’ve exposed him on the spot
"Huehue ฉันกลัวที่จะบอกคุณเพราะคุณอาจไม่สามารถระแวดระวังความโกรธของคุณและจะทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ
” Yan Tian laughed
Yan Tian หัวเราะ
 “Hmph, I still hadn’t found out before
"Hmph ฉันยังไม่ได้พบมาก่อน
 Against my expectations, Gao Chengwen is such a treacherous person
กับความคาดหวังของฉัน Gao Chengwen เป็นคนทรยศ
 So what’s to be done now?” Liu Ruoxin snorted coldly, then cast a look at Yan Tian
ดังนั้นสิ่งที่ต้องทำตอนนี้? "หลิว Ruoxin snorted เย็นเยือกจากนั้นโยนดู Yan Tian
 “What do you mean what’s to be done? “You said we’re to be married
"คุณหมายถึงอะไรจะทำ? 
” Once Liu Ruoxin recalled this, she became angry
"เมื่อหลิวจ็อกซินนึกถึงเรื่องนี้แล้วก็โกรธ
 She had only wanted Yan Tian to play along accordingly, but she hadn’t expected he would’ve really brought the show to that ending
เธอต้องการเพียงแค่ Yan Tian เท่านั้นที่เล่นตามปกติ แต่เธอไม่คาดหวังว่าเขาจะได้นำการแสดงไปจนถึงตอนจบ
 “Oh
“โอ้
 Say whatever; what you say goes
พูดอะไร; 
” Yan Tian shook his head indifferently
"Yan Tian ส่ายหน้าอย่างเฉยเมย
 “Y-you want to ask me what to do? Sigh, forget about it
"Y- คุณต้องการถามฉันว่าจะทำอย่างไร? 
 When the time comes, we’ll revisit it, alright?” Mulling the topic over, Liu Ruoxin couldn’t think of any methods
เมื่อถึงเวลาแล้วเราจะทบทวนอีกครั้งมั้ยล่ะ? "Ruuloxin ไม่คิดถึงวิธีการใด ๆ
 She thought to herself that she would see things through one step at a time
เธอคิดว่าตัวเองจะเห็นสิ่งต่างๆผ่านขั้นตอนเดียว
 …… As soon as the car arrived at the hospital, Liu Ruoxin urgently headed to the third-floor sickroom, unknowing if the antidote had been administered or not
...... ทันทีที่รถถึงโรงพยาบาลหลิว Ruoxin เร่งด่วนไปที่ห้องผ่าตัดชั้นสามไม่รู้ว่ายาแก้พิษได้รับยาหรือไม่
 “What’s the situation?” Liu Ruoxin asked Chief Huang just as she entered
"สถานการณ์อะไร?" Liu Ruoxin ถามหัวหน้า Huang ขณะที่เธอเข้ามา
 Chief Huang was a man endeared to his work; surprisingly, he had stayed since the beginning to preside over the situation
หัวหน้าหวงเป็นคนที่รักงานของเขา 
 At the moment, he was in the middle of eating a boxed lunch
ในขณะที่เขาอยู่ในช่วงกลางของการรับประทานอาหารกลางวันชนิดบรรจุกล่อง
 “As of now, the hospital still hasn’t produced the antidote
"ณ ตอนนี้โรงพยาบาลยังไม่ได้ผลิตยาแก้พิษ
 However, they guaranteed that within two days our employees will be able get up and walk around normally
อย่างไรก็ตามพวกเขารับประกันว่าภายในสองวันพนักงานของเราจะสามารถลุกขึ้นและเดินไปตามปกติได้
” Chief Huang swallowed a bite of rice and said
หัวหน้า Huang กลืนกินข้าวและพูดว่า
 “How come they’re so slow?” Liu Ruoxin raised her brows once she heard that the antidote had still not been administered
"ทำไมพวกเขาถึงมาช้า" Liu Ruoxin ยกคิ้วขึ้นเมื่อเธอได้ยินว่ายาแก้พิษยังไม่ได้รับการบริหาร
 “Chairman Liu, this needs more time
"ประธาน Liu ต้องการเวลามากขึ้น
 Concocting an antidote isn’t a matter that can be done in a short amount of time
การสร้างยาแก้พิษไม่ใช่เรื่องที่สามารถทำได้ในระยะเวลาอันสั้น
 It shouldn’t take three days, right?” Yan Tian smiled and patted Liu Ruoxin’s shoulder consolingly
ไม่ควรใช้เวลาสามวันใช่มั้ย? "Yan Tian ยิ้มและตบหน้าอกของ Liu Ruoxin อย่างปลอบโยน
 Since Gao Chengwen wasn’t at the side right now, Yan Tian dared not to call her “wifey” again
ตั้งแต่ Gao Chengwen ไม่ได้อยู่ด้านข้างในขณะนี้ Yan Tian ไม่กล้าเรียกเธอว่า "wifey" อีกครั้ง
 Just in case Liu Ruoxin truly burst into anger, it would be no good if he was fired
ในกรณีที่หลิวรุ๊งซินระเบิดความโกรธอย่างแท้จริงก็คงไม่ดีถ้าเขาถูกไล่ออก
 After thinking it about it, Liu Ruoxin felt this to be true
หลังจากคิดถึงเรื่องนี้ Liu Ruoxin รู้สึกว่านี่เป็นความจริง
 It had just been several hours
เพิ่งผ่านไปหลายชั่วโมง
 It seemed like she was a bit too anxious
ดูเหมือนว่าเธอรู้สึกกังวลมากเกินไป
 Shaking her head, she went into each and every sickroom again and expressed her sympathies to the employees
เธอเขย่าศีรษะเธอเดินเข้าไปในห้องพยาบาลทุกครั้งและแสดงความเห็นอกเห็นใจต่อพนักงาน
 This made Yan Tian exhausted
ทำให้ Yan Tian หมดแรง
 As Liu Ruoxin sat with the employees and chatted, he had to pour them water
เมื่อ Liu Ruoxin นั่งกับพนักงานและพูดคุยเขาต้องเทน้ำทิ้ง
 There was no way around it; who made him an employee as well? Thinking of how he was actually pouring water for these minor employees, Yan Tian felt the matter was a little unbelievable
ไม่มีทางเลย; 
 It had to be known if it was as before, even if a major magnate from a corporation sat down before him, he would still be unwilling to respond
มันต้องเป็นที่รู้จักกันว่ามันเป็นเช่นเคยแม้ว่าจะเป็นเจ้าสัวที่สำคัญจาก บริษัท นั่งลงก่อนเขาเขาก็ยังคงไม่เต็มใจที่จะตอบสนอง
 After many more hours of Yan Tian’s arduous “labor”, Liu Ruoxin prepared to return to the company at last
หลังจากช่วงเวลาที่แรงงาน Yan Tian ลำบากมากขึ้นอีกหลายชั่วโมง Liu Ruoxin ก็พร้อมที่จะกลับไปหา บริษัท ในที่สุด
 This caused Yan Tian to be extremely ecstatic, there was finally no need for him to serve tea and pour water like a cafeteria worker for others
สิ่งนี้ทำให้ Yan Tian รู้สึกมีความสุขมาก ๆ จนในที่สุดก็ไม่มีความต้องการที่จะให้บริการชาและเทน้ำเหมือนกับพนักงานโรงอาหารของคนอื่น
 “How goes it? Did you investigate who it was?” Just as she entered the company, Liu Ruoxin entered the security room and asked
"จะไปได้อย่างไร? 
 “Chairman Liu, we’ve already checked it out
"ประธาน Liu เราได้ตรวจสอบแล้ว
 It was Xiao Liu from the cafeteria that did it
มันคือเสี่ยวหลิวจากโรงอาหารนั่นเอง
 He’s already been taken back to the police station by Captain Cai and the other police officers
เขาถูกนำตัวกลับไปที่สถานีตำรวจโดยกัปตันซีเอและเจ้าหน้าที่ตำรวจคนอื่น ๆ
” The section chief of security answer quite respectfully
หัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยตอบอย่างสุภาพ
 “Xiao Liu? Who is that? Forget about it, I’ll go the police station
"Xiao Liu? 
” Once she heard it was Xiao Liu, Liu Ruoxin pondered who it was, but there were so many company employees, so how could she do so? Thinking it over, she pulled Yan Tian with her to go to the police station
"เมื่อเธอได้ยินว่า Xiao Liu หลิว Ruoxin คิดว่าใครเป็นใคร แต่มีพนักงาน บริษัท จำนวนมากดังนั้นเธอจึงทำเช่นนั้นได้อย่างไร? 
 Naturally, Yan Tian had no questions
ธรรมชาติ Yan Tian ไม่มีคำถาม
 Right now, he felt like he was a puppet; whatever Liu Ruoxin said was what he did
ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนเป็นหุ่นเชิด 
 If Liu Ruoxin told him to go over there, then he could only go over there
ถ้าหลิว Ruoxin บอกให้เขาไปที่นั่นเขาก็จะไปที่นั่นได้
 Soon, Yan Tian and Liu Ruoxin arrived at the Fengan City police station
ในไม่ช้า Yan Tian และ Liu Ruoxin ก็มาถึงสถานีตำรวจ Fengan City
 At the moment, there stood two officers standing guard at the entrance
ขณะนั้นมีเจ้าหน้าที่ยืนเฝ้าอยู่สองคนที่ประตูทางเข้า
 The two officers stood there with ramrod straight backs, not moving an inch
เจ้าหน้าที่สองคนยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับราบตรงๆ
 Each of them had become drenched in sweat by the shining of the burning sun
ทุกคนต่างก็เปียกโชกด้วยเหงื่อด้วยแสงแดดส่องแสง
 Yan Tian who was looking at them while sitting in an air-conditioned car felt a bit sorry for them, thinking to himself that this should have been China’s military style
Yan Tian ที่กำลังมองหาพวกเขาขณะที่นั่งอยู่ในรถปรับอากาศรู้สึกเสียใจเล็กน้อยสำหรับพวกเขาคิดว่าตัวเองว่าควรจะได้รับสไตล์การทหารของจีน
 In fact, in regards to police stations, it could be said that Yan Tian was a frequent visitor
ในความเป็นจริงในเรื่องที่เกี่ยวกับสถานีตำรวจอาจกล่าวได้ว่า Yan Tian เป็นแขกประจำ
 It just so happened in the past that he had been “invited” by many european police stations to drink some tea, chat about life, and so on
มันเกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมาว่าเขาได้รับการ "เชิญ" จากสถานีตำรวจในยุโรปหลายแห่งเพื่อดื่มชาพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตและอื่น ๆ
 This was the first time he had ever been to a Chinese public security bureau
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยไปที่สำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะแห่งประเทศจีน
 Bearing a curious attitude, Yan Tian eagerly went in with Liu Ruoxin, not knowing if there were amusing things inside or not
ทัศนคติที่อยากรู้อยากเห็น Yan Tian กระหายเข้าไปในกับ Liu Ruoxin ไม่ทราบว่ามีสิ่งที่น่าขบขันหรือไม่
“Sis Ruoxin, you’ve come
"Sis Ruoxin คุณมาแล้ว
 I was just getting ready to give you a call
ฉันเพิ่งจะพร้อมที่จะโทรหาคุณ
” Zhuang Yiyi immediately chuckled and came over once she saw Liu Ruoxin come in
"Zhuang Yiyi ทันทีที่หัวเราะและเข้ามาทันทีที่เธอได้เห็น Liu Ruoxin เข้ามา
 At the same time, she didn’t forget to glare fiercely at Yan Tian for a brief moment
ในเวลาเดียวกันเธอไม่ลืมที่จะจ้องมองอย่างรุนแรงที่ Yan Tian ในช่วงเวลาสั้น ๆ
 Seeing the beautiful policewoman glaring at him, Yan Tian assumed a rather cheeky expression that seemed to say: Hmph, you widdle girl, whatcha gonna do wit me! “How is it? Where’s the person?” Liu Ruoxin asked quite anxiously
เมื่อมองเห็นหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่จ้องมองเขา Yan Tian ถือว่าท่าทางที่ค่อนข้างหน้ามากที่ดูเหมือนจะพูดว่า: Hmph คุณหมอบเด็กผู้หญิง 
 Zhuang Yiyi noticed Yan Tian’s expression and assumed a look that said “just you wait for mama”: “Sis Ruoxin, we’ve investigated the matter quite clearly already
Zhuang Yiyi ได้สังเกตเห็นท่าทางของ Yan Tian และคิดว่า "คุณรอแม่": "Sis Ruoxin เราได้ตรวจสอบเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว
 The poisoner was Xiao Liu, a cafeteria worker from your company
ยาพิษคือเสี่ยวหลิวซึ่งเป็นพนักงานโรงอาหารจาก บริษัท ของคุณ
 “Why would he want to do such a thing?” Liu Ruoxin furrowed her brows once she heard that it really was an employee from her company named Xiao Liu that did it
"ทำไมเขาถึงอยากจะทำอย่างนั้น?" หลิว Ruoxin หยิบคิ้วขึ้นมาทันทีที่ได้ยินว่าพนักงานของ บริษัท ชื่อเสี่ยวหลิวเป็นลูกจ้างจริงๆ
 “Well, at first he said that he didn’t know it was poison, so he just threw it into the food
"ดีตอนแรกเขาบอกว่าเขาไม่ทราบว่ามันเป็นพิษดังนั้นเขาจึงโยนมันลงในอาหาร
” “Where is he right now?” Liu Ruoxin asked
"" เขาอยู่ที่ไหนตอนนี้? "หลิว Ruoxin ถาม
 “In the interrogation room
"ในห้องสอบสวน
 Sis Ruoxin, come with me
Sis Ruoxin มากับฉัน
” Zhuang Yiyi brought Liu Ruoxin to the interrogation room after she finished speaking
"Zhuang Yiyi นำ Liu Ruoxin ไปห้องสอบปากคำหลังจากที่เธอพูดจบ
 The interrogation room in the police station wasn’t too far
ห้องสอบสวนในสถานีตำรวจไม่ไกลเกินไป
 In less than a minute, Zhuang Yiyi had lead them there
ในเวลาไม่ถึงนาที Zhuang Yiyi ก็พาพวกเขาไปที่นั่น
 The police officer at the entrance saw that it was Zhuang Yiyi who had come, so he immediately opened the door and saluted her quite respectfully
เจ้าหน้าที่ตำรวจที่ทางเข้าเห็นว่าเป็น Zhuang Yiyi ที่มาดังนั้นเขาจึงเปิดประตูทันทีและทักทายเธออย่างสุภาพ
 Watching Liu Ruoxin enter, Yan Tian didn’t even think as he followed suit
เมื่อดู Liu Ruoxin ใส่ Yan Tian ไม่ได้คิดแม้แต่ในขณะที่เขาทำตามเหมาะสม
 However, just as he got to the door, he was blocked off by a fair-white hand as tender as jade
อย่างไรก็ตามขณะที่เขาเดินเข้าประตูเขาถูกปิดด้วยมือขาวที่อ่อนนุ่มเหมือนซื้อหยก
 “What are you doing trying to get in? This is the police station, not your home
"คุณกำลังพยายามทำอะไรล่ะ? 
 Just because you want to go in doesn’t mean you can
เพียงเพราะคุณต้องการเข้ามาไม่ได้หมายความว่าคุณสามารถทำได้
” At this time, Zhuang Yiyi seized the opportunity
"ในเวลานี้ Zhuang Yiyi คว้าโอกาสนี้
 In any case, she was the one with the final say right now
ในกรณีใด ๆ เธอเป็นคนสุดท้ายที่พูดได้ในขณะนี้
 It was only natural for her to clash against Yan Tian
มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเธอที่จะปะทะกับ Yan Tian
 Yan Tian rubbed his nose helplessly once he heard the beautiful policewoman
แยนยันลูบจมูกของเขาอย่างไร้ประโยชน์เมื่อได้ยินเสียงตำรวจหญิงคนสวย
 He thought to himself that he couldn’t even enter a trifling interrogation room? What a joke; it had to be known in those days when he was locked up in prison, didn’t he escape well and dandy? He was completely capable of coming and going with ease, leaving gods unknowing and spirits unfeeling of his presence
เขาคิดว่าตัวเองไม่สามารถเข้าไปในห้องสอบสวนได้? 
 Just as was getting ready to speak, he heard Liu Ruoxin’s voice: “It’s okay, Yiyi
ขณะที่กำลังเตรียมพร้อมที่จะพูดเขาได้ยินเสียงของ Liu Ruoxin: "ไม่เป็นไร Yiyi
 Don’t make a fuss and let him come in
อย่าทำให้ยุ่งยากและปล่อยให้เขาเข้ามา
” Yan Tian smiled and shrugged his shoulders after he heard Liu Ruoxin finish speaking
"Yan Tian ยิ้มและยิ้มไหล่หลังจากที่ได้ยิน Liu Ruoxin จบการพูด
 He adopted a brazen appearance and looked at Zhuang Yiyi
เขารับเอารูปโฉมและมอง Zhuang Yiyi
 “Hmph, just you wait
"Hmph แค่รอ
 You best not let me catch you breaking the law, otherwise, I’ll lay you to rest
คุณอย่าปล่อยให้ฉันจับคุณผิดกฎหมายมิฉะนั้นฉันจะให้คุณหยุดพัก
” After she heard Liu Ruoxin, Zhuang Yiyi glared at Yan Tian
"หลังจากที่เธอได้ยินหลิว Ruoxin กวาง Yiyi จ้องมองที่ Yan Tian
 Yan Tian didn’t care about what she had said though
Yan Tian ไม่สนใจว่าเธอพูดอะไร
 He briefly glared at Zhuang Yiyi and swung his butt into the interrogation room
เขาวูบวาบไปที่ Zhuang Yiyi และขยับก้นเข้าไปในห้องสอบปากคำ
 After he got in, Yan Tian discovered there were four people seated in the interrogation room
หลังจากที่เขาเข้ามา Yan Tian พบว่ามีผู้คนนั่งอยู่ในห้องสอบปากคำสี่คน
 At the moment, Captain Cai was in the middle of questioning a slim man in handcuffs
ในตอนนี้กัปตันซีเอกำลังอยู่ระหว่างการซักถามชายร่างผอมที่ถูกใส่กุญแจมือ
 At his side, there were two young policemen taking down notes
ด้านข้างมีตำรวจหนุ่มสองคนลงบันทึก
 “Come in, Chairman Liu, please be seated
"เข้ามา, Liu ประธาน, กรุณานั่ง
” Once Captain Cai saw that Liu Ruoxin had entered the room, he immediately stood up and made the officer sitting at his side leave his seat
เมื่อกัปตัน Cai เห็นว่าหลิวรุ็นซินเข้ามาในห้องทันทีทันใดเขาก็ลุกขึ้นยืนและทำให้นายทหารนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาจากที่นั่ง