Chapter 4 B1G1F — CHAPTER 004 Translator: Mandarin Editor: Bigredcomrade Ye Sanshao’s ¥100 Prostitution After a night of confusion and dubious passion
บทที่ 4 B1G1F - CHAPTER 004 นักแปล: บรรณาธิการภาษาจีน: Bigredcomrade Ye Sanshao ของ¥ 100 โสเภณีหลังจากคืนแห่งความสับสนและความปรารถนาที่น่าสงสัย
 Waking up, Cheng Anya, who ached all over from head to toe, immediately cursed Ye Chen a billion times
ตื่นขึ้นมาเฉิงย่าผู้ที่ปวดหัวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าแช่งด่ายเยนพันล้านครั้งทันที
 Damn, this man was simply a beast, a beast! She had been pinched all over by him and had countless purple marks to show for it
ประณามคนนี้เป็นสัตว์เดรัจฉาน! 
 Ignoring the inflamed scratches she had made on Ye Chen’s back, Cheng Anya focused only on the pinch marks and hickeys she had received, cursing his ancestors all the way to the eighteenth generation
ไม่สนใจรอยขีดข่วนที่เธอได้ทำไว้บนหลังของ Ye Chen Cheng Anya จดจ่ออยู่กับเครื่องหมายหยิกและ hickeys ที่เธอได้รับแช่งบรรพบุรุษของเขาตลอดทางจนถึงยุคที่สิบแปด
 Ye Chen had been tightly holding her petite body this whole time, and Cheng Anya had to muster up all her strength just to escape his grasp
คุณเฉินได้รับการดูแลร่างของเธอไว้อย่างเงียบ ๆ ตลอดเวลาและ Cheng Anya ต้องรวบรวมพลังทั้งหมดของเธอเพื่อหนีความเข้าใจของเขา
 Seeing that the sky outside was quickly brightening, she hurriedly began putting on her clothes
เมื่อเห็นท้องฟ้าข้างนอกสว่างขึ้นอย่างรวดเร็วเธอรีบรีบใส่เสื้อผ้าของเธอ
 As every movement sent agony coursing through her lower body, Cheng Anya didn’t restrain herself from cursing Ye Chen a few more times
ขณะที่การเคลื่อนไหวทุกครั้งส่งความทุกข์ทรมานที่ไหลผ่านร่างต่ำของเธอเฉิงย่าไม่ได้ยับยั้งตัวเองจากการแช่งเยฮินอีกสักครั้ง
 Finishing the difficult task of putting on her clothes, she went on to search her pockets
เสร็จสิ้นงานที่ยากลำบากในการใส่เสื้อผ้าของเธอเธอเดินไปหากระเป๋าของเธอ
 After feeling around in her pocket, she found she only had ¥100
หลังจากที่รู้สึกราวกับอยู่ในกระเป๋าแล้วเธอก็พบว่าเธอมีเพียง 100 เยน
 (⊙o⊙)… ¥100 was enough to buy one thousand 10,000 taels of Ming money, right? Whatever, the one who had picked people clean was him
(⊙o⊙) ... ¥ 100 พอที่จะซื้อเงินจำนวนหนึ่งแสน 10,000 เหรียญของหมิงได้ใช่มั้ย? 
 She was the one who had suffered losses
เธอเป็นคนที่ต้องสูญเสีย
 It wouldn’t be enough even if he paid her back later
มันจะไม่เพียงพอแม้ว่าเขาจะจ่ายเงินให้เธอในภายหลัง
 Spending ¥100, she felt extremely regretful
ใช้เงิน¥ 100 เธอรู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง
 Spending money to buy pain, she must have lost her mind
การใช้จ่ายเงินเพื่อซื้อความเจ็บปวดเธอต้องสูญเสียสติ
 According to Cheng Anya’s calculations, Ye Sanshao wasn’t even worth ¥100
จากการคำนวณของเฉิงย่านายเยนซันไม่ได้มีค่าเท่ากับ 100 เยน
 If Ye Sanshao knew he was considered to have so little value, it would have made him want to cough up blood o(╯□╰)o 
ถ้าคุณสันสกฤตรู้ว่าเขาคิดว่ามีค่าน้อยมากมันอาจทำให้เขาอยากไอเลือด (o ╯╯╰)
 Like this, as soon as she finished thinking about it, Cheng Anya set the money on the desk with a clear conscience and also, with good intentions, tore off a piece of white paper and wrote a few words: Damned beast, this is the payment for your body, see you later!!! Cheng Anya sneakily left the room and, just like that, she escaped—slipping away! Upon returning home, she immediately went looking for Lin Li to collect the debt
เช่นนี้ทันทีที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เรียบร้อยแล้วเฉิงย่าวางเงินไว้บนโต๊ะด้วยจิตสำนึกที่ชัดเจนและด้วยความตั้งใจดีๆฉีกกระดาษขาวออกและเขียนคำสองสามคำว่า: สัตว์ร้ายนี่เป็น 
 Daring to drug her, does she not want to live?! If Ye Sanshao did eventually seek her out to demand the one thousand ¥10,000 notes, even if she sold 100 of herself, she still wouldn’t have that much money
กล้าที่จะเสพยาเสพติดของเธอไม่เธอไม่ต้องการที่จะอยู่?! 
 When Ye Sanshao woke up, the sky was already whitewashed and bright, and he was comfortably hugging a pillow to his chest
เมื่อเจ้าแม่นั่งตื่นขึ้นท้องฟ้าก็สว่างขึ้นแล้วเขาก็กอดหมอนไว้ที่หน้าอกของเขา
 However, something didn’t feel right
อย่างไรก็ตามบางอย่างไม่รู้สึกถูกต้อง
 After pausing for a few moments, he abruptly opened his eyes
หลังจากหยุดชั่วครู่หนึ่งเขาก็เปิดตาขึ้น
 In the room, he was the only person remaining
ในห้องเขาเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่
 His eyes narrowed slightly and the look on his entire face became dangerous
ดวงตาของเขาแคบลงเล็กน้อยและใบหน้าของเขากลายเป็นอันตราย
 In the morning light, he seemed to be relaxed, but deadly at the same time
ในตอนเช้าเขาดูเหมือนจะผ่อนคลาย แต่ร้ายแรงในเวลาเดียวกัน
 Wretched girl
สาวอนาถา
 She actually ran away? She ran away, but even so, there wasn’t anyone who could escape his, Ye Chen’s, influence
เธอวิ่งหนีจริงเหรอ? 
 Rotten girl, at least she tasted pretty good
สาวเน่าเสียอย่างน้อยเธอลิ้มรสดีทีเดียว
 Now that Ye Sanshao, who was still a little aroused, knew the taste of her, he wanted more
ตอนนี้ที่คุณแซนโชซึ่งยังน้อยอยู่เรื่อย ๆ ก็รู้ว่ารสชาติของเธอนั้นเขาต้องการมากขึ้น
 Catching a glimpse of the ¥100 on the desk and a pink tint that was very visible to the eye, a bad premonition sprung up in his mind, unbidden
จับตามอง¥ 100 บนโต๊ะและโทนสีชมพูที่มองเห็นได้อย่างชัดเจนกับดวงตาซึ่งเป็นลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเด้งขึ้นมาในใจของเขาไม่ได้รับอนุญาต
 The corner of Ye Chen’s eye twitched severely, it would have been better if he hadn’t thought about that sort of thing
มุมของดวงตาของ Ye Chen ถลาลงอย่างรุนแรงมันคงจะดีกว่าถ้าเขาไม่ได้คิดเรื่องนั้น
 Clearly he had underestimated Cheng Anya’s fiendish nature
เห็นได้ชัดว่าเขาได้ประเมินลักษณะที่เลวร้ายของเฉิงย่า
 When he had caught sight of the white piece of paper and the beautiful characters written on it, Ye Chen’s gaze dropped and he emitted a murderous aura like that of Yama, King of Hell[1]
เมื่อเขาได้เห็นกระดาษสีขาวและตัวอักษรที่สวยงามที่เขียนขึ้นบนมันจ้องมองของนายเฉินก็ลดลงและเขาก็ปล่อยกลิ่นอายการฆาตกรรมเช่นเดียวกับของยามะกษัตริย์แห่งนรก [1]
 Beast? ¥100? Money for his body? Good, very good! Ye Sanshao grabbed the piece of paper and crumpled it into a ball as he smiled twistedly
สัตว์?