Chapter 13 Chapter 13: Favorability Mission Translator: Nyoi-Bo Studio  Editor: Tennesh Zhan Zian said to himself, "Bullsh*t, who said I didn’t have any customers!"   "Come on, don’t argue any more
Mission: Nyoi-Bo Studio Editor: Tennesh Zhan Zian กล่าวกับตัวเองว่า "Bullsh * t ใครบอกว่าฉันไม่มีลูกค้ารายใด!" 
 Obviously there aren’t any customers here!"   Waiting for customers to come was a very common problem for new businesses
เห็นได้ชัดว่าไม่มีลูกค้ารายใดที่นี่ "รอให้ลูกค้ามาเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยๆสำหรับธุรกิจใหม่ ๆ
 If it was a restaurant, there would always be someone dropping by to give it a try, but for a pet shop… If someone didn’t want to buy a pet, they would pass by without stopping
ถ้าเป็นร้านอาหารก็จะมีใครบางคนหล่นลงไปโดยพยายามลอง แต่สำหรับร้านขายสัตว์เลี้ยง ... ถ้าใครไม่อยากซื้อสัตว์เลี้ยงพวกเขาก็จะเดินผ่านโดยไม่หยุด
   She glanced at Zhang Zian’s recliner and couldn’t stop laughing
เธอเหลือบไปที่ห้องเอนกายของ Zhang Zian และไม่สามารถหยุดหัวเราะได้
 "You are quite a lazy guy
"คุณค่อนข้างขี้เกียจ
 If a customer comes in and sees you sitting on your recliner, they will definitely turn around and leave!"   Zhang Zian shrugged his shoulders
ถ้าลูกค้าเข้ามาและเห็นคุณนั่งอยู่บนเก้าอี้นวมของคุณพวกเขาจะหันไปรอบ ๆ และออกไป! "Zhang Zian ยักไหล่ของเขา
 "They come for the pets, not for me
"พวกเขามาหาสัตว์เลี้ยงไม่ใช่สำหรับฉัน
 By the way, the shop’s grand opening is today
โดยวิธีการเปิดร้านใหญ่ของวันนี้
 Are you not planning to give me some gifts or a red envelope[1]?" He shamelessly reached out his hand to her
คุณไม่ได้วางแผนที่จะมอบของขวัญให้ฉันหรือซองจดหมายสีแดง? "เขาละอายใจยื่นมือออกไปให้เธอ
   Sun Xiaomeng was left speechless; she had never seen such a greedy person, asking for a red envelope just a few days after they’d met
อาทิตย์ Xiaomeng ถูกทิ้งไว้พูด; 
   Zhang Zian put his hand down
Zhang Zian เอามือของเขาลง
 "Ugh, I guess you don’t have any gifts for me
"อืมฉันคิดว่าคุณไม่มีของขวัญให้ฉัน
 Ok, there is another choice for you, just a dozen buns and one cup of soy milk… And the buns should be from Yan’s at the end of street, vegetarian, with some vinegar, please
โอเคมีอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับคุณแค่ขนมปังโหลและหนึ่งถ้วยนมถั่วเหลือง ... และขนมปังควรมาจากย่าน Yan ที่ตอนท้ายของถนนมังสวิรัติด้วยน้ำส้มสายชูโปรด
"   Sun Xiaomeng glared at him, feeling funny and mad, then turned around and left the shop
"อาทิตย์ Xiaomeng จ้องมองที่เขารู้สึกตลกและบ้าแล้วหันไปรอบ ๆ และออกจากร้าน
 Just for a while though, and then she came back
เพียงชั่วครู่หนึ่งแล้วเธอก็กลับมา
   "Take it!"   With a white flash, a bag of steaming buns was dropped right into his arm
"รับมัน!" 
 He heard her muttering, "Meat buns are for feeding dogs!"   She had not only bought buns for him, but had also gotten half a dozen for herself
เขาได้ยินเสียงพึมพำว่า "ขนมปังเนื้อเป็นอาหารสำหรับสุนัข!" 
 She then enjoyed her buns, sitting on the chair behind the cashier
จากนั้นเธอก็ชอบขนมปังของเธอนั่งอยู่บนเก้าอี้หลังแคชเชียร์
 Of course, she ate in a more sophisticated way, drinking soy milk through a straw, not like Zhang Zian, who was directly drinking from the cup
แน่นอนว่าเธอกินอาหารที่มีความซับซ้อนมากขึ้นดื่มนมถั่วเหลืองผ่านฟางไม่เหมือนเหวยซีแมนผู้ดื่มจากถ้วยโดยตรง
   After she finished eating, she wanted to throw out the garbage
หลังจากที่เธอกินเสร็จแล้วเธอก็ต้องการที่จะโยนขยะออก
 While looking for a trash can, she found Galaxy hiding behind the lobular purple sandalwood pot
ขณะที่มองหาถังขยะเธอพบ Galaxy ที่ซ่อนอยู่หลังหม้อไม้จันทน์สีม่วง
   "En? What is this cat?" She was stunned
"แมวตัวนี้คืออะไร?" 
   As a vet, her major was learning how to treat cats and dogs, as they were the most common pets
ในฐานะที่เป็นสัตวแพทย์ผู้เชี่ยวชาญของเธอได้เรียนรู้วิธีการรักษาแมวและสุนัขเช่นเดียวกับสัตว์เลี้ยงที่พบบ่อยที่สุด
 Plus, she had grown up with cats and dogs, since her family had a breeding base, so she was pretty good at recognizing cats
นอกจากนี้เธอเติบโตขึ้นมาพร้อมกับแมวและสุนัขเนื่องจากครอบครัวของเธอมีฐานการเพาะพันธุ์จึงทำให้เธอสามารถจดจำแมวได้ดี
 Although there were many varieties of black and white cats, the cat behind the pot’s colors were too clear to be real, almost like they were painted on
แม้ว่าแมวสีขาวและดำจำนวนมากจะมีลักษณะคล้ายแมว แต่แมวที่อยู่เบื้องหลังสีของหม้อนั้นดูชัดเจนเกินกว่าจะเป็นของจริงเกือบจะเหมือนทาสี
 She could not tell what type it was
เธอไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นแบบไหน
   "Ugh… Have you never seen this type before?"   Zhang Zian made a face like the badasses in cartoons
"อืม ... คุณเคยเห็นแบบนี้มาก่อนหรือไม่?" 
   Sun Xiaomeng ignored him and tried to hold Galaxy after putting the soymilk cup aside, but the cat, frightened, ran away to the pet supply area and hid behind the pet toys, looking at her timidly
อาทิตย์ Xiaomeng ละเว้นเขาและพยายามที่จะถือกาแล็กซี่หลังจากใส่ถ้วยนมถั่วเหลืองกัน แต่แมวกลัววิ่งหนีไปยังพื้นที่จัดหาสัตว์เลี้ยงและซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังของเล่นสัตว์เลี้ยงมองที่เธออย่างอึกทึก
   Sun Xiaomeng’s feelings were badly hurt
ความรู้สึกของ Sun Xiaomeng ได้รับบาดเจ็บอย่างมาก
   Zhang Zian jumped from the recliner, ran in front of her, and blocked her
Zhang Zian กระโดดขึ้นจากเก้าอี้เอนกายวิ่งเข้าไปข้างหน้าและปิดกั้นเธอไว้
 "Sorry, the cat is very timid, so don’t scare it," Zhang Zian said
"ขอโทษนะแมวตัวนั้นขี้อายมากเลยอย่ากลัวเลย" Zhang Zian กล่าว
   "Scare it… Do I look like a monster?" Sun Xiaomeng glared angrily
"ทำให้ตกใจ ... ฉันดูเป็นสัตว์ประหลาดมั้ย?" 
   After a while, she finally calmed down
หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็สงบลง
 "Is this your cat?"   "This store is mine, so of course the kitten is mine as well… Could it have been yours?"   "Don’t you know you need a punch to the face?" she said, grinding her teeth
"นี่เป็นแมวของคุณหรือ?" 
   "Aha! You finally figured that out
"ในที่สุดคุณก็ได้คิดออกว่า
 When I played video games with my college friends, they always assigned me to be the warrior, saying I was born with a face to be mocked
เมื่อฉันเล่นวิดีโอเกมกับเพื่อน ๆ ในวิทยาลัยของฉันพวกเขาก็มอบหมายให้ฉันเป็นนักรบโดยบอกว่าฉันเกิดมาพร้อมกับใบหน้าที่เย้ยหยัน
"   "Humph… I will come back later!" She angrily turned away
"" ฮัมฟ์ ... ฉันจะกลับมาในภายหลัง! "เธอโกรธหันไป
   "Hey! Remember to bring chicken buns next time! With some red pepper!" he shouted after her
"Hey! อย่าลืมนำขนมปังไก่ในครั้งต่อไป! กับพริกแดงบาง!" 
   After she was far away, Zhang Zian waved at Galaxy
หลังจากที่เธออยู่ห่างไกล Zhang Zian โบกมือไปที่ Galaxy
 "She is gone, don’t worry
"เธอไปแล้วไม่ต้องกังวล
"   "Meow… Don’t touch me
"Meow ... อย่าแตะต้องฉันเลย
"   "Take it easy, I won’t touch you or let anyone else touch you!" he promised seriously
"" เอามันง่ายฉันจะไม่สัมผัสคุณหรือให้ใครสัมผัสคุณ! "เขาสัญญาอย่างจริงจัง
   Galaxy didn’t come to him, but blinked its silver eyes at him expectantly
กาแล็กซี่ไม่ได้มาหาเขา แต่กระพริบตาเงินที่เขาคาดหวัง
   "What? Do you want anything?" he asked
"อะไรคุณต้องการอะไร?" 
   "Meow… How about
"Meow ... แล้วล่ะ
 hide and seek?"   Zhang Zian looked calm on the surface but was very emotional inside, "Favorability mission! Finally! It seems that this kitten loves to play hide and seek! "   "Aha, no problem! Everyone called me ‘The King of Hide and Seek’ when I was a kid… all right, who will be the seeker?"   "Meow… Galaxy does not like seeker
ซ่อนและหา? "Zhang Zian มองสงบบนพื้นผิว แต่ภายในอารมณ์มาก" ภารกิจ Favorability! 
"   "Okay… that means I am the seeker
"เอาล่ะ ... หมายความว่าฉันเป็นผู้หางาน
"   Zhang Zian turned his body on the recliner and faced down
"Zhang Zian หันร่างของเขาบนเก้าอี้นวมและหันหน้าลง
 "I will count to 100, hurry and hide!"   "Meow… Don’t count too fast… Don’t peek
"ฉันจะนับถึง 100, รีบและซ่อน!" 
"   "Okay, okay, I got it
"" เอาล่ะฉันได้รับมัน
 Hide yourself and don’t let me find you too easily!"   Then he closed his eyes and began to count, "One… Two… Three
ซ่อนตัวเองและอย่าปล่อยให้ฉันพบคุณง่ายเกินไป! "จากนั้นเขาก็ปิดตาและเริ่มนับ" หนึ่ง ... สอง ... สาม
"   "98… 99… 100… Are you ready? I’m coming!"   He got up from the recliner after waiting for a few more seconds, rubbed his eyes, and looked towards the cat tree where the Lucky Cat had been, but nothing was there
"98 ... 99 ... 100 ... คุณพร้อมหรือยัง? 
   "So easy! Just like playing games with a kid, right? To improve the favorability level, I have to play to lose, letting the kitten win," Zhang Zian thought
เช่นเดียวกับการเล่นเกมกับเด็กใช่มั้ย? ในการปรับปรุงระดับความพึงพอใจให้ดีขึ้นฉันต้องเล่นให้แพ้ให้ลูกแมวชนะ "Zhang Zian กล่าว
   "Let me improve the favorability level dramatically today without wasting any time!"   He hung a cat necklace from pet supplies, which had a bell on it, on the handle inside the door
"ให้ฉันปรับปรุงระดับความพึงพอใจในวันนี้โดยไม่ต้องเสียเวลา!" 
 If any customers entered the store, it would ring
ถ้าลูกค้ารายใดเข้าไปในร้านก็จะดัง
   He had thought searching for a cat in the two-floor building would be easy, as the space was quite limited, but he soon realized that he was wrong
เขาคิดว่าการค้นหาแมวในอาคารสองชั้นจะเป็นเรื่องง่ายเนื่องจากพื้นที่ จำกัด แต่เขาก็รู้ทันทีว่าเขาผิด
   He started from ground floor first
เขาเริ่มจากพื้นก่อน
   The unused showcases and cages had all been moved to empty rooms on the second floor, so the ground floor was empty; it could be easily seen with a single glance
โชว์รูมและกรงที่ไม่ได้ใช้ทั้งหมดถูกย้ายไปที่ห้องว่างบนชั้นสองดังนั้นชั้นล่างจึงว่างเปล่า 
 After searching the space under the cashier’s counter and the pets’ bathing room, there shouldn’t be any other hiding spots
หลังจากค้นหาพื้นที่ใต้เคาน์เตอร์แคชเชียร์และห้องอาบน้ำของสัตว์เลี้ยงแล้วไม่ควรมีจุดซ่อนตัวอื่น ๆ
   "I am coming upstairs now!"   He shouted out so Galaxy could prepare, and then he slowly walked upstairs
"ฉันขึ้นมาชั้นตอนนี้!" 
   There were five rooms on the second floor: his and his parents’ bedrooms, the living room, the kitchen, and the storage room
ห้องชั้นบนมีห้องห้าห้องห้องนอนของพ่อแม่ของเขาห้องนั่งเล่นห้องครัวและห้องเก็บของ
 The Lucky Cat would not be able to enter the storage room or his parents’ bedroom, as they were locked
แมวลัคกี้จะไม่สามารถเข้าห้องเก็บของหรือห้องนอนของพ่อแม่ได้ขณะที่พวกเขาถูกล็อค
   What he wanted now was to subtly lose the game to Galaxy
สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้ก็คือการแพ้เกมให้ Galaxy อย่างละเอียด
   "All right, I will start from the kitchen!" he shouted loudly to remind Galaxy to sneak downstairs while he entered the kitchen
"เอาล่ะฉันจะเริ่มต้นจากครัว!" 
   After searching for a while in the kitchen, he found nothing
หลังจากค้นหาห้องครัวในห้องแล้วเขาก็ไม่พบอะไรเลย
   "I know, you must be in the living room!"   In the living room, there was only a Sofa, a TV set, and a TV cabinet
"ฉันรู้คุณต้องอยู่ในห้องนั่งเล่น!" 
 There was no Lucky Cat
ไม่มีแมว Lucky
   The last place was his bedroom
ที่สุดท้ายคือห้องนอนของเขา
   "I am going to my bedroom now!"   He was a bit nervous, as he hadn’t seen the cat sneak through the corridor, which meant the cat was still upstairs
"ฉันจะไปที่ห้องนอนของฉันตอนนี้!" 
   But the game couldn’t be stopped, losing obviously might annoy it
แต่เกมไม่สามารถหยุดการสูญเสียชัดอาจรบกวนมัน
   He entered his bedroom, but… nothing was there
เขาเดินเข้าไปในห้องนอนของเขา แต่ไม่มีอะไรอยู่ที่นั่น
 Where was Galaxy?
กาแล็กซีอยู่ที่ไหน