Chapter 1 Chapter 1: The Most Unfortunate Teleportation Translator: J_Squared  Editor: - - Safe teleportations are similar, but those unfortunate ones are unfortunate in their own way
บทที่ 1 บทที่ 1: นัก teleportation โชคร้ายที่สุด: J_Squared Editor: - - teleportations ปลอดภัยคล้ายกัน แต่คนที่โชคร้ายเหล่านี้โชคร้ายในทางของตัวเอง
 -Jensen Tolstoy White   Kubei felt as if something was not right
Jensen Tolstoy White Kubei รู้สึกราวกับว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง
   He felt an extreme headache as he woke up in a state of confusion
เขารู้สึกปวดหัวมากในขณะที่เขาตื่นขึ้นในสภาพของความสับสน
 It was if his brain was pierced by a needle as he could not think at all
ถ้าสมองของเขาถูกเจาะด้วยเข็มเพราะเขาไม่สามารถคิดได้เลย
 He did not know what had happened and did not know where he was, but he felt very uncomfortable
เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน แต่เขารู้สึกอึดอัดมาก
   But he figured that he was not lying in the small bed he was used to sleeping in
แต่เขาคิดว่าเขาไม่ได้นอนอยู่ในเตียงเล็ก ๆ ที่เขาเคยหลับไป
   What was going on?   The four corners made him feel uneasy as the space was smaller than the room he rented
เกิดอะไรขึ้น? 
 A streak of yellow light shone on his eyelids
แสงสีเหลืองส่องบนเปลือกตาของเขา
 There was a faint sound of water dripping behind his back, making him feel uneasy
เสียงน้ำจืด ๆ จางลงมาทางด้านหลังทำให้รู้สึกไม่สบายใจ
   Low-pitched voices could also be heard
ได้ยินเสียงต่ำเสียง
   "Looks like he died
ดูเหมือนเขาตาย
 Annie, your methods were too brutal!"   This was a female voice that had a blaming tone
แอนนี่วิธีการของคุณโหดมากเกินไป! "นี่เป็นเสียงผู้หญิงที่มีเสียงตำหนิ
   "It wasn’t on purpose
"มันไม่ใช่จุดมุ่งหมาย
 I didn’t know that his body was so weak? And, and, I didn’t do much at all
ฉันไม่รู้ว่าร่างกายของเขาอ่อนแอมาก 
"   The one called Annie sounded panicky as she spoke
"คนที่ชื่อ Annie ฟังดูน่ากลัวอย่างที่เธอพูด
   "That’s enough, we should think about what to tell Michelle
"พอแล้วเราควรจะคิดว่าจะบอกอะไรกับมิเชลล์
"   "Michelle…
"" Michelle ...
No! What should we do? Michelle will definitely kill us!"   "Don’t drag me into this, it’s all your fault, you’re the one who killed him, and this has nothing to do with me
No! 
"   The conversation continued on, the noise and the headache made Kubei’s head spin
"การสนทนายังคงดังต่อไปเสียงและอาการปวดหัวทำให้หมุนหัวของ Kubei
 But after a short while, he gradually got used to the pain, and regained his consciousness and ability to judge
แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เริ่มมีอาการปวดและฟื้นสติและความสามารถในการตัดสิน
   He opened his eyes with a struggle
เขาเปิดตาด้วยการต่อสู้
   This was a small house, like those basements in a thriller film
นี่เป็นบ้านหลังเล็ก ๆ เช่นห้องใต้ดินเหล่านี้ในหนังระทึกขวัญ
 It was pitch black, and the only source of light came from a torch on the wall
มันเป็นสีดำสนิทและแหล่งกำเนิดแสงเพียงอย่างเดียวมาจากคบเพลิงบนผนัง
 The moss had overtaken the corners of the wall and the ceiling, exuding considerable humidity and making it uncomfortable
มีตะไคร่น้ำครอบทับมุมของผนังและเพดานซึ่งมีความชื้นมากและทำให้รู้สึกไม่สบายใจ
   Kubei attempted to move around
Kubei พยายามที่จะย้ายไปรอบ ๆ
   He immediately realized that he was tied to a chair, with his hands cuffed in thick hemp rope that was hurting his wrists
ทันทีที่เขาตระหนักว่าเขาถูกผูกติดอยู่กับเก้าอี้ด้วยมือของเขาเชือกพันด้วยเชือกกัญชาหนาที่ทำร้ายข้อมือของเขา
   He also realized that he felt extremely weak
เขายังตระหนักว่ารู้สึกอ่อนแอมาก
   It was a weakness he had never felt before
มันเป็นจุดอ่อนที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน
   "What should we do…
"เราควรทำอย่างไร ...
Michelle…
มิเชล ...
Oh God, She, She’s here!"   The slow clanking of heels interrupted their conversation and Kubei’s weak struggle
โอ้พระเจ้า, เธอ, เธอมาที่นี่! "เสียงกระซิบกระซาบช้า ๆ ขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขาและการต่อสู้ที่อ่อนแอของ Kubei
   Under the dim light, a blurry figure appeared
ภายใต้แสงสลัวปรากฏร่างพร่ามัว
   As the figure was dressed in a huge robe with a hood concealing her face, there was no way to see the face clearly
ในฐานะที่เป็นรูปในชุดใหญ่ที่มีหน้ากากปกปิดใบหน้าของเธอไม่มีทางที่จะเห็นใบหน้าได้ชัดเจน
 The viridian robe wrapped her tightly, not leaving a single patch of skin exposed
เสื้อคลุมสีบรอนซ์ห่อหุ้มให้แน่นไม่ทิ้งเพียงผิวเดียว
 No one could tell if perhaps there was a mannequin inside instead of a human
ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าอาจมีนางแบบอยู่ข้างในแทนมนุษย์
   Kubei knew it was a woman, solely because of the sound of heels and her name "Michelle"
Kubei รู้ว่ามันเป็นผู้หญิงเพียงเพราะเสียงส้นเท้าและชื่อของเธอ "Michelle"
 Even though he was still in a state of confusion, his instincts told him that now would be a good time to feign death
ถึงแม้ว่าเขายังคงอยู่ในสภาพสับสน แต่สัญชาตญาณของเขาบอกกับเขาว่าตอนนี้น่าจะเป็นช่วงเวลาที่ดีในการแกล้งตาย
   And so, he relaxed his body and lied in the chair motionless hoping no one would notice him
ดังนั้นเขาจึงผ่อนคลายร่างกายของเขาและโกหกเก้าอี้ที่ไม่ตั้งใจหวังว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็นเขา
   He closed his eyes tightly and contracted his ears, closely paying attention as the situation unfolded
เขาหลับตาลงและหดหูให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดในขณะที่สถานการณ์คลี่ออก
   "Michelle, you’re here
"Michelle, คุณอยู่ที่นี่
"   Annie sounded like she was stuttering
"แอนนี่ฟังเหมือนเธอพูดตะกุกตะกัก
   "Wake him up
"ปลุกเขาให้ตื่นขึ้น
" A low and commanding voice came from within the robes
เสียงต่ำและมีอำนาจมาจากภายในเสื้อคลุม
   "Michelle, I
"มิเชลล์ฉัน
"   Annie was hesitant to speak, as she was finding difficulty to piece a sentence, she was interrupted
"แอนนี่ลังเลที่จะพูดขณะที่เธอกำลังมองหาปัญหาในการเขียนประโยคให้เธอถูกขัดจังหวะ
   "It’s all Annie’s fault!" The other woman cried out, with a high pitched voice, making Kubei’s head go numb, "Michelle, it’s all Annie’s fault, she ended up killing him, it has nothing to do with me!"   There was an awkward silence
"มันเป็นความผิดของแอนนี่!" 
   "Michelle, I
"มิเชลล์ฉัน
" Annie tried explaining
"แอนนี่พยายามอธิบาย
   "He’s not dead
"เขายังไม่ตาย
" Michelle interrupted her once again
"Michelle ขัดจังหวะเธออีกครั้ง
   Kubei could not help but draw his breath
Kubei ไม่สามารถช่วย แต่ดึงลมหายใจออก
   "What?"   "He’s not dead
"อะไร?" 
" Michelle seemed to be losing her patience, "Wake him up
"มิเชลล์ดูเหมือนจะสูญเสียความอดทนของเธอ" ปลุกเขาให้ตื่นขึ้น
"   "Ah, Yes, Yes
"" อา, ใช่, ใช่
"   Kubei had his eyes shut while he was seated suddenly a chill hit him, and he started shivering uncontrollably
"Kubei หลับตาลงขณะที่เขากำลังนั่งอยู่ก็รู้สึกหนาวสั่นสะเทือนเขาและเขาก็เริ่มสั่นสะท้าน
 The clothing he was wearing became wet all of a sudden, clinging tightly to his skin, making it really uncomfortable
เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ก็เปียกชุ่มฉับพลันและเกาะติดแน่นกับผิวทำให้รู้สึกอึดอัดมาก
 Kubei wanted to puke
Kubei ต้องการที่จะอ้วก
   The one called Annie poured cold water on him
คนหนึ่งที่ชื่อ Annie เทน้ำเย็นลงบนเขา
   He knew he could not continue pretending so he opened his eyes
เขารู้ว่าเขาไม่สามารถแกล้งทำเป็นได้ดังนั้นเขาจึงลืมตาขึ้น
   "He’s not dead!"   As one of the girls exclaimed in shocked, Kubei finally fully regained his vision
"เขายังไม่ตาย!" 
   There were three people in the room
มีสามคนอยู่ในห้อง
 The other two were dressed the same as Michelle in viridian hooded robes and hiding their faces
อีกสองคนแต่งกายเหมือนกับมิเชลล์ในชุดคลุมด้วยผ้าคลุมหน้าและซ่อนใบหน้าของพวกเขา
 Their outfit was as creepy as something in a horror film set
ชุดของพวกเขาเป็นที่น่าขนลุกเป็นสิ่งที่อยู่ในชุดหนังสยองขวัญ
 The three hooded figures surrounded Kubei like they were about to perform an evil sacrificial ritual
ทั้งสามคนสวมหน้ากากล้อมรอบ Kubei เช่นที่พวกเขากำลังจะทำพิธีบูชายัญชั่วร้าย
 Kubei felt a chill on his spine
Kubei รู้สึกหนาว ๆ ที่กระดูกสันหลังของเขา
   "The two of you can go rest," Michelle said
"คุณสองคนสามารถไปพักผ่อนได้" มิเชลล์กล่าว
   The two nodded and left, probably going to start an argument about what happened just now
ทั้งสองพยักหน้าและซ้ายอาจจะเริ่มโต้แย้งเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้
   Kubei felt Michelle’s heavy gaze return to him, like a venomous snake staring at its prey
Kubei รู้สึกว่ามิเชลล์จ้องมองเขาอย่างหนักเช่นมีงูพิษที่จ้องมองเหยื่อของมัน
 He felt extremely uncomfortable
เขารู้สึกอึดอัดมาก
 But in a situation like this, there was nothing that could be done
แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ไม่มีอะไรที่สามารถทำได้
 He just looked down and pretended he did not see anything at all
เขามองลงไปและแสร้งทำเป็นว่าเขาไม่เห็นอะไรเลย
   Michelle did not speak either, and this went on for awhile
มิเชลล์ไม่ได้พูดอย่างใดอย่างหนึ่งและเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นชั่วขณะหนึ่ง
   The short period of time felt really long
ระยะเวลาสั้น ๆ รู้สึกยาวนานจริงๆ
   Finally, Michelle started speaking
ในที่สุดมิเชลล์ก็เริ่มพูด
   "What’s the secret to opening the treasury?"   Kubei lifted his head, "I don’t know
"ความลับในการเปิดคลังคืออะไร?" 
"   "Sir Lithur
"เซอร์ลิเทอร์
" Michelle did not feel surprised at all from what she heard, "Resistance is futile
"มิเชลไม่รู้สึกแปลกใจเลยที่เธอได้ยินมาว่า" ความต้านทานเป็นสิ่งไร้ประโยชน์
 You can return to your kingdom and be a noble genius, or you can rot in the belly of mice
คุณสามารถกลับไปที่ราชอาณาจักรของคุณและเป็นอัจฉริยะอันสูงส่งหรือคุณสามารถเน่าเปื่อยในท้องของหนู
 The choice is yours, and I hope you make the right one
ทางเลือกคือของคุณและฉันหวังว่าคุณจะทำให้ถูกต้อง
"   "I’m not Sir Lithur
"" ฉันไม่ใช่เซอร์ลิเทอร์
 You’ve got the wrong person
คุณมีคนผิด
"   "Sir Lithur, my patience is limited
"Sir Lithur ความอดทนของฉันมี จำกัด
" Michelle spoke politely, but her words were intimidating
มิเชลล์พูดอย่างสุภาพ แต่คำพูดของเธอก็น่ากลัว
   "Otherwise, you weren’t satisfied with the treatment just now, should I bring Annie over again?"   "
"มิฉะนั้นคุณไม่พอใจกับการรักษาเพียงแค่ตอนนี้ฉันควรจะนำแอนนี่อีกครั้ง?" 
"   Kubei felt like crying but could not
"Kubei รู้สึกเหมือนร้องไห้ แต่ไม่สามารถ
 "Lady, I really don’t know anything!"   After regaining consciousness for so long, he could understand what was going on
"เลดี้ฉันไม่รู้อะไรจริงๆ!" 
   Before this, it was midnight, he was on a table, preparing a script for his boss’ speech for the following day
ก่อนหน้านี้มันเป็นเวลาเที่ยงคืนเขาอยู่บนโต๊ะเตรียมบทสำหรับการพูดของเจ้านายของเขาในวันรุ่งขึ้น
   That time he had already worked overtime for nearly half a month, he was tired mentally and physically
เวลาที่เขาได้ทำงานล่วงเวลามาเกือบครึ่งเดือนแล้วเขารู้สึกเหนื่อยล้าจิตใจและร่างกาย
 Due to the exhaustion, he fell asleep in front of the computer
เนืองจากความอ่อนเพลียเขาหลับไปข้างหน้าของคอมพิวเตอร์
 In his dream, Kubei saw a man in his forties with a pair of briefs on his head, pointing at his nose, shouting, "Balala energy, transform!"   Then there was a buzzing noise in his head
ในความฝันของเขา Kubei เห็นชายคนหนึ่งในวัยสี่สิบของเขากับคู่ของกางเกงในหัวของเขาชี้ไปที่จมูกของเขาตะโกน "พลังงาน Balala แปลง!" 
   After that, all he could remember was waking up here
หลังจากนั้นสิ่งที่เขาจำได้ก็คือตื่นขึ้นมาที่นี่
   He was not ruling out the fact that these bunch of women were crazy for kidnapping him to this place and treating him as some Sir Lithur
เขาไม่ได้ตัดสินความจริงที่ว่ากลุ่มผู้หญิงเหล่านี้บ้าคลั่งไคล้เพื่อลักพาตัวไปที่สถานที่แห่งนี้และปฏิบัติต่อเขาอย่างเซอร์ลิเทอร์
 He also suspected that the nightmare was so terrifying it damaged his mental health and caused him to hallucinate
นอกจากนี้เขายังสงสัยว่าฝันร้ายน่ากลัวจนทำให้สุขภาพจิตของเขาเสียไปและทำให้เขารู้สึกประสาทหลอน
   But
แต่
   From the moment he opened his mouth, he realized that he was no longer speaking Mandarin, but some language that sounded like English
จากช่วงเวลาที่เขาเปิดปากเขาก็ตระหนักว่าเขาไม่ได้พูดภาษาแมนดารินอีกต่อไป แต่ภาษาที่ฟังเหมือนภาษาอังกฤษ
   He realized he had not spoken English in years
เขาตระหนักว่าเขาไม่ได้พูดภาษาอังกฤษเป็นเวลาหลายปี
   Kubei was not a fool
Kubei ไม่ใช่คนโง่
 He was just an ordinary person, living a normal live, but as one with wild dreams - he had read countless novels online
เขาเป็นคนธรรมดาอาศัยอยู่ตามปกติ แต่เป็นคนที่ฝันร้ายเขาอ่านนวนิยายออนไลน์มากมาย
 When he noticed that everything did not seem right, he quickly used his knowledge from the novels to draw a conclusion:   He had teleported
เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าทุกอย่างดูไม่ถูกต้องเขารีบใช้ความรู้จากนวนิยายเพื่อสรุป: เขาได้รับการพลัดถิ่น
   Because of some unknown reason, he had been teleported into someone called Sir Lithur’s body, switching bodies with Sir Lithur
ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่รู้จักเขาจึงถูกย้ายไปอยู่ในร่างของเซอร์ลิเทอร์เปลี่ยนร่างด้วย Sir Lithur
 How coincidental that this Sir Lithur was not quite lucky for he was kidnapped by a bunch of mentally unstable women, even to the point where he was tortured in a formidable way
เป็นเรื่องบังเอิญที่ Sir Lithur นี้ไม่ค่อยโชคดีเท่าที่เขาถูกลักพาโดยกลุ่มหญิงที่ไม่มั่นคงทางจิตใจแม้กระทั่งจนถึงจุดที่เขาถูกทรมานด้วยวิธีที่น่ากลัว
   Now, it was his turn to be tortured
ตอนนี้ก็ถึงคราวที่เขาถูกทรมาน
   Kubei drew his breath, as if he was mourning for the time he lost half of his month’s salary because of a skiing accident that tore his anus, making him unable to go to work
Kubei ดึงลมหายใจราวกับว่าเขากำลังไว้ทุกข์ในช่วงเวลาที่เขาหายไปครึ่งหนึ่งของเงินเดือนเดือนเพราะอุบัติเหตุจากการเล่นสกีที่ฉีกทวารหนักทำให้เขาไม่สามารถไปทำงานได้
   He must be the unluckiest teleporter, ever
เขาต้องเป็นนัก teleporter ที่ไร้ความสุขที่สุดเท่าที่เคย
   "To the Lithur family, that treasury is only like a grain of rice in a huge stockpile of wheat
"กับตระกูล Lithur เงินคงคลังดังกล่าวเป็นเหมือนข้าวในคลังข้าวสาลี
 The treasures within are what your family would have in thousands more in amount, why would you lose your precious life over this thing?"   Michelle probably thought that Kubei was ready to give up, and was ready to comply with her demands
สมบัติที่อยู่ภายในเป็นสิ่งที่ครอบครัวของคุณจะมีมากกว่าจำนวนที่มากขึ้นทำไมคุณถึงต้องสูญเสียชีวิตอันมีค่าไปกับสิ่งนี้? "มิเชลล์อาจคิดว่า Kubei พร้อมที่จะยอมแพ้และพร้อมที่จะปฏิบัติตามข้อเรียกร้องของเธอ
   Kubei raised his head, facing the darkness in the hood, uttering clearly:   "I
Kubei เงยหน้าขึ้นหันหน้าไปทางความมืดในกระโปรงบอกชัด ๆ ว่า "ฉัน
 Do
ทำ
 Not
ไม่
 Know!"   In that moment, he believed, that his eyes were as fawningly sincere as that of a young deer
รู้เลย! "ในขณะนั้นเขาเชื่อว่าดวงตาของเขาดูราวกับกวางหนุ่ม
   But Michelle wouldn’t believe him
แต่มิเชลล์ไม่เชื่อเขา
   "I’m very sorry, Sir Lithur
"ฉันขอโทษเซอร์ลิเทอร์
 You’ve made the wrong decision
คุณตัดสินใจผิด
" Michelle’s voice was cold from the beginning till the end of her speech, but this time he could hear a murderous intent, "I think, you’re probably missing Annie
"เสียงของมิเชลล์ก็หนาวตั้งแต่ต้นจนจบคำพูดของเธอ แต่คราวนี้เขาได้ยินเสียงเจตนาที่เกี่ยวกับการฆาตกรรม" ฉันคิดว่าคุณอาจจะหายตัวไปแอนนี่
"   Kubei shuddered
"Kubei สั่นสะท้าน
   He did not know what these few mad women had done to the real Sir Lithur, and he had no intention of knowing
เขาไม่รู้ว่าหญิงบ้าคนนี้ทำอะไรกับเซอร์ลิเทอร์จริงๆและเขาไม่มีเจตนาที่จะรู้
 Why? Because the real Sir Lithur had been beaten to death!   The truth was right before his eyes
ทำไม? 
 He did not doubt their cruel methods at all
เขาไม่ได้สงสัยว่าวิธีการที่โหดร้ายของพวกเขาเลย
   Right when Michelle turned around, Kubei called her:   "I…
เมื่อมิเชลล์หันกลับไป Kubei เรียกเธอว่า "ฉัน ...
I cannot tell you yet
ฉันไม่สามารถบอกคุณได้
"   Kubei did not have a choice
"Kubei ไม่มีทางเลือก
 Even if this was a bad trick he had to continue playing it
แม้ว่านี่จะเป็นเคล็ดลับที่ไม่ดีเขาก็ต้องเล่นต่อไป
   Whether it was teleportation or not, he did not want to die
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการส่งผ่านข้อมูลหรือไม่ก็ตามเขาก็ไม่อยากตาย
   "Why?"   Michelle did not turn around, but paused her footsteps with her back facing Kubei as she coldly spoke
"ทำไม?" 
   "If you don’t keep your promise, even if I told you, you wouldn’t let me go
"ถ้าคุณไม่รักษาสัญญาของคุณแม้ว่าฉันจะบอกคุณคุณจะไม่ปล่อยให้ฉันไป
" Kubei tried hard to remember the scenes of the web novels he had read, boldly pretending and calmly saying, "I can tell you the way to open the treasury, but you have to guarantee my safety
"Kubei พยายามอย่างหนักที่จะจำภาพนวนิยายเว็บที่เขาอ่านได้อย่างกล้าหาญแกล้งทำเป็นว่า" ฉันสามารถบอกคุณหนทางที่จะเปิดคลัง แต่คุณต้องรับรองความปลอดภัยของฉัน
"   A slight chuckle came from within the hood
"หัวเราะเล็กน้อยมาจากภายในกระโปรงหน้ารถ
   As the atmosphere became less tensed, Kubei managed to catch a breath
บรรยากาศก็ค่อยๆลดลง Kubei สามารถจับลมหายใจได้
   "You’re smart
"คุณฉลาด
" Michelle turned around, "I never intended to let you go
มิเชลล์หันกลับมา "ฉันไม่เคยตั้งใจจะปล่อยเธอไป
 To prevent being hunted by the Lithur family
เพื่อป้องกันการถูกล่าโดยครอบครัว Lithur
 After I get what I want, I would kill you immediately, dice you up, and feed you to the sewer rats, not leaving a single trace
หลังจากที่ฉันได้รับสิ่งที่ฉันต้องการฉันจะฆ่าคุณทันที dice คุณและให้อาหารคุณหนูน้ำทิ้งไม่ทิ้งร่องรอยเดียว
   Kubei wished he could take back what he said
Kubei หวังว่าเขาจะได้กลับสิ่งที่เขาพูด
   "
"
I’m not going to tell you then
ฉันจะไม่บอกคุณ
"   "If you don’t talk, we’ll torture you, till you break
"" ถ้าคุณไม่ได้พูดคุยเราจะทรมานคุณจนกว่าคุณจะทำลาย
" The way she said it sounded psychotic, "You can choose to die without pain, which is much better than the other option
"วิธีที่เธอบอกว่ามันฟังดูเป็นโรคจิต" คุณสามารถเลือกที่จะตายโดยไม่มีอาการปวดซึ่งดีกว่าตัวเลือกอื่น ๆ
"   "
""
"   "I must be seriously unlucky," Kubei thought to himself
"" ฉันต้องเคราะห์ร้ายอย่างจริงจัง "Kubei คิดกับตัวเอง
   Kubei could only think of returning the real Sir Lithur’s soul to his body right now, and choke him by the neck, so that he could leave this strange world
Kubei สามารถคิดถึงการส่งวิญญาณของ Sir Lithur ไปสู่ร่างกายของเขาได้ในขณะนี้และสำลักเขาด้วยคอเพื่อที่เขาจะได้ออกจากโลกที่แปลกประหลาดนี้
   'Damn, I am only a bystander!,' Kubei thought
"ประณามฉันเป็นเพียงคนเดียวที่ยืนข้างหลัง!" Kubei คิด
   "Foolish
"โง่
"   Seeing that he had no intention to speak, Michelle shook her head, getting ready to find the other person
"เห็นว่าเขาไม่มีเจตนาที่จะพูดมิเชลล์ส่ายหัวพร้อมที่จะหาคนอื่น
   Under the dire situation, Kubei suddenly came up with an idea
ภายใต้สถานการณ์เลวร้าย Kubei ก็มากับความคิด
   "Wait!"   Michelle seemed as if she did not hear Kubei as her footsteps did not seem to slow down
"รอ!" 
   Kubei could only scream at the top of his lungs:   "The Lithur family’s treasury, only those with the Lithur family blood can open it
Kubei กรีดร้องที่ด้านบนสุดของปอดของเขาว่า "คลังของครอบครัว Lithur คนที่มีเลือด Lithur สามารถเปิดได้
 If you kill me, you’ll never get to open it!"   Michelle finally stopped her footsteps, and turned and clanked her heels over
ถ้าคุณฆ่าฉันคุณจะไม่ได้รับการเปิดมัน! "Michelle ในที่สุดก็หยุดรอยเท้าของเธอและหันและ clanked ส้นเท้าของเธอมากกว่า
   Kubei was finally relieved
ในที่สุดก็โล่งใจ Kubei
   Kubei came up with a generic plot that would be often used in novels and this could somehow end up being the only way to saving his life
Kubei มากับพล็อตทั่วไปที่จะมักจะใช้ในนวนิยายและนี้อย่างใดอาจกลายเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยชีวิตของเขา
   After some silence, Michelle said:   "You’re not of the Lithur family bloodline
หลังจากความเงียบบางอย่าง Michelle กล่าวว่า "คุณไม่ใช่สายเลือดของตระกูล Lithur
"   "What?!"   Kubei was caught off guard, and his already-bound hands froze
"" อะไร ?! "Kubei ถูกจับตัวเป็นยามและมือที่ปกคลุมอยู่แล้วของเขาแข็งตัว
   "You’re only a distant relative to the Lithur Family
"คุณเป็นญาติห่าง ๆ เพียงครอบครัว Lithur
" Michelle’s tone had some disdain in it, "Your aunt married a Lithur, you only followed her and managed to acquire the Lithur surname
"เสียงมิเชลล์ดูถูกลงไปบ้าง" ป้าของคุณแต่งงานกับลิเทอร์เธอเดินตามเธอไปและได้รับนามสกุลของลิเทอร์
 You don’t have a single drop of Lithur blood in you, your so called using your bloodline to open the seal to the treasury, even you couldn’t do it
คุณไม่ได้มีเลือด Lithur หยดเดียวในตัวคุณคุณจึงเรียกว่าใช้สายเลือดของคุณเพื่อเปิดตราสินค้าไปยังคลังเงินแม้ว่าคุณจะไม่สามารถทำได้
"   "
""
"   This "Sir Lithur" was actually just a small fry in such a huge family?   The headache worsened
"นี่แหละ" เซอร์ลิเทอร์ "เป็นแค่ลูกเล็ก ๆ ในครอบครัวใหญ่ ๆ เช่นกันอาการปวดหัวแย่ลง
   Kubei was left in despair
Kubei ถูกทิ้งไว้ในความสิ้นหวัง
 It felt like he had just carried a stone and to smash his own feet, then digging a pit and jumping into it himself
รู้สึกราวกับว่าเขาเพิ่งแบกก้อนหินและตีเท้าของตัวเองจากนั้นก็ขุดหลุมขึ้นและกระโดดลงไปในตัวเอง
   He would have other ways of saving himself, but he ended up killing off his own chances with the generic plot
เขาจะมีวิธีอื่นในการช่วยตัวเอง แต่เขาก็ฆ่าโอกาสของตัวเองด้วยพล็อตทั่วไป
   What can be done now?   He was only teleported for almost half an hour
สิ่งที่สามารถทำได้ตอนนี้หรือไม่? 
 Do not tell him he would meet the end of his life so soon
อย่าบอกเขาว่าเขาจะพบกับจุดจบของชีวิตของเขาเร็ว ๆ นี้
   Michelle laughed, and said, "You actually thought, before we kidnapped you, I wouldn’t do any research
มิเชลล์หัวเราะและพูดว่า "คุณคิดจริงก่อนที่เราจะลักพาตัวคุณฉันจะไม่ทำการวิจัยใด ๆ
"   "Your investigations are meaningless!" Suddenly, Kubei was like a different person, sharply interrupting her, "I am part of the Lithur family, I have the purest blood in the family
"การสืบสวนของคุณไม่มีความหมาย!" ทันใดนั้น Kubei ก็เหมือนคนอื่นขัดขวางเธออย่างฉับพลัน "ฉันเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว Lithur ฉันมีเลือดที่บริสุทธิ์ที่สุดในครอบครัว
 You are making up this story to test me, what are you even suspicious of?"   "You
คุณกำลังสร้างเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อทดสอบฉันคุณสงสัยยังไงบ้าง? "" คุณ
"   Kubei forcefully said, "If you’re afraid that I’m just buying time, it means you’re probably just bluffing
"Kubei พูดอย่างมีกำลัง" ถ้าคุณกลัวว่าฉันแค่ซื้อเวลามันหมายความว่าคุณอาจจะแค่พูดปด
 Aren’t you nervous about kidnapping a noble? The people sent by my family should arrive any moment, if you drag on, you’ll pay with your life
คุณไม่ประสาทเกี่ยวกับการลักพาตัวขุนนางหรือ? 
"   Michelle was left speechless, once again it was as if the person in the robes was a mannequin
มิเชลล์ถูกทิ้งไว้ให้พูดอีกครั้งราวกับว่าคนที่อยู่ในเสื้อคลุมเป็นนางแบบ
   Kubei let out a few laughs
Kubei หัวเราะออกมาไม่กี่ครั้ง
   'I have gambled correctly
ฉันเล่นการพนันอย่างถูกต้อง
' He thought
' เขาคิดว่า
   If he was a distant relative, why would he even know of the family treasury? If he was a insignificant relative, why would Michelle kidnap him in the first place?   Kubei thought carefully and his instinct saw through her deception
ถ้าเขาเป็นญาติห่าง ๆ ทำไมเขาถึงรู้เรื่องตั๋วเงินของครอบครัว? 
   Michelle probably noticed that he was acting suspiciously, thus, creating some false information to test him
มิเชลล์อาจสังเกตเห็นว่าเขากำลังทำตัวน่าสงสัยดังนั้นจึงสร้างข้อมูลปลอมเพื่อทดสอบเขา
 If he took the bait, he would probably be a dead man now
ถ้าเขาเอาเหยื่อเขาอาจจะเป็นคนตายตอนนี้
 She would find out that he was not the real Sir Lithur, and he was worthless to her
เธอจะรู้ได้ว่าไม่ใช่ศิษย์ Sir Lithur จริงๆและเขาก็ไม่มีค่าอะไรกับเธอ
   But luckily, Kubei was calm enough to see through the lie Michelle had so slyly spun for him
แต่โชคดีที่ Kubei สงบพอที่จะมองผ่านเรื่องการโกหก Michelle ได้หมุนไปรอบคอบสำหรับเขา
   The person that he had teleported into, was of legitimate Lithur family blood!   His manipulation trick turned out perfectly, stunning the mysterious woman
คนที่เขาได้รับการเคลื่อนย้ายเข้ามาเป็นเลือดครอบครัวที่ถูกต้องของ Lithur! 
   "Lady Michelle, if you really want to open the treasury, I think you should hurry
"เลดี้มิเชลล์ถ้าคุณอยากจะเปิดคลังฉันคิดว่าคุณควรรีบ
" Kubei used this opportunity to make fun of the opposition, "The people from the Lithur family shouldn’t be meddled with
"Kubei ใช้โอกาสนี้เพื่อสร้างความสนุกสนานให้กับฝ่ายค้าน" คนที่มาจากครอบครัว Lithur ไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้
"   Silence ensued, a great long silence
"ความเงียบเกิดขึ้นเงียบเป็นเวลานาน
   "
"
You win
คุณชนะ
"   Kubei narrowed his eyebrows playfully
คิบะคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิคิ
   Michelle’s words were as if they were coming out from the gaps between clenched teeth: "I’ll bring you to the treasury, you open the door for me, we’ll keep a distance from you when you’re opening the treasury
คำพูดของมิเชลล์ราวกับว่าพวกเขากำลังออกมาจากช่องว่างระหว่างฟันที่ขมขื่น: "ฉันจะพาคุณไปที่คลังคุณเปิดประตูให้ฉันเราจะเก็บห่างจากคุณเมื่อคุณเปิดคลัง
 Once the door is open, we’ll leave you to your own devices, you can escape if you want to
เมื่อประตูเปิดอยู่เราจะนำคุณไปยังอุปกรณ์ของคุณเองคุณสามารถหลบหนีได้หากต้องการ
"   After hearing this, Kubei could not help but smile and say:   "Deal!"   Phew
"หลังจากได้ยินเรื่องนี้ Kubei ไม่สามารถช่วยยิ้มได้และพูดว่า:" ตกลง! "วุ้ย
   The stone that was crushing his heart has finally been lifted, Kubei could see the thread of hope once more
หินที่ถูกบดขยี้หัวใจของเขาในที่สุดก็ถูกยกขึ้น Kubei ได้เห็นด้ายแห่งความหวังอีกครั้ง
   While he rejoiced upon surviving the torture, he felt that he really was the unluckiest teleporter
ขณะที่เขาชื่นชมยินดีกับการทรมานเขาก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนส่งข้อความที่ไม่สุภาพที่สุด
   Other people would save their own lives with a certain set cheat codes, all he could rely on was him own mischievous tricks
คนอื่น ๆ จะช่วยชีวิตตัวเองด้วยรหัสโกงที่ตั้งไว้ทั้งหมดเขาสามารถพึ่งพาได้คือเทคนิคการซุกซนของตัวเอง
   But, it was not time to be relaxed yet
แต่ก็ไม่ใช่เวลาที่ต้องผ่อนคลาย
   Now that he managed to lie his way through, thus he had to continue lying to survive
ตอนนี้เขาสามารถโกหกทางได้แล้วเขาจึงต้องโกหกเพื่อเอาตัวรอดต่อไป
 This mad woman intended to take him to the treasury, so he had to find a way to escape, or else they would eventually find out about his lie and he would have to face death   The game had just begun
ผู้หญิงบ้าคนนี้ตั้งใจที่จะนำเขาไปเก็บเงินดังนั้นเขาจึงต้องหาวิธีที่จะหลบหนีหรืออื่น ๆ พวกเขาก็จะหาเรื่องโกหกของเขาและเขาจะต้องเผชิญกับความตายเกมเพิ่งเริ่มต้น
   Kubei reapplied his attention onto Michelle
Kubei กลับไปสนใจ Michelle อีกครั้ง
   As if to show dissatisfaction, Michelle walked away, but the clanking of her heels were louder than before
ราวกับจะแสดงความไม่พอใจมิเชลล์เดินออกไป แต่เสียงดังของส้นเท้าดังขึ้นกว่าก่อน
 As she faced the dark corridor, she shouted for her followers:   "Sally, Annie, it’s time to go!"   She was probably planning to take Kubei and her followers away from this place, to head to the treasury
เมื่อเธอเผชิญทางเดินมืดเธอตะโกนให้สาวกของเธอ: "แซลลีแอนนี่ถึงเวลาแล้วที่จะไป!" 
   But
แต่
   The corridor was silent
ทางเดินเงียบ
 There was no reply
ไม่มีการตอบกลับ
   Eh?   It seemed like something had happened
ใช่มั้ย? 
 Kubei tried to hide his joy
Kubei พยายามซ่อนความสุขของเขา
   "Sally? Annie?"   Michelle raised her voice, her calm voice seemed to start cracking
"แซลลี่แอนนี่?" 
   Finally, a voice returned,   "Michelle, something’s happened!"   Despite the alarming reply, Michelle seemed unmoved by it
ในที่สุดมีเสียงตอบว่า "มิเชลล์มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง!" 
   One of the hooded figures came out from the shadows quickly
หนึ่งในรูปที่สวมหน้ากากออกมาจากเงามืดอย่างรวดเร็ว
   "The Lithur family troops are about to arrive! Michelle, this is terrible!"   Kubei immediately became overjoyed upon hearing this, but quickly felt anxious
"กองทัพครอบครัว Lithur กำลังจะมาถึง! Michelle นี่แย่มาก!" 
   How was he going to face the Lithurs whom he had never met before?   On the other hand, if they were to come, Kubei did not think Michelle would let him live either
เขากำลังเผชิญหน้ากับคนที่เขาไม่เคยพบมาก่อน 
   Headache
อาการปวดหัว
   Michelle calmly asked: "Annie, where did Sally go?   "I, I don’t know
มิเชลล์ถามอย่างใจเย็น: "แอนนี่แซลลี่ไปที่ไหน?" ฉันไม่รู้
"   "Annie, tell me, where did Sally go?"   Annie started stuttering again, as she was in a state a panic:   "Sally disappeared…
"แอนนี่บอกฉันสิ Sally ไปที่ไหน?" แอนนี่เริ่มพูดตะกุกตะกักอีกครั้งขณะที่เธอตกอยู่ในสภาพตกใจ: "แซลลี่หายตัวไป ...
I, I’m not that sure
ฉันฉันไม่แน่ใจ
 She said she was going to check the surroundings, then she disappeared
เธอบอกว่าเธอกำลังจะตรวจสอบสภาพแวดล้อมรอบตัวแล้วเธอก็หายตัวไป
 I…
ผม…
I think she probably spotted the people from the Lithur family, and ran away on her own! Or…
ฉันคิดว่าเธออาจจะเห็นคนจากครอบครัว Lithur และวิ่งหนีไปเอง! 
she’s probably been captured by them!"   Michelle remained silent
เธออาจถูกจับโดยพวกเขา! "Michelle ยังคงเงียบ
   Annie stood in front of her, but the hooded robes were unable to hide her panic,   "Michelle, we need to go, if we continue delaying we’ll be captured!"   But Michelle still remained silent
แอนนี่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ แต่เสื้อคลุมยาวคลุมศีรษะไม่สามารถซ่อนความหวาดกลัวได้ "มิเชลล์เราต้องไปถ้าเรายังคงหน่วงเวลาไว้เราจะถูกจับ!" 
   Silent to the point where Annie felt awkward
เงียบไปจนถึงจุดที่ Annie รู้สึกอึดอัดใจ
 She looked as if she was telling a joke, a joke so bad that no one would respond to
เธอดูราวกับว่าเธอกำลังเล่าเรื่องตลกเรื่องตลกที่แย่จนไม่มีใครตอบ
 One minute, two minutes went away, the whole atmosphere was ice cold, and she could not hold her expression any longer
หนึ่งนาทีสองนาทีหายไปบรรยากาศทั้งมวลเป็นน้ำแข็งและเธอก็ไม่สามารถกอดเธอได้อีกต่อไป
   Kubei broke the awkward silence
Kubei ทำลายความเงียบงุ่มง่าม
   He dragged his voice, with a sarcastic sort of surprise that was taunting
เขาลากเสียงด้วยความขุ่นเคืองที่ล้อเลียน
   "Annie, did you kill Sally?"
"แอนนี่คุณฆ่าแซลลี่ล่ะ?"