Chapter 53 Chapter 53 No, calm down
53 บท 53 ไม่สงบลง
 In this situation, the important part isn’t the small old man
ในสถานการณ์เช่นนี้ส่วนที่สำคัญไม่ใช่คนชราตัวเล็ก
 It’s the ‘same’
มันเหมือนกัน'
 The face and body of the Dwarf look exactly the same small old man
ใบหน้าและร่างกายของคนแคระดูตรงชายชราตัวเล็ก
 Wehad just went our seperate ways, but he’s looking at us as if we’re thesuspicious ones
Wehad เดินหน้าไปทางเดียวกับเรา แต่เขามองเราราวกับว่าเราเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์
 “……” Wait wait, it’s different now that I look closely
"...... " เดี๋ยวรอตอนนี้มันดูแตกต่างไปเมื่อมองใกล้
 I’ll inspect the old man once again
ฉันจะไปตรวจดูชายชราอีกครั้ง
 That Dwarf from earlier was wearing a red hat, this one is wearing a greenhat
คนแคระคนนี้เคยสวมหมวกสีแดงคนนี้สวม greenhat
 I silently gestured at Kawazu-san with my eyes, but he doesn’t seem tounderstand so he just shook his head
ฉันท่าทางอย่างเงียบ ๆ ที่ Kawazu-san ด้วยสายตาของฉัน แต่เขาดูเหมือนจะไม่เข้าใจตัวเองดังนั้นเขาจึงส่ายหน้า
 So I commenced an emergency meeting with a hushed voice
ดังนั้นผมจึงเริ่มต้นการประชุมฉุกเฉินด้วยเสียงเงียบ ๆ
 “…… is he the same one from earlier? Twin brother? He didn’t say anythingof the sort, right?” (T) “I wonder? This is also the first time I’ve seen Dwarves” (K) “I don’t think he’s pulling some sort of prank…… ” (N) “…… what do you guys think you’re doing, coming into my house andwhispering by yourselves?” I immediately straightened up after being scolded by an irritated voice
"...... เขาเป็นคนเดิมตั้งแต่ก่อนหน้านี้หรือ? 
 Fornow, let’s proceed with the conversation as if it’s a different person
Fornow ให้ดำเนินการกับบทสนทนาราวกับว่าเป็นคนละคน
 “Sorry, excuse us
ขอโทษด้วยนะ
 We actually came to deliver this to you” “A delivery?” Now that I think about it, there’re no other clues besides the guidanceearlier as to who the letter would be sent to
เรามาถึงเรื่องนี้เพื่อส่งมอบให้กับคุณ "" การส่งมอบ? "ตอนนี้ฉันคิดถึงเรื่องนี้ไม่มีคำแนะนำอื่นใดนอกจากคำแนะนำว่าใครจะส่งจดหมายไปให้ได้
 I have no choice but to showthe reciepient
ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการแสดงให้ผู้บริโภค
 A gave the letter that the boss entrusted me, the Dwarf (green) saw it, andexclaimed in a loud voice
ให้จดหมายที่เจ้านายมอบหมายให้ฉันคนแคระ (สีเขียว) เห็นและได้รับเสียงดัง
 “Oh, oh! I remember him! …… this is the kid I looked after when I wastravelling outside, how many years has it been! So he’s still alive” The Dwarf (green) said that in delight, he seems to be incredibly happy
"โอ้โอ้! 
 The bond of a student and master is indeed a profound thing
ความผูกพันของนักเรียนและอาจารย์เป็นสิ่งที่ลึกซึ้ง
 It was the right decision for the boss to write that letter
เป็นการตัดสินใจที่เหมาะสมสำหรับเจ้านายที่จะเขียนจดหมายดังกล่าว
 “Um yes
"อืมใช่
 He’s currently working as a blacksmith in a human village” “Hohou! That little kid…… I wonder if he’s become better at hammering?” “A, that’s…… ” Speaking of, the only sword that I carry around was the boss’ work
เขากำลังทำงานเป็นช่างตีเหล็กในหมู่บ้านมนุษย์ "" Hohou! 
 I could show it to him if he’s interested
ฉันสามารถแสดงให้เขาเห็นได้ถ้าเขาสนใจ
 I took out my beloved sword fromthe magic pouch and presented it to the old Dwarf (green)
ฉันเอาดาบอันเป็นที่รักของฉันออกจากกล่องมายากลและนำมันไปหาคนแคระเก่า (สีเขียว)
 For somereason, the Dwarf (green) had a look of trepidation, and was uneased bythe sword
สำหรับคนชั่วช้าคนแคระ (สีเขียว) ดูน่ากลัวและไม่ค่อยได้รับรู้ด้วยดาบ
 “……you don’t have to be that wary of it” I’m kinda hurt that he looked like he’s asked to touch some filth
"...... คุณไม่จำเป็นต้องเป็นที่ระวังของมัน" ฉัน kinda เจ็บที่เขาดูเหมือนเขาขอให้สัมผัสสกปรกบาง
 The Dwarf(green) had a troubled and helpless face
คนแคระ (สีเขียว) มีหน้าทุกข์และไม่มีที่อยู่
 “Isn’t this enchanted with something nasty? However…… I could feel afrightening magical power from this sword, what’s going in? Is this reallysomething that he made?” Now that he mentions it, I did a lot of things to the sword
"นี้ไม่หลงเสน่ห์กับสิ่งที่น่ารังเกียจ? 
 I hastilyexplained
ฉัน hastilyexplains
 “Well I was the one that added those, he just gave the sword to me
"ดีฉันเป็นคนหนึ่งที่เพิ่มคนเหล่านั้นเขาก็ให้ดาบกับฉัน
Someone thought it was interesting and tried a lot of things with it, so it’sokay to touch it” “…… you’re quite reckless, aren’t you” The Dwarf (green) was still fearful, but he was a little relieved afterconfirming who applied the magic and that may be why he took the swordsword from my hand and brandished it with some familiarity
มีใครบางคนคิดว่ามันน่าสนใจและลองทำอะไรหลาย ๆ เรื่องด้วยกันดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่จะสัมผัสได้ "" ...... คุณค่อนข้างประมาทนี่แหละ "คนแคระ (สีเขียว) ยังคงกลัว แต่เขาก็ดูนิดหน่อย 
 Once the glossy shine of the blade was exposed, his cheeks became lesstense
เมื่อเปล่งปลั่งเงางามของใบมีดถูกเปิดเผยแก้มของเขากลายเป็น lesstense
 “Ah, this one…… rough as usual, but he’s definitely devoted himself to it
"โอ้คนนี้หยาบเหมือนเคย แต่เขาทุ่มเทให้กับตัวเองอย่างแน่นอน
A, excuse me
ขอโทษฉัน
 I’m done” Dwarf-san (green) placed the sword back into it’s sheath and returned it tome
ฉันทำ "แคระซาน (สีเขียว) วางดาบกลับเข้าไปในปลอกหุ้มของมันแล้วนำมันกลับมา
 This time, he sighed and looked at me
คราวนี้เขาถอนหายใจและมองมาที่ฉัน
 “…… and so? What have you come here for? The letter said somethingabout wanting a weapon” “Ah, yes of course
"...... แล้วเหรอ? 
 But first, I’d like to give this to you!” Once again, I stuck my hand into the magic pouch, and took out a PC thistime
แต่ก่อนอื่นฉันต้องการจะมอบสิ่งนี้ให้กับคุณ! "อีกครั้งหนึ่งฉันก็จับมือฉันไว้ในกระเป๋าวิเศษและเอา PC thistime ออก
 Naito-san made a sound of surprise
Naito-san ทำเสียงเซอร์ไพรส์
 Still, I have to establish a form ofcommunication first
ยังฉันต้องสร้างรูปแบบการสื่อสารขึ้นมาก่อน
 We may need to have a lot of things made from now on…… and it wouldbe incovenient if we need some callibration for weapons
เราอาจจำเป็นต้องมีสิ่งต่างๆมากมายที่ทำมาตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปและจะไม่มีประโยชน์ถ้าเราต้องการการปรับเทียบอาวุธ
 “Hm? A weird box, what’s that?” Based on my experience, they usually have a strange face after seeing it
“หืม? 
Contrary to my expectations however, it’s well-received this time
ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของฉันอย่างไรก็ตามได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีในครั้งนี้
 The Dwarf (green) didn’t seem to fully understand what I just took out, buthe showed some interest because it looked elaborate
คนแคระ (สีเขียว) ดูเหมือนจะไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันเพิ่งเอาออก แต่เขาแสดงความสนใจบางอย่างเพราะดูประณีต
 He he, so this is the curiousity of a craftsman…… then it will be decided inone go! “This is a machine that lets you have a good talk with someone from faraway~” “Ooh
เขาเขาดังนั้นนี่คือความอยากรู้อยากเห็นของช่างฝีมือ ...... แล้วก็จะตัดสินใจในทันที! 
 That might be convenient
ที่อาจจะสะดวก
 So you want me to give you a weapon inexchange for this?” Dwarf-san (green) asked cautiously
ดังนั้นคุณต้องการให้ฉันมอบอาวุธให้กับคุณ? "แคระแซน (สีเขียว) ถามอย่างระมัดระวัง
 Please, I want you to think of thosetwo issues separately
โปรดฉันต้องการให้คุณคิดแยกประเด็นต่างหาก
 “No no
"ไม่ไม่
 This thing is only useful if a lot of people are using it
สิ่งนี้มีประโยชน์เฉพาะในกรณีที่มีผู้คนจำนวนมากใช้งาน
Rather, I would help you with something in exchange for you accepting it
แต่ฉันจะช่วยคุณด้วยบางสิ่งบางอย่างในการแลกเปลี่ยนสำหรับคุณยอมรับมัน
It would be great if everyone would use it
มันจะดีถ้าทุกคนจะใช้มัน
 Here, a manual” “A manual…… this seems troublesome
ที่นี่คู่มือ "" คู่มือ ...... นี้ดูลำบาก
 But I’m sorry
แต่ฉันขอโทษ
I don’t have any spare time right now, you should just bring that homewith you” “Why!?” Even though he was taking it so well, it resulted in an unexpected answer
ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาว่างคุณควรจะนำคุณกลับบ้านไปด้วย "" ทำไม "? แม้ว่าเขาจะทำได้ดี แต่ก็ส่งผลให้คำตอบที่ไม่คาดคิด
 Dwarf-san (green) looked a little apologetic as he scratched his head andhis face looked sober
แคทซาน (สีเขียว) ดูเล็กน้อยขอโทษขณะที่เขาเกาหน้าและใบหน้าของเขาดูเงียบขรึม
 “There’s a project in the village where everyone’s gonna help in making aGiant’s equipment
"มีโครงการในหมู่บ้านที่ทุกคนจะช่วยในการทำอุปกรณ์ของ aGiant
 He has a big stature so it can’t be helped that it willtake a lot of time…… ” “Giants exists!” My ears heard the words of a very interesting plan, and I unconciouslyleaned in
เขามีรูปร่างใหญ่ดังนั้นจึงไม่สามารถช่วยได้ว่ามันจะต้องใช้เวลามาก ... "" ไจแอนต์มีอยู่แล้ว! "หูของฉันได้ยินคำพูดของแผนที่น่าสนใจมากและฉันก็ไม่ได้ตั้งใจ
 So this is the interesting thing that the village is working on! Of course this would be crazy
นี่เป็นสิ่งที่น่าสนใจที่หมู่บ้านกำลังทำอยู่ 
 Cause it’s a Giant, you know? There’s no way I’d be calm
เพราะมันยักษ์คุณรู้หรือไม่? 
 People find gigantic things as a kind of Romance
คนพบสิ่งที่ใหญ่โตเป็นเหมือนโรแมนติก
 I guarantee that the Romance index would rise considerably just byattaching it to the concept of making it gigantic
ฉันรับประกันได้ว่าดัชนีความโรแมนติกจะเพิ่มขึ้นอย่างมากเพียงแค่ทำให้เกิดความมหึมาขึ้น
 Giant robot, giant insect, giant building…… And a Giant is gigantic, just look at the name
ยักษ์หุ่นยักษ์แมลงยักษ์อาคาร ...... และยักษ์เป็นยักษ์เพียงแค่มองไปที่ชื่อ
 At that time however, I didn’t notice Dwarf-san’s (green) eyes glint whilelooking at me in that state
ในเวลานั้นฉันไม่ได้สังเกตเห็นแววตาของคนแคระ (สีเขียว) ที่กำลังส่องอยู่กับฉันในสภาพนั้น
 “Oh? You don’t know about Giants?” “…… huge?” “Well they ARE Giants…… ” “I wanna see!” Seeing me heavily breathing, Dwarf-san (green) grinned and laughed
“โอ้? 
 Helooked like he’s seeing something novel
ล้อเลียนเหมือนเขาเห็นอะไรใหม่ ๆ
 “You do? Such a strange guy
"คุณทำ? 
 So why don’t you come along then? I’ll takeyou there since you brought something interesting” “Really!?” “Yea, I don’t mind
ทำไมคุณไม่มาด้วยล่ะ? 
 He just arrived in the village as well” “Seriously!?” The conversation continued with a good rhythm
เขาเพิ่งเข้ามาในหมู่บ้านด้วย "" อย่างจริงจัง! "บทสนทนายังคงมีจังหวะที่ดี
 OH! My heart was beating wildly and I can’t suppress my excitementbecause I could immediately meet with this Giant, but then I noticed theexistence of the two behind me
OH! 
 To put it in words, the both of them look like they’re about to facesomething troublesome
คำพูดเหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ลำบาก
 “A giant? That’s quite difficult to deal with……” (N) “That’s right, you’re always interested in strange things” (K) The pair’s reaction seem to be quite negative
"ยักษ์? 
 “What, but it’s a Giant, you see? They’re huge, you know? What do youmean by difficult?” I became a little uneasy and Naito -san firmly nodded at me
"อะไร แต่มันเป็นยักษ์ที่คุณเห็น? 
 “Yes
"ใช่
 Firstly, they are dangerous
ประการแรกพวกเขาเป็นอันตราย
 Giants are violent, and they’re famous forbeing fond of wars” “…… seriously?” Getting told something like that feels like I just got handed some crap
ไจแอนต์มีความรุนแรงและพวกเขาก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงในช่วงสงคราม "" ...... จริงเหรอ? "การได้รับคำบอกเล่าบางอย่างเช่นรู้สึกเหมือนว่าฉันได้มอบอึ
 It’s fine if I’m just dealing with power, but I don’t want to be threatened
ไม่เป็นไรถ้าฉันแค่จัดการกับพลัง แต่ฉันไม่ต้องการถูกข่มขู่
 I’ve always shrank away from people who are too aggressive
ฉันหดตัวเสมอไปจากคนที่ก้าวร้าวเกินไป
 “I don’t think you have to worry about that” The Dwarf (green) smiled bitterly when he saw Naito-san’s guarded state
"ฉันไม่คิดว่าคุณต้องเป็นห่วงเรื่องนี้" คนแคระ (สีเขียว) ยิ้มให้ขมขื่นเมื่อเขาเห็นสถานะที่เตรียมพร้อมของ Naito-san
They don’t know why not, so Kawazu-san and Naito-san tilted their heads
พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมไม่เป็นเช่นนั้น Kawazu-san และ Naito-san เอียงศีรษะ
Now what could be the reason? He was troubled by the reaction
ตอนนี้สิ่งที่อาจเป็นเหตุผล? 
 Since it’s come to this, we can’t pass judgement since we haven’t seen himyet
เนื่องจากเรามาถึงเรื่องนี้เราจึงไม่สามารถผ่านการพิจารณาเนื่องจากเราไม่ได้เห็น himyet
 With that thought in mind, I left the computer as is, and went to seethe giant
ด้วยความคิดในใจนั้นฉันจึงทิ้งคอมพิวเตอร์ไว้และเดินไปดูยักษ์
 The Giant was indeed in the middle of the village square
ยักษ์ได้อยู่ตรงกลางจัตุรัสหมู่บ้าน
 He’s just…… definitely a little different compared to the image that I’veformed in my head
เขาเป็นคนที่มีความรู้สึกแตกต่างไปจากภาพที่ฉันเคยทำในหัวของฉัน
 No, he’s big in terms of size but there’s a difference in terms of character
ไม่เขาใหญ่ในแง่ของขนาด แต่มีความแตกต่างในแง่ของตัวอักษร
 “I’m so sorry…… I’ve taken up quite a bit of your time……” “It’s fine, I say! Don’t worry about it! We already said we’re going to makeyour armor!” As for me, there was absolutely no problem with that
"ฉันขอโทษนะ ...... ฉันใช้เวลาสักนิด ... " "สบายดีฉันพูด! 
 It’s wonderful thing when it’s safe
มันเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมเมื่อมันปลอดภัย
 However, there were more interesting things in the square that we weretaken to
อย่างไรก็ตามมีสิ่งที่น่าสนใจมากขึ้นในตารางที่เราไม่ได้สนใจ
 Sure, it looks like they were scolding the weak-looking giant
แน่นอนว่าดูเหมือนว่าพวกเขากำลังข่มขู่ยักษ์ที่ดูอ่อนแอ
 They were…… small old men, a lot of them
พวกเขาเป็น ... ชายชราคนเล็ก ๆ พวกนี้มาก
 “Amazing
“ที่น่าตื่นตาตื่นใจ
 We weren’t being pranked after all” I’m sorry for being suspicious, but now we’re watching and admiring thesight of multi-colored old men with identical faces, surrounding the Giantand bustling around
เราไม่ได้ถูกปล้นสะดมหลังจากทั้งหมด "ฉันขอโทษสำหรับการเป็นที่น่าสงสัย แต่ตอนนี้เรากำลังเฝ้าดูและชื่นชม thesight ของชายชราหลายสีที่มีใบหน้าเหมือนรอบ Giantand คึกคักรอบ
 Seeing that the faces were the same, even Kawazu-san’s eyes turnedround
เห็นได้ชัดว่าใบหน้าเหมือนกันแม้แต่ดวงตาของ Kawazu ก็กลับกลายเป็นนัย
 “Having the same face to this extent, it’s a bit disturbing” (K) “Ah, Kawazu-san himself said it…… ” (T) “……what is it? Won’t it be charming if I multiplied?” “Stop it, I’ll turn green…… ” “What kind of illness is that?” By the way, do Dwarves have some sort of fixation when it comes to hats? …… they probably do
"มีใบหน้าเหมือนกันในตอนนี้มันทำให้รู้สึกแย่มาก ๆ " (K) "อาคาวาซึโนะพูดด้วยตัวเองว่า ...... " (T) "...... มันคืออะไร? 
 Each one has a slightly different-colored hat, each color is solely for oneperson
แต่ละคนมีหมวกสีต่างกันเล็กน้อยสีแต่ละสีมีไว้สำหรับผู้ใช้งานเท่านั้น
 Maybe they use colors to distinguish between individuals
บางทีพวกเขาใช้สีเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างบุคคล
 At least, that’sthe only way we can distinguish them
อย่างน้อยนั่นก็คือวิธีเดียวที่ทำให้เราแยกแยะได้
 “I’m sorryyy
"ฉันขอโทษ
 I want to thank you, I’m really grateful” While his head was being poked by Dwarves, the happy-looking Giant-sandoesn’t live up to his reputation at all
ฉันอยากจะขอบคุณฉันฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆ "ในขณะที่คนแคระกำลังโผล่หัวของเขา แต่ยักษ์ - แซนโซเน่ก็มีความสุขที่ได้รู้จักกับเขา
 “…… violent and loves to fight?” “…… supposedly” Beside me, Naito-san who was standing alert and guarded was alsounderwhelmed by the weak-looking Giant
"...... ความรุนแรงและความรักที่จะต่อสู้?" "...... สมมุติว่า" ข้างๆฉัน Naito-san ผู้ซึ่งยืนเฝ้าระวังและเตรียมพร้อมรับการรักษาก็เหมือนคนยักษ์ที่ดูอ่อนแอ