Chapter 4 ☆No Discord, No Relationship The police officer and the plastered man proceeded into the house
บทที่ 4 ☆ไม่มีความไม่ลงรอยกันไม่มีความสัมพันธ์เจ้าหน้าที่ตำรวจและคนที่ฉาบปูนเข้ามาในบ้าน
Gao Yulan didn’t dare to stop them because the plastered man had offered to speak here or at the Police Station
Gao Yulan ไม่กล้าที่จะหยุดพวกเขาเพราะคนที่ฉาบปูนเสนอให้พูดที่นี่หรือที่สถานีตำรวจ
Who would want to drink tea at the Police Station!? Gao Yulan of course choose her home
ใครอยากดื่มชาที่สถานีตำรวจ!?
“Let me see Identification first
"ให้ฉันดูข้อมูลประจำตัวก่อน
” Although she was bewildered Gao Yulan pretended to be calm, to try to gain the upper hand and not be tricked
"แม้ว่าเธอจะงุนงง Gao Yulan แสร้งทำเป็นสงบพยายามที่จะได้รับชัยชนะและไม่ถูกหลอก
The plastered man put his ID onto the coffee table and the police officer also took out his ID showing it to Gao Yulan
ชายฉาบใส่ ID ของเขาลงบนโต๊ะกาแฟและเจ้าหน้าที่ตำรวจก็หยิบบัตรประจำตัวของเขาออกไปที่ Gao Yulan
The plastered man’s name was Yin Ze, and the police officer was called Lei Feng
ชื่อคนฉาบคือ Yin Ze และเจ้าหน้าที่ตำรวจเรียกว่า Lei Feng
Gao Yulan returned the ID’s and expressionlessly asked: “What proof do you have?” In fact as Gao Yulan sat down she looked carefully at Yin Ze’s face
"คุณมีหลักฐานอะไรบ้าง?" ในความเป็นจริง Gao Yulan นั่งลงเธอมองอย่างระมัดระวังที่ใบหน้าของ Yin Ze
His eye’s were clear and bright like stars and even though he was in a wheelchair they shined grandly, also his figure was quite tall
ดวงตาของเขาสดใสและสดใสเหมือนดวงดาวแม้ว่าเขาจะอยู่ในรถเข็นพวกเขาก็ส่องแสงอย่างงดงาม แต่รูปของเขาค่อนข้างสูง
Gao Yulan’s brain abruptly remembered last night when she had tried to touch his face, then kicked his legs, and picked up his dog and ran away
สมองของ Gao Yulan จำได้อย่างกะทันหันเมื่อคืนที่ผ่านมาเมื่อเธอพยายามจะแตะต้องใบหน้าของเขาแล้วเตะขาและหยิบมันขึ้นมาและวิ่งหนี
When she had been drunk everything had been crazy and she didn’t remember anything in the morning, but when people came to calculate her debt, she finally remembered
เมื่อเธอเมาทุกอย่างบ้าคลั่งและเธอไม่ได้จำอะไรเลยในตอนเช้า แต่เมื่อมีคนมาคำนวณหนี้สินของเธอเธอก็จำได้
How was this supposed to help her now? “Evidence? You want to say you didn’t do it? Then how is my family dog Mantou here at your home? “ Yin Ze asked
ตอนนี้ควรจะช่วยเธออย่างไร?
Gao Yulan looked to the ground at Mantou’s tail as it played around, and stupidly said: “How would I know how it came here? I was drunk and then saw it in my home
Gao Yulan มองไปที่พื้นที่หาง Mantou ขณะที่มันเล่นรอบ ๆ และโง่เขลากล่าวว่า "ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่ามันมาที่นี่?
Perhaps I saw it in my yard yesterday and decided to pick it up? Also how do you know this is your dog? You call it Mantou, well I call it Baozi
บางทีฉันเห็นมันในลานของฉันเมื่อวานนี้และตัดสินใจที่จะหยิบมันขึ้นมา?
” Mantou hearing its name looked up
Mantou ได้ยินชื่อของมันเงยหน้าขึ้น
Gao Yulan imitated Yin Ze and opened up her arms into an embrace: “Baozi, Baozi, Come!” Mantou shook its tail and sat beside Gao Yulan’s leg and rubbed against it warmly
Gao Yulan เลียนแบบ Yin Ze และเปิดแขนขึ้นกอดไว้ว่า "Baozi, Baozi, Come!" Mantou ส่ายหางและนั่งข้างขาของ Gao Yulan และลูบกับมันอย่างอบอุ่น
Gao Yulan raised her head with a “how about this” expression proudly
Gao Yulan ยกศีรษะของเธอด้วยความรู้สึกภูมิใจในตัวเอง
Yin Ze laughed coldly: “You trained my dog to follow your orders
Yin Ze หัวเราะเย็น ๆ : "คุณฝึกสุนัขของฉันให้ทำตามคำสั่งของคุณ
Are you proud of that?” Gao Yulan choked and said: “Anyway if you only come to my home with only spoken proof, even bringing a police officer is useless!” She gestured to her arm: “You look at me compared to you, my slender arms can steal your dog, but to beat you up till you’re in a wheelchair
คุณรู้สึกภาคภูมิใจหรือไม่? "Gao Yulan สำลักและกล่าวว่า" อย่างไรก็ตามถ้าคุณมาที่บ้านของฉันด้วยคำพูดเพียงอย่างเดียวแม้แต่การใส่เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ไร้ประโยชน์! "เธอก้มหน้าแขน:" คุณมองมาที่ฉันเมื่อเทียบกับคุณ
Who would believed that?” “Yo, so arrogant
ใครจะเชื่อได้? "" โย่หยิ่ง
But with reasonable truth
แต่ด้วยความจริงที่สมเหตุสมผล
” Yin Ze then exaggerated his stomach wound and facial expression, then suddenly toke out a leather bag with documents: “Evidence? You look at it?” He reached into the paper bag and fished out several pieces of paper and said: “ You first came up to me and stroked my face, I asked you to stop but you didn’t listen
"Yin Ze ยุ้ยแผลบริเวณหน้าท้องและการแสดงออกทางสีหน้าของเขาแล้วจู่ ๆ ก็ลากกระเป๋าหนังออกด้วยเอกสาร:" หลักฐาน?
Then you got angry and kicked me, I then fell down a flight of stairs and twisted my leg
จากนั้นคุณโกรธและเตะผมผมก็ล้มลงบันไดและบิดขาของผม
Then you took Mantou and ran
จากนั้นก็พา Mantou และวิ่ง
Then a taxi had pulled over and you had jumped in to run, I didn’t have time to chase, but I wrote down the taxi’s license plate number
จากนั้นรถแท็กซี่ก็ดึงเข้ามาและคุณก็กระโดดขึ้นไปวิ่งผมไม่ได้มีเวลาไล่ล่า แต่ผมก็เขียนหมายเลขป้ายทะเบียนรถแท็กซี่
” He displayed the pages side to side: “ Officer Lei, helped me contact the taxi driver, and ask about the drunk woman that was holding a puppy, and what address they had gotten off at
"เขาแสดงหน้ากระดาษด้านข้าง:" เจ้าหน้าที่ Lei ช่วยฉันติดต่อคนขับรถแท็กซี่และถามเกี่ยวกับผู้หญิงที่กำลังอุ้มแม่หมูและที่อยู่ที่พวกเขาได้รับที่
Then we came to the neighborhood, and ask the security to find you
จากนั้นเราก็มาถึงบริเวณใกล้เคียงและขอความปลอดภัยเพื่อหาคุณ
You see, the taxi driver had made a testimony, as we were afraid you would not admit to it
คุณเห็นไหมคนขับรถแท็กซี่ก็เป็นพยานในขณะที่เรากลัวว่าคุณจะไม่ยอมรับมัน
Also I had asked for the surrounding eyewitnesses contact details, and three eyewitnesses had also made a testimony of you using violence and stealing my dog
นอกจากนี้ฉันได้ขอรายละเอียดการติดต่อจากผู้สังเกตการณ์โดยรอบและพยานทั้งสามคนยังเป็นพยานในการใช้ความรุนแรงและขโมยสุนัขของฉันด้วย
” Gao Yulan was flabbergasted, not able to even think
"Gao Yulan รู้สึกลำบากใจที่ไม่สามารถแม้แต่จะคิดได้
Do you really have to bring so much to support yourself? And to have gotten witnesses, and testimonies in such a short time? The Yin Ze continued to say: “These are my medical exam papers, with my injuries that you had cruelly inflicted upon me
คุณต้องนำมามากเพื่อสนับสนุนตัวเองหรือไม่?
I have a fractured ankle, ligament sprain, and am now covered in plaster
ฉันมีข้อเท้าร้าวข้อเท้าเอ็นและบัดนี้เป็นปูนปลาสเตอร์
I’ll have to sit in this wheelchair for about a month and this is the medical bill
ฉันจะต้องนั่งอยู่ในรถเข็นนี้ประมาณเดือนและนี่คือค่ารักษาพยาบาล
” Gao Yulan looked at the five digit medical fee
"Gao Yulan มองค่ารักษาพยาบาลห้าหลัก
Is this a sweat shop? Yin Ze was not finished, and continued to attack: “You had also exposed yourself, you said how could I be beaten up so badly that I would need to be in a wheelchair
นี่เป็นร้านเหงื่อไหม?
May I ask, How do you know that I wasn’t sitting in a wheelchair beforehand? I had said that you had beaten me up, not that I was beaten up till I was in a wheelchair
ฉันจะถามได้อย่างไรคุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันไม่ได้นั่งรถเข็นก่อน?
” Gao Yulan looked at him, and slowly replied: “You’re thinking too much, it was fair to speculate that anybody that came wounded saying I beat them up, was injured
"Gao Yulan มองไปที่เขาและค่อยๆตอบว่า" คุณคิดมากเกินไปมันก็ยุติธรรมที่จะคาดเดาได้ว่าทุกคนที่ได้รับบาดเจ็บที่บอกว่าฉันตีพวกเขาได้รับบาดเจ็บ
Not thinking that, would make that person a fool
ไม่คิดว่าจะทำให้คนโง่คนนั้น
” Yin Ze cursed on the inside and squinted his eyes while looking at Gao Yulans eyes
Yin Ze สาปแช่งด้านในและเหลือบตาของเขาในขณะที่มองตา Gao Yulans
Although Gao Yulan was guilty, she didn’t show any weakness and stared back
แม้ว่า Gao Yulan มีความผิดเธอก็ไม่ได้แสดงความอ่อนแอใด ๆ และมองย้อนกลับไป
Two people stared at each other, and finally Yin Ze laughed: “You're really interesting, I like interesting
คนสองคนจ้องมองกันและกันและในที่สุด Yin Ze ก็หัวเราะออกมาว่า "คุณน่าสนใจจริงๆฉันชอบที่น่าสนใจ
” He patted the testimonies and medical receipts: “In short, you have to compensate for my medical fees and my mental suffering, or surrender to this police officer and be put in jail
"เขาตอกย้ำประจักษ์พยานและใบเสร็จรับเงินทางการแพทย์ว่า" ในระยะสั้นคุณต้องชดเชยค่ารักษาพยาบาลและความทุกข์ทรมานทางจิตใจของฉันหรือยอมจำนนต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจคนนี้และถูกจำคุก
” Gao Yulan then remembered that there was a police officer sitting in front of her
"Gao Yulan จำได้ว่ามีเจ้าหน้าที่ตำรวจนั่งอยู่ตรงหน้าเธอ
The police officer had sat in between the two but didn’t seem to be even there, from start to finish he had not said a word
เจ้าหน้าที่ตำรวจนั่งอยู่ระหว่างสองคนนั้น แต่ดูเหมือนจะไม่ได้มีตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้พูดอะไรสักคำ
But then because it was the end he finally opened his mouth to talk: “The evidence is undeniable and if you cannot reach an agreement with Mr
แต่แล้วเพราะมันเป็นที่สุดเขาก็เปิดปากของเขาเพื่อพูดคุย: "หลักฐานจะปฏิเสธไม่ได้และถ้าคุณไม่สามารถบรรลุข้อตกลงกับนาย
Yin, and he insist on sueing you then I will have to arrest you according to the law
Yin และเขายืนยันที่จะฟ้องร้องคุณแล้วฉันจะต้องจับกุมคุณตามกฎหมาย
Real or Fake? ◇Currently◇Processing◇Information◇Reason◇Thinking◇Rabbit◇Doing◇Line◇Revieweing◇Reading◇Network◇Freind◇Fix◇Order◇First◇ Gao Yulan weighed the situation and no matter what, she was in the wrong, they had come prepared with good evidence and she can’t settle this dispute
จริงหรือหลอก?
The five digit medical fee was really too high, she didn’t have any money, and currently was unemployed, she seriously couldn’t compensate his losses
ค่ารักษาพยาบาลห้าหลักเป็นจำนวนที่สูงเกินไปที่เธอไม่ได้มีเงินและปัจจุบันตกงานเธอก็ไม่สามารถชดเชยความสูญเสียของเขาได้
Thinking of this, Gao Yulan’s hate for Wen Sha rose even more
คิดถึงเรื่องนี้ความเกลียดชังของ Gao Yulan ต่อ Wen Sha เพิ่มมากยิ่งขึ้น
She had framed her then got her fired, causing her to go buy alcohol and get intoxicated
เธอได้วางกรอบของเธอแล้วได้รับการยิงของเธอทำให้เธอไปซื้อเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และได้รับมึนเมา
Oh! And it was also Wen Sha’s phone call that had caused her to go out and look for men! How can she have so much bad luck to run into these kinds of things? Gao Yulan looked at Yin Ze, then looked at Officer Lei Feng
Oh!
She couldn’t think of a method and really couldn’t pay either
เธอไม่สามารถคิดวิธีการและจริงๆไม่สามารถจ่ายทั้ง
She secretly pinched her thighs and blinked her eyes, moisture began to well from her eyes
เธอแอบก้มหน้าต้นขาของเธอและกระพริบตาดวงตาของเธอความชื้นเริ่มดีขึ้นจากสายตาของเธอ
She gave a pathetic look: “Yesterday night I drank a lot and don’t remember what had happened
เธอมองอย่างน่าสงสาร: "เมื่อคืนวานฉันดื่มมากและจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
Everything Mr
ทุกอย่าง Mr
Yin said I don’t remember
หยินบอกว่าจำไม่ได้
If it really is like that, I am willing take responsibility
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆผมเต็มใจรับผิดชอบ
Having said that, in fact, I’m really a pitiful person
ต้องบอกว่าในความเป็นจริงฉันเป็นคนน่าสงสารจริงๆ
I was framed and forced to leave home alone, then while living in A city alone, yesterday I had the darkest day of my life
ฉันถูกล้อมกรอบและถูกบังคับให้ต้องออกจากบ้านเพียงลำพังแล้วขณะที่อาศัยอยู่ในเมืองเดียวเมื่อวานนี้ฉันมีวันที่มืดมนที่สุดในชีวิตของฉัน
I was framed again and lost my job, the company had set me up
ฉันถูกล้อมกรอบอีกครั้งและสูญเสียงานของฉัน บริษัท ฯ ได้ตั้งฉันขึ้น
Officer Lei, I ask you here can I file a case of being framed?” Lei Feng looked blankly, How did the subject change so quickly? Gao Yulan continued adding oil to the fire and talked to about everything that had happened yesterday and more
เจ้าหน้าที่ Lei ฉันขอร้องคุณที่นี่ฉันสามารถยื่นเรื่องของการถูกล้อมกรอบได้หรือไม่? "Lei Feng มองไม่ชัดว่าเรื่องนี้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วได้อย่างไร?
Like how she was alone in A city, with no friends, no parents
เช่นเดียวกับที่เธออยู่ตามลำพังในเมืองไม่มีเพื่อนไม่มีพ่อแม่
All her the hard work for the company, but they still dismissed her
ทั้งหมดที่เธอทำงานหนักสำหรับ บริษัท แต่พวกเขายังคงไล่เธอออก
How the colleagues had despised and ridiculed her
เพื่อนร่วมงานของเธอดูถูกและเยาะเย้ยเธออย่างไร
She had a lot of grievances which she spoke of vividly
เธอมีข้อข้องใจมากมายที่เธอพูดได้อย่างเต็มตา
Half of it was true, while she cried
ครึ่งหนึ่งของมันเป็นจริงในขณะที่เธอร้องไห้
She finished, and asked Officer Lei: “Officer, you said that the police would take care of these things right?” Lei Feng’s face turned dark, this woman didn’t seem to be faking it, and he didn’t know how to feel about it
"เจ้าหน้าที่คุณบอกว่าตำรวจจะดูแลเรื่องเหล่านี้ใช่มั้ย?" หน้าของ Lei Feng เปลี่ยนเป็นสีดำผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะไม่แกล้งทำและเขาก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
He looked at Yin Ze not knowing what to say
เขามองไปที่ Yin Ze ไม่ทราบว่าจะพูดอะไร
Yin Zhe said: “Do you have proof?” Gao Yulan took out her purse and fished out Wen Sha’s business card: “You look! This is the company and this is the woman that had harmed me
Yin Zhe กล่าวว่า "คุณมีหลักฐานหรือไม่" Gao Yulan หยิบกระเป๋าสตางค์ออกจากกระเป๋านามบัตรของ Wen Sha: "คุณดู!
The whole company knows about this
ทั้ง บริษัท รู้เรื่องนี้
Yesterday I felt depressed so I went to drink at a bar I’ve never been to
เมื่อวานนี้ฉันรู้สึกหดหู่ใจดังนั้นฉันไปดื่มที่บาร์ที่ฉันไม่เคยไป
Then this woman called me while I was drunk and provoked me by saying she won’t clarify with the company and the only way for the company to know that I didn’t like woman was to get a man
จากนั้นผู้หญิงคนนี้ก็โทรหาฉันขณะที่ฉันกำลังเมาและยั่วยุให้ฉันโดยบอกว่าเธอจะไม่ชี้แจงกับทาง บริษัท และวิธีเดียวที่จะทำให้ บริษัท รู้ได้ว่าฉันไม่ชอบผู้หญิงจะได้ผู้ชาย
Then while I was drunk I made a mistake
ขณะที่ฉันเมาฉันทำผิด
” Yin Ze looked at the business card carefully, then acted out: “Seriously pitiful, as pitiful as me
"Yin Ze มองไปที่นามบัตรอย่างระมัดระวังจากนั้นก็ทำท่าว่า:" น่าสงสารน่าสงสารและน่าสงสารเหมือนฉัน
” His emotional and smooth voice, made Lei Feng shut up
"เสียงที่ราบรื่นและอารมณ์ทำให้ลีอองปิดลง
This Yin Ze’s words were vicious
คำหยินซีนี้เป็นคำพูดที่เลวร้าย
Gao Yulan had seen the Police Officer’s expression soften, then the victim spoke and the whole ordeal changed
Gao Yulan ได้เห็นการแสดงออกของเจ้าหน้าที่ตำรวจอ่อนลงแล้วเหยื่อพูดและความเจ็บปวดทั้งหมดมีการเปลี่ยนแปลง
Gao Yulan couldn’t help but stare the the loathsome man, he seriously was a horrid annoyance
Gao Yulan ไม่สามารถช่วย แต่จ้องมองคนที่น่ารังเกียจเขาอย่างจริงจังเป็นที่น่ารังเกียจน่ารังเกียจ
She cursed in her heart and then saw Yin Ze wave to Lei Feng and said: “Officer, I’m not sueing her
เธอสาปแช่งในหัวใจของเธอแล้วเห็น Yin Ze wave ที่ Lei Feng และกล่าวว่า: "เจ้าหน้าที่ฉันไม่ได้ฟ้องร้องเธอ
” Gao Yulan blankly, couldn’t believe it
"Gao Yulan ว่างเปล่าไม่สามารถเชื่อได้
A miracle? Yin Ze then pointed at the medical bills and said: “You still have to pay me back or I will sue you
ปาฏิหารณ์?
” Gao Yulan secretly grinded her teeth together, but Yin Zhe wasn’t finished, he winked and continued: “This affair of yours sounds like fun, after hearing about it I’ve decided to help you out, alright? You just need a guy to pretend to be your boyfriend, and show off right? How about me? But while I’m pretending don't take it too seriously or I’ll be at a loss
"Gao Yulan แอบบดฟันด้วยกัน แต่ Yin Zhe ยังไม่จบเขาขยิบตาและพูดต่อ:" เรื่องนี้ของคุณฟังดูสนุกเหมือนกันหลังจากที่ได้ฟังเรื่องนี้ฉันตัดสินใจที่จะช่วยให้คุณออกมาดีไหม?
” Lei Feng coughed, Yin Ze and Gao Yulan both looked at him at the same time
"Lei Feng coughed, Yin Ze และ Gao Yulan ทั้งสองคนมองไปที่เขาพร้อม ๆ กัน
Yin Ze face was full of expectation, Gao Yulan nevertheless resolutely said: “No
ใบหน้า Yin Ze เต็มไปด้วยความคาดหวัง Gao Yulan ยังคงเฉียบขาดกล่าวว่า "ไม่
” “Oh! That hurts!” Yin Ze expressed his thoughts, Lei Feng rubbed his temples seeing this
"" โอ้!
“You have to give me a good reason!” Yin Ze sorrowfully acted: “I’m pretty talented, and have pretty good looks, and I’m pretty good in the kitchen
"คุณต้องทำให้ฉันมีเหตุผลที่ดี!" Yin Ze ทำอย่างโศกเศร้า: "ฉันมีพรสวรรค์สวย ๆ และดูดีและฉันก็ดูดีในห้องครัว
You’ve had pretty bad luck finding men, and now a guy has fallen from the sky and you ignore it?” Gao Yulan pointed at his broken plastered leg, and his wheelchair before slowly saying: “A puppy that can’t protect a man and a broken man
คุณมีโชคไม่ดีในการหาผู้ชายและตอนนี้ผู้ชายคนหนึ่งได้ตกลงมาจากฟากฟ้าแล้วคุณละเลย? "Gao Yulan ชี้ไปที่ขาหักและรถเข็นของเขาก่อนที่จะพูดช้า ๆ ว่า" ลูกสุนัขที่ไม่สามารถปกป้อง
” Yin Ze choked and stared at her
Yin Ze สำลักและจ้องที่เธอ
Gao Yulan turned to look at Mantou’s watery eyes and asked: “Right?” Mantou barked “Wan” in agreement
Gao Yulan หันไปมองตาน้ำตาของ Mantou และถามว่า "ใช่มั้ย?" Mantou เห่า "Wan" ตกลง
Gao Yulan laughed and carried Mantou
Gao Yulan หัวเราะและพา Mantou
A plot! Yin Ze turned to glare at his dog acting cute, that had just betrayed him, and said to Gao Yulan: “ The two of us really are the same, you try to snatch a guy and snatch a dog instead
พล็อต!
Interesting
น่าสนใจ
” Gao Yulan’s smile stiffened on her face and groaned “heng” before throwing Mantou into Yin Ze’s embrace and began to show them the door: “Officer Lei, He already said he isn’t suing, there shouldn’t be any problems
รอยยิ้มของ Gao Yulan ค่อยๆโผล่ขึ้นมาบนใบหน้าของเธอและร้อง "เฮง" ก่อนที่จะโยน Mantou เข้ากับกอด Yin Ze และเริ่มแสดงให้พวกเขาเห็นประตู: "Officer Lei เขากล่าวว่าเขาไม่ได้ฟ้องร้องไม่ควรมีปัญหาใด ๆ
You two should quickly leave
คุณควรออกไปสองคน
” Yin Ze protested, saying that it was important to get to the truth of the matter
Yin Ze ประท้วงบอกว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะได้รับความจริงของเรื่อง
And how it would benefit Gao Yulan to have him act a her boyfriend so he can play around, but Lei Feng and Gao Yulan did not care about it
และวิธีการที่จะได้รับประโยชน์ Gao Yulan เพื่อให้เขาทำหน้าที่เป็นแฟนหนุ่มของเธอเพื่อให้เขาสามารถเล่นรอบ ๆ ได้ แต่ Lei Feng และ Gao Yulan ไม่สนใจเรื่องนี้
They cleaned up and were sent out of the door
พวกเขาทำความสะอาดและถูกส่งออกมาจากประตู
Yin Ze going out with Lei Feng shouted back: “You will come and find me, just you wait and see!” Ping! Hearing his voice she exerted strength and closed the door shut
Yin Ze ออกไปกับ Lei Feng ตะโกนกลับมาว่า "คุณจะมาหาฉันแค่รอดู" Ping!
Sending them away Gao Yulan seriously thought about it and she really did have bad luck
ส่งพวกเขาไป Gao Yulan คิดอย่างจริงจังเกี่ยวกับเรื่องนี้และเธอก็มีโชคร้ายจริงๆ
Wen Sha’s matter and then Yin Ze came
เรื่องของ Wen Sha และ Yin Ze มาแล้ว
Officer Lei Feng’s expression was also helpless, she was on her own
การแสดงออกของเจ้าหน้าที่ Lei Feng ก็ไร้ประโยชน์เธอก็เป็นของตัวเอง
What to do if Yin Ze really did come back and demand money? Gao Yulan thought for a while and couldn’t think of anything, she was currently renting the apartment which was really good
จะทำอย่างไรถ้า Yin Ze กลับมาจริงๆแล้วเรียกร้องเงิน?
But she didn’t want to move away and escape, so she decided to ignore it
แต่เธอไม่ต้องการย้ายออกไปและหลบหนีดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะไม่สนใจ
Anyway the soldiers will block and the water will flood
อย่างไรก็ตามทหารจะปิดกั้นและน้ำจะท่วม
If Yin Ze came to demand payment, then kill time and discuss later
ถ้า Yin Ze มาเพื่อเรียกร้องการชำระเงินแล้วฆ่าเวลาและหารือในภายหลัง
The next week, Gao Yulan was muddleheaded
สัปดาห์หน้า Gao Yulan ยุ่งเหยิง
She didn’t have any bank savings so she had to hurriedly find a new job, but there was no suitable job
เธอไม่มีเงินฝากออมทรัพย์ของธนาคารดังนั้นเธอต้องรีบหางานใหม่ แต่ไม่มีงานที่เหมาะสม
She bit the bullet and still sent out resumes
เธอกระสุนปืนและยังส่งงานกลับมา
However a week later there still wasn’t any phone call back or anything
อย่างไรก็ตามสัปดาห์ต่อมายังไม่มีโทรศัพท์ติดต่อกลับหรืออะไรเลย
Actually a couple colleagues had contacted her about her situation
อันที่จริงเพื่อนร่วมงานสองคนได้ติดต่อคุณเกี่ยวกับสถานการณ์ของเธอ
She seriously explained how she was framed and she didn’t like Wen Sha, but everyone was helpless and the rumor had spread really fast
เธออธิบายอย่างจริงจังว่าเธอเป็นคนที่มีกรอบอย่างไรและเธอไม่ชอบวึนฉาง แต่ทุกคนก็ไร้ประโยชน์และข่าวลือก็แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว
Even the client company knew about it and had called to ask
แม้ บริษัท ลูกค้ารู้เรื่องนี้และได้เรียกร้องให้ถาม
Even colleagues had gone so far to ask about the rumor, this made her sad knowing it would be known to more people and nobody could help her
เพื่อนร่วมงานแม้กระทั่งได้ไปไกลเพื่อถามเกี่ยวกับข่าวลือนี้ทำให้เธอเศร้ารู้ว่ามันจะเป็นที่รู้จักกับคนมากขึ้นและไม่มีใครสามารถช่วยเธอ
A week later Gao Yulan received a phone call from a good colleague
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา Gao Yulan ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนร่วมงานที่ดี
“Lan Lan, Come back to the company, your boyfriend went to find Wen Sha
"Lan Lan, กลับมาที่ บริษัท แฟนของคุณไปหา Wen Sha
” “Boyfriend? Find Wen Sha?” “Right!” “My boyfriend?” Gao Yulan had a foreboding premonition
"" แฟนบอย?
“He’s pretty good looking, tall and laughs like a ruffian
"เขาสวยดูสูงและหัวเราะเหมือนคนพาล
” “Legs broken and sitting in a wheelchair covered with plaster?” “No, not right
"" ขาหักและนั่งอยู่บนรถเข็นคนพิการที่ปกคลุมด้วยปูนปลาสเตอร์? "" ไม่ไม่ถูกต้อง
” Her Colleague felt baffled: “Lan, Lan, You have a couple boyfriends?” Gao Yulan took a deep breath, although there was no plaster or wheelchair, but he laughed like a ruffian and was pretending to be her boyfriend at the company to have a little fun
เพื่อนร่วมงานของเธอรู้สึกงุนงง: "Lan, Lan, คุณมีแฟนเป็นคู่?" Gao Yulan หายใจเข้าแม้ว่าจะไม่มีปูนปลาสเตอร์หรือรถเข็น แต่เขาก็หัวเราะเหมือนคนพาลและแกล้งทำเป็นแฟนหนุ่มของเธอที่ บริษัท
There was only one person
มีเพียงคนเดียวเท่านั้น
“That isn’t my boyfriend, that's Mantou’s father!” Author’s Note: Writing, Editing has caused me insomnia, my brain is not able to sleep till I finish chapter
"นั่นไม่ใช่แฟนของฉันนั่นคือพ่อของ Mantou!" หมายเหตุผู้เขียน: การเขียนการแก้ไขทำให้ฉันนอนไม่หลับสมองของฉันไม่สามารถนอนหลับได้จนกว่าฉันจะจบบท
I also think: this author is the best, right??????? Thus you can’t question me!!!!!!!
ฉันยังคิดว่า: ผู้เขียนคนนี้ดีที่สุดใช่ไหม ???????