Chapter 10 Chapter 10: Let’s Sleep Together (I) On the same night after dealing with Mister Li, Xia Zhi moaned and groaned while clutching onto his legs
บทที่ 10 บทที่ 10: นอนหลับกัน (I) คืนเดียวกันหลังจากที่ได้พบกับ Mister Li, Xia Zhi ร้องไห้และคร่ำครวญขณะคว้าขาของเขา
 Although the place where he had knelt was soft, what kind of good twenty-first century young man has undergone this sort of punishment? Besides, after mulling over what had happened, Xia Zhi kept feeling there was something off about this matter
แม้ว่าสถานที่ที่เขาคุกเข่าลงนุ่มนวลเยาวชนหนุ่มวัย 21 ปีที่ผ่านมาได้รับการลงโทษแบบนี้? 
 He clearly hadn’t done anything at all, and yet why did it seem like it was all his fault, and Ye Qia needed him to make up for it? Like it’s got sh*t to do with me! Why did I have to kneel and be told off? Ye Qia was calm when facing the storm that was Xia Zhi’s groaning, as if wholly oblivious to it
เขาเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ทำอะไรเลยและทำไมมันถึงดูเหมือนมันเป็นความผิดทั้งหมดของเขาและ Ye Qia ต้องการให้เขาชดใช้? 
 His eyes didn’t glance over once
ดวงตาของเขาไม่ได้เหลือบไปสักครู่
 The more Xia Zhi looked at Ye Qia, the more irritated he got
ยิ่งกว่านั้นเซียจื่อมองไปที่ Ye Qia อาการหงุดหงิดมากขึ้น
 He rolled from one end of the bed to the other and smacked Ye Qia’s e-reader
เขารีดจากปลายเตียงหนึ่งไปอีกมุมหนึ่งและตี e-reader ของ Ye Qia
 His raised his eyes up to meet Ye Qia’s gaze
เงยหน้าขึ้นมองจ้องมอง Ye Qia
 “Why did you agree to be with me back then?” Ye Qia tried to push Xia Zhi’s head aside, but it was to no avail, so he could only put down the e-reader and say, “I thought you were pretty alright
"ทำไมคุณเห็นด้วยกับการอยู่กับฉันบ้างล่ะ?" Ye Qia พยายามดันหัว Xia Zhi ออกไป แต่มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลยดังนั้นเขาจึงสามารถใส่ e-reader และพูดว่า "ฉันคิดว่าคุณไม่เป็นไร
” “Liar
"" โกหก "
” Xia Zhi bitterly prodded Ye Qia’s navel with his finger
"Xia Zhi ข่มขืนสะดือของ Ye Qia ด้วยนิ้วของเขา
 “You had only known me for ten minutes
"คุณรู้จักฉันแค่สิบนาที
” Ye Qia smiled
"Ye Qia ยิ้ม
 “So you did realize we had only known each other for ten minutes?” Xia Zhi felt a bit embarrassed, but he continued to muscle through with his thick skin
"คุณรู้ไหมว่าพวกเรารู้จักกันแค่สิบนาที" Xia Zhi รู้สึกอาย แต่เขายังคงกล้ามเนื้อผ่านผิวหนังหนา
 “Didn’t you also agree to it after only knowing me for ten minutes?” “The agreement back then didn’t really mean anything
"คุณไม่เห็นด้วยหรือไม่หลังจากรู้แค่สิบนาที?" "ข้อตกลงนั้นไม่ได้หมายถึงอะไรจริงๆ
 If you weren’t acceptable after investigating, I could still reject it all the same
ถ้าคุณไม่ยอมรับหลังจากการตรวจสอบฉันยังคงปฏิเสธได้เหมือนกัน
” Xia Zhi stiffened, then aggressively sat up and snatched the e-reader that Ye Qia read from every night and threw it away
Xia Zhi แข็งตัวแล้วรีบลุกขึ้นและคว้าตัว e-reader ที่ Ye Qia อ่านจากทุกคืนและโยนมันออกไป
 “You snooped on me?” he raged
"คุณสอดแนมฉัน?" เขาโหมกระหน่ำ
 After a long period of time, Ye Qia finally retracted his gaze from the e-reader that had flown off the bed
หลังจากระยะเวลาที่ยาวนานแล้ว Ye Qia ก็หดตัวจ้องของเขาออกจากผู้อ่าน e-reader ที่บินจากเตียง
 He calmly spoke, “Just asked around, is all
เขาพูดอย่างใจเย็น ๆ ว่า
” This reminded Xia Zhi of the thing that had happened not long after they had moved in
"นี่เป็นการเตือนให้นาย Xia Zhi ทราบถึงสิ่งที่เกิดขึ้นไม่นานหลังจากที่พวกเขาย้ายเข้ามา
 “Could it be that you investigated the matter about my parents?” “I didn’t
"มันเป็นไปได้ไหมที่คุณได้สืบสวนเรื่องพ่อแม่ของฉัน?" "ฉันไม่ได้
 My investigation wasn’t that thorough, since that requires money
การตรวจสอบของฉันไม่ได้เป็นเรื่องที่ละเอียดเนื่องจากต้องใช้เงิน
” Ye Qia met Xia Zhi’s peeved gaze as he spoke, “I asked around that day at the meet up
"เจ้า Qia ได้พบกับ Xia Zhi จ้องมองขณะที่เขาพูด" ฉันถามในวันนั้นที่พบกัน
 Unexpectedly, quite a few people knew about you
ไม่น่าเชื่อมีเพียงไม่กี่คนที่รู้จักคุณเท่านั้น
” After hearing this, Xia Zhi felt relieved at last, but just as he relaxed he suddenly remembered something
"หลังจากได้ยินเรื่องนี้ Xia Zhi รู้สึกโล่งใจในที่สุด แต่ในขณะที่เขาผ่อนคลายเขาก็จำอะไรได้บ้าง
 “You don’t happen to know what I do for a living, do you?” Ye Qia was crawling to the other side of the bed
"คุณไม่ได้เกิดอะไรขึ้นกับการรู้ว่าฉันทำอะไรเพื่อหาเลี้ยงชีพใช่มั้ยล่ะ?" Ye Qia กำลังคลานไปที่อีกฟากหนึ่งของเตียง
 He laid over the edge of the bed, fished up the e-reader and gave a muffled reply
เขาวางไว้บนขอบเตียงนอนอ่าน e-reader และตอบกลับไม่สนิท
 “I do know
"ฉันรู้ว่า
” Xia Zhi immediately became uncomfortable, as if there were fleas on his body
"Xia Zhi ทันทีที่รู้สึกอึดอัดราวกับว่ามีหมัดบนร่างกายของเขา
 He waffled around before finally saying, “My job’s not like what you think
เขาวอกไปรอบ ๆ ก่อนที่จะพูดว่า "งานของฉันไม่เหมือนที่คุณคิด
” “I know
" "ฉันรู้ว่า
” Ye Qia was busy checking if his e-reader was broken
"เจ้า Qia กำลังยุ่งอยู่กับการตรวจดูว่า e-reader ของเขาเสียหรือไม่
 “Isn’t it just debt collection?” “But mine is honest debt collection!” Xia Zhi placed a strong emphasis on it, “Unlike those gangs who start fights with people!” Ye Qia fiddled with the e-reader for a while
"ไม่ใช่แค่การเรียกเก็บหนี้เท่านั้น" "แต่ฉันก็เป็นคนเก็บหนี้อย่างซื่อสัตย์!" เซียะเหม่ยได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ว่า "ต่างจากเหล่าแก๊งที่เริ่มต่อสู้กับผู้คน!" พวกเขาก็ยังคงมี e-reader อยู่เรื่อย ๆ
 On seeing that there was no response from the e-reader, he lazily looked over to Xia Zhi and said expressionlessly, “Debt collection department of a pawnbroker, how more honest can you get?” Xia Zhi became agitated at this
เมื่อเห็นว่าไม่มีการตอบรับจากผู้อ่านอีเลิร์นเขาเหล่มองไปที่ Xia Zhi และพูดอย่างไร้ความรู้สึกว่า "แผนกเก็บหนี้ของนายจำนำคุณจะได้รับความซื่อสัตย์สุจริตมากขึ้นได้อย่างไร?" เซี่เซ่โกรธมากที่เรื่องนี้
 “It’s true, it really is honest! Look at me, do I seem like part of a gang? Someone like you fits the bill more! Back then, I wanted to enter this department to vent some aggression
"มันเป็นความจริงมันเป็นความจริง! 
 Also, I was terrible in college, and couldn’t find a decent job
นอกจากนี้ฉันก็แย่มากในวิทยาลัยและไม่สามารถหางานที่ดีได้
 Who knew that after taking this job, I discovered that it was just the same as an insurance company, and you have to sweet talk for the entire day! Right now, we have to shout the slogan every morning, ‘Collect debts not sorrows, pay with money not with lives’, do you see how honest it is? Sometimes when we go up to the door, we’ll be struck by the debtor
ใครรู้ว่าหลังจากที่ทำงานนี้ฉันค้นพบว่ามันเหมือนกับ บริษัท ประกันภัยและคุณต้องพูดคุยหวานตลอดทั้งวัน! 
 I’ve got the cops’ number on my number 1 speed dial!” Xia Zhi rambled on for half a day
ฉันมีหมายเลขตำรวจในหมายเลขโทรด่วนหมายเลข 1 ของฉัน! "Xia Zhi เดินทางไปครึ่งวัน
 On discovering no response coming from Ye Qia and seeing him tucked in on his side of the bed, Xia Zhi carefully scooted over for a look and found Ye Qia deep asleep with his eyes shut
เมื่อไม่พบการตอบสนองที่มาจาก Ye Qia และเห็นเขาซุกอยู่ข้างเตียง Xia Zhi ตระการตาไปดูและพบว่า Ye Qia หลับไปกับดวงตาของเขา
 “…” F*cking hell, do you really not care about me? In reality, this time Xia Zhi had really wronged Ye Qia
"... " F * cking นรกคุณไม่สนใจเรื่องฉันมากแค่ไหน? 
 Because his e-reader was broken, Ye Qia’s sullen mood and boredom led him to go straight to sleep
เนื่องจากผู้อ่านอีรีดเดอร์ของเขาเสียอารมณ์ที่บูดบึ้งและความเบื่อหน่ายของ Ye Qia จึงทำให้เขาหลับตรง
 He actually hadn’t listened to Xia Zhi’s “confession” at all, so it didn’t matter whether he cared about it or not
จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ฟังคำสารภาพของ Xia Zhi ดังนั้นจึงไม่สำคัญว่าเขาจะห่วงใยหรือไม่
 Xia Zhi thought about it, and the more he thought, the more he felt that Ye Qia gives off a “who are you” type of distant feeling
Xia Zhi คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และยิ่งเขาคิดว่ายิ่งเขารู้สึกว่า Ye Qia ให้ความรู้สึกที่ว่า "คุณเป็นใคร"
 For instance, they’ve lived together for more than a month, but they still haven’t actually slept together! “When are we gonna bang?” After experiencing a painful morning wood, Xia Zhi asked this during breakfast
ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาศัยอยู่ด้วยกันมานานกว่าหนึ่งเดือน แต่พวกเขายังไม่ได้หลับไปด้วยกันจริงๆ! 
 From the very start, Xia Zhi had tried to create an atmosphere by throwing suggestive looks, then later it changed to him indirectly asking “Are you free tonight”, and now “When are we gonna bang”
ตั้งแต่เริ่มแรก Xia Zhi ได้พยายามสร้างบรรยากาศโดยการขว้างปารูปลักษณ์ที่มีการชี้นำแล้วต่อมาก็เปลี่ยนไปทางอ้อมโดยถามว่า "คุณเป็นอิสระหรือไม่?" และตอนนี้ "เมื่อไหร่เราจะพัง"
 Observing the development of his mindset was truly a tearful and stirring journey
การสังเกตพัฒนาการของความคิดของเขานั้นเป็นการเดินทางที่เต็มไปด้วยน้ำตาและตื่นเต้น
 However, Ye Qia did not waver one bit
อย่างไรก็ตาม Ye Qia ไม่ได้ลังเลใจสักหน่อย
 “You want it again?” said Ye Qia coolly
"คุณต้องการอีกครั้งหรือไม่?" Ye Qia กล่าวอย่างเฉยเมย
 “What do you mean by ‘again’?” Xia Zhi brusquely threw down his chopsticks
"คุณหมายถึงอะไรด้วย 'อีกครั้ง'?" Xia Zhi ตระหนี่โยนของลงตะเกียบ
 “Haven’t we been together for more than a month? Even if we were on ordinary terms, we should still bang once as a courtesy!” Ye Qia was preoccupied with drinking his congee
"เราไม่ได้อยู่ด้วยกันมานานกว่าหนึ่งเดือนหรือไม่? 
 “Never heard of this type of courtesy
"ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
” “I don’t care, are you gonna do it or not?” “What if I don’t?” “…Starting from tomorrow, I’ll accompany you to all your night shifts!” Xia Zhi had swallowed back the words “break up”, and then swallowed back the words “I’ll f*ck your sh*t up”
"ฉันไม่สนใจเธอจะทำยังไงดีล่ะ" "จะทำอย่างไรถ้าฉันไม่ทำ?" "... ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ฉันจะมากับคุณตลอดคืน" Xia Zhi กลืนกลับ 
 In the end, Xia Zhi chose the option that seemed to be most feasible and would create the most damage
ในตอนท้าย Xia Zhi เลือกตัวเลือกที่ดูเหมือนจะเป็นไปได้มากที่สุดและจะก่อให้เกิดความเสียหายมากที่สุด
 As expected, once the words came out, Ye Qia gave him a look so sharp that it made him feel as if his face had been sliced by a blade
ตามที่คาดไว้เมื่อคำพูดออกมาแล้ว Ye Qia ทำให้เขาดูคมมากจนทำให้เขารู้สึกราวกับว่าใบหน้าของเขาถูกตัดด้วยใบมีด
 However, this was a matter regarding his future sex life, so even if a thousand blades were to befall him, he still had to withstand it
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตทางเพศในอนาคตของเขาดังนั้นแม้จะมีหมื่นใบเกิดขึ้นเขาก็ยังคงต้องทนต่อเรื่องนี้
 “Too tired
"เหนื่อยเกินไป
” After some period of time, Ye Qia spoke
"หลังจากช่วงระยะเวลาหนึ่งแล้ว Ye Qia พูด
 “Recently several of my clients have been into the fancy stuff, and each time, I have to move those hundred kilo men here and there, making my back sore
"เมื่อเร็ว ๆ นี้หลายของลูกค้าของฉันได้รับในสิ่งแฟนซีและทุกครั้งที่ฉันต้องย้ายคนร้อยกิโลกรัมที่นี่และมีการทำกลับมาเจ็บของฉัน
” Xia Zhi continued to stare hard at Ye Qia until he finally softened
"Xia Zhi ยังคงจ้องที่ Ye Qia จนทำให้เขาอ่อนเปียกลง
 Thinking back to a time when he was collecting debt, the debtor had used a pile of old furniture as collateral
เมื่อคิดถึงเวลาที่เก็บหนี้ลูกหนี้ได้ใช้เฟอร์นิเจอร์เก่าเป็นหลักประกัน
 To save on money, Xia Zhi got a three-wheeled wagon and brought the furniture to the appraisal department on the third floor, avoiding traffic wardens along the way
เพื่อประหยัดเงิน Xia Zhi มีรถสามล้อและนำเฟอร์นิเจอร์ไปยังแผนกประเมินราคาบนชั้นสามเพื่อหลีกเลี่ยงการจราจรตามทาง
 After doing this many times for the entire day, the various struggles and the pain suffered throughout the process was indescribable
หลังจากทำเช่นนี้หลายครั้งตลอดทั้งวันการต่อสู้ต่างๆและความเจ็บปวดทรมานตลอดกระบวนการนี้คือสุดจะพรรณนาได้
 Forget it, everyone has difficult times
ลืมไปทุกคนก็ลำบาก
 “Then can you at least let me feel like a man?” Xia Zhi took a step back
"แล้วคุณสามารถอย่างน้อยให้ฉันรู้สึกเหมือนผู้ชายคนหนึ่ง?" Xia Zhi เอาขั้นตอนกลับ
 “Or are you trying to tell me to go out for a one night stand?” When he spoke these words, Xia Zhi felt tight in the chest
"หรือคุณพยายามที่จะบอกให้ฉันออกไปยืนข้างหนึ่งคืนเหรอ?" เมื่อเขาพูดถ้อยคำเหล่านี้ Xia Zhi รู้สึกแน่นในอก
 If by any chance Ye Qia really said “Then do so”, then he’ll really be speechless
ถ้ามีโอกาสใด ๆ Ye Qia ก็บอกว่า "ทำแล้ว" แล้วเขาก็จะไม่พูดอะไร
 Luckily, when Ye Qia heard it, his eyes immediately narrowed
โชคดีที่เมื่อ Ye Qia ได้ยินมาตาของเขาก็แคบลง
 “You dare?” he said in a low voice
"คุณกล้าหรอ?" เขาพูดด้วยเสียงต่ำ
 Xia Zhi felt shaken in that instant
Xia Zhi รู้สึกเขย่าในทันที
 “Then what are you going to do?” Ye Qia thought for a while, then said, “I’ll help you masturbate
"แล้วคุณจะทำอะไร?" Ye Qia คิดนิดหน่อยแล้วก็พูดว่า "ฉันจะช่วยคุณช่วยตัวเอง
” Xia Zhi’s brows drooped
คิ้วของ Xia Zhi ห้อยลง
 “What’s the point of that, I can also jerk myself off
"อะไรคือจุดที่ฉันยังสามารถฉุดตัวเองออก
” Ye Qia began to eat dinner, while casually answering, “If mine’s the same as yours, how could it make any money
"Ye Qia เริ่มทานอาหารเย็นในขณะที่กำลังตอบคำถาม" ถ้าฉันเหมือนคุณคุณจะทำเงินได้อย่างไร
” Xia Zhi’s heart skipped a beat
หัวใจของ Xia Zhi เต้นไม่ไหว
 He didn’t nag anymore, and very pervertedly started to look forward for night to come
เขาไม่ได้โกรธอีกต่อไปแล้วก็เริ่มมองไปข้างหน้าเพื่อไปเที่ยวกลางคืน