Chapter 50 Chapter 50: The Third Master Cometh Liu Ruoxin smiled, then sat down unceremoniously on the chair, looking at her employee with a complicated expression
บทที่ 50 บทที่ 50: นายที่สามมา Liu Ruoxin ยิ้มแล้วก็นั่งลงอย่างไม่เป็นทางการบนเก้าอี้มองพนักงานของเธอด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อน
 As for Yan Tian, he could only bitterly endure alongside the police officer standing up
สำหรับ Yan Tian เขาสามารถขมขื่นทนได้ใกล้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ยืนขึ้น
 “Why would you want to do this?” Liu Ruoxin raised her brows and asked Xiao Liu
"ทำไมคุณถึงอยากจะทำอย่างนี้?" หลิวรูบินซินยกคิ้วขึ้นและถามหลิว
 “Chairman…… Chairman Liu, I really didn’t know it was poison
"ประธาน ...... ประธานหลิวผมไม่ทราบว่ามันเป็นพิษ
” Xiao Liu lowered his head, unwilling to meet Liu Ruoxin in the eyes
"เสี่ยวหลิวลดศีรษะไม่เต็มใจที่จะพบหลิวหลินซินในสายตา
 “Hmph, so that’s the situation
"Hmph นี่เป็นสถานการณ์
 In front of Chairman Liu, you speak clearly
หน้าประธาน Liu คุณพูดอย่างชัดเจน
” Captain Cai roared immediately as soon as he heard Xiao Liu, causing Liu Ruoxin on the side to hop in fright
กัปตัน Cai ก็โห่ร้องทันทีที่ได้ยิน Xiao Liu ทำให้ Liu Ruoxin อยู่ข้างในเพื่อตกใจ
 Xiao Liu was evidently intimidated by Captain Cai’s roar
หลิวเซียน่าได้รับการข่มขู่โดยเสียงกัปตัน Cai
 He promptly lowered his head and slowly recounted the truth of the matter
เขารีบลดศีรษะลงและค่อยเล่าความจริงของเรื่อง
 As it turned out, Xiao Liu really didn’t know it was poison
เมื่อมันปรากฏออก Xiao Liu จริงๆไม่ทราบว่ามันเป็นพิษ
 Since his build was rather small, he was frequently bullied by his co-workers
เนื่องจากการก่อสร้างของเขาค่อนข้างเล็กเขาจึงถูกรังแกบ่อยๆโดยเพื่อนร่วมงานของเขา
 Ordinarily, he went on with his life and continued to bear with it
โดยปกติแล้วเขาก็ยังคงมีชีวิตอยู่และยังคงทนกับมัน
 Nonetheless, he was slowly unable to restrain himself
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อย่างช้าๆ
 As a result, he bought some laxatives and put it in the food, so that his other co-workers would all be struck with diarrhea, which would have humiliated them in front of everyone
เป็นผลให้เขาซื้อยาระบายบางอย่างและใส่ไว้ในอาหารเพื่อให้เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ของเขาทั้งหมดจะหลงกับอาการท้องร่วงซึ่งจะได้อับอายขายหน้าพวกเขาทุกคน
 Since he wanted to buy banned drugs, he had bought them from the hands of others
เนื่องจากเขาต้องการซื้อยาเสพติดที่ต้องห้ามเขาจึงซื้อมาจากมือของผู้อื่น
 However, he hadn’t expected that the drugs surprisingly weren’t laxatives, but poison
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้คาดหวังว่ายาเสพติดอย่างแปลกใจไม่ได้ยาระบาย แต่ยาพิษ
 Because Xiao Liu was originally cowardly, after he discovered the event, he hid away, not daring to come out
เนื่องจากเสี่ยวหลิวเป็นคนขี้ขลาดหลังจากที่ค้นพบเหตุการณ์แล้วเขาก็หลบซ่อนตัวออกไปและไม่กล้าออกไป
 He immediately tossed the remainder of his drugs, but in the end because this was his first time doing such a thing, there were traces he had left behind that he hadn’t cleaned
เขาโยนส่วนที่เหลือของยาเสพติดของเขาทันที แต่ในท้ายที่สุดเพราะนี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ทำสิ่งดังกล่าวมีร่องรอยที่เขาทิ้งไว้ข้างหลังว่าเขาไม่ได้ทำความสะอาด
 Thus, he was swiftly apprehended by Captain Cai and interrogated
เขาถูกจับโดยกัปตันซีเอและสอบปากคำอย่างรวดเร็ว
 “Hmph, who is the person you bought drugs from? Where is he?” Captain Cai questioned severely
"Hmph ใครเป็นคนที่คุณซื้อยามาจากไหน? 
 “I…… I don’t know
"ฉัน ... ฉันไม่รู้
 I only know his surname is Liang
ฉันรู้แค่นามสกุลของเขาคือเหลียง
 I’ve never even seen his face
ฉันไม่เคยแม้แต่จะเห็นใบหน้าของเขา
” Xiao Liu wiped his tears aggrievedly
"เสี่ยวหลิวเช็ดน้ำตาด้วยความเศร้าโศก
 His intestines burned with regret; he shouldn’t have bought those drugs
ลำไส้ของเขาถูกเผาด้วยความเสียใจ 
 “Liang? Did he know what you wanted to do with the drug before hand?” Liu Ruoxin furrowed her brows and asked
“เหลียง? 
 Xiao Liu wiped his tears after mulling it over: “As for what I know, I only told him that I wanted to play a prank on my co-workers
เสี่ยวหลิวเช็ดน้ำตาหลังจากอ่านบทสนทนาว่า "ในสิ่งที่ฉันรู้ฉันเพียงแค่บอกเขาว่าฉันต้องการเล่นตลกกับเพื่อนร่วมงานของฉัน
 However, I didn’t tell him where I worked at all
อย่างไรก็ตามฉันไม่ได้บอกเขาว่าฉันทำงานที่ไหน
” “Chairman Liu, you’ve observed the situation……” Captain Cai looked at Liu Ruoxin after he heard Xiao Liu
"" นายหลิวคุณสังเกตสถานการณ์ ...... "กัปตัน Cai มองไปที่ Liu Ruoxin หลังจากที่ได้ยิน Xiao Liu
 “Liang? Furthermore, he knew in advance of what Xiao Liu wanted to do
“เหลียง? 
 Although he didn’t know where Xiao Liu worked, this would be quite easy to investigate
ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าเสี่ยวหลิวอยู่ที่ใดก็ตาม แต่เรื่องนี้อาจเป็นเรื่องง่ายที่จะตรวจสอบ
 Doesn’t this prove that this person wants to harm my company?” While Liu Ruoxin was young in age, since she could serve as the chairman of a company, she naturally wasn’t some greenhorn
ไม่ได้นี้พิสูจน์ได้ว่าคน ๆ นี้ต้องการที่จะเป็นอันตรายต่อ บริษัท ของฉันหรือไม่? "ในขณะที่หลิวโจว็อกซินอายุยังน้อยเนื่องจากเธอสามารถทำหน้าที่เป็นประธาน บริษัท ได้
 She could use a bit of her brain to discover there was something amiss in question
เธอสามารถใช้สมองเล็กน้อยเพื่อค้นพบว่ามีบางอย่างที่ไม่เหมาะสมในคำถาม
 The person who gave Xiao Liu poison naturally wouldn’t give him a bag of poison so willy nilly, so it could be said that he definitely gave the poison because it would be of use
คนที่ให้ยาพิษ Xiao Liu อย่างเป็นธรรมชาติจะไม่ปล่อยให้เขามีถุงพิษเพราะฉะนั้นมันอาจจะบอกได้ว่าเขาให้ยาพิษเพราะมันน่าจะเป็นประโยชน์
 Furthermore, the poison was to be used on the employees of Liu Ruoxin’s company
นอกจากนี้ยาพิษจะถูกใช้กับพนักงานของ บริษัท หลิวหลินทิน
 Thus, there was only a single possibility; someone had wanted to do her company harm
มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว 
 Liu Ruoxin contemplated this, then hurriedly recollected all of the people surnamed Liang she could think of at once
หลิว Ruoxin ครุ่นคิดอย่างนี้แล้วรีบเตือนให้ทุกคนที่เรียกว่าเหลียงที่เธอคิดได้ทันที
 However, after doing so many more times, she wasn’t able to find target that deserved suspicion
อย่างไรก็ตามหลังจากทำหลาย ๆ ครั้งแล้วเธอก็ไม่สามารถหาเป้าหมายที่น่าสงสัยได้
 Last time someone had rigged her company’s new marketed clothing, and this time, they had put poison in her food
เมื่อครั้งที่มีคนสั่งเสื้อผ้าที่ออกใหม่ของ บริษัท และคราวนี้พวกเขาวางยาพิษในอาหารของเธอ
 Could it be that her youngest uncle or eldest uncle were the ones that had secretly put her at a disadvantage? “Where did the deal go down?” Captain Cai asked again
อาจเป็นได้ว่าลุงที่อายุน้อยที่สุดหรือลุงคนโตของเธอเป็นคนที่แอบเอาตัวเธอเสียเปรียบ? 
 “I told of him of an address when the deal happened
"ฉันบอกเขาเกี่ยวกับที่อยู่เมื่อข้อตกลงนี้เกิดขึ้น
 Later on, that guy used a delivery service to pass it on
ต่อมาคนดังกล่าวใช้บริการจัดส่งเพื่อส่งต่อ
 I don’t know who he is
ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
” Xiao Liu exerted all of his strength to slap his head and then wailed miserably
"เสี่ยวหลิวใช้กำลังทั้งหมดของเขาเพื่อตบหน้าและแล่นไปอย่างน่าสังเวช
 “Alright, Captain Cai
"เอาล่ะกัปตันซีเอไอ
 You guys continue the inquiry, okay? I’m going to head back to the company first
พวกคุณยังคงถามต่อไปได้ไหม? 
” Liu Ruoxin took her purse and left after she thought it over
"หลิว Ruoxin เอากระเป๋าเงินทิ้งไว้หลังจากที่เธอคิดว่า
 Yan Tian followed suit soon after
Yan Tian ตามหลังไม่นานมานี้
 As for the employee Xiao Liu, she didn’t give him much care any longer
สำหรับพนักงาน Xiao Liu เธอไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขาอีกต่อไป
 Since he had put the poison in, he was going to go through the legal process
ตั้งแต่ที่เขาใส่สารพิษเข้าไปเขาก็จะผ่านกระบวนการทางกฎหมาย
 Such a man ought to suffer punishment
คนดังกล่าวควรได้รับการลงโทษ
 Walking in the corridor, Liu Ruoxin’s mood was unable settle down for a long time
เดินในทางเดินหลิว Ruoxin อารมณ์ไม่สามารถชำระมาเป็นเวลานาน
 She couldn’t understand
เธอไม่เข้าใจ
 They were all one family, so why was her youngest uncle and eldest uncle always scheming against her? Currently, she was about 80% sure that this was the doing of either her youngest uncle or eldest uncle
พวกเขาทั้งหมดเป็นครอบครัวเดียวกันทำไมลุงสุดท้องและลุงคนโตของเธอถึงวางแผนกับเธอเสมอ? 
 They wanted to make her grandfather see that her own abilities were insufficient, thereby leaving the company into their hands
พวกเขาต้องการให้คุณปู่ของเธอเห็นว่าความสามารถของเธอไม่เพียงพอทำให้ บริษัท ต้องตกอยู่ในมือของพวกเขา
 “Chairman Liu, don’t think too much about it
"ประธาน Liu ไม่คิดมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้
 On the path of life, it goes without saying there are many injustices
บนเส้นทางแห่งชีวิตมันจะไปโดยไม่บอกว่ามีความอยุติธรรมมากมาย
 Once in awhile, it’s normal for life to give you lemons
เมื่อในชั่วขณะหนึ่งชีวิตปกติของคุณจะทำให้คุณมะนาว
 In the corporate world, it’s fighting in the light and plotting in the dark; it’s a dog eat dog world
ในโลกขององค์กรการต่อสู้ในที่สว่างและการวางแผนในที่มืด; 
 These things can’t be avoided
สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
 What I want to say is that even if you run into some problems, you shouldn’t shrink back
สิ่งที่ฉันต้องการกล่าวคือแม้ว่าคุณจะประสบปัญหาบางอย่างคุณไม่ควรหดกลับ
 You can’t display your weaknesses and incompetencies
คุณไม่สามารถแสดงจุดอ่อนและความไม่สามารถทำงานได้
 If you leave an inch for some people, they’ll want a mile
ถ้าคุณปล่อยให้นิ้วหนึ่งสำหรับบางคนพวกเขาจะต้องการไมล์
 That’s what I want to say
นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการจะพูด
 When you run into some problems, you should meet them staunchly
เมื่อคุณประสบปัญหาบางอย่างคุณควรพบพวกเขาอย่างแข็งขัน
 If you let them go by the hand, they’ll do something
ถ้าคุณปล่อยให้พวกเขาไปด้วยมือพวกเขาจะทำอะไรบางอย่าง
” Yan Tian felt that Liu Ruoxin’s mood seemed to be a bit gloomy, so he didn’t make any jokes
Yan Tian รู้สึกว่าอารมณ์ของหลิว Ruoxin ดูเหมือนจะมืดมนเล็กน้อยดังนั้นเขาจึงไม่ได้ทำอะไรเลย
 He was an assassin by trade, so in general, he used his strength to speak
เขาเป็นนักสังหารโดยการค้าทั่วไปดังนั้นเขาจึงใช้พลังของเขาในการพูด
 Only true powerhouses wouldn’t be bullied by others, but the cowardly would be
เฉพาะโรงไฟฟ้าที่แท้จริงเท่านั้นที่ไม่ถูกรังแกโดยคนอื่น แต่คนขี้ขลาดจะเป็นเช่นนั้น
 This was the truth of the world
นี่คือความจริงของโลก
 “It’s not what your thinking
"ไม่ใช่ความคิดของคุณ
” After Liu Ruoxin heard Yan Tian’s words, she shook her head a moment later
"หลังจากที่หลิวรุจิซินได้ยินคำพูดของ Yan Tian เธอก็ส่ายหัวของเธอในอีกสักครู่
 Liu Ruoxin said no more while walking in the corridor
หลิว Ruoxin กล่าวไม่มากในขณะที่เดินอยู่ในทางเดิน
 Yan Tian shook his head and spoke no further as well
Yan Tian ส่ายหัวและไม่พูดอะไรอีกเช่นกัน
 In reality, he wasn’t clear on what Liu Ruoxin’s company matters were when all was said and done
ในความเป็นจริงเขายังไม่ทราบแน่ชัดว่า บริษัท Liu Ruoxin มีเรื่องอะไรบ้างเมื่อพูดและทำเสร็จแล้ว
 In any case, it was all a setup someone had done
ไม่ว่าในกรณีใดก็ตามทุกคนที่มีการตั้งค่าทำได้
 “Sis Ruoxin, how is it?” Zhuang Yiyi immediately came over to Liu Ruoxin’s side and asked in concern once she saw her come out of the interrogation room
"Sis Ruoxin มันเป็นยังไงบ้าง?" Zhuang Yiyi รีบไปหา Liu Ruoxin และถามด้วยความห่วงใยเมื่อเห็นเธอออกมาจากห้องสอบปากคำ
 “Yeah, it’s not a problem
ใช่มันไม่ใช่ปัญหา
 I’m going to leave first
ฉันจะออกไปก่อน
 If you got time, come over and have some fun, sis!” Seeing Zhuang Yiyi’s concerned face, Liu Ruoxin squeezed out a bit of smile
ถ้าคุณมีเวลาลองมาสนุกกันเถอะ! "เมื่อเห็นใบหน้าที่เกี่ยวข้องกับ Zhuang Yiyi Liu Ruoxin บีบหน่อยยิ้ม
 “Mmm, take care, Sis Ruoxin
"อืม, ดูแล Sis Ruoxin
” Upon returning to the company, Liu Ruoxin spoke not a word as she headed back to her office
เมื่อกลับมาที่ บริษัท Liu Ruoxin ไม่ได้พูดอะไรสักคำในขณะที่เธอเดินกลับไปที่ออฟฟิศของเธอ
 Things were still the same old same old as before at the company
สิ่งที่ยังคงเดิมเดิมเก่าเดิมเป็นมาก่อนที่ บริษัท
 The police force had already broken up the reporters at the entrance
กองกำลังตำรวจพังนักข่าวเสียที่ทางเข้าแล้ว
 It looked like there were suddenly less people at the company
ดูเหมือนว่ามีคนน้อยลงที่ บริษัท
 Yan Tian’s hearing capability was pretty good, so as he headed inside the company, he heard many employees discussing the events that had occurred
ความสามารถในการได้ยินของ Yan Tian ค่อนข้างดีในขณะที่เขามุ่งหน้าไปยัง บริษัท เขาได้ยินว่าพนักงานหลายคนคุยเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
 As soon as Liu Ruoxin approached, each and every one them began to work vigorously with great effort
ทันทีที่หลิว Ruoxin เข้าหาทุกคนพวกเขาเริ่มทำงานอย่างแข็งขันด้วยความพยายามอย่างมาก
 “Xiao Wang, start an interim meeting right now
"เสี่ยววังเริ่มการประชุมชั่วคราวแล้วตอนนี้
” Liu Ruoxin said to Xiao Wang just as she entered her office
"หลิว Ruoxin กล่าวกับ Xiao Wang ขณะที่เธอเดินเข้าไปในห้องของเธอ
 “Okay, Chairman Liu
"เอาล่ะประธานหลิว
” Secretary Xiao Wang didn’t ask much
เลขานุการเสี่ยววังไม่ได้ถามอะไรมากนัก
 She knew that for such a major incident that occurred at the company, they should begin a meeting
เธอรู้ว่าเหตุการณ์สำคัญ ๆ ที่เกิดขึ้นที่ บริษัท พวกเขาควรเริ่มต้นการประชุม
 Otherwise, it would make all of the company employees feel ill at ease, and they wouldn’t dare go to the employee cafeteria to eat
มิฉะนั้นก็จะทำให้พนักงานทุกคนของ บริษัท รู้สึกไม่สบายใจและพวกเขาก็ไม่กล้าไปที่โรงอาหารของพนักงานที่จะกิน
 During lunch, all of them would just order take out as a group together
ในระหว่างมื้อกลางวันทุกคนก็จะสั่งให้ออกไปเป็นกลุ่มด้วยกัน
 Soon, a group of executives came to the conference room, waiting on Liu Ruoxin
เร็ว ๆ นี้กลุ่มผู้บริหารเข้าห้องประชุมรอ Liu Ruoxin
 A moment later, Liu Ruoxin, Secretary Xiao Wang, and Yan Tian the bodyguard came in
ครู่ต่อมาหลิว Ruoxin เลขาธิการเสี่ยววังและ Yan Tian ผู้คุ้มกันเข้ามา
 The group of executives immediately stood up and greeted Liu Ruoxin
กลุ่มผู้บริหารทันทียืนขึ้นและทักทาย Liu Ruoxin
 Yan Tian swept his eyes several times over the company executives
Yan Tian กวาดตาของเขาไปหลายครั้งกว่าผู้บริหารของ บริษัท
 After scanning them several times, he discovered the several chiefs who had opposed Liu Ruoxin were all gone already
หลังจากการสแกนหลาย ๆ ครั้งเขาพบว่าหลายคนที่ต่อต้าน Liu Ruoxin ได้หายตัวไปแล้ว
 It seemed like she had handled the matter with these people as expected
ดูเหมือนว่าเธอได้จัดการเรื่องนี้กับคนเหล่านี้ตามที่คาดไว้
 Overall, she couldn’t leave such duplicitous people to continue working in her company, right? Very quickly, Liu Ruoxin began the company meeting
โดยรวมแล้วเธอไม่สามารถออกจากคนที่มีความซ้ำซ้อนดังกล่าวเพื่อทำงานใน บริษัท ของเธอต่อได้ใช่ไหม? 
 Yan Tian zoned out on the side once he was listening for quite a while
Yan Tian ได้แยกออกจากด้านข้างเมื่อเขาฟังมานานแล้ว
 The only thing discussed was of the events that had occurred today, a plan of action, and so on
สิ่งเดียวที่กล่าวถึงคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้แผนปฏิบัติการและอื่น ๆ
 A moment later, he became drowsy while listening
ครู่ต่อมาเขาเริ่มง่วงนอนขณะฟัง
 If you made him go fight, kill, and what not, that was his thing
ถ้าคุณทำให้เขาไปสู้ฆ่าและไม่ใช่ว่านั่นคือสิ่งที่เขาทำ
 However, if you made him participate in these senseless meetings, he was hard pressed to care
อย่างไรก็ตามถ้าคุณทำให้เขามีส่วนร่วมในการประชุมที่ไร้สติเหล่านี้เขาก็ถูกกดดันอย่างหนักในการดูแล
 After the meeting was completed, Liu Ruoxin processed documents in her office for many more hours until she and Yan Tian left work
หลังจากเสร็จสิ้นการประชุม Liu Ruoxin ได้ประมวลผลเอกสารในสำนักงานของเธอเป็นเวลาหลายชั่วโมงจนกระทั่งเธอและ Yan Tian ออกจากที่ทำงาน
 Today, she actually hadn’t worked over time, since her mind was currently quite scrambled
วันนี้เธอจริงไม่ได้ทำงานในช่วงเวลาตั้งแต่ความคิดของเธอในขณะนี้มีสัญญาณรบกวนค่อนข้าง
 She only wanted to go home soon and rest
เธออยากจะกลับบ้านเร็ว ๆ นี้และพักผ่อน
 As soon as Yan Tian brought Liu Ruoxin back to her villa, he discovered there was a Bentley parked at the entrance
ทันทีที่ Yan Tian นำ Liu Ruoxin กลับไปที่วิลล่าของเธอเขาค้นพบว่ามี Bentley จอดที่ทางเข้า
 Once she saw the Bentley, Liu Ruoxin sat up immediately
เมื่อเธอเห็นรถเบนท์ลีย์แล้ว Liu Ruoxin ก็ลุกขึ้นนั่งทันที
 Who could the guest possibly be that had come to her home? “Young lady come in
ใครจะไปเยี่ยมบ้านได้บ้าง? 
 The third master has arrived; he’s waiting inside
นายคนที่สามมาถึงแล้ว 
” Auntie Sun opened the door and beamed at Liu Ruoxin
"ป้าซันเปิดประตูและคายที่หลิวหลินซิน
 Yan Tian heard Auntie Sun and was left bewildered
Yan Tian ได้ยินคุณป้าซันและถูกทิ้งให้สับสน
 The third master? What the heck? “Hahaha, Ruoxin come inside
เจ้านายที่สาม? 
 I’ve been waiting for you here for quite a bit
ฉันรอคุณอยู่ที่นี่ไม่นาน
 How have things been as of late?” Liu Qiang stood up from the sofa immediately once he saw Liu Ruoxin had arrived
มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง? "Liu Qiang ลุกขึ้นยืนที่โซฟาทันทีที่เขาได้เห็น Liu Ruoxin มาถึงแล้ว
 “Uncle, why have you come?” Liu Ruoxin clearly hadn’t expected that her uncle would’ve come to her home
"ลุงทำไมถึงมา?" หลิวรุจิซินอย่างเห็นได้ชัดไม่ได้คาดหวังว่าลุงของเธอจะมาที่บ้านของเธอ
 “Geez, look at what you’re saying
"Geez มองไปที่สิ่งที่คุณพูด
 Uncle’s come to see his darling niece, hehe
ลุงมาดูหลานสาวที่รักของเขาเฮ้
” Liu Qiang appeared to look at Liu Ruoxin quite happily like he hadn’t seen her for many years
"Liu Qiang ได้ไปดู Liu Ruoxin อย่างมีความสุขอย่างที่เขาไม่เคยเห็นมานานหลายปี